Saturday, October 11, 2008

[HAPPYCLOUD] 1 New Entry: “အျမည္းတို႔ရဲ႕ ဒ႑ာရီ”

"အျမည္းတို႔ရဲ႕ ဒ႑ာရီ"


မိုးေမာင္ေရးေသာ ၀တၳဳတိုေတြက အရက္နဲ႔လြတ္တာကို မရွိဘူးလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာၾကတယ္ဗ်..။ ၀တၳဳ တိုေတြ ဆိုလို႔ အထင္ႀကီးမသြားနဲ႔အံုး၊ တင္ခဲ့သမွ် အားလံုးေပါင္းမွ လက္ငါးေခ်ာင္းစာေတာင္ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ရယ္၊ အဲဒီ့ ပိုစ့္ေတြကလည္း စိတ္ထဲ မေက်မနပ္နဲ႔ (အမွန္ေတာ့ မလုပ္တတ္ေတာ့လို႔) တင္ခဲ့ရတဲ့ ပိုစ့္ေတြခ်ည္းပဲ...။
1)
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အားနာတတ္တယ္ဆိုတာ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ အသံုး၀င္တယ္၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ့္စာ လာဖတ္တဲ့သူေတြက က်ေနာ့္ကို အားနာလို႔နဲ႔ တူတယ္ ဆဲဆို မသြားၾကဘူး။ ေရးမိတာေတြကလည္း စာေပါေတြဆိုေတာ့ တင္သာ တင္ခဲ့ရတယ္ ရင္တထိတ္ထိတ္.. း)။
2)
အဲ.. ခုနစကားျပန္ဆက္မယ္.. အရက္နဲ႔ မလြတ္တဲ့ ကိစၥ...။ က်ေနာ္တို႔ ႀကံဳဖူးသမွ် အရက္ဆိုင္ေတြမွာ သတိ ထားမိခဲ့တာေလး တစ္ခုရွိတယ္ဗ်၊ အဲဒါကေတာ့ အျမည္း.. အရက္ဆိုင္တိုင္း ဆိုင္တိုင္းမွာ အျမည္းေကာင္း တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္၊ အရက္ဆိုင္ေတြရဲ႕ အေကာင္းဆံုး လက္စြမ္းျပေတြေပါ့၊ ဘာမဟုတ္တဲ့ လမ္းေဘးဘံုဆိုင္ ေတာင္ (ကိုကိုဖရီး ေသာက္ေနက်) အနည္းဆံုး လဖက္သုတ္ေတာ့ ေကာင္းတယ္..။ ဆိုင္ေတြကလည္း သူတို႔ အျမည္းေတြကို ျမင္သာ ထင္ရွားေစဖို႔ စာလံုးခပ္ႀကီးႀကီး ေရးၿပီး နံရံေတြမွာ ကပ္ထားၾကတယ္၊ တခ်ိဳ႕က မီႏူးကတ္ဒ္ေလးေတြလုပ္ၿပီး သပ္သပ္ရပ္ရပ္။ ေရာင္းရင္းတို႔လည္း ျမင္ဖူးၾကမွာပါ...။ "ယေန႔..ဆိတ္ပဲ ရၿပီ" (ဆိတ္သားႏွင့္ ခ်က္ေသာ ပဲဟင္း)တို႔ ဘာတို႔ေပါ့..။
3)
တခါေတာ့... ဟသၤာတၿမိဳ႕ကို အလည္သြားခဲ့တယ္၊ အဲဒီေရာက္ေတာ့ နယ္ခံေဘာ္ေဘာ္က အလိုက္တသိပဲ.. ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ရွပ္ကီဆိုင္ကို ေခၚသြားတယ္ဗ်၊ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ထံုးစံုအတိုင္း အရက္နဲ႔ အျမည္း တခါတည္း တြဲမွာတာေပါ့။ အဲဒီမွာ အျမည္းကို သူငယ္ခ်င္းကမွာလိုက္တာက "အူေၾကာင္ၾကား တစ္ပဲြေဟ့" လို႔ မွာလိုက္တယ္၊ က်ေနာ္ မၾကားဖူးေတာ့ နည္းနည္းထူးဆန္းသြားတာေပါ့၊ ေဘာ္ဒါကို ေမးၾကည့္ေတာ့ သူကလည္း မေျပာဘူး.. လာေတာ့မွ ၾကည့္ပါတဲ့။
4)
သူက ဒကာဆိုေတာ့ ကိုယ္ကလည္း အထြန္႔မတက္ ရဲဘူးေပါ့၊ မွာလိုက္တာက ဂရမ္းရြိဳင္ရယ္နဲ႔ "အူေၾကာင္ၾကား" ဆိုေတာ့ ကိုယ္မစားတတ္တဲ့ အေကာင္ပေလာင္ အျမည္းျဖစ္ေနမွာ စိုးတာေၾကာင့္ အစာမေၾကတတ္လို႔ အၿမဲေဆာင္ထားတဲ့ ဦးခ်ိန္တီ လ်က္ဆားဗူးေလးကို အသာထုတ္ၿပီး စားပြဲေပၚ ခပ္တည္တည္နဲ႔ တင္ထားလိုက္ တယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဘာ္ဒါက မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး က်ေနာ့္ကို လွမ္းေဟာက္တယ္ "ငါ့ၿမိဳ႕လာၿပီး အရွက္ခြဲတာ လား" တဲ့။ "မင္းဗူးႀကီး ျပန္သိမ္းလိုက္.. အရက္သမား သိကၡာက်တယ္" ဆိုပဲဗ်။ ထိုင္ေတာ့ လမ္းေဘးဆိုင္ း)။ သူ႔ဆီကို လာလည္တာ သူက ဒီလိုေျပာေတာ့ မိုးေမာင္လည္း အားငယ္သြားၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ကိုယ့္လ်က္ ဆားဗူးေလး ျပန္သိမ္းလိုက္ရတယ္။
5)
မၾကာပါဘူး... ဂရင္းရြိဳင္ရယ္နဲ႔ "အူေၾကာင္ၾကား" ဆိုတာႀကီး စားပြဲထိုးက ယူလာတယ္၊ မိုးေမာင္လည္း အူ ေၾကာင္ၾကားကို သိခ်င္ေဇာနဲ႔ ပ်ာပ်ာသလဲ အျမည္းပန္းကန္ကို ၾကည့္မိတယ္၊ အလဲ့.. ဆန္းေတာ့ ဆန္းသားဗ်..။ ဆတ္သားေျခာက္ မြမြေလးေတြရယ္၊ လဖက္အသားရယ္ကို ဆီေလးဆမ္းၿပီး ေရာသမေမႊထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ေလးကို ေဘးနားက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ တည့္ခင္းထားလို႔ေပါ့။ ျမင္ကြင္းက ခမ္းနားေတာ့ အရက္ ကေလး တႀကိဳက္ေမာ့ရင္း အူေၾကာင္ၾကားကို ထိေတြ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဆန္းသစ္တဲ့ အရသာနဲ႔ ပူဆင္းသြားတဲ့ အရက္ ေတာ္ေတာ္ေလး Rhythm ျဖစ္တာ ေတြ႕ရတယ္ဗ် း)။
6)
"အူေၾကာင္ၾကား" အရသာနဲ႔ မိုးေမာင္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ ဗယ္ညာခ်ီတက္လိုက္တာ ဂရင္းရြိဳင္ရယ္ ေထာင့္သံုးလံုး ၿပိဳသြားတယ္၊ ကိုယ့္အရပ္ ကိုယ့္ေဒသ မဟုတ္ေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ ေတာ္သင့္ၿပီ ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္း အိမ္ကို ျပန္ခဲ့တယ္။ အဲဒီညက တြံေတးသိန္းတန္ကအစ မ်ဳိးႀကီးအဆံုး သီခ်င္းေတြ ေအာ္ဆိုမိလို႔ ေဘာ္ဒါရဲ႕ အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္မွာ ေခြလိုက္ရေသး.. း)။ ၿပီးေတာ့ ဖိနပ္လဲ ဘယ္မွာ ကၽြတ္က်န္ခဲ့မွန္း မသိေတာဘူး။ ဒါက "အူေၾကာင္ၾကားနဲ႔ ဇာတ္လမ္း".....။
7)
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။... ၿမိဳ႕ထဲက ယခုဖ်က္ျပစ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္တဲ့ လဟာျပင္ေစ်းဆို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိခဲ့ဖူးမယ္ ထင္ပါ တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ေဘထုပ္ေတြ ေရာင္းလို႔ ပံုပံုႀကီး စတိုးလို႔ ေခၚတာ ၾကားဖူးမွာေပါ့။ အဲဒီနားမွာ အမွတ္(၃)ကားေတြ ဂိတ္ထိုးတယ္၊ ကားသမားေတြ ဂိတ္ထိုးတဲ့ ေနရာဆိုေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲ အရက္ဆိုင္သံုးေလးဆိုင္က ရွိၿပီးသား။ ၿမိဳ႕ထဲမွာဆိုေတာ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဆိုင္ေလးေတြေပါ့ဗ်ာ။
8)
တစ္ေန႔.. မိုးေမာင္နဲ႔ လက္ေဖာ္လက္ဖက္ အဲဒီ ဟသၤာတက သူငယ္ခ်င္းကို ရန္ကုန္အလည္ေခၚၿပီး ၿမိဳ႕ထဲ မဂၤလာ႐ံုမွာ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္တယ္၊ ႐ုပ္ရွင္ၿပီးေတာ့ ညေနေစာင္းေနၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ မိုးတြင္းလည္းျဖစ္ျပန္ ႐ုပ္ရွင္႐ံုထဲက ေလေအးေပးစက္က လႊတ္ေအးဆိုေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ၿပီးတယ္ ဆိုရင္ပဲ.. ဟဲ..ဟဲ၊ ႐ုပ္ရွင္႐ုံနဲ႔ နီးတဲ့ အမွတ္(၃)ကားဂိတ္ ဆိုင္တန္းေလးကို ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
9)
ဒီတခါေတာ့ မိုးေမာင္ ဒကာေပါ့ဗ်ာ... သူငယ္ခ်င္းကို မွာခ်င္တာမွာေစ ဆိုၿပီး General Power လႊဲလိုက္တယ္၊ သူကလည္း ေသာက္ေနက် ဂရင္းရြိဳင္ရယ္နဲ႔ ကုန္းေဘာင္းႀကီးေၾကာ္၊ ခ်ိဳခ်ဥ္ေၾကာ္ တစ္ပြဲစီမွာလုိက္တယ္။ ဆိုင္က ညေနေစာင္းလည္း ျဖစ္ျပန္ ႐ံုးဆင္းခ်ိန္လည္း ျဖစ္ျပန္တာေၾကာင့္ ေသာက္သံုးသူေတြနဲ႔ စည္ကားလို႔ ေနတာေပါ့။ မၾကာခင္မွာပဲ အရက္ကေတာ့ ေရာက္လာတယ္၊ အျမည္းက ၾကာအံုးမယ္ ေစာင့္ပါလို႔ ေျပာၿပီး စားပြဲထိုးက တျခား၀ိုင္း ေတြကို ကူးသြားတယ္။ အရက္ေတာ့ ေရာက္ၿပီး အျမည္းမရွိေတာ့ အဆင္မေျပတာမို႔ မီႏူးထဲက တျခား ျမန္မယ္ထင္တဲ့ အျမည္းကို ရွာရေတာ့တာေပါ့။ မီႏူးရဲ႕ ေအာက္ဖက္နားေလးမွာ နာမည္ဆန္းေလးတစ္ခု သြားေတြ႔တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီစာတန္းေလးကို Bold လုပ္ထားေသးတယ္၊ "ဥၾသ=၃၀၀" တဲ့... ကဗ်ာဆန္တယ္ေနာ္။
10)
ေစ်းကလည္း လဖက္သုတ္တစ္ပြဲ သာသာရယ္ဆိုေတာ့ ျမန္မယ္ထင္ၿပီး စားပြဲထိုးကို လွမ္းမွာလိုက္တယ္။ "ညီေလးေရ.. ဥၾသတစ္ပြဲေဟ့" တခါေအာ္ေျပာတယ္ မရဘူး၊ ေနာက္ႏွစ္ခါ ထပ္ေအာ္ေျပာတယ္.. စားပြဲထိုးက အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ ၾကားက တစ္ခ်က္ ဘုၾကည့္ၾကည့္တယ္။ ဒါနဲ႔ "ေဟ့ေရာင္.. မင္းလာအံုး" ဆိုၿပီး လွမ္းေခၚ လိုက္တယ္။ မိုးေမာင္က သိုင္းသာ မတတ္တာ အ၀င္အထြက္ၾကမ္းတယ္ ဆိုတာ ဒီေကာင္မသိဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ မွာပဲ ဆိုင္ရွင္က သူ႔စားပြဲထုိးကို လွမ္းေခၚၿပီး စကားေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီ ဆိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္ ေျပးလာၿပီး " အကိုတို႔ရယ္.. ဆိုင္မွာ လူသိပ္က်ေနလို႔ စားပြဲထုိးေတြကို စတာေနာက္တာ သည္းခံပါဗ်ာ" တဲ့။ ဟမ္.. ဘလိုင္းႀကီးပါလား ဆိုၿပီး မိုးေမာင္ ပိုတင္းသြားတာေပါ့၊ ဒီဆိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္က ကိုယ့္ customerကို ဒီလိုေျပာစရာလား။"ေဟ့လူ.. မွာထားတဲ့ အျမည္းၾကာမယ္ဆိုလို႔.. ဥၾသတစ္ပြဲမွာတာ"ခင္ဗ်ာေကာင္ေတြကို ေနာက္ဖို႔ ေျပာင္ဖို႔ စိတ္မ၀င္စားဘူး" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
11)
ဆိုင္ရွင္က စိတ္ပ်က္ဟန္နဲ႔ ေခါင္းတခါခါလုပ္ၿပီး ေကာင္တာကို ျပန္သြားတယ္။ မိုးေမာင္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္လည္း တင္းတင္းနဲ႔ မွာထားတဲ့ အျမည္းကိုပဲ ေစာင့္ၿပီး ေသာက္လိုက္ၾကတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီဆိုင္ကို ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ လာမေသာက္ေတာ့ဘူးလို႔ သံဓိဌာန္ခ်လိုက္တယ္။ စိတ္မၾကည္မသာနဲ႔ ေသာက္လိုက္တာ တစ္ေထာင့္လည္းကုန္ေရာ ႏွစ္ေယာက္သား ျပန္မယ္ဆိုၿပီး ပိုက္ဆံရွင္းဖို႔ စားပြဲထိုးကို ေခၚလိုက္တယ္။
12)
အဲဒီမွာ ကိုေရြႊေဘာ္ေဘာ္က ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ မသိဘူး၊ မိုးေမာင္ ပိုက္ဆံရွင္းေနတုန္း စားပြဲေပၚ ထုိးအန္ပါေလေရာ၊ ဒီေကာင္က အပြဲပြဲ ႏႊဲလာတာ အခုမွ လာအန္ေတာ့ မိုးေမာင္ စိတ္ညစ္ရတာေပါ့ း)။ ျပႆနာက ဒီေကာင္အန္ယံုနဲ႔ မၿပီးေသးဘူး၊ မိုးေမာင္တို႔ ကံမေကာင္းလိုက္ပံုမ်ား ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ ေငြပိုၿပီး တြက္ထားတာ ေတြ႔ရတယ္.. မမူးေသးပဲနဲ႔ ဒါ သက္သက္ အႀကံပက္စက္တာပဲ ဆိုၿပီး ေငြရွင္းတဲ့ ေဘာင္ခ်ာကို ျပန္စစ္တယ္။ တိတိက်က်ပဲဗ်ာ မွာတုန္းကမရတဲ့ ဥၾသ တစ္ပြဲစာ ပိုတြက္ထားတယ္။ ((((ေတာက္)))) ရန္ကုန္ သား စစ္စစ္ကို ဒီလို လုပ္ခံရတာ ဘယ္ေလာက္ရင္နာစရာ ေကာင္းလည္း ေရာင္းရင္းတို႔ စဥ္းစားၾကည့္..။
13)
ဒါနဲ႔ နဂိုထဲက ၾကည့္မရေတာ့တဲ့ စားပြဲထိုးကို ျပန္ေခၚလိုက္တယ္။
"ေဟ့ေရာင္.... ငါတို႔မစားတဲ့ ဥၾသတစ္ပြဲ ဘာလို႔ ပိုတြက္ထားတာလဲ"
"မင္းကိုမင္း လည္လွၿပီထင္ေနလား..မင္းဆိုင္ရွင္ အခုေခၚလိုက္စမ္းဘာ"... ကိုယ့္ ေဘာ္ေဘာ္ကလည္း အားကိုးရတယ္ဗ်ာ ပုလင္းခြံေတြ ဘာေတြ ေကာက္ဆြဲလိုက္ၿပီး (ကိုကိုဖရီးလို ေရာင္းစားဖို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္) ဖဲ့ေတာ့မွာ။ ဆိုင္ရွင္ေရာက္လာေတာ့ ဆိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္က အက်ီ ၤလက္ေတြဘာေတြ ေခါက္တင္ၿပီး "ကိုယ့္လူ ဘာကိစၥလဲ" တဲ့..။
14)
မိုးေမာင္ကလည္း အခ်ဥ္မဟုတ္ဘူးေလ.. "ခင္ဗ်ာေကာင္က ေငြတြက္တာ ဥၾသတစ္ပြဲဖိုး ပိုတြက္ထားတယ္" "က်ဳပ္တို႔ မစားခဲ့တာ ခင္ဗ်ား အသိဆံုး.. ဒါဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ" လို႔ ေျပာၿပီး မတ္တတ္ထရပ္လိုက္တယ္..။ ဆိုင္ရွင္က က်ဳပ္ကို ေျခဆံုး ေခါင္းဆံုး တအံ့တၾသၾကည့္ၿပီး ခင္ဗ်ား နယ္ကလားတဲ့။ အေရးထဲ ေဆြမ်ိဳးစပ္မလို႔လား မသိဘူး စိတ္တိုရတဲ့ အထဲ..။
"မဟုတ္ဘူး.. ဘာေတြ အေၾကာင္႐ိုက္ေနတာလဲ.. ပိုက္ဆံ ၃၀၀ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး၊ မဟုတ္တာ လုပ္တာ မခံခ်င္လို႔..ရွင္းလား"...
*
အဲဒီေတာ့ ဆိုင္ရွင္က ဘာသေဘာေပါက္သြားလဲ မသိဘူး.. အားရပါးရ ၿပံဳးၿပီးေတာ့...
"ဒီမယ္ ေကာင္ေလး.. ဥၾသ=၃၀၀ ဆိုတာ.. အျမည္းမဟုတ္ဘူးကြ"
"ဆိုင္မွာ မင္းတို႔ ႀကိဳက္သေလာက္ ေသာက္လို႔ရတယ္.. ဒါေပမယ့္ အန္ရင္ေတာ့ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ခ ၃၀၀ ေပးရမယ္လို႔ သေဘာေပါက္ေအာင္ ေရးထားတာ"
"ေမာ္ဒန္၀တၳဳတိုေတြ ေရးတဲ့ BlackDream တို႔အုပ္စု ခဏခဏ လာလာအန္လို႔... ဒီစနစ္ကို ငါကိုယ္တိုင္ တီထြင္ထားတာ ၾကာလွေပါ့.. ရန္ကုန္တစ္ၿမိဳ႕လံုးသိတယ္"
"အို...ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ငါ့ အငယ္ဆံုး ႏို႔ မျပတ္ေသးတဲ့ ကေလးေတာင္ သိတယ္ကြာ"
"မင္းစဥ္းစားၾကည့္ေလ.. သူမ်ားတကာ စားေသာက္ေနတဲ့ေနရာမွာ မင္းတို႔က လာအန္ေတာ့.. အမ်ားကို ထိခိုက္တာေပါ့.. ဒီေတာ့ ဒီစနစ္ဟာ တရားမွ်တတယ္ ေကာင္ေလး.."
"ဒီေတာ့ မင္းစိတ္ဆိုးလို႔မရဘူး..လက္ခံလိုက္ပါ..လက္မခံရင္ေတာ့ (အင္း..လက္ခံလိုက္ပါေလ)..
"(((((ဗ်ာ)))))"
15)
မိုးေမာင္ေရာ သူငယ္ခ်င္းပါ မ်က္လံုး အျပဴးသားနဲ႔ ဆိုင္ရွင္ရဲ႕ ဥၾသတရားကို နာယူလိုက္ရတယ္..။ ရန္ကုန္မွာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေမာ္ဒန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ေခတ္ထေနသလဲ ဆိုရင္ ဒီအရက္ဆိုင္ေတြေတာင္ ေမာ္ဒန္ဆန္ လာပါလားလို႔ ေတြးမိရင္း "ဥၾသ=၃၀၀" လို႔ ပါတဲ့ ေဘာင္ခ်ာေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ၿပီး အိမ္ျပန္ ခဲ့တယ္။ အိမ္အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ဥၾသငွက္ကေလးေတြ မတြန္က်ဴးႏိုင္ပါဘူး.. မိုးတြင္းႀကီးကိုး..။ ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္း က ဘယ္လိုျဖစ္ေနတယ္ မသိဘူး.. ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ အန္ခ်လိုက္ျပန္တယ္ဗ်ာ....
ေ၀ါ့............
ဘ၀အမူးမ်ား(အဲေလ) အေမာမ်ား ေျပၾကပါေစဗ်ာ...
(မိုးေမာင္)
P.S/ အရက္အေၾကာင္းခ်ည္း ေရးလို႔ မိုးေမာင္ကို အရက္သမားလို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ.. အျပင္မွာေတာ့ ဘုရားနဲ႔ တရားနဲ႔ပါ၊ မယံုရင္ က်ေနာ့္ကိုသာ ေမးၾကည့္ၾကပါေတာ့ း)။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://happycloud1000.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.