[MY REMEMBRANCE] 1 New Entry: ပိတ္ဆို႔ခံ ဦးေႏွာက္

ပိတ္ဆို႔ခံ ဦးေႏွာက္

ဒီအေၾကာင္းေတြ ငါမၾကားခ်င္ဘူး။ စိတ္မေကာင္းလြန္းလို႔ ၊ ရင္လဲနာတယ္။ ခံစားရတယ္။ တကယ္ပါ။ သူလုိ ေတာ္တဲ့လူေတြရဲ႕ စြမ္းအားေတြ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ေရွေရွာက္ ေပ်ာက္ဆုံးဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ေနာင္ဆုိ ျမန္မာလို႔ဆုိရင္ "မရႈတ္ မလုပ္ မျပဳတ္"ဆိုတဲ့ လူစားမ်ိဳးပဲ ျဖစ္လာေတာ့မယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ အခုလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား "မရႈတ္ မလုပ္ မျပဳတ္" ျဖစ္ေနၾကၿပီေလ။ ငါအပါ အဝင္ေပါ့။

အညႊန္တလူူလူ တက္ေနတဲ့ အပင္ကို ေခါင္ညြန္ကေနျဖတ္လိုက္ သလုိပဲ။ တခ်ိဳ႕ကလညး္ေျပာမေပါ့။ ေခါင္ညြန္႔ က်ိဳးသြားရင္ ေနာက္ထပ္ေဘးကေန အညြန္ေတြ ထပ္ထြက္လာမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက ေဘးကအညြန္ေတြေလ။ ေခါင္ညြန္မွ မဟုတ္တာ။ ေခါင္ညြန္နဲ႔ ေဘးကထြက္လာတဲ့ အညြန္႔ တျခားစီပါ။

နည္းနညး္ေတာ့ၾကာၿပီ။ the voice weekly editorial ထဲမွာလား။ ဆရာမဂ်ဴး ေျပာတာလား မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အခုေခတ္မွာ လူေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွားသြားၿပီတဲ့။ ဟိုေခတ္က ေဒါက္တာဘေမာ္လို႔။ ကိုေအာင္ေက်ာ္လို ရဲရဲေတာက္ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းေတြ ေပၚခဲ့ၾကတယ္။ အခုေတာ့ မရွိသေလာက္ပဲ။ နည္းနည္း ရွိလာမယ္ဆုိရင္လဲ အျမစ္ကပါတူးထုပ္ လုိက္ေတာ့ မရွိတာလဲ မဆန္းပါဘူး။

ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက brain drain ကိုျပသာနာ တစ္ရပ္လို စိုးရိမ္ၾကတယ္။ က်ေတာ့ကေတာ့ brain drain ထက္ brain block ကိုပိုစိုးရိမ္မိတယ္။ က်ေတာ္မေသေသးရင္ ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္မွာ က်ေတာ္တို႔ brain block ေတြ ခရီးဆက္ၾကတာေပါ့။

..........................................................................................................................................................................

က်ေတာ္သုံးထားတဲ့ brain block ဆိုတဲ့ အသုံးအႏွဳန္း မွန္ခ်င္မွ မွန္ပါလိမ့္မယ္။ မွားေနရင္ ျပင္ပါမယ္။

the above photo is taken from http://theguiridispatches.wordpress.com

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://kookgyi.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ညီေနမင္း] 1 New Entry: download AVG anti virus 8.0

download AVG anti virus 8.0

AVG ကုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးသေဘာက်ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အဓိကကေတာ့ free ရတာလဲ ပါတာေပါ့ .....ၿပီးေတာ့ သုံးရတာလဲ လြယ္ကူတဲ့အျပင္။ ဖုိင္ဆုိက္ကလဲ သိပ္ၿပီးေနရာမယူပါဘူး .. တစ္ျခား anti virus software ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေနရာအရမ္းယူပါတယ္ ... သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္ရွိၾကတာပါပဲဒီ AVG ေလးရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကေတာ့ဗ်ာ .. ၂ ရက္ကုိတစ္ခါ၊ ၃ ရက္ကုိတစ္ခါ update လုပ္ေပးရပါလိမ့္မယ္ ... ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္အင္တာနက္ေလးရွိေနေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္ ... ေနာက္တစ္ခုက တစ္ျခား anti virus ေတြမသိတဲ့ ဗုိင္းရပ္စ္ေတြကုိ ဒီေကာင္ေလးက ေဖာ္ေပးႏုိင္တယ္ဆုိရင္ ယုံမလားေတာ့မသိဘူး .... ကဲဘာပဲေျပာေျပာေပါ့ဗ်ာ.. ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတြအတြက္ကေတာ့ Free ဆုိတာကုိပဲ စိတ္၀င္စားၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ထင္တယ္ ... ၀ယ္ရမယ္ေဟ့ဆုိရင္ေတာ့ လက္တြန္႔ေနၾကတဲ့သူကမ်ားပါတယ္ .. ကြၽန္ေတာ္အပါ အ၀င္ပါပဲ .. ေဒါင္းေလာ့လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ''ဒီမွာ'' ပါ ..

ေက်

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://nyinaymin.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[Pyu State] 1 New Entry: ခြင့္လႊတ္ပါ ျပင္မယ္ဗ်ဳိ႕

ခြင့္လႊတ္ပါ ျပင္မယ္ဗ်ဳိ႕

ျမန္မာျပည္ အတြင္းတစ္ေနရာက က်ေနာ့္ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ
တစ္ဦး အင္တာနက္ေပၚက က်ေနာ့္ ဘေလာ့ေလးကုိ မ်က္စိလည္
လမ္းမွားျပီး ေတြ႕သြားပါတယ္။ ျပီးေတာ္ စာ မတုိ မရွည္ တစ္ေစာင္
ေရးျပီး အမွားေတြ မ်ားေနတယ္ ျပင္ပါတဲ့။ သတ္ပုံ အမွား၊ ခ်ျပမွဳ
အမွား၊ အယူအဆ ေကာက္ေၾကာင္းဆြဲပုံ အမွား၊ ေဒါသ သင့္ စာေပ
အမ်ဳိးစုံပါပဲ။ အဓိက က ေရြးခ်ယ္ျခင္း နဲ႕ ရုန္းကန္ျခင္း ေဆာင္းပါးမ်ား
အပါအ၀င္ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္၊ ႏုတ္ဆက္ျခင္း တစ္ပုဒ္တုိ႕ပါ။

က်ေနာ့္ဘေလာ့မွာ အဲဒီ ပုိ႕စ္ေတြ စ'တင္တုန္းက စီေဘာက္အတြင္း
အားေပးခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ေကာ္မန္႕ ေရးၾကတဲ့
အရင္းႏွီဆုံး မိတ္ေဆြေတြ အားလုံးကုိ အထူး ေတာင္းပန္ ပါတယ္။
ခြင့္လႊတ္ပါ … ။

ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ ေလာက္ ေရးျခင္း သပါ့။

"လူ႕ဂြစာ"
သူ႕လြယ္အိတ္ထဲ ေပတံအျပည္နဲ႕
လူ႕ဂြစာ။ ။

-စစ္ျငိမ္းဒီေရ

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://pyustate.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[DeGoLar] 1 New Entry: ♥ It's my life

♥ It's my life

အဟား၊ ကြန္ျပဴတာပ်က္ေပမယ့္ ကင္မရာက အလုပ္လုပ္ေနတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဓာတ္ပံုေတြေတာ့ ရိုက္ျဖစ္တယ္၊ အင္း၊ စိတ္ကူးေပါက္သလို ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ၾကား ေဝးေဝးလံလံ ေလွ်ာက္သြားဖို႔ ကားမရွိတဲ့ က်ေနာ့္လိုလူအတြက္ ရိုက္စရာေတြ အရမ္းဟမ္းဟမ္းမ်ားတဲ့ ခ်င္ကာပူမွာ ရိုက္ျဖစ္တာေတြ ကလည္း ဒါေတြပါပဲ၊ ေနရာေတြထပ္ေနၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း ဖီလင္ခ်င္းေတာ့ မတူဘူးေပါ႔ေလ၊ တခါတုန္းက ဖလစ္ကာထဲမွာ ဖတ္မိသလိုေပါ႔၊ အဲဒီလူက သူ႔သမီးေတြ ပြစိပြစိလုပ္တဲ့အေၾကာင္း ေရးထားတာ၊ ေဖေဖကလည္း ဒီေနရာေတြကို ရိုက္ဖူးၿပီးသားပဲဥစၥာ၊ ဘာလို႔ တခါေရာက္တိုင္း ထပ္တလဲလဲ ျပန္ရိုက္ေနရတာလဲ လို႔ေမးေတာ့ သူဒီလိုျပန္ေျပာတယ္တဲ့၊ အို သမီးရယ္၊ ဟိုး ေနာက္ခံေကာင္းကင္ ေပၚက တိမ္တိုက္ေတြက တူမွမတူတာပဲ တဲ့။ က်ေနာ္လည္း အဲသလို မွတ္ယူၿပီး ရိုက္ရတာပဲ၊ လာအံုး၊ ဒူးရင္းသီး၊ လာအံုး၊ ျခသၤူမ၊ လာအံုး၊ စီဘီဒီ၊ ရိုးကိုမရိုးႏိုင္ဘူး။

မေန႔က ၿမိဳ့ထဲေလွ်ာက္လည္ျဖစ္တယ္၊ ရန္ကုန္က ေဆြမ်ဳိးမိသားစု အလည္လာတာ လိုက္ပို႔ရင္းနဲ႔ပါ။ တူဝမ္းကြဲေတာ္တဲ့ ေမ်ာက္ေလာင္းေလး ၂ ေကာင္လည္း ပါလာတယ္၊ ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ ရိုက္စရာေကာင္းေကာင္း ရွိသြားတာေပါ႔။ ဒါက ေအာခ်တ္ Wisma Atria ေပၚက Food Republic မွာပါ၊ အဲဒီမွာ ဆိုင္ေတြ တအားစံုတယ္၊ ေနရာထိုင္ခင္းေတြလည္း မဆိုးဘူး၊ ဧည့္သည္ေတြလာရင္ က်ေနာ္ ေခၚသြားေလ့ရွိတယ္။


ဒါက Bugis နားက အေဆာက္အအံုတစ္ခုရဲ့ မ်က္ႏွာစာပါ၊ ဘယ္ေတာ့မွ ႏွင္းမက်တဲ့ ခ်င္ကာပူ၊ ကမၻာ့ အႀကီးဆံုး ႏွင္းအစိုင္အခဲေတြ အတင္းႀကီးက်ခိုင္းေနတာ၊ အလုပ္သမားေတြ ေခြၽးတၿပိဳက္ၿပိဳက္နဲ႔ေပါ႔။ ေဩာ္၊ ဘာလိုလိုနဲ႔ ခရစၥမတ္ေတာင္ ေရာက္ေတာ့မွာပါလား၊ တႏွစ္ တႏွစ္ ကုန္ျမန္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ။


ဓာတ္ပံုရိုက္ဝါသနာပါတဲ့ ဒီကဦးေလးႀကီးနဲ႔ အရိုက္ခံခ်င္တဲ့တူေတာ္ေမာင္ေတြနဲ႔ ဟန္ကိုက်လို႔...

မင္းတို႔လုပ္ခ်င္တာလုပ္၊ ငါလည္း ရိုက္ခ်င္တာရိုက္မယ္။ ဒါပဲ။


ဒါနဲ႔၊ ဒီရက္ပိုင္း ရုပ္ရွင္ ၃ ကားၾကည့္ျဖစ္တယ္၊ ပိုက္ဆံမေလာက္ဘူး ဆိုတဲ့ စကၤာပူကား ၁ နဲ႔ ၂ ပါ၊ ဒုတိယကားက ဟာသကား ဆိုတာထက္ ဘဝသရုပ္ေဖာ္ ဝမ္းနည္းဖြယ္ဇာတ္ကားလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္၊ ပံုမွန္လူတစ္ေယာက္ကို ငိုခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေစတယ္။ ဇာတ္လမ္းေလးက မဆိုးဘူးဗ်၊ ကိုယ္လည္း တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အဲသလို အေျခအေနမ်ဳိး ႀကံဳရလိမ့္မယ္လို႔ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေတြးမိတယ္၊ အေျဖမရွိတဲ့ ေမးခြန္းေတြလည္း ေခါင္းထဲေရာက္လာတယ္။ ေနာက္တစ္ကားကေတာ့ သရုပ္ေဆာင္ေတြသာ ေျပာင္းေျပာင္းသြားမယ္၊ မင္းသားက ဘယ္ေတာ့မွ မေသတဲ့ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းပါပဲ။ ဒီကားက အရင္ကားေတြနဲ႔ သိပ္မတူဘူး ထင္မိတယ္၊ စီးေတာ္ကားကို အမႊန္းတင္ၿပီး ရိုက္မျပဘူး၊ ေနာက္ၿပီး မင္းသမီးနဲ႔လည္း သိပ္ၿပီး ဟိုဒင္းဟိုဟာ မျဖစ္လိုက္ဘူး၊ ဆင္ဆာေၾကာင့္ပဲလား မေျပာတတ္ဘူး၊ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့တာေတာင္ မေတြ႔လိုက္ဘူးလိုပဲ၊ အဲသလို မူရင္းလမ္းေၾကာင္းက ဖယ္ခြာ ဖယ္ခြာ လုပ္လာတာ သိပ္ေတာ့သေဘာမက်ဘူး၊ လူကိုမ်ား ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းႀကိဳက္လြန္းလို႔ သြားၾကည့္တယ္ ထင္ေနသလားပဲ၊ ညွင္းညွင္း။ ေနာက္ၿပီး ဘူဂစ္ဂ်န္းရွင္းမွာ အန္တီယုက အတန္းေဖာ္ေတြနဲ႔ မိတ္ဆံုစားပြဲေလး သြားႏႊဲျဖစ္ေသးတယ္၊ ႏႊဲတယ္သာေျပာတာ၊ ဗိုက္ျပည့္ေနေတာ့ ေရခဲမုန္႔ပဲ စားလိုက္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္ေသာ ျပည္ႀကီး တရုတ္က ျပည္ႀကီးျပန္ေတာ့မွာမို႔ ဆံုၾကတာပါ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က အရင္ ခ်င္းေဂးတူေပ်ာ္ေပ်ာ္ပို႔စ္မွာ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ တရုတ္ပါ၊ သူတို႔ေတြနဲ႔ မေတြ႔တာ အေတာ္ၾကာသြားၿပီ၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာသလဲ ဆိုေတာ့ကာ အဲဒီလူေတာင္ မိန္းမ ယူသြားၿပီတဲ့။ ဘာေတြေရးမွန္း မသိတဲ့အထိ ေရးလိုက္ၿပီး သကာလ၊ ဆိုလုိရင္းက အင္တာနက္နဲ႔ ကြန္ျပဴတာ မရွိတဲ့ကာလအတြင္း အရွင္လတ္လတ္ လူအစစ္ေတြနဲ႔ ပိုထိေတြ႔မိတယ္၊ ဒါပါပဲ။

--
幾天前電腦掛了，打電話到惠普才知道保修期內會到府收件，不必親自送過去。今天打過去問情況，對方說還在等零件，結果到今天還沒修好。其實我的筆電應該是散熱系統出問題，要換零件也只是風扇之類的吧，不知道為什麼要等那麼久。沒有電腦的日子很無聊，除了工作以外沒有很多事情可以做，想查點什麼還得跑去附近的圖書館用電腦。

這段無聊的日子裡剛好表姐一家人從仰光過來玩，昨天一整天陪他們度過，時間也過的非常快。表姐兩個兒子很頑皮，老大愛玩、愛拍照，小的卻只顧著吃、睡，完全不一樣的個性。他們今天去了馬來西亞，等他們再次回到新加坡再一起去玩吧。沒有電腦的確很無聊，幸好還有相機讓我把玩。

下個月想坐郵輪去檳城跟普吉島，不過這航線很熱門，最便宜的票價含有的沒的費用大概七百多新幣。呼，還是下不了手，怎會那麼貴呢。

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://degolar.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[သက္ေ၀] 1 New Entry: ထိုေနာင္တ

ထိုေနာင္တ

ဟိုး ငယ္႐ြယ္စဥ္ သူငယ္ခ်င္း ဘ၀ ကထဲက ရင္းႏွီး ခင္မင္ခဲ့ရေသာ သူမကို အခ်ိန္ေတြ ရွည္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ရင္ထဲက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်စ္ခင္ စံုမက္ခဲ့ေသာ္လည္း ရွင္းျပရခက္ခဲလွေသာ အေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္ ဖြင့္ဟခဲ့ၿပီးေသာ ႏွလံုးသား တံခါးကိုပိတ္၊ ေၾကျငာခဲ့ၿပီးေသာ အခ်စ္စိတ္တို ့ကို ၿမိဳသိပ္ကာ သူမ အပါအ၀င္ သူငယ္ခ်င္းတစ္စုတို ့ႏွင့္ ေ၀းေ၀းကို ဖယ္ခြာေရွာင္ရွားကာ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ ဆန္လွေသာ၊ ပ်င္းရိၿငီးေငြ ့ ဖြယ္ ေကာင္းလွေသာ… ေန ့ေပါင္း ရက္ေပါင္း လေပါင္း ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကို အလုပ္ထဲတြင္ အခ်ိန္ျပည့္ ေခါင္းစိုက္ရင္း ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့သည္မွာ… ထိုတစ္ေန ့အထိ…။

ထိုတစ္ေန ့…
သူမႏွင့္ မေတြ ့ခင္ ထိုေန ့မနက္အထိ သူ၏ ခိုင္မာေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ႏွင့္ လုပ္ရပ္အေပၚ တြင္ စိုးစဥ္းမွ် သံသယမရွိ၊ ေနာင္တဆို၍ အမႈန္တစ္စမွ်ပင္မရွိ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ ရွိေနခဲ့ေၾကာင္းကို သူ ရဲရဲၾကီး သစၥာဆို၀ံ့ပါသည္။ ထိုတစ္ေန ့အထိေပါ့ေလ..

*****

သူမကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေၾကာင္း ဖြင့္ဟေျပာဆိုၿပီးကာမွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေပၚေပါက္လာေသာ အေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္ ဖြင့္ဟခဲ့ၿပီးေသာ ထိုအခ်စ္တို ့ကို ျပန္လည္ ႐ုပ္သိမ္းပါသည္ဟု (ရင္ထဲမွာ ေမာပန္း ဆို ့နင့္ ေၾကကြဲေနေသာ္လည္း) ေပါ့ေပါ့ဆဆ ဟန္ပန္ အမူအရာမ်ိဳးျဖင့္ သူမကို စိမ္းကားခဲ့ပါသည္။ မယံုၾကည္ႏိုင္ေသာ၊ အံ့ၾသေနေသာ သူမ၏ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းကေလးမ်ားကို ရယ္ေမာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ဥပကၡာျပဳရင္း… ထိုေန ့က ကိုယ့္ဘ၀ကို ကိုယ္ နာက်ည္း ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစိတ္တို ့ျဖင့္ ဘယ္သူမွမသိေအာင္ တစ္ေယာက္တည္း ေၾကေၾကကြဲကြဲ ငိုခဲ့မိပါသည္။ အေၾကာင္းသိ ရင္းႏွီးခင္မင္ေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္စုတို ့၏ နားမလည္ႏိုင္လြန္းေသာ အၾကည့္မ်ား၊ အျပစ္တင္စြပ္စြဲသံမ်ား၊ ကဲ့ရဲ ့ ႐ႈံ ့ခ်သံမ်ား... အားလံုးကို ဘာမွ ေျဖရွင္းခ်က္ မေပးေတာ့ဘဲ… အားလံုးကို ေက်ာခိုင္း… အားလံုးႏွင့္ ေ၀းရာ… အေ၀းဆံုးေနရာ တစ္ခုသို ့…။

သူမႏွင့္ေ၀းရာမွာ ေနထိုင္ရင္း သူမကို သတိရ လြမ္းဆြတ္မိသည့္ အခ်ိန္ေတြတိုင္းမွာ ထို အလြမ္းစိတ္တို ့ကို ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္ရန္ စိတ္၏ တစ္ခုတည္းေသာ ထြက္ေပါက္အေနျဖင့္ အလုပ္မ်ားကို ေလာဘတၾကီး ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ခဲ့ပါသည္။ ဟိုမွ သည္မွ၊ သူငယ္ခ်င္း အခ်ိဳ ့ ထံမွ တစ္စြန္းတစ္စ ၾကားသိရတတ္ေသာ သူမ၏ သတင္းမ်ားကို ၾကားခ်င္ေသာ္လည္း မၾကားခ်င္၊ သိခ်င္ေသာ္လည္း မသိခ်င္၊ သူမေလးကို ျမင္ခ်င္ေသာ္လည္း မျမင္ရဲ၊ ေတြ ့ဖို ့ အခြင့္အေရးရွိေနပါေသာ္လည္း မေတြ ့ရဲျဖင့္ အစစ အရာရာကို ထိန္းခ်ဳပ္ကာ တစ္ေယာက္တည္း တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ အခ်ိန္မ်ားကို ကုန္လြန္ေစခဲ့ပါသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္တြက္ၾကည့္ရလွ်င္ ကုန္လြန္ခဲ့ေသာ အခ်ိန္မ်ားမွာ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုနီးပါး ရွိခဲ့ေလၿပီ။ သူ ့ကိုယ္သူ ထူးဆန္းစြာ အံ့ၾသခဲ့သည္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းလာရင္း မၾကာခဏ ေတြ ့ျမင္ ၾကံဳဆံုရတတ္ေသာ မိန္းကေလးငယ္မ်ား၊ လြယ္လင့္တကူ ၾကည္ျဖဴ လိုက္ေလ်ာၾကမည့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ား အေပၚတြင္ နည္းနည္းေလးမွ် စိတ္မ၀င္စား စိတ္မကစားမိျခင္းပင္…။

*****

ကိုယ္တိုင္ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ လမ္းကို တည့္တည့္မတ္မတ္ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ခဲ့ေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ား၊ ၾကိဳးစားမႈမ်ား၏ အက်ိဳးကို ခ်ိုၿမိန္စြာ စားသံုးေနရေသာ အခ်ိန္တြင္ အရာရာ အတန္အသင့္ ျပည့္စံုသည့္ ဘ၀တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၿပီ ဟု ယူဆကာ စိတ္အစဥ္တို ့သည္ ဟိုး အေ၀း ကာလတစ္ခုဆီက သူမေလးဆီသို ့ လြင့္ေမ်ာ….။ သူ ့ကို နာက်ည္းေနမည္ဟု ယူဆရေသာ သူမကေလး… သူ ့ႏွလံုးသားကို အခ်ိန္ျပည့္ လႊမ္းမိုးေနခဲ့ေသာ.. အခ်ိန္တိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မရခဲ့ေသာ သူမေလး…။ သူ၏ စိတ္ကူးအိပ္မက္တို ့သည္… အနည္းငယ္ အဓိပၸါယ္ရွိလာ…။ အို.. ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အမွားေတြကို ခြင့္လႊတ္ဖို ့ဆိုတာ ကိုယ္က အရင္ ေတာင္းပန္ၾကည့္ဖို ့ေတာ့ လိုမွာေပါ့ေလ…။

သူမႏွင့္ သူ၏ ဆက္စပ္ ပတ္သက္ခဲ့ေသာ အေနအထားကို ဟိုး ကၾကီးမွသည္ အ အထိ အစ အဆံုးသိေနခဲ့ေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ သူမကို သူ သြားေရာက္ေတြ ့ဆံုရန္ ၾကိဳးစားခဲ့ပါသည္။ သာယာလွပေသာ ျပာလြင္ေသာ မိုးေကာင္းကင္ၾကီး ေအာက္တြင္ ရင္ခုန္ လႈိက္ေမာဖြယ္ေကာင္းလွစြာျဖင့္ သူမကို သူ ေတြ ့ခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ ဆယ္ႏွစ္တာကာလအတြင္း ဘာမွထူးထူးျခားျခား မေျပာင္းလဲဘဲ ဟိုးငယ္ငယ္တုန္းကလို ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္၍ လွပေနေသာ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ၊ ေအးခ်မ္းသိမ္ေမြ ့ဆဲျဖစ္ေသာ သူမကို သူ အံ့ၾသတၾကီး ေငးၾကည့္ေနမိပါသည္။ သို ့ေသာ္… သူမ ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး ေျပာင္းလဲမႈကို သူမကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ဟ ေျပာဆို လာေသာအခါ… ။

ထိုေန ့က သူမအတြက္.. တိတိက်က်ေျပာရလွ်င္ သူ၏ ေတြေ၀ခဲ့မႈ ႏွင့္ အစားထိုးမရေသာ ကုန္လြန္ခဲ့ခ်ိန္ မ်ားစြာတို ့အတြက္ ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ ေနာင္တ အနည္းငယ္ ရခဲ့မိပါသည္…။ သို ့ေသာ္ ထိုေနာင္တတို ့ကို မာနတရားတို ့ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းဖို ့ ၾကိဳးစားရင္း သူမေရွ ့တြင္ ဘာမွမျဖစ္ေလဟန္ ေကာင္းေကာင္း ဟန္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ပိုင္းေလးအတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေက်နပ္မဆံုးျဖစ္ေနရင္း…။

*****

ထိုတစ္ေန ့…
ထိုတစ္ေန ့…
ထိုေန ့က သူမႏွင့္ ဒုတိယအၾကိမ္အျဖစ္ ေတြ ့ဆံုရန္ အေၾကာင္းဖန္လာပါသည္။ ဒုတိယအၾကိမ္ ဆံုေတြ ့ရခ်ိန္သည္ ပထမအၾကိမ္ႏွင့္ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုနီးပါး ကြာျခားခဲ့ျပန္ပါသည္။

သူမ…
သက္တူ ႐ြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာတို ့ၾကားတြင္ ဘာမွေျပာင္းလဲသြားသည္ဟု မထင္ရေသာ သူမ…။ သူမကို ခ်စ္ခင္ၾကင္နာေသာ အိမ္ေထာင္ဖက္ႏွင့္အတူ… ခ်စ္စဖြယ္ စကားေတြ တီတီတာတာ ဆိုတတ္ေနေသာ သားကေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ… သာယာ ခ်မ္းေျမ့ေသာ မိသားစုဘ၀ေလးတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သူမ…။ ဟိုးအရင္တုန္းကလို ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္ျခင္းမ်ား အျပည့္ျဖင့္ လွပေနဆဲ သူမ…။ ဘ၀ကို စိတ္ေအး ခ်မ္းေျမ့စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ သူမ…။

ထိန္းခ်ဳပ္လို ့မရ ျပင္းျပင္းထန္ထန္လႈပ္ခတ္ေနေသာ ကိုယ့္ရဲ ့စိတ္အစဥ္ေတြသည္…
ေရခဲတမွ် ေအးစက္ေနေသာ ကိုယ့္ရဲ ့ေျခဖ်ား လက္ဖ်ားေတြသည္…
ခႏၵာကိုယ္ ေနရာအႏွံ ့မွာ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္တိုးေနေသာ ကိုယ့္ရဲ ့ ႏွလံုးေသြး ေတြသည္…
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ မ်က္၀န္းထဲမွ မ်က္ရည္ၾကည္မ်ားအျဖစ္သို ့ ကူးေျပာင္းခါနီးဆဲဆဲ…

ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ရယ္ေမာႏႈတ္ဆက္ေနေသာ သူမကို ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္ရန္ ၾကိဳးစားပမ္းစား ကိုယ္အားယူေနဆဲမွာ ေ၀၀ါးသြားေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္... အို.. ကိုယ့္ရဲ ့ ေနာင္တေတြ အတၱေတြ လႊမ္းမိုးေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို သူမေလး ရိပ္မိသြားမွာ စိုးလွပါသည္…။

အဆံုးမွာေတာ့…
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာရွည္ေအာင္ ေသာ့ခတ္ သိမ္းဆည္းထားခဲ့ေသာ ကိုယ့္ရဲ ့ ႏွလံုးခုန္သံကို ကိုယ္တိုင္ မယံုၾကည္ႏိုင္စြာျဖင့္… အျပင္ပန္းက ၾကည့္လွ်င္ အစစအရာရာ ျပည့္စံုသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္ျငားလည္း ႐ုပ္၀တၳဳအားျဖင့္သာ ျပည့္စံုၿပီး အဖက္ဖက္က လိုအပ္ခ်က္ေပါင္း မ်ားစြာျဖင့္ ကိုယ့္ရဲ ့ေအးစက္စက္ အထီးက်န္ ဘ၀ကို ကိုယ္တိုင္ေၾကကြဲစြာ… ။
ခိုင္မာေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြႏွင့္အတူ ကိုယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္း ခဲ့ေသာ ကိုယ့္ဘ၀လမ္းကေလးမွာ သံသယေတြ၊ ေနာင္တ တရားေတြ ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္… ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ခြင့္ မရွိေတာ့ေသာ ဘ၀မ်ား…။
ဘာနဲ ့မွ လိုက္လို ့ မမွီႏိုင္ေအာင္ ေနာက္က်ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ား… ျပန္လည္ဆံုဆည္းခြင့္ကို ဆု အျဖစ္ေတာင္ ေတာင္းယူ၍ မရႏိုင္ေတာ့ေသာ ကိုယ့္အျဖစ္ကို ကိုယ္တိုင္ နာက်င္ နာက်ည္းစြာျဖင့္…။
သက္ျပင္းေတြကို အခါခါခ်ရင္း ေတြ ့ဆံုခ်ိန္ေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဆြဲဆန္ ့ထားလိုက္ ခ်င္ေသာ္လည္း လူ ့ဘ၀၏ နိယာမေတြအရ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ရစၿမဲမို ့ကိုယ့္ရဲ ့ ျပန္ျပင္မရေသာ မွားယြင္းမႈေတြနဲ ့အတူ ေနာင္မွရေသာ ေနာင္တတရားေတြ၊ ယူက်ံဳးမရ စိတ္ေတြ ရင္ထဲမွာ အျပည့္အႏွက္ျဖင့္…။

*****

သူမကို ဘ၀တသက္လံုး ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လို ့မရႏိုင္ေသာ္လည္း ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈႏွင့္ ျဖတ္ေတာက္ခဲ့ၿပီးေသာ ၾကိဳးတစ္စ… ျပန္လည္၍ ဆက္သြယ္ ထံုးေႏွာင္ရန္လည္း အခြင့္အေရးက မရွိေတာ့ၿပီ… သူ ့အတိုင္းသာ ရွိပါေစေတာ့.. ။ သူမ ဘ၀ကေလး အစဥ္အၿမဲ လွပ ေပ်ာ္ရႊင္ေစႏိုင္ရန္ သူမ၏ စိတ္ကေလး အစဥ္သျဖင့္ ေအးခ်မ္း ျပည့္စံုေစႏိုင္ရန္ ဆုေတာင္းေပး႐ံုမွတပါး….။

စာၾကြင္း ။ ။ ဒီသီခ်င္းေလးနဲ ့ အတူတူ နားေထာင္ရင္း ဖတ္ၾကည့္ပါေနာ္…။
ေအးခ်မ္းေမ - ဇာတ္ဆရာ အလိုက်

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://thet-wai-blog.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ေတာေက်ာင္းဆရာရဲ႕ တစ္ခါက တစ္ခ်ိဳ႕တေလ] 1 New Entry: တူညီမႈ

တူညီမႈ

ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနတဲ့
၀တ္စုံေတြကေန ရုန္းထြက္ဖို႕
မ်က္ႏွာဖံုးအတုေတြ ကြညက်ဖို႕လိုမယ္။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက ခိုေတြလြတ္ျငိမ္းခြင့္ရဖို႕
တေရြ႕ေရြ႕သြားေနတဲ့ ရထားၾကီး
စက္သပ္ဖို႕လိုမယ္။
တရိပ္ရိပ္ဆိုတဲ့စကားလံုးကို
ဒီေရနဲ႕ပဲ တြဲသံုးသင့္ေပမယ့္
ရပ္တန္႕ျခင္းမရွိတဲ့ အေဟာင္းအဟာင္းေတြက
အိတ္ေဖာင္းျပီး၊ စိတ္မေျပာင္းတာဆိုးတယ္။
ေခါင္းျငိမ့္တာ ေထာက္ခံတာမဟုတ္ဘူး။
အိပ္ငိုက္တာတာပါဆိုတာ
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြမဲ့ေနသေရြ႕
၀န္ခံဖို႕လြယ္ၾကပါ့မလား။
ေျပာင္းေရြြ႕ျခင္းရဲ႕ေနာင္တ
ျငီးတြားငိုျငီးသံေတြနဲ႕
သံပတ္မဲ့ စက္ရုပ္အရွင္ေတြ
ကံၾကမၼာေစရာက လြဲေခ်ာ္ေနခဲ့
ေလးဘက္ေလးတန္ ပိတ္ကန္မွေတာ့
အေနက်ပ္တာမဆန္းေတာ့ပါဘူး။
အဆံုးသတ္ကိုျမည္းဖို႕အတြက္
ငါ့ကိုယ္ငါ က်ားကန္ထားရင္း
ေန၀င္ခ်ိန္ကို ျပံဳးျပီးၾကည့္ခ်င္ေသးရဲ ႕။ ။

သွ်င္ေစာ
ရုိးတံမဲ့ပြင့္ခ်ပ္မ်ားေပါင္းစပ္မႈ(၁) လက္ကမ္းကဗ်ာစာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://openmind.net63.net/?feed=rss2. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[MANORHARY] 1 New Entry: မွတ္စုမ်ား

မွတ္စုမ်ား

မွတ္စုမ်ား

ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ

သူတို႔ကၽြန္မကို ဒီကမၻာေၿမဆီေခၚေဆာင္လာတုန္းကေတာ့ ကၽြန္မဟာ "ရတနာ"တစ္ပြင့္ပါပဲ..။တယုတယသိမ္းဆည္းထားခဲ့ၾကသလို "တန္ဖိုး"
လည္း႐ွိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ေက်းဇူး အနႏၲပါ..ေမေမ..ေက်းဇူးအနႏၲပါ ေဖေဖ..။ ဒီေက်းဇူးေတြကိုကၽြန္မက ခုထိဆပ္ခြင့္မၾကံဳခဲ့ေသးဘူး…။ၿပီးေတာ့..သူတို႔ ဒိုင္ယာရီထဲက ၿပႆဒါးရက္တစ္ရက္ကိုလည္း ခုထိဖဲ့ထုတ္မေပးႏိုင္ခဲ့ေသး
ဘူး…။ပဥၥလက္တန္ခိုးနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ပန္းေလးတစ္ပြင့္ခိုးယူခံလိုက္ရတဲ့ေန႔တစ္
ေန႔ေပါ့..။ကၽြန္မဟာ ေလာကၾကီးရဲ႕အပူအေအးေတြကို မမွ်မတခံစားခဲ့ရၿပီး
ပါၿပီေမေမ..။ေနပူခံထြက္ေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီးကာမွ ၿပန္စရာလမ္းကေပ်ာက္ေနခဲ့
ရၿပန္တယ္…။ေမေမရယ္….ေမေမ့ရင္ခြင္ဆီကထြက္ခြာခဲ့တဲ့လမ္းကေလးကို
ၿပန္လည္တည့္မတ္ေပးပါဦး..။ကၽြန္မလွည့္ၿပန္ခ်င္လွပါၿပီ…။

မႏွင္းၿဖဴ နဲ႔ နဂါးေလး

မႏွင္းၿဖဴဆိုတာ ကၽြန္မေနာက္မွ ကမၻာၾကီးးကိုေၿခခ်ခြင့္ရတဲ့ညီမေလးပါ…။
နဂါးေလးကေတာ့ အငယ္ဆံုးေပါ့…။ႏွင္းေငြ႕ေတြလိုသိပ္သည္းေအးစိမ့္ေနတတ္
တဲ့ မႏွင္းၿဖဴေလး က ကင္းၿမီးေကာက္ေတြလိုပဲ..အဆိပ္ၿပင္းတယ္။ နဂါးေတြရဲ႕
မ်က္ေစာင္းကလည္းအေၾကာင္းမေ႐ြးတတ္ပါဘူး…။ဒါနဲ႔ေတာင္ ကၽြန္မက စည္း
အၿပင္ကိုကိုယ္တိုင္ထြက္ခဲ့မိတာေလ..။ခြင့္လႊတ္ပါညီမေလးေရ..။ခံတပ္ေတြ
ေကာင္းတိုင္းလည္းတိုက္ပြဲေတြမႏိုင္ ႏိုင္ပါဘူး..။ကံၾကမၼာက႐ွိေသးတယ္ေလ.။
ကၽြန္မကေတာ့ ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္နဲ႔ သစၥာ႐ွိေခြးေလးတစ္ေကာင္နဲ႔တူတုန္းပါပဲ…။
ခုခ်ိန္က်ကာမွ ငွက္ကုလားအုတ္လည္းၿဖစ္ခြင့္မရ..။ေရခဲငွက္ ဘ၀ကိုလည္း အခဲမေၾကနဲ႔..။ေန႔ရက္ေတြကို႐ုန္းကန္ထုတ္ေနတဲ့ ကၽြန္မကိုသူတို႔က က႐ုဏာ
သက္ေနၾကတုန္း..။ကၽြန္မ တရားခဲ့ပါသလား..။

မ်က္လွည့္ဆရာ

ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ "ုမ်က္လွည့္ဆရာပါ "လို႔ေၾကညာထားပါလ်က္ နဲ႔ တအံ့တၾသေငး
ေမာၾကည့္မိတာ ကေတာ့ …ပဥၥလက္ရဲ႕တန္ခိုးပဲလား..။ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ညံ့
ဖ်င္းမႈပဲလားေတာ့မသိပါဘူး..။အံစာအပြင့္ေတြကိုေရတြက္ရင္း ေၾကြအံမကစား
တတ္တဲ့ ဘုရားသခင္ကိုတိုင္တည္ရင္း..ပြဲခင္းထဲ အဆိပ္တက္ခဲ့ရတာေလ…။
လွည့္စားမႈေတြမွန္းသိသိၾကီးနဲ႔ အားတင္း ယံုၾကည္ပစ္လိုက္ရတာ ..။တကယ္
ေတာ့..ပ်င္းစရာေကာင္းသလိုနာက်ည္းစရာလည္းေကာင္းပါတယ္..။အားတင္း
လွည့္ထြက္ဖို႕ၾကိဳးစားလိုက္ခ်ိန္မွာ..ကၽြန္မေၿခေထာက္မွာ အၿမစ္ေတြကဖြာရရာ
က်ဲၿပန္႔လို႔..။ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ဦးေတာ့ အလို႐ွိေနခဲ့ၿပီ..။ ကၽြန္မကို အၿမစ္က တူး
ထုတ္သြားႏိုင္ဖို႔ေပါ့…။အသက္႐ွင္လ်က္နဲ႕ေလ..။

မိတ္ေဆြ

ကၽြန္မဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ.."မိတ္ေဆြ"လို႔ေခၚလို႔ရတဲ့ လူတခ်ိဳ႕နဲ႔ဆံုေတြ႕ခဲ့ရဖူး
တယ္..။အဲဒီ "မိတ္ေဆြ" ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရကိုတိတိက်က်..အဓိပၸါယ္ မဖြင့္ဆိုရ
ေသးခင္မွာပဲ..ကၽြန္မက မိတ္ေဆြ သံုးမ်ိဳးသံုးစား ႐ွိတာကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီးေနၿပီ။
ပထမ အမ်ိဳးအစားက "ေလ" နဲ႔တူတယ္..။ကိုယ္က ေအာက္စီဂ်င္ အၿဖစ္႐ွဴ
သြင္းလို႔ရသလို..ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ အၿဖစ္လည္း႐ွဴထုတ္လိုက္လို႔ရတယ္။
သူတို႔ဟာ ရန္သူေတြလည္းမဟုတ္ၾကသလို မိတ္ေဆြစစ္ေတြလည္းမဟုတ္ၾက
ဘူး..။
ဒုတိယတစ္မ်ိဳးကေတာ့..ေနာက္ေက်ာကဓါးေတြနဲ႔တူတယ္။မ်က္ႏွာဖံုးအတုေတြလည္းစြပ္ထားၾကေသးရဲ႕..။ခက္တာက မ်က္ႏွာဖံုးမွန္းသိသိနဲ႔ ဆြဲခြာမရခဲ့တာ
ေလ…။သူတို႔ဟာ ရန္သူစစ္စစ္ေတြပါပဲ..။
တတိယတစ္မ်ိဳးကေတာ့ ပုလဲနဲ႔တူတယ္..။သူတို႔ကို႐ွာဖို႔ဆိုတာ ဟိုးေရနက္ထဲ
ထိကိုယ္တိုင္ဆင္း ၿပီး ကိုယ္တိုင္အမြန္းခံရေသးတယ္။ ေတြ႕ခ်င္မွလည္းေတြ႕
ရတတ္တာမ်ိဳးေလ..။ကိုယ္တိုင္က ဆလံုေတြလိုေရငုတ္ကၽြမ္းက်င္ဖို႔ကလည္း
လိုပါေသးတယ္။

ေ႐ွ႕ၿဖစ္ဖတ္သူမ်ား

ကၽြန္မက ကံဇာတာကိုစစ္ေဆးဖို႔၀ါသနာပါတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေလ
ေတာ့ ဘယ္ေ႐ွ႕ၿဖစ္ဖတ္ဆရာကိုမွ ဘာမွ မေမးခဲ့ဖူးဘူး..။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
ကၽြန္မဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕စာမ်က္ႏွာေတြနဲ႔လူၿဖစ္ခဲ့ရတာ လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံု
ၾကည္တယ္ေလ..။ဒါဟာ..ကၽြန္မအတြက္ လံုေလာက္တဲ့အေၿဖပါ..။ကၽြန္မလက္
ကလိုင္းေတြကိုၿပဳၿပင္ဆြဲသားႏိုင္သူဟာ ဘုရားသခင္ကလြဲလို႔ဘယ္သူမွမၿဖစ္
ႏိုင္ပါဘူး..။ကၽြန္မရဲ႕ေကာင္းၿခင္းဆိုးၿခင္းေတြဟာ ဘုရားသခင္ ထံကလာတဲ့ ဆု
ေၾကး၊ဒဏ္ေၾကးေတြပဲၿဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္မယံုၾကည္ထားပါတယ္။လူေတြဟာစိုက္
တဲ့အတိုင္းးရိတ္သိမ္းတတ္ၾကရတာပဲမဟုတ္လား..။သူတစ္ပါးစိုက္ထားတာေတြ
ကိုခိုးယူရိတ္သိမ္းတတ္တဲ့ သူတခ်ိဳ႕ကလြဲရင္ေပါ့…။

ဆရာ၀န္

သူတို႔ကိုၾကည့္ရတာ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ေဆာင္းဥတုဆန္လာတယ္။ႏွင္းေတာထဲ
မွာ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ေလွ်ာက္ေနၾကတဲ့သူေတြလိုပဲ..။တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ႐ူပေဗ
ဒ ပညာ႐ွင္ဆန္ခ်င္လာတယ္။ သီအိုရီအကိုးအကားနဲ႔ သက္ေသၿပခ်က္မခိုင္လံု
ရင္ဘာမွမလုပ္တတ္ၾကေတာ့သလိုပဲ..။ကၽြန္မကမြန္းၾကပ္ေနခ်ိန္မွာ သူတို႔က
ကၽြန္မကိုစစ္ေဆးေရးအတြက္ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြေပးလို႔ေကာင္းတုန္း..။ကၽြန္မ
ကနာက်င္ခံစားေနရခ်ိန္မွာ..သူတို႔က results ေတြကိုဇေ၀ဇ၀ါဖတ္တုန္း…။
ကၽြန္မက အသက္ငင္ေနတဲ့အခ်ိန္အထိသူတို႔ကေခါင္းခါၿငင္းပယ္ တုန္း…။
Hypnosis ကိုကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏုိင္တဲ့ Psychiatrist မ်ား႐ွိရင္ေတာ့ ကၽြန္မ ကုသ
ခံခ်င္ပါတယ္..။ဒါမွမဟုတ္လည္း တစ္ေလာကလံုးကို အိပ္ေမြ႕ခ်..အသစ္ကၿပန္
စခိုင္းခ်င္ပါတယ္။

ဇာတ္ခံု

အလိုမတူပဲကရတဲ့ ကကြက္ေတြက မ်ားမ်ားလာေနတယ္။ၾကာလာေတာ့လည္း
သမၻာရင့္ေၾကးစားသ႐ုပ္ေဆာင္ေတြနဲ႔တူတူလာတာမဆန္းပါဘူး..။မွန္ထဲၿပန္
ၾကည့္ရင္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိပ္မမွတ္မိခ်င္ဘူး.။မွတ္မိၿပန္ရင္လည္းမသတီခ်င္ဘူး။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ကိုယ့္ေၿခကိုယ့္လက္ေတြကိုလာသိုင္းထားတတ္တဲ့ ႐ုပ္ေသး
ၾကိဳးေတြကိုၿဖတ္မိခ်င္တတ္ၾကတာပဲေပါ့..။ကၽြန္မကဓားကိုင္မကၽြမ္းက်င္ၿပန္ဘူး။
ေၿမပံုမပါတဲ့လမ္းေတြကိုေလွ်ာက္ရင္းေလွ်ာက္ရင္း …ဒီကြန္တိုမ်ဥ္းေတြထဲပဲတ
လည္လည္ၿပဳတ္က်ေနေတာ့တယ္။ဇာတ္သိမ္းကားလိပ္ခ်မယ့္အခ်ိန္ကလည္း..
ခုထိသံသရာ႐ွည္တုန္း..။ခက္ပဲခက္ရခ်ည္ေတာ့ရဲ႕..။

ဇာတ္ညႊန္း

ကၽြန္မဘ၀ကိုေရးသားခဲ့တဲ့ ဇာတ္ညႊန္းေရးဆရာကို ကၽြန္မက ဘုရားသခင္လို႔
သတ္မွတ္ထားခဲ့တာ…။ဒါေပမယ့္ မာရ္နတ္ရဲ႕ဇာတ္ေတြကို၀င္၀င္ကေပးေနရ
တတ္တာကေတာ့ စဥး္စားစရာပဲ…။စည္းကမ္းမ႐ွိတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ေၿခလက္ေတြကို
ကၽြန္မက ..တားဆီးပိတ္ပင္ထားဖို႔ရာက်ေတာ့လည္း..ကၽြန္မက ၾကိဳးေတြနဲ႔ ႐ႈပ္
ေနတဲ့ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ၿဖစ္ေနခဲ့ၿပန္ေရာ…။အမွန္ေတာ့ လူ႔အလိုနတ္မလိုက္ႏိုင္တာ
ပါ..။ဒီေန႔ဟာ ေနသာလို႔ ကၽြန္မတို႔ေၿခခင္းလက္ခင္းသာယာတယ္လို႔ထင္ေပ
မယ့္..မထင္မွတ္တဲ့ေထာင့္က ၀င္လာတတ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြအရ..ကၽြန္
မတို႔ၾကံဳရာေကြ႕ကိုၾကံဳရာတက္နဲ႔ဆက္ခဲ့ရတာလည္းနည္းမွမနည္းပဲ..။တကယ္
ေတာ့ပညာသားပါလြန္းလွတဲ့ဇာတ္ကြက္ေတြေၾကာင့္သာ..ကၽြန္မတို႔ အကယ္ဒ
မီရခဲ့ၾကတာမဟုတ္လား..။ဆုတံဆိပ္ေတြကမ်ားေတာ့ ခါးခ်ည့္ေနခဲ့ရၿပီ…။

ခ်စ္သူ

"ခ်စ္သူ"ဆိုတာကေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ အဘိဓာန္ထဲမွာ အရာအားလံုးနဲ႔ကင္းလြတ္
တဲ့ေ၀ါဟာရပါ..။ပုံၿပင္ထဲက "မင္းသား"တစ္ပါးလိုလည္းတင့္တယ္ အၿပစ္ကင္း
တယ္.။။သံစဥ္ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ေန႔ရက္ေတြကိုအေရာင္တင္
ေပးတတ္သူလည္းၿဖစ္တယ္။ ကၽြန္မရဲ႕နာတာ႐ွည္ေရာဂါေတြကို ပဥၥလက္နဲ႔
လွည့္သိမ္းဖယ္႐ွားႏို္င္သူလည္းၿဖစ္တယ္။ေမွာင္မိုက္အတိၿပီးတဲ့ညေတြကို အခန္းဆက္စကားလံုးေတြနဲ႔ လင္းခ်င္းေစႏိုင္သူလည္းၿဖစ္တယ္။ကၽြန္မေပၚကို
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ၿဖာက်ေနမယ့္..အၿဖဴေရာင္လေရာင္ၿခည္ေလးလည္းၿဖစ္ေသးတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕အနာဂတ္ေန႔ရက္ေတြကိုဖြဲ႕ႏြဲ႕ေပးသူလည္းၿဖစ္တယ္။..ၿပီးေတာ့……
အဲဒီအရာအားလံုးကိုဖ်က္ေၿခြခ်ႏိုင္သူလည္းၿဖစ္ေသးတယ္။
(ခုထိေတာ့ အိပ္မက္ေတြက ကေယာက္ကယက္နဲ႔ ေသြးပ်က္စရာေကာင္းေန
တုန္းပဲ…)

အိပ္မက္

အိပ္မက္ဆိုးေတြကိုညစဥ္ရက္ဆက္ အခန္းဆက္မက္ရတတ္တဲ့အခါ..ေၾကာက္
႐ြံ႕တုန္လႈပ္ၿခင္းေတြကပ်င္းရိၿငီးေငြ႕လာတာဆန္းသလား..။အနက္ေရာင္စုတ္
ခ်က္ေတြခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔ မၾကားတၾကားအိပ္မက္ေတြကို ကၽြန္မကမုန္းတယ္..။
တစ္ညလံုးမအိပ္ပဲငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတာကမွ အကိ်ဳး႐ွိဦးမယ္ေလ…။တခ်ိဳ႕အိပ္
မက္ေတြကေတာ့ ကၽြန္မကိုႏြမ္းလ်ေစတဲ့အထိ..ၿဖားေယာင္းတတ္လြန္းပါတယ္။
ဘ၀မွာ"ခ်ိဳ"ဖူးတာလည္းဒီၿဖားေယာင္းအိပ္မက္ေတြပဲ႐ွိခဲ့တာကိုး…။ခပ္တိုးတိုး
တိုက္ခတ္လြင့္ေမ်ာလာတဲ့..အိပ္ဖန္ေစာင့္နတ္သားရဲ႕ဗ်တ္ေစာင္းသံမွာ…အိပ္
မက္ရဲ႕အပိုင္အစေတြပါလာေသးလား…ကၽြန္မ ေ၀၀ါးစြာၾကည့္ေနမိခဲ့တယ္။

ၿပိဳင္ပြဲ

ငယ္ငယ္တည္းက ကၽြန္မခုထိေၿပးေနခဲ့ရတာ..။မရပ္မနားပါပဲ..။ၿပိဳင္ပြဲမ်ားစြာမွာ
ဆုတံဆိပ္မ်ားစြာနဲ႔ ..ႏိုင္လ်က္နဲ႔ ႐ႈံးခဲ့သလို ႐ႈံးလ်က္နဲ႔လည္းႏိုင္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။
တယ္..။ၿပိဳင္ပြဲရဲ႕အထာေတြကိုမသိရခင္တုန္းကေတာ့..ကၽြန္မဟာ အားသြန္ခြန္
စိုက္ေၿခလွမ္းေတြနဲ႔..ေ႐ႊေရာင္အိပ္မက္ေတြကိုမွမရရင္ မ်က္ရည္စိုခဲ့ဖူးတာေပါ့။
ခုေတာ့…ကၽြန္မက ၿပိဳင္ပြဲေတြအေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိေနတဲ့သူတစ္
ေယာက္ၿဖစ္ေနခဲ့ၿပီ..။ဒါေတာင္မွ..အ႐ႈံးေတြကိုေတြေတြေ၀ေ၀နဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနမိ
တတ္တုန္း..။ မစိုက္ပဲနဲ႔ ရိတ္သိမ္းသြားတဲ့ပ်ိဳးခင္းေတြကို တအံ့တၾသတရားရေန
မိတုန္း..။တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မဟာ အမွတ္သညာနည္းတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ပါ
ပဲ…။
ပန္းတိုင္
အႏို္င္အ႐ႈံး
နားလည္ရခက္ၿခင္းမ်ား
ယံုမွားသံသယ
နိဂံုး

ၿပည္ဖံုးကား

အခ်ိန္မတို္င္ခင္ၿပည္ဖံုးကားက်လာခဲ့ရင္…..
ကၽြန္မေကာင္းကင္က ေမာင္ရင္ဆိုင္းထမ္းၾကယ္စုကေလးနဲ႔ေ၀းသြားရမွာပဲ
ေၾကာက္ပါတယ္..။
ကၽြန္မက ၾကယ္ကေလးရဲ႕ေမေမၿဖစ္ခ်င္ေသးတယ္ေလ………။ ။
မေနာ္ဟရီ

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://manorhary.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[Royal-Myanmar.com] 2 New Entries: အလာေကာင္းေပမယ့္ အခါမေကာင္းေတာ့ပါ

အလာေကာင္းေပမယ့္ အခါမေကာင္းေတာ့ပါ

သူက ၁၀ တန္းၿပီးေတာ့ သူမ်ားေတြ ထုိင္၀မ္၊ ဂ်ပန္၊ စင္ကာပူ အသိီးသီး ေက်ာင္းေတြ သြားတတ္က်တဲ့ အခါမွာ မိဘ က စီးပြားေရး အဆင္မေၿပေတာ့ ၿမန္မာၿပည္မွာပဲ တကၠသုိလ္ တခုကုိ တက္လုိက္တာေပါ့။ ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲေလ ၿမန္မာၿပည္မွာ အလုပ္အကုိင္ ေပါမွေပါဆုိေတာ့။ ေနရာေကာင္းေလးမ်ား ရမလားလုိ....

Visit www.royal-myanmar.com to read full post. (Sai Tun)

ေဆးဘဲဥ သုပ္

ပါ၀င္ေသာပစၥည္းမ်ား ၁။ ေဆးဘဲဥ (အစိတ္လုိက္လီွးထားပါ) ၂။ ခရမး္ခ်ဥ္သီး ပါးပါးလွီး ၃။ ငရုတ္သီးစိမ္း ၄။ ၾကက္သြန္နီ(သုိ.) ၾကက္သြန္ၿဖဴ ပါးပါးလွီး (ပံုထဲတြင္ၾကက္သြန္ၿဖဴႏွင့္) (အမွန္တကယ္ေတာ့ ၾကက္သြန္နီနွင့္ပုိစားေကာင္းသည္၊ ၂ခုလံုးပါက ပုိ၍ေကာင္းသည္):P ၅။ ၾကက္သြန္နီ ဆီက်က္ (ဇယားရူပ္တယ္ထင္ရင္ မထည့္လဲရသည္) ၆။...

Visit www.royal-myanmar.com to read full post. (Sai Tun)

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://www.royal-myanmar.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ခ်စ္တဲ႔ မေနာေျမ] 1 New Entry: လိြဳင္ဆမ္ဆစ္ ငိုတဲ့ည

လိြဳင္ဆမ္ဆစ္ ငိုတဲ့ည

လိြဳင္ဆမ္ဆစ္

အျပစ္ကင္းစြာ အိပ္စက္၊ ငါ မႏိုးရက္လည္း

မိုးသက္ မုန္တိုင္း၊ မိုက္ရုိင္းတဲ့ ၾကမၼာညႈိး

လႈပ္ႏိုးခဏ၊ ကယ္ရီ အပ်ဳိမရဲ႕

အစဥ္မတူ၊ အခက္ေဖြသမွ်၊ ရတက္ေပြရမဲ့

မ်က္ရည္က် ဇာတ္လမ္း၊ မွတ္တမ္းဖြင့္ အစ

ကဲ … ႏိုးထေတာ့ေလ ။

တရားေစာင္းလို႔လဲ၊ ဒါးေတာင္းမရ

တရားညိႈးလို႔လဲ၊ ဒါး မိုးမရ

အဓမၼ ဥပေဒ၊ အုပ္စိုးေနသူ လုပ္

အုပ္ခ်ဳပ္ခံရသူ၊ မတရားခံ

အားမတန္ အံႀကိတ္၊ ေဒါသဟန္ေတာင္ မဖိတ္ရဲ

စိတ္ထဲက ေဝဒနာ၊ ေျဖေျပစရာမ်ား

ဘယ္နားမွာ ရွိပါလိမ့္ ….. ။

ရုိးသားစြာ ေတာင္ယာလုပ္

သူတို႔ဇာတ္ရုပ္ထဲ၊ ပုဒ္ထီး ပုဒ္မ

လုပ္ၿပီး လုပ္သမွ်၊ တို႔ခုတ္တဲ့ ယာကိုသိမ္း

တို႔လုပ္တဲ့ ေျမကိုယူ၊ မၾကည္ျဖဴ ျငဴစူသူ ေၾကာင့္

ေနာက္ၿမီးတို ခံုဖိနပ္၊ တာယာ သဲႀကိဳးတပ္မွေတာ့

ေခြးငတ္လာ ႀကိမ္ဆဲ၊ တရားခံ ဘယ္သူလဲေလ …. ။

ဝမ္းစာ အတြက္

လမ္းတကာ ထြက္

အလုပ္ရွာ အလုပ္ေတာင္း၊ ဝမ္းေဟာင္းေလာင္း ေန႔မ်ား

ရွည္လ်ားထပ္ထပ္၊ အငတ္ၿပိဳင္ မိသားစု

ထြက္ေပါက္တခု အတြက္ ….. ။

စာ မတတ္လည္း

ဘယာအငတ္ေၾကာင့္၊ ရွာတတ္ ေဖြတတ္

လုပ္စား တတ္ေအာင္၊ အရပ္ထဲ စနည္းနာ

ေတြ႔ပါၿပီေလ၊ ျပည္မႀကီးက ကုန္စည္

ေတာေျမဆီ ေရႊ႕ေျပာင္း၊ ကယ္ရီလမ္းေၾကာင္း တခု

အထမ္း အရြက္နဲ႔ လမ္းသြက္သြက္ ေလွ်ာက္၊ ေတာေရာက္ ေတာင္ေရာက္

ေျခရာေကာက္ လႈပ္ရွား၊ ဖမ္းသလား ? ဆီးသလား?

နည္းသလား ? မ်ားသလား ? ေပးထားမွ ရ

ေစ်းစကား စ၊ အာဏာ ရတာေတာင္ အလိုမၿပီး

ငို႔ဘႀကီးမ်ားနဲ႔ ညႈိႏႈိင္း၊ ဥပေဒထဲက အရုိင္း ယိမ္းအက

ညီ မွ ညီ၊ စည္ မွ စည္ သေပါ့ ….. ။

ေရႊသမင္ ထြက္တဲ့လမ္း

ဘယ္ကမ္း မွာတံုး၊ ၾကမ္းလို႔ ရ

လွမ္းလို႔ ျမန္းရ၊ ဆန္းစြ ဥပေဒ

သည္ျမန္ေျပမွာ ။ စုေတ ေနေလရဲ႕ ….. ။

သည္လိုနဲ႔ တည

မူဆယ္က ထြက္ဖို႔ လွမ္း၊ နမ့္ဖတ္ကာ ခရီးၾကမ္းကို

ေတာလမ္း အထြက္၊ ရက္စက္တဲ့ ကံၾကမၼာ

စာ မတတ္တာလား ? မညွာ တတ္တာလား?

ညာ တတ္တာလား မသိ

လိြဳင္ဆမ္ဆစ္ ကို ေမးပါဦးမည္။

နဂိုရ္ေန မဆန္း

အပ်ဳိရည္ ပန္းေလးတပြင့္၊ ေၾကြလြင့္ ရက္ေစာ

အငိုႏွင့္ ဇာတ္ေမွ်ာ၊ သည္ေတာ သည္ေတာင္

ဘယ္ၿမိဳင္ေခ်ာင္ အသိ၊ ဘုရား…. ဘုရား…. ဘယ္ႏွစ္ပြင့္ရွိခဲ႔ၿပီ ….. ။

ေလာက ခံုရုံး

ေနာက္ဆံုး ေမးခြန္းထုတ္၊ အကၽြႏုပ္ ေမးမည္

က်ားလုပ္တဲ့ ဥပေဒ၊ သမင္ေတြ ခံရ

ဒါ …. နိယာမ လား?

ေၾကာင္ထုတ္တဲ့ ဥပေဒ

ၾကြက္ေတြခံရ ။ သဗၺဝါဒ လား? …..။

အို ….. လြိဳင္ဆမ္ဆစ္

ေတြေဝနစ္ေမွ်ာ၊ ေမာဟလႈိက္ေဖြ

အိပ္မေနႏွင့္၊ သင္ သက္ေသရွိ

သင္ အသိမို႔၊ ပကတိ အမွန္

တရားခံကို၊ ျပည္သူ႔ထံသို႔ တင္ေစ သတည္း၊

ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ ျမင္ေစ သတည္း။ ။

ဒူဝါႀကီး

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://chittemanawmyae.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[Welcome] 1 New Entry: လူတုိင္းအတြက္ .. ကုိယ္ပါ

လူတုိင္းအတြက္ .. ကုိယ္ပါ

လူတုိင္းအတြက္ .. ကုိယ္ပါ

ကုိယ့္မိသားစု အတြက္ျဖစ္ေစ၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူကုိျဖစ္ေစ၊ ခင္မင္ရတဲ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ျဖစ္ေစ မထင္မွတ္တဲ့ လုိအပ္တာ ေလးေတြကုိ အေကာင္းဆံုး ျဖည့္ဆည္း ေပးတာက သိပ္ကုိ ႐ုိးစင္းတဲ့အကူအညီ တစ္ခုပဲလုိ႔ နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ ေန႔တုိင္း ကၽြန္ေတာ္ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မသိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေသးေသးဖဲြဖဲြ႕ အမွတ္တမဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြကုိ အားေပးေထာက္ခံ ေပးတာမ်ိဳး၊ အခ်ိန္နဲ႔ အင္အား ေပးေ၀ၿပီး နားေထာင္ေပးခဲ့တာမ်ိဳး ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္က်ိဳးမပါပါဘဲ လံုး၀ အတၱမဆန္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖုိ႔ကေတာ့ ႀကိဳးစားေနဆဲပါ။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝနဲ႔ တျခားသူေတြ အတြက္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေတြတစ္သားတည္း တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ေပမယ့္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ ခဲ့မႈအတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သိတဲ့အေလွ်ာက္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘဝေနနည္းအေပၚ ကၽြန္ေတာ္ အားရ ေက်နပ္မႈျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဆုိ႐ုိးစကားတစ္ခုကုိ သာဓက ျပခ်င္ပါတယ္။ " ေပးဆပ္ျခင္းက သူရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ဆုလာဘ္ " ဆုိတာပါပဲ။ ကုိယ္ေရးလိုက္တဲ့ စာေတြအေပၚ စာဖတ္သူေတြက အသိအမွတ္ျပဳ ဖတ္ေပးတာကုိ ျပန္ၿပီး ရရွိပါတယ္။ ကုိယ္ေပးလုိက္တာနဲ႔ တုိက္႐ုိက္အခ်ိဳးအစား ညီညီ ကုိယ္ျပန္ရတာပါ။ ေမတၱာေပးရင္ ေမတၱာျပန္ရသလုိ ေစတနာဟာလည္း တံု႔ျပန္ ေစတနာ ျပန္လာတတ္ ပါတယ္။ ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ အတြက္ ေကာင္းတာေလး ကူညီေပးေပမယ့္ တစ္ျခားသူေတြကေရာ ငါ့အတြက္ ဘာလုိ႔ျပန္မလုပ္ေပးတာလဲ ရယ္လုိ႔ ေတြးမိတာမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါဘူး။ သူတစ္ပါး အတြက္ ေစတနာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊ ကူညီေပးျခင္းေတြဟာ ဘဝတစ္ခုလံုး လုပ္ေဆာင္ေနရမယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆထားပါတယ္။ ဒါက မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေပၚမွာ ထားရမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ သေဘားထား အျမင္ေလးပါ။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://winzaw-mdy.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ] 2 New Entries: ျမန္မာ့ေရးရာ သတင္းပေဒသာ (၁၉-၁၁-၀၈)

ျမန္မာ့ေရးရာ သတင္းပေဒသာ (၁၉-၁၁-၀၈)

- သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု ဦးေဆာင္သံဃာေတာ္ အသွ်င္ဂမၻီရကုိ ေထာင္ဒဏ္ (၁၂) ႏွစ္ခ် click
- ျမန္မာဆန္ေတြ ဘာေၾကာင့္ ထုိင္းဘက္ကုိ ေမွာင္ခုိသြင္းရသလဲ (ေဆာင္းပါး) click
- တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ ေက်ာက္စိမ္းေစ်းကြက္ အေရာင္းအ၀ယ္ က်ဆင္း click
- ကေလးအခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ အစီရင္ခံစာသစ္ ထြက္ရွိ click
- စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားကို ေထာင္ဒဏ္မ်ား ဆက္လက္ခ်မွတ္ click
- ျမန္မာ့ႏြားေခ်းျဖင့္ ကမၻာကို ႀကီးစိုးမည္ (ေထြရာေလးပါး)click
- ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီ ျပည္ထဲေရး ဒု-၀န္ႀကီးအျဖစ္ တိုးျမႇင့္ခံရ click
- အိုင္ဗင္ဟိုးလုပ္ငန္းမ်ား ေနာက္လတြင္ ျပန္စဖြယ္ရွိ click
- စာေရးဆရာမ ႏွင္းပန္းအိမ္ ထိုင္းနယ္စပ္သို႔ တိမ္းေရွာင္ click
- ေရႊ၀ါေရာင္ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ ဦးဂမၻီရ ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ ႏွစ္ က်ခံရ click
- ဘဝတခုကုိ ေပါင္းစပ္ခ်ဳပ္လုပ္ျခင္း (ေဆာင္းပါး) click
- လက္နက္ကိုင္တိုက္ပဲြေၾကာင့္ ကေလးအခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရ click
- စစ္ေတြ၌ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ေဆးေရးဆႏၵျပ click
- အေမရိကန္ကားကုမၸဏီႀကီးေတြ ေဒ၀ါလီခံၾကရေတာ့မွာလား click
- သံဃာလႈပ္ရွားမႈေခါင္းေဆာင္ သံဃာေတြ ေထာင္ဒဏ္ခ်ခံရ click
- ကိုစည္သူေမာင္ရဲ႕ မိဘေတြကို ေထာင္ဒဏ္ခ် click
- အစိုးရဆန္႔က်င္သူေတြ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ခ် click
- တ႐ုတ္နဲ႔ က်ဴးဘားဆက္ဆံေရး ပိုမိုေႏြးေထြးလာ click
- မဲေဆာက္မွာ ေ႐ႊထြက္ၿပီ click
- UN experts condemn Burma trials click
- China-Myanmar diplomatic consultation held in Kunming click
- Burma Sentences 5 More Activists click
- MYANMAR-THAILAND: Min Min U, Myanmar: "We thought we were all going to die" click
- China to build pipeline in Myanmar click

ေဒဝူး ျမန္မာျပည္က ထြက္သြား

ေဒဝူး ျမန္မာျပည္က ထြက္သြား
ခင္မမမ်ဳိး

(အခုတေလာ ယူေကႏိုင္ငံမွာ အေျခစိုက္တဲ့ ေရနံနဲ႔သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ပိုင္းဆိုင္ရာ ၀န္ေဆာင္မႈေတြကို ျမန္မာ ျပည္ပေရာဂ်က္မွာ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လုပ္ကိုင္ဖို႔ ေဒ၀ူးကေန ကမ္းလွမ္းေနတဲ့ သတင္းေတြ ၾကားရပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္း ေတြကို ျမန္မာျပည္ပေရာဂ်က္မွာ မပါ၀င္ဖို႔ ကင္ပိန္းလိုက္လုပ္ေနရင္းနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္က ေဆာင္းပါးေလးတ ပုဒ္ ေရးခဲ့ဖူးတာကို သြားၿပီးသတိရမိပါတယ္။)

၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ (၁၅) ရက္။

တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာအႏွံ႔ဆႏၵျပပြဲမ်ား ၿခိမ္းၿခိမ္းညံေသာေန႔။ "ေဒဝူး ျမန္မာျပည္က ထြက္သြား" ဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ား တခဲနက္ ထြက္ေပၚလာသည္။ ထုတ္ေဖာ္ဟစ္ေႂကြးခြင့္မရေသာ ျမန္မာျပည္သူ လူထု၏ ႏွလံုးသားပဲ့တင္သံမ်ားမွာလည္း ကမၻာအရပ္ရပ္မွ ျမန္မာမ်ားႏွင့္ တထပ္တည္း တသားတည္း။

ကုမၸဏီတစ္ခုအား ဝိုင္းဝန္းေမာင္းထုတ္ေနရသည္မွာ အေၾကာင္းရင္းမသိလွ်င္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သားမ်ား စီး ပြားေရး အျမင္မရွိဟူ၍ ထင္ခ်င္စရာရွိသည္။ နအဖအႀကိဳက္ေဆာင္ ပညာရွင္ဆိုသူမ်ားကလည္း ေဝဖန္ၾက သည္။ ျမန္မာျပည္အား စီးပြားေရးမပိတ္ဆို႔ဘဲ၊ စီးပြားေရးလမ္းမ်ား ဖြင့္ေပးသင့္သည္ဆိုပဲ။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ား ကား ေဒဝူးႏွင့္ နအဖတို႔၏ ေ႐ႊသဘာဝဓာတ္ေငြ႔စီမံကိန္းအား အားတက္သေရာ ေထာက္ခံၾကသည္။ (၁၉၈၉) ခုႏွစ္မွ (၁၉၉၆) ခုႏွစ္ကာလတြင္ စစ္အာဏာရွင္တို႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရးဥပေဒမ်ား၊ ရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေရး ဥပေဒမ်ားကိုသာ စနစ္တက်ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ စီးပြားေရးႁခြတ္ျခံဳက်မႈ ျပႆနာအရင္းခံမ်ား သည္ ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္လား၊ စစ္အာဏာရွင္တို႔ ေပၚလစီညံ့ဖ်င္းမႈမ်ား၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ ယူမႈမ်ားေၾကာင့္လားဆိုသည့္ အေျဖကား ထြက္ေပၚလာပါလိမ့္မည္။ ဖက္စပ္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ကိုယ္ တိုင္ျဖစ္ေစ၊ မိသားစုမွျဖစ္ေစ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူမ်ား အသိဆံုးပင္ျဖစ္မည္။ စနစ္တက် ေလ့လာစူးစမ္းၿပီးမွ ေျပာဆိုသည္မွာ ပိုမိုေကာင္းမြန္ပါမည္။ အေၾကာင္းအရာတခုကို ဘက္လိုက္ မေျပာဆိုသင့္ပါ။ အမွန္တရားဆို လွ်င္ ရန္သူက လုပ္လွ်င္လည္း ခ်ီးက်ဴးရမည္။ မိတ္ေဆြမွ လုပ္လွ်င္လည္း အားေပးရမည္။ အမွားဆိုလွ်င္ေတာ့ ရန္သူကလုပ္လွ်င္လည္း ဆန္႔က်င္ရမည္။ မိတ္ေဆြမွ လုပ္လွ်င္လည္း ေထာက္ျပရမည္။ ေဝဖန္ရမည္။ ဤ သည္ကား လူ႔က်င့္ဝတ္။

'ေဒဝူး ျမန္မာျပည္က ထြက္သြား' ဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ား အဘယ္ေၾကာင့္ ထြက္ေပၚခဲ့ပါသနည္း။

(၂ဝဝ၄) ခုႏွစ္တြင္ ဘဂၤလားပင္လယ္ျပင္၌ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔သိုက္ တစ္တြင္းတူးေဖာ္ ေတြ႔ရွိေၾကာင္း၊ ခန္႔မွန္း တန္ဖိုးေဒၚလာ (၄ဝ) ဘီလီယံရွိေၾကာင္း ေဒဝူးမွ ေၾကညာသည္။ ယင္းေနာက္ အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင ္အဆံုးသတ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ရခိုင္ႏွင့္ ခ်င္းျပည္နယ္ကို ျဖတ္သန္းသြားမည့္ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း စီမံကိန္းႀကီး ထြက္လာသည္။ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ားမွာကား ...

(၁) သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္

ဓာတ္ေငြ႔ထုတ္ေဖာ္ရာတြင္ သံုးေသာ drilling mud မ်ားတြင္ polycydric aromatic hydro carbons, barium, arsenic စသည့္ ဓာတ္ေငြ႔မ်ား၊ ေရဒီယိုသတၱိႂကြပစၥည္းမ်ား radio active materials (e.g. radium ၂၂၆) ႏွင့္ အျခားပတ္ဝန္းက်င္ ညစ္ညမ္းေစေသာ ဓာတ္သတၱဳမ်ား ပါဝင္သည္။ ထို႔အျပင္ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမ်ားကို စနစ္တက် မစြန္႔ပစ္ပါက toxic brine သည္ စိုစြတ္ေျမႏွင့္ သားငါးသတၱဝါမ်ားေပၚတြင္ ဆိုးဝါးစြာ သက္ေရာက္ေစႏိုင္ သည္။ သိို႔ျဖစ္၍ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း မတည္ေဆာက္ခင္တြင္ ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားအ တိုင္း သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ဆန္းစစ္ခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ရပါသည္။ ေ႐ႊစီမံကိန္းတြင္ကား ယင္းသို႔ေသာ ဆန္းစစ္ခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ထားျခင္းမရွိပါ။

(၂) ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား

ပိုက္လိုင္းစီမံကိန္းတေလွ်ာက္တြင္ ေက်း႐ြာအမ်ားအျပား ရွိေနသည္။ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအမွန္ကား တတ္ႏိုင္သ မွ် ျပည္သူမ်ား မထိခိုက္ေစရန္ ပိုက္လိုင္းမ်ား ေရးဆြဲရပါသည္။ မလြဲမေရွာင္သာလွ်င္ကား ေဒသခံမ်ားႏွင့္ ညိႇ ႏိႈင္း၍ နစ္နာေၾကးေပးျခင္း၊ ေနရာခ်ထားျခင္း စသည္မ်ား ျပဳလုပ္ရပါသည္။

နအဖတို႔ သမိုင္းတေလွ်ာက္တြင္ကား နစ္နာေၾကးေပးဖို႔ ေဝးစြ။ ေသနတ္ျပ၍ ေျမယာမ်ား သိမ္းဆည္းသည္။ ႐ြာမ်ားေျပာင္းေရႊ့သည္။ ေဒသခံမ်ားဘဝကား အိုးပစ္အိမ္ပစ္၍ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရန္ ခက္ခဲေသာ ေနရာ မ်ားသို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းခံရ႐ံုႏွင့္လည္း မၿပီးေသး။ အတင္းအၾကပ္ လုပ္အားေပးေစခိုင္းခံရမႈမ်ား၊ လံုျခံဳေရးအ ေၾကာင္းျပ၍ နယ္ေျမခံ စစ္အင္အားမ်ားတိုးခ်ဲ႕ကာ အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကား ရက္စက္ခံရမႈမ်ားကလည္း ရွိေသး သည္။

(၃) ေဒဝူးကုမၸဏီ

သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေဒၚလာမ်ား ရပါလိမ့္မည္။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ဆန္းစစ္ခ်က္လည္း လုပ္ရန္မလို၊ နစ္နာေၾကးမ်ားလည္း ေပးရန္မလို၊ ပိုက္လိုင္းလံုျခံဳေရးဝန္ထမ္းမ်ားလည္း ငွားရန္မလို၊ လုပ္ခေၾကးေငြမ်ား လည္း လုပ္အားႏွင့္အညီ ေပးရန္မလို၊ ကံေကာင္းလွ်င္ အခမဲ့ လုပ္သားမ်ားလည္း ရႏိုင္သည္ဆိုေတာ့ မ်က္ျဖဴ ဆိုက္ေလ ဆရာႀကိဳက္ေလ ျဖစ္ေနသည္။ ဤသည္ကိုက ေဒဝူးတြင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတို႔ ေစာင့္ထိန္းရမည့္ က်င့္ဝတ္သိကၡာမဲ့ေၾကာင္း ထင္ရွားေနသည္။

ေလာကတြင္ အရာရာ၌ က်င့္ဝတ္ဆိုသည္မွာ ရွိပါသည္။ အမွန္တရားႏွင့္ တာဝန္ယူမႈသည္ လူ႔သိကၡာ၊ အဖြဲ႔အ စည္းတစ္ရပ္၏ သိကၡာပင္ျဖစ္သည္။ သိကၡာရွိသည္ဆိုလွ်င္ သုဘရာဇာပင္ တန္ဖိုးရွိသည္။ ညအခ်ိန္မေတာ္ အုတ္ဂူခိုးေဖာက္သူမ်ားကို အသက္ႏွင့္ရင္းၿပီး ရင္ဆိုင္သူ၊ သုဘရာဇာ၏ ဂုဏ္သိကၡာကား၊ က်က္သေရရွိလွ သည္။ ထို႔အတူပင္ တရားမွ်တစြာ၊ သမာသမတ္တည္စြာ ေကာင္းေရာင္းေကာင္းဝယ္ လုပ္ကိုင္သူသည္ တိုင္း ျပည္၏ က်က္သေရေဆာင္ ကုန္သည္ပြဲစား၊ စီးပြားေရးသမားျဖစ္သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ျဖတ္လမ္းလိုက္အ ေခ်ာင္ႏိႈက္ကာ ႀကီးပြားခ်င္သူမ်ား (လူပြဲစားမ်ား၊ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားေနသူမ်ား) ဆိုသည္ ကား စီးပြားေရးသမားမဟုတ္။ မသမာသူမ်ား၊ အခြင့္အေရးသမားမ်ား၊ သူတပါးမ်က္ရည္ႏွင့္ ထမင္းစားသူမ်ား သာျဖစ္သည္။

လူတစ္ဦးခ်င္း၏ က်င့္ဝတ္ပင္လွ်င္ ဤမွ်အေရးႀကီးသည္ဆိုလွ်င္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခု ေစာင့္ထိန္းရမည့္ က်င့္ဝတ္ဆိုလွ်င္ကား အဘယ္သို႔ဆိုဖြယ္အံ့နည္း။ သည္သို႔ဆိုလွ်င္ အျပစ္မဲ့ လူအမ်ားအား ခ်ိန္႐ြယ္ထားေသာ ေသနတ္ထဲသို႔ က်ည္ဆန္မ်ား ထည့္ေပးေနေသာ ေဒဝူးအား ျမန္မာျပည္သားမ်ားက 'ေဒဝူး ျမန္မာျပည္က ထြက္သြား" ဟူ၍ ေမာင္းမထုတ္သင့္ေပဘူးလား။ မထြက္မခ်င္း ေမာင္းထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနရမည္ကား ျမန္မာ အားလံုး၏ တာဝန္တစ္ရပ္ ျဖစ္၍ေနေပၿပီ။

(၄) နအဖ

ေ႐ႊစီမံကိန္းမွ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၂ ဘီလီယံမွ ၁၇ ဘီလီယံအား နအဖတို႔ ရရွိမည္ျဖစ္ပါသည္။ နအဖတို႔၏ မသမာမႈမ်ားအားေျပာရလွ်င္ စာဖြဲ႔၍မကုန္ႏိုင္ပါေသာေၾကာင့္ ဤေဆာင္းပါးတြင္ ေျပာမေနေတာ့ပါ။ တစ္ခုပဲ ဆုေတာင္းမိပါသည္။ "ဤဘီလီယံ ေဒၚလာမ်ားသည္ စိန္မ်ားအျဖစ္သို႔မေျပာင္းဘဲ ေဆး႐ံုမ်ား၊ စာသင္ေက်ာင္း မ်ားအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲခြင့္ရပါေစ" ဟူ၍ ...။ ဆုေတာင္း၍သာ ေနရေပမယ့္လည္း ေသခ်ာေနသည္ကေတာ့ နအဖေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ား၏ တိုက္တာအိုးအိမ္မ်ား၊ စိန္ေ႐ႊရတနာမ်ားအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မည္မွာ ေျမခတ္မလြဲ ျဖစ္ေနေလေတာ့ ...။

သို႔ျဖစ္ရာ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ဆိုရေသာ္ကား ...

'ေဒဝူး ျမန္မာျပည္က ထြက္သြား'

ခင္မမမ်ိဳး (ႏို၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၆)
(www.khinmamamyo.blogspot.com မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://drlunswe.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[Freedom For All] 1 New Entry: အစမ္းေသ

အစမ္းေသ

ေရွးေရွးတုန္းက ဘာမင္းၾကီးဆိုလားပဲ။ သူ႔ရဲ႕ hair stylist က သူ႔ဆီပို႔လုိက္တဲ႔ SMS လဲရျပီးေရာ "ေအာ္၊ ေသမင္းေတာင္ အလံျဖဴလာစိုက္ပါကေရာလား"လို႔ သတိသံေ၀ဂရျပီး ထီးနန္းလႊဲ၊ ေတာခို ျပည္ေျပးလုပ္....အဲ႔...ေတာရိပ္ခိုျပီး တရားဘာ၀နာအားထုတ္ေတာ္မူတယ္တဲ႔။


ဟိုတရက္က မွန္ေရွ႕မွာ ေခါင္းျဖီးေနတုန္း (အတိအက်ေျပာရရင္ ဘီးကိုကိုင္ ေခါင္းေပၚ ေလးငါးခ်က္၀ဲလိုက္တာပါ။ ဘီးကမွန္တင္ခံုေပၚမွာမုိ႔ မွန္ေရွ႕ေရာက္ရတာပါ။ တသက္လံုးျဖီးလာတဲ႔ေခါင္း မွန္ၾကည္႔ျဖီးမွ ျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ မိန္းခေလးေတြကေတာ႔ မွတ္ဥာဏ္မေကာင္းရွာဘူးထင္တယ္။ ေခါင္းျဖီးရင္ မွန္ကို တနာရီေလာက္ၾကည္႔ျပီးျဖီးမွ ျပီးတာကိုး) အမွတ္မထင္ ေသမင္းရဲ႕ အလံျဖဴကိုေတြ႕လုိက္ရေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ တုန္လႈပ္သြားတယ္ခင္ဗ်။ စိတ္ကို ျငိမ္ျငိမ္ထားျပီး ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔ေတာ႔မွ စိတ္သက္သာရာရသြားေတာ႔တယ္။ အလကား၊ ေသမင္းက ခ်စ္လို႔ လာစတာေနမွာ။ အလံျဖဴလာစိုက္တာ ေနရာမွားေနတယ္ေလ။ ေနာက္ျပီး ေျပာင္းျပန္ၾကီးလာစိုက္ သြားတယ္။ ေခါင္းမွာစိုက္ရမွာကို ေမးေစ႔မွာ လာစိုက္သြားေလရဲ႕။

သိတ္ေတာ႔ စိတ္မခ်ရဘူးေပါ႔ဗ်ာ။ ေခါင္းမွာ အလံျဖဴစိုက္စရာ ေနရာလြတ္မရွိေတာ႔လို႔ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ရတဲ႔ေနရာ စိုက္သြားတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ႔။ တေခါင္းလံုးလဲ လက္နက္နဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လဲလွယ္သြားတာ ထံုးဗူးေမွာက္က်ထားသလား မွတ္ရတယ္မဟုတ္လား။ အလံျဖဴစေတြ႕ကထဲက သံေ၀ဂရရင္ ခုေလာက္ဆို စ်ာန္ေတြ ဘာေတြေတာင္ ပ်ံႏုိင္ေနေလာက္ျပီကိုး။ တရားမရေသးလို႔ ဘေလာ႔ဂ္ေနတာ မဟုတ္လား။ ေအးေလ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မလိုလဲ၊ လိုလဲ တကယ္လို႔ ေသရေတာ႔မယ္ဆိုရင္ မေသခင္ ဘာလုပ္မလဲလို႔ေတာ႔ စဥ္းစားထားအုန္းမွ။

ဘာစလုပ္ရမလဲဆိုေတာ႔ "ျဖစ္ခ်င္တာေတြရယ္၊ ျဖစ္သင္႔တာေတြရယ္၊ ျဖစ္ႏုိင္တာေတြရယ္" တန္းစီေရာက္လာတာပဲ။ လက္ေတြ႕က်က် "ျဖစ္ႏုိင္တာေတြ" ပဲ စလုပ္ရမွာေပါ႔ေနာ။

ပထမဆံုးလုပ္မွာကေတာ႔ ရွိစုမဲ႔စုနဲ႔ ၀ယ္ထားျပီး ဟိုတရြက္၊ ဒီတအုပ္ ျပန္႔က်ဲေနတဲ႔ အာမခံေပၚလစီေလးေတြ တစစီလုိက္ေကာက္ရမွာေပါ႔။ Celebrity ေတြလိုေတာ႔ ေျခသလံုးေမႊးအာမခံတို႔၊ လက္သည္းအာမခံတို႔ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ မေတာ္တဆထိခုိက္မႈအာမခံ (မၾကည္တဲ႔သူ မ်ားတယ္မဟုတ္လား။ ေခ်ာင္းရိုက္ခံရရင္ အာမခံရေအာင္ လုပ္ထားရတာ။ ေဘာင္၀င္ေအာင္ေတာ႔ လိမ္သင္႔လိမ္ရမွာေပါ႔ေလ)၊ နာမက်န္းအာမခံတို႔ေလာက္တင္ပါ။ က်န္ရစ္မဲ႔သူေတြကို ေပးသင္႔တာေပး၊ လႊဲသင္႔တာလႊဲ၊ မွာသင္႔တာမွာ လုပ္ရဦးမယ္။ တျခားေတာ႔ မွာစရာ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မရွိပါဘူး။ "အာမခံက ရတာကို ေၾကြးဆပ္လိုက္" လို႔ မွာလိုက္ရင္ လံုေလာက္တာပါပဲ။

မေသခင္ ရဟန္းခံသြားခ်င္ေသးတာ။ ဒါေပမဲ႔ ရဟန္းခံဖို႔ကိစၥကိုေတာ႔ "ျဖစ္ခ်င္တာ"ဆိုတဲ႔ စာရင္းထဲပဲထည္႔ထားရေတာ႔ မွာပဲ။ စလံုးမွာ ရဟန္းခံလို႔ေတာ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ျပီး မိဘေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔လဲ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ခ်င္ေသးတယ္။ ဆိုေတာ႔ကာ ေရႊေခါင္းေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ျပန္၀င္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္တာမဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ၾကာ ေျပာင္ေျပာင္ေလးကို ဆီးၾကိဳေခၚေဆာင္ ေကၽြးေမြးခ်င္တဲ႔ အမည္မသိေတြ ေပၚလာရင္ ဒုကၡမဟုတ္လား။ ရန္ကုန္ေရာက္မွ ရဟန္းခံဖို႔ေတာ႔ မစဥ္းစားနဲ႔။ ဘုန္းဘုန္းတို႔ကို အလကားဒုကၡသြားေပးသလိုျဖစ္ေနမယ္။ ဘုန္းၾကီး ၅ပါး ဆြမ္းကပ္ခ်င္တာတို႔၊ သိမ္၀င္ဖို႔တို႔ အခက္အခဲရွိတယ္။ ၅ပါးႏွင္႔အထက္ မစုေ၀းရဆိုတဲ႔ ပုဒ္ထီးလဲမဟုတ္၊ ပုဒ္မလဲမဟုတ္တဲ႔ လိုရာဆြဲသံုးေနတဲ႔ ႏွစ္ဖက္ခၽြန္ ပုဒ္အေျခာက္နဲ႔ ေတြ႔သြားမယ္။ ရေသ႔စိတ္ေျဖအေနနဲ႔ ၀တ္ျဖဴစင္ၾကယ္၀တ္ျပီး ဖိုးသူေတာ္လုပ္ေနဖို႔ကလဲ မျဖစ္ျပန္ဘူး။ ေတာ္ၾကာ အျဖဴ၀တ္တယ္ဆိုျပီး ၆၅ႏွစ္စာရင္းထဲ ထည္႔ေနအုန္းမယ္။

ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ၾကီးလဲ ဖူးခ်င္ေသးတာေပါ႔။ သာသနာေရာင္၀ါ ထြန္းလင္းေတာက္ပေနတဲ႔ ေခတ္ကာလၾကီးဆိုေတာ႔ ဘုရားေစတီပုထုိးေတြကို ပိတ္မထားရင္ေတာ႔ ဖူးရမွာပဲ။ ကံေပါ႔ေလ။ ၾကားဘူးတယ္မဟုတ္လား။ အကုသိုလ္သိတ္ၾကီးတဲ႔သူေတြဆို ဘုရားေစတီပုရ၀ုန္ေရာက္တာေတာင္ ဘုရားေစတီေတြကို မျမင္ရဘူးတဲ႔။ ကလူသစ္ကေတာ႔ အဲ႔ေလာက္ အကုသိုလ္ၾကီးတာ မလုပ္ဖူးခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဘုရားေစတီေတြကို မဖူးရဘူးဆိုရင္ေတာ႔ ငရဲသားေတြ၊ ျပိတၱာေတြက ကြယ္ထားလို႔ပဲျဖစ္မယ္။

Tag ေဗဒင္အရ ေသမဲ႔ေန႔မွာေတာ႔ စိတ္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးေနခ်င္တယ္။ အဲ႔ဒီေန႔က်ရင္ Ipod ေလးနဲ႔ ဘီယာတကဒ္ေလာက္ဆြဲ၊ အာလူးေၾကာ္တထုပ္ေလာက္နဲ႔ စိတ္ေအးလက္ေအးျဖစ္ႏိုင္တဲ႔ ေနရာကို သြားမယ္။ Ipod ထဲက မ်ိဳးေၾကာ႔ျမိဳင္ရဲ႕ "လူျဖစ္ရတဲ႔ ဒုကၡ" သီခ်င္းကိုေတာ႔ ဖ်က္ထားရမွာေပါ႔။ ေတာ္ၾကာေစာင္းဆိုတယ္ထင္လို႔ ပုဒ္အေျခာက္နဲ႔ မရအရလိုက္ဆြဲေနအုန္းမယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးေနရာဆိုတာက ဆိုပါစို႔၊ ကြင္းျပင္က်ယ္က်ယ္မွာ သစ္ပင္ထီးထီးတပင္ရွိမယ္။ စမ္းေခ်ာင္းေလးလဲရွိခ်င္ ရွိမယ္။ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေလးေတြ ရွိမယ္။ ျမက္ေတြက ခုမွ ေပါက္ခါစ အသစ္စက္စက္ စိမ္းစိမ္းလန္းလန္းၾကီး ျဖစ္စရာမလိုပါဘူး။ ျမက္ခင္းသစ္က ႏြားေပါတယ္မဟုတ္လား။ မ်က္စိေနာက္လို႔။ ေတာ္ရံုတန္ရံု ျမက္ခင္းေလးဆိုရျပီ။ အဲ႔လိုေနရာမ်ိဳးမွာ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ေအးေဆး ထိုင္ေနမယ္ဗ်ာ။

ေယာက္ဖကိုေတာ႔ ညေနက်ရင္ လာၾကိဳဖို႔ မွာထားတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ စိတ္ကူးနဲ႔ အစမ္းေသၾကည္႔တာမဟုတ္လား။ တကယ္မေသမခ်င္းထုိင္ေနလို႔မွ မျဖစ္တာ။ မနက္ျဖန္ေလဆိပ္ဆင္းဖို႔ ပစၥည္းေတြ သိမ္းရအုန္းမယ္။ ျပန္မွျဖစ္မွာ ခြင္႔က သိတ္ရတာမဟုတ္ဘူး။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://luthit.myanmarbloggers.org/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ ရင္မွ ခံစားမႈမ်ား] 1 New Entry: ယုံၾကည္မႈ

ယုံၾကည္မႈ

အႂကြင္းမဲ့ ယုံၾကည္မႈကို အလြဲသုံးစားလုပ္ခံရတာေလာက္............................

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://www.megumi21.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ႏွလံုးသားရပ္၀န္းမွ အသံမ်ား...။] 1 New Entry: Shan New Year Celebration Concert in Singapore (2008)

Shan New Year Celebration Concert in Singapore (2008)

ဘေလာ့ဂ္ဖတ္လာ မိတ္သဟာ အေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ား။
အရင္က ဒီပို႔စ္မွာ ေရးဖူးခ့ဲသလိုပဲ စင္ကာပူေပၚက အေ၀းေရာက္ ရွမ္းမိသားစုမ်ားရဲ႕ ရွမ္း႐ိုးရာ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ကို အခုလ ႏို၀င္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ က်င္းပမွာ ျဖစ္ပါတယ္...။
က်င္းပမ့ဲ ေနရာကေတာ့ လာဗဲန္းဒါး ဘူတာကေန တစ္ဆင့္ သြားရတ့ဲ ဖူေခ်ာင္းခန္းမ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။


ရွမ္း႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းကို ေဖၚက်ဴးတ့ဲ အကမ်ား၊ ရွမ္းပ်ိဳျဖဴမ်ားရဲ႕ လွပေက်ာ့ရွင္းတ့ဲ ကႀကိဳး၊ ကဟန္၊ ကကြက္မ်ား၊ အိုးစည္ဗံုေမာင္းသံ တစ္ညံညံန႔ဲ ဓါးသိုင္းအကမ်ား၊ တိုးနယားအကမ်ား၊ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ ငွက္ေမာင္ႏွံ အကမ်ား န႔ဲ ေဖ်ာ္ေျဖမွာ ျဖစ္ပါတယ္။


ေရႊပြဲလာ ဧည့္ပရိသတ္မ်ားအတြက္ ရွမ္းအမ်ိဳးသားတို႔ရဲ႕ အစားအေသာက္မ်ားန႔ဲ တည္ခင္းဧည့္ခံပါဦးမယ္။
အႏုပညာကို ၀ါသနာ ထံုသူမ်ားအတြက္ ယခုႏွစ္ အထူးအစီအစဥ္ အျဖစ္ နာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္ တင့္တင့္ထြန္းကို အထူးဖိတ္ၾကားထားပါတယ္။
ရွမ္းသီခ်င္းသံကိုမွ နားဆင္ခ်င္ပါတ္ယလို႔ ဆိုလာသူမ်ားအတြက္လည္း လစ္ဟာမႈ မရွိရေလေအာင္ အဆိုေတာ္ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ ညီအရင္း ရွမ္းတိုင္းရင္းသား အဆိုေတာ္ စိုင္းေအာင္ထီးခမ္းကိုလဲ ဖိတ္ေခၚထားပါတယ္...။
ကိုထီးအလြမ္းေျပ သီခ်င္းမ်ားကို စိုင္းေအာင္ထီးခမ္းမွ လာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖေပးပါဦးမယ္...။




တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါသာ က်င္းပတ့ဲ ဒီပြဲေတာ္ကို စင္ကာပူေရာက္ ရွမ္းမိသားစု၊ ေမာင္မယ္မ်ားမွ ၀ိုင္း၀န္းအေကာင္အထည္ၾကတ့ဲ ဒီပြဲကို တက္ျဖစ္ေအာင္ တက္လိုက္ၾကပါ။
အျမတ္အစြန္းကို မဓါန မထားတ့ဲ ပြဲပါ။
႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ား မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းတ့ဲ ပြဲမို႔ လာေရာက္အားေပးၾကပါ...။

လက္မွတ္မ်ားကို ပြဲေတာ္ည အထိ ေရာင္းခ်သြားပါမယ္....
လက္မွတ္ တန္ဖိုးကေတာ့ SGD 30 န႔ဲ 40 အသီးသီး ျဖစ္ပါတယ္။
လက္မွတ္မ်ား ရရွိႏိုင္တ့ဲ ေနရာကေတာ့ ပင္နီစူလားပလာဇာက ရွမ္းေတာင္တန္း၊ လိြဳင္ဟိန္း န႔ဲ နီးစပ္ရာ ရွမ္းအမ်ိဳးသား မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ားထံမွ ၀ယ္ယူရရွိႏိုင္ပါတယ္...။

၂၀၀၈ ခုနွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၂၂ ရက္ (စေနေန႔) ညေန ၅ နာရီမွာ စတင္ပါလိမ့္မယ္...။
ခံုေနရာမ်ားကို ဦးရာလူစံနစ္ စီစဥ္ေပးထားတ့ဲအတြက္ ေနရာေကာင္းရရန္ ေစာေစာၾကြပါ...။

အေသးစိတ္ ဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီပို႔စ္မွာ တင္ထားပါတယ္ ခင္ဗ်ား...။

ပြဲေတာ္ညမွ ဆံုေတြ႔ၾကပါစို႔။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://heartstations.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[Ywar Thar Lay (YTU)] 1 New Entry: လြန္ဆြဲပြဲ

လြန္ဆြဲပြဲ

မိုးေခါင္ရင္လည္း လြန္ဆြဲရတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ၾကံဳရတဲ့ လြန္ဆြဲပြဲကေတာ့ စက္ရံုမိသားစုေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲပါ။ သူ႕ဘက္ကိုယ့္ဘက္ အျပိဳင္ဆြဲၾကသလို တဖက္နဲ႕တဖက္ စည္း၀ိုင္းအျပင္မွာလဲ ဆြဲေနၾကသလို…..

ရပ္ကြက္အလိုက္ဆြဲၾကတဲ့ပြဲ။ ၾကိဳးတန္း အတုတ္ၾကီးကို အလယ္မွာ အျပိဳင္ဆြဲၾကတဲ့ပြဲ။ ေနမထြက္ေသးပင္မယ့္ ေခြ်းအျပိဳင္က်တဲ့ ပြဲ။ အ၀ဆံုး အားအသန္ဆံုးေတြက ဟိုးေနာက္ဆံုးမွာေန ျပီးေတာ့ ခါးမွာၾကိဳးကိုခ်ည္ျပီး ခါးျပတ္မတတ္ဆြဲ ေနာက္ျပန္ေျပးေတာ့တာ။ အေရွ႕ကလူေတြက ေကာ စည္းတစ္ဖက္မေက်ာ္ေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္ပြန္း တရြတ္တိုက္ပါသည္အထိ ေျခကန္ဆြဲၾကရတာကိုး။ အသံမ်ိဳးစံုထြက္လ်က္က အားမာန္တင္းရင္း အႏိုင္အရွံဳးဆိုတာအတြက္ နင္းကန္ၾကိဳးစားၾကတဲ့ပြဲပါ။

လြန္ဆြဲပြဲက ပြဲအတြင္းမွာတင္မဟုတ္။ ပြဲအျပင္မွာပါ အားလံုးက တျပံဳတမ တက္တက္ၾကြၾကြ။ ေဟးဟစ္သံေတြကလည္း အထက္တက္ေအာင္ ဆူေတာ့တာ။ အထဲကဆြဲေနတဲ့ သူေတြကို အားမရလို႕ ကိုယ္တိုင္ေတာင္၀င္ဆြဲမလား ထင္ရေအာင္ ၾကိဳးနားကိုကပ္ကပ္သြားၾကလို႕ ဒိုင္ေတြက ထိုင္ခံုရွည္ေပၚကေနေအာ္ေနရသည္အထိ။ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ဇနီးမယား သမီးသားေတြကလည္း ပင္ပန္းေနၾကတာကိုေတြ႕ပါလ်က္ ၾကိဳးစားအားတင္းဖို႕ ေျပာေနမိၾကတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ သူတို႕အေဖပင္ပန္းေနျပီေလ။

လြန္ဆြဲပြဲမွာ ဒိုင္ပြဲရပ္မရွိသလို တကယ့္အၾကိတ္အနယ္ယွဥ္ျပိဳင္ၾကတဲ့ပြဲ။ ႏုိင္သူရံုးသူႏွစ္ဖက္လံုး ေျခကုန္လက္ပမ္းၾကေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရတာေလ။ ကိုယ္ခႏၶာပင္ပန္းမွု တင္မဟုတ္ပဲ စိတ္ေတြပါ ပါ၀င္ပင္ပန္းႏုိင္တဲ့ပြဲမ်ိဳးပါ။

အႏိုင္အရွံဳးတစ္ခုကို စကၠန္႕ပိုင္းအတြင္း လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ခြ်တ္ေခ်ာ္မွုတစ္ခု သက္လံုေတြအေပၚမွာ ဆံုးျဖတ္ေစတဲ့ပြဲပါ။ အားလံုးၾကိဳးစားသမွ်ေတြဟာ အႏို္င္ျဖစ္မလား အရွံဳးျဖစ္မလား ဘယ္သူမွမခန္႕မွန္းႏိုင္။ ေဘးကရပ္ၾကည့္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ အားမလိုအားမရမွုေတြျဖစ္ေနတတ္တာမ်ိဳးေလ။ ေဘာလံုးပြဲကို ပြဲၾကည့္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ကိုယ္တိုင္၀င္ကန္ရတာမဟုတ္ပဲ လြယ္လြယ္ေ၀ဖန္ရသလိုမ်ိဳး။

က်ေနာ္တို႕ရဲ့ဘ၀ေတြေကာ။ လြန္ဆြဲပြဲနဲ႕တူတယ္လို႕မထင္ဘူးလားဗ်ာ။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့အားသြန္ခြန္စိုက္ၾကိဳးစားေနတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အနာဂါတ္ဆိုတဲ့ အရွံဳးအႏိုင္ကို ဘယ္သူမွသိၾကတာမွ မဟုတ္တာ။ တစ္ခါတစ္ခါ အလဲလဲအျပိဳျပိဳျဖစ္တုိင္း ေဘးနားက ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြက ၀ိုင္း၀န္းအားေပးၾကတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလကဲ့ရဲ့ အျပစ္တင္ၾကတယ္။ အားမလိုအားမရေတြလည္း ခဏခဏျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္လည္း အဲလိုမ်ိဳးျဖစ္ဖူးပါတယ္။ ႏွစ္ေနရာလံုးမွာကို ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပါ။

အခုထိေတာ့ ကိုယ္ကိုတုိင္လည္း ဘ၀ဆိုတဲ့လြန္ဆြဲပြဲကို ေစာေစာအရွံဳးေပးရင္ေကာင္းမလား ႏုိင္ေအာင္ပဲဆက္ၾကိဳးစားရမလား ေ၀ခြဲမရေသးပါဘူးဗ်ာ။ လက္ကေနၾကိဳးလြတ္ထြက္မသြားခင္အထိေပါ့…………

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://ywartharlay-ytu.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[The colors and the shapes] 1 New Entry: her in lomo

her in lomo

her in lomo, originally uploaded by Maung Maung aka Mexx.

just playing with lomo look.
graded in Lightroom.

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://mgmg74.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[Laminkhin] 1 New Entry: အငိုဒုကၡ တိုင္းျပည္

အငိုဒုကၡ တိုင္းျပည္

လိုသလို ပုဒ္မ ခ်လို ့ရတဲ့
အငို ဒုကၡ တိုင္းျပည္မွာ
မိစၦာေတြ ဘုရင္လုပ္ ေနသည္။
လိပ္ျပာေတြကို ႏွင္ထုတ္ေနသည္။
ေသြးညွီနံ႔ေတြနဲ ့ ခ်ဥ္စုတ္ ေနျပီ။
လူေတြအားလံုး ရင္ရွဳပ္ ေနသည္။

တကၠသိုလ္မ်ား လယ္ကြင္းထဲသို ့ေျပာင္းသြားေလျပီ။
ဘြဲ ့ရတစ္ေယာက္ အလုပ္မရ၍ ေခါင္းစားေနသည္။
သူေတာင္းစားတို ့က် ေကာင္းစားေနသည္။
အိတ္ကပ္ၾကီးေတြ ေဖာင္းကားေနသည္။
တိုင္းျပည္ၾကီးကုိ တညီတညြတ္ထဲ ေရာင္းစားေနျပီ။

ယၾတာေတြေခ်ျပီး မန္းမွဳတ္ေနျပီ။
သံဃာေတြကိုေတာင္ ဝရမ္းထုတ္ ေနျပီ။
အလွဴရွင္ေတြ မေရွာင္ ဖမ္းခ်ဳပ္ေနျပီ။
လူမဆန္စြာ ၾကမ္းၾကဳတ္ေနျပီ။
ျဖဳတ္ဦးေႏွာက္ေတြနဲ ့..အရမ္း..လုပ္ေနျပီ။

သူတို႔ ေခါင္းထဲ..သြားမၾကည့္နဲ ့..ဘာမွမရွိဘူး..အေဟာင္းသား။
လူေတြလည္း..ေတြးလာၾကတယ္..တစ္္ရြာေျပာင္းရင္..ေကာင္းမလား။
ဒီလိုနဲ ့ပဲ..မိသားစုေတြ..မဆံုဆည္းႏုိင္ေလာက္ေအာင္..ေခ်ာင္းျခား။
ဘဝနဲ ့ရင္းျပီး..ၾကိဳးစားတာေတာင္.. မေရရာတဲ့ ...ေလာင္းကစား။
ဒါေတြဟာ.. အေမတစ္ကြဲသားတစ္ကြဲ.. ျဖစ္ေနရတဲ့.. အေၾကာင္းမ်ား။
ရင္ထဲကို.. ေသာကငွက္ေတြ.. က်ဴးေက်ာ္လာတာေတာင္.. မေမာင္းအား။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ ႔ အလုပ္ရွာဖို႔ ..စင္ကာပူကို ထြက္ေနၾကတယ္။
အလုပ္မရရင္ သိန္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္.. ရွံဳးျပီဆိုေတာ့ မ်က္ရည္က်မယ္။
ၾကိဳးစားၾကည့္လိုက္မွ ပိုဆိုးသြားတတ္တာ.. ဒီေခတ္ဆိုးရဲ ့သက္ေသတစ္စပဲ။
ကမၻာက သာမန္လူေတြနဲ ့ငါတို ့ကာရန္တူရံုေလးေတာင္.. ဘာလို ့ဒီေလာက္အထိ ခက္ေနရသလဲ။
ေျမညီထပ္ေလး ေရာက္ဖုိ ့ေတာင္.. ကုိယ့္စိတ္ဓာတ္ကိုယ္.. ေလွကားလိုနင္းျပီး.. တက္ေနရဆဲ။

ဆႏၵခံယူပြဲ အတုၾကီးနဲ ့လည္း ကမၻာကိုေတာင္ နားလွည့္ပါးရိုက္။
မသူေတာ္ အခ်င္းခ်င္းက်ေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္း ဆိုတဲ့ စကားနဲ ့ဖားလိုက္။
သူငယ္ခ်င္းတို ့......သူတို႔ မွ်ားလာတဲ့ ငါးစာေတြကို မစားနဲ ့...ထားလိုက္။

အသိဥာဏ္ မရွိတဲ့ ေခြးသူခုိးေတြဟာ
ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္တုန္းကထက္လည္း ေသြးဆိုး ႏုိင္တယ္။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြကုိ ဒိုင္းနမိုက္နဲ႔မေဖာက္ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာရဲသလဲ။
ကမၻာ့ေျမပံုၾကီးထဲက ေသြးကြက္ေလး တစ္ကြက္ရဲ ့ကံၾကမၼာကုိ ဘယ္သူေဟာရဲသလဲ။

သူငယ္ခ်င္း...
မင္း..ေအးေအးေဆးေဆးေနလို ့လည္း ဒီဂယက္က လြတ္မယ္မထင္နဲ ့။
မိစၦာေတြ မဆင္းမခ်င္း ဒီဝဋ္က ကၽြတ္မယ္ မထင္နဲ ့။
ဝန္နဲ ့အားမမွ်တဲ့ မင္းစီးလာတဲ့ဒုိင္နာဟာ အခ်ိန္မေရြး လမ္းေခ်ာ္ေမွာက္သြားႏုိင္တယ္။
ကပ္တစ္ခုစိုက္လိုက္တာနဲ ့မင္းဘဝက အခ်ိန္မေရြး လမ္းေပၚေရာက္သြားႏုိင္တယ္။

တိုင္းျပည္ကို ျခယ္လွယ္ေနတဲ့ ဘုရင္တစ္အုပ္ဟာ
အစိုးရနာမည္ခံထားတဲ့ မစင္တစ္ထုပ္ပါ
ျပည္သူေတြကလည္း သူတို ့ထင္သလို အခ်ဥ္မဟုတ္ပါ။

ဒီလိုနဲ ့မခံခ်င္စိတ္ေတြ ငလ်င္ခဏခဏလွဳပ္
သူတို ့ေတြရဲ ႔ ပလႅင္ခဏခဏလွဳပ္လည္း
အခုထိမျပဳတ္ေသးေတာ့
တစ္ေယာက္တည္းေတြးရင္း ရင္ရွဳပ္
ေပါက္ကြဲမွဳေတြကုိ ကဗ်ာအျဖစ္ အျပင္ထုတ္လုိက္တယ္။

ဒုကၡေတြနဲ ့ ရွဳပ္ပြေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေျခြ ေျပာင္းျပန္ကမၻာထဲ
လဲက်တိုင္းသာ ပုလဲခေနရင္ မ်က္ရည္ေတြသာ ေခ်ာင္းလွ်ံလာမယ္။
အက်ိတ္အခဲေတြ စိတ္ထဲမွာ သိပ္သည္းကာ ေျဗာင္းဆန္လာတယ္။
စကားလံုးေတြ ၾကမ္းသြားမိခဲ့ရင္ ကဗ်ာဖတ္သူကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။

ေကာင္းကင္ကို

ေရးသားတင္ျပသူ zawlay at

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://laminkhin.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[We Fight We Win. -- " More than Media "] 3 New Entries: ၿမန္မာၿပည္ ကုန္ေစ်းႏွဳန္း အေၿခအေန

ၿမန္မာၿပည္ ကုန္ေစ်းႏွဳန္း အေၿခအေန

-လင္းလင္း ( လသာ)-

ၿမန္မာၿပည္ ကုန္ေစ်းႏွဳန္း အေၿခအေန ေတြနဲ႔ ပက္သက္တဲ႔ သတင္းအခ်က္အလက္ ေတြပါ။ ၿပည္တြင္း က မလင္းလင္း (လသာ) ဆုိသူ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ ေပးပုိ႔ထားတာပါ။ ကြ်န္ေနာ္ တုိ႔ ဘေလာက္ဂ္ စာမ်က္ႏွာကုိ အၿမဲဖတ္ရွဳ႕ ေနတယ္ဆုိတဲ႔ မလင္းလင္းကုိ အထူးေက်းဇူး တင္ရွိပါတယ္။ ထင္ထင္ရွားရွားဖတ္ရွဳ႕ လုိလွ်င္ ပုံကုိ ကလစ္လုပ္ပါ။ ေဖာ္ၿပပါ ေစ်းႏွဳန္းမ်ားမွာ ေစ်းကြက္အတြင္းမွ ေကာက္ယူထားၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ႏွင္႔အမွ် ေစ်းႏွဳန္း ေၿပာင္းလဲႏုိင္ပါသည္။

စေကာ႔တလန္ေရာက္ ကမၻာ႔ေဘာ္လုံးသမားေတြရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ မာရာဒုိနာ

၁၉၈၆ ခုႏွစ္ကမၻာ႔ဖလား ေဘာ္လုံးၿပိဳင္ပြဲမွာ

အဂၤလန္ေဘာ္လုံး၀ါသနာအုိးေတြ အသည္းနာ ခဲ႔ရတဲ႔ ဂုိးကုိသြင္းသြားသူ
ကမၻာ႔ေဘာ္လုံးသမားေတြရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ မာရာဒုိနာ

-ကုိဖုိးေထာင္ ( ဖ.ဆ.ပ.လ)-

ကမၻာ႔ေဘာ္လုံးသမားေတြရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ နာမည္ေက်ာ္ အာဂ်င္တီးနား ေဘာ္လုံးသမားၾကီး မာရာဒုိနာဟာ အာဂ်င္တီးနားေဘာ္လုံးနည္းၿပအၿဖစ္ စေကာ႔တလန္ကုိ ေရာက္ရွိေနပါတယ္။ သူဟာ နည္းၿပဆရာ တဦးအၿဖစ္ အာဂ်င္တီနားေဘာ္လုံးအသင္းကုိ သူ႔ရဲ႔ပြဲဦးထြက္ နည္းၿပ တဦးအၿဖစ္ ၾကီးၾကပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ သြားမွာပါ။ မာရာဒုိနာဟာ အဂၤလန္ကုိ ၂ဂုိး ၁ဂုိး အႏုိင္ရရွိတဲ႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ကမၻာ႔ဖလား ေဘာ္လုံးၿပိဳင္ပြဲမွာ အႏုိင္ဂုိးေတြကုိ သြင္းယူသြားခဲ႔တယ္။ သူသြင္းယူခဲ႔တဲ႔ ပထမဂုိးဟာ လက္နဲ႔ ပုပ္ သြင္းယူ သြားတာေၾကာင္႔၊ အဂၤလန္ေဘာ္လုံး အသင္းကစားသမားေဟာင္းေတြနဲ႔ အားေပး သူေတြ အတြက္ အေတာ္႔ကုိ စိတ္နာၿပီး ေ၀ဖန္မႈေတြကုိ ဒီေန႔ထိတုိင္ ၿပဳလုပ္ေနဆဲပါ။ အဂၤလန္သင္းကုိ အားေပးခဲ႔တဲ႔ သူေတြနဲ႔၊ တခ်ိဳ႕ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ သားေတြက မာရာဒုိနာဟာ ဒီပြဲမွာ လိမ္လည္ လွည္႔ဖ်ားမႈ သုံးခဲ႔၍သာ ႏိုင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္တယ္လုိ႔ စြပ္စြဲေနတုန္းပါ။ အဂၤလန္ေဘာ္လုံး၀ါသနာအုိးေတြ ကေတာ႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္တုန္းက သူတုိ႔ရွဳံးနိမ္႔သြားခဲ႔လုိ႔႔ ကမၻာ႔ ေဘာ္လုံးဘုရင္ၾကီး မာရာဒုိနာ ကုိ အခုထိ အသည္းနာ ေနတုန္းပါ။

သူကေတာ႔ ဒီလုိ ေ၀ဖန္စြပ္စြဲမႈေတြကုိ ဂရုစုိက္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒုိင္သူၾကီးရဲ႕ အဆုံးအၿဖတ္ သာၿဖစ္တယ္ လုိ႔ စေကာ႔တလန္မွာေရာက္ေနစဥ္ ၿပန္လည္ေခ်ပခဲ႔တယ္။ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္ ကမၻာ႔ဖလား ေဘာ္လုံးၿပိဳင္ပြဲမွာ အခ်ိန္ပုိ ကစားစဥ္၌ အဂၤလန္က ဂ်ာမဏီကုိ ၄ဂုိး ၂ဂုိးနဲ႔ ႏုိင္ခဲ႔တယ္။ ဒီပြဲတုန္းကလည္း အဂၤလန္က သြင္းတဲ႔ဂုိးဟာ စည္းမေက်ာ္ေသာ္လည္း ဂုိးေပးခံ ခဲ႔ရတာရည္ညႊန္းၿပီး၊ သူအေပၚစြပ္ စြဲမႈေတြကုိ ၿပန္လည္ေခ်ပ ေၿပာဆုိသြားတယ္။

သူကေတာ႔ အႏုိင္ဂုိးသြင္းခဲ႔တဲ႔ သူ႔ရဲ႕လက္ကုိ ဘုရားသခင္ရဲ႕လက္လုိ႔ တင္စားၿပီး သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ဟာသေနာ ေၿပာဆုိသြားတယ္။ သူဟာသကုိ ၾကိဳက္ၿပီး ရည္ေမာ္သူေတြရွိေပမဲ႔၊ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ကမၻာ႔ဖလား ေဘာ္လုံးၿပိဳင္ပြဲမွာ အဂၤလန္ ေနာက္တန္းက ကစားခဲ႔တဲ႔ လက္ရွိ စေကာ႔တလန္ ေဘာ္လုံးအသင္း လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ တယ္ရီဘုခ်ာ တေယာက္ မပါ ပါဘူး။ တယ္ရီ ဘုခ်ာ ကေတာ႔ သူဟာ ၿပိဳင္ပြဲကစားရင္ လက္ဆြဲေတာင္ မႏုတ္ဆက္ဘူးလုိ႔ နာနာက်ည္းက်ည္း ေၿပာဆုိေနတယ္။ မရာဒုိနာ ကေတာ႔ တယ္ရီဘုခ်ာ တေယာက္ ဘာလုိ႔ ဒီေလာက္ ေတာင္ အခုထိ နာက်ည္းၿပီး သူကုိစိတ္ဆုိးေနတာလည္း ဆုိတာ မစဥ္းစား တက္ေအာင္ဘဲ ဗ်ာ လုိ႕ ေၿပာၿပီး၊ သူကလည္း လုိက္ရွာၿပီး ႏုတ္ဆက္မွာမဟုတ္ဘူး လုိ႔ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းဘဲ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ မွာေၿပာဆုိခဲ႔တယ္။ သူ႔ကုိ တယ္ရီဘုခ်ာ ဘယ္လုိဘဲ စိတ္နာနာေနေန၊ သူကေတာ႔ အိပ္ ေကာင္း စားေကာင္း နဲ႔ ဘ၀ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထုိင္ေနပါတယ္လုိ႔ မထိတထိ ေနာက္ေၿပာင္ သြားတယ္။

၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ကမၻာ႔ဖလား ေဘာ္လုံးၿပိဳင္ပြဲမွာ အာဂ်င္တီးနား ႏွင္႔ အဂၤလန္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ေဘာ္လုံးအသင္း ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ႔မႈဟာ ေဖာ္ကလန္စစ္ပြဲေၾကာင္႔ တကမၻာလုံးက စိတ္၀င္တစား ရွိခဲ႔သလုိ၊ ေဘာ္လုံး၀ါသနာအုိးေတြ အတြက္ ဒီေန႔ထိ ေမ႔မရႏုိင္တဲ႔ သမုိင္း၀င္ ေဘာ္လုံပြဲ တပြဲ ၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္။ ေဖာ္ကလန္ကြ်န္းကုိ သူပုိင္ကုိယ္ပုိင္ ေက်ညာၿပီး ၁၉၈၂ ခုႏွစ္မွာ အာဂ်င္တီးနား ႏွင္႔ အဂၤလန္ တုိ႔စစ္ပြဲ ၿဖစ္ပြားခဲ႔တယ္။ အဂၤလန္ေဘာ္လုံး အသင္းအား ေပးေနၾကတဲ႔ ပြဲၾကည္႔ ပရိတ္သတ္ေတြကေတာ႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ကမၻာ႔ဖလား ေဘာ္လုံးၿပိဳင္ပြဲမွာ အာဂ်င္တီးနား ကုိ ရွဳံးနိမ္႔သြားမႈအေပၚ အခုထိ မခံမရပ္ႏုိင္ ၿဖစ္ေနတုန္းပါဘဲ။ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ ေဘာ္လုံး၀ါသနာအုိး ေတြ ေဘာ္လုံးဘုရင္တဦးလည္းၿဖစ္၊ ကမၻာ႔ေဘာ္လုံးသမားေတြရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္လည္းၿဖစ္တဲ႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ကမၻာ႔ဖလား ေဘာ္လုံးၿပိဳင္ပြဲ ရဲ႔ အာဂ်င္တီးနားအသင္း ေခါင္းေဆာင္ ဒစ္ကုိမာရာဒုိနာ ကုိ ၾကိဳဆုိလုိက္ပုံ ေတြကုိ ကမၻာ႔သတင္းစာေတြထဲမွာ ေ၀ေ၀ ဆာဆာ ေဖာ္ၿပေနပါတယ္။

န၀တ ႏြားကုိ ပလာတာ ေကြ်းေနတဲ႔ ကမၻာ႔ကုလသမဂၢ

UN Press

Rest of your post

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://komoethee.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[စည္းလံုးျခင္းရဲ ့အင္အား] 1 New Entry: BVA (Fortwayne) တည္ေထာင္ျခင္း

BVA (Fortwayne) တည္ေထာင္ျခင္း

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://photayokeking.myanmarbloggers.org/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ညီလင္းသစ္] 1 New Entry: Autumn

Autumn

Autumn (1)

Focal length 36 mm
Exposure 1/125
Aperture f/10
ISO 100


Autumn (2)

Focal length 55 mm
Exposure 1/200
Aperture f/10
ISO 100


Autumn (3)

Focal length 42 mm
Exposure 1/50
Aperture f/5
ISO 200


Autumn (4)

Focal length 47 mm
Exposure 1/100
Aperture f/8
ISO 400


Autumn (5)

Focal length 55 mm
Exposure 1/40
Aperture f/5.6
ISO 200


Autumn (6)

Focal length 53 mm
Exposure 1/125
Aperture f/8
ISO 100

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://nyilinnthit.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[EverGreen] 1 New Entry: ပန္းေႏြဦး ..။

ပန္းေႏြဦး ..။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://www.nnai.co.cc/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[See And Be Seen] 2 New Entries: ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရယ္ေမာမိေသာေန႔တစ္ေန႔

ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရယ္ေမာမိေသာေန႔တစ္ေန႔

မေန႔တုန္းက ႐ုံးမွာ စာသင္ႏွစ္ကုန္ၿပီျဖစ္လုိ႔ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ အားလုံးကို စိတ္လက္ေပါ့ပါးၿပီး တစ္ႏွစ္တာ ပင္ပန္းခဲ့သမွ် ကစားနည္းေလးတစ္ခုအေမာေျပ ကစားေစပါတယ္။ ၀န္ထမ္းအားလုံးရဲ႕ ကားေတြကို သုံးၿပီး အုပ္စုလိုက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ကားေမာင္းရင္း ကစားၾကရတာပါ။ ကားေပါင္း ၂၂ စီးနဲ႔ လူေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ ပါ၀င္တဲ့ ကစားနည္းပါ။

ပထမဆုံးကိုယ့္ရဲ႕ Group ကို ကိုယ္စားၿပဳမယ့္ အလံအရင္လုပ္ရတာပါ။ Canvas ေတြ၊ ေဖာင္တိန္မ်ဳိးစံု၊ ေရာင္စုံ၊ ေကာ္၊ ဖဲျပားအကုန္လုံး ေပးထားတာပါ။ ၁၅ မိနစ္အတြင္းႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလုိ Design လုပ္ရတာပါ။ အဲဒီအလံကို ကားေပၚတင္ယူသြားရတာပါ။ ကားေတြထြက္ခါနီးမွာ စီစဥ္သူေတြက ၃ ခ်က္မွာလုိက္ပါတယ္။
- ေမးႏိုင္သမွ်ေမးပါ။
- Emergency Case ကလြဲရင္ ဒိုင္ေတြကို ဖုန္းမေခၚနဲ႕
- ဆုက Million Dollars မဟုတ္တဲ႔အတြက္ Safety က အေရးႀကီးဆုံးပါပဲ။

ဆုံမွတ္ (စကၤာပူအေ႐ွ႕စြန္း) ကေနကားေတြအားလုံးကို မနက္ ၁၀ နာရီ တိတိမွာ File ေလးတစ္ခုရယ္၊ ၂၈ ေဒၚလာရယ္ ေပးၿပီး လႊတ္လုိက္တာပါ။ ၂ နာရီခြဲအတြင္း သက္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာကို ျပန္ေရာက္ၾကရမွာၿဖစ္ၿပီး File ထဲမွာပါတဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြ အကုန္ယူလာႏိုင္ရမွာပါ။ ထည့္ေပးလုိက္တဲ့ ၂၈ ေဒၚလာထဲက ၂၀ က ဓါတ္ဆီဖုိးျဖစ္ၿပီး ၈ ေဒၚလာက လုိအပ္တာေတြ ၀ယ္ဘုိ႔ပါ။ အမ်ားဆုံး ေငြျပန္အမ္းႏိုင္တာကလည္း Point ေတြနဲ႔ အမွတ္ေပးတဲ့ထဲမွာ ပါပါတယ္။

သြားရမယ့္ ေနရာေတြကေတာ့ စကၤာပူ အေနာက္ပုိင္းက ႏြားၿခံတစ္ခုရယ္၊ ငါးေမြးကန္ရယ္၊ ေနာက္ၿပီး Bukit Timah Nature Reserve ရယ္၊ Little India ရယ္၊ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဓါတ္ပုံေပးထားၿပီး လုိက္႐ွာခုိင္းထားတဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုရယ္ပါ။ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ ႀကိဳက္သလုိသြားႏိုင္ၿပီး ၂ နာရီခြဲအတြင္းျပန္ေရာက္ၿပီး ပစၥည္းအားလုံးယူလာႏုိင္တဲ့ အဖြဲ႕က ႏိုင္တာပါပဲ။ သြားရမယ့္ လိပ္စာေတြကလည္း အတိအက်မေပးထားပါဘူး။ သဲလြန္စေတြနဲ႔ နာမည္ေတြပဲ ေပးထားတာပါ။ ကိုယ္တုိ႔အဖဲြ႕က ေယာက်ၤားေလး (၃) ေယာက္၊ မိန္းကေလး (၂) ေယာက္ပါ။ ကားမွာ ကိုယ့္ Group ရဲ႕ နံပါတ္ စတစ္ကာ ကပ္ရပါတယ္။ တစ္ေယာက္က Driver ၊ တစ္ေယာက္က ေျမပုံလမ္းၫႊန္တဲ့လူ၊ ေနာက္ (၃) ေယာက္ သက္ဆုိင္ရာ Check Point ေတြမွာ ေျပးလႊားလွဳပ္႐ွားဖုိ႔ပါ။

ကားေပၚတက္လုိက္တာနဲ႔ ေျမပုံအၫႊန္းကုိင္တဲ့လူက Driver အတြက္ GPS ကို အရင္ဖြင့္လုိက္တယ္။ က်န္တဲ့လူတစ္ေယာက္က ဖုန္းထဲက အင္တာနက္မွာ ငါးဆုိင္နာမည္႐ုိက္ထည့္ၿပီး Confirm လုပ္တယ္။ GPS ျပတဲ့အတုိင္းသြားရင္ ၾကာခ်င္ၾကာေနမွာစုိးလုိ႔ ေျမပုံ႐ွာၿပီးၾကည့္တယ္။ က်န္တဲ့လူတစ္ေယာက္က Yellow Pages မွာ႐ွာတယ္။ အားလုံး Data ႐ွာေတြ႕ၿပီး အနီးဆုံးလမ္းကို သိတဲ့ အခိ်န္မွာ ကားအ႐ွိန္ကလည္း ၁၂၀ ကီလုိမီတာ ႏွဳန္းနဲ႔ ေျပးေနပါၿပီ။ အဲဒီမွာ လုပ္ရမွာက သုံးခုပါ။ တစ္ခုက အဲဒီငါးဆုိင္ရဲ႕ Vision ကိုကူးယူရမွာပါ။ တစ္ခုက ရသေလာက္ ငါးဖမ္းရမွာပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ Black Dragon ငါးဘယ္ႏွစ္ေကာင္ ႐ွိသလဲလုိ႔ ျပတုိက္ထဲမွာ ၀င္႐ွာရမွာပါ။

ငါးေမြးတဲ့ျခံက ေတာ္ေတာ္ ေလးကို စနစ္က်ပါတယ္။ General office ႐ွိတယ္။ ျပတိုက္႐ွိတယ္။ ငါးအစားအစာနဲ႔ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆုိင္႐ွိတယ္။ အလုပ္သမား တန္းလ်ားေတြ စနစ္တက် ႐ွိပါတယ္။ ငါးကန္ေ႐ွ႕မွာ ကားရပ္လုိက္တာ တၿပိဳက္နက္ ေလးေယာက္အျမန္ဆင္းၿပီး တစ္ေယာက္က Vision ဘယ္မွာေရးထားသလဲ အျမန္လုိက္႐ွာရပါတယ္။ က်န္တဲ့တစ္ေယာက္က ငါးဘယ္မွာဖမ္းရသလဲ ေမးပါတယ္။ ငါးဖမ္းဘုိ႔ ပိုက္ေလးနဲ႔ ပလတ္စတစ္ခြက္ေလးတစ္ခုကို ၅ ေဒၚလာနဲ႔၀ယ္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အျမန္ေျပးၿပီး ငါးဖမ္းရတာပါ။ ငါးဖမ္းတဲ့ ေနရာက ေျမာင္းေလးေတြလုပ္ေပးထားၿပီး ပိုက္ေသးေသးေလးနဲ႔ ေျမာင္းေဘာင္ေပၚကေန လုိက္ဖမ္း၊ ပလတ္စတစ္ခြက္ထဲထည့္၊ ထည့္ထားတဲ့ ငါးကလည္း အရမ္းလွ်င္ၿပီး ဖမ္းရခက္တဲ့ ငါးပိစိေလးေတြပါ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မူႀကိဳကေလးေတြကလည္း အေပ်ာ္ငါးလာဖမ္းေနတဲ့ အခ်ိန္၊ ၀ုန္းဒုိင္းႀကဲၿပီး ေရာက္လာတဲ့လူႀကီးေတြကို အထူးအဆန္းလုိ ၾကည့္လုိ႔။ ငါးကဖမ္းရခက္ေနေတာ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းက ေဘာင္းဘီကိုေခါက္၊ ေျမာင္းေဘာင္ေဘးကေနေရထဲကို လက္ႏွစ္ဖက္လုံးထည့္ၿပီး ငါးေတြကို ေထာင့္တစ္ခုမွာ စုေအာင္လုပ္၊ က်န္တဲ့လူတစ္ေယာက္က ပိုက္ကေလးနဲ႔ အျမန္ဆယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်န္တဲ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကေလးေလးေတြဆီမွာ ငါးလုိက္ေတာင္းပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေလးေတြကေတာ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း ကိုယ္လုံးကို ေၾကာက္လုိ႔လား။ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္ေလးကိုပဲ သနားလုိ႔လားမသိ။ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပဲေပးလုိက္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ သူတို႔ငါးခြက္ေလးကို ေပြ႕ၿပီးေအာ္လုိက္တာ လြန္ေရာ။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း ကေတာ့ ရသေလာက္ ေတာင္းတာပါပဲ။ Black Dragon ငါးသြား႐ွာတဲ့ေကာင္မေလးကလည္း တစ္မ်ဳိး။ ျပတုိက္ထဲမွာ သူ႐ွာတာ မေတြ႔တာေတာ့ အဲဒီနားက အလုပ္သမားကို ေမးတာ မေျဖဘူး။ ဒါနဲ႔ ေျပာျပပါ။ ငါတုိ႔တျခားေနရာေတြသြားရဦးမွာ၊ ဘာညာသာရကာ လုပ္လုိက္ေတာ့ Black Dragon ငါးမ႐ွိဘူးတဲ့။ တမင္တကာ အခ်ိန္ကုန္ေအာင္လုပ္ထားတာ သူသိလာပါေရာ။ ဒါနဲ႔ပဲ ၫႊန္ၾကားခ်က္အတုိင္း ငါးျပတုိက္ေ႐ွ႕မွာ Group Photo ႐ုိက္ၿပီး အျမန္ေမာင္းလုိ႔ ႏြားျခံဆီကို ခရီးဆက္ရျပန္ပါတယ္။

ႏြားျခံမွာ ႏြားမငါးေကာင္က ႏုိ႔ညွစ္ခံရန္အသင့္။ ႏြားႏုိ႔ၫွစ္ရမယ္ဆုိေတာ့ ကုိယ္ေတာ့ အားလုံး ၿပိဳင္တူ "အားလားမား" လုိ႔ေအာ္မိၾကတယ္။ ႏို႔ျခံက ကုလားက ၫွစ္နည္းျပတယ္။ Group တစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္ပဲ ၫွစ္ရမွာျဖစ္ၿပီး ကိုယ္တုိ႔အဖြဲ႕ထဲက အမ်ဳိးသမီးက သူၫွစ္မယ္ဆုိၿပီး ဆင္းသြားတယ္။ သူလဲ အနားေရာက္ေရာ ႏြားမ တစ္ေကာင္က အီအီးပါလုိက္တာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ စကၤာပူမ ေအာ္ၿပီး ေျပးလုိက္တာ ကိုယ္တုိ႔ေတြ သူ႕ကိုၾကည့္ၿပီး အူတတ္မတတ္ရယ္ေမာၾကရတယ္။ ေနာက္တစ္ေခါက္က်ေတာ့ ၫွစ္လုိက္တာ မၫွစ္တတ္ေတာ့ ႏို႔ကမထြက္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကိုယ္လဲစမ္းၾကည့္မယ္ ဆုိၿပီး ကုလားျပတဲ့အတုိင္း ဆြဲတာေပါ့။ ကုလားကေတာ့ ၫွစ္ၿပီးဆဲြခုိင္းတာ၊ ကုိယ္ကနာမလားဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႔ မဆြဲရဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ မေလးတစ္ေယာက္က ငါလုပ္မယ္ဆုိၿပီး တစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ လုိက္ၫွစ္ပါေလေရာ။ ပလတ္စတစ္အိတ္နဲ ေတာ္ေတာ္ေလးရေတာ့ ႏြားေတြနဲ႔ Group Photo ႐ိုက္ရေသးတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ Bukit Timah Nature Reserve ကို ခရီးဆက္ရျပန္တယ္။




Bukit Timah မွာ "S" နဲ႔စတဲ့ အပင္ (၃) မ်ဳိးရဲ႕နာမည္ရယ္၊ က်ားနဲ႔ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ဘုိ႔ရယ္။ နားေနေဆာင္ေလးတစ္ခုနဲ႔ ဓါတ္ပုံ႐ုိက္ဘုိ႔ရယ္ (၃) ခုလုပ္ရတာပါ။ ႏွစ္ေယာက္က သစ္ပင္လုိက္႐ွာ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က က်ားလုိက္႐ွာ၊ က်ားက ျပတုိက္ထဲက အစာသြတ္အ႐ုပ္ႀကီးကို ေျပာမွန္း ေတာင္ေပၚ၊ ေတာင္ေအာက္ ႏွစ္ခါေလာက္ အတက္အဆင္းလုပ္ၿပီးမွပဲ သိေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာ ဟုိလူေမး၊ ဒီလူေမးနဲ႔ က်ားအ႐ွင္မ႐ိွဘူး။ ေမ်ာက္အ႐ွင္ဘဲ႐ွိတယ္ဆုိလုိ႔ ျပတိုက္ထဲ၀င္ၾကည့္မွ က်ားႀကီးကို ေတြ႕ေတာ့ ေအာ္ဟစ္လုိက္ၾကတာ ဆူညံလုိ႔။ ဓါတ္ပုံ႐ုိက္ဘုိ႔ ေဘးနားက အဘုိးႀကီးကို အကူအညီေတာင္းေတာ့ သူက မ႐ိုက္တတ္။ ႐ုိက္တတ္တဲ့လူလာျပန္ေတာ့ ကိုယ့္တုိ႔လူေတြက ကြယ္ေနလုိ႔ က်ားကို မျမင္ရနဲ႔ အခါခါျပန္႐ိုက္ၿပီး ပ်ာယာကို ခတ္ေနၾကတာပါပဲ။ ဒါနဲ႕ပဲ ေနာက္တစ္ေနရာ Little India ဆီ အေျပးေမာင္းရျပန္တယ္။



Little India မွာ (၃) ခု လုပ္ရတာပါ။ ပထမတစ္ခုက Madras Hotel နားမွာ Red Indian ပုံႀကီး႐ွိတဲ့ Pub ကို႐ွာၿပီး အဲဒီ Red Indian အ႐ုပ္ႀကီးနဲ႔ Group Photo ႐ိုက္ဘုိ႔ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ကုလားမေတြ လက္မွာဆြဲတဲ့ ၃ လေလာက္ခံတဲ့ ကုလား tatoo သြားဆြဲရတာပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ စံပါယ္ပန္းကုံး႐ွာ၀ယ္ ရတာပါ။ အဲဒီ Hotel
ကို ႐ွာေတြ႔ၿပီး Pub ေ႐ွ႕မွာ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ၿပီးတဲ့ အခိ်န္ကိုယ္တုိ႔အဖဲြ႕ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ကုလားမဆီမွာ ပုံသြားဆြဲဘုိ႔၊ အ႐ုိးဆုံးနဲ႔ အျမန္ဆုံးပုံဆြဲေပးပါဆုိေတာ့ ကုလားမက စက္၀ုိင္းတစ္ခုထဲမွာ စၾကၤာလုိလုိ၊ ဘာလုိလုိ ဆြဲေပးၿပီး ၁ ေဒၚလာ ယူလုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က လမ္းကေန Little India မွာေနတဲ့ သူ႔ေကာင္မေလးကို စံပါယ္ပန္းကုံး၀ယ္ခုိင္းၿပီး အိမ္ေ႐ွ႕က ထြက္ေစာင့္ခုိင္း၊ သြား၀ယ္ဘုိ႔အခ်ိန္က မ႐ွိေတာ့ဘူးေလ။ ေကာင္မေလးကိုယ္တို႔ ကားရပ္ရပ္ခ်င္း အျမန္ ပန္းကုံးေပး။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္တစ္ေနရာကို ဆက္ေမာင္းရျပန္တယ္။ အခ်ိန္က ၂၅ မိနစ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။

ေနာက္ဆုံးတစ္ခုကေတာ့ ဓါတ္ပုံျပထားၿပီး အဲဒီေနရာမွာ ကုိယ္တုိ႔ ေစာေစာက Design လုပ္ထားတဲ့ အလံႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ခိုင္းတာပါ။ ကံေကာင္းတာက အဲဒါဘယ္ေနရာလဲဆုိေတာ့ ကိုယ္တုိ႔ အဖြဲ႕ထဲကတစ္ေယာက္က ဓါတ္ပုံျမင္လုိက္တာနဲ႔ သိတာပါ။ သူေသာက္ေနက် ေကာ္ဖီဆုိင္ေ႐ွ႕ကျမင္ကြင္း ဆုိပဲ။

ဒါနဲ႔ပဲ ကိုယ္တုိ႔ေတြ အဲဒီေနရာကိုေရာက္တဲ့ အခိ်န္ မီးပိြဳင့္ေတြက မီးနီေနလုိ႔ ကားေတြမလာေသးတဲ့ တခဏေလးမွာ လမ္းမေဘးကားထုိးရပ္၊ အားလုံးဆင္း အလံႀကီးကိုကိုင္ၿပီး ဘတ္စ္ကားဂိတ္က အစ္ကိုႀကီးကို အကူအညီေတာင္းဓါတ္ပုံ႐ိုက္ရတာပါ။ ကားတစ္စီးအျမန္ေမာင္းလာၿပီး လမ္းမေပၚရပ္၊ ကားေပၚကလူေတြအကုန္လုံး ျပာေလာင္ခတ္ၿပီး ဆင္းလာၾက။ ေပါက္ကရေလွ်ာက္ဆြဲထားတဲ့ အလံႀကီးကို ေျမွာက္ၿပီး အ႐ွက္မ႐ွိတဲ့ မ်က္ႏွာေတြနဲ႕ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ေနၾကတာကို မ်က္ႏွာျခင္းဆုိင္က ေကာ္ဖီဆုိင္ေတြ၊ ထမင္းဆုိင္ေတြ အထဲက ျပည့္သိပ္ေနတဲ့ လူေတြ ဘယ္လုိၾကည့္ေနၾကမလဲဆုိတာ စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကေပေရာ့။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ႐ွက္ရေကာင္းမွန္းမသိ၊ ၿပီးတာနဲ႔ အျမန္တက္ၿပီး Down Town East သို႔ခရီးႏွင္ေပါ့။



Down Town East ကိုေရာက္ေတာ့ ၁၂း၃၀ အတိ။ အဲဒီမွာ ႐ွိတဲ့ Sakura Internation Buffet ဆုိင္မွာ ေန႔လည္စာေကၽြးပါတယ္။ ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ စားလုိက္ ၾကတာ ၀က္၀က္ကြဲပါပဲ။ က်န္တဲ့ အဖဲြ႕ေတြလည္း ေရာက္လာၾက။ တဖြဲ႕နဲ႔ တဖဲြ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြေျပာၿပီး တ၀ါး၀ါးရယ္ၾကနဲ႕ တဆိုင္လုံးဆူညံလုိ႔။ စားၿပီးသြားေတာ့ အလုပ္႐ွိတဲ့ ေနရာကို ျပန္ၿပီး ႐ုံးခန္းမထဲမွာ ဒုိင္ေတြက အမွတ္ေတြ ေပါင္းပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၀န္ထမ္းအားလုံးကို ေရာင္စုံစာ႐ြက္ေတြေပးၿပီး ကိုယ့္ နာမည္ကိုယ္ေရးခုိင္းပါတယ္။ ၿပီးရင္အဲဒီ နာမည္ေရးထားတဲ့ စာ႐ြက္ကို ကိုယ္ထုိင္တဲ့ စားပြဲမွာ ထားခဲ့ခုိင္းၿပီး လူေတြကို ေနရာ ေျပာင္းပါတယ္။ ကိုယ္ေရာက္သြားတဲ့ ေနရာက စာ႐ြက္မွာ သူ႕အတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕ အမွတ္တရ စာတုိေလးေတြေရးရ ပါတယ္။ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းၿပီး ဖြင့္ေပးထားတဲ့ Music မၿပီးမခ်င္းေရးလုိက္တာ၊ သီခ်င္းဆုံးလုိ႔ ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ကုိယ့္အတြက္ ေရးေပးထားတဲ့ စာတုိေလးေတြ A4 စာ႐ြက္နဲ႔ အျပည့္ပါပဲ။ ၿပီးလည္းၿပီးေရာ အမွတ္ေတြ
ေၾကျငာေတာ့ ကားနံပါတ္ ၁၇ က ပထမရပါတယ္။ ၉ က ဒုတိယ ရပါတယ္။ ၂ က တတိယ ရပါတယ္။ ၁၇ က ဘယ္သူပါတဲ့ အဖဲြ႕႐ွိရမွာလည္း။ ကၽြန္ေတာ္ပါတဲ့ အဖဲြ႕ေပါ့ဗ်ာ။



ဒီႏိုင္ငံေရာက္ၿပီး မွတ္မွတ္ရရ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာမိတဲ့ ေန႔ပါပဲ။ တစ္ႏွစ္တာ ပင္ပန္းထားတဲ့ Stress၊ မိသားစုအတြက္ စိတ္ပူရတဲ့ Stress၊ ကိုယ္အပင္ပန္းခံၿပီး ကူညီခဲ႔ေပမယ့္ ကိုယ္ကတကယ္ လုိအပ္တဲ့အခါ Busy ဒါမဟုတ္ ေမ့သြားလုိ႔လုိ႔ ျပန္ေျပာတတ္တဲ့ မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕ကေပးတဲ့ Stress၊ အလုိက္ကန္းဆုိးမသိတဲ့ ေဆြမ်ဳိးတခ်ဳိ႕ကေပးတဲ့ Stress၊ ငါ အလုပ္ျပဳတ္ႏိုင္လားလုိ႔ ေတြးေနရတဲ့ ေခတ္ကေပးတဲ့ Stress၊ ဒါေတြအားလုံး ေျပဘုိ႕ကေတာ့ တစ္ရက္တည္း ရယ္ေမာယုံနဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း အခ်ိန္ ခဏေလးေတာ့ ေမ့သြားပါတယ္လုိ႔ ၀န္ခံရတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ပါဘဲ။

စုလ်ားရစ္ပတ္ လက္ထပ္ တဲ့ ပြဲ

ႏုိ၀င္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔က်ရင္ အရမ္းခင္မင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ရန္ကုန္က Sedona Hotel မွာ သူခ်စ္တဲ့ "ကို" နဲ႔ လက္ထပ္မယ္တဲ့။ အေ၀းမွာေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကို Email ကေန ဖိတ္စာေတြ ေ၀လုိက္တယ္။ ကၽြန္းပိစိမွာေနတဲ့ ကိုယ္တို႔ေတြလည္း သူ႕မဂၤလာေဆာင္မွာျပန္ကဲခ်င္လုိ႔ ႐ြစိ႐ြစိ။

ျမန္မာျပည္က သတုိ႔သမီးကလဲ "ငါ ဘာလက္ေဆာင္မွ မလုိခ်င္ဘူး၊ နင္တုိ႔မ်က္ႏွာေတြပဲ ျမင္ခ်င္တာ။ ငါ့ ဟန္းနီးမြန္းလဲ နင္တုိ႔ကို ေခၚသြားခ်င္တာ" ဆုိေတာ့ခြင့္ယူလုိ႔မရတဲ့ ဒီဘက္က သူငယ္ခ်င္းေတြရင္ထဲ ေနလုိ႔ထုိင္လုိ႔ မေကာင္း။ ျပန္ဆုံျဖစ္ၾကရင္ အရမ္းကုိ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာ ေသခ်ာသိေနေပမယ့္ ဘ၀ေပးအေျခအေနေတြက အဲဒီ ေပ်ာ္႐ႊင္ခြင့္ ဆီေရာက္ေအာင္မသြားႏုိင္။ ဒါနဲ႔ပဲ "ငါတုိ႔ဆီကို ဟန္းနီးမြန္း လာခဲ့ေလ။ နင္တုိ႔ လုိခ်င္တဲ့၊ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းစာရင္းကိုလဲ ငါတုိ႔ ဘာ၀ယ္ရမလဲ သိေအာင္ ပို႔ေပးလုိက္ဦး။" လုိ႕ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာရတယ္။ လက္ဖဲြ႕ပစၥည္းကို သူတုိ႔လုိခ်င္တာ၊ လုိအပ္တာေလေတြပဲရေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ပါ။ ဒီကိစၥနဲ႔ပဲ စုလ်ားရစ္ပတ္ခြင့္ မရ႐ွာေသးတဲ့ ဒီကၽြန္းေလးေပၚက ကိုယ္တုိ႕တေတြ ဆိုင္တစ္ဆုိင္မွာ ထုိင္မိၾကတယ္ ဆုိပါေတာ့။

ရင္းႏွီးသူေတြ၊ ေမာင္ႏွမလုိေနသူေတြ ေတြ႕ဆုံၾကေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေအာ္ၾက၊ ဟစ္ၾက၊ ရင္ဖြင့္ၾက။ မဂၤလာကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတြ႕ၾကတာဆုိေတာ့ မဂၤလာေဆာင္တာနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ စကားေတြပဲ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ဘယ္သူေတြ က ဘယ္လုိခ်ဲ႕တာ။ ဘယ္သူကေတာ့ ဒီမွာပဲေဆာင္လုိက္တာ စသည္ျဖင့္ေပါ့။

တခ်ဳိ႕ေတြလဲ မဂၤလာေရစင္ဖ်န္းဘုိ႕ ေရသန္႕သန္႕ကို ေမခ၊ မလိချမစ္ဆုံက ေန ေလယာဥ္နဲ႔ ရန္ကုန္အထိ သယ္တဲ့ အေၾကာင္း၊ တခ်ဳိ႕လဲ တင္ေတာင္းတဲ့ ပစၥည္းနဲ႔ တကယ္ေပးတဲ့ ပစၥည္းနဲ႔ ကြာေနလုိ႔ ယူၿပီးၿပီးခ်င္း ျပန္ကြဲၾကတဲ့ အေၾကာင္း စုံလုိ႔ပါပဲ။ ေသခ်ာတာေတာ့ ကိုယ္တုိ႔တစ္ေတြအားလုံး ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္းေလးအတြက္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ဆုေတာင္းေပးခဲ့တယ္ ဆုိတာပါပဲ။

ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းက အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ဒဏ္ရာရဖူးတဲ့သူ။ အ႐ွဳိက္ကို အထုိးခံလုိက္ရသလုိ နာက်ည္း႐ွာသူဆုိေတာ့ သူတသက္လုံးနာနာက်င္က်င္ႀကီး ေနသြားမွာ ကိုယ္တုိ႔ေတြက မျမင္ခ်င္ၾကဘူး။ သူ႕ႏွလုံးသားေလး အသစ္တဖန္ျပန္ႏိုးလာမဲ့ေန႕ကို ကိုယ္တု႔ိ အားလုံးေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကရတာ။

အခုလက္ထပ္ေတာ့မယ့္ သႈက ဒီဒဏ္ရာ႐ွင္ေလးကို ေဆးထည့္ေပးခဲ့သူပါ။ အႏြံ႕အတာခံကုသခဲ့သူပါ။ ဒါနဲ႔ပဲ ကိုယ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္းတေတြ ဒီဒုတိယလူကို အမွတ္ျပည့္ေပးခဲ့ၾကတယ္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္ဆုိးစိတ္ေကာက္ရင္ေတာင္ ျပႆနာကို ေမးမေနၾကေတာ့ပဲ သူငယ္ခ်င္းမကို နင္မွားတာပဲ ေနမွာလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရေအာင္ ေကာင္းတဲ့လူ။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းမကေတာ့ ေျပာ႐ွာတယ္။ "နာက်င္ဘူးတဲ့လူက ပုိၿပီး ၾကင္နာတတ္ပါတယ္ဟာ၊ နင္တုိ႔ ငါ့ကိုခ်ည္း အျပစ္မတင္ၾကနဲ႔တဲ့" ။
ဒီလုိနဲ႔ စကား၀ုိင္းက မယူျဖစ္ေသးတဲ့သူေတြ ဘယ္ေတာ့ယူၾကမလဲ၊ ဘာလုိ႔မယူၾကေသးတာလဲဆုိတဲ့ ဘက္ကိုေရာက္သြားျပန္ေရာ ။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႕ညီေလးဒီႏိုင္ငံေရာက္လာၿပီး အလုပ္အကုိင္၊ အေျခတက်ျဖစ္ၿပီးမွ ယူေတာ့မယ္တဲ့။ မင္းေကာင္မေလးက ေစာင့္ႏိုင္ပါ့မလားဆုိေတာ့ သူ႕ဘက္ကလဲ သူ႔ညီမေလးကို ေရာက္လာေစခ်င္ေသးတယ္တဲ့။ ႏွစ္ဦး သေဘာတူဟန္ကိုက်လုိ႔။

ေနာက္သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးကေတာ့ "ငါျဖင့္ေအးခ်မ္းေပ်ာ္႐ႊင္ေနတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကို ငါ့အေဖဘက္မွာေရာ၊ အေမဘက္မွာေရာ၊ ေနာက္ဆုံး ငါမိဘေတြ မွာေရာ မေတြ႕ဘူးပါဘူး။ အယုံအၾကည္မ႐ွိပါဘူးဟာ" တဲ့။ ဒါဆုိရင္ "နင္မယူေတာ့ဘူးေပါ့" ဆိုေတာ့ "ေအး...ထင္တာပဲ" တဲ့။ ဒါဆုိသူတျခားလူနဲ႔ ယူသြားရင္ေကာဆုိေတာ့
"ဒါေတာ့ သူ႕သေဘာပဲေလ၊ ငါအယုံအၾကည္မ႐ွိတာႀကီးကို ဘယ္လုိလုပ္မလဲ" တဲ့။ သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့အစ္ကိုႀကီး သူ႕ကိုေျပာင္းလဲႏိုင္ပါေစလုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းရေတာ့မွာပဲ။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ "ငါေရာ၊ သူေရာ ေနာက္ ၅ ႏွစ္အထိ သူ႔မိသားစု၊ ကိုယ့္မိသားစု အတြက္ပဲေနဦးမယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္" တဲ့။ "ငါအေမကလဲ ငါအိမ္ေထာင္ျပဳသြားမွာ စုိးရိမ္ေနသလုိ ေကာင္မေလးအေဖကလဲ သူ႕ကို အိမ္ေထာင္မျပဳေစခ်င္ေသးဘူး" တဲ့။ ၫုိလုိ႔ရေနလုိ႔ ေတာ္ေသးရဲ႕။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနာက္ႏွစ္မယူရင္ မယူေတာ့ဘူးလုိ႔ သူ႕ခ်စ္မမက ရာဇသံေပးထားလုိ႔ အသည္းအသန္ေငြစုေနရတယ္။ အိမ္ငွားႏိုင္ဘုိ႔၊ တင့္ေတာင့္တင့္တယ္ထားႏိုင္ဘုိ႔၊ သူ႕မိဘ၊ ကိုယ့္မိဘ ဂုဏ္႐ွိေအာင္ တင့္တင့္တယ္တယ္ ပြဲေလးလုပ္ႏုိင္ဘုိ႔ေပ့ါ။ စုထားတဲ့ ပိုက္ဆံျပည့္ၿပီလားဆုိေတာ့ "ဟီးဟီး..အိမ္ကနည္းနည္းေတာ့ ေတာင္းရမယ္ထင္တယ္" တဲ့။ ၀ုိင္းရယ္ခံရတာေပါ့။

ေနာက္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ "ငါကတစ္ေယာက္တည္း မေနတတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ေဘးနားမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္႐ွိေန မွေနတတ္တာလဲ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ့အေဖာ္က ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနစရာလည္း မလုိဘူး။ မိန္းမတစ္ေယာက္ဆုိလဲ ရပါတယ္။ အေျခာက္ေတာ့ မျဖစ္ဘူးေပါ့ဟယ္၊ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ ၿပီးတာပဲ" တဲ့။ သူမို႔ ႐ွာ႐ွာေဖြေဖြ။ အားလုံးက သူ႔ကို ဘာေျပာရမွန္းမသိ။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ႐ွင္းတယ္။ "ဘာမဂၤလာေဆာင္ပြဲမွ မလုိပါဘူးဟာ၊ လက္မွတ္ထုိးၿပီး အေ႐ွ႕ ၇ အိမ္၊ အေနာက္ ၇ အိမ္ ဖိတ္လုိက္ၿပီးေရာ"။ လက္႐ွိ သူ႕ခ်စ္သူခမ်ာ ဘာေျပာရမွန္း မသိတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔။ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလး သူ႔ရည္စားကို ၾကည့္လုိ႔။ "စိတ္ေပါက္တဲ့ေန႕၊ ငါ့အတြက္ ေကာင္းမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ၿပီး၊ ငါကလဲ ျပန္ေကာင္းႏိုင္မွာ ေသခ်ာတဲ့ေနက်ရင္ ယူမွာေပါ" ့တဲ့။

စကားတလုံး၀င္မေျပာတဲ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း ဖက္တီးေလးကေတာ့ ၿငိမ္လုိ႔။ သူႀကိဳက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးက ူေ႐ွ႕ေျပးလႊတ္လုိက္တဲ့ ေအာင္သြယ္ကို ျပန္ေျပာလုိက္ပုံက ၾကည့္ဦးေလ။ "မလုပ္ပါနဲ႕ဟယ္။ သူ႔႐ုပ္ကို ငါဘယ္လုိမွ ခံစားလုိ႔မရလုိ႔ပါ။ ငါ မဂၤလာဦးညက်မွ ကုတင္ပတ္ေျပးေနရမွာေၾကာက္တယ္" တဲ့။ ေအာင္သြယ္ေတာ္ကလဲ ေအာင္သြယ္ ပီသစြာ အတိအက် ျပန္ေျပာေလေတာ့ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္း အသဲကဲြတာမဟုတ္၊ အသဲၿပဲၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္လုိက္ရမွာ ေၾကာက္တာနဲ႕ မဂၤလာေဆာင္္ဆုိတာ သူနဲ႔ လုံးလုံးမွ မဆုိင္သလုိ ဟုိဘက္ၾကည့္လုိက္၊ ဒီဘက္ၾကည့္လုိက္ နားေထာင္ေနရဲ႕။

ေနာက္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနာက္ႏွစ္ဆုိရင္ သူတုိ႔အလွည့္ "အႀကီးအက်ယ္ႀကီး မလုပ္ေတာ့ပါဘူးဟာ၊ ဒီမွာပဲ အက်ဥ္းခ်ဳံး လက္မွတ္ထိုး၊ ခင္မင္တဲ့ လူေလာက္ပဲ ဖိတ္မွာ" တဲ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္သူတုိ႔ ဘ၀ရဲ႕ လမ္းဆုံးပန္းတိုင္က အခ်စ္ေတြနဲ႕ ခ်ယ္မွဳန္းထားရင္ အလွဆုံးျဖစ္ေနၿပီပဲ မဟုတ္လား။

ေနာက္ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးကေတာ့ "ငါကေတာ့ မရဘူး။ အလွဆုံးနဲ႔ အခမ္းနားဆုံးျဖစ္ခ်င္တာ။ ပန္းဆုိလဲ ႏွင္းဆီနီ္ေတြခ်ည္း၊ ၀တ္စုံဆုိလဲ ႏွစ္စုံလဲရမွ၊ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္" တဲ့။ သူ႕ ကိုကို အဲဒီေန႕က မ်က္ခုံးလွဳပ္ေနမယ္ထင္ရဲ႕။

ကၽြန္ေတာ္လား။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္ေနမလဲ။ ခ်စ္လွစြာေသာ လီယုိမေလးကို ေမးတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ ေဂါက္တီးေဂါက္ေတာက္ ေလးက...
"ကၽြန္ေတာ္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလး ကိုယ္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ၿပီး လြတ္လပ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာ မၾကည့္ခ်င္ဘူးလား၊ အခ်စ္ဆုိတာ ေကာင္းမြန္ေသာ ေစတနာ အၿမဲ ႐ွိေနတာတဲ့။ ခင္ဗ်ားပဲ အရမ္း ေစတနာ႐ိွတယ္ဆုိၿပီးေျပာေျပာေနၿပီးေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ဆိွ ခင္ဗ်ားကို ေစတနာ႐ွိတယ္။ မိဘလုပ္ေကၽြးၿပီး ပိုတဲ့ ပိုက္ဆံ Game ပဲ ေဆာ့ေဆာ့၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ေနပါေစလုိ႔ စဥ္းစားေပးထားတာ။ သားေကၽြးမွဳ၊ မယားေကၽြးမွဳနဲ႔ ပူေလာင္ အလုပ္ေတြ႐ွဳပ္ၿပီး ဘာလုပ္မွာလဲ။" တဲ့။ " ဒီလက္ထပ္တဲ့ ကိစၥႀကီးပဲ ခဏခဏ ေျပာေျပာေနရတာ ခင္ဗ်ား ဗိုက္ႀကီးေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္...ဟီးဟီး" တဲ့။
ဟင္း...ကဲ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ကိုယ္စကားနဲ႔ကိုယ္ သူေျပာတဲ့ ေစတနာမ်ဳိး႐ွိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ အရပ္ကတုိ႔ခင္ဗ်ာ။ ။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://seenbseen.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.