မွတ္စုမ်ား
မွတ္စုမ်ား
ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ
သူတို႔ကၽြန္မကို ဒီကမၻာေၿမဆီေခၚေဆာင္လာတုန္းကေတာ့ ကၽြန္မဟာ "ရတနာ"တစ္ပြင့္ပါပဲ..။တယုတယသိမ္းဆည္းထားခဲ့ၾကသလို "တန္ဖိုး"
လည္း႐ွိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ေက်းဇူး အနႏၲပါ..ေမေမ..ေက်းဇူးအနႏၲပါ ေဖေဖ..။ ဒီေက်းဇူးေတြကိုကၽြန္မက ခုထိဆပ္ခြင့္မၾကံဳခဲ့ေသးဘူး…။ၿပီးေတာ့..သူတို႔ ဒိုင္ယာရီထဲက ၿပႆဒါးရက္တစ္ရက္ကိုလည္း ခုထိဖဲ့ထုတ္မေပးႏိုင္ခဲ့ေသး
ဘူး…။ပဥၥလက္တန္ခိုးနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ပန္းေလးတစ္ပြင့္ခိုးယူခံလိုက္ရတဲ့ေန႔တစ္
ေန႔ေပါ့..။ကၽြန္မဟာ ေလာကၾကီးရဲ႕အပူအေအးေတြကို မမွ်မတခံစားခဲ့ရၿပီး
ပါၿပီေမေမ..။ေနပူခံထြက္ေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီးကာမွ ၿပန္စရာလမ္းကေပ်ာက္ေနခဲ့
ရၿပန္တယ္…။ေမေမရယ္….ေမေမ့ရင္ခြင္ဆီကထြက္ခြာခဲ့တဲ့လမ္းကေလးကို
ၿပန္လည္တည့္မတ္ေပးပါဦး..။ကၽြန္မလွည့္ၿပန္ခ်င္လွပါၿပီ…။
မႏွင္းၿဖဴ နဲ႔ နဂါးေလး
မႏွင္းၿဖဴဆိုတာ ကၽြန္မေနာက္မွ ကမၻာၾကီးးကိုေၿခခ်ခြင့္ရတဲ့ညီမေလးပါ…။
နဂါးေလးကေတာ့ အငယ္ဆံုးေပါ့…။ႏွင္းေငြ႕ေတြလိုသိပ္သည္းေအးစိမ့္ေနတတ္
တဲ့ မႏွင္းၿဖဴေလး က ကင္းၿမီးေကာက္ေတြလိုပဲ..အဆိပ္ၿပင္းတယ္။ နဂါးေတြရဲ႕
မ်က္ေစာင္းကလည္းအေၾကာင္းမေ႐ြးတတ္ပါဘူး…။ဒါနဲ႔ေတာင္ ကၽြန္မက စည္း
အၿပင္ကိုကိုယ္တိုင္ထြက္ခဲ့မိတာေလ..။ခြင့္လႊတ္ပါညီမေလးေရ..။ခံတပ္ေတြ
ေကာင္းတိုင္းလည္းတိုက္ပြဲေတြမႏိုင္ ႏိုင္ပါဘူး..။ကံၾကမၼာက႐ွိေသးတယ္ေလ.။
ကၽြန္မကေတာ့ ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္နဲ႔ သစၥာ႐ွိေခြးေလးတစ္ေကာင္နဲ႔တူတုန္းပါပဲ…။
ခုခ်ိန္က်ကာမွ ငွက္ကုလားအုတ္လည္းၿဖစ္ခြင့္မရ..။ေရခဲငွက္ ဘ၀ကိုလည္း အခဲမေၾကနဲ႔..။ေန႔ရက္ေတြကို႐ုန္းကန္ထုတ္ေနတဲ့ ကၽြန္မကိုသူတို႔က က႐ုဏာ
သက္ေနၾကတုန္း..။ကၽြန္မ တရားခဲ့ပါသလား..။
မ်က္လွည့္ဆရာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ "ုမ်က္လွည့္ဆရာပါ "လို႔ေၾကညာထားပါလ်က္ နဲ႔ တအံ့တၾသေငး
ေမာၾကည့္မိတာ ကေတာ့ …ပဥၥလက္ရဲ႕တန္ခိုးပဲလား..။ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ညံ့
ဖ်င္းမႈပဲလားေတာ့မသိပါဘူး..။အံစာအပြင့္ေတြကိုေရတြက္ရင္း ေၾကြအံမကစား
တတ္တဲ့ ဘုရားသခင္ကိုတိုင္တည္ရင္း..ပြဲခင္းထဲ အဆိပ္တက္ခဲ့ရတာေလ…။
လွည့္စားမႈေတြမွန္းသိသိၾကီးနဲ႔ အားတင္း ယံုၾကည္ပစ္လိုက္ရတာ ..။တကယ္
ေတာ့..ပ်င္းစရာေကာင္းသလိုနာက်ည္းစရာလည္းေကာင္းပါတယ္..။အားတင္း
လွည့္ထြက္ဖို႕ၾကိဳးစားလိုက္ခ်ိန္မွာ..ကၽြန္မေၿခေထာက္မွာ အၿမစ္ေတြကဖြာရရာ
က်ဲၿပန္႔လို႔..။ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ဦးေတာ့ အလို႐ွိေနခဲ့ၿပီ..။ ကၽြန္မကို အၿမစ္က တူး
ထုတ္သြားႏိုင္ဖို႔ေပါ့…။အသက္႐ွင္လ်က္နဲ႕ေလ..။
မိတ္ေဆြ
ကၽြန္မဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ.."မိတ္ေဆြ"လို႔ေခၚလို႔ရတဲ့ လူတခ်ိဳ႕နဲ႔ဆံုေတြ႕ခဲ့ရဖူး
တယ္..။အဲဒီ "မိတ္ေဆြ" ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရကိုတိတိက်က်..အဓိပၸါယ္ မဖြင့္ဆိုရ
ေသးခင္မွာပဲ..ကၽြန္မက မိတ္ေဆြ သံုးမ်ိဳးသံုးစား ႐ွိတာကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီးေနၿပီ။
ပထမ အမ်ိဳးအစားက "ေလ" နဲ႔တူတယ္..။ကိုယ္က ေအာက္စီဂ်င္ အၿဖစ္႐ွဴ
သြင္းလို႔ရသလို..ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ အၿဖစ္လည္း႐ွဴထုတ္လိုက္လို႔ရတယ္။
သူတို႔ဟာ ရန္သူေတြလည္းမဟုတ္ၾကသလို မိတ္ေဆြစစ္ေတြလည္းမဟုတ္ၾက
ဘူး..။
ဒုတိယတစ္မ်ိဳးကေတာ့..ေနာက္ေက်ာကဓါးေတြနဲ႔တူတယ္။မ်က္ႏွာဖံုးအတုေတြလည္းစြပ္ထားၾကေသးရဲ႕..။ခက္တာက မ်က္ႏွာဖံုးမွန္းသိသိနဲ႔ ဆြဲခြာမရခဲ့တာ
ေလ…။သူတို႔ဟာ ရန္သူစစ္စစ္ေတြပါပဲ..။
တတိယတစ္မ်ိဳးကေတာ့ ပုလဲနဲ႔တူတယ္..။သူတို႔ကို႐ွာဖို႔ဆိုတာ ဟိုးေရနက္ထဲ
ထိကိုယ္တိုင္ဆင္း ၿပီး ကိုယ္တိုင္အမြန္းခံရေသးတယ္။ ေတြ႕ခ်င္မွလည္းေတြ႕
ရတတ္တာမ်ိဳးေလ..။ကိုယ္တိုင္က ဆလံုေတြလိုေရငုတ္ကၽြမ္းက်င္ဖို႔ကလည္း
လိုပါေသးတယ္။
ေ႐ွ႕ၿဖစ္ဖတ္သူမ်ား
ကၽြန္မက ကံဇာတာကိုစစ္ေဆးဖို႔၀ါသနာပါတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေလ
ေတာ့ ဘယ္ေ႐ွ႕ၿဖစ္ဖတ္ဆရာကိုမွ ဘာမွ မေမးခဲ့ဖူးဘူး..။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
ကၽြန္မဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕စာမ်က္ႏွာေတြနဲ႔လူၿဖစ္ခဲ့ရတာ လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံု
ၾကည္တယ္ေလ..။ဒါဟာ..ကၽြန္မအတြက္ လံုေလာက္တဲ့အေၿဖပါ..။ကၽြန္မလက္
ကလိုင္းေတြကိုၿပဳၿပင္ဆြဲသားႏိုင္သူဟာ ဘုရားသခင္ကလြဲလို႔ဘယ္သူမွမၿဖစ္
ႏိုင္ပါဘူး..။ကၽြန္မရဲ႕ေကာင္းၿခင္းဆိုးၿခင္းေတြဟာ ဘုရားသခင္ ထံကလာတဲ့ ဆု
ေၾကး၊ဒဏ္ေၾကးေတြပဲၿဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္မယံုၾကည္ထားပါတယ္။လူေတြဟာစိုက္
တဲ့အတိုင္းးရိတ္သိမ္းတတ္ၾကရတာပဲမဟုတ္လား..။သူတစ္ပါးစိုက္ထားတာေတြ
ကိုခိုးယူရိတ္သိမ္းတတ္တဲ့ သူတခ်ိဳ႕ကလြဲရင္ေပါ့…။
ဆရာ၀န္
သူတို႔ကိုၾကည့္ရတာ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ေဆာင္းဥတုဆန္လာတယ္။ႏွင္းေတာထဲ
မွာ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ေလွ်ာက္ေနၾကတဲ့သူေတြလိုပဲ..။တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ႐ူပေဗ
ဒ ပညာ႐ွင္ဆန္ခ်င္လာတယ္။ သီအိုရီအကိုးအကားနဲ႔ သက္ေသၿပခ်က္မခိုင္လံု
ရင္ဘာမွမလုပ္တတ္ၾကေတာ့သလိုပဲ..။ကၽြန္မကမြန္းၾကပ္ေနခ်ိန္မွာ သူတို႔က
ကၽြန္မကိုစစ္ေဆးေရးအတြက္ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြေပးလို႔ေကာင္းတုန္း..။ကၽြန္မ
ကနာက်င္ခံစားေနရခ်ိန္မွာ..သူတို႔က results ေတြကိုဇေ၀ဇ၀ါဖတ္တုန္း…။
ကၽြန္မက အသက္ငင္ေနတဲ့အခ်ိန္အထိသူတို႔ကေခါင္းခါၿငင္းပယ္ တုန္း…။
Hypnosis ကိုကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏုိင္တဲ့ Psychiatrist မ်ား႐ွိရင္ေတာ့ ကၽြန္မ ကုသ
ခံခ်င္ပါတယ္..။ဒါမွမဟုတ္လည္း တစ္ေလာကလံုးကို အိပ္ေမြ႕ခ်..အသစ္ကၿပန္
စခိုင္းခ်င္ပါတယ္။
ဇာတ္ခံု
အလိုမတူပဲကရတဲ့ ကကြက္ေတြက မ်ားမ်ားလာေနတယ္။ၾကာလာေတာ့လည္း
သမၻာရင့္ေၾကးစားသ႐ုပ္ေဆာင္ေတြနဲ႔တူတူလာတာမဆန္းပါဘူး..။မွန္ထဲၿပန္
ၾကည့္ရင္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိပ္မမွတ္မိခ်င္ဘူး.။မွတ္မိၿပန္ရင္လည္းမသတီခ်င္ဘူး။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ကိုယ့္ေၿခကိုယ့္လက္ေတြကိုလာသိုင္းထားတတ္တဲ့ ႐ုပ္ေသး
ၾကိဳးေတြကိုၿဖတ္မိခ်င္တတ္ၾကတာပဲေပါ့..။ကၽြန္မကဓားကိုင္မကၽြမ္းက်င္ၿပန္ဘူး။
ေၿမပံုမပါတဲ့လမ္းေတြကိုေလွ်ာက္ရင္းေလွ်ာက္ရင္း …ဒီကြန္တိုမ်ဥ္းေတြထဲပဲတ
လည္လည္ၿပဳတ္က်ေနေတာ့တယ္။ဇာတ္သိမ္းကားလိပ္ခ်မယ့္အခ်ိန္ကလည္း..
ခုထိသံသရာ႐ွည္တုန္း..။ခက္ပဲခက္ရခ်ည္ေတာ့ရဲ႕..။
ဇာတ္ညႊန္း
ကၽြန္မဘ၀ကိုေရးသားခဲ့တဲ့ ဇာတ္ညႊန္းေရးဆရာကို ကၽြန္မက ဘုရားသခင္လို႔
သတ္မွတ္ထားခဲ့တာ…။ဒါေပမယ့္ မာရ္နတ္ရဲ႕ဇာတ္ေတြကို၀င္၀င္ကေပးေနရ
တတ္တာကေတာ့ စဥး္စားစရာပဲ…။စည္းကမ္းမ႐ွိတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ေၿခလက္ေတြကို
ကၽြန္မက ..တားဆီးပိတ္ပင္ထားဖို႔ရာက်ေတာ့လည္း..ကၽြန္မက ၾကိဳးေတြနဲ႔ ႐ႈပ္
ေနတဲ့ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ၿဖစ္ေနခဲ့ၿပန္ေရာ…။အမွန္ေတာ့ လူ႔အလိုနတ္မလိုက္ႏိုင္တာ
ပါ..။ဒီေန႔ဟာ ေနသာလို႔ ကၽြန္မတို႔ေၿခခင္းလက္ခင္းသာယာတယ္လို႔ထင္ေပ
မယ့္..မထင္မွတ္တဲ့ေထာင့္က ၀င္လာတတ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြအရ..ကၽြန္
မတို႔ၾကံဳရာေကြ႕ကိုၾကံဳရာတက္နဲ႔ဆက္ခဲ့ရတာလည္းနည္းမွမနည္းပဲ..။တကယ္
ေတာ့ပညာသားပါလြန္းလွတဲ့ဇာတ္ကြက္ေတြေၾကာင့္သာ..ကၽြန္မတို႔ အကယ္ဒ
မီရခဲ့ၾကတာမဟုတ္လား..။ဆုတံဆိပ္ေတြကမ်ားေတာ့ ခါးခ်ည့္ေနခဲ့ရၿပီ…။
ခ်စ္သူ
"ခ်စ္သူ"ဆိုတာကေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ အဘိဓာန္ထဲမွာ အရာအားလံုးနဲ႔ကင္းလြတ္
တဲ့ေ၀ါဟာရပါ..။ပုံၿပင္ထဲက "မင္းသား"တစ္ပါးလိုလည္းတင့္တယ္ အၿပစ္ကင္း
တယ္.။။သံစဥ္ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ေန႔ရက္ေတြကိုအေရာင္တင္
ေပးတတ္သူလည္းၿဖစ္တယ္။ ကၽြန္မရဲ႕နာတာ႐ွည္ေရာဂါေတြကို ပဥၥလက္နဲ႔
လွည့္သိမ္းဖယ္႐ွားႏို္င္သူလည္းၿဖစ္တယ္။ေမွာင္မိုက္အတိၿပီးတဲ့ညေတြကို အခန္းဆက္စကားလံုးေတြနဲ႔ လင္းခ်င္းေစႏိုင္သူလည္းၿဖစ္တယ္။ကၽြန္မေပၚကို
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ၿဖာက်ေနမယ့္..အၿဖဴေရာင္လေရာင္ၿခည္ေလးလည္းၿဖစ္ေသးတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕အနာဂတ္ေန႔ရက္ေတြကိုဖြဲ႕ႏြဲ႕ေပးသူလည္းၿဖစ္တယ္။..ၿပီးေတာ့……
အဲဒီအရာအားလံုးကိုဖ်က္ေၿခြခ်ႏိုင္သူလည္းၿဖစ္ေသးတယ္။
(ခုထိေတာ့ အိပ္မက္ေတြက ကေယာက္ကယက္နဲ႔ ေသြးပ်က္စရာေကာင္းေန
တုန္းပဲ…)
အိပ္မက္
အိပ္မက္ဆိုးေတြကိုညစဥ္ရက္ဆက္ အခန္းဆက္မက္ရတတ္တဲ့အခါ..ေၾကာက္
႐ြံ႕တုန္လႈပ္ၿခင္းေတြကပ်င္းရိၿငီးေငြ႕လာတာဆန္းသလား..။အနက္ေရာင္စုတ္
ခ်က္ေတြခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔ မၾကားတၾကားအိပ္မက္ေတြကို ကၽြန္မကမုန္းတယ္..။
တစ္ညလံုးမအိပ္ပဲငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတာကမွ အကိ်ဳး႐ွိဦးမယ္ေလ…။တခ်ိဳ႕အိပ္
မက္ေတြကေတာ့ ကၽြန္မကိုႏြမ္းလ်ေစတဲ့အထိ..ၿဖားေယာင္းတတ္လြန္းပါတယ္။
ဘ၀မွာ"ခ်ိဳ"ဖူးတာလည္းဒီၿဖားေယာင္းအိပ္မက္ေတြပဲ႐ွိခဲ့တာကိုး…။ခပ္တိုးတိုး
တိုက္ခတ္လြင့္ေမ်ာလာတဲ့..အိပ္ဖန္ေစာင့္နတ္သားရဲ႕ဗ်တ္ေစာင္းသံမွာ…အိပ္
မက္ရဲ႕အပိုင္အစေတြပါလာေသးလား…ကၽြန္မ ေ၀၀ါးစြာၾကည့္ေနမိခဲ့တယ္။
ၿပိဳင္ပြဲ
ငယ္ငယ္တည္းက ကၽြန္မခုထိေၿပးေနခဲ့ရတာ..။မရပ္မနားပါပဲ..။ၿပိဳင္ပြဲမ်ားစြာမွာ
ဆုတံဆိပ္မ်ားစြာနဲ႔ ..ႏိုင္လ်က္နဲ႔ ႐ႈံးခဲ့သလို ႐ႈံးလ်က္နဲ႔လည္းႏိုင္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။
တယ္..။ၿပိဳင္ပြဲရဲ႕အထာေတြကိုမသိရခင္တုန္းကေတာ့..ကၽြန္မဟာ အားသြန္ခြန္
စိုက္ေၿခလွမ္းေတြနဲ႔..ေ႐ႊေရာင္အိပ္မက္ေတြကိုမွမရရင္ မ်က္ရည္စိုခဲ့ဖူးတာေပါ့။
ခုေတာ့…ကၽြန္မက ၿပိဳင္ပြဲေတြအေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိေနတဲ့သူတစ္
ေယာက္ၿဖစ္ေနခဲ့ၿပီ..။ဒါေတာင္မွ..အ႐ႈံးေတြကိုေတြေတြေ၀ေ၀နဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနမိ
တတ္တုန္း..။ မစိုက္ပဲနဲ႔ ရိတ္သိမ္းသြားတဲ့ပ်ိဳးခင္းေတြကို တအံ့တၾသတရားရေန
မိတုန္း..။တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မဟာ အမွတ္သညာနည္းတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ပါ
ပဲ…။
ပန္းတိုင္
အႏို္င္အ႐ႈံး
နားလည္ရခက္ၿခင္းမ်ား
ယံုမွားသံသယ
နိဂံုး
ၿပည္ဖံုးကား
အခ်ိန္မတို္င္ခင္ၿပည္ဖံုးကားက်လာခဲ့ရင္…..
ကၽြန္မေကာင္းကင္က ေမာင္ရင္ဆိုင္းထမ္းၾကယ္စုကေလးနဲ႔ေ၀းသြားရမွာပဲ
ေၾကာက္ပါတယ္..။
ကၽြန္မက ၾကယ္ကေလးရဲ႕ေမေမၿဖစ္ခ်င္ေသးတယ္ေလ………။ ။
မေနာ္ဟရီ
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://manorhary.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.