Monday, October 20, 2008

[Lu Lu] 1 New Entry: ငါးနီတူေျခာက္ ငပိခ်က္

ငါးနီတူေျခာက္ ငပိခ်က္

အားလံုးမဂၤလာပါရွင္။ ငါးနီတူေျခာက္ကုိ ေၾကာ္စား၊ ေလွာ္ျပီး သုပ္စားတတ္သလုိ ငါးပိခ်က္လည္း ခ်က္စားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီေန႕မွာေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ ေမာင္ႏွမေတြကုိ ငါးနီတူေျခာက္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးနဲ႕ ငပိခ်က္ေလး ခ်က္ေကၽြးပါရ ေစေနာ္။
ငါးနီတူေျခာက္ငငပိခ်က္ဖုိ႕အတြက္ လုိအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြကုိ အရင္ေျပာျပပါမယ္ေနာ္။
ငါးနီတူေျခာက္
ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊
ၾကက္သြန္ျဖဴ၊
ၾကက္သြန္နီ၊
ငရုတ္သီးအေရာင္မႈန္႕၊
ငရုတ္သီးစိမ္း၊
ငါးပိစိမ္းစား၊
ဆီ၊
ဆား၊
နႏြင္းမႈန္႕၊
အခ်ဳိမႈန္႕အနည္းငယ္တုိ႕ပါေနာ္။


more...

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://lulucooking.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[Royal-Myanmar.com] 1 New Entry: အသည္းကြဲသူမ်ား အတြက္ ေနထိုင္နည္းလမ္းသစ္မ်ား

အသည္းကြဲသူမ်ား အတြက္ ေနထိုင္နည္းလမ္းသစ္မ်ား


ေလာကတြင္ ရည္းစားေၾကာင့္ အသည္းကြဲသူမ်ား အမ်ားအျပားရွိပါသည္။ အကယ္၍ သင္သည္ တစံုတစ္ဦးဦးေၾကာင့္ အသည္းကြဲခဲ့လ်င္ မည္သို႕မည္ပံု အသက္ဆက္လက္ရွင္သန္ေနထိုင္ အသက္ဆက္ရွင္ႏိုင္မည္နည္း။
တစ္စံုတစ္ဦးဦးဆိုသည္မွာ သင္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သင္၏ မိန္းကေလးရည္းစား၊ ေယာကၤ်ားေလးရည္းစား အျပင္
အျခားေသာနည္းျဖင့္ ပတ္သက္ေသာ သံေယာဇဥ္အႏြယ္၀င္..(အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း၊ ဘဂၤလားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ အခ်စ္ေတာ္၊အာဘြားေဖာ္.. စသည္) တို႕ေၾကာင့္ စိတ္ခံစားမႈ၊ ဆံုးရႈံးမႈ တစ္စံုတရာ ျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ... သင္သည္
ဟိုဟာကိုင္ရမလို.. ဒီဟာကိုင္ရမလို.. ဟိုဟာလုပ္ရမလို..ဒီဟာလုပ္ရမလို.. ဟိုသြားခ်င္ႏိုးႏိုး.. ဒီသြားခ်င္ႏိုးႏိုး၊ ငိုခ်င္သလိုလို.. ရယ္ခ်င္သလိုလုိ စသျဖင့္ စိတ္ကေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္တတ္ပါသည္။ ထိုအရာကို အသည္းကြဲျခင္း ဟု ေခၚပါသည္။ (စာေရးသူ ကိုယ္တုိင္လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ စကားခ်ပ္။)

အခ်ိဳ႕ေသာအခ်က္အလက္မ်ားသည္ မွန္ကန္ေကာင္းမွန္ကန္ႏိုင္သလို၊ အခ်ိဳ႕ေသာအခ်က္မ်ားသည္ မွားယြင္းမႈမ်ားရွိႏိုင္ပါသည္။
ထိုအခ်က္အလက္မ်ားအတြက္ စာေရးသူတြင္သာ တာ၀န္ရွိေၾကာင္း ... ၀န္ခံအပ္ပါသည္။

"အသည္းကြဲနည္းမ်ိဳးစံု"

အခ်ိဳ႕သူမ်ားသည္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါနည္းမ်ားေၾကာင့္ အသည္းကြဲၾကပါသည္။ (က်န္းမာေရးအရ အသည္းတြင္ျဖစ္ေပၚေသာ ေရာဂါအေျခအေနမ်ားကို မဆိုလိုပါ)

ရည္းစားမျဖစ္မီ အေျခအေနတြင္ ကိုယ္ႏွစ္သက္ေနေသာသူသည္ မိမိအား..
- အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ မခ်စ္မႏွစ္သက္ျခင္း
- ရုပ္ရည္ရူပကာအရ မခ်စ္မႏွစ္သက္ျခင္း
- မုန္းတီးရြံရွာျခင္း
- စိတ္မ၀င္စားျခင္း
- ရည္းစားရွိေနျခင္း
- ရည္းစားမထားလိုျခင္း စေသာအေျခအေနမ်ား

ရည္းစားသနာျဖစ္ၿပီးမွ
- ကိုယ့္ရည္းစားက ကိုယ့္အေပၚ စိတ္၀င္စားမႈေလ်ာ့နည္းျခင္း
- အျခားတစ္ေယာက္အား ဘာညာသာရကာ ျဖစ္ေပၚေနမႈကို သိရွိျခင္း
- အျခားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ရည္းစားျဖစ္ေနမႈမ်ားကို သိရွိရျခင္း
- မိဘေမာင္ဘြား၊ သူငယ္ခ်င္းတို႕၏ မႏွစ္သက္မႈမ်ားေၾကာင့္ မိမိအား ေရွာင္ဖယ္ျခင္း
- မိဘေမာင္ဘြား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အေၾကာင္းျပကာ ေရွာင္ဖယ္ျခင္း စေသာအေျခအေနမ်ား

ရည္းစားမ်ားျခင္း၊ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနျခင္း၊ ရည္းစားစကားမေျပာရဲသျဖင့္ ၾကိတ္ကာ ခံစားေနရျခင္း၊သူငယ္ခ်င္း၏ ရည္းစားျဖစ္ေနျခင္း၊ အစက မခ်စ္- ကြဲကြာသြားမွ တကယ္ခ်စ္မိမွန္းသိျခင္း စသျဖင့္ အျခားေသာအေျခအေနမ်ိဳးစံု ရွိႏိုင္ပါေသးသည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ထိုအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ အသည္းကြဲရပါသည္။

ထို႕ေၾကာင့္

သင္.. အသည္းကြဲ ပါသည္။

"အသည္းကြဲလွ်င္ ကုစားႏိုင္သည့္နည္းလမ္းမ်ား"

မည္သို႕ပင္ အသည္းကြဲပါေစ..သင္သည္ ယခုနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ၾကိဳးစားၾကည့္ပါေလ...။

ငိုျခင္း

(၁) တစ္ေယာက္တည္းအားရပါးရ ေအာ္ဟစ္ ငိုယိုပါ။ (အိပ္ယာထဲ / ပန္းၿခံထဲ / တစ္ညလံုး..စသျဖင့္ ေနရာေရြး၍ ငိုပါ)

(၂) ရွိသမွ် အေပါင္းအသင္းသူငယ္ခ်င္းမ်ားေရွ႕တြင္ တိုင္တည္ငိုယိုပါ။ (ရည္းစားအေၾကာင္း ေကာင္းသည္၊ ဆိုးသည္ပါ ထည့္ေျပာ၍ ငိုပါ)

(၃) အသည္းကြဲျခင္းေၾကာင့္ ငိုယိုျခင္းအျပင္ အျခား ျပႆနာမ်ားအေၾကာင္းပါ ထည့္ေတြးျပီး အားလံုးစုေပါင္းကာ ငိုပါ။
(အိမ္ကိစၥ၊ မိသားစု၊ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း အဆင္မေျပျခင္း၊ စာေမးပြဲက်ျခင္း၊ ပိုက္ဆံေခ်းတာ ျပန္မရျခင္း စသည့္ျပႆနာမ်ား)

(၄) အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းအား ရင္ဖြင့္ ငိုယိုပါ။

(၅) အတူသြားဖူး၊လာဖူး၊လည္ပတ္ခဲ့ဖူးတာမွန္သမွ် ေတြး၍ ငိုပါ။

(၆) လူတကာ၊ လမ္းအလယ္၊ ဘက္စ္ကားေပၚ၊ ေရွာပင္းေမာအလယ္တြင္ ငိုပါ။

စသည့္နည္းလမ္းမ်ား သံုးကာငိုယိုပါ..။ အနည္းဆံုး တစ္ခါငိုလွ်င္ ၅နာရီနီးပါးမွ် သူ႕အေၾကာင္းေတြး၊ သူ႕အေၾကာင္းေျပာကာ ငိုယိုပါ။အခ်ိန္ရွိသမွ်ငိုပါ။ အားအားရွိ ငိုပါ။ မည္မွ်ၾကာေအာင္ သင္ငိုႏိုင္မည္နည္း။ထုိအခါ သင္သည္ မ်က္ရည္ပင္ က်စရာမရွိေအာင္ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။

ေနထိုင္မႈ ပံုစံေျပာင္းျခင္း

ယခင္က မည္သို႕မည္ပံု ေနထုိင္ခဲ့သည္ျဖစ္ပါေစ ယခုအခ်ိန္မွစ၍ လက္ရွိေနပံုထိုင္ပံု၊ လုပ္ပံုကိုင္ပံု၊ သြားပံုလာပံု အေလ့အက်င့္မ်ားမွအစက အကုန္ေျပာင္းလဲပစ္ပါ။

(၁) အိပ္ယာေျပာင္းအိပ္ပါ။ အိပ္ေနက်အခန္းမွ တစ္ျခားအခန္းေျပာင္းအိပ္ပါ။ သို႕မဟုတ္ အျခားသူငယ္ခ်င္းအခန္းသို႕ ေျပာင္းအိပ္ပါ။ (အခန္းက်ဥ္းပါက ေရွ႕ေနာက္၊ အထက္ေအာက္ ကုတင္ ေျပာင္းအိပ္ပါ)

(၂) ယခင္က သင္သည္ အလြမ္းအေဆြး၀တၳဳမ်ားဖတ္ပါက ယခု သင္ ကာတြန္း (သို႕) ဟာသ၀တၳဳမ်ားဖတ္ပါ။ လြန္းထားထား ၀ထၳဳမ်ားမ်ားမ်ားဖတ္ေပးပါ။(လြန္းထားထား၀တၳဳမ်ားသည္ အၿပိဳင္အဆိုင္ျဖစ္ျခင္း၊ သင္ဒီလိုလုပ္ပါက သင္က ဒီထက္ ႏွစ္ဆ လုပ္မည္ဟူေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ားပါေသာ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္မ်ား ျဖစ္တတ္ၾကပါသည္။)

(၃) ယခင္က သင္သည္ အလြမ္းအေဆြး drama ရုပ္ရွင္ကားမ်ား၊ Korea ဇာတ္လမ္းတြဲမ်ား ၾကည့္ပါက ယခု သင္ action ကားမ်ား၊ အတိုက္အခိုက္ကားမ်ား၊ သရဲကားမ်ား ၾကည့္ပါ။ Korea ကားမ်ားမၾကည့္ရန္ အျပင္းအထန္ တားျမစ္ပါသည္။ (korea ဇာတ္ကားမ်ားသည္ အလြန္ drama, rometic ဆန္လြန္းလွေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။)

(၄) လက္ရွိ သင္ နားေထာင္သည့္ သီခ်င္းမ်ားအား နားမေထာင္ဘဲ သင္နားမေထာင္ဖူးေသာ သီခ်င္းမ်ား အစားထိုး နားေထာင္ပါ။ ဥပမာ - သင္သည္ ယခု pop, hip-hip-hop မ်ား ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါက Rock, Pank ကဲ့သို႕ သီခ်င္းမ်ား နားေထာင္ပါ။

(၅) သင္သည္ အဆိုအက ၀ါသနာမပါက clubbin မ်ားသြားပါ...။ clubbin သြားေနက် ျဖစ္ပါက မသြားဘဲေနပါ။

(၆) အ၀တ္အစားမ်ားမ်ား၀ယ္ပါ။ တတ္ႏိုင္သမွ် တစ္ထည္၊ ႏွစ္ထည္ မွ် ၀ယ္၀တ္ပါ။

(၇) အစားအေသာက္အပ်က္မခံပါႏွင့္။ မ်ားမ်ားစားပါ။ စားမ၀င္ပါက ၀င္ေအာင္စားပါ။ (စာေရးသူသည္ မိသားစုႏွင့္ စိတ္ဆိုး၊ စိတ္ေကာက္ပါက အိမ္ရွိ အစားအစာ၊ မုန္႕မွန္သမွ် အကုန္စားတတ္ပါသည္။ ထိုကဲ့သို႕ျပဳလုပ္ပါ။)

(၈) အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ပါ။ အေပါင္းအသင္းမ်ားမ်ားေပါင္းပါ။

(၉) အလွအပမ်ား ျပင္ဆင္တတ္ပါေစ။ ယခင္ထက္ ပိုလွေအာင္ေနပါ။ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ေနပါ။ အေရာင္မွိန္မွိန္မ်ား မ၀တ္ရပါ။ အေရာင္ေတာက္ေတာက္မ်ား ၀တ္ပါ။

(၉) အင္တာနက္အသံုးျပဳသူမ်ား chatting မ်ားမ်ားတတ္ပါ။ မ်ားမ်ား chat ပါ။ (အခ်ိန္ကုန္ေစရန္အတြက္ျဖစ္သည္)

(၁၀) ညပိုင္း ေစာေစာမအိပ္ပါႏွင့္။ ညေနာက္က်တဲ့အထိ လုပ္စရာရွိသမွ် လုပ္ေဆာင္ပါ။ အိပ္ခ်င္သည့္တိုင္ေအာင္ မအိပ္ပါႏွင့္။

(၁၁) တရားထိုင္ပါ။ (ျဖစ္ႏိုင္ပါက..ဘုရားေက်ာင္းကန္မ်ား သြားျခင္းျပဳလုပ္ပါ။ အလွဴအတန္းလုပ္ပါ)

အနာဂတ္အတြက္ ျပင္ဆင္ရန္ ႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ရန္။

(၁) ညအိပ္ညေန ခရီးတစ္ခုခုထြက္ပါ။

(၂) ျဖစ္ၿပီးသား ကိစၥအား ေမ့ပစ္ပါ။

(၃) အလုပ္အသစ္ရွာပါ။ အလုပ္အသစ္ေလွ်ာက္ပါ။

(၄) မိမိႏွင့္သူ သြားလာခဲ့သမွ်ေနရာမ်ား အမွတ္တမဲ့ေရာက္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ အမွတ္တရသြားၾကည့္သည္ျဖစ္ေစ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ၾကည့္စရာမလိုေအာင္ တစ္သက္လံုးစာအတြက္ (တစ္ခါပဲ) ၾကည့္ခဲ့ပါ။

(၅) မိမိစိတ္အား ျပန္လည္တည့္မတ္ႏိုင္ရန္ အခ်ိန္ယူပါ။ အခ်ိန္ယူျခင္းတြင္ မိမိဘာသာ Target တစ္ခုထား၍(၁ လ / ၂ လ စသျဖင့္) သတ္မွတ္ပါ။

(၆) ဥပကၡာျပဳႏိုင္ေအာင္ လုပ္ပါ။

(၇) အကယ္၍ အမွတ္မထင္ ျပန္ေတြ႕ခဲ့သည္ရွိေသာ္.. ၿပံဳးျပႏိုင္ေအာင္ မိမိဘက္က ျပင္ဆင္ပါ။

(၈) တစ္ေယာက္တည္းေနႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ။

(၉) မေနႏိုင္ပါက ေနာက္တစ္ေယာက္ရေအာင္ အျမန္ရွာပါ။

(၁၀) အားကစားတစ္ခုခုျပဳလုပ္ပါ။ (ေရကူးျခင္း၊ ဘက္စ္ကက္ေဘာကစားျခင္း၊ ေဘာလံုးကန္ျခင္း စသည္.. )


အသည္းကြဲျခင္းသည္ စိတ္ဓါတ္ေရးရာကို ခ်ိဳ႕ယြင္းေစ၏။ ခႏၶာကိုယ္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစ၏။
ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ပ်က္ၿပားေစ၏။ ထို႕ေၾကာင့္ အထက္ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားအတိုင္း
လိုက္လံက်င့္သံုး၍ မိမိ၏ စိတ္ဓါတ္၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အျပဳအမူမ်ားကို ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ပါ။ ထိုသို႕ျပင္ဆင္ျပီးပါက
သင္သည္ ဘ၀သစ္.. ခြန္အားသစ္.. ႏွင့္အတူ သင့္အနာဂတ္ အလင္းေရာင္ကို သင္ျမင္ေတြ႕ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

*ယခုေရးေသာအခ်က္အလက္မ်ားသည္ စာေရးသူ၏ အာေဘာ္မွ်သာျဖစ္ပါသည္။
ၿဖိဳးစကီး

www.royal-myanmar.com ကုိ အားေပးေသာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား အား အထူးပဲ ေက်းဇူး တင္ရွိပါသည္။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://www.royal-myanmar.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[မိုးဦးေဝလြင္] 2 New Entries: UT_ EDX_08_1

UT_ EDX_08_1

ရင္ဖြင့္စာ

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://moeoowailwin.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ေတာေက်ာင္းဆရာရဲ႕ တစ္ခါက တစ္ခ်ိဳ႕တေလ] 1 New Entry: ေျခမခိုင္ပဲ လမ္းေလွ်ာက္ေသာ္ျငား လဲတတ္ပါ၏

ေျခမခိုင္ပဲ လမ္းေလွ်ာက္ေသာ္ျငား လဲတတ္ပါ၏

ၾကိဳေျပာပါတယ္။ စာအုပ္ေ၀ဖန္ခ်က္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း၊ ဘယ္သူ႕စာအုပ္တုန္းဆိုေတာ့
လိႈင္ဘြား ဘာသာျပန္ထားတဲ့ “ျပင္သစ္ အင္ပရက္ရွင္းနစ္ ပန္းခ်ီေက်ာ္ တူးလုစ္ေလာထရက္ ဘ၀ႏွင့္လက္ရာ”
လို႕ အမည္ေပးခဲ့တဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ မူရင္းစာအုပ္ကေတာ့ စာေရးဆရာ Udo Felbinger ရဲ႕
Toulouse - Lautrec: Life and Work ျဖစ္ပါတယ္။

လိႈင္ဘြားဟာ ယဥ္ေက်းမႈေက်ာင္းဆင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သလို ကဗ်ာေရးသူ( ကဗ်ာဆရာဟုမသံုးပါ)တစ္ေယာက္
လည္းျဖစ္ပါတယ္။ အျခားထင္ရွားႏိုင္ေလာက္တဲ့ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္အလုပ္တစ္ခုရွိေနေသးေပမယ့္
အဲတာနဲ႕မသက္ဆိုင္လွတာေၾကာင့္ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို စာအုပ္ဆိုင္မွာ စေတြ႕ေတာ့
ခ်က္ျခင္းမ၀ယ္ျဖစ္ဘူး။ ဂိုက္မက်၊ ဆိုက္မက်ဆိုက္နဲ႕ ပန္းခ်ီပံုေတြကိုလည္း ျပြတ္သိပ္ထည့္ထားထာေၾကာင့္၊
ေနာက္တစ္ခုက ေစ်းသိပ္ၾကီးေနတာေၾကာင့္၊ ၃၀၀၀ ဆိုတဲ့ေငြေၾကးဟာ စာအုပ္ပံုမွန္၀ယ္ဖတ္သူအတြက္
အနည္းငယ္ေတာ့ တြန္႕သြားေစပါတယ္။

ေနာက္ေန႕ဆိုင္ေရာက္သြားေတာ့ ထပ္လွန္ၾကည့္တယ္။ အခ်ိဳးမက်တာေတြေတြ႕ရတယ္။ ထားလိုက္တယ္။
တိုက္ဆိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ တူးလုစ္ေလာထရက္အေၾကာင္း ဆရာတစ္ေယာက္နဲ႕စကားေျပာျဖစ္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ခန္႕မွန္းထားတာေတြ ျဖစ္ေနမလားလို႕ ေျပာစရာရွိလာတာနဲ႕ လိႈင္ဘြားရဲ႕ ဘာသာျပန္စာအုပ္ကို
မ်က္စိမွိတ္၀ယ္လိုက္တယ္။ဖတ္ၾကည့္တယ္။ အေရးအသားခ်ိဳ႕တဲ့တာေတြ႕ရတယ္။၊ စာအေရးအသားဆြဲေဆာင္မႈ
မရွိတာေၾကာင့္ တစ္အုပ္လံုးကုန္ေအာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ထားျပီး ဖတ္လိုက္ရတယ္။
ဖတ္ျပီးသြားေတာ့ ေျပာစရာရွိလာတယ္။

ဒီစာအုပ္အေၾကာင္းကို ဂ်ာနယ္တစ္ခ်ိဳ႕မွာလည္း အားလံုးေကာင္းပါ၏ဆိုျပီး
ရႊန္းရႊန္းေ၀ေနေအာင္ ေၾကာျငာအညႊန္းေတြ ေရးထားတာ ျမင္ေတာ့ ၊ ညႊန္းတဲ့သူေတြဟာ စာစံုဖတ္ဖူးသူေတြျဖစ္ဖို႕ေ၀းစြ၊
တူးလုစ္ေလာထရက္ ဘာဆိုတာကိုေရာ အေသအခ်ာသိရဲ႕လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုလိႈင္ဘြားရဲ႕ စာအုပ္ကိုေရာ
ကုန္စင္ေအာင္ဖတ္ခဲ့ျပီးမွ ညႊန္းတာေရာ ဟုတ္ပါေလသလားလို႕ သံသယျဖစ္မိတယ္။

စာအုပ္စီစဥ္သူက လင္းေ၀းခက္လို႕ဆိုတယ္။ လင္းေ၀းခက္ကေတာ့ လြဲရွာျပီလို႕ ေတြးမိတယ္။ ဘာလို႕ဆိုေတာ့
စာအုပ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ စာအုပ္ဆိုဒ္ကေရႊဆိုဒ္( Golden Ratio) ျဖစ္တယ္ဆို သတိထားရတယ္။လြဲသြားတာနဲ႕
စာအုပ္ထြက္လာတဲ့အခါ ဂိုက္မက်၊ ဆိုက္မက်နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ဟာ စာအုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ အေတာ္ကိုညံ့ပါတယ္
ဆိုတဲ့စကားကို အရပ္ထဲလည္ေျပာစရာမလိုေအာင္ ေၾကျငာျပီးသားျဖစ္သြားတတ္လိုပါ။ထားပါေတာ့။
အခုစာအုပ္ကို ေရႊဆိုဒ္နဲ႕လုပ္တယ္။ အလုပ္မတတ္ေတာ့ ကိုးရို႕ကားယား စာမ်က္ႏွာေတြ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။

ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ လုပ္ခ်င္လြန္းလို႕ စာအုပ္လုပ္ၾကတဲ့သူေတြမွာ ဒီျပႆမ်ိဳးၾကံဳတတ္တာေၾကာင့္ နားလည္
ခြင့္လႊတ္ေပးလို႕ရပါတယ္။ နားမလည္ေပးႏိုင္တဲ့ အရာေတြ ထပ္လုပ္ထားေတာ့ ေျပာစရာျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ေျပာခ်င္တာေတြအကုန္မေျပာေတာ့ဘူး။ ေျပာသင့္တာ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ ေျပာရလိမ့္မယ္။

ဘာသာျပန္တဲ့လူေတြအေနနဲ႕ ကိုယ္ဘာသာျပန္မယ့္စာအုပ္ဟာ ေရွ႕မွာ ျပန္ထားျပီးရွိတယ္ဆိုရင္
ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္တဲ့အခါ့ ပိုျပီးေတာ့ သတိထားရပါတယ္။ အဲတာကို သတိမထားပဲ ျဖစ္ခ်င္တာေတြခ်ည္းကိုပဲ
လုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မမွားသင့္တဲ့အမွားေတြနဲ႕ ကိုယ္ေရးတဲ့စာအုပ္ဟာ ေျမာင္းထဲေရာက္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတာကို
သတိထားၾကဖို႕လိုပါတယ္။

ေလရဟတ္နီဆိုတာကို သတိတရ ရွိၾကလိမ့္မယ္လို႕ထင္တယ္။ တူးလုစ္ေလာထရက္ အေၾကာင္းေျပာၾကမယ္ဆို
ေလရဟတ္နီဟာ မပါရင္မျပီးတဲ့ အရာျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ ဒီေနရာမွာ ဘိုလိုသံုးၾကည့္မယ္ဗ်ာ။
Moulin Rouge ၊ မွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို စာေရးဆရာ Pierre La Mure ကေရးသားခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီစာအုပ္ကို ျမန္မာျပန္ထားတဲ့လူ အထင္အရွားထဲကဆို ႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္က ဆရာတင့္တယ္၊
ေနာက္တစ္ေယာက္က တင္ေမာင္ျမင့္၊ ႏွစ္အုပ္စလံုးကေတာ့ တူးလုစ္ေလာထရက္ရဲ႕ ဘ၀အေၾကာင္းကို
ေနာက္ခံထားတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ ၀တၱဳရွည္ၾကီး Moulin Rouge ကိုဘာသာျပန္ခဲ့ၾကတာပါပဲ။

ဆရာတင့္တယ္က စျပီးဘာသာျပန္ပါတယ္။ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ထုတ္ ရႈ႕မ၀၊ ဇြန္လနဲ႕ဇူလိုင္လထုတ္ေတြမွာ
အခန္းဆက္ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ၀တၱဳရွည္ျဖစ္ပါတယ္။ သိပ္ေဟာင္းတာေတြ လာမေျပာနဲ႕ကြာ၊ ရွာရခက္တယ္ဆိုျပီး
ေစာဒဂတက္ခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္ ေျပာပါရေစ။ ရႈ႕မ၀မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဆရာတင့္တယ္ရဲ႕ ဘာသာျပန္ဟာ
စာအုပ္အေနနဲ႕ ျပန္ထြက္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္ပင္လယ္စာေပကျဖစ္ပါတယ္။
စာအုပ္ေစ်းကြက္ထဲမွာ ျပန္ရွာရင္ ရႏိုင္ပါေသးတယ္။ ေလရဟတ္နီလို႕ ေဆာင္းပါးကိုေရာ၊ စာအုပ္ကိုေရာ
နာမည္ေပးထားခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ တစ္အုပ္ကေတာ့ တင္ေမာင္ျမင့္ ဘာသာျပန္ထားတဲ့စာအုပ္။ ဆရာတင့္တယ္ဘာသာျပန္ျပီးသား
မူရင္းစာအုပ္ကိုပဲ ဘာသာထပ္ျပန္ပါတယ္။ ေလရဟတ္နီ လို႕ပဲ နာမည္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆရာတင့္တယ္ ေရးထား
တဲ့စာအုပ္ထက္ အေၾကာင္းအရာပိုစံုျပီး တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အေသးစိတ္ေရးခဲ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။
၀မ္းနည္းစရာက တင္ေမာင္ျမင့္ဟာ ဒီစာအုပ္ကို ဆရာတင့္တယ္ ဘာသာျပန္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊
သူ႕စာအုပ္မွာ တစ္စြန္းတစ္စကိုမွ် ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားခဲ့ျခင္း မျပဳခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ဆရာျမသန္းတင့္ဟာ ေလရူးသုန္သုန္ကိုဘာသာျပန္ေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ကို ဆရာနႏၷက ေလရူးသုန္သုန္
နာမည္နဲ႕ပဲ ဘာသာျပန္ထားဖူးတဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီနာမည္အတိုင္းပဲ သံုးစြဲခဲ့ေၾကာင္းေျပာဆိုထားခဲ့ပါတယ္။
ျပည့္ေသာအိုးမ်ား ေရမလွ်ံတတ္ေၾကာင္း သာဓက တစ္ခုပါ။ ဒီစာအုပ္ကို နန္းေဒ၀ီကေန ၂၀၀၄ခုႏွစ္
အတြင္းကပဲ ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္လည္း စာအုပ္ေစ်းကြက္ထဲမွာ ရွိေနပါေသးတယ္။

ဆရာတင့္တယ္ရဲ႕စာအုပ္ေရာ၊ တင္ေမာင္ျမင့္ရဲ႕ စာအုပ္ေရာ ႏွစ္အုပ္စလံုး ေကာင္းပါတယ္။
ျပည့္စံုမႈလည္းရွိပါတယ္။တူးလုစ္ေလထရစ္အေၾကာင္း စံုစံုလင္လင္ သိခဲ့ရသလို သူဆြဲခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီေတြကိုလည္း
ထိုက္သင့္သေလာက္ ခံစားလို႕ရခဲ့ပါတယ္။ ဆရာတင့္တယ္ရဲ႕စာအုပ္ကေတာ့ ရသဟန္ကဲျပီး
တင္ေမာင္ျမင့္စာအုပ္ထက္ ပိုလို႕ဖတ္ေကာင္းပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီစာအုပ္ေတြအေၾကာင္းကို ကိုလိႈင္ဘြားက စာအုပ္အမွာစာမွာ တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ် ေျပာမထားခဲ့တာ
ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။ ကိုလိႈင္ဘြားကိုယ္တိုင္က ဒီစာအုပ္ေတြကို မဖတ္ဘူးခဲ့လို႕လား၊ ရွိတယ္လို႕ေတာင္
မသိခဲ့တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ထည့္ေျပာစရာမလိုဘူးလို႕မ်ား ထင္ျမင္ယူဆခဲ့ေလသလား။
ဒါမွမဟုတ္ သူဘာသာျပန္ထားတဲ့ မူရင္းစာအုပ္က အရင္ဘာသာျပန္ထားတဲ့ မူရင္းစာအုပ္ေတြနဲ႕
မတူတာေၾကာင့္ ေျပာစရာမလိုဘူးလို႕ယူဆခဲ့တာလား။ ကြၽန္ေတာ္မသိပါ။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ေရးသူေတြဘယ္လိုကြဲကြဲ၊ တူးလုစ္ေလာထရက္နဲ႕ သူ႕ဘ၀ဆိုတာ
တစ္ခုပဲရွိေနခဲ့တာပါ။

တူးလုစ္ေလာထရက္အေၾကာင္း ထင္ရွားတာတစ္ခုရွိေနပါေသးတယ္။ ေဟာလိ၀ုဒ္မင္းသမီး နီကိုးကစ္မင္းကို
ျမန္မာေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္ၾကပါတယ္။ ၂၀၀၁ တုန္းက နီကိုးကစ္မင္း တစ္ေယာက္ေအာ္စကာဆန္ကာတင္စာရင္း၀င္ျပီး
ေရႊကမာၻလံုးရုပ္ရွင္ဆုရသြားတဲ့ဇာတ္ကားကို သတိတရ ရွိၾကပါသလား။ နီကိုးကစ္မင္းဟာလည္း
Moulin Rouge ဇာတ္ကားနဲ႕ေအာ္စကာဆုဆန္ကာတင္စာရင္း ၀င္ခဲ့သလို ေရႊကမာၻလံုးဆုလည္းရ
သြားခဲ့ပါတယ္။

တူးလုစ္ေလာထရက္နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဒီလိုထင္ရွားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြရွိခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း
ကိုလိႈင္ဘြားရဲ႕ စာအုပ္မွာ မေတြ႕ခဲ့ရတာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားမရႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
မသိခဲ့ေလသလားလို႕ေတာင္ ထင္မိတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အဲလိုထည့္သြင္းလိုက္ရင္ ဂုဏ္ငယ္စရာမ်ားျဖစ္သြားႏိုင္
တာမို႕ ခ်န္ထားခဲ့ေလသလား။

အေရးအသားေတြ၊ စာအုပ္ပါအေၾကာင္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေျပာခ်င္တာေတြ ရွိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္
မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ဘာသာျပန္ျပန္စာေပေျခအေနေတြ က်ဆင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လိႈင္ဘြားရဲ႕
စာအုပ္တစ္အုပ္ဟာ အခုထက္ပိုေကာင္းသင့္ပါတယ္။ လုပ္ခြင့္ရသေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာကေတာ့
စိတ္မေကာင္းစရာပါ။

ကေလးေတြလမ္းစေလွ်ာက္တဲ့အခါ ေျခမခိုင္ေသးေတာ့ ခဏခဏ လဲတတ္ပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ လမ္းေလွ်ာက္သြားႏိုင္ၾကတာပါပဲ။
ေျခမခိုင္လို႕ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ယိမ္းယိုင္ေခ်ာ္လဲတတ္တဲ့အခါ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ့ သူေတြက
ရယ္ေမာလို႕ ၾကည့္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ သဘာ၀တရား တစ္ရပ္ပါ။
မၾကာခဏ လဲက်သြားေတြ နည္းသြားေအာင္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္ပဲ လုပ္ရမွာပါ

ကိုလိႈင္ဘြားဟာ ဘာသာျပန္ေလာကထဲ ၀င္စမို႕ ဒီလိုေတာ့ ျဖစ္မွာေပါ့၊ နားလည္ေပးပါ၊ဆိုျပီး
ေျပာလာမယ့္ သူေတြကိုေတာ့ ေမလတုန္းက ထြက္ထားခဲ့တဲ့ ဘာသာျပန္စာအုပ္တစ္အုပ္ကို
ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ မိုးသက္ဟန္ရဲ႕ “ဗလာမိုးေကာင္းရဲ႕အစြန္းတစ္ဖက္မွာ”ဆိုတဲ့ စာအုပ္
ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးဆရာ Ben Okri ရဲ႕ Astonishing the Gods ကို ဘာသာျပန္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
လိုအပ္တာေတြ၊ စာမေခ်ာတာေတြရွိေနေပမယ့္ စာအုပ္ဖတ္ျပီးသြားတဲ့အခါမွာ မိုးသက္ဟန္
ၾကိဳးစားပမ္းစား လုပ္ထားခဲ့မႈကို ရွာေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေလာက္ပါပဲ။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://openmind.net63.net/?feed=rss2. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ား] 2 New Entries: အႏၶသုတ္- (အကန္း)

အႏၶသုတ္- (အကန္း)

အႏၶသုတ္- (အကန္း)

ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢဳိလ္သံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွားရွိကုန္၏။

အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ-

၁။ ကန္းေသာ ပုဂၢဳိလ္၊
၂။ တစ္ဖက္အျမင္ရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္၊
၃။ ႏွစ္ဖက္အျမင္ရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္တို႔ျဖစ္ၾက၏။

သင္တို႔ဘယ္ထဲမွာ ပါၾကမည္.....?

၁...
ရဟန္းတို႔ ကန္းေသာ ပုဂၢဳိလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း...
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္အား အၾကင္ သို႔သေဘာရွိေသာ မ်က္စိျဖင့္ မရေသးေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာကိုလည္း ရႏိုင္ရာ၏၊ ရၿပီးေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာကိုလည္း တိုးပြါးေအာင္ ျပဳႏိုင္ရာ၏၊ ထိုသို႔ သေဘာရွိေသာ မ်က္စိသည္ မရွိ။ အၾကင္သို႔ သေဘာရွိေသာ မ်က္စိျဖင့္ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္တို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ အျပစ္ရွိ မရွိကုန္ေသာ တရားတို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ အယုတ္အျမတ္တရားတို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ မည္းညစ္ ျဖဴစင္ေသာ အဖို႔ရွိေသာ တရားတို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ ထိုသို႔သေဘာရွိေသာ မ်က္စိသည္လည္း မရွိ။
ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢဳိလ္ကို ကန္းေသာ ပုဂၢဳိလ္ဟု ဆိုအပ္၏။

၂...
ရဟန္းတို႔ တစ္ဖက္အျမင္ရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း...
ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢဳိလ္အား အၾကင္သို႔ သေဘာရွိေသာ မ်က္စိ ျဖင့္ မရေသးေသာ စည္းစိမ္ ဥစၥာကိုလည္း ရႏိုင္ရာ၏၊ ရၿပီးေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာကို လည္း တိုးပြါးေအာင္ ျပဳႏိုင္ရာ၏၊ ထိုသို႔ သေဘာရွိေသာ မ်က္စိသည္ ရွိ၏။ အၾကင္ သို႔သေဘာ ရွိေသာ မ်က္စိျဖင့္ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ တို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ အျပစ္ရွိ မရွိကုန္ေသာ တရားတို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ အယုတ္အျမတ္တရားတို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ မည္းညစ္ ျဖဴစင္ေသာ အဖို႔ရွိေသာ တရား တို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ ထိုသို႔ သေဘာ ရွိေသာ မ်က္စိကား မရွိ။
ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢဳိလ္ကို တစ္ဖက္အျမင္ ရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ဟု ဆိုအပ္၏။

၃...
ရဟန္းတို႔ ႏွစ္ဖက္အျမင္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း...
ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား အၾကင္သို႔ သေဘာရွိေသာ မ်က္စိျဖင့္ မရေသးေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာကိုလည္း ရႏိုင္ရာ၏၊ ရၿပီးေသာ စည္းစိမ္ ဥစၥာကိုလည္း တိုးပြါးေအာင္ ျပဳႏိုင္ရာ၏၊ ထိုသို႔ သေဘာရွိေသာ မ်က္စိအျမင္ သည္ရွိ၏။ အၾကင္သို႔ သေဘာရွိေသာ မ်က္စိျဖင့္ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္တို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ အျပစ္ရွိ မရွိကုန္ေသာ တရားတို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ အယုတ္အျမတ္ တရားတို႔ကို သိႏိုင္ရာ၏၊ မည္းညစ္ျဖဴစင္ေသာ အဖို႔ရွိေသာ တရားတို႔ကို သိႏိုင္ရာ ၏၊ ထိုသို႔ သေဘာရွိေသာ မ်က္စိသည္လည္း ရွိ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢိဳလ္ကို ႏွစ္ဖက္ အျမင္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ဟု ဆိုအပ္၏။

ရဟန္းတို႔
ဤပုဂၢိဳလ္ သံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွားရွိကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

(ပညာ) မ်က္စိ ပ်က္၍ ကန္းသူအား ထိုသို႔ သေဘာရွိကုန္ေသာ စည္းစိမ္ တို႔သည္လည္း မျဖစ္ကုန္၊ ေကာင္းမႈတို႔ကိုလည္း မျပဳလုပ္ႏိုင္၊ ထိုသူသည္ (ပစၥဳပၸန္ တမလြန္) ႏွစ္တန္ေသာ ေလာက၌ ဆံုး႐ံႈး ရေလ၏။ ထိုမွတစ္ပါး ေကာက္က်စ္ ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဓမၼ အဓမၼျဖင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာတို႔ကို ရွာမွီး၏၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကို တစ္ဖက္အျမင္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ဆိုအပ္၏။

အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ခိုး၀ွက္မႈျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေကာက္က်စ္ စဥ္းလဲမႈျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ မဟုတ္မမွန္ ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ပါးစံုတို႔ျဖင့္ လည္းေကာင္း ဥစၥာ စည္းစိမ္တို႔ကို စုေဆာင္းျခင္းငွါ ကြၽမ္းက်င္၏၊ ကာမဂုဏ္ ခံစားေသာ တစ္ဖက္ အျမင္သာရွိေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလူ႕ျပည္မွ ငရဲသို႔ ေရာက္၍ ပင္ပန္းဆင္းရဲ ရ၏။

တရားသျဖင့္ ရအပ္ေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ႏွစ္ဖက္အျမင္ရွိသူဟု ဆိုအပ္ေသာ ျမတ္ေသာ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထႂကြလုံ႔လျဖင့္ ရအပ္ေသာ ဥစၥာကို
ေပးလွဴ၏၊ ေကာင္းျမတ္ေသာ အၾကံအစည္ ရွိေသာ ယံုမွားသံသယကင္းေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ စိုးရိမ္ေသာက ကင္းရာ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရ၏။ ကန္းေသာ သူကို လည္းေကာင္း၊ တစ္ဖက္အျမင္ ရွိေသာသူကို လည္းေကာင္း ေ၀းစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ ရာ၏၊ ႏွစ္ဖက္အျမင္ ရွိေသာ ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကိုသာ မွီ၀ဲရာ၏။

၉ - အႏၶသုတ္၊ ပုဂၢလ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

တပနီယသုတ္- (ပူပန္ေစတတ္သည္)

တပနီယသုတ္- (ပူပန္ေစတတ္သည္)

ရဟန္းတို႔ ပူပန္ေစတတ္ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ိဳး တို႔တည္း။

အဘယ္ ႏွစ္မ်ိဳးတို႔နည္း ဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာသူသည္ ...

ကာယ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳက်င့္၏၊ ကာယ သုစ႐ိုက္ကို မျပဳက်င့္။
၀စီ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳက်င့္၏၊ ၀စီ သုစ႐ိုက္ကို မျပဳက်င့္။
မေနာ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳက်င့္၏၊ မေနာ သုစ႐ိုက္ကို မျပဳက်င့္။

ထိုသူသည္ ...
{{ငါသည္ ကာယ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳက်င့္မိၿပီ}} ဟု ပူပန္၏။
{{ငါသည္ ကာယ သုစ႐ိုက္ကို မျပဳက်င့္မိ}} ဟု ပူပန္၏။
{{ငါသည္ ၀စီ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳက်င့္မိၿပီ}} ဟု ပူပန္၏။
{{ငါသည္ ၀စီ သုစ႐ိုက္ကို မျပဳက်င့္မိ}} ဟု ပူပန္၏။
{{ငါသည္ မေနာ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳက်င့္မိၿပီ}} ဟု ပူပန္၏
{{ငါသည္ မေနာ သုစ႐ိုက္ကို မျပဳက်င့္မိ}} ဟု ပူပန္၏။
ရဟန္းတို႔ ပူပန္ေစတတ္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ိဳးတည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၃ - တပနီယသုတ္၊ ကမၼကရကဏ၀ဂ္၊ ဒုကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://lknt.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ] 2 New Entries: ရဲရင့္ၾကယ္ တင္ေမာင္ဦး

ရဲရင့္ၾကယ္ တင္ေမာင္ဦး

ေကာင္းညိဳ

"တိုက္ပြဲေတြက သူရဲေကာင္းကို ေမြးဖြားေပးတယ္။
သူရဲေကာင္းဆိုတာ သမိုင္းေခတ္ေတြရဲ႕ မွတ္ေက်ာက္၊
ေ႐ႊအစစ္ဆိုတာ ငရဲမီးကို မေၾကာက္ဘူး။"

စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားဆိုတာ သမိုင္းစဥ္တေလွ်ာက္မွာ တိုက္ပြဲေတြနဲ႔သာ အစီအရီ ျပည့္လွ်မ္းေနခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားစိတ္ ဓာတ္၊ ေက်ာင္းသားသမိုင္းဆိုတာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ မတရားမႈ ဆန္႔က်င္ ေတာ္လွန္မႈလမ္းေၾကာင္းမွာ ထင္ရွားခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔လက္ထဲက တိုက္ပြဲ၀င္ခြပ္ေဒါင္းအလံက အစဥ္အလာအရ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ လာခဲ့တဲ့အလံ ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားတို႔ရဲ႕ တိုက္ပြဲစဥ္ေတြထဲက ၁၉၇၄ မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဦးသန္႔အေရးအခင္းဟာ ကမၻာ့အလယ္မွာ ျမန္မာျပည္ မ်က္ႏွာမငယ္ေရးအတြက္ ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားတိုက္ပြဲပါ။ ဦးသန္႔ ဆိုတာက က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာအယူအဆအရ ေျပာရရင္ စႀကၤာ၀ေတး မင္းေပါ့။ ေခတ္ေပၚႏိုင္ငံေရး အသံုးအႏႈန္းအရေျပာရင္ ကုလသမဂၢ အ ေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ျဖစ္တယ္။ ဦးသန္႔ဟာ တစ္ကမၻာလံုးက ေလးစားရတဲ့ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးလည္း ျဖစ္တယ္။ ျဖစ္ပြားလုဆဲဆဲ ကမၻာစစ္ပြဲႀကီးကို ဖယ္ရွားႏိုင္ခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားႀကီးလည္းျဖစ္တယ္။ ဦးသန္႔ကြယ္လြန္ေတာ့ သူရဲ႕ရုပ္ကလာပ္ကို ျမန္မာျပည္မွာ ျမႇဳပ္ႏွံ ေပးဖို႔ ဆႏၵရွိခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ႐ုပ္ကလာပ္ကို ေလယာဥ္နဲ႔ အမိႏိုင္ငံဆီ သယ္လာတဲ့အခ်ိ္န္မွာ ဒီစ်ာပနေလ ယာဥ္ျဖတ္သန္းရာ လမ္းတေလွ်ာက္ ႏိုင္ငံေတြက အေျမာက္ပစ္ေဖာက္ ဂုဏ္ျပဳၾကရတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဦးသန္႔ရဲ႕႐ုပ္ကလာပ္ ျမန္မာျပည္ကိုေရာက္လာေတာ့ မဆလအစိုးရက ဒီလိုတကမၻာလံုးက ေလးစား ရတဲ့ တန္းဖိုးထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးကို သာမာန္ သူလိုငါလိုလူေတြလို သေဘာထားၿပီး အၾကံပက္စက္စြာ ၾကံေတာသခၤ်ဳိင္းမွာ ျမႇဳပ္ႏွံဖို႔ စီစဥ္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ မဆလအစိုးရရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးေန၀င္းရဲ႕ သေဘာထား ေသးသိမ္မႈျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာျပည္ လူထုတရပ္လံုးကို ေစာ္ကားရာလည္း ေရာက္ခဲ့တဲ့အတြက္ အစဥ္အ လာအရ မတရားမႈကို ေခါင္းငံု႔မခံတတ္တဲ့ ႐ိုးသားၿပီးတက္ႂကြတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ခဲ့ ၾကတယ္။ ဦးသန္႔ရဲ႕ ႐ုပ္ကလာပ္ကို ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ရာထူးနဲ႔ ထိုက္တန္စြာ ျမႇဳပ္ႏွံ သၿဂႍဳဟ္ဖို႔ ေက်ာင္းသားေတြက ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဒီမွာတင္ အစိုးရနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ခဲ့ ၾကတယ္။ အစိုးရက လက္နက္မဲ့ေက်ာင္းသားေတြကို လူမဆန္စြာ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။

ဒီလို အၾကမ္းဖက္ သတ္ျဖတ္မႈကို တဖက္သတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဟာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး လမ္းေၾကာင္းကို ေရာက္ခဲ့ၾကတာဟာ အင္မတန္မွ သဘာ၀က်တဲ့ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုပါပဲ။

အခုဆိုရင္ (၂၆) ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာေတာ့ မေန႔တစ္ေန႔ကလိုပဲ ခံစားေနရဆဲ ပါပဲ။ ဦးသန္႔အေရး ေတာ္ပံုကေနၿပီး ထြက္ေပၚလာခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္းတစ္ဦးးကိုလည္း အမွတ္တရ ရွိေနဆဲပါပဲ။ ဒီသူရဲေကာင္းကေတာ့ ကိုတင္ေမာင္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြဟာ ရွား ပါးခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္က ေက်ာင္းသားစိတ္ကို ကိုင္စြဲၿပီး စစ္အာဏာရွင္္စနစ္ကို တိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဦးတင္ေမာင္ဦးအေၾကာင္းကို ပီပီျပင္ျပင္ သိခ်င္ေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ဒါေပ မယ့္ အေျခအေနက မေပးဘူး က်ေနာ္ကလည္း သမိုင္းသုေတသီ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ စနစ္တက် သု ေတသန မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ က်ေနာ္က ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က ႐ြက္ၾကမ္းေရႀကိဳ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္မွ်သာ။

တစ္ခါတစ္ရံမွာ အမွတ္မထင္ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ အမွတ္ထင္ထင္ အေၾကာင္းအရာေတြကို ထုဆစ္တတ္ တယ္။ အေၾကာင္းအရာ ခိုင္ခိုင္မာမာ သိပ္မရွိလွဘဲ က်ေနာ္ဟာ ပါလီမံဒီမိုအေရစီရဲ႕ အတြင္းေရးမႉးျဖစ္သူ ဦး ခ်စ္ေဆြနဲ႔ သိကြၽမ္းခဲ့ရတယ္။ သူက က်ေနာ္တို႔ တစ္စံုတစ္ခုေခါင္းစဥ္ သက္မွတ္မႈမရွိဘဲ အေၾကာင္းအရာေပါင္း မ်ားစြာ ေျပာျပတယ္။ ဒီလိုေျပာၾက ဆိုၾကရင္း ကိုတင္ေမာင္ဦးအေၾကာင္းကို ေရာက္သြားၾကပါတယ္။

ကိုတင္ေမာင္ဦးရဲ႕ ရုပ္ပံုလႊာကို အန္ကယ္ ဦးခ်စ္ေဆြက သူမွတ္မိသေလာက္ ေရးခ်ယ္ျပတာက …

ကိုတင္ေမာင္ဦးက အရပ္အေမာင္းေကာင္းၿပီး လူေခ်ာတစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေနတတ္ၿပီး အ ျမဲတမ္း ဆံပင္တိုတိုပဲ ထားတတ္တယ္။ စကားနည္းတယ္။ ေျပာရင္လည္း တန္ဖိုးရွိတဲ့ စကားကိုသာ ေျပာေလ့ ရွိတယ္။ တစ္ခုခုကို လုပ္ရင္ စိုက္လိုက္မတ္တတ္ လုပ္ေလ့ရွိတယ္။ အားသြန္ခြန္စိုက္လုပ္တတ္တယ္။ အျမဲ တမ္း လန္းဆန္းတက္ႂကြေနတတ္ၿပီး ယံုၾကည္ခ်က္ျပင္းထန္တယ္။

ကိုတင္ေမာင္ဦး၊ ရစ္ခ်တ္ တင္ေမာင္ဦး၊ ကိုျမင့္ေ႐ႊဆိုၿပီး အမည္သံုးမ်ိဳးရွိတယ္လို႔ ဦးခ်စ္ေဆြက ေျပာျပပါတယ္။ ကိုတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ စတင္သိႂကြမ္းရပံုကုိ သိရပါေစဆိုေတာ့ အန္ကယ္ဦးခ်စ္ေဆြက …

ခင္ဗ်ားတို႔လည္း သိတဲ့အတိုင္း (၁၉၇၄)မွာ ဦးသန္႔စ်ာပနာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရက ေက်ာင္းသားေတြကို ရက္ ရက္စက္စက္ ၿဖိဳခြင္းႏွိမ္ႏွင္းတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔က ေတာထဲေရာက္ေနတာ ၄-၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ၿမိဳ႕ျပတိုက္ပြဲအေၾကာင္းေတာ့ က်ေနာ္ မသိတာမ်ားတယ္။ အဲဒီမွာ ေက်ာင္းသားေတြက ေတာခိုလာၾကတယ္။ ေတာခိုတယ္ဆိုေတာ့လည္း ဒီေက်ာင္းသားေတြဟာ သန္ရာသန္ရာ လက္၀ဲ လက္ယာ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အ စည္းေတြဆီကို သြားၾကတယ္။ ဘယ္သူဘယ္သူေတြ ဆိုတာကိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ္လည္း မသိ ဘူး။

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ကိုတင္ေမာင္ဦးက ျပည္ေျပးေတြနဲ႔ေပါင္းသြားၿပီး ကိုျမင့္စိုးကေတာ့ ဗက ပေတြဆီ ေရာက္သြားၿပီလို႔ ေၾကညာၾကတာေတြကိုေတာ့ ၾကားေနရတယ္။ အဲဒီလိုေက်ာင္းသားေတြ တဖြဲဖဲြ ေရာက္လာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ေနာက္တန္းရံုးမွာ တပ္နားၿပီး ရံုးလုပ္ငန္းေတြကို ကူညီေနတဲ့အခ်ိန္၊ အဲ ဒီမွာ က်ေနာ္တို႔ဆီက ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးက အရင္က တပ္မေတာ္ရဲ႕ ၿဗိတိသွ်သံခ်ပ္ကာ ယႏၱာရားတပ္မွာ တပ္ၾကပ္ ႀကီး၊ သူက က်ေနာ့္ကို ေခၚတယ္ စာတစ္ေစာင္ေပးတယ္။ (PDP) စာက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ပါ။ (လပတ) စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္လည္းျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သြင္ရဲ႕ စာ၊ စာထဲမွာ ေရးထားတာက အခုလႊတ္လိုက္တဲ့သူကို ေမးျမန္းစံုစမ္းျခင္းမလုပ္ပါနဲ႔ သူအေၾကာင္း သိစရာမလိုဘူး။ သူကို အေျခခံစစ္ပညာ၊ စစ္ကြပ္ကဲမႈပညာနဲ႔ လက္နက္ကြၽမ္းက်င္မႈေတြကို သင္ၾကားေပးလိုက္ပါဆိုၿပီးပါတယ္။ သင္တန္းဆရာေတြအျဖစ္နဲ႔ က်ေနာ္ရယ္၊ ဆရာေပါႂကြယ္၊ ဆရာ၀င္းၾကည္ရယ္ကို တာ၀န္ေပးတယ္။ ေဖာက္ခြဲေရးသင္တန္းကိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က (PDP) ရဲ႕ ေဖာက္ခြဲေရးတာ၀န္ခံျဖစ္တဲ့ ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီးတင္ထြန္းက သင္တန္းေပးတယ္လို႔ သိရတယ္။ အဲဒီလူက ခင္ဗ်ားေမးတဲ့ ကိုတင္ေမာင္ဦးပါပဲ။

သင္တန္းက ( One Man Army) ျဖစ္ေပမယ့္ တပ္ဖြဲ႔ႀကီးတစ္ဖြဲ႕ကို သင္တန္းေပးသလိုမ်ိဳး အေတာ္ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ေပးတာ ဒီလိုျပင္းထန္ပင္ပန္းတဲ့ သင္တန္းကို ကိုတင္ေမာင္ဦၤးဟာ မၿငီးမျငဴဘဲ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒီ (One Man Army) သင္တန္းဟာ (၁၅)ရက္ေလာက္ပဲၾကာခဲ့ တယ္။ ( One Man Army) သင္တန္းေတြၿပီးလို႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ သူတို႔ခ်င္းဆံုတဲ့အခါ လြတ္လပ္တဲ့ ေက်ာင္းသားအဖဲြ႔အစည္းတစ္ခု ထူ ေထာင္ၾကဖို႔ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢဆိုၿပီး ဖြဲ႕စည္း ၾကတယ္။ ဒီစစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢကို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ (PDP) ပါတီက ေထာက္ပံ့တယ္။ အၾကံေပးတယ္ ကူညီတယ္ လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအေနနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့တယ္။

က်ေနာ္တို႔ပါတီလိုပဲ (KNU) ကလည္း အသိအမွတ္ျပဳခဲ့တယ္။ (PDP) နဲ႔ (KNU) ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ၿပီး တပ္မ ဟာ (၆) နယ္ေျမထဲမွာရွိတဲ့ ဖလူးဧရိယာထဲမွာ တစ္ေနရာ၊ အဲဒီဖလူး တစ္ဘက္ကမ္းမွာ တစ္ေနရာ အဲဒီ (၂) ေနရာမွာ ဒီလက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢရဲ႕ ႐ုံးေတြ ဖြင့္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါတင္ မဟုတ္ေသးဘူး ရန္ပံုေငြရရွိ ေရးအတြက္ ဖလူးေစ်းတန္းမွာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ တည္ေပးတယ္။ မတည္ေငြအျဖစ္ (PDP) က ေငြသံုးေသာင္း ထုတ္ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီဆိုင္ကို ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကိုေမာင္ဆန္းက တာ၀န္ခံအ ျဖစ္ တာ၀န္ယူရတယ္။

ဒီစစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢကိုဖြဲ႔ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ပါတီမွာ အရင္ရွိေနၾက တဲ့ အစဥ္အလာ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ဒီသမဂၢထဲကို ကူးေျပာင္းသြားၾကတယ္။ ဒါကို ပါတီကလည္း ခြင့္ ျပဳတယ္။ သမဂၢဖြဲ႔စည္းၾကေတာ့ ဥကၠဌက အာဇာနည္သူရဲေကာင္းႀကီးျဖစ္တဲ့ ကိုတင္ေမာင္ဦးပါပဲ။ ဒု-ဥကၠဌက မုဒံုေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ကိုသန္႔ဇင္ အတြင္းေရးမႉးက ကိုရဲျမင့္စိုး၊ ဒီကိုရဲျမင့္စိုးဆိုတာက ဗကပ ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းသြားတယ္လို႔ အစိုးရက ေၾကညာထားတဲ့ ကိုရဲျမင့္စိုးပါပဲ။ အမွန္က ကိုျမင့္စိုးဟာ ဗကပေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းသြားတာမဟုတ္ပါဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ (PDP) ကို ေရာက္လာတာပါ။ ယခုထက္တိုင္ သက္ရွိထင္ရွားရွိေန ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးတာ၀န္ေတြကို သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲပါ၊ တြဲဘက္အတြင္းေရးမႉးအ ျဖစ္နဲ႔ ကိုစိန္ျမင့္၊ သူကေတာ့ (၁၉၇၀) တကၠသိုလ္ေ႐ႊရတုအထိမ္းအမွတ္ ဆႏၵျပပြဲမွာ ေမာ္လၿမိဳင္တကၠသိုလ္က ေန ရာသက္ပန္ ေက်ာင္းထုတ္ခံထားရတဲ့သူ ျဖစ္တယ္။

ဒီလိုသမဂၢဖြဲ႔ၿပီးေတာ့ အပိုင္း (၂) ပိုင္း ခြဲလိုက္တယ္။ ကိုတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ တခ်ိဳ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြက ၿမိဳ႕ျပလုပ္ ငန္းေတြကို လုပ္ၾကတယ္။ က်န္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို လုပ္ၾက တယ္။

ၿမိဳ႕ျပလုပ္ငန္းေတြအျဖစ္နဲ႔ ကိုတင္ေမာင္ဦး အပါအ၀င္ က်ေနာ္တို႔ပါတီက ( One Man Army) သင္တန္းေပး ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ၿမိဳ႕ျပက ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ သူတို႔ကို ေထာက္ခံသူေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး ၿမိဳ႕ျပ တိုက္ပြဲေတြ ဆင္ႏႊဲႀကိဳးစားၾကတယ္။ အစိုးရရဲ႕ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ေနရာေတြကို မိုင္းခြဲဖ်က္စီးဖို႔ လုပ္ေဆာင္ ၾကရတယ္။

ဒီၿမိဳ႕ျပလုပ္ငန္းေတြလုပ္ကိုင္ၾကတဲ့ အုပ္စုထဲမွာ က်ေနာ္အေနနဲ႔ မွတ္မွတ္ရရရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္၊ တစ္ေယာက္ကေတာ့ မဆလအစိုးရက ႀကိဳးမိန္႔ေပးကြပ္မ်က္တာခံခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ္ကုိယ္တိုင္ သင္တန္း ေပးလိုက္ရတဲ့ ကိုတင္ေမာင္ဦး၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အင္း … ႏွစ္ေတြၾကာေတာ့ နာမည္ေတြ ေမ့ကုန္ ၿပီ ဆရာတပ္မေတာ္ မင္းရဲထြန္းရဲ႕သားလို႔ ေျပာတယ္။ သူကေတာ့ ၿမိဳ႕ျပလုပ္ငန္းေတြလုပ္ရင္းနဲ႔ က်ံဳဒိုးေခ်ာင္း မွာ ေရနစ္တယ္။ ေရနစ္ေတာ့ အစိုးရစစ္တပ္က လူအုပ္နဲ႔ ကယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားမွန္း သိဟန္ မတူပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ဒီေက်ာင္းသားက မင္းတို႔ရဲ႕ ေသြးေပေနတဲ့ လက္ကို ငါမကိုင္ဘူးလို႔ေျပာၿပီး အေသခံတယ္လို႔ က် ေနာ္တို႔ရဲ႕ (PDP) လွ်ဳိ႕၀ွက္ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ကုန္သည္ေတြက ျပန္ေျပာၾကတယ္။ အင္မတန္ ေလးစားစရာေကာင္း တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြပါ။

ဒီလိုပဲ ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးတိုက္ပဲြေတြမွာလည္း က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရွိခဲ့တယ္။ ဒီစစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢက က်ေနာ္တို႔ ပါတီရဲ႕ အေကာင္းဆံုး ကြန္မန္ ဒိုတပ္ျဖစ္တဲ့ ေပါက္ႀကိဳင္းတပ္ဖြဲ႕နဲ႔တြဲၿပီး လႈပ္ရွားတယ္။ ဒီေပါက္ႀကိဳင္းကြန္မန္ဒိုတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ တပ္မႉးက စစ္အာ ဏာရွင္္ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢဖြဲ႕ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ပါတီကေန ကူးေျပာင္းသြားၿပီး ဒီသ မဂၢရဲ႕ တြဲဘက္အတြင္းေရးမႉး တာ၀န္ကိုယူေနတဲ့ ကိုစိန္ျမင့္ပါပဲ။

ေတာတြင္းတိုက္ပြဲေတြမွာလည္း ေက်ာင္းသားေတြဟာ ႐ြပ္႐ြပ္ခြၽံခြၽံတိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ယာယီၿမိဳ႕သိမ္း တိုက္ပြဲေတြ ေဖၚႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီတိုက္ပြဲေတြထဲမွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ (၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕တူ) ဟာ က်ဆံုးခဲ့ရတယ္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ဆိုတာ ၿမိဳ႕ျပလုပ္ငန္းေတြလုပ္ရင္း ကိုတင္ ေမာင္ဦးကို မဆလက ဖမ္းမိသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢရဲ႕ ဥကၠဌတာ၀န္ကို ဆက္ လက္ယူခဲ့တဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က်ဆံုးေတာ့ သမဂၢရဲ႕ ဥကၠဌတာ၀န္ကို ကိုရဲျမင့္စိုးက ဆက္လက္တာ ၀န္ယူရတယ္။ ကိုရဲျမင့္စိုးကေတာ့ ယခုတိုင္ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေနပါတယ္။

ဒါေတြက ကိုတင္ေမာင္ဦး အေၾကာင္းေျပာရင္း ဆက္စပ္လာတဲ့ ကိစၥေတြ ဒီမွာေျပာဖို႔ရွိတာက အခုက်ေနာ္တို႔ ေျပာေနတဲ့ ကိုတင္ေမာင္ဦးဆိုတာကို က်ေနာ္သူ႔ကို သင္တန္းေပးတဲ့ ကာလမွာေရာ သင္တန္းၿပီးသြားတဲ့ ကာ လတစ္ခုအထိ ကိုတင္ေမာင္ဦးမွန္းမသိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ အားသစ္စာေစာင္က သူရဲေကာင္းပြဲေတြကို သ တင္းထုတ္ျပန္ေတာ့မွ သိရတာ။ သတင္းထုတ္ျပန္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူဟာ ျမန္မာျပည္တြင္းလုပ္ငန္းေတြကို မလုပ္ ဖို႔ (PDP)ရဲ႕ လူႀကီးေတြက ေဆြးေႏြးတယ္။ ေနာက္ထပ္မသြားႏိုင္ေအာင္ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြ လုပ္လိုက္ တဲ့သေဘာလည္း ပါမယ္ထင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူတို႔က အရမ္း စိတ္အားထက္သန္ေနတယ္။ ၿမိဳ႕ျပလုပ္ငန္းေတြကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လံုး၀လုပ္လို႔ မရေတာ့မွ ေတာတြင္းတိုက္ပြဲေတြ ၀င္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိတယ္။ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ သြားမယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြား တယ္၊ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး၊ ဒီမွာအတင့္ရဲၿပီး ေလးႀကိမ္ေျမာက္ျဖစ္တဲ့ (၁၉၇၆) မႈိင္းရာျပည့္မွာ မဆလ အစိုးရက သူကိုဖမ္းသြားခဲ့တယ္။ ကိုတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ေစတဲ့ ျဖစ္ရပ္ရွိသလား ဆို ရင္ေတာ့ အထက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခဲ့သလို အားသစ္စာေစာင္က သူရဲ႕ (၂) ႀကိမ္ေျမာက္ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ ေတာ့ သတင္းထုတ္ျပန္မႈေတြလုပ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါတီနဲ႔ သူတို႔သမဂၢေပါင္းၿပီး ရဲသီဟစခန္းမွာ ကိုတင္ေမာင္ဦးကို ဂုဏ္ျပဳပြဲတစ္ခုလုပ္ေပးတယ္။ ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္တို႔ဟာ ျပန္ေတြ႕ရတာ၊ ဒီဂုဏ္ျပဳပြဲမွာ က် ေနာ္တုိ႔က သူရဲ႕လႈပ္ရွားမႈ အေတြ႕အၾကံဳေတြနဲ႔ သူရဲ႕ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ သေဘာထားကို ေမးျမန္းၾကတယ္။

ဒီပြဲမွာ ကိုတင္ေမာင္ဦး ေျပာသြားတာကို မွတ္မိသေလာက္ေျပာရရင္ အဓိကအခ်က္ကေတာ့ (၃)ခ်က္ပဲဗ်။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ဆင္းရဲပင္ပန္းမယ္၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားကေတာ့ ဒီဆင္းရဲပင္ပန္းမႈဒဏ္ ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိရမယ္ဆိုတာရယ္၊ လူတစ္ရာေလာက္ပဲ ရွိေနပါေစ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီထက္ နည္းခ်င္နည္းပါေစ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ မတရားမႈေတြ ရွိေနသမွ်ကေတာ့ ရွိေနမွာပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ ပ်က္စီးသြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္အခါအရ တိမ္ျမဳပ္ေကာင္း တိမ္ျမဳပ္ႏိုင္တယ္။

ဒါေပမယ့္ ရွိေနမွာပဲ၊ ျပန္ေပၚလာရမွာပဲဆိုတဲ့ သေဘာရယ္၊ ေနာက္ဆံုးအခ်က္အေနနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ လက္ နက္ကိုင္တယ္ အၾကမ္းဖက္ၾကတယ္ဆိုတာလည္း ေသြးၾကြေနၾကလို႔ မဟုတ္ဘူး၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ေက်ာင္းသားအပါအ၀င္ လက္နက္မဲ့ လူထုကို ရက္စက္စြာ ဓားမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဟာ အဆင့္တစ္ ခုမွာ ၿမိဳ႕ျပတိုက္ပြဲေတြအျဖစ္နဲ႔ သပိတ္တိုက္ပြဲေတြကို ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကၿပီး လက္ရွိအေနအထားမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈကို အဆင့္တစ္ခုဆီကို ျမႇင့္တင္ဖို႔ လိုလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္ရတာျဖစ္တယ္။ ၿမိဳ႕ျပလုပ္ငန္းေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားမယ္။ ပီျပင္တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တရပ္ ေပၚလာေအာင္ႀကိဳးစားမယ္။ (PDP) ကလည္း ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကဖို႔ဆိုၿပီး ေျပာသြားတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို သူဖြဲ႕စည္းခြင့္ မသာခဲ့ဘူး။ သူကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္တည္ေထာင္ထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢဟာလည္း (၁၉၇၈) ခုႏွစ္မွာ က်ေနာ္တို႔ (PDP) နဲ႔အတူ အားနည္း ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့ရတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ မဆလရဲ႕ ႀကိဳးစင္မွာ သူရဲေကာင္းပီသစြာ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ အသက္စြန္႔သြားခဲ့တယ္။

မွတ္မွတ္ရရေပါ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ္တို႔ပါတီရယ္ (KNU) ရယ္ သူတို႔သမဂၢရယ္ေပါင္းၿပီး ဖလူးတို႔ ၀မ္းခါတို႔မွာ 7th July အခမ္းအနားေတြ က်င္းပခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔သမဂၢကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး က်င္းပခဲ့ၾကတာပါ။ အခါအားေလ်ာ္ စြာ ျပဳလုပ္တတ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ပါတီရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အခမ္းအနားေတြကိုလည္း သူတို႔သမဂၢက သီးျခားလြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္အေနနဲ႔ သ၀ဏ္လႊာပို႔တာတို႔ ဘာတို႔ လုပ္ၾကပါတယ္။ တစ္ႀကိမ္မွာ … အင္း … အားသစ္စာ ေစာင္ (၆) ႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနားမွာ သူတို႔သမဂၢကေပးပို႔တဲ့ သ၀ဏ္လႊာကို အခမ္းအနားမႉးလုပ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ မ်ိဳးက ဖတ္ခိုင္းလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ေပးခဲ့ရဘူးပါတယ္။

အင္း … သူတို႔သမဂၢရဲ႕ အလံက အခု ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ အလံလိုပဲဗ်၊ မွတ္မိသေလာက္ ဒီသမဂၢမွာ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ကိုတင္ေမာင္ဦး၊ ကိုစိန္ျမင့္၊ ကိုေအာင္ႏိိိုင္၊ ကိုရဲျမင့္စိုး၊ ကိုေမာင္ဆန္း၊ ကိုေအာင္ ျမင့္၊ ေဒါက္ကလပ္ေခၚ ကိုသိမ္ဦး ေနာက္ ခင္ဗ်ားတို႔ (ABSDF) ရဲ႕ ဥကၠဌေဟာင္းျဖစ္တဲ့ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ လည္း ဒီသမဂၢအဖြဲ႕၀င္ေဟာင္း ျဖစ္ခဲ့တယ္။

က်ေနာ္တို႔ (PDP) က ထုတ္ေ၀တဲ့ အားသစ္စာေစာင္မွာ သူတို႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ရွိ တယ္။ တခ်ိဳ႕ လူေတြဆီမွာေတာ့ က်န္ႏိုင္ပါေသးတယ္။

ဒါေတြကေတာ့ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီပါတီရဲ႕ အတြင္းေရးမႉးျဖစ္သူ ဦးခ်စ္ေဆြေျပာျပတဲ့ ကိုတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ သူရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ အေနအထားေတြပါပဲ၊ ဒီ႐ုပ္ပံုလႊာကားခ်ပ္ထဲက ထြက္ေပၚလာတဲ့ အေတြးအေတြ႕ကေတာ့ (၁၉၇၄) ဦးသန္႔အေရးေတာ္ပံုက ေမြးဖြားေပးလိုက္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကိုင္ေက်ာင္း သားသမဂၢရဲ႕ ဥကၠဌေတြဟာ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲပဲျဖစ္ျဖစ္ ၿမိဳ႕ျပတုိက္ပြဲေတြကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိထိေရာက္ေရာက္ နဲ႔ အသက္ေပး တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို သိခဲ့ရတယ္။ ကိုတင္ေမာင္ဦးဟာ က်ေနာ္ရဲ႕ ထာ၀ရေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ေနမယ့္သူပါပဲ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေအာင္ပြဲသည္ တိုက္ရဲသူတို႔၏ လက္ထဲတြင္ ရွိသည္ဟု နားလည္ရေတာ့ မွာပါပဲ။ ။

ေကာင္းညိဳ
(ဤမွတ္တမ္းအတြက္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီပါတီ၏ အတြင္းေရးမႉးျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်စ္ေဆြအား ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါသည္။ )

မိတၱဴလမ္းကေလးမ်ား

မိတၱဴလမ္းကေလးမ်ား
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ

နံနက္ (၇) နာရီခန္႔ဆိုလွ်င္ က်ေနာ္ အိပ္ရာႏိုးေလ့ရွိပါသည္။ တစ္ေယာက္တည္းသမားမို႔ မ်က္ႏွာသစ္ ကိုယ္ လက္သန္႔စင္ၿပီးသည္ႏွင့္ အျပင္ထြက္ၿပီး နံနက္စာ စားေလ့ရွိပါသည္။ က်ေနာ္ေနထိုင္ေသာ လမ္းကေလးသည္ ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္း ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုရွိ လမ္းက်ယ္တစ္လမ္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုလမ္းထဲသို႔ က်ေနာ္ ေျပာင္းေရႊ႕ လာသည္မွာ လပိုင္းမွ်သာ ရွိပါေသးသည္။ ထိုမွ်အခ်ိန္အတြင္း လမ္းထဲတြင္ ျမန္မာအမ်ားစုေနထိုင္ၿပီး ျမစ္၀ ကြၽန္းေပၚ ၿမိဳ႕ကေလးမ်ားမွ ေျပာင္းေ႐ႊ႕အေျခခ်လာၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္ကို သတိထားမိလာပါသည္။ လမ္းက ေလးထဲတြင္ နံနက္စာစားဖို႔အတြက္ အိမ္ဆိုင္ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါသည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ မုန္႔ဟင္း ခါးဆိုင္၊ ရွမ္းအစားအစာဆိုင္၊ အေၾကာ္ဆိုင္၊ ထမင္းေၾကာ္ဆိုင္၊ လက္သုပ္ဆိုင္၊ ရခိုင္မုန္႔တီဆိုင္၊ ဘိန္း မုန္႔ဆိုင္ ... စသည္ျဖင့္ ေ႐ြးခ်ယ္စရာ ေပါမ်ားလွပါသည္။

က်ေနာ္ငွားေနသည့္ ပထမထပ္တိုက္ခန္းမွ ဆင္းလာသည္ႏွင့္ လမ္းထဲတြင္ ေစ်းသြားေစ်းျပန္မ်ား၊ ႐ုံးသြားသူ မ်ား၊ နံနက္စာ ထြက္စားသူမ်ားႏွင့္ စည္ကားေနသည္ကို ေတြ႕ရၿမဲ ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္က မ်ားေသာအားျဖင့္ လမ္းထိပ္မွ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ ထိုင္လွ်င္ထိုင္၊ မထိုင္လွ်င္ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္တြင္ မုန္႔ဟင္းခါး စားေလ့ရိွပါ သည္။ ထိုဆိုင္မ်ားသို႔ အသြားတြင္ လမ္းထဲမွလူမ်ား တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျပန္အလွန္ ႏႈတ္ဆက္သံမ်ားကို ေန႔တ ဓူ၀ ၾကားလာရသည့္အခါ နားရည္၀ၿပီး သူတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈအသစ္ႏွင့္ ယဥ္ပါးလာပါသည္။

အမ်ဳိးသားမ်ားအခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္ခြန္းဆက္သံမ်ားတြင္ 'ညက ပြဲဘယ္လိုလဲ' 'အထက္ေၾကးေတြေတာ့ ကြဲၿပီ' 'ဂိုး ေပါင္း မေလာင္းလိုက္ရတာ နာတယ္' 'ဒီေန႔ေတာ့ ေအာက္က ထိုင္ရမယ္' 'မန္ယူ ႏွိပ္စက္တာမ်ားၿပီ' 'လီဗာပူး နဲ႔ ေအစီ ဘယ္လိုေပါက္လဲ' 'ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်ယ္ဆီးကသာထိုင္ ေသခ်ာတယ္' 'ရီးရဲက ဘာကာကို အျပတ္ႏွိပ္ ကြပ္လိုက္တယ္' 'အာဆင္နယ္က အိမ္ကြင္းမွာ စြာတယ္' 'အင္တာ - ဂ်ဴဗီပြဲ ဘယ္ကထိုင္မလဲ' စသည့္ ေဘာ လံုးပြဲႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သံမ်ားကို ၾကားရေလ့ရွိၿပီး သူတို႔၏ လက္ထဲတြင္လည္း ေဘာလံုးဂ်ာ နယ္မ်ား အသီးသီး အသကအသက ကိုင္ေဆာင္ထားၾကသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္။

အမ်ဳိးသမီးမ်ားအခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္ဆက္ၾကသည့္ အခါတြင္လည္း 'မေန႔က ဘယ္လိုလဲ၊ ရလား' 'ဘုန္ႀကီးေပးတဲ့ နံပါတ္ကေတာ့ ကြဲတယ္' 'ဘိုးေတာ္တစ္ေယာက္ နာမည္ႀကီးေနတယ္၊ နံပါတ္သြားေတာင္းရဦးမယ္' 'သုံးလံုး ေကာ ဘာေကာင္းလဲ' 'ႏွစ္လံုးေနာက္ထိုင္ ဘာရလဲ' 'ဒီေန႔ေတာ့ ရမွျဖစ္ေတာ့မယ္' 'ေမာင္းျပန္တင္ရမယ္' 'ေ႐ႊ ဘုန္းပြင့္ဘုရားမွာ ပုတီးစိပ္ၾကည့္ပါလား' 'သက္သတ္လြတ္အဓိဌာန္ ၀င္ၾကည့္ပါလား' စသည့္ ႏွစ္လံုးထီ၊ သံုး လံုးထီအေၾကာင္း ႏႈတ္ခြန္းဆက္သံမ်ားျဖင့္ ဆူညံေနေလ့ ရွိပါသည္။

က်ေနာ္ထိုင္သည့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေဘးတြင္ ဗန္းကေလးခင္းကာ ခ်ေရာင္းသည့္ ဂ်ာနယ္အေရာင္းဆိုင္က ေလး ရွိပါသည္။ ဂ်ာနယ္ေရာင္းသည့္ အမ်ဳိသမီးကိုေမးၾကည့္ရာ ဂမီၻရ ေဗဒင္ဂ်ာနယ္မ်ား၊ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္မ်ား အထူးေရာင္းေကာင္းသည္ဟု သိရပါသည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္္ထိုင္သည့္ လူမ်ားတြင္ တခ်ဳိ႕က ေဘာလံုးအ ေၾကာင္း အေဘာင္အာရင္းသန္သန္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနၾကၿပီး တခ်ဳိ႕က ႏွစ္လံုးထီ သံုးလုံးထီအေၾကာင္း ေခါင္း ခ်င္းဆိုင္ ေဆြးေႏြးေနၾကသည္ကို အၿမဲလိုိလို ေတြ႕ရၾကားရပါသည္။ ထိုသို႔ ေတြ႕ရၾကားရျခင္းသည္ က်ေနာ္ ထိုင္သည့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ထဲတြင္သာမဟုတ္ဘဲ လမ္းထဲရွိ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္၊ အေၾကာ္ဆိုင္၊ ကြမ္း ယာဆိုင္ စသည့္ လူစုစု စုစု ရွိသည့္ေနရာတိုင္းတြင္ ေတြ႕ရၾကားရေလ့ရွိပါသည္။

ေန႔ခင္းေန႔လည္ ေနပူသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ လမ္းထဲရွိလူမ်ားသည္ အိမ္တြင္းေအာင္းေနေလ့ရွိၾကၿပီး ညေန (၃) နာရီ ၀န္းက်င္ခန္႔တြင္ လမ္းထဲ၌ စု႐ုံးစု႐ုံးႏွင့္ ျပန္ျဖစ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ထိုအခ်ိန္သည္ ႏွစ္လံုးထီ သံုးလံုးထီနံပါတ္ ထြက္ေတာ့မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ားသည္ လမ္းထဲတြင္ တီးတိုးေျပာဆိုေနၾကရာမွ လမ္းထိပ္ရွိ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႔ တဖြဲဖြဲ ခ်ီတက္သြားၾကပါသည္။ လူရည္သန္႔မ်ား၊ ကေလးခါးထစ္ခြင္ ခ်ီထား သည့္ အမ်ဳိသမီးမ်ား၊ စြပ္က်ယ္ခ်ဳိင္းျပတ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသားမ်ား၊ အက်ႌအ၀တ္အစား ဘိုသီဘတ္သီႏွင့္ ေယာကၤ်ား မိန္းမမ်ား၊ ပ်ဳိပ်ဳိအိုအို က်ားမအရြယ္စံုမ်ား၊ ကေလးမ်ား စသည္ျဖင့္ စံုစံုလင္လင္ ေတြ႔ရပါသည္။

နံပါတ္ထြက္ေတာ့မည့္အခ်ိန္ နီးလာခ်ိန္တြင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရွ႕သို႔ ျဖတ္ေလွ်ာက္မိပါက လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ထဲမွ တီဗီဖန္သားျပင္ကို မမွိတ္မသုန္ စိုက္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ လူအုပ္ႀကီးကို ေတြ႔ရပါသည္။ တခ်ဳိ႕က ထိုင္လ်က္၊ တခ်ဳိက မတ္တပ္ရပ္လ်က္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုယ္စီႏွင့္ ရင္တဖိုဖို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါ သည္။ သူတို႔သည္ ထိုင္းႏုိင္ငံ တီဗီြလိုင္းတစ္ခုမွ လႊင့္ထုတ္သည့္ စေတာ့ေစ်းကြက္ပိတ္ခ်ိန္ ေနာက္ဆံုးနံပါတ္ ကို အသက္မ႐ွဴ မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကတာ ျဖစ္သည္ဟု သိရပါသည္။

ေနာက္ဆံုးပိတ္နံပါတ္ ထြက္လာသည္ႏွင့္ 'ဟာ' 'ဟင္' ဟူေသာ အသံမ်ား က်ယ္ေလာင္စြာ တညီတည္း ထြက္ ေပၚလာပါသည္။ ၿပီးလွ်င္ ပု႐ြက္ဆိတ္မ်ား တြင္းထဲမွ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ ထြက္လာသလို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထဲမွ လူအုပ္ႀကီးသည္ လမ္းထဲသို႔ ေ၀ါခနဲ ထြက္က်လာပါေတာ့သည္။ သူတို႔ထိုးထားေသာ နံပါတ္မ်ားႏွင့္ ထြက္ေပၚလာေသာ နံပါတ္၏ မကိုက္ညီမႈမ်ားကို တတြတ္တြတ္ စားျမံဳ႕ျပန္ရင္း ကိုယ္စီကိုယ္စီ အိမ္ထဲသို႔ အ လွ်ဳိလွ်ဳိ ၀င္သြားၾကေလသည္။ ထိုးထားသည့္နံပါတ္ ေပါက္သည့္သူမ်ားကေတာ့ လမ္းထဲတြင္ ေအာ္ဟစ္ဆူညံ ရင္း က်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ လမ္းကေလးသည္ တဒဂၤ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားျပန္သည္။

ေမွာင္ရီပ်ဳိးစ ညေနခ်ိန္ေလာက္တြင္ လမ္းကေလးသည္ ျပန္လည္အသက္၀င္ လာပါသည္။ လမ္းထဲရွိ အရက္ ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ားတြင္ ေသာက္သံုးသူ အမ်ဳိးသားမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနပါသည္။ သူတို႔ သည္ ေသာက္ရင္းစားရင္း ၿဂိဳလ္တုစေလာင္းမွ ထုတ္လႊင့္ျပသမည့္ အဂၤလိပ္ပရီးမီးယားလိဂ္၊ အီတလီစီးရီး ေအ၊ စပိန္လာလီဂါ၊ ဂ်ာမန္ဘြန္းဒစ္လီဂါ၊ ခ်န္ပီယံလိဂ္၊ ယူအီးအက္ဖ္ေအ ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲမ်ားကို ၾကည့္႐ႈဖို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ လက္ထဲရွိ ေေဘာလံုးဂ်ာနယ္မ်ားထဲမွ ခန္႔မွန္းေဆာင္းပါးမ်ားကို ဖတ္ရင္း လက္ ကိုင္တယ္လီဖုန္းမ်ားျဖင့္ ေလာင္းကစားဒိုင္မ်ားဆီသို႔ ေလာင္းေၾကး လွမ္းတင္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရပါ သည္။ ေဘာလံုးပြဲမလာေသးမီ အခ်ိန္တြင္ ဆိုင္ထဲ၌ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွ ေဘာလံုးသမားမ်ားအေၾကာင္း၊ ေဘာလံုး အသင္းနည္းျပမ်ားအေၾကာင္း၊ ေဘာလံုးသမား အေျပာင္းအေ႐ႊ႕မ်ားအေၾကာင္း၊ ကလပ္အသင္းမ်ားအ ေၾကာင္း ေဘာလံုးပါရဂူမ်ားသဖြယ္ ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးသံမ်ားျဖင့္ ဆူညံပြက္ေလာ႐ိုက္ေနပါသည္။

ေဘာလံုးပြဲ စတင္ထုတ္လႊင့္သည္ႏွင့္ ဆူညံသံမ်ား ၿငိမ္သက္သြားၿပီး စိတ္၀င္တစား ၾကည့္႐ႈေနၾကပါေတာ့ သည္။ ၾကည့္႐ႈေနစဥ္မွာပင္ ဟာခနဲ ဟင္ခနဲ အားမလိုအားမရျဖစ္သည့္အသံမ်ား၊ ဂိုး၀င္သြားသည့္အခါ ေဟးခ နဲ ေအာ္ဟစ္ အားေပးသံမ်ား၊ ပိတ္ကားေပၚမွ ေဘာလံုးသမားမ်ားအေပၚ နင္ပဲငဆ ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုသံမ်ား ဆိုင္ ထဲမွ ထြက္ေပၚလာတတ္ပါသည္။ ပြဲၿပီးသည္ႏွင့္ လမ္းထဲတြင္ ေဘာလံုးပြဲမွ ျပန္လာၾကသည့္လူမ်ား၊ ေဘာလံုးပြဲ အေၾကာင္း စားၿမံဳ႕ျပန္သံမ်ားႏွင့္ ႐ႈပ္ေထြးညံစီေနၿပီး ခဏအၾကာတြင္ လမ္းကေလးသည္ ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္ သြားျပန္ပါသည္။

ညအိပ္ခါနီး လူေျခတိတ္ခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္ေနသည့္ တိုက္ခန္း၏ ေအာက္ထပ္ ေျမညီထပ္အခန္းမွ ထြက္ေပၚလာ ေသာ ငိုယိုေျပာဆိုသံမ်ား၊ ေအာ္ဟစ္ ႀကိမ္းေမာင္းသံမ်ား၊ ေတာင္းပန္ တိုးလွ်ဳိးသံမ်ားေၾကာင့္ လမ္းကေလး သည္ ျပန္လည္သက္၀င္ လႈပ္ရွားလာျပန္ပါသည္။ ထိုအသံမ်ားသည္ ေအာက္ထပ္အခန္းမွ ေငြတိုးေခ်းစားသူ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ သူမထံ ေငြလာေခ်းသူမ်ား၏ အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုေနၾကသံမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

ဆူညံသံမ်ားေၾကာင့္ ၀ရန္တာမွ က်ေနာ္ ထြက္ၾကည့္မိသည့္အခါ နံနက္ခင္း၊ ညေနခင္း၊ ညခင္းမ်ားတြင္ လမ္း ထဲ၌ ေဘာလံုးအေၾကာင္း၊ ႏွစ္လံုးထီ သံုးလံုးထီ အေၾကာင္း၊ ခ်ဲနံပါတ္ေပးသည့္ ဘုန္းႀကီးအေၾကာင္း၊ ေပါက္ဂ ဏန္းေပးသည့္ ဘိုးေတာ္အေၾကာင္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြး ေနၾကေသာ က်ေနာ္ မ်က္မွန္းတန္းမိေနသည့္ အမ်ဳိး သား အမ်ဳိးသမီးမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ ဤသည္မွာ က်ေနာ္ေနထိုင္ေသာ လမ္းကေလးထဲ တြင္ ေန႔တဓူ၀ ျမင္ေတြ႔ေနရသည့္ ပံုရိပ္မ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္သည္ ခရီးသြား၀ါသနာပါသူ စာနယ္ဇင္းသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အခြင့္သာတိုင္း အခ်ိန္ အားရတိုင္း ျမန္မာျပည္အႏွ႔ံ ခရီးဆန္႔ေလ့ရွိပါသည္။ ေရာက္ေလရာ ၿမိဳ႕တိုင္းနယ္တိုင္း၌ က်ေနာ္၏နား၊ မ်က္စိ မ်ားကို အတတ္ႏုိင္ဆံုး ဖြင့္ထားၿပီး စူးစမ္းၾကည့္ရာတြင္ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ထူးျခားတူညီမႈတစ္ခုကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ယခုအခ်ိန္အခါတြင္ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔အျပားရွိ ၿမိဳ႕တိုင္းၿမိဳ႕တိုင္း၌ က်ေနာ္ေနထိုင္ေသာ လမ္းကေလးႏွင့္ ပံုစံတူ မိတၱဴလမ္းကေလးမ်ား ေျမာက္ျမားစြာ ျဖစ္တည္ေနၿပီး ထိုလမ္းကေလးမ်ား၏ ပံုရိပ္မ်ားသည္ပင္ ယေန႔ျမန္မာ ျပည္၏ လူေနမႈပံုစံ ျဖစ္ေနသည္ကို အ့ံၾသဖြယ္ရာ ေတြ႔ရွိရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
(ေခတ္ၿပိဳင္အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ပါသည္)

Photocopy Streets
Dr Lun Swe (Hmyar-nat-maung)

I usually wake up at seven in the morning. As a single, I go outside to have breakfast after relieving myself and cleansing. The little street I'm living in is a wide lane in a township at the western part of Rangoon. I have moved here only few months ago. I noticed in this short time that most of the residents here are Burmese who have migrated from small towns of Irrawaddy Delta. There are quite a number of home eateries in the little street serving breakfast. Café, rice noodle shop, Shan food shop, fries shop, fried rice shop, salad shop, Arakanese noodle shop and pancake shop and so on—lots of food shops to choose.

When I get down from the rented first floor apartment where I live, it is usual to see the street thronging with market-goers, office-goers or breakfast-enjoyers. I have breakfast mostly at the café at the street's one end. Or sometimes, I have mohinga (rice noodles) at the mohinga shop. While on my way to those eateries, I daily hear the sounds of greetings between the residents of the street imprinting on my mind which becomes familiar to their new custom. When men greet each other, I often hear, "How's the night match?" "Upper hands got busted!" "Too bad failing to bet in total goals!" "Must bet on underdog!" "Man U 's tormenting us a lot!" "How's the state of Liverpool and AC ?" "Anyway, just sit on the side of Chelsea. It's surefire." "Real has totally pounded Barca !" "Arsenal's high on home ground" and "Which side are you on in Inter -Juve match?"—greetings concerned with soccer matches. I also find sports journals or soccer journals in their hands.

When women greet each other, it was animated with "How's yesterday? You won?" "Number given by the monk got busted!" "An occultist is getting famous. Must visit him to seek the winning number." "Which number is good for three-digit?" "Which one do you get for two-digit's second number?" "Have to win today!" "Must go in arithmetic progression" "Try telling the beads at Shwe Hpone-pwint Pagoda" and "Try vegetarian vow"—greetings concerned with two- and three-digit lotteries.

Beside the café I frequent is a journal shop selling periodicals on a tray. When I ask the girl selling journals, I learnt that occult and astrology journals and soccer journals are top-selling. Of the people sitting in the café, I always found some talking loudly about soccer and some conversing confidentially about two- or three-digit lottery. Such scenes and voices are not limited to the café I hang around but ubiquitous in all teeming places like mohinga shop, fries shop or betel nut shop.

In the afternoon when the temperature is high, people of the street usually stay indoors but at about three in the evening, they are found to be flocking around again. It is the time when the winning numbers for two- and three-digit lotteries are about to come up. The people who have been whispering in the street proceed to the café flock after flock. All kinds of people are found there—clean-shaven pleasant-looking men, women carrying child on their hips, men with sleeveless undershirts, sloppily-dressed men and women, young and old, thin and fat, short and tall, even children too. If you passed in front of the café at the time when the number is about to be revealed, you would find the throng looking intently at the TV screen in the café. Some are sitting, some are standing, but all are eagerly awaiting with fast-beating hearts and high hopes. In fact, they are waiting holding their breath and unblinking for the appearance of the closing index number of the Stock Exchange which is aired on a Thai TV channel. At last when the closing index appears, loud exclamations and sighs come out all at once. After that, the throng bursts out of the café onto the street like ants charging out of an ant hole. While on their way home, they incessantly hark back to the discrepancy between the numbers they have betted on and the actual lucky number that comes out, and then enter their homes. However, those who have betted on the right number remain in the street noisily. After some time, the little street returned to momentary calmness.

At the end of day, at dusk, the little street comes back to life. Liquor shops, beer pubs and cafes in the street are now crowded with enjoying men. While eating and drinking, they are waiting to see the football games that would be aired through satellite dish—English Premier League, Italy Series A, Spanish La Liga, German Bundesliga, Champions League and UEFA. Men are found to be reading forecast commentaries from soccer journals in their hands and betting through mobile phones at bookies. Before soccer game comes up on air, the shop is boisterous with noisy talks about foreign footballers, coaches, transfers of footballers and football clubs, analyzing and reviewing these like experts.

All voices become silent as soon as football match is aired with everybody viewing the TV screen absorbedly. Sounds of frustration or disappointment, cheers at the goal, strong verbal abuses at the footballers on the TV screen come up while viewing. After the match or show, the little street is bubbly with men returning home from the match, musing over the game. After a while, the little street returns to silence.

Out of stillness, as I am about to sleep, voices burst out from the ground-floor apartment, sounds of crying and sobbing, yelling and scolding, and imploring and pleading, which enliven the little street again. Those voices belong to the money-lender who lives there and her clients who have borrowed money from her. When I look out from the verandah to find out about the noise, I found the familiar faces of men and women who have been talking about soccer, two- and three-digit lottery, or the monk or the occultist who foretells the winning number, in the mornings, late afternoons and evenings. These images are of daily occurrence in the little street where I live in.

Since I am a journalist who prefers traveling, I occasionally tour around the whole country whenever opportunity arises. Wherever I arrive, in every town or country, I explore with open eyes and ears as much as I can and found to my surprise a unique resemblance. That is the discovery in all towns and cities all over Burma at present of duplicate streets which are identical to the little street where I live. Indeed, I astonishingly found that the images of those little streets are the social outline of Burma today.

Dr Lun Swe (Hmyar-nat-maung)
Translated by Gamanii

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://drlunswe.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[HAN LIN HTUN] 1 New Entry: ၾကက္ေမာင္းေကာင္းတဲ့ က်ေနာ္

ၾကက္ေမာင္းေကာင္းတဲ့ က်ေနာ္

က်ေနာ့္ဘ၀မွာ သူမ်ားၾကက္ကုိ ခုိးစားဖူးတာ ဒီတစ္ခါပဲရွိဖူးတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီၾကက္ကုိ က်ေနာ္ ခုိးစားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၾကက္ကုိ၌က ကြ်တ္ခ်ိန္တန္လုိ႔ထင္ပါရဲ႕။ က်ေနာ့္ဟာ က်ေနာ္အိမ္ေပၚမွာ စာအုပ္ဖတ္ေနတာ ၾကက္ကုိက ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္နဲ႔ က်ေနာ့္ အိမ္ေပၚတက္လာၿပီး ဟုိႏုိက္ဒီႏုိက္လုပ္ေတာ့ က်ေနာ္ ေပါက္ကြဲတာေပါ့။

ၿပီးေတာ့ တခါတေလ အီအီးပါ ထားခဲ့ေသးတယ္။ က်ေနာ္ စိတ္မဆုိးပဲ ေနပါ့မလား။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ဆုိးလုိ႔ လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ေခ်ာက္ရုံေလး ေခ်ာက္လုိက္တာပါ။

အဲ့ဒီေန႔က ေနကလည္းပူ ၊ လူကလည္း ပ်င္းေနတာေၾကာင့္ အျပင္မသြားပဲ စာၾကည့္တုိက္က ငွားထားတဲ့ စာအုပ္ေလးကုိ ေကာ္ဖီေလး တစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ၿပီး ႏွပ္ေနတာပါ။ ပါပီလြန္ ဗင္ဂုိ စာအုပ္ကုိ ဖတ္ျဖစ္တာ ေလးႀကိမ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ဖတ္တုိင္းလည္း ေထာင္က်ခ်င္ေနတုန္း။ ကုိလန္ဗီယာကုိလည္း ေရာက္ခ်င္ေနတုန္း ၊ လူရုိင္းေတြႏွင့္ ပုလဲငုပ္ခ်င္ေနတုန္းပဲ။

စာအုပ္က က်ေနာ့္ကုိ ေထာင္ထဲေခၚသြားလုိက္ ပင္လယ္ထဲေခၚသြားလုိက္ ၊ ေလမုန္တုိင္းထဲကုိ တြန္းပုိ႔လုိက္နဲ႔။ အႏူေတြႏွင့္ အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္ေကာင္းေနတုန္း အိမ္ေပၚကုိ ၾကက္တစ္ေကာက္တက္လာပါသည္။

ၾကက္ က်ေနာ့္အိမ္ေပၚကုိ တက္တက္ျခင္း က်ေနာ့္သူ႔ကုိ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး စာအုပ္ဆက္ဖတ္ပါတယ္။ တေအာက္ေလာက္ၾကာေတာ့  က်ေနာ့္ ဆန္အိတ္ေပၚကုိ ၾကက္က ေရာက္ေနသည္။ က်ေနာ္နဲနဲေတာ့ စိတ္တုိသြားသည္။ အရင္တခါတုန္းကလည္း ဆန္ေပၚကုိ အီးပါခဲ့လုိ႔ က်ေနာ့္မွာ အီးေပေနတဲ့ ဆန္ေတြကုိ လႊတ္ပစ္လုိက္ရသည္။ စားလုိ႔မွ မရတာ။

ဒီတခါေတာ့ အရင္တစ္ေခါက္လုိ အျဖစ္မခံႏုိင္ေတာ့ပါ။ ''ရႈး'' ''ရႈး'' လုိ႔ အသံေပးၿပီး က်ေနာ္ ေခ်ာက္လႊတ္လုိက္သည္။ ၾကက္ထြက္သြားေတာ့ စာအုပ္ေလးကုိ ျပန္ေကာက္ကုိင္ရင္း ေကာ္ဖီေလး တစ္ငုံ ေကာက္ငုံလုိက္သည္။

က်ေနာ့္ ေကာ္ဖီခြက္ေတာင္ လက္ကမက်ေသး ဟုိၾကက္စုတ္မ အိမ္ေပၚျပန္ေရာက္ေနၿပီ။ က်ေနာ့္သူ႔ကုိ ဘာလုပ္မလဲ ဘယ္သြားမလဲလုိ႔ အသာေစာင့္ၾကည့္လုိက္သည္။ ထုံးစံအတုိင္း ၾကက္စုတ္မ ဆန္အိပ္ေပၚထပ္တက္သည္။ က်ေနာ္စဥ္းစားတယ္။ ဒီၾကက္ကုိ ေကာင္းေကာင္းေမာင္းထုတ္လုိ႔ ရမည္မဟုတ္။ ၾကမ္းၾကမ္းေမာင္းထုတ္မွ ေနာင္တခါ အိမ္ေပၚမတက္ရဲေတာ့မွာ။ 

ၾကက္ကုိေမာင္းထုတ္ဖုိ႔အတြက္ လက္နက္တစ္ခုခုေလာက္ရွိမလားလုိ႔ က်ေနာ့္အနီးအနားကို ၾကည့္လုိက္သည္။ အနီးအနားမွာလည္း ေမာင္းထုတ္စရာဆုိလုိ႔ သစ္သားတစ္ပုိင္းပဲ ရွိသည္။ က်ေနာ္ သစ္သားအပုိင္းေလးကုိ အသာေကာက္ကုိင္လုိက္သည္။ ၾကက္ကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူ ဆန္အိတ္ကုိ ႏႈိက္ဖုိ႔ေခ်ာင္းေနသည္။ က်ေနာ္လည္း သစ္သားပုိင္းကုိ အသံက်ယ္မယ့္ သံပုံးေလးကုိ ခ်ိန္ၿပီး ပစ္လုိက္သည္။

လြဲသြားပါသည္။ ၾကက္မေလး ဆန္႔ငင္ ဆန္႔ငင္န႔ဲ လဲသြားသည္။ က်ေနာ္ သူ႔ကုိ ေခ်ာက္လုိက္ကာမွ တည့္တည့္ကုိ မွန္သြားသည္။ က်ေနာ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ပုိင္ရွင္ကုိလည္း က်ေနာ္မသိဘူး။ က်ေနာ္ထင္တာ က်ေနာ့္တုိ႔ အိမ္အေနာက္က က်ေနာ္တုိ႔ႏွင့္ အေစးမကပ္ေသာ လင္မယားရဲ႕ၾကက္ျဖစ္ႏုိ္င္သည္။ တေလာက သူတုိ႔ လင္မယား ၾကက္ေလးေတြကုိ အစာေႂကြးတာ ျမင္ဖူးတယ္။

ပုိင္ရွင္ကုိ သြားေျပာၿပီး ၾကက္ေသကုိ ေလ်ာ္ေပးရမွာလား (ဒါမွမဟုတ္) ခ်က္တုတ္လုိက္ရမလား ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲလုိ႔ က်ေနာ္စဥ္းစားတယ္။ အမွန္ေတာ့ က်ေနာ္ သူတုိ႔ကုိ စကားမေျပာခ်င္ပါ။ ေနာက္ထပ္ဘာမွ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ေရေႏြးအုိး  က်ဳိလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ၾကက္ေလးကုိ အသာေလး အေမႊးႏူတ္ၿပီး ငရုတ္သီး စပ္စပ္ေလး ေႀကာ္လုိက္သည္။ ၾကက္ေလးက ၾကက္ပိန္ေလးဗ်။

ၾကက္က ေၾကာ္လုိက္မွ ဘာမွမရပါဘူး။ ဒီေလာက္အရုိးမ်ားတဲ့ၾကက္ ေသတာပဲေကာင္းတယ္လုိ႔ ေၾကာ္ေနရင္း စဥ္းစားမိတယ္။

အဲ့ဒီညက က်ေနာ္တုိ႔ၾကက္ေႀကာ္ေလးကုိ  အရက္ေတြ တစ္လုံးၿပီး တစ္လုံး ျမည္းရင္း ၾကက္အေၾကာင္းေလးေျပာလုိက္ ေန႔လည္က အျဖစ္အပ်က္ေလးကုိေျပာလုိက္ ေသာက္လုိက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးရီေ၀သြားၾကသည္။ တကယ္ပါဗ်ာ ခုိးစားတဲ့ ၾကက္မုိ႔လုိ႔လားမသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေကာင္းတယ္။  

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://hanlinhtun.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[DREAM Blog မွႀကိဳဆိုပါတယ္ရွင္] 1 New Entry: စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းသုိ႔ တေခါက္

စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းသုိ႔ တေခါက္


ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသုိ႔ အ၀င္


ေလးထပ္ေဆာင္မွ ေစတီေတာ္ျမတ္


ပထမထပ္မွာ႐ွိတဲ့ ဥာဏ္ေတာ္၇ေတာင္၁မုိက္ရွိတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္


အလြန္တရာသပၸါယ္လွတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားရုပ္ပြားေတာ္


ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွႏွစ္ထပ္မွ ျမင္ေတြ႕ရပံု


ႏွစ္ထပ္မွာရွိတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္


သံုးထပ္မွာရွိတဲ့ မတ္တပ္ရပ္ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္


ဘုရားဖူးလာတဲ့သူကုိ ဆရာေတာ္ႀကီးမွ ေမတၱာေရးဖ်န္းေနပံု :)


ေမတၱာေရဖ်န္း ျပီးပါက အႏၱရယ္ကင္း ပရိတ္ႀကိဳးခ်ည္ေပးတယ္ေလ : )


ဘုရားဒယကာႀကီး အဘဦးေက်ာ္ေဂါင္


အပတ္စဥ္ ဓမၼစၾကာတရား ရြတ္ဖတ္ေနပံု


ဒုတိယထပ္မွာလည္း ပရိသတ္အျပည့္ နဲ႔ ဓမၼစၾကၤာ ရြတ္ေနၾကတယ္ :)


ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အျပင္ဘက္မွာရွိတဲ့ ေညာင္ေရသြန္းဘုရား


စကၤာပူကၽြန္းေစာင့္ နတ္ကြန္း


ကၽြန္းေစာင့္ဘုိးဘုိးၾကီး

Dream တစ္ေယာက္ အခုတစ္ေလာ အလုပ္နဲနဲ ရွဳပ္ေနတာနဲ႔ (အေၾကာင္းျပ ေနတာ :P ) ဘေလာ့မွာ ပို႔စ္အသစ္ တင္ဖို႔ အခ်ိန္မရခဲ့ဘူး။ အမွန္က ေရးခ်င္တာေတြက စိတ္ထဲမွာအမ်ားၾကီး ၊ဒါေပမယ့္ ဘာေရးရမွန္းလည္း မသိျဖစ္ေနတာ။ဟီးဟီး... ဒါေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အမွတ္၁၄၊ တုိင္ဂ်င္းလမ္း၊ စကၤာပူႏုိင္ငံ မွာရွိေနတဲ့ ျမန္မာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း အေၾကာင္းေလးကို ေရးခ်င္လာတဲ့ စိတ္ေလး ျဖစ္ေပၚလာလုိ႔ ပို႔စ္အသစ္အေနနဲ႔ တင္လုိက္ပါတယ္။ စင္ကာပူက ျမန္မာေတြ သိျပီးသား သူေတြျဖစ္ေနေပမယ့္ တျခားမသိေသးတဲ့ သူေတြအတြက္ ရည္ရြယ္ထားတာပါေနာ္။ :) :D

ယခုေတြ႔ျမင္ခဲ့တဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းအသစ္ကို ႏုိင္ငံျခားသာသနာျပဳအေက်ာ္ အဂၢမဟာ ပဏၰတ အဂၢမဟာ သဒၶမၼ ေဇာတိက ဓဇ စကၤာပူႏုိင္ငံ ျမန္မာေက်ာင္းသစ္ႀကီး၏ ပဓာန နာယက ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးပညာ၀ံသ ဦးစီးဦးေဆာင္၍ ၁၉၈၄ခုႏွစ္မွာ တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၅ခုႏွစ္ ဧျပီလ၆ရက္ ေန႔မွာစကၤာပူႏုိင္ငံရဲ့ တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳ ခံရပါတယ္ ။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေလးထပ္ရွိပါတယ္။ ေလးထပ္ေျမာက္မွာ ေစတီေလးရွိတယ္။ ျပီးေတာ့ သံဃာေတြအတြက္ သိမ္ေက်ာင္းရွိတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အျပင္ဖက္ အ၀င္၀ မွာေတာ့ ျခေသၤ့ႀကီး ႏွစ္ေကာင္ ရွိတယ္ေလ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ့ ညာဖက္မွာေတာ့ ျမန္မာတုိ႔ရဲ့ ဓေလ့ ကဆုန္ေညာင္ေရသြန္း ျပဳလုပ္ႏုိင္တဲ့ ေညာင္ပင္နဲ႔ ဘုရားရွိပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ့ ဘယ္ဘက္မွာေတာ့ ေခါင္းေလာင္းႀကီးနဲ႔ ကၽြန္းေစာင့္ နတ္ကြန္းရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အဲဒီနတ္ကြန္းမွာ အလုပ္ရွာေဖြလုိ႔ အခက္အခဲျဖစ္ေနရင္ အဓိဠာန္ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ အပတ္စဥ္ စေနေန႔တုိင္း ဓမၼစၾကၤာ ၀တ္ရြတ္တာ လည္းရွိပါတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ဆိုရင္ ကေလးေတြအတြက္ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမွဳေလး ေတြကိုသင္ေပးျပီး ကေလးေတြ အတြက္လည္း အာနာပါန တရားထိုင္ ျခင္းေတြရွိပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ဆို ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာပဲ ေမြးေန႔ပြဲ၊ မဂၤလာေဆာင္ ပြဲေတြက်င္းပက်ပါတယ္။ ျမန္မာတို႔ရဲ့ ဆံုစည္းရာ သာသနာျပဳ ဘုရားအရိပ္ေလးေပါ့။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ျမန္မာလူမ်ိဳး ေတြႏွင့္တကြ တရုတ္လူမ်ိဳး မ်ားပါမက်န္ လာေရာက္ကုိးကြယ္ ၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ဘုရား၀တ္ျပဳ ျပီးျပီဆုိတာနဲ႔ ညာဖက္မွာရွိတဲ့ ဘုန္းဘုန္းေတြဆီမွာ ေမတၱာဓာတ္ခံ ယူလု႔ိရၾကပါတယ္။ အဲလိုခံယူလို႔ ျပီးသြားရင္ ဘုန္းဘုန္းဘုရားမွ အႏၱရယ္ကင္း ပရိတ္ႀကိဳး၀ါေလးကို လက္မွာခ်ည္ ေပးလိုက္ပါတယ္။ စကၤာပူမွာေ ရႊ၀ါေရာင္ လက္ပတ္ေလးေတြနဲ႔ ေတြ႔ရင္ေတာ့ ေရႊေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ေတြျဖစ္တဲ့ တို႔ေရႊျမန္မာ ပဲဆုိတာ ျမန္မာတိုင္း သိထားၾကပါတယ္။ ဟီးဟီး... :)

ဟုိးအရင္တုန္းက ျမန္မာေတြ ဒီႏုိင္ငံကို အေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ ကာလတုန္းကေပါ့ စကၤာပူႏုိင္ငံမွာ တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ျမန္မာေက်ာင္းဆိုတာ မရွိေသးပါဘူးတဲ့။ ဒီလိုသပၸါယ္တဲ့ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္နဲ႔ တင့္တယ္စြာ တည္ထားကိုးကြယ္ ေပးတာကေတာ့ ဘုရားဒကာႀကီး အဘဦးေက်ာ္ေဂါင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဘရဲ့ အထုတၳဳပတၱိ ေတြကေတာ့ အဘဦးေက်ာ္ေဂါင္ကို ၁၈၆၆ခုႏွစ္ ကမႏၱေလးမွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ အဘက ငယ္စဥ္ကတည္းက စကၤာပူႏိုင္ငံ သို႔ေရာက္ရွိခဲ့ျပီး ေဆးပညာနဲ႔ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းျပဳခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး ေဒၚခင္မဲႏွင့္ ေမတၱာသက္၀င္ အေၾကာင္းပါျပီး အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႔သားသမီး သံုးဦး ထြန္းကားခဲ့တယ္ေလ။ သားအၾကီး နာမည္က ဦးဘသိန္း၊ သမီးလတ္ ေဒၚျမရင္နဲ႔သမီးငယ္ ေဒၚျမစန္း တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

အဘဦးေက်ာ္ေဂါင္ ကေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားတဲ့ ႏိုင္ငံက ေမြးဖြားလာသူပီပီ စကၤာပူႏုိင္ငံ တြင္လည္း ဒီသာသနာ ျပန္႔ပြားရွင္သန္ ေစလုိတဲ့ ဆႏၵႀကီးမားစြားျဖင့္ သာသနာေရး ကိစၥမ်ားကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလိုေဆာင္ရြက္ေနစဥ္မွာ ၁၉၀၇ခုႏွစ္မွာ အဘကို စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာေက်ာင္းကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ ေဂါပကလူႀကီး အျဖစ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီျမန္မာေက်ာင္းကို ၁၈၇၅ခုႏွစ္ ကတည္းက ဦးသာဦး ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ျမန္မာမ်ား ကတည္ေထာင္ ထားခဲ့တာပါ။ အဲဒီလို တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ေနစဥ္မွာ တေန႔ေတာ့ ဦးေက်ာ္ေဂါင္ အိပ္မက္ မက္ပါတယ္။ သူ႔အိပ္မက္ထဲမွာ အရမ္းၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ တစ္ဆူ စင္ကပူႏုိင္ငံသို႔ ၾကြေရာက္ သီတင္းသံုးတယ္လို႔ ခဏခဏ အိပ္မက္ မက္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ အဘက သူကိုယ္တုိင္ ရွာေဖြစုေဆာင္း ထားတဲ့ ေခၽြးနဲစာမ်ားနဲ႔ မတည္ျပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ထံမွလည္း အလွဴေငြ ေကာက္ခံရမွဳ မ်ားကိုပါ ျဖည့္စြက္ျပီး ဆင္းတုေတာ္ ရွာေဖြခန္း ထြက္ခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ကို အေခါက္ေခါက္ သြားေရာက္ ခဲ့ျပီးေနာက္ မႏၱေလးျမိဳ႕ ေျမာက္ဘက္ ကီလိုမီတာ ၅၀ခန္႔အကြာရွိ စက်င္ေက်ာက္ေတာင္ ကိုေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီစက်င္ေက်ာက္ေတာင္မွာ အေလးခ်ိန္ ၁၀တန္ပိုတဲ့ ေက်ာက္ျဖဴတုန္း ကိုေတြ႕ရွိ၀ယ္ယူ လုိက္ ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေက်ာက္တံုးကို ေက်ာက္ဆစ္ပညာရွင္ေတြ စုေ၀းရာ မႏၱေလးျမိဳ႕ေတာ္ သို႔သယ္ယူခဲ့ျပီး ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ ထုလုပ္ေစခဲ့တယ္။၁၉၁၈ခုႏွစ္မွာ ဥာဏ္ေတာ္ ၁၁ေပ ခန္႔ရွိတဲ့ သပၸါယ္လွတဲ့ ရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ တစ္ဆူကို ထုလုပ္ရရွိခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ႀကီးကို မႏၱေလးမွ ရန္ကုန္၊ ရန္ကုန္မွ စင္ကာပူသုိ႔ စုစုေပါင္းကီလုိမီတာ ၂၅၀၀ခန္႔ ခရီးကို သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ယာဥ္ၾကီးမ်ား၊ ၀န္ခ်ီစက္ႀကီးမ်ား မရွိေသးတဲ့ ေခတ္ကာလ အေျခအေနမွာ အခက္အခဲ ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ကုန္းတစ္တန္ ေရတစ္တန္ျဖင့္သယ္ယူ လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၂၁ခုႏွစ္မွာ ရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ႀကီးမွာ အပြန္းအပဲ့ တစ္စံုတစ္ရာ မရွိပဲ စကၤာပူႏုိ င္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့တာပါ။

ဒီလုိဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ျမတ္ႀကီးအား စကၤာပူႏုိင္ငံသု႔ိ ပင့္ေဆာင္ ပူေဇာ္ႏိုင္ျခင္းဟာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာမွာ ထူးျခားတဲ့ ေအာင္ျမင္မွဳၾကီး ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဘဦးေက်ာ္ေဂါင္ရဲ့ ျမတ္ဗုဒၶအေပၚ မမွတ္မသုန္ ယံုၾကည္ျခင္း စိတ္အားထက္သန္ျခင္းနဲ႔ ကိုယ္စြမ္း ဥာဏ္စြမ္း ရွိသမွ် ဇဲြလံု႔လ၀ီရိယ စိုက္ထုတ္ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ ႏုိင္ျခင္းတို႔မွာ ဤေအာင္ျမင္မွဳ႕၏ အေၾကာင္းရင္းခံ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဘဦးေက်ာ္ေဂါင္ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ယခုလုိမ်ိဳး အေ၀းေျမရပ္မွာ ျမန္မာေတြအတြက္ ဘုရားရိပ္ တရားရိပ္ေလး နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ့ ေထရ၀ါဒ အမိျမန္မာနိုင္ငံ မွာလိုမ်ိဳး ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္ခ်မ္းနဲ႔ ပူေဇာ္ခြင့္၊ဖူးေျမာ္ခြင့္ ရေနတာ မဟုတ္လား ပါလားရွင္။ ဒါေၾကာင့္ အဘရဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကိုဒီ DREAM BLOG ေနရာက ေနျပီး ပူေဇာ္လိုက္ပါတယ္။

အဘဦးေက်ာ္ေဂါင္ရဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း သာဓုေခၚပါတယ္။

၁၉၃၅ခုႏွစ္မွာ ဘုရားဒကာႀကီး အဘဦးေက်ာ္ေဂါင္ အသက္၆၉ႏွစ္မွာ ဘ၀တပါးသို႔ေျပာင္းေရႊ႕သြားခဲ့ပါတယ္။

အဘဦးေက်ာ္ေဂါင္ရဲ့ အထုပၸတၱိကို ဖတ္ခ်င္ရင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ့ ဒုတိယထပ္မွာ အဘဓာတ္ပံုနဲ႔ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းကို ေရးသားထားပါတယ္။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://crazydreamlover.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[စကင္ဒီေနးဗီးယား] 2 New Entries: VOB680

VOB680

VOB679

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://thetoo.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[We She Me] 1 New Entry: ကင္ဘာရာ ခရီးစဥ္ - Parliamentary Triangle

ကင္ဘာရာ ခရီးစဥ္ - Parliamentary Triangle

ပါလီမန္ အေဆာက္အဦးကေန ထြက္ၿပီးေတာ့ Questacon ကို သြားတယ္။ Questacon ဆိုတာ Science Centre ပါ။ စကၤာပူက Science Center လိုပါပဲ။ အထဲမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္းေလးေတြ ႐ွိတယ္။ ကင္ဘာရာ မွာ ေလွ်ာက္လည္သမွ်မွ ဒီတစ္ေနရာမွာေတာ့ ၀င္ေၾကးေပးရတယ္။ ကေလးေတြ အတြက္ လုပ္ထားတယ္ ဆိုေပမည့္ လူႀကီးေတြ အတြက္လည္း စိတ္၀င္စားစရာေတြ ႐ွိပါတယ္။ သြားလည္ၾကတဲ့ ကေလးေတြက အကုန္ ငယ္ေသးေတာ့ သူတို႔ အတြက္ေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းေပမယ့္ နားလည္တယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ တျခားကေလးေတြ ေဆာ့ေနတာေတြ႕ရေတာ့ သူတို႔ အတြက္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ Australian War Memorial ကို သြားၾကတယ္။ ရန္ကုန္က စစ္သမိုင္း ျပတိုက္လိုေပါ့။ အထဲမွာ အေတာ့္ကို စံုလင္ၿပီး ၾကည့္မဆံုးႏိုင္ေအာင္ ႐ွိလွပါတယ္။ ျပကြက္ေတြကလည္း စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းၿပီး တကယ္ ေလ့လာသူေတြ အတြက္ဆိုရင္ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီအေဆာက္အဦးဟာ ၾသစေၾတလ် စစ္သမိုင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အတြက္ပါ။ ျပတိုက္က စံုလင္ၿပီး ၾကည့္လို႔ ေကာင္းေပမယ္ ျပတိုက္ဟာ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ အေဆာက္အဦး ပံုစံႀကီးကိုက ၾကည့္လိုက္ရင္ ဂူဗိမၼာန္ အႀကီးစားလုိပါပဲ။ အေရာင္ကလည္း မိႈင္းျပျပနဲ႔ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဒီအေဆာက္အဦးရယ္၊ ပါလီမန္ရယ္က တတန္းတည္း ႐ွိေနပါတယ္။ ပါလီမန္ကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ ေတာင္ေျခမွာ မိႈင္းျပျပနဲ႔ ျမင္ေနရသလို၊ ဒီဘက္ကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္လည္း ပါလီမန္ကို ၀င့္၀င့္ႂကြားႂကြား ျမင္ေနရပါတယ္။ အေဆာက္အဦးေတြ ပံုစံကို ၾကည့္႐ံုနဲ႔ အတိတ္နဲ႔ မ်က္ေမွာက္ကာလကို ပီပီျပင္ျပင္ ခံစားရႏိုင္ပါတယ္။

 
ဒီအေဆာက္အဦးေတြက တတန္းတည္း ေပမယ့္ တကယ္ နာမည္ႀကီးတာကေတာ့ `ပါလီမန္ ႀတိဂံ´ (Parliamentary Triangle) ပါ။ ပါလီမန္ ႀတိဂံ ဆိုတာ ပါလီမန္ အပါအ၀င္ အေဆာက္အဦး ၃ ခုက (ဖိုခုံေလာက္) ဖိုခံုေနာက္ဆိုင္သလို တည္႐ွိ တည္ေဆာက္ထားတာပါ။ ပါလီမန္ အေဆာက္အဦးက ႀကိဂံ ထိပ္မွာ ႐ွိၿပီး အေျခမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမနဲ႔ စစ္ဦးစီခ်ဳပ္႐ံုးက တည္႐ွိေနတာပါ။
 
အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အေထြအထူး ႐ွင္းျပစရာ မလိုပါဘူး။ `တပ္မေတာ္သာ အမိ တပ္မေတာ္သာ အဖ´ ဆိုၿပီး စစ္တပ္ကို ဦးထိပ္တင္ေစတာ စစ္အစိုးရ ျဖစ္ေနတာ မဆန္းသလို၊ စစ္တပ္၊ ျပည္သူနဲ႔ အစိုးရဟာ ဖိုခံုေနာက္ေတြလို ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို ပင့္ေထာက္ မတင္ေစတယ္ ဆိုၿပီး ၾသစေၾတလ် အစိုးရ ႐ံုးစိုက္ရာ ကင္ဘာရာမွာ ပါလီမန္ ႀတိဂံကို အကြက္ခ်ထားတာပါ။  ဒီပံုမွာ အၫိဳေရာင္လိုင္းဟာ Land Axis (ကုန္းေျမ ၀င္႐ိုးတန္း)ပါ။ ကုန္းေျမ ၀င္႐ိုးတန္း တေလွ်ာက္မွာ စစ္သမိုင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာ ျပတိုက္ ႐ွိရာ Mount Ainslie ၊ ပါလီမန္ အေဆာက္အဦး ႐ွိရာ Capital Hill နဲ႔ သူ႔ေနာက္က Red Hill နဲ႔ Mount Bimberi တို႔ တတန္းတည္း တည္႐ွိေနပါတယ္။ အျပာေရာင္ လိုင္းကေတာ့ Water Axis ပါ။ ေရျပင္ ၀င္႐ိုးတန္း တေလွ်ာက္မွာေတာ့ Lake Burley Griffin ႐ွိပါတယ္။ ဒီေရကန္ရဲ႕ နာမည္က ကင္ဘာရာ ၿမိဳ႕ကို အကြက္ခ် တည္ေပးခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ ဗိသုကာရဲ႕ နာမည္ကို ဂုဏ္ျပဳၿပီး ေပးထားတာပါ။ ကင္ဘာရာက ပါလီမန္ ႀတိဂံဟာ ၀ါ႐ွင္တန္ ဒီစီကို အမွတ္ရေစပါတယ္။

အေမရိကန္ အစိုးရ ႐ံုးစိုက္ရာ ၀ါ႐ွင္တန္ ဒီစီကို ကၽြန္ေတာ္ ၂ ေခါက္ သြားလည္ ျဖစ္ပါတယ္။ အင္မတန္ႀကိဳက္ၿပီး တစ္သက္ မေမ့စရာ ခရီးတစ္ခုပါပဲ။ Smithsonian Station ကေန တက္လိုက္တာနဲ႔ Capitol အေဆာက္အအံုႀကီးကို ဘြားကနဲ႔ ေတြ႔လိုက္ရတာကို မွတ္မိပါေသးတယ္။ မေရာက္ဖူးခဲ့ေပမယ့္ ေဟာလီး၀ုဒ္ ႐ုပ္႐ွင္ေတြမွာ ၾကည့္ၿပီး ရင္းႏွီးေနတဲ့ Capitol အေဆာက္အဦးႀကီးကို ပထမဆံုး အႀကိမ္ဆိုေတာ့ အေတာ့္ကို ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတာပါ။ ၾကည့္ေနလို႔ မၿပီးေသးဘူး အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါဦး ဆိုလို သမင္လည္ျပန္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀ါရွင္တန္ အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးကို ေတြ႔လိုက္ရ ျပန္ေရာ။ ေနာက္ေတာ့ ေျမပံု ၾကည့္လိုက္မွ အေဆာက္အဦးေတြ တည္႐ွိေနပံုကို အေသအခ်ာ ေတြ႔လိုက္ရတာပါ။


ဒီပံုမွာ နာရီ လက္တံလို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဗဟိုမွာ Washington Monument ေက်ာက္တိုင္ ႐ွိပါတယ္။ ၁၂ နာရီမွာ အိမ္ျဖဴေတာ္ ႐ွိၿပီး ၃ နာရီမွာ Capitol အေဆာ္အအံုႀကီး တည္႐ွိပါတယ္။ ေအာက္ေျခမွာေတာ့ Jefferson Memorial တည္႐ွိပါတယ္။ ျမစ္၀ွမ္းတစ္ခုက ေရအုိုင္လိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနၿပီး အဲဒီနား တ၀ိုက္က သာသာယာယာ ႐ွိလွပါတယ္။ တဖက္မွာေတာ့ ပိုတိုမက္ ျမစ္ကမ္းမွာ Lincoln National Memorial က ခန္႔ခန္႔ညားညား တည္႐ွိပါတယ္။
...AND THAT GOVERNMENT OF THE PEOPLE, BY THE PEOPLE, OF THE PEOPLE SHALL NOT PERISH FROM THE EARTH.
ဆိုၿပီး အဆံုးသပ္တဲ့ လင္ကြန္းရဲ႕ မိန္႔ခြန္းကို ေက်ာက္ျပားမွာ ေရးထုိးထားပါတယ္။ Lincoln Memorial နဲ႔ ဗဟိုက Washington Memorial ၾကားမွာ Reflecting Pool ႐ွိၿပီး ကန္ထဲမွာ ေက်ာက္တိုင္ အရိပ္ကို လွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။ Forrest Gump ထဲမွာ ဗီယက္နမ္ စစ္ ဆန္႔က်င္ေရး တရားေဟာေနတုန္း သူ႔ေကာင္မေလး Jenny ေရထဲကေန တက္လာတဲ့ ေနရာေပါ့။ Google Maps မွာ "Washington D.C" ဆိုၿပီး ႐ွာၾကည့္ၿပီး Virtual Tour လုပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အေသအခ်ာ ျမင္ရပါတယ္။ တစ္ခါတည္း အနားမွာ ႐ွိတဲ့ Pentagon အေဆာက္အဦးကို ႐ွာၾကည့္လိုက္ပါဦး။ အေဆာက္အဦးက ဘာပံုစံ ႐ွိတယ္၊ ဘယ္နားမွာလည္း ဆိုတာကိုေတာ့ စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းေအာင္ ထိန္ခ်န္ထားလိုက္ပါမယ္။

PutraJaya Square
ကင္ဘာရာလို Planned City တစ္ခုကေတာ့ မေလး႐ွားႏိုင္ငံက Putra Jaya ဆိုတဲ့ အစိုးရ ႐ံုးစိုက္ရာ ၿမိဳ႕ပါ။ ေငြကို ေသာက္ေသာက္လဲ အကုန္ခံၿပီး ေဆာက္ထားတာပါ။ လူလုပ္ ေရကန္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္။ ကြာလာလမ္ပူနဲ႔ နီးနီးနားနားမွာ တည္႐ွိတာ ေကာင္းတဲ့ အခ်က္ပါ။ သူကလည္း Australia Capital Territory တုိ႔လို၊ Washington DC တို႔လို ျပည္နယ္တစ္ခု သပ္သပ္ပါပဲ။ မေလးထံုးစံ အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႕ အေဆာက္အဦးေတြကို အေသအခ်ာ ဒီဇိုင္းထုတ္ ေဆာက္လုပ္ထားတာ ေတြ႔မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ (ကေလးေတြ မ႐ွိတုန္းက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အဟဲ) သြားလည္တုန္းက ေရာက္ဖူးတယ္ ဆိုရံုပဲ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အေသအခ်ာ လည္ပတ္လိုက္ဖို႔ အခြင့္အေရး မရလို႔ စံုႏွံ႔ေအာင္ေတာ့ မေရာက္လိုက္ပါဘူး။ ၾကည့္လိုက္႐ံုနဲ႔ေတာ့ ႀကိဳက္ပါတယ္။ တေလာကေတာ့ အဲဒီက အေဆာက္အဦးေတြမွာ မ်က္ႏွာက်က္ ၿပိဳက်တာတို႔ ေရယိုတာတို႔ ျဖစ္လို႔ မ်က္ႏွာပ်က္ရတဲ့ သတင္းေတြေတာ့ ၾကားမိပါတယ္။ ဘာလိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီၿမိဳ႕ကိုလည္း ႀကိဳက္ပါတယ္။

ၿမိဳ႕ကြက္ေတြ အေၾကာင္း ေျပာရာမွာကုိယ့္ႏိုင္ငံ အေၾကာင္းလည္း ခ်န္ထားလို႔ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း မေကာင္းသည္ ျဖစ္ေစ အသံုးမက်သည္ ျဖစ္ေစ တကယ့္ အစိုးရဆိုတာ ႐ွိတုန္းက အမတ္ေတြ လႊတ္ေတာ္တက္တဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကို တီဗီြမွာ ၾကည့္ဖူးတာ ေရးေရး မွတ္မိပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အနည္းဆံုးေတာ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ညစာစားပြဲတို႔၊ ေက်ာင္းသားေတြကို စာစီစာကံုး ဆုေပးပြဲ လုပ္တဲ့ အခါမွာေတာ့ လႊတ္ေတာ္ ခန္းမကို မျမင္ရေပမယ့္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုေတာ့ အနည္းအက်ဥ္း ျမင္ရပါေသးတယ္။ ဗိသုကာ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆုရ လက္ရာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဟာ ဂႏၶ၀င္အေဆာက္အအံု ဒီဇိုင္း မမည္ေလာက္ေပမည့္ သူ႔ဟာနဲ႔ သူေတာ့ မဆိုးလွပါဘူး။ အမိႏိုင္ငံကို ကိုယ္စားျပဳ နတ္သမီးပံု ႐ုပ္ထုနဲ႔ အတြင္းဘက္ ဒီဇိုင္းေတြဟာ ထိပ္ဆုံုး မေရာက္ေပမည့္ စံေတာ့ မီပါတယ္။


ျမန္မာျပည္က (ယခင္) ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦးကလည္း ဗုဒၶဘာသာ တိုင္းျပည္ပီပီ ေ႐ႊတိဂံု ဘုရားနဲ႔ တတန္းတည္းမွာ ႐ွိေနပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဗိသုကာဆိုင္ရာ လက္ရာပါ။ဘုရား ေရွ႕ထားၿပီး လႊတ္ေတာ္ ေခၚတိုင္း ေထာက္ခံမဲေတြ အံုးအံုးကၽြက္ကၽြက္ လိမ္ညာ ေပးခ့ဲၾကတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးပါ။ အခုလည္း စစ္အစိုးရက ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ပ်ဥ္းမနားအနီး ေျပာင္းေ႐ႊ႕ၿပီး ၿမိဳ႕သစ္တည္တာ ဘာေၾကာင့္မွန္း နားမလည္ေလာက္ေပမည့္ ကုန္က်သမွ် ပိုက္ဆံေတြဟာ အက်ိဳး႐ွိ႐ွိ အဓိပၸါယ္႐ွိ႐ွိ အဆင့္အတန္း ႐ွိ႐ွိေတာ့ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။

ဒါေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳဖူးတဲ့ စိတ္၀င္စားၿပီး ႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့ အေဆာက္အဦးေတြ တည္႐ွိပံုပါ။ ကင္ဘာရာ ခရီးမွာ ပန္းေတြဟာ သူမတို႔ အဘြား၊ အေမ၊ သမီးေတြအတြက္ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့သလို ၿမိဳ႕တည္ထားပံု၊ အေဆာက္အဦးေတြဟာလည္း ကၽြန္ေတာ္အတြက္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကင္ဘာရာမွာ တျခားလည္စရာေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးေပမယ့္ ကေလးေတြနဲ႔ သြားတာဆိုေတာ့ အခ်ိန္မေပးႏိုင္လို႔ ေနာက္အေခါက္ေတြ သြားလည္ရပါဦမယ္။
Feed ေတြကို Subscribe လုပ္ၿပီး ဖတ္တဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီ Blog မွာ တျခား ျမန္မာ Blog ေတြက ေကာင္းႏိုးရာရာ ေလးေတြကို Preview လုပ္ထားပါတယ္။ Blog ကို လာလည္ၿပီး ဖတ္မယ္ဆို တစ္ထုိင္တည္းမွာ တျခား စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ Post ေလးေတြကိုပါ သြားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ Comment ေတြပါ ဖတ္လို႔ ရေတာ့ တျခားသူေတြ ၀င္ေရာက္ အားေပး ေဆြးေႏြးထားတာေတြ၊ အမွား ျပင္ေပးထားတာေတြပါ ဖတ္လို႔ ရတယ့္ အတြက္ အလည္လာဖို႔ ဖတ္ေခၚပါတယ္။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://wesheme.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

[　　　　　　　　　　　　　　　　　ရင္မွ ခံစားမႈမ်ား] 1 New Entry: တစ္ေန႕တာ အလြဲ(3)

တစ္ေန႕တာ အလြဲ(3)

တစ္ေန႕တာ အလြဲ(1)ဖတ္ခ်င္ပါက :z
တစ္ေန႕တာ အလြဲ(2)ဖတ္ခ်င္ပါက :z

ဒီလိုနဲ႕ပဲ စာၾကည့္ရင္းနဲ႕ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္သင္တန္းေက်ာင္းရွိရာကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ;) နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ စာေမးပြဲေျဖရမယ့္ အခ်ိန္ကို မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနျပီ။ အျမန္လြယ္အိတ္ေကာက္ယူ၊ ေမေမ့ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး စာေမးပြဲေျဖရမယ့္ အေဆာက္အဦးထဲလည္း ဝင္ေရာ၊ လုံျခဳံေရးအေစာင့္က သိပ္ေပးမဝင္ခ်င္ဘူး။ သင္တန္းသားကဒ္ျပျပီး "ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဝင္ခြင့္ေပးပါေနာ္" လို႕ ေလသံေပ်ာ့ေပ်ာ့နဲ႕ ေျပာမွ အင္တင္တင္နဲ႕ ဝင္ခြင့္ေပးတယ္သိလား။ :y စာေမးပြဲက သုံးထပ္မွာ ေျဖရတာပါ။ အေစာင့္က ခြင့္ျပဳတာနဲ႕ ေလွကားကို အျမန္ေျပးတက္ရေသးတယ္။ ဟူး ...........ေမာမွ ေမာ။ စာေမးပြဲခန္းကလည္း (3)ခန္းေတာင္ရွိတာ၊ ဘယ္အခန္းမွန္းမသိလို႕ အျပင္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ဆရာမကို ေမးရေသးတယ္။ :p အခန္းရွာေတြ႕လို႕ ဝင္သြားေတာ့ သူမ်ားေတြက ေျဖေနျပီ။ ဆရာမကို မခ်ိျပဳံးေလးျပဳံးျပျပီး ေမးခြန္းစာရြက္လွမ္းေတာင္းရေသးတယ္။ အခ်ိန္ေနာက္က်လို႕ မေပးခ်င္ ေပးခ်င္နဲ႕ေပမယ့္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး က ေျပာထားေပးေတာ့ စာရြက္လာေဝေပးပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက အခုမွ ေရာက္လာလို႕ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ ၾကည့္တယ္သိလား။ :d သူတို႕က ေနာက္က်ေနေတာ့ လာမေျဖေတာ့ဘူးလို႕ ထင္ေနတာ။ ;) သူတို႕ကိုလည္း မ်က္လုံးနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။ ဟိ ဟိ၊စကားေျပာလို႕ မရလို႕ေလ ။ :z

စာေမးပြဲစေျဖပါျပီ။ :z လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ခုံထိုင္ရတာေလ။ တစ္ေယာက္က ဘယ္ဆို၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ညာေပါ့ေနာ္။ က်မက ညာဘက္ျခမ္းမွာ က်တယ္သိလား။ ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ။ မွန္ကေနတစ္ဆင့္ ေနအရမ္းထိုးလို႕ေလ။ စာရြက္က အျဖဳကို ေနထိုးေတာ့ ေခါင္းငံု႕ျပီး ေျဖေနရတဲ့ က်မမွာ မ်က္စိစူးလြန္းလို႕ ေမးခြန္းေတာင္ ေသခ်ာမျမင္။ ခဏေတာ့ သည္းျငီးခံျပီး ေျဖေသးတယ္။ ၾကာလာေတာ့ မခံႏိုင္တာနဲ႕ ဆရာမကို ေခၚျပီး ေနရာနည္းနည္း ေရႊ႕ခြင့္ေတာင္းလိုက္တယ္။ ဆရာမက အစထဲက သိပ္မၾကည္ပါဘူးဆို အခုလို ဂဂ်ီဂေဂ်ာင္က်ေတာ့ ပိုေတာင္မၾကည္ေတာ့ဘူး။ ဘုၾကည့္ၾကည့္တယ္သိလား။ ဟိ ဟိ၊ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေနာက္ဆရာမတစ္ေယာက္က အခုနက ဆရာမအစား "ေရႊ႕ေရႊ႕" လို႕ ဝင္ေျပာေပးတယ္။ က်မလည္း ခြင့္ျပဳခ်က္ရရခ်င္းပဲ ထိုင္ခုံအလယ္ေလာက္ကို ေျပာင္းေျဖလိုက္ေတာ့တယ္။ :z စာေတြကလည္း ခက္လိုက္တာ။ ဘာေတြမွန္းကို မသိ၊ ေခါင္းကလည္း မူးေနျပီ။ ဒီၾကားထဲ ၊ ဝတ္ထားတဲ့ ပါတိတ္ဝမ္းဆက္က ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတယ္သိလား။ က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္နဲ႕ ။ ျမန္မာဝတ္စုံဆိုတာ ပြဲလမ္းသဘင္တို႕ ဘာတို႕သြားရင္သာ က်က္သေရရွိရွိ လွတာ။ စာေမးပြဲလို ေနရာၾကီးမွာ ျမန္မာဝတ္စုံနဲ႕ ဆိုေတာ့ ဟင့္ ဟင့္။ လက္ကလက္ရွည္နဲ႕ စာေရးရတာ မလြတ္လပ္၊ စာေတြကလည္း အမ်ားၾကီးနဲ႕ ။ :c

အဲဒီ၊ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္သင္တန္းၾကီးေပါ့။ စတက္ကတည္းက ဝတ္လိုက္ရတဲ့ ျမန္မာဝတ္စုံ၊ သင္တန္းျပီးခါနီးလို႕ စာေမးပြဲ ေျဖတဲ့အခ်ိန္ထိ ဒီျမန္မာဝတ္စုံပဲ။ ပူက ပူ၊ အိုက္က အိုက္နဲ႕၊ စာေမးပြဲေျဖရတဲ့အထဲ ဒီဝတ္စုံ က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ၾကီးနဲ႕ စာေမးပြဲေျဖေနရတဲ့ သင္တန္းသူေတြအျဖစ္ကို ၾကည့္ၾကပါအုန္းရွင္။ အမ်ိဳးသားေတြဆို ပိုဆိုးေသး။ တိုက္ပုံၾကီးဝတ္ျပီး စာေမးပြဲေျဖရတယ္။ ပိုေတာင္ သနားဖို႕ေကာင္းတယ္ေနာ္။ ;)

ေရးေျဖစာေမးပြဲျပီးေတာ့ ႏႈတ္ေျဖစာေမးပြဲလည္း ေျဖရေသးတယ္ရွင့္။ အဲဒီေန႕ပဲလား။ ေနာက္တစ္ေန႕လား ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့လို႕ ထည့္မေရးေတာ့ဘူးေနာ္။ ဘာလိုလိုနဲ႕ စာေမးပြဲၾကီးႏွစ္ခုကို ေျဖဆိုႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ၊ စာေမးပြဲလည္း ျပီးေရာ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ဆာေနမွန္းမသိတဲ့ အစာအိမ္က ဆႏၵျပေတာ့တယ္သိလား။ ဟိ ဟိ။ အဲဒါနဲ႕ Million Coin မွာ ေၾကးအိုးဆီခ်က္စား၊ Melon Soda ေသာက္လိုက္ရေတာ့တယ္။ :z

စကားမစပ္၊ ဗ႐ုတ္သုခေန႕တစ္ေန႕အေၾကာင္းကို TAG ထားေသာ ကိုပုလုေကြး နဲ႕ ကိုျဖိဳးေဝတိုးတို႕ေရ။
TAG post ကို အရွည္ၾကီး ေရးေပးလိုက္တယ္ေနာ္။ ;)

ေရးျပီးျပီဆိုေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း TAG ရအုန္းမယ္ေလ။ :z :z ဒီတစ္ခါေတာ့ နည္းနည္းပဲ TAG ေတာ့မယ္။ အရင္TAG ကိုေတာင္ မေရးေပးတဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီးဆိုေတာ့၊
မမေဆာင္းက ေရးေပးမယ္လို႕ ကတိေပးထား၊
ကိုRepulic ေလးက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန၊
မမျမတ္ႏိုးက မအားေသး၊
ကိုေဝက ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ။

ဟိ ဟိ။ ေျပာရင္းေျပာရင္းနဲ႕ အတင္းတုတ္သလိုျဖစ္ေနျပီ။ ;) အဲလိုမ်ိဳးဆိုေတာ့ အခု ဒီPost ကို မေရးရေသးဘူးလို႕ ထင္တဲ့ သုံးေယာက္ကိုပဲ TAG ေတာ့မယ္။ :z

ကံဆိုးသူေမာင္ရွင္(အဲေလ၊ ဟုတ္ပါဘူး)ကံေကာင္းသူအစ္ကိုၾကီးမ်ားကေတာ့
ကိုမိုးေျပး၊
ကိုဝင္းေဇာ္၊
ကိုရွင္ရဲထြတ္ တို႕ ပဲျဖစ္ပါေၾကာင္းအသိေပးေၾကျငာအပ္ပါသည္။ ဒူ......ေဝ......ေဝ။ :z


:z မေန႕က ေနမေကာင္းလို႕ စာဆက္မေရးႏိုင္လို႕ ဒီေန႕မွ ေရးလိုက္ရတာ စိတ္ဆိုးရဘူးေနာ္။ :z

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://www.megumi21.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.

Subscribe to: Posts (Atom)