ဗ႐ုတ္သုတ္ခ က်တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ ...
မဂၤလာပါဗ်ာ။ ခင္မင္ရပါတဲ့ မမဝါ ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ တက္ဂ္ထားတာေလးပါ။ ဒီတစ္ေခါက္ မမဝါ လက္စြမ္းျပထားတာ ၂၂ ေယာက္ေတာင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဟီး... ကံထူးရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲေနာ္... အခုတေလာ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ တက္ဂ္ဂိမ္းေလးေတြ ေခတ္စားေနပါတယ္။ အေဟးေဟး... သူကတက္ဂ္လိုက္၊ ကိုယ္ကျပန္တက္ဂ္လိုက္နဲ႔ ေပ်ာ္စရာႀကီးေနာ္... တက္ဂ္ေႂကြးပိေနတဲ့ သူေတြကေတာ့ ေခါင္းမေဖာ္တမ္း အျပတ္ေရးေနၾကရေတာ့တာေပါ့။ လူခ်စ္လူခင္ မ်ားတဲ့သူေတြဆိုရင္... အင္း... မေတြးရဲစရာ... ဟီး....
ဗရုတ္သုတ္ခ အက်ဆံုးေန႔ တဲ့။ ဗရုတ္သုတ္ခ က်တဲ့ေန႔ေလးေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ဘာေရးရင္ေကာင္းမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ဆံပင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ျဖဴသြားတယ္။ အဟဲ...
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အခုေလာေလာလတ္လတ္ ဗရုတ္သုတ္ခ က်တဲ့ေန႔ေလးတစ္ေန႔ကို အမွတ္တရ ပို႔စ္တင္လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။
ေအာက္တုိဘာလ-၁၀ ရက္ေန႔။ 雙十節 လို႔အမည္ရတဲ့ Double Ten(th) Day မွာပါ။ ႐ံုးပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပူတူတူးေလးရဲ႕ အစ္မနဲ႔ ခင္ပြန္းလဲ အိမ္ကို အလည္ ေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီေန႔က ေနသာၿပီး ရာသီဥတု အရမ္းသာယာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ က်ီးလုံၿမိဳ႕ ( 基隆 )ေလးက က်ံဳးက်င့္ ဥယ်ာဥ္ေလး ( 中正公園 ) ကို အလည္သြားဖို႔ စိတ္ကူးရသြားပါတယ္။ 
အေပၚပံုေလးက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ စီးေတာ္ယာဥ္ေလးပါ။ ႐ွဳစားၾကပါကုန္ ။ ဟီး... ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ပူတူတူးေလးက တစ္စီး၊ သူတို႔ စံုတြဲက တစ္စီး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးသြားၾကပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းကအခုမွ စပါတယ္။ ဒန္ တန္႔ တန္႔.....
ၿမိဳ႕ထဲမွာ ေျမေအာက္လွိဳဏ္ေခါင္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သြားရမဲ့လမ္းမသိေတာ့ ေနာက္ကပဲ follow လိုက္ပါတယ္။ ဟီး... ေျမေအာက္လွိဳဏ္ေခါင္းကအထြက္မွာ သူတို႔က ညာေကြ႔သြားေတာ့ တားတားလဲ လိုက္ေကြ႔တာေပါ့။ ဆိုင္ကယ္ သံုးေလးစီး၊ ရဲဆိုင္ကယ္ အပါအဝင္ လမ္းေဘးမွာ ရပ္ထားတာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ထိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ႏွလံုးခုန္တာ တဒိန္းဒိန္းဒိန္း နဲ႔ေပါ့။ သူတို႔ဆိုင္ကယ္ကို ရဲကအရင္တားပါတယ္။ ဘုရား၊ ဘုရား... ရဲဖမ္းၿပီ ဆိုတာသိလိုက္ပါတယ္။ ဟီးဟီး... တားတားလဲ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဆက္ေမာင္းမလို႔ ။ ... မရပါဘူး။ အတင္းတားပါတယ္... ဒါနဲ႔ပဲ သေဘာေကာင္းတဲ့ရဲႀကီးနဲ႔ အေခ်အတင္ေဆြးေႏြးရင္း အတူတူသြားမွန္းသိလို႔ ႏွစ္စီးစာ ဒဏ္မ႐ိုက္ပဲ Discount တစ္စီးစာပဲ ႐ိုက္လိုက္လို႔ $ *** ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ပလံု ပလံု ပလံု.....
လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္လဲ ေရာက္ေရာ ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ပူေနတဲ့ ေနမင္းႀကီး ဘယ္ေရာက္ သြားမွန္းမသိေတာ့ပါ။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး ေမွာင္မဲၿပီး မိုးသဲသဲမဲမဲ ႐ြာပါေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ဒုေကၡာ.. ကိုယ္က်ိဳးေတာ့နဲၿပီ ။ ဒါနဲ႔ပဲ မိုးကာအက်ႌ အျမန္အျမန္ဝတ္၊ မိုးထဲေရထဲမွာ ဇြဲနပဲ ႀကီးစြာနဲ႔ ခရီးဆက္ရပါေတာ့တယ္။ ဘ႐ူး.. ဘ႐ူး.... မိုးအရမ္းသဲေတာ့ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ ေလကာမွန္ကေနျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကလဲ ခပ္ဝါးဝါးပဲ ျမင္ရပါေတာ့တယ္။ ဗရုတ္သုတ္ခက်လိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ မျမင္မစမ္းနဲ႔ တစ္နာရီေက်ာ္ေမာင္းလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဥယ်ာဥ္ကို ဘုရားမလို႔ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ဟူး....
သြားခ်င္တဲ့ေနရာက ေတာင္ေပၚမွာပါ။ မသြားခင္က ရာသီဥတု အရမ္း သာယာေနေတာ့ ထီးမယူလာမိၾကဘူးေလ။ အနီးအနားမွာ ထီးေရာင္းတာ မေတြ႔တာနဲ႔ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး ေလးေယာက္သား မိုးကာအက်ႌ၊ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကိုယ္စီေဆာင္းၿပီး ကိုး႐ိုးကားရားနဲ႔ ေတာင္စတက္ပါေတာ့တယ္။ ဟီးဟီး... ဒန္ တန္တန္... 
ဒီပို႔စ္ေလးထဲက ပံုတခ်ိဳ႕ကို အင္တာနက္က ေဒါင္းလုဒ္ လုပ္ထားတာပါ။ မိုးအရမ္း႐ြာေနေတာ့ ကင္မရာ လက္စြမ္းျပခြင့္မရလိုက္ပါဘူး။ ဟီး.. ေတာင္ေပၚကေန အေပၚစီးျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးပါ။
အဓိကကေတာ့့ ေတာင္ထိပ္က ကြမ္းရင္းမယ္ေတာ္ (觀音) ႐ုပ္တုကို ဖူးေမွ်ာ္ဖို႔ပါ။ ႐ုပ္တုကေတာ္ေတာ္ေလးကို ႀကီးမားပါတယ္။ ႐ုပ္တု အတြင္းဘက္မွာ စင္ကာပူ စင္တိုဇာက မာလိုင္းယင္းလို အေခါင္းေပါက္ပါ။ အေပၚအထိေလွကားနဲ႔ တက္လို႔ရပါတယ္။ ေအာက္ပံုေလးက ႐ုပ္တု အတြင္းဘက္မွာ ႐ိုက္ထားတာပါဗ်ာ။
ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ လူေတြက မိုးကာအက်ႌဖိုး႐ိုးဖားရားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလးေယာက္ကို အထူးအဆန္း ဝိုင္းၾကည့္... ဟီးဟီး... ေမာ္ဒယ္ဘိြဳင္း၊ ေမာ္ဒယ္ဂဲလ္ေလး ေတြဆိုေတာ့လဲ ၾကည့္ပါေစေပါ့... ေနာက္မွ ေစ်းဆိုင္ေတြ႔လို႔ ထီးကို ၃ ဆ ေစ်းႀကီးေပးၿပီး ဝယ္ေဆာင္းလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ပလံု ပလံု ပလံု....
ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မတက္ဂ္ေတာ့ပါဘူး။ စိတ္ေကာင္းေတြဝင္ေနတာ။ ဟီးဟီး... အားလံုးေသာ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမေတြလဲ ေရးၿပီးေလာက္ၿပီထင္လို႔ပါ။
႐ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://nl80.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.