ဓားမတိုတေခ်ာင္း ရဲ ့ရင္ခုန္သံ
ဓားမတုိတေခ်ာင္းရဲ ့ရင္ခုန္သံ
(မင္းဒင္ ေရးသည္။)
ေတြးလိုက္ ၊ ေျပာလုိက္မွျဖင့္ အဆန္းခ်ည္းပဲ ထင္ခ်င္လည္း ထင္ႀကေပေတာ့ ဗ်ာ။က်ဳပ္စိတ္ထဲ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ယံုႀကည္ေနတာ တခုရွိေနတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႀကီး ထဲမွာ လူစိတ္ရွိတဲ ့၊လူသိကၡာနဲ ့ေနခ်င္တဲ ့ စစ္သားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္ ဆိုတာပဲဗ်။ ဒီေလာက္စုတ္ျပတ္ေနတဲ ့ တိုင္းျပည္ႀကီး ကုိ ေကာင္းရာမြန္ရာ ဘဝေရာက္ေစ့ခ်င္တဲ ့စစ္သားေတြ ရိုက္သတ္ေတာင္မကုန္ဘူး လို ့က်ဳပ္ယံုေနတယ္။ ရူးတယ္လို ့ဆိုခ်င္လည္း ဆိုႀကေပေတာ ့။
ေအးေလ။ က်ဳပ္ငယ္ငယ္က ရွဳိးဝုိင္းမွာ သူမ်ားကုိ ဖဲလိမ္လိမ္ရုိက္တဲ ့ေတးထုပ္ လုိ ရုဒ္မက္ဆိုတာႀကီးကို ထုတ္ရွဳိး ၊ ျပည္သူအမ်ားစု ေထာက္ခံတဲ ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ အမ်ဳိးသမီးႀကီးကို အိမ္ထဲ ပိတ္ေလွာင္၊ တမ်ဳိးသားလံုး ဖြတ္ေက်ာျပာစု ခရုဆံက်ြတ္ ဘဝေရာက္ေနတာေတြ ကုိ အလိုတူေနတာ စစ္သားတုိင္းေတာ ့မဟုတ္ေလာက္ဘူးဗ်ာ။
ျပီးစလြယ္ေတြးျပီးေျပာလုိက္တာလို ့ေတာ ့မထင္ေလနဲ ့ဗ်။ က်ဳပ္ဘဝမွာ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေလာက္အထိ လက္ပြန္းတတီးေနခဲ့ဘူးလို ့ဗ်။ ေအာ္ .. ။စကားမစပ္ မႀကာခင္ကမွ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရာထူးရသြားတဲ ့ လွေဌးဝင္းေတာင္ က်ေနာ့္နဲ ့ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ သမုိင္းေကာလိပ္က စက္မွဳလုပ္အားေပးမွာ ဆံုခဲ့ေသးဗ်ာ။ဖင္ကေလး လိမ္က်စ္က်စ္နဲ ့ စကားရည္လုပြဲမွာ ဝင္ႏႊဲေတာ ့ ဘိလပ္ျပန္ ဆိုတဲ ့ေခါင္းစဥ္နဲ ့ တေဝါေဝါပြဲက်ေအာင္ လုပ္သြားႏုိင္လို ့က်ဳပ္
တုိ ့ က ဘိလပ္ျပန္လို ့ေခၚတာ။ သူက က်ဳပ္တို ့နဲ ့ စာရင္ လူေတာ္ေနာ။ လူရည္ခ်ြန္ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း ။ က်ဳပ္နဲ ့အဖြဲ ့က်စဥ္ကေတာ့ တကယ္ကို ေတာ္တည့္ ့ မွန္ကန္စိတ္ရွိတဲ ့ ေမာင္ဗ် ။
.............................................
ေနဦး ။ လြန္ခဲ့တဲ ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က ဘန္ေကာက္မွာ ၊ ေလတပ္ဗိုလ္မွဴးေဟာင္း တေယာက္နဲ ့ဆံုမိေတာ့ ... က်ဳပ္လည္း သိပ္ရင္းႏွီးေန၊ စိတ္ထဲလည္း ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ ရွိတာနဲ ့့ ခင္ဗ်ားတို ့စစ္သားေတြ ဗ်ာ ၊ တုိင္းျပည္ဖာျဖစ္ေနတာ မသိေလေရာ့သလား ေမးလုိက္မိသဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ေတာ္က မ်က္ေထာက္ နီႀကီးနဲ ့ က်ဳပ္ကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ပက္တယ္။
ထမင္းစားေနတာဗ်။ မစင္စားေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ မသိပဲေနပါ့မလား ။ လုပ္လို ့မရလုိ ့ ျငိမ္ေနရတာတဲ ့။ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္စိတ္ထဲ ဝမ္းသာမိသလို ျဖစ္သြားတာအမွန္ပဲ ဗ်ာ။
...........................................
သူေျပာတာဟုတ္မယ္ဗ်။
က်ဳပ္တို ့ေခတ္က ရုိးရုိးစစ္သားတေယာက္ေတာင္ ရပ္ကြက္ထဲ လမ္းထဲ ဝင္လာရင္ အထင္တႀကီး တေလးတစား မ်က္လံုးေတြနဲ ့။ မိန္းခေလးေတြလည္း ငါ့ ရည္းစားက စစ္ဗိုလ္၊ စစ္သား ဆုိျပီး ဂုဏ္ယူႏုိင္ခဲ့တဲ ့ေခတ္။ အခုမ်ားေတာ့ဗ်ာ။ စစ္ဗိုလ္စစ္သား လမ္းမွာေတြ ့ရင္ ဘာမ်ားဒုကၡေပးအံုးမလဲ ဆိုျပီး ေဝရာမဏိေနတဲ ့ေခတ္။
ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ ။ တပ္ကနားသြားတဲ ့ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတဲ ့ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္ျဖစ္ လူေတာကို တုိးလို ့မရဘူး။ ရုိးရိုးစစ္သားလည္း ထို ့နည္းလည္း ေကာင္းပဲ ။ က်ြန္ေတာ္က ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က အနားယူခဲ့တာဗ်လုိ ့ ရင္ေကာ့ေျပာႏိုင္တဲ ့ သူရယ္လုိ ့မေတြ ့ သေလာက္ပဲ ဗ်ာ။
သတၱဳတြင္းဝန္ႀကီး အျဖစ္ကေန အနားယူခဲ ့တဲ ့ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေက်ာ္မင္း ေတာင္ အလုပ္က အနားေပးခံရျပီး စမ္းေခ်ာင္းက က်ဳပ္အသိ ဆံပင္ ညွပ္ဆုိင္ကို ေရာက္ေရာက္လာ တတ္လို ့ ေတြ ့မိေသးတယ္။ သူ ့ႀကည့္ရတာ တခုခု ကိုစိုးရိမ္ေႀကာက္လန္ ့ေနတဲ ့ပံုပဲ ။ေတြ ့ သမ်ွလူ သူက ျပံဳးျပျပီး ဝင္ေရာေနေပမဲ ့ လူေတြက သိပ္ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရွိပံုမရဘူး။ သူ ့ ေနရာဝင္ေနႀကည့္တာ သိပ္ေတာ ့မနိပ္လွဘူးဗ်ာ။
........................................
အခုလက္ရွိ စစ္ဥပေဒရံုးက က်ဳပ္မိတ္ေဆြ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီးတေယာက္ဆုိ သူ ့အိမ္ က်ဳပ္သြားလည္ တဲ ့အခါ ျမဝတီတုိ ့ ျမန္မာ့ ရုပ္ျမင္သံႀကား တို ့က ေပၚလစီသီခ်င္းေတြ ဖြင့္ေနတာနဲ ့ ႀကံဳရင္ က်ဳပ္ကုိ အားတုံ ့ အားနာ မ်က္ႏွာပူတဲ ့ပံုစံနဲ ့ ထထ ပိတ္ရွာတယ္ဗ်ာ။
...........................................
မွတ္မွတ္ရရတခုလည္း ရွိေသးဗ်ာ။ အခုလက္ရွိ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္ဥာဏ္ဝင္း ၊ လြန္ခဲ့ တဲ ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က ဥေရာပအစည္းအေဝးသြားတက္ပံုကို ဒီဗြီဘီ ရုပ္သံမွာ ႀကည့္လိုက္ ရတယ္။ သူ ့ွခမ်ာ အစည္းအေဝးသာ တက္ခြင့္ရရွာတာ ၊ လူေတာ တိုးလို ့မရဘူး ဆိုတာ အထင္အရွားပါပဲ ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံတကာ ေခါင္းေဆာင္ေတြက အစည္းအေဝးခန္း ျပင္ပမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဝုိင္းဖြဲ ့ျပီး ရီေမာေျပာဆုိေနႀကတာကုိ ေမာင္ဥာဏ္ဝင္းက ခပ္လွမ္းလွမ္း ဝိုင္းအျပင္ ကေန ေငးေနရရွာတယ္။ က်ဳပ္တို ့ကေလးဘဝတုန္းက ကစားဝိုင္းထဲ ပါခြင့္ မရတဲ ့ ကေလးတေယာက္ ပံုစံနဲ ့ တထပ္တည္း ဗ်ာ။ တမင္မ်ားက်ဥ္ထားေလသလား ၊ ကိုယ့္ေမာင္ကပဲ အိမ္က်ယ္မ်ဳိး ျဖစ္ေလေရာ့သလား။ က်ဳပ္ေတာ့ သူ ့ကို သနားေန မိ ေတာ့ တာပဲဗ်ာ။
.........................................
ကဲ ... ႀကည့္ ။ ဒီလို ပံုစံမ်ဳိးေတြႀကံဳေနေတြ ့ေန ခံစားေနရတာကုိ ဘယ္စစ္သားက ဝမ္ေျမာက္ဝမ္းသာ ရွိပါ့မလဲ ဗ်ာ။ သူတို ့ လည္း လက္ရွိစစ္တပ္ကုိ တကယ္ကုိတိုင္းျပည္ ခ်စ္တဲ ့စစ္တပ္ႀကီးအျဖစ္ေျပာင္းခ်င္မွာ ၊ အခြင့္အခါကို ေခ်ာင္းေနမွာ အေသအခ်ာပဲဗ်။ ေလာကႀကီးမွာဗ်ာ။ ဘယ္ေနရာဘယ္လူမ်ဳိးမဆို အေကာင္းအဆိုးဒြန္တြဲေနတာ သဘာဝ ပါ။
ဒီေခတ္ႀကီး စစ္ဗိုလ္လာျဖစ္ရတာကုိ ရွက္ရေကာင္းမွန္းသိတဲ ့စစ္ဗိုလ္ေတြလည္း ရွိမွာမွ ဒုနဲ ့ ေဒး ထင္ပါ ့။
အဲသလိုေမာင္ေတြ ေခါင္းေထာင္ခြင့္ရတာနဲ ့ ျမန္မာျပည္အေရးက ဆိုင္းေတြ ဗံုေတြ မပါပဲ ဝုန္းကနဲ ပြဲျပီးမွာ ျမင္ေယာင္ေသးဗ်ာ။
ဒီအခ်ိန္မွာ လူထုဖက္ကို ရပ္တည္ရဲတဲ ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေပၚလာခဲ့ ရင္ သူ ့ အတြက္ေတာ ့ အပါယ္တံခါး ပိတ္ျပီ ဗ်ာ။ လူသာဓုေခၚ နတ္သာဓု ေခၚ ရံုတင္မက စစ္တပ္ႀကီးလည္း သိကၡာျပန္တက္ ၊ ျမန္မာေတြလည္း လူ ့ဘဝ ျပန္ရ ။အိုဗ်ာ.. ။ တြတ္ ၊ ဒဲ ့ ။ ဒြန္ တင္မကဘူး မဂၤလာစံုတြဲ အတြဲေထာင္ခ်ီ ေပါက္တဲ ့ ကိန္း လိုမ်ဳိးကုိ ဆုိက္မွာဗ်။
ဒီလုိ စစ္သားမ်ဳိး ေပၚလာလို ့ကေတာ့ က်ဳပ္က သူ ့ပံုနဲ ့ေငြစကၠဴတခ်ဳိ ့ ျမန္မာျပည္မွာ ထုတ္ေဝဖို ့ အဆုိတင္ျဖစ္ေအာင္ကုိ တင္အံုးမွာ ဗ်ား ။
..................................
ေအာ္.. ။ က်ဳပ္က ဒါမ်ဳိး ကို ထိုင္ေမ်ွာ္ေနတာေတာ ့ဘယ္ဟုတ္မလဲဗ်ာ။ ဒီေလာက္ လူမဆန္ေအာင္ မိုက္ရုိင္းယုတ္မာေနတာ၊ လူမိုက္ငွားေခ်ာင္းရုိက္၊ မေတာ္မတရား ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ် ၊ မတရားတာမွန္သမ်ွ ကန္ထရုိက္ ဆြဲထားတဲ ့ အစိုးရမင္းမ်ား သူ ့ ဖာသာ ပြဲျပီးသြားလိမ့္မယ္လို ့ ထိုင္ေတြးေန ေလာက္ေအာင္ေတာ ့ က်ဳပ္မရူးဘူး ဗ်။
ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ရင္ ျမန္မာျပည္ ဒီဘဝက လြတ္္ပါ့မလဲ ၊ ေန ့တိုင္းေတြး၊ေန ့တိုင္းႀကံေပါ့ ။ နည္းမ်ဳိးစံု ႀကံဆုိ တိဘက္ေတြ လုပ္သလို တိုက္ျမင့္ျမင့္၊ ေက်ာက္တုိင္ျမင့္ေပၚ တက္ျပီး အေသခံခုန္ခ်ဘုိ ့၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက ဓားမတိုေလးကို မ်က္စခဲျပီး ၊ လက္လွမ္းမွီတဲ ့ဒင္းတုိ ့ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကုိ လက္စတုံးဘို ့ အထိေတာင္ အစြန္းေရာက္မိတဲ ့အထိ ပါဗ်ာ။ဥာဏ္မပါတဲ ့တေဇာက္ကမ္းနည္းေတြမို ့ ေဘးခ်ိတ္ထားရသဗ်ာ ။
......................................
ႀကံေန၊ ေတြးေန ခံစားေနႀကတာေတာ ့ က်ဳပ္တေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး ဗ်။ ျမန္မာတိုင္း တေယာက္တမ်ဳိး ပံုစံအမ်ဳဳိးမ်ဳိးနဲ ့ ေဝဒနာသည္းေနႀကတာ ပါပဲဗ်ာ။
ဂ်ာမဏီမွာေနတဲ ့ မိတ္ေဆြကေတာ့
က်ဳပ္တုိ ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ ေသာက္သံုးကုိ မက်ဘူး။ ဒီလုိ ပံုစံနဲ ့ဘယ္ေတာ့မွ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ မရဘူး။ ေနာက္ထပ္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ လည္း မရဘူး။ က်ေနာ့္ တသက္ ဘယ္ေတာ့မွ မရဘူး ဆိုတာ ဘယ္လုိေလာင္းေႀကးမ်ဳိးမဆို ထပ္လိုက္ခ်င္တယ္။ ဘန္ကီမြန္းေတာင္ စိတ္ပ်က္ေနျပီ။ အတုိက္အခံ ဆိုတဲ ့ေကာင္ေတြကလည္း ဘာမွ ေသာက္သံုးက်တဲ ့ေကာင္ေတြ မဟုတ္ဘူး .... တဲ ့။
.........................................
ဒိန္းမတ္က မိတ္ေဆြတေယာက္ကေတာ့ တပံုစံဗ်။
..... က်ေနာ္ ့မိသားစုေနာင္ေရး က်ေနာ္ ့ေနာင္ေရး စိတ္ေအး ရျပီ။က်ေနာ္တို ့ ႏိုင္ငံလြတ္ေျမာက္ေရးဘက္္ဆီ ဦးတည္ရအံုးမယ္ ။မေလးရွားလုိ ႏိုင္ငံမ်ဳိး ကိုသြားျပီး ဒုကၡဆင္းရဲမ်ဳိးစံုႀကံဳေနတဲ ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြအခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုတုိက္ပြဲ ဝင္အံုးမယ္ .... ဆိုပဲ ။
.....................................
လီဆုိသုိက မိတ္ေဆြကလည္း တဘာသာဗ်ာ။
သူက က်ဳပ္ေရးခဲ့ဘူးတဲ ့ ေခတ္ဆန္းခ်ိန္ေရာက္လုနီးျပီ ဖတ္ျပီးကတည္းက ႏွစ္ရက္ျခား ဆိုသလို ...
ဘယ္ႏွယ့္လဲ ဗ်။ ခင္ဗ်ား ေခတ္က မဆန္းေသးဘူးလား ဆိုျပီး မအီသံေလးနဲ ့လွမ္းလွမ္း ေမးသဗ်ာ။ မအီသံဆိုတာ က်ေနာ့္အေမေျပာဘူးတဲ့ အညာစကားဗ်။ ေငါ့ေတာ့ေတာ ့သံလို ့ ဆိုႏုိင္ထင္ပါ့။ .....
..........................................
အမယ္.. ။ ဖူးခက္ျမိဳ ့က ေရြ ့ေျပာင္းအလုပ္သမား တေယာက္ကလည္း တလိုင္းဗ်။
.. ဆရာ .။ နယ္စပ္က ေက်ာင္းသားေတြဆီမွာ ေသနတ္ေတြ ရွိတယ္ဆို ။ က်ေနာ္တို ့ တက္ပစ္ခ်င္တယ္ ။ဘယ္လိုဆက္သြယ္ရမလဲ ဆရာ ။ ဘာလဲဗ်ာ။ ဂန္ဘာရီဆိုတဲ ့ လူက ေဒၚစုျခံေရွ ့လက္ကိုင္စပီကာနဲ ့ အလွဴခံေအာ္သလို သြားေအာ္တာ ကို အဟုတ္မွတ္ ေနႀကတယ္ ၊ ဘန္ေတြ ဂန္ေတြ ေမ်ွာ္ကုိေမ်ွာ္ မေနနဲ ့ဆုိပဲ ဗ်။
......................................
က်ဳပ္ဘယ္သူ ့ကိုမွ အျပစ္ေျပာစရာေတာ ့မရိွပါဘူးဗ်ာ။ သို ့ေသာ္ညည္းခ်င္းခ်ေနတဲ ့သူေတြ ေတာ ့က်ဳပ္သေဘာသိပ္မေတြ ့လွဘူးဗ်။ ညည္းတာညည္းပါ ၊ က်ဳပ္လည္း ဘာသားနဲ ့ ထုထားတာမွတ္လို ့ ညည္းတာပါပဲ ။ ငတ္ေနတဲ ့သူေတြကုိ မင္းတို ့ေတာ့ ငတ္ျပီ။ ကိုယ္က်ဳိးနည္းျပီး ။ လဲသာေသႀက၊ တြင္းသာနက္နက္ ႀကိဳတူးႀကေပေတာ ့.. ဆိုတာမ်ဳိး အားေပးသလို မျဖစ္ေအာင္ေတာ ့ က်ဳပ္ျမဲျမဲ သတိခ်ပ္သဗ်ာ။ ကိုယ္တိုင္ႏွာေစးေခ်ာင္းဆိုးျဖစ္ျပီး စိတ္ဓာတ္က်ေနရင္းလည္း တျခား ျမန္မာေတြ ကို မကူးစက္ေအာင္ ပုဝါေလးနဲ ့ တဟြတ္ဟြတ္လုပ္သင့္တယ္ထင္
လို ့ဗ် ။
.........................................
အစိုးရမင္းမ်ား ကုိ လားပင္စင္ေပးဘုိ ့ဆိုတာ ထင္သေလာက္ေတာ ့ဘယ္လြယ္ပါ့ မလဲ ဗ်ာ။
ႏိုင္ငံသစ္တခု ထူေထာင္တာမေျပာနဲ ့ ၊ က်ဳပ္ရဲ ့ျခံထဲမွာ ဒုတိယေျမာက္ဘူးစင္ထူေထာင္တာ ေတာင္ အခက္အခဲေတြ မ်ဳိးစံုနဲ ့။
ႀကံဳတုန္း ေျပာလိုက္ရအံုးမယ္။ ပထမ ဘူးစင္က အခ်ိန္တန္လို ့နိဂံုးခ်ဳပ္သြားေတာ့ ဒုတိယ ဘူးစင္အတြက္ လံုးပန္းရျပန္ေရာ ဗ်ာ။ မလံုးပန္းလို ့မျဖစ္ဘူး ဗ်။ ဘူးပင္တုံးသြားေတာ့ ေပသံုးဆယ္ ဆယ့္ငါးေပေလာက္ ရွိတဲ ့ဘူးစင္ႀကီးက အိမ္ေရွ ့မွာ မ႑ပ္ႀကီးလုိျဖစ္က်န္ ခဲ့တာေလ၊ ေအးေပါ့ဗ်ာ။ ဘူးပင္ရွိတုန္း ဘူးစင္ႀကီးက မသိသာေပမဲ ့ ဘာပင္မွဘာႏြယ္မွ မရွိတဲ ့ ဝါးတုိင္ဝါးရုိး အျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ ့စင္ထီးထီးႀကီးဟာ က်ဳပ္ကုိ ဒုကၡေပးေတာ့ တာပဲ ။ ဘူးသီး ဘူးစင္ ဘူးႏြယ္ ဘူးညႊန္ ့နဲ ့ စိုေျပေနတာကုိ မေတြ ့ဘူးသူေတြက က်ဳပ္အိမ္ေရွ ့ ေရာက္တုိင္း က်ဳပ္ကုိ ခပ္ေႀကာင္ေႀကာင္ အႀကည့္နဲ ့ႀကည့္ သြားတတ္ႀကဖန္ မ်ားတာနဲ ့ ဒုတိယေျမာက္ ဘူးစင္ထူေထာင္ခန္းကုိ စရေတာ့တာပဲဗ်ာ။
မ်က္ႏွာပူတာေကာ၊ မခံခ်င္စိတ္ေကာ ပါတယ္ ထင္ပါ့ဗ်ာ ။
..................................
ဒုတိယေျမာက္ဘူးစင္က ျပႆနာ မ်ဳိးစံုနဲ ့ဗ် ။ အရင္လိုပဲ အေစ့ေလးခ်စုိက္လုိက္တာ တပါတ္ေက်ာ္အထိ မေပါက္ဘူး။ ဒါနဲ ့ေနာက္တခါ ထပ္ျပီး ဘူးမ်ဳိးေစ့ ငါးေစ့ေျခာက္ေစ့ ထပ္ခ်ျပန္ေတာ ့လည္း မေပါက္ဘူး။
မ်ဳိးေစ့ေတြ မေကာင္းေတာ့တာလား။ ေျမေႀကာင့္လား။ ေနေရာင္ျပႆနာလား ။ မိုးအဆက္မျပတ္လုိ ့လား၊ လားမ်ဳိးစံုနဲ ့ႏွစ္ပါးသြားျပီး တလနီးပါး ဆက္အားထုတ္မွ အေညွာက္ျပဴလာသဗ်ာ။
မေတာ္တဆ ေသမ်ားသြားရင္ ဒုကၡဆိုျပီး အရန္ ဘူးေစ့ေတြကိုလည္း တျခားေနရာမွာ ပ်ဳိးရေသး၊ ဘူးပင္သန္ေအာင္ အပုပ္ရည္တခ်ဳိ ့ေလာင္းရတယ္ ဆိုျပန္လို ့ ဖူးခက္ေစ်း သားငါးတန္းထဲက ႀကက္ေခါင္းငါးေခါင္းေတြ ယူလာျပီး ပံုးထဲထည္ ့အပုပ္ခံလုိက္တာ ဆုိးလုိက္တဲ ့အနံ ့ ၊ ကံေကာင္းလုိ ့ေဘးအိမ္ က တရားမစြဲတယ္။ ေနာက္ဆံုးအပင္ေတြ နဲ ့ နီးရာမွာ ေျမတူးျမွဳပ္လုိက္မွ အနံ ့ေပ်ာက္ေတာ့ သဗ်ာ။ ျပင္လုိက္ရတဲ ့ေျမ ၊ ထည့္လုိက္ရတဲ ့ ေျမႀသဇာ မ်ဳိးကို စံုလို ့။ တသက္လံုးေပါင္းလာတဲ ့ မိန္းမကို ေတာင္ ဒီေလာက္ ဂရုမစိုက္ခဲ့ ဘူးပါဘူးဗ်ာ။
ေဟာ .. ။ ခုေတာ ့ ။ ဘူးညြန္ ့ေတြ စင္ေပၚျပန္ေရာက္ေနျပီေလဗ်ာ။ လူရုိေသ ရွင္ရုိေသ ဘဝ ျပန္ေရာက္ေနပါျပီ ဗ်ာ။ ေအာ္.. ။ ထင္သလိုေတာ့ ဘယ္လြယ္ ပါ့မလဲ ဗ် ။
...................................
ဘူးစင္ေပၚက ဧရာမဘူးရြက္စိမ္းစိမ္းႀကီး ေတြကုိ ျမင္တုိ္င္း က်ဳပ္ေတာ့ လူလိုေနသည္ ့ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီ သို ့ ဆုိတဲ ့ ဦးတည္ခ်က္က က်ဳပ္ရင္ကုိ လာလာေဆာင့္သဗ်ာ ။ မေသခင္ လူလိုေတာ ့ေနသြားခ်င္ေသး တယ္ဗ်ဳိ ့၊
က်ဳပ္လည္း ပထဝီ ႏုိင္ငံေရးတုိ ့ သခ်ာၤႏုိင္ငံေရးတုိ ့ ဝိဇၨာသိပၸံ ႏုိင္ငံေရးတို ့ဆိုတာေတြ လည္း နားလည္တဲ ့ေကာင္မဟုတ္ေလေတာ့ သိသေလာက္ တတ္သေလာက္ ၊ ဥာဏ္ပါတဲ့နည္းေလး ေတြ ႀကံဆေနရတာပဲဗ်ာ ။
က်ဳပ္ကေတာ့ ငါးသံုးေကာင္ပံုျပင္ထဲက အတိုင္းပဲ အခြင့္ အခါေကာင္းကို တက္ႀကြယံုႀကည္ ေသာ စိတ္နဲ ့ အခါမလပ္ေနတာကို သေဘာက်မိသဗ် ။
ငါးသံုးေကာင္ပံုျပင္လား ။ ငယ္ငယ္တုန္းက သင္ခဲ့ရတာတဲ ့ပံုျပင္ေလ။
ဂဂါၤျမစ္ထဲမွာ တံငါသည္တဦးဟာ ငါးသံုးေကာင္ကိုဖမ္းမိေရာတဲ ့။ တေကာင္ေသာငါးကေတာ ့ .. ။ ဟ။ ဒုကၡေတာ ့ေရာက္ျပီ။ ျမန္ျမန္ရုန္းမွ စိတ္ကူး သတဲ့ ။ေနာက္တေကာင္ကေတာ ့ ဖမ္းမိမွေတာ ့ေသမွာပဲ ။ ေသလည္းေအးေရာ စိတ္ကူးသတဲ ့။
ေနာက္ဆံုးတေကာင္ကေတာ့ အခြင့္အခါ ေကာင္းတာနဲ ့ လြတ္ေအာင္ရုန္းမယ္ ႀကံသတဲ ့ ဗ်ာ။
ျမန္ျမန္လြတ္ခ်င္တဲ ့ငါးက စြတ္ရုန္းေတာ ့ ေလွာ္တက္စာမိျပီး ဦးစြာမာလကီးယားသတဲ ့။
အခြင့္ေကာင္းေခ်ာင္းတဲ ့ငါးကေတာ ့ ေလအတိုက္ေလွအလူးမွာ ဇတ္ကနဲ ့ ခုန္ထြက္လိုက္ တာ လြတ္သြားသတဲ ့။ ေသလည္းေအးေရာ အိပ္ေနတဲ ့ငါး လည္း တံငါသည္က ေနာက္တေကာင္ထပ္လြတ္သြားရင္ ဒုကၡဆုိျပီး ေလွာ္တက္စာမိသြားတာပဲ တဲ ့ ။
က်ဳပ္ကေတာ ့ေလအတုိက္ေလွအလူး ေစာင့္တဲ ့ငါးကို သေဘာက်တယ္ ဗ်ာ။
.................................................
ေအာ္.. ။ေလအတိုက္ေလွအလူး ကိုေစာင့္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္နီးပါးေတာင္ ႀကာျပီေကာ ေတြးမိျပန္ေတာ့ တမ်ဳိးအတုခိုးမိျပန္တယ္ဗ် ။
အဲဒီနည္းက ဆရာႀကီး ေရႊဥေဒါင္းရဲ ့ ေဇာ္ဝိတ္နဲ ့တိုင္းလံုးေက်ာ္ လက္ေဝွ ့ပြဲ ကေန ယူတဲ ့ နည္းဗ်။ ျမိဳ ့တျမိဳ ့မွာ နာမည္ေက်ာ္ လူ ့ဘီလူး တိုင္းလံုးေက်ာ္ ဆိုတဲ ့ လက္ေဝွ ့သမားနဲ ့ ေဇာ္ဝိတ္ ဆိုတဲ ့ေမာင္ လက္ေဝွ ့ပြဲတပြဲ ထိုးခဲ့ႀကသတဲ ့ဗ်ာ။
လူတုိင္းက တိုင္းလံုးေက်ာ္ ႏိုင္မယ္ ဆိုျပီးေလာင္းေႀကးေတာင္ ဆယ္ေလးတေလး ရွိသတဲ့ ။ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ေဇာ္ဝိတ္ဟာ သူမတူတဲ ့ေယာက်္ား ေကာင္း တေယာက္ရဲ ့အသည္းနဲ ့ လူ ဆုိပဲဗ်။
ပြဲစတာနဲ ့တိုင္းလံုးေက်ာ္ ထိုးခ်က္ေတြနဲ ့ ေဇာ္ဝိတ္ ခမ်ာ မခ်ိမဆန္ ့ခံရေတာ ့တာပဲတဲ ့။
ေဇာ္ဝိတ္ကေတာ ့ တုိင္းလံုးေက်ာ္ကို အလဲထိုးႏိုင္ရမယ္ လို ့ အခိုင္အမာယံုႀကည္ထား သတဲ ့။
လူသာမာန္ ဗလနဲ ့ ေဇာ္ဝိတ္က တိုင္းလံုးေက်ာ္ ကို တခ်က္တည္း အလဲမထိုးႏိုင္ေတာ ့ အခြင့္ရတုိင္း ရင္ဝကို တခ်က္ခ်င္းပစ္ပစ္သြင္းသတဲ ့။ လူ ့ဘီလူး ရင္ဝကို အညိဳအမဲ စြဲေအာင္ အခြင့္ရတုိင္း ပစ္သြင္းရတာဆိုေတာ့ ေဇာ္ဝိတ္ခမ်ာ မွာလည္း မ်က္ႏွာတခုလံုး ရစရာ မရွိေအာင္ ေယာင္ကုိင္းဖူးေရာင္ တာ ပါပဲ ။ မ်က္ႏွာတခုလံုး ေသြးသံတရဲရဲ ျဖစ္ေနလ်က္က အခြင့္ရတုိင္း ၊ တုိင္းလံုးေက်ာ္ ရင္ဝကို လက္သီးတခ်က္ မေမ ့တမ္း ထိုးသြင္းသတဲ ့။
ဒီလိုနဲ ့ အခ်က္ေပါင္းမ်ားလာေတာ ့ တိုင္းလံုးေက်ာ္ အသက္ရွဴမမွန္ေတာ့ဘူး တဲ ့။ ေနာက္ဆံုး ေဇာ္ဝိတ္ရဲ ့လက္သီးခ်က္နဲ ့ တိုင္းလံုးေက်ာ္ ေနာက္ေကာက္က်တာပဲတဲ ့ ဗ်ား ။
.......................................................
ေနာက္ေကာက္ဆိုလို ့ ဘာမထီခင္ေအာင္ ကို သတိရသဗ်ာ။ သူက လက္ေဝွ ့လည္း ကိုယ္တုိုင္ထုိး စာေတြလည္း ေရးသဗ်။ ႏိုင္ငံတကာကုိ ေလ်ာက္ လွည့္ေနတဲ ့ နာမည္ေက်ာ္ ႏိုင္ငံျခားနည္းျပတေယာက္နဲ ့ဘာမထီခင္ေအာင္ တေန ့ မွာ ဆံုမိႀကသတဲ ့ဗ်ာ။
ဒီေတာ ့အဲဒီနည္းျပက ဘာမထီ ခင္္ေအာင္ကိုေမးခြန္းတခုေမး သတဲ ့။ အဲဒီေမးခြန္းကေတာ့
ျပိဳင္ဖက္ဟာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေနာက္ေကာက္က်သလဲ တဲ ့..။
ေမးခြန္းေမးတဲ့ ေမာင္က သူကမၻာလွည့္လာတာ ဒီေမးခြန္းကို ဘယ္ေဝွ ့သမားမွ တိတိက်က် မေျဖႏိုင္ဘူး ဆိုတာလည္း ပါေသးသဗ်ာ။
ဘာမထီခင္ေအာင္ကေတာ ့ ရုတ္ျခည္းဆိုသလို...
ျပိဳင္ဘက္ေနာက္ေကာက္က်တဲ ့ အခ်ိန္ဟာ ၊ ျပိဳင္္ဘက္ တိုးဝင္လာတဲ ့အခ်ိန္နဲ ့အရွိန္ ၊ မိမိထိုးလိုက္တဲ ့အခ်ိန္နဲ ့အရွိန္ တထပ္တည္းက်ခ်ိန္ပဲ .......... ။
လို ့ေျဖလိုက္တာ ကမၻာလွည့္လာတဲ ့ နည္းျပ ပါးစပ္ပိတ္သြားတယ္ ဆုိပဲ ဗ်။ တကယ့္ကုိ မွတ္ေလာက္သားေလာက္စရာပဲဗ်ာ။ က်ဳပ္တုိ ့လည္း အစိုးရ မင္းမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္တဲ ့အခါမွာ ထည့္စဥ္းစားသင့္တဲ ့နည္းလို ့ထင္သဗ်ာ။
ေလာကႀကီးမွာ အခြင့္အခါေကာင္းေတြ အခ်ိန္နဲ ့အမ်ွ ေပၚလာတတ္မ်ဳိးမဟုတ္လား။
........................................
ဗ်ာ ။ က်ဳပ္က ေတာင္ႀကံ ေျမာက္ႀကံ ပူပန္ေနတဲ ့ ေကာင္ .. ။ ဟုတ္လား ။
ႀကံရမယ္ ဗ်ဳိ ့။ က်ဳပ္ဆုိတဲ ့ေကာင္ကလည္း အိမ္ေရွ ့မွာ ဘူးစင္ေဟာင္း ၊ ဝါးရိုးျပဳိင္းျပိဳင္း ျဖစ္ေနတာေတာင္ မ်က္ႏွာပူတတ္တဲ ့ေကာင္ဆုိေတာ့ ႀကံကုိ ႀကံမွ ျဖစ္မယ္။
ေတာ္ႀကာဗ်ာ။ က်ဳပ္တုိ ့ျမန္မာဆိုတဲ ့လူမ်ဳိးဟာ ျပဴ၊ ကမ္းယံ၊ သက္ တို ့လို စာထဲမွာသာ က်န္ခဲ့ျပီး က်ဳပ္ေျမးျမစ္ေတြက က်ဳပ္ကုိ .. အန္းကံုး ... နိေဟာင္မား .... လာလုပ္ေနရင္ .. က်ဳပ္က ေဟာင္တဲ ့ေဟာင္တဲ ့ ရွဲရွဲမနီ ပဲ .. ကန္ ့နီနဲ စီပိုင္း လန္ေက်ာက္ ဆိုျပီး ျပန္ေဟာက္မိမွာ စိုးလို ့ဗ်ား ။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://mindinn.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.
