Friday, November 28, 2008

[Nine Nine SaNay] 2 New Entries: ခႏၶာခြ်တ္ယြင္းေသာ္လည္း စိတ္ဓာတ္မခြ်တ္ယြင္းသူ

ခႏၶာခြ်တ္ယြင္းေသာ္လည္း စိတ္ဓာတ္မခြ်တ္ယြင္းသူ


NICK VUJICIC ကို ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၄ရက္ေန႔မွာ ၾသစေတးလ်ႏိုင္ငံ Melbourneမွာ ေမြးဖြားခ့ဲတယ္။ သူ႔မွာ ေမြးကတည္းက ေျခ၊ လက္ ပါမလာဘဲ ေပါင္တိုေလးတစ္ေခ်ာင္းပဲ ပါလာခဲ့တယ္။ သူဟာ အဲဒီေပါင္တိုနဲ႔ ကြန္ျပဴတာသံုးျပီး တစ္မိနစ္ကို စာ ၄၃လံုး ရိုက္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ သူဟာ အသက္ ၂၁ ႏွစ္မွာ Accounting and financial Planning ဆိုတဲ့ ဘဲြ႔ႏွစ္ခုကို ရခဲ့ပါတယ္။

"ေမြးကတည္းက ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေျခလက္ပါမလာခဲ့ပါဘူး။ နပ္စ္လုပ္တဲ့ အေမက ကြ်န္ေတာ့္ကို ကိုယ္ဝန္ရွိစဥ္တည္းက ဘယ္အရာကို လုပ္သင့္တယ္၊ ဘယ္အရာကို ေရွာင္သင့္တယ္ဆိုတာ သိေနခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္က သားအၾကီးဆံုးပါ။ ကြ်န္ေတာ့္လို အဂၤါခြ်တ္ယြင္းသူ တစ္ေယာက္ကို ေမြးခဲ့တာ အင္မတန္ ဝမ္းနည္းစရာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္အေဖ၊ အေမဖက္မ်ဳိးရိုးေတြမွာ ခႏၶာခြ်တ္ယြင္းတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ညီနဲ႔ညီမ တစ္ေယာက္စီရွိပါတယ္။ သူတို႔လည္း မခြ်တ္ယြင္းပါဘူး။ ဒီကိစၥေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္မိဘေတြ စိတ္ဆင္းခဲ့ရတာ၊ ထိခိုက္ခံစားခဲ့ရတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္စာနဲ႔ ႏႈိင္းမျပတတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေမြးျပီး ၄လၾကာမွ အေဖက ကြ်န္ေတာ့္ကို အိမ္ျပန္ေခၚခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို သာမန္ကေလးတစ္ေယာက္လို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ပါတယ္"

"ကြ်န္ေတာ့္မွာ ပါလာခဲ့တဲ့ ဒီေပါင္တိုတိုေလးကို ကြ်န္ေတာ္က "ၾကက္ေျခေထာက္" လို႔ ေခၚတယ္။ ၾကက္ေျခေထာက္နဲ႔ တကယ္တူတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ေခြးကလည္း ၾကက္ေျခေထာက္လို႔ ထင္ျပီး မထင္မွတ္ဘဲ လာကိုက္တတ္တယ္။ ဒီ ေပါင္တိုေလးက အံ့ၾသစရာလည္း ေကာင္းတယ္။ ရိုးရိုးကြန္ျပဴတာ တစ္လံုးမွာ တစ္မိနစ္ကို ကြ်န္ေတာ္စာအလံုးေရ ၄၃ လံုး ရိုက္ႏိုင္တယ္။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ေတြပါပဲ"

"ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ လမ္းေတြ ေပ်ာက္ခဲ့လို႔၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မဲ့ခဲ့လို႔ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္ဖို႔ ေတြးမိခဲ့ေသးတယ္။ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္လို႔လည္း မေတြးခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ပဲ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ လက္ကို ကြ်န္ေတာ္ မတဲြႏိုင္ခဲ့ဘူး။ လက္ထပ္ပဲြမွာ အတူမကႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ မိတ္ေဆြတစ္ခ်ဳိ႕က ကြ်န္ေတာ့္ကို ေဖးမခဲ့တယ္။ ေနာက္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္မိသားစု၊ ကြ်န္ေတာ္ မိဘနဲ႔ ဘုရားသခင္... သူတို႔သာ မရွိခဲ့ရင္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ရွိခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္က ကြ်န္ေတာ့္ကို အသံုးခ်သြားခဲ့တယ္လို႔ အားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္"

ၾသစေတးလ်က ေျခမဲ့လက္မဲ့ Nick Vujicic ရဲ႕စကား တစ္ခ်ဳိ႔ တစ္ဝက္ပါ။ သူဟာ ေျခမဲ့လက္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ဘဝကို အ႐ံႈးမေပးခဲ့ဘူး။ Life Without Limbs ဆိုတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းကို ဖဲြ႔စည္းျပီး ႏိုင္ငံတကာက သူ႔လို မသန္မစြမ္းသူေတြကို လွည့္လည္ ႏွစ္သိမ့္အားေပးခဲ့တယ္။ Nick ဟာ ခႏၶာခြ်တ္ယြင္းေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္ မခြ်တ္ယြင္းခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕ လူေတြက ခႏၶာမခြ်တ္ယြင္းေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္ခြ်တ္ယြင္းခဲ့တယ္။ စာရိတၱ ခြ်တ္ယြင္းခဲ့တယ္။ အက်င့္ ခြ်တ္ယြင္းခဲ့ပါတယ္။

အျပည့္အစံုကို ဝီကီမွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ (http://en.wikipedia.org/wiki/Nick_Vujicic)

ႏိုင္းႏိုင္းစေန

ဖိနပ္အၾကြား ပို႔စ္


မိန္းကေလး အမ်ားစုက ေရွာ့ပင္းထြက္ၾကိဳက္ၾကသလို၊ ပစၥည္းတစ္ခုကို လိုအပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မလိုအပ္သည္ျဖစ္ေစ ၾကိဳက္ျပီဆိုရင္ ဝယ္တတ္ၾကတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ကြ်န္မလည္း အပါအဝင္ပါပဲ။ ကြ်န္မက ေရွာ့ပင္းသိပ္မထြက္ေပမယ့္ (ပိုက္ဆံမရွိလို႔) ၾကိဳက္ျပီဆိုရင္ ဝယ္ကိုဝယ္ပစ္လိုက္ရမွာ စားဝင္၊ အိပ္ေပ်ာ္တတ္တယ္။ အခုလည္း လိုအပ္မွန္းသိေပမယ့္ လိုအပ္တာထက္ ပိုမ်ားတဲ့ ဖိနပ္ေတြကို ဝယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကြ်န္မေျခေထာက္က ဆိုက္ၾကီးတဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္မွာ ဖိနပ္ဝယ္ရ သိပ္အဆင္မေျပဘူး။ အရင္တုန္းကဆို ပံုလြန္ေတြပဲ မွာစီးရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မနဲ႔အစီးေတာ္တဲ့ ဖိနပ္ကို တစ္ျခားအသံုးအေဆာင္ထက္ ပိုဝယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

စင္ဒရဲလားက ဖိနပ္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ အိမ္ေရွ႕မင္းသားရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဟိုတစ္ေလာတုန္းကလည္း ဖိနပ္အရႈပ္ေတာ္ပံုေၾကာင့္ ဘေလာ့တစ္ခု ဟစ္ ေတာ္ေတာ္တက္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မလည္း ရိုက္ထားသမွ် ဖိနပ္ပံုနဲ႔ ရွိသမွ် ဖိနပ္ေတြ ထုတ္ၾကြားလိုက္ပါတယ္။ အၾကြားလြန္သြားရင္ သည္းခံေပးပါလို႔... း) အဲ... ဒီဖိနပ္ပံုေတြကိုေတာ့ ေကာ္ပီမကူးနဲ႔ေနာ္.. ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့.........

ဒီပံုထဲမွာ အေပၚဆံုးက All star တံဆိပ္ ဖိနပ္ကလဲြရင္ က်န္၂ရံက တစ္ရံကို စတာလင္ေပါင္ ၃ ေပါင္ပဲ ေပးရပါတယ္။ (တစ္ေပါင္ကို ျမန္မာေငြ ၂ေထာင္ေက်ာ္နဲ႔ ညီမွ်ပါတယ္)

ဒီပံုထဲက ဖိနပ္ေတြအားလံုး တစ္ရံကို စတာလင္ေပါင္ ၄ ေပါင္ပဲ ေပးရပါတယ္။ ေစ်းခ်တာနဲ႔ ၾကံဳရင္ တစ္ရံကို ၂ ေပါင္ပဲက်တယ္။ (၄ေပါင္ဆိုရင္ မက္ေဒၚနယ္ ဟမ္ဘာဂါ meal တစ္ခု ဝယ္စားလို႔ မရေသးပါဘူး။ တရုတ္စာျဖစ္ျဖစ္၊ ဂ်ပန္စာျဖစ္ျဖစ္ ဟင္းနဲ႔ထမင္းေရာရာ တစ္ခုေတာ့ စားရပါတယ္)

ေကာ္ပီမကူးနဲ႔လို႔ ေျပာရတာ ဖိနပ္ေတြက အေပါစားမို႔လို႔ပါ း) ကင္မရာဓာတ္ခဲကုန္သြားလို႔ ဒီေလာက္ပဲ ထုတ္..ၾကြား...လိုက္ပါတယ္။ မ်က္စိေနာက္သြားရင္ ေဆာရီးပါေနာ္....

တကယ္ေတာ့ ဖိနပ္တစ္ရံ ေကာင္းမေကာင္းကို တန္ဖိုးေငြနဲ႔ ဆံုးျဖတ္လို႔ မရပါဘူး။ စီးၾကည့္မွ၊ မနာမွ၊ လမ္းေလွ်ာက္ရ အဆင္ေျပမွ၊ ခရီးတြင္မွ ဖိနပ္တစ္ရံ ေကာင္းမေကာင္းကို သိႏိုင္ပါတယ္။ တန္ဖိုးၾကီးတိုင္း၊ လွတိုင္း စီးမေကာင္းပါဘူး... အဲ.. အခုလို ထုတ္ၾကြားရတာေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ေနာ္။

(ဒုကၡပဲ.. ဒီေန႔ ေဆးစားမွားျပီ။ ဒီလို အၾကြားကလည္း ပို႔စ္တစ္ခုျဖစ္တြားတယ္။ သည္းခံပါ။ +_+ )

ႏိုင္းႏိုင္းစေန

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://nineninesanay.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.