ဘ၀ဒိုင္ယာရီ အမွတ္ ႏွစ္ ၊ အခန္း (၇)
အခန္း (၇)
ေရတိုက္ပြဲ ဆုိေတာ့ စိတ္၀င္စားသူ မ်ားလာတယ္။ ခု ျပန္ေျပာရတဲ့အခါမွာေတာ့ သိပ္ႀကီးက်ယ္တာလဲ မဟုတ္ပဲ လုိ႕ ေျပာႏုိင္ေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဘ၀နဲ႕ခ်ီခဲ့ၾကမယ္လုိ႕ ထင္မိတာပဲ။ ေရအသက္က တမနက္လို႕ေတာင္ တင္စားၾကတာမဟုတ္လား။ေထာင္ထဲမွာ ေရလာခ်ိန္မလာခဲ့ရင္ အဲဒီေန႕အတြက္ ပထမဆံုးအခက္အခဲက ေသာက္ေရ မရွိေတာ့တာပဲ။ ေရလာတဲ့အခါ ေရခ်ိဳးမခ်ခင္ ပထမဆံုးေခၚတာ ေသာက္ေရ ခပ္ထည့္ဖုိ႕ပဲ။ ေရပိုက္ကလာတဲ့ေရကို ေရစစ္တပ္ထားတဲ့ ေရအိုးနဲ႕ ဒါမွမဟုတ္လဲ ေရအိုးနဲ႕ခံၿပီး အခန္း ၁ နဲ႕ အခန္း ၂ ေရွ႕နားမွာ ခ်ထားတဲ့ ေရခ်ိဳးတဲ့စဥ့္အိုးနဲ႕ လုပ္ထားတဲ့ ေသာက္ေရအိုးထဲကို ထည့္ရတယ္။ ေနာက္ ကိုယ့္ဆီမွာ ရွိတဲ့ ဗူးေလးေတြထဲ ျဖည့္ထားေပါ့။ ၃ ခန္းက လူ ၁၂ ေယာက္ ၁၃ ေယာက္ပဲဆုိေတာ့ အဲလို စဥ့္အိုးမရွိပဲ ေသာက္ေရအိုးခပ္ႀကီးႀကီးတလံုးကို အခန္းအထဲက ေထာင့္မွာ ထားတယ္။ အဲဒီထဲကိုျဖည့္ထည့္ထား ကိုယ့္ဗူးေတြထဲ ထည့္ထား။ ဒီေလာက္ပဲ။ ေရတရက္မလာေတာ့ရင္ အဲဒီေသာက္ေရက ျပတ္သြားတာပဲ။ တခါတေလ ညေနထိ မီးလဲမလာေတာ့တာမို႕ ေရလဲမလာႏုိင္ျဖစ္တတ္တယ္။ အဲဒီအခါ တန္းပိတ္ခ်ိန္ခဏ ေနာက္ဆုတ္ၿပီး ေယာက္်ားေထာင္ဖက္က တံခါးနားထိ လာပို႕တဲ့ ေထာင္ထဲက ေရတြင္းရွိတဲ့ေနရာက ထမ္းလာတဲ့ ေသာက္ေရကို အက်ဥ္းသူေတြက သြားထမ္းၿပီး ေသာက္ေရအိုးေတြထဲ ထည့္ရတယ္။
အဲဒီလိုကလဲ တပတ္မွာ အနည္းဆံုးတရက္ေလာက္ကျဖစ္တတ္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ တရက္ ညေန တန္းပိတ္ခ်ိန္ထိ ေရမလာေပမယ့္ ေယာက္်ားေထာင္ဖက္ကလဲ ေရထမ္းေရာက္မလာဘူး။ ဒီေတာ့ ၀ါဒါမေတြက ေသာက္ေရညဖက္အတြက္ေလာက္တယ္ မဟုတ္လား ဆုိၿပီးေမးေတာ့ ေလာက္ပါတယ္ ဆိုၿပီး တန္းပိတ္လိုက္တယ္။ ညဖက္မွာ တခ်ိဳ႕ ပတ္လည္က လူေတြကို အထဲက လူတခ်ိဳ႕က ေရဗူးေတြေပးၿပီး ေရျဖည့္ခိုင္းၾကတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေသာက္ေရအိုးထဲမွာ ေရက ညေနကထက္ ေတာ္ေတာ္နည္းသြားတယ္။ မနက္တန္းစီ လူစစ္ လုပ္ၿပီးခ်ိန္ထိေတာ့ ေအးေဆးပဲ ။ ေရက ယူထားတာေတြနဲ႕ ေလာက္ေနတုန္းေပါ့။ ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေရက လံုး၀မရွိေတာ့ဘူး။ ေသာက္ေရေတြနဲ႕ ပန္းကန္ေဆးလက္ေဆး လုပ္ေနၾကသူေတြက ရွိေနတာကိုး။ အဲဒီအခါမွာ ခါတုိင္းလို ေယာက္်ားေလး ေဆာင္ဖက္ကေနလဲ ေရထမ္းကေရာက္မလာႏုိင္ဘူး။ ေထာင္တခုလံုး ေရမလာတာဆုိပဲ။ ဒါနဲ႕ ေသာက္ေရလဲ မရွိေတာ့ ေရ တထမ္း ၂ ထမ္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ပို႕ေပးပါလို႕ မိန္းမေထာင္မႈးက ေတာင္းပန္တယ္။ ေရက ၂ ထမ္းေရာက္လာတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီေရ ၂ ထမ္းကို ေသာက္ေရအတြက္ပဲ သံုးပါ။ ဘယ္ေတာ့ ထပ္ရမယ္မသိတာမို႕ ေရေသာက္ခ်င္သူက ဒီေသာက္ေရအိုးမွာပဲ အ၀လာေသာက္ပါ။ မသယ္ပါနဲ႕ ။ ေျပာထားတယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္ဆုိ ေရရွားေနခ်ိန္မွာ အဲဒီေရကို ပန္းကန္ေဆး လက္ေဆး လုပ္ရင္ ခဏေလးကုန္သြားမွာ မုိ႕ အဲလို ခ်မွတ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုစည္းကမ္းမ်ိဳးကို သီးသန္႕ အက်ဥ္းသူေတြကို ကိုင္ခိုင္းမွ အားလံုးလိုက္နာ မယ္ဆုိတာကိုလည္း ေထာင္မႈးမက သိတယ္။ တန္းစီးဆိုရင္ လိုင္း၀င္ထားသူေတြကို မ်က္ႏွာနာရမယ္ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ သီးသန္႕သမားေတြထဲက ၂ ေယာက္ကုိ ေသာက္ေရ အိုးေစာင့္ခိုင္းလုိက္တယ္။
ထံုးစံအတုိင္းေပါ့။ သီးသန္႕ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသူေတြ ထံုးစံ စည္းကမ္းကို ေသခ်ာ လုိုက္နာတယ္။ ေရေသာက္ခ်င္သူ လာေသာက္ အ၀ေသာက္ ကိုယ္ဗိုက္ထဲထည့္မယ္ဆုိ ေသာက္ႏုိင္သေလာက္ေသာက္ ၾကည့္ေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ေန႕လည္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ေရက ကုန္ခါနီးဖင္ကပ္ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ လာေသာက္တဲ့လူေတြကုိ အရင္လို ခပ္မေသာက္ခိုင္းပဲ တေယာက္နည္းနည္း ေသာက္ခြင့္ကို ခပ္ေပးရတဲ့အထိျဖစ္လာတယ္။ ေရကလဲ ထပ္မေရာက္လာေသးဘူး။ ေရ ထပ္ေရာက္ဖုိ႕ ရွိလား သြားေမးရင္လဲ ထပ္ေရာက္ဖုိ႕လဲ မျမင္ေသးဘူးလို႕ ၀ါဒါမေတြကေျပာတယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေဖာက္ခ်င္သူက တန္းစီးေဒၚၾကည္ေအာင္ ဆိုေတာ့ သူက သူ႕ရဲ႕ လက္တုိလက္ေတာင္းတေယာက္ကို ေရဗူးတခုနဲ႕ ေရျဖည့္ခိုင္းလိုက္တယ္။ တကယ္က သူ ေသာက္ဖုိ႕မဟုတ္ဘူး။ ပန္းကန္ေဆးဖုိ႕လား သစ္သီးေဆးဖုိ႕လား တခုခု လုပ္ဖုိ႕ ခပ္ခိုင္းလိုက္တာ။
အဲဒီမွာ အားလံုး မွ်မွ်တတေသာက္ႏုိင္ဖုိ႕ ေရေစာင့္ေနတ့ဲ ၂ ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ေတာ့တာေပါ့။ ခပ္လို႕မရဘူး ေျပာေတာ့ တန္းစီးခပ္ခိုင္းတာ ဆုိၿပီး ခပ္မာမာေျပာခပ္ေတာ့ ဒီဖက္က ၂ ေယာက္ကလဲ အဖံုးကို ဖံုးလိုက္ၿပီး သူ႕ေရဗူးကို ဖယ္ထုတ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တန္းစီးက သူခပ္ခိုင္းတာမို႕ ထည့္ေပးလိုက္ပါလို႕ လာစြာေတာ့တာေပါ့။ ဒီကလဲ အားလံုး တေျပးညီပဲ လုပ္ေနတာမုိ႕ ေရေသာက္ခ်င္ရင္ သူတုိ႕လိုပဲ ႀကိဳက္သေလာက္ခပ္ေသာက္သြားပါ။ ဒါေပမယ့္ ဗူးထဲကိုေတာ့ ထည့္ခြင့္မျပဳဘူး ဆိုၿပီး စကားမ်ားတာေပါ့။ တန္းစီးကလဲ သူတန္းစီး အမိန္႕ေပးေနတယ္ေပါ့။ ဒီဖက္ကလဲ စည္းကမ္းအရ ေျပာတာေပါ့။ အႀကီးအက်ယ္ စကားမ်ားၿပီး တန္းစီးဖက္ကရပ္တဲ့လူေတြက ၀ိုင္းခ်ဖုိ႕လုပ္ပါေလေရာ။ ဒီဖက္က လူေတြကလဲ မေၾကာက္တတ္တဲ့လူေတြဆုိေတာ့ ခ်မယ္ဆုိလဲ ခ်မယ္ ေပါ့။ သီးသန္႕ ၂ေယာက္မွာ တေယာက္က သိုင္းသမား ။ က်န္တဲ့လူေတြကလည္း ကိုယ့္လူေတြ ထိေတာ့မယ္ဆို အကုန္၀င္ခ်ဖုိ႕ ျပင္ထားၿပီးသား။ သီးသန္႕ ၁၅ ေယာက္ေလာက္နဲ႕ တန္းစီးရဲ႕ လူရင္း လူမိုက္ ၄ ေယာက္ ၅ ေယာက္ေလာက္နဲ႕ေပါ့။ က်န္တဲ့လူေတြကလဲ ၀ါဒါမေတြ ေျပးေျပာသူေျပာ ။ ေၾကာက္လန္႕တၾကားေအာ္သူေအာ္။ ေျမွာက္ေပးသူ နဲ႕ ျဖန္ေျဖသူ ေတြရဲ႕ ေအာ္သံေတြ စကားသံေတြ ဆြဲသံေတြနဲ႕ ေတာ္ေတာ့္ကို ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ဆူဆူညံညံျဖစ္ေနတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေထာင္မႈးမလဲ မရွိေတာ့ ၀ါဒါမေတြက သီးသန္႕နဲ႕ တန္းစီးရန္ပြဲကို မျဖန္ေျဖရဲပဲ ေလးတံခါး ေျပးေခါက္ေတာ့တာေပါ့။( မိန္းမေထာင္ အ၀င္တံခါးကို ေခၚတာ) ဟိုဘက္က ေထာင္မႈးေတြ ၀င္လာတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီဖက္မွာလဲ ေထာင္ပုိင္ေလး ေရာက္ေနခ်ိန္ေပါ့။ ရန္ျဖစ္တဲ့လူေတြ ဒီဖက္ေခၚလာ ဆိုေတာ့ ေထာင္မႈးက ရန္ျဖစ္တဲ့ ၂ဖက္စလံုးကို ဟိုဘက္က ေထာင္ပိုင္ေလး ရွိေနတဲ့ ေထာင္ေဆးရံုတံခါး၀ ထိေခၚသြားတယ္။ ရန္ျဖစ္တဲ့ အထဲမွာ တန္းစီးကို ေထာင္ပိုင္ေလးက သိေနေပမယ့္ ဒီဖက္က သီးသန္႕ ၂ ေယာက္ကို သူကမသိဘူး။ ဒီေတာ့ တန္းစီးကို ခံခ်မယ့္ ၂ေယာက္ကို ဒါအမိန္႕ဖီဆန္တာပဲ ဆုိၿပီး ဘာမွ မေမးမစမ္းပဲ လက္ပိုက္စမ္းလုိ႕ ေျပာ၊ ေနာက္ ႀကိမ္သာ ဆြဲ ကိုင္ၿပီး ရိုက္ဖုိ႕ ျပင္တာပဲ။ သီးသန္႕ ၂ေယာက္ကလဲ ခပ္မာမာ ၂ ေယာက္ဆုိေတာ့ လက္မပိုက္ပဲ ဘာလို႕ ရိုက္ဖုိ႕ျပင္တာလဲ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ မေမးပဲ ရုိက္လို႕ရသလားလို႕ ခပ္တည္တည္ ျပန္ေမးလုိက္သတဲ့။ ဒီေတာ့ ေထာင္ပိုင္ေလးက တြန္႕သြားတယ္ ။ မေၾကာက္မရြံ႕ ျပန္ေမးတာမို႕ ဘာလိုလူမ်ိဳးလဲ လို႕ သတိ၀င္သြားပံုပဲ။ နင္တုိ႕က ဘာေတြလဲ လုိ႕ စေမးတယ္။ က်မတုိ႕က သီးသန္႕အက်ဥ္းသူေတြပါ ဆုိၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ ေျပာလိုက္ေတာ့မွ မရိုက္ျဖစ္ေတာ့ပဲ ဒီလိုျဖစ္တာ ေရမရွိလုိ႕ ဆုိရင္ ေရအျပည့္ျဖည့္ေပးလိုက္ လို႕ အမိန္႕ေပးလိုက္တယ္။
ေရလာျဖည့္တဲ့ ေရထမ္းေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ၀င္ထမ္းေပးေနတဲ့ တခ်ိဳ႕ကေလးအေမေတြဆို ေက်းဇူးတင္လြန္းလို႕ တဖြဖြနဲ႕ ၀မ္းသာစကားေတြ ေျပာလို႕။ က်န္တဲ့လူေတြလဲ ၀မ္းသာအားရ ေရဗူးေတြ ေရျဖည့္ၾကၿပီး သီးသန္႕ေတြကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ လာအားေပးလို႕ေပါ့။ တန္းစီးကေတာ့ ေထာင္ပိုင္ေလးက ဘာမွသူ႕ကိုေျပာမသြားေပမယ့္ သူအေရးနိမ့္သြားတယ္ဆိုတာ သိေတာ့ စကားေတာင္ မေျပာႏိုင္ပဲ ေခ်ာင္မွာ ထိုင္ေနတာေပါ့။
တကယ္က အစကတည္းက ေသခ်ာတင္ၿပၿပီး ေရေတာင္းေပးလုိက္ရင္ ဒီလုိျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါကို ၾကည့္ရင္ သူတုိ႕က ေထာင္ထဲကလူေတြကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဒုကၡျဖစ္ေနတာကိုပဲ ျမင္ခ်င္ေနၾကတာလို႕ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႕ရမယ္။ အဲဒါလဲ ေနခဲ့သမွ်ကာလအတြင္းမွာ ဒီလိုအျဖစ္ဆင္ဆင္ေတြ ခဏခဏေတြ႕ခဲ့ရလို႕ပဲ။
ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြက အက်ဥ္းသားေတြကို လူေတြလို႕ သတ္မွတ္္ဖို႕ ၀န္ေလးတယ္။ သူတုိ႕စားဖုိ႕ေသာက္ဖုိ႕ ရဖုိ႕ ပဲ စဥ္းစားၿပီး တျခားအခ်ိန္ေတြဆို လူ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႕ ဆက္ဆံ ဖုိ႕ ၀န္ေလးၾကတယ္။ လူတေယာက္ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ ေမ့ေလာက္ေအာင္ကို ေထာင္ပံုစံ ေပးၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ေတာ္ရံုလူဆို ေထာင္တခါက်တာနဲ႕ လန္႕သြားၾကေပမယ့္ လူရည္လည္ၿပီး စိတ္ဓါတ္ေအာက္တန္းက်သူေတြက သူမ်ားေတြကိုနင္းၿပီး ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ယူတတ္တဲ့ ေထာင္မေၾကာက္တဲ့ လူမိုက္ေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ေထာင္ဆုိတာ အက်င့္စာရိတၱျပဳျပင္ေပးတဲ့ စခန္းမဟုတ္ေတာ့ပဲ လူလည္က်နည္း လူမုိက္လုပ္နည္း ေတြ ပိုတတ္လာေစတဲ့ ေနရာျဖစ္ေနေတာ့တယ္။ ဒါကေတာ့ အေျခခံအသိမရွိသူေတြ ျဖစ္သြားတတ္တာေပါ့။
အဲဒီအထဲမွာ ပါခဲ့တဲ့ သီးသန္႕အက်ဥ္းသူ ၂ေယာက္မွာ တေယာက္က ရန္ကုန္မွာ နာမည္ႀကီး စာအုပ္ထုတ္ေ၀ေရးတခုကို ထူေထာင္ထားႏုိင္သူ တေယာက္အျဖစ္ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ တည္ရွိေနၿပီး တေယာက္ကေတာ့ အခုအေမရိကန္ ႏုိင္ငံကို ေရာက္ရွိေနထုိင္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး သူ႕အေၾကာင္းကို တိမ္ေရာင္စံုခ်ိန္မွာ(၁) ၊ (၂)၊ (၃) ၊(၄)လို႕ က်မက အပိုင္း ခြဲၿပီး ေရးသားခဲ့ဖူးတယ္။
(ဆက္ရန္)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင္
ခင္မင္းေဇာ္
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://khinminzaw.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.