ကန္စြန္းပန္း အခ်စ္
`ဂလုံ... ဂြမ္ ဂြမ္ ဂြမ္´
ႀကိဳးတပ္ထားတဲ့ စစ္သုံးဟန္းေကာကုိ ေရတြင္း၀ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ပစ္ခ်လိုက္ေတာ့ ဟန္းေကာက လူးကာလြန္႕ကာနဲ႔ ဂလုံဂလြမ္ အသံေတြေပးၿပီး ခုန္ဆင္းသြားတယ္။ ဟန္းေကာကုိ ေရျမဳပ္ေအာင္ ခဏေလးေစာင့္ ...၊ ၿပီးရင္ အေပၚကို ဆြဲတင္လုိက္ေတာ့ ေရမပါ့တပါ ဟန္းေကာက တကၽြိကၽြိနဲ႔ အေပၚကို ျပန္တက္လာတယ္။ ေရတြင္းေဘးမွာ ခ်ထားတဲ့ သံပုံးထဲကို ဗြမ္းဆို ေလာင္းထည့္...၊ ၿပီးေတာ့ ေရတြင္းထဲက ေရထပ္ကဲ့...။
လဆန္းရက္ရဲ့ ည ၇ နာရီခြဲသာသာမို႔ မိုးေပၚက လမင္းကလဲ မျပဴတုံ႔ျပဴတုံနဲ႔...။ လေရာင္ေအာက္မွာေတာ့ ေရတြင္းေသးေသးေလး ေဘးမွာ ေကာင္ေလး တေယာက္နဲ႔ ေကာင္မေလး တေယာက္ရယ္ ေလးေထာင့္သံပုံး ႏွစ္ပုံးရယ္၊ စစ္သုံးဟန္ေကာရယ္...။
`ေဌးႏွင္းေ၀´
`ဘာလဲ´
`ဟို...၊ ဟိုေလ´
၀ကစ္ကစ္နဲ႔ ေကာင္မေလးက ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲနဲ႔ ေရတြင္းထဲကို ဘာမွမျမင္ရဘဲနဲ႔ ငုံ႔ၾကည့္ေနတယ္။ ေရတြင္းထဲက စစ္သုံးဟန္းေကာက တကၽြိကၽြိနဲ႔ တက္လာျပန္တယ္။ ေရျပည့္လုလု ေကာင္မေလးရဲ့ ေရပုံးထဲကို ျဖည့္လိုက္ရင္း ျဗံဳးဆို ေကာင္ေလးက...
`နင့္ကုိငါ ႀကိဳက္တယ္ဟ´
***
လေရာင္ မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ စည္ပုိင္း အေသးစားေလးနဲ႔ တူတဲ့ ေကာင္မေလးက ၀ကစ္ကစ္ကိုယ္လုံးေလး လႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ႔ ေရတြင္းကို ေနာက္တေခါက္ ျပန္ေရာက္လာျပန္တယ္...။ ေရျပည့္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးက သူ႔အိမ္ကို ေရတေခါက္သြားျဖည့္ေနခိုက္နဲ႔မို႔ ေရတြင္းေဘးမွာ စစ္သုံးဟန္းေကာကေလးပဲ ရိွေနတယ္။ ခဏေနမွ ေကာင္ေလး ျပန္ေရာက္လာတယ္။
`နင္ေရာ ငါ့ကို ႀကိဳက္လား´
ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေမးလိုက္တဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ အေမးေၾကာင့္ ေကာင္မေလး လန္႔ၿပီး လႊတ္ခ်လိုက္တဲ့ ဟန္းေကာက ေရတြင္းနံရံကို ထိမိသြားတာ အသံေတြက ဆူညံသြားတာပဲ။
`ဟာ...၊ နင္ကလဲ၊ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ...´
ေကာင္ေလး ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ၿငိမ္သြားျပန္တယ္။ ပတ္၀န္းက်င္တခုလုံးမွာ ဟန္းေကာသံ ဂလုံဂလြမ္ေတြကပဲ ျပန္ဖုံးသြားျပန္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ...
`ေဌးႏွင္းေ၀´
`ဟမ္´
`ဟုိေလ...၊ နင္ အခု အေျဖေပးရခက္ရင္ေလ ငါ့ကုိ ေနာက္ေန႔က်ရင္ ပန္းပန္ျပေလ´
`ဟာ...၊ နင္ကလဲ၊ ငါ့မွာ ပန္း၀ယ္ဖုိ႔ ပိုက္ဆံ မရိွဘူးဟ´
အဲဒါမွ ဒုကၡ...၊ ေကာင္ေလးမွာကလဲ ၀င္ေငြရိွတာမွ မဟုတ္တာ။ အခုမွ ေက်ာင္းေနတုန္း စာသင္သားအရြယ္ ဘယ္က ၀င္ေငြ ရိွမွာတုန္း။ ပန္းပြင့္ရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့...။ ပန္း၀ယ္ဖုိ႔ ပိုက္ဆံမရိွဘူး ဆိုေတာ့ ပန္းေတာ့ ပန္ျပခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ားလား။ စိတ္ထဲမွာ ဟိုေတြးဒီေတြးေတြးေနရင္းနဲ႔ အိမ္ေနာက္ေဖးက ကန္စြန္းၿခဳံေတြကို မ်က္စိထဲ သြားျမင္ေယာင္လာတယ္။
ဟုတ္တာပဲ...။ သူတုိ႔ေတြရဲ့ အိမ္ေနာက္ေဖးေတြမွာ အေလ့က်သေဘာ ေပါက္ေနတဲ့ ကန္စြန္းပင္ေတြမွာ အပြင့္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲေလ။ သူနဲ႔ ေကာင္မေလးအိမ္က တအိမ္ေက်ာ္ ဆုိေပမယ့္ အိမ္ေနာက္ေဖးျခင္းက်ေတာ့ လွမ္းျမင္ေနရတာ...။ ေနာက္ေဖး အိမ္သာကို သြားတဲ့ ၀ါးတံတားေပၚမွာလဲ ကန္စြန္းပင္ေတြက ႏြယ္လိမ္ၿပီး ေပါက္ေနေသးတယ္ေလ။ အဲဒီက အပြင့္ကို အပန္ခိုင္းလိုက္ရင္... ... ...။
`နင္တို႔အိမ္ေနာက္ေဖးမွာေလ ...´
`... ... ...´
`ကန္စြန္းပန္းေတြ ရိွတယ္ေလဟာ´
`အင္း´
`အဲဒါေလ၊ နင္ တပြင့္ေလာက္ ပန္ၿပီး ၀ါးတံတားေပၚ ရပ္ျပေလ´
ေကာင္မေလး ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ေရပဲ ခပ္ေနေတာ့တယ္။ ေရျပည့္လုိ႔ ေရပုံးကုိ အမမွာ ...
`ဟဲ့...၊ ပန္ျပမွာလား´
`ဟာ...၊ မသိဘူးဟာ´
ေဘာက္ဆတ္ဆတ္နဲ႔ ျပန္သြားတဲ့ ေကာင္မေလး အဲဒီညက ေရတြင္းကို ေနာက္တေခါက္ျပန္မလာေတာ့ဘူး။
တကယ္ေတာ့ ေနာက္ေန႔ေတြက်ေတာ့ ေကာင္မေလးက ကန္စြန္းပန္းလဲ မပန္ျပပါဘူး။ အေျဖေတာင္းတာကလဲ ေတာ္ေတာ္ကို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္လုိ႔ပဲလားေတာ့ မသိဘူး။ ေကာင္ေလး အေမကုိ သြားတုိင္ပါေလေရာ...။ အဲဒါနဲ႔ အေျဖမရဘဲ အေမ့ ဒုတ္စာ မိလိုက္တာပဲ အဖတ္တင္တယ္ေလ။
***
ေနာက္ ၇ ႏွစ္ေလာက္လဲ ၾကာေရာ...။
တေန႔မွာေပါ့...။
နယ္ကိုေျပာင္းသြားၿပီးမွ ရန္ကုန္က အေဖရိွရာကို အလည္ျပန္ေရာက္လာတဲ့ ေကာင္ေလးက တရက္ေတာ့ အဲဒီေရတြင္းရိွတဲ့ လမ္းထဲကို ေရာက္လာတယ္။ သူတုိ႔ေနခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ္ကေလးကို ၀ယ္ထားတဲ့ ဘႀကီးဦးတင္၀င္းကို လာႏႈတ္ဆက္တာပါ။ ရန္ကုန္အေၾကာင္း၊ နယ္အေၾကာင္းေတြ စကားစျမည္ေျပာေနၾကတုန္း...။
`အစ္ကုိ...၊ အစ္ကုိ´
`ေဟ´
`ဟိုမွာေလ မႀကီးေဌးႏွင္းေ၀´
ဦးတင္၀င္းရဲ့ သား သန္းထိုက္ဦး လက္ညိွဳးထိုးျပတာကို လိုက္ေငးလိုက္ေတာ့...၊ လားလား...။
၇ႏွစ္လြန္ ကာလအတြင္း စည္ပုိင္း အႀကီးစားႀကီးနဲ႔ တူေနတဲ့ ေဌးႏွင္းေ၀...၊ ရာ၀င္အိုးႀကီးကုိ ေျခေထာက္တပ္ေပးထားသလို ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ တလႈပ္လႈပ္ေလွ်ာက္လာလိုက္တာ ဦးတင္၀င္းတုိ႔ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေကာင္ေလး တျဖစ္လဲ လူရြယ္ကို ျမင္သြားပါေလေရာ။
`ဟယ္...၊ နင္ရန္ကုန္ေရာက္ေနတာလား၊ ငါ့ဆီလာလည္ေလ´
`ေၾသာ္...၊ ဟုတ္...၊ အင္း...၊အင္း...´
`ေလစိမ္းေတြ တိုက္မေနနဲ႔ေနာ္´
လႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ႔ ထြက္သြားတဲ့ ေဌးႏွင္းေ၀ရဲ့ ေခါင္းမွာ ပန္းတပြင့္ပန္ထားတယ္။ ဟူး...ေတာ္ပါေသးရဲ့၊ ကန္စြန္းပန္းမဟုတ္လုိ႔...။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕အိမ္က ဖြင့္လိုက္တဲ့ ထူးအိမ္သင္ရဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္က ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး ထြက္ေပၚလာတယ္။
`အခ်စ္ဆုိသည္မွာ ~~~ အ့ံၾသမႈမ်ားနဲ႔ ဆန္းက်ယ္ေသာ အရာ~~~ အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ~~~´
အဲဒီေန႔က....။
ေဌးႏွင္းေ၀တုိ႔အိမ္ကို ေကာင္ေလး သြားမလည္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး...။
***
ကလိုေစးထူး
(မတန္ခူး Tag ထားတဲ့ `အခ်စ္ဆုိသည္မွာ´ ေခါင္းစဥ္ကုိ ၀တၳဳအသြင္ ဖန္တီးတင္ဆက္ပါတယ္။ စာမေရးျဖစ္တဲ့ ရက္ေတြအတြက္ လာလည္ဖတ္ရွဳၾကသူ မိတ္ေဆြမ်ားကို အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။)
ႀကိဳးတပ္ထားတဲ့ စစ္သုံးဟန္းေကာကုိ ေရတြင္း၀ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ပစ္ခ်လိုက္ေတာ့ ဟန္းေကာက လူးကာလြန္႕ကာနဲ႔ ဂလုံဂလြမ္ အသံေတြေပးၿပီး ခုန္ဆင္းသြားတယ္။ ဟန္းေကာကုိ ေရျမဳပ္ေအာင္ ခဏေလးေစာင့္ ...၊ ၿပီးရင္ အေပၚကို ဆြဲတင္လုိက္ေတာ့ ေရမပါ့တပါ ဟန္းေကာက တကၽြိကၽြိနဲ႔ အေပၚကို ျပန္တက္လာတယ္။ ေရတြင္းေဘးမွာ ခ်ထားတဲ့ သံပုံးထဲကို ဗြမ္းဆို ေလာင္းထည့္...၊ ၿပီးေတာ့ ေရတြင္းထဲက ေရထပ္ကဲ့...။
လဆန္းရက္ရဲ့ ည ၇ နာရီခြဲသာသာမို႔ မိုးေပၚက လမင္းကလဲ မျပဴတုံ႔ျပဴတုံနဲ႔...။ လေရာင္ေအာက္မွာေတာ့ ေရတြင္းေသးေသးေလး ေဘးမွာ ေကာင္ေလး တေယာက္နဲ႔ ေကာင္မေလး တေယာက္ရယ္ ေလးေထာင့္သံပုံး ႏွစ္ပုံးရယ္၊ စစ္သုံးဟန္ေကာရယ္...။
`ေဌးႏွင္းေ၀´
`ဘာလဲ´
`ဟို...၊ ဟိုေလ´
၀ကစ္ကစ္နဲ႔ ေကာင္မေလးက ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲနဲ႔ ေရတြင္းထဲကို ဘာမွမျမင္ရဘဲနဲ႔ ငုံ႔ၾကည့္ေနတယ္။ ေရတြင္းထဲက စစ္သုံးဟန္းေကာက တကၽြိကၽြိနဲ႔ တက္လာျပန္တယ္။ ေရျပည့္လုလု ေကာင္မေလးရဲ့ ေရပုံးထဲကို ျဖည့္လိုက္ရင္း ျဗံဳးဆို ေကာင္ေလးက...
`နင့္ကုိငါ ႀကိဳက္တယ္ဟ´
***
လေရာင္ မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ စည္ပုိင္း အေသးစားေလးနဲ႔ တူတဲ့ ေကာင္မေလးက ၀ကစ္ကစ္ကိုယ္လုံးေလး လႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ႔ ေရတြင္းကို ေနာက္တေခါက္ ျပန္ေရာက္လာျပန္တယ္...။ ေရျပည့္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးက သူ႔အိမ္ကို ေရတေခါက္သြားျဖည့္ေနခိုက္နဲ႔မို႔ ေရတြင္းေဘးမွာ စစ္သုံးဟန္းေကာကေလးပဲ ရိွေနတယ္။ ခဏေနမွ ေကာင္ေလး ျပန္ေရာက္လာတယ္။
`နင္ေရာ ငါ့ကို ႀကိဳက္လား´
ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေမးလိုက္တဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ အေမးေၾကာင့္ ေကာင္မေလး လန္႔ၿပီး လႊတ္ခ်လိုက္တဲ့ ဟန္းေကာက ေရတြင္းနံရံကို ထိမိသြားတာ အသံေတြက ဆူညံသြားတာပဲ။
`ဟာ...၊ နင္ကလဲ၊ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ...´
ေကာင္ေလး ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ၿငိမ္သြားျပန္တယ္။ ပတ္၀န္းက်င္တခုလုံးမွာ ဟန္းေကာသံ ဂလုံဂလြမ္ေတြကပဲ ျပန္ဖုံးသြားျပန္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ...
`ေဌးႏွင္းေ၀´
`ဟမ္´
`ဟုိေလ...၊ နင္ အခု အေျဖေပးရခက္ရင္ေလ ငါ့ကုိ ေနာက္ေန႔က်ရင္ ပန္းပန္ျပေလ´
`ဟာ...၊ နင္ကလဲ၊ ငါ့မွာ ပန္း၀ယ္ဖုိ႔ ပိုက္ဆံ မရိွဘူးဟ´
အဲဒါမွ ဒုကၡ...၊ ေကာင္ေလးမွာကလဲ ၀င္ေငြရိွတာမွ မဟုတ္တာ။ အခုမွ ေက်ာင္းေနတုန္း စာသင္သားအရြယ္ ဘယ္က ၀င္ေငြ ရိွမွာတုန္း။ ပန္းပြင့္ရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့...။ ပန္း၀ယ္ဖုိ႔ ပိုက္ဆံမရိွဘူး ဆိုေတာ့ ပန္းေတာ့ ပန္ျပခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ားလား။ စိတ္ထဲမွာ ဟိုေတြးဒီေတြးေတြးေနရင္းနဲ႔ အိမ္ေနာက္ေဖးက ကန္စြန္းၿခဳံေတြကို မ်က္စိထဲ သြားျမင္ေယာင္လာတယ္။
ဟုတ္တာပဲ...။ သူတုိ႔ေတြရဲ့ အိမ္ေနာက္ေဖးေတြမွာ အေလ့က်သေဘာ ေပါက္ေနတဲ့ ကန္စြန္းပင္ေတြမွာ အပြင့္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲေလ။ သူနဲ႔ ေကာင္မေလးအိမ္က တအိမ္ေက်ာ္ ဆုိေပမယ့္ အိမ္ေနာက္ေဖးျခင္းက်ေတာ့ လွမ္းျမင္ေနရတာ...။ ေနာက္ေဖး အိမ္သာကို သြားတဲ့ ၀ါးတံတားေပၚမွာလဲ ကန္စြန္းပင္ေတြက ႏြယ္လိမ္ၿပီး ေပါက္ေနေသးတယ္ေလ။ အဲဒီက အပြင့္ကို အပန္ခိုင္းလိုက္ရင္... ... ...။
`နင္တို႔အိမ္ေနာက္ေဖးမွာေလ ...´
`... ... ...´
`ကန္စြန္းပန္းေတြ ရိွတယ္ေလဟာ´
`အင္း´
`အဲဒါေလ၊ နင္ တပြင့္ေလာက္ ပန္ၿပီး ၀ါးတံတားေပၚ ရပ္ျပေလ´
ေကာင္မေလး ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ေရပဲ ခပ္ေနေတာ့တယ္။ ေရျပည့္လုိ႔ ေရပုံးကုိ အမမွာ ...
`ဟဲ့...၊ ပန္ျပမွာလား´
`ဟာ...၊ မသိဘူးဟာ´
ေဘာက္ဆတ္ဆတ္နဲ႔ ျပန္သြားတဲ့ ေကာင္မေလး အဲဒီညက ေရတြင္းကို ေနာက္တေခါက္ျပန္မလာေတာ့ဘူး။
တကယ္ေတာ့ ေနာက္ေန႔ေတြက်ေတာ့ ေကာင္မေလးက ကန္စြန္းပန္းလဲ မပန္ျပပါဘူး။ အေျဖေတာင္းတာကလဲ ေတာ္ေတာ္ကို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္လုိ႔ပဲလားေတာ့ မသိဘူး။ ေကာင္ေလး အေမကုိ သြားတုိင္ပါေလေရာ...။ အဲဒါနဲ႔ အေျဖမရဘဲ အေမ့ ဒုတ္စာ မိလိုက္တာပဲ အဖတ္တင္တယ္ေလ။
***
ေနာက္ ၇ ႏွစ္ေလာက္လဲ ၾကာေရာ...။
တေန႔မွာေပါ့...။
နယ္ကိုေျပာင္းသြားၿပီးမွ ရန္ကုန္က အေဖရိွရာကို အလည္ျပန္ေရာက္လာတဲ့ ေကာင္ေလးက တရက္ေတာ့ အဲဒီေရတြင္းရိွတဲ့ လမ္းထဲကို ေရာက္လာတယ္။ သူတုိ႔ေနခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ္ကေလးကို ၀ယ္ထားတဲ့ ဘႀကီးဦးတင္၀င္းကို လာႏႈတ္ဆက္တာပါ။ ရန္ကုန္အေၾကာင္း၊ နယ္အေၾကာင္းေတြ စကားစျမည္ေျပာေနၾကတုန္း...။
`အစ္ကုိ...၊ အစ္ကုိ´
`ေဟ´
`ဟိုမွာေလ မႀကီးေဌးႏွင္းေ၀´
ဦးတင္၀င္းရဲ့ သား သန္းထိုက္ဦး လက္ညိွဳးထိုးျပတာကို လိုက္ေငးလိုက္ေတာ့...၊ လားလား...။
၇ႏွစ္လြန္ ကာလအတြင္း စည္ပုိင္း အႀကီးစားႀကီးနဲ႔ တူေနတဲ့ ေဌးႏွင္းေ၀...၊ ရာ၀င္အိုးႀကီးကုိ ေျခေထာက္တပ္ေပးထားသလို ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ တလႈပ္လႈပ္ေလွ်ာက္လာလိုက္တာ ဦးတင္၀င္းတုိ႔ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေကာင္ေလး တျဖစ္လဲ လူရြယ္ကို ျမင္သြားပါေလေရာ။
`ဟယ္...၊ နင္ရန္ကုန္ေရာက္ေနတာလား၊ ငါ့ဆီလာလည္ေလ´
`ေၾသာ္...၊ ဟုတ္...၊ အင္း...၊အင္း...´
`ေလစိမ္းေတြ တိုက္မေနနဲ႔ေနာ္´
လႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ႔ ထြက္သြားတဲ့ ေဌးႏွင္းေ၀ရဲ့ ေခါင္းမွာ ပန္းတပြင့္ပန္ထားတယ္။ ဟူး...ေတာ္ပါေသးရဲ့၊ ကန္စြန္းပန္းမဟုတ္လုိ႔...။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕အိမ္က ဖြင့္လိုက္တဲ့ ထူးအိမ္သင္ရဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္က ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး ထြက္ေပၚလာတယ္။
`အခ်စ္ဆုိသည္မွာ ~~~ အ့ံၾသမႈမ်ားနဲ႔ ဆန္းက်ယ္ေသာ အရာ~~~ အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ~~~´
အဲဒီေန႔က....။
ေဌးႏွင္းေ၀တုိ႔အိမ္ကို ေကာင္ေလး သြားမလည္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး...။
***
ကလိုေစးထူး
(မတန္ခူး Tag ထားတဲ့ `အခ်စ္ဆုိသည္မွာ´ ေခါင္းစဥ္ကုိ ၀တၳဳအသြင္ ဖန္တီးတင္ဆက္ပါတယ္။ စာမေရးျဖစ္တဲ့ ရက္ေတြအတြက္ လာလည္ဖတ္ရွဳၾကသူ မိတ္ေဆြမ်ားကို အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။)
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://klosayhtoo.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.