Saturday, November 1, 2008

[ေတာေက်ာင္းဆရာရဲ႕ တစ္ခါက တစ္ခ်ိဳ႕တေလ] 1 New Entry: ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မေရာက္ခင္ထိ သူရွိေနခဲ့တယ္

ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မေရာက္ခင္ထိ သူရွိေနခဲ့တယ္

ေအာက္မွာေဖာ္ျပမယ့္စာစုကို လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္လေလာက္က ေရးခဲ့တာျဖစ္တယ္။
တစ္စံုတစ္ခုရဲ႕ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္ေရးျဖစ္ခဲ့တာဆိုေပမယ့္
စာပါအေၾကာင္းအရာတိုင္းဟာ အဲဒီအခ်ိန္ျဖစ္ေနခဲ့ေသာစိတ္ကို ျဖတ္ယူထားျခင္းမ်ိဳး။
တြယ္တာစရာတစ္ခ်ိဳ႕၊ ခင္တြယ္စရာတစ္ခ်ိဳ႕ အဲ့ဒီအရာေတြ၊
ကြယ္ေပ်ာက္သြား၊ဒါမွမဟုတ္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့အခါ၊
တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႕ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားၾကည့္ေပမယ့္ မရခဲ့ပါဘူး။
အငိုလြယ္၊အ႐ိႈက္ခက္ ဆိုတဲ့စကားရပ္ကို ဒီေနရာမွာသံုးရင္ အဆင္ေျပလိမ့္မယ္ထင္တယ္။
ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့လူေတြ၊ လမ္းခြဲသြားတဲ့လူေတြ၊ သူတို႕ေတြအတြက္ ဒီစာကိုရည္ညႊန္းတယ္။
ဒီစာဟာ သူတို႕ကို သတိရေနဆဲပဲဆိုတာကို ေျပာျပတဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခုပါပဲ။

ႏိုးၾကား( အိပ္မေပ်ာ္) ေသာ သူအတြက္ ညတာရွည္၏။
ခရီးပန္းေသာ သူအတြက္ ယူဇနာခရီးသည္ ရွည္၏။
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မသိကုန္ေသာ
လူမိုက္တို႕အတြက္ သံသရာသည္ရွည္၏။

ဓမၼပဒစာပိုဒ္တစ္ခုပါ အသြားအလာ အရဆို၊
ကြၽန္ေတာ္သည္လည္း လူမိုက္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မေရာက္ခင္ထိ သူရွိေနခဲ့တယ္

ေလာကနိယာမမ်ား မေျပာင္းလဲခဲ့ပါ။
ေကာင္းကင္သည္လည္း ရွိျမဲအတိုင္းရွိေနခဲ့၏။
ေနသည္ပံုမွန္အခ်ိန္တြင္အပူရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ထြက္ရွိလာျပီး
လသည္လည္း အခ်ိန္မွန္အလင္းေဆာင္လာတတ္သည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ကား
ေကာင္းကင္မွာပိုမိုက္လာသည္။
လေရာင္ေပ်ာက္ဆံုးမႈေတြပိုလာၾက၏။
လမိုက္ညေတြ စိုးမိုးလာသည္။
ေရွ႕ဆက္ဘာျဖစ္မည္ကို ကၽြန္ေတာ္မသိ
ကၽြန္ေတာ္သည္ ဘာမွမသိေသာလူသားတစ္ဦးျဖစ္သည္။
ထိုအရာကပင္ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ကို အဆံုးသတ္ေပလိမ့္မည္။
မဆိုစေလာက္အပြန္းအပဲ့ေလးတစ္ခုက
စိတ္ကိုအေႏွာက္အယွက္ေပးခဲ့သည္။
စိတ္ေတြျမန္လာ၏။
အမွားေတြဆက္တိုက္လုပ္မိေတာ့မည္။
ပတ္၀န္းက်င္လိႈင္းတို႕မေကာင္းပါ။
အေမွာင္ၾကီးစိုးျခင္းတို႕ ဘယ္ေရြ႕အထိဆက္ရွိေနမည္ဆိုတာ မသိပါ။
အလင္းေရာင္အျပည့္နဲ႕ အားလံုးျပန္ဆံုေတြ႕ၾကရမည့္ေန႕။
အဲဒီေန႕ကို ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနခ်င္သည္။
ဘာမွမသိတဲ့အျပင္ ဘာမွမတတ္ေသာကၽြန္ေတာ္သည္
အိမ္အျပင္ျပတင္း၀၌္ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေနရင္းကပင္
တိမ္မည္းေတြ ျဖတ္သြားတဲ့ၾကားက
ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရမည့္ လေရာင္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနမိသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ကံမေကာင္းပါ။
ကံမေကာင္းတတ္ေတာ့ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕
ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္သည့္အရာေတြဘယ္ေသာအခါကမွ်မရခဲ့ပါ။
ထိုသည္ပင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဘာမွမသိ၊ ဘာမွမတတ္ေသာလူတစ္ေယာက္အျပင္
အလြန္တရာ လိုခ်င္ေလာဘရွိခဲ့ေသာ လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေၾကာင္း
အလန္႕တၾကားသိရွိလိုက္ရေလသည္။
ထို႕သို႕အလန္တၾကားေတြ႕ရွိခဲ့ျပီးသည့္ေနာက္
ေနာက္တစ္ေန႕ သတင္းစာနာေရးေၾကာ္ျငာတြင္
ကၽြန္ေတာ္၏နာမည္ပါရွိလာပါကလည္း
မည္သူမွ်အံ့ၾသၾကလိမ့္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္မထင္ပါ။
ထိုေန႕ရက္သည္လည္း ကၽြန္ေတာ္၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို႕ေရာက္မလာခင္
ေရာက္ရွိလာႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://openmind.net63.net/?feed=rss2. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.