ပ႑ိတသုတ္- (ပညာရွိ)
ပ႑ိတသုတ္- (ပညာရွိ)
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤ သံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။ အဘယ္သံုးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
၁...ရဟန္းတို႔ အလွဴ {ဒါန}ကို ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္၏၊
၂...ရဟန္းတို႔ ရွင္ရဟန္းျပဳျခင္းကို ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္၏။
၃...ရဟန္းတို႔ အမိအဖတို႔အား လုပ္ေကြၽးျပဳစုျခင္းကို ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤ သံုးမ်ဳိးတို႔ ေပတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ အလွဴေပးျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ (သူတစ္ပါးတို႔အား)မညႇဥ္းဆဲျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ေစာင့္ထိန္းျခင္းကို လည္း ေကာင္း၊ ဣေႁႏၵတို႔ကို ဆံုးမျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္ကုန္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ရွိကုန္ေသာ သူတို႔၏ အမိအဖတို႔အား လုပ္ေကြၽး ျပဳစုျခင္းကို လည္းေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္၏။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ (ပညတ္အပ္ ကုန္ေသာ) အၾကင္အေၾကာင္း သံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ထို အေၾကာင္းသံုးမ်ဳိးတို႔ကို ဉာဏ္ အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အရိယာပညာရွိသည္ မွီ၀ဲ ရာ၏၊ ထိုသူသည္ ခ်မ္းေျမ႕ေသာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ၀င္ေရာက္၏။
၅ - ပ႑ိတသုတ္၊ စူဠ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤ သံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။ အဘယ္သံုးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
၁...ရဟန္းတို႔ အလွဴ {ဒါန}ကို ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္၏၊
၂...ရဟန္းတို႔ ရွင္ရဟန္းျပဳျခင္းကို ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္၏။
၃...ရဟန္းတို႔ အမိအဖတို႔အား လုပ္ေကြၽးျပဳစုျခင္းကို ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤ သံုးမ်ဳိးတို႔ ေပတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ အလွဴေပးျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ (သူတစ္ပါးတို႔အား)မညႇဥ္းဆဲျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ေစာင့္ထိန္းျခင္းကို လည္း ေကာင္း၊ ဣေႁႏၵတို႔ကို ဆံုးမျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္ကုန္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ရွိကုန္ေသာ သူတို႔၏ အမိအဖတို႔အား လုပ္ေကြၽး ျပဳစုျခင္းကို လည္းေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ပညတ္အပ္၏။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ (ပညတ္အပ္ ကုန္ေသာ) အၾကင္အေၾကာင္း သံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ထို အေၾကာင္းသံုးမ်ဳိးတို႔ကို ဉာဏ္ အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အရိယာပညာရွိသည္ မွီ၀ဲ ရာ၏၊ ထိုသူသည္ ခ်မ္းေျမ႕ေသာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ၀င္ေရာက္၏။
၅ - ပ႑ိတသုတ္၊ စူဠ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ခတၱိယသုတ္- (မင္းမ်ဳိး)
ခတၱိယသုတ္- (မင္းမ်ဳိး)
ဇာဏုေႆာဏိ ပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ အတူ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆုိ၏၊ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကုိ ေျပာဆို ၿပီးဆံုးေစၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာ ဘုရားအား-
အသွ်င္ေဂါတမ ... မင္းတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... မင္းတို႔သည္ ...
စည္းစိမ္ကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
ပညာ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
ဗိုလ္ပါ အေပါင္းလွ်င္ တည္ရာရွိကုန္၏၊
ေရေျမကုိ အစိုးရျခင္းကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
အစိုးရျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... ပုဏၰားတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... ပုဏၰားတို႔သည္ ...
စည္းစိမ္ကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
ပညာ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
မႏၲာန္လွ်င္ တည္ရာ ရွိကုန္၏၊
ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
ျဗဟၺာ့ဘံုသို႔ ေရာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... သူႂကြယ္တို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... သူႂကြယ္တို႔သည္ ...
စည္းစိမ္ဥစၥာကုိ အလုိ ရွိကုန္၏၊
ပညာ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
အတတ္ပညာလွ်င္ တည္ရာ ရွိကုန္၏၊
အလုပ္ကိစၥကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
ၿပီးဆံုးၿပီးေသာ အလုပ္ကိစၥလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... မိန္းမတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... မိန္းမတို႔သည္ ...
ေယာက်္ားကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
တန္ဆာ ဆင္ျခင္းငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
သားလွ်င္ တည္ရာရွိကုန္၏၊
လင္တူမယား မရွိမူကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
အစိုးရျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... ခိုးသူတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... ခိုးသူတို႔သည္ ...
(သူတစ္ပါးဥစၥာ ပစၥည္းကုိ) ယူျခင္းကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
ပုန္းေအာင္းရန္ အလို႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
လက္နက္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္၏၊
အမုိက္ေမွာင္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
(ဥစၥာရွင္တို႔) မျမင္ရျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... ရဟန္းတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... ရဟန္းတို႔သည္ ...
သည္းခံမႈ သီလ စင္ၾကယ္မႈကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
ပညာ အလို႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
သီလလွ်င္ တည္ရာရွိကုန္၏၊
ေၾကာင့္ၾက မရွိမႈူကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
နိဗၺာန္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ အံ့ဖြယ္ ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ေဂါတမ မျဖစ္ဘူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊ အသွ်င္ ေဂါတမသည္ မင္းတို႔၏ အလုိကုိ လည္းေကာင္း၊ ေလ့လာရာကုိ လည္းေကာင္း၊ တည္ရာကုိ လည္းေကာင္း၊ ႏွလံုးသြင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ အဆံုးကုိ လည္းေကာင္း သိေတာ္မူပါေပ၏။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ပုဏၰားတို႔၏လည္း။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ သူႂကြယ္တို႔၏လည္း။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ မိန္းမတို႔၏လည္း။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ခိုးသူတို႔၏လည္း။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ရဟန္းတို႔၏လည္း အလုိကုိ လည္းေကာင္း၊ ေလ့လာရာကုိ လည္းေကာင္း၊ တည္ရာကုိ လည္းေကာင္း၊ ႏွလံုးသြင္းကုိ လည္းေကာင္၊ အဆံုးကုိ လည္းေကာင္း သိေတာ္မူပါေပ၏။
အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏။ပ။
အသွ်င္ဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္ကုိ ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး(ရတနာသံုးပါးကုိ) ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္တတ္သူ {ဥပါသကာ} ဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၁၀ - ခတၱိယသုတ္၊ ဓမၼိက၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ဇာဏုေႆာဏိ ပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ အတူ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆုိ၏၊ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကုိ ေျပာဆို ၿပီးဆံုးေစၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာ ဘုရားအား-
အသွ်င္ေဂါတမ ... မင္းတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... မင္းတို႔သည္ ...
စည္းစိမ္ကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
ပညာ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
ဗိုလ္ပါ အေပါင္းလွ်င္ တည္ရာရွိကုန္၏၊
ေရေျမကုိ အစိုးရျခင္းကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
အစိုးရျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... ပုဏၰားတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... ပုဏၰားတို႔သည္ ...
စည္းစိမ္ကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
ပညာ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
မႏၲာန္လွ်င္ တည္ရာ ရွိကုန္၏၊
ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
ျဗဟၺာ့ဘံုသို႔ ေရာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... သူႂကြယ္တို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... သူႂကြယ္တို႔သည္ ...
စည္းစိမ္ဥစၥာကုိ အလုိ ရွိကုန္၏၊
ပညာ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
အတတ္ပညာလွ်င္ တည္ရာ ရွိကုန္၏၊
အလုပ္ကိစၥကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
ၿပီးဆံုးၿပီးေသာ အလုပ္ကိစၥလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... မိန္းမတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... မိန္းမတို႔သည္ ...
ေယာက်္ားကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
တန္ဆာ ဆင္ျခင္းငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
သားလွ်င္ တည္ရာရွိကုန္၏၊
လင္တူမယား မရွိမူကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
အစိုးရျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... ခိုးသူတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... ခိုးသူတို႔သည္ ...
(သူတစ္ပါးဥစၥာ ပစၥည္းကုိ) ယူျခင္းကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
ပုန္းေအာင္းရန္ အလို႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
လက္နက္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္၏၊
အမုိက္ေမွာင္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
(ဥစၥာရွင္တို႔) မျမင္ရျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ... ရဟန္းတို႔သည္ ...
အဘယ္ကုိ အလုိရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ အလုိ႔ငွါ ေလ့လာကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္သနည္း၊
အဘယ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္သနည္း၊
အဘယ္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ... ရဟန္းတို႔သည္ ...
သည္းခံမႈ သီလ စင္ၾကယ္မႈကုိ အလုိရွိကုန္၏၊
ပညာ အလို႔ငွါ ေလ့လာကုန္၏၊
သီလလွ်င္ တည္ရာရွိကုန္၏၊
ေၾကာင့္ၾက မရွိမႈူကုိ ႏွလံုးသြင္းကုန္၏၊
နိဗၺာန္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ အံ့ဖြယ္ ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ေဂါတမ မျဖစ္ဘူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊ အသွ်င္ ေဂါတမသည္ မင္းတို႔၏ အလုိကုိ လည္းေကာင္း၊ ေလ့လာရာကုိ လည္းေကာင္း၊ တည္ရာကုိ လည္းေကာင္း၊ ႏွလံုးသြင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ အဆံုးကုိ လည္းေကာင္း သိေတာ္မူပါေပ၏။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ပုဏၰားတို႔၏လည္း။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ သူႂကြယ္တို႔၏လည္း။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ မိန္းမတို႔၏လည္း။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ခိုးသူတို႔၏လည္း။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ရဟန္းတို႔၏လည္း အလုိကုိ လည္းေကာင္း၊ ေလ့လာရာကုိ လည္းေကာင္း၊ တည္ရာကုိ လည္းေကာင္း၊ ႏွလံုးသြင္းကုိ လည္းေကာင္၊ အဆံုးကုိ လည္းေကာင္း သိေတာ္မူပါေပ၏။
အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏။ပ။
အသွ်င္ဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္ကုိ ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး(ရတနာသံုးပါးကုိ) ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္တတ္သူ {ဥပါသကာ} ဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၁၀ - ခတၱိယသုတ္၊ ဓမၼိက၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://lknt.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.