Sunday, December 7, 2008

[ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ား] 1 New Entry: ၀ိသာခါသုတ္- အခ်စ္တစ္ခုသည္ ဒုကၡတစ္ခု-

၀ိသာခါသုတ္- အခ်စ္တစ္ခုသည္ ဒုကၡတစ္ခု-

ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ တစ္ခုရွိသူအား တစ္ခုေသာ ဆင္းရဲသည္ ျဖစ္၏။



ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ မရွိၾကသူတို႔အား ဆင္းရဲမရွိ၊
{{ထိုသူတို႔သည္ စိုးရိမ္ျခင္း မရွိကုန္။ ကိေလသာျမဴ မရွိကုန္။ ပင္ပန္းမႈ မရွိကုန္}}



၀ိသာခါသုတ္-

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၳိျပည္ ပုဗၺာ႐ံုေက်ာင္း မိဂါရမာတာ၀ိသာခါ၏ ျပာသာဒ္၌ သီတင္းသံုးေန ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ မိဂါရမာတာ ၀ိသာခါ ခ်စ္ႏွစ္သက္အပ္ေသာ ေျမးမသည္ ကြယ္လြန္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ မိဂါရမာတာ ၀ိသာခါသည္ စိုစြတ္ေသာ အ၀တ္ စိုစြတ္ေသာ ဆံပင္ရွိသည္ျဖစ္၍ ေန႔ခင္း အခ်ိန္၌ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာအရပ္၌ ထိုင္ေန၏။

တစ္ခုေသာအရပ္၌ ထိုင္ေနေသာ မိဂါရမာတာ၀ိသာခါကို -

၀ိသာခါ စိုစြတ္ေသာ အ၀တ္ စိုစြတ္ေသာ ဆံပင္ရွိလ်က္ ေန႔ခင္းခ်ည္း အခ်ိန္၀ယ္ အဘယ္အရပ္မွလာ၍ ငါဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္သနည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ ဘုရား တပည့္ေတာ္မ ခ်စ္ႏွစ္သက္အပ္ေသာ ေျမးမသည္ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္မသည္ စိုစြတ္ေသာ အ၀တ္ စိုစြတ္ေသာ ဆံပင္ရွိလ်က္ ေန႔ခင္းခ်ည္း အခ်ိန္၀ယ္ အသွ်င္ ဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္၏။

၀ိသာခါ...သင္သည္ သာ၀တၳိျပည္၌ ရွိၾကသည့္ လူတို႔ေလာက္ေသာ သားတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ေျမးတို႔ကို လည္းေကာင္း အလိုရွိသေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ သာ၀တၳိျပည္၌ ရွိၾကသည့္ လူတို႔ေလာက္ေသာ သားတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ေျမးတို႔ကို လည္းေကာင္း အလိုရွိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္၏။

၀ိသာခါ သာ၀တၳိျပည္ သူျပည္ ျပည္သားတို႔သည္ ေန႔တိုင္း အဘယ္မွ်ေလာက္ မ်ားျပားစြာ ကြယ္လြန္ကုန္ သနည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ေန႔တိုင္း သာ၀တၳိျပည္သားတို႔သည္ ဆယ္ေယာက္တို႔လည္း ကြယ္လြန္ပါကုန္၏။ အသွ်င္ဘုရား သာ၀တၳိျပည္သားတို႔သည္ ကိုးေယာက္ ရွစ္ ေယာက္ ခုနစ္ေယာက္ ေျခာက္ေယာက္ ငါးေယာက္ ေလးေယာက္ သံုးေယာက္ ႏွစ္ေယာက္တို႔လည္း ကြယ္လြန္ပါကုန္၏။ အသွ်င္ဘုရား ေန႔တိုင္း သာ၀တၳိျပည္ သား တစ္ေယာက္ေသာ္လည္း ကြယ္လြန္ပါ၏။

အသွ်င္ဘုရား သာ၀တၳိျပည္သည္ ေသေသာ လူတို႔ျဖင့္ မဆိတ္ပါဟု ေလွ်ာက္၏။

၀ိသာခါ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း။ သင္သည္ တစ္ခါတစ္ရံမွ် မစိုေသာ အ၀တ္ မစိုေသာ ဆံပင္ ရွိသည္ ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့ မည္ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ဘုရား ဤသို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ၊
အသွ်င္ဘုရား ထိုမွ်ေလာက္ မ်ားျပားေသာ သားတို႔ျဖင့္ လည္းေကာင္း ေျမးတို႔ျဖင့္ လည္းေကာင္း တပည့္ေတာ္မအား အက်ဳိး မရွိေတာ့ပါဟု (ေလွ်ာက္၏)။

၀ိသာခါ ...
တစ္ရာမွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳရွိၾကသူတို႔အား
တစ္ရာမွ်ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ကိုးဆယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွိၾကသူတို႔အား
ကိုးဆယ္မွ် ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ရွစ္ဆယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွိၾကသူတို႔အား
ရွစ္ဆယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခုနစ္ဆယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွိၾကသူတို႔အား
ခုနစ္ဆယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ေျခာက္ဆယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွိၾကသူတို႔အား
ေျခာက္ဆယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္ ၏။
ငါးဆယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွိၾကသူတို႔အား
ငါးဆယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ေလးဆယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွိၾကသူတို႔အား
ေလးဆယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
သံုးဆယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွိၾကသူတို႔အား
သံုးဆယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ႏွစ္ဆယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွိၾကသူတို႔အား
ႏွစ္ဆယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
တစ္ဆယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွိၾကသူတို႔အား
တစ္ဆယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ကိုးခုေလာက္ ရွိၾကသူတို႔အား
ကိုးခုေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ရွစ္ခုေလာက္ ရွိၾကသူတို႔အား
ရွစ္ခုေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ခုနစ္ခုေလာက္ ရွိၾကသူတို႔အား
ခုနစ္ခုေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ေျခာက္ခုေလာက္ ရွိၾကသူတို႔အား
ေျခာက္ခုေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ငါးခုေလာက္ ရွိၾကသူတို႔အား
ငါးခုေသာ ဆင္းရဲတို႔ သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ေလးခုေလာက္ ရွိၾကသူတို႔အား
ေလးခုေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ သံုးခုေလာက္ ရွိၾကသူတို႔အား
သံုးခုေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ ႏွစ္ခုေလာက္ ရွိၾကသူတို႔အား
ႏွစ္ခုေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။
ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ တစ္ခုရွိသူအား
တစ္ခုေသာ ဆင္းရဲသည္ ျဖစ္၏။

ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳ မရွိၾကသူတို႔အား ဆင္းရဲမရွိ၊
{{ထိုသူတို႔သည္ စိုးရိမ္ျခင္း မရွိကုန္။ ကိေလသာျမဴ မရွိကုန္။ ပင္ပန္းမႈ မရွိကုန္}}
ဟု ငါေဟာဆို၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ထို႔ေနာက္ ...
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာ အခ်ိန္၌-

{{ေလာက၌ မ်ားေသာ သေဘာရွိကုန္ေသာ အလံုးစံုေသာ စိုးရိမ္ျခင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ငိုေႂကြးျခင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းတို႔သည္ လည္း ေကာင္း ထင္ကုန္၏။ ထိုအလံုးစံုတို႔သည္ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳကို စြဲ၍ ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀ထၳဳ မရွိမူ ထိုအလံုးစံုတို႔သည္ မျဖစ္ႏိုင္ကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလာက၌ အၾကင္သူတို႔အား ခ်စ္အပ္ေသာ အရာ၀တၳဳသည္ တစ္စံု တစ္ခုမွ် မရွိ၊ ထိုသူတို႔သည္ ခ်မ္းသာ ကုန္၏။ စိုးရိမ္မႈ ကင္းကုန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ကင္းမႈ ကိေလသာျမဴ ကင္းမႈကို ေတာင့္တသူတို႔သည္ ေလာက၌ တစ္စံု တစ္ခုေသာ ခ်စ္ခင္မႈကိုမွ် မျပဳၾကကုန္ရာ}} ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။

၈ - ၀ိသာခါသုတ္၊ ပါဋလိဂါမိယ၀ဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္။

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://lknt.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.