Tuesday, December 23, 2008

[Ba Kaung] 1 New Entry: ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲမွ ပန္းတစ္ပြင္႕ (၂)

ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲမွ ပန္းတစ္ပြင္႕ (၂)


မသက္သည္ ဆင္းရဲသည္။ ေငြေၾကးအက်ပ္အတည္း အခက္အခဲတို႕ၿဖင္႕ ေန႕စဥ္ ရင္ဆိုင္ ၾကံဳေတြ႕ေနရသည္။ မိသားစုသည္ ဆင္းရဲလြန္းလွသည္။ သုိ႕ေသာ္ ထိုကဲ႕သုိ႕ေသာ ေသာက၊ ဒုကၡတို႕မွ ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္ေစရန္ အလိုငွာ အလြယ္လမ္းကို မလိုက္လို။ ဘဝက စိန္ေခၚလာေသာ တိုက္ပြဲကို တုန္႕ၿပန္တိုက္ခိုက္ခ်င္သည္။ ဘဝကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ ခြန္အား မရွိေတာ႕ပါဘူး ၿဖစ္လိုရာ ၿဖစ္ပါေစေတာ႕ဟူေသာ အေၾကာင္းၿပခ်က္မ်ိဳးၿဖစ္ ဒူးေထာက္ အရႈံးမေပးလို။ သူမတြင္ ငယ္ရြယ္သူတို႕၏ ခြန္အားရွိသည္။ မာန္ရွိသည္။ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ ရွိသည္။ ထို႕အၿပင္ ယံုၾကည္ခ်က္လည္း ရွိသည္။

သူမ၏ မာန္ကို ေသြးတိုးစမ္းလာေသာ ဘဝ၏ ရုိက္ခတ္မႈကို မာန္ၿဖင္႕ ၿပန္လည္ တုန္႕ၿပန္သည္။ သူမ၏ ယံုၾကည္ခ်က္ ယိမ္းယိုင္ေအာင္ ကုိင္ႏွဲ႕လာသူတို႕ကို ယံုၾကည္ခ်က္ စြဲစြဲထားလ်က္ ကာကြယ္သည္။ သူမ၏ ဘဝေရွ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ ရည္မွန္းခ်က္တို႕ အတြက္ ေအာင္ၿမင္ေအာင္ လိုအပ္သည္မ်ားကို တစ္ဆင္႕ၿပီး တစ္ဆင္႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ တိုက္ခိုက္ရလိမ္႕မည္။

ဤသို႕ၿဖင္႕ ထို႕ ပြဲစား မိန္းမလည္၏ ပါးစပ္ကို မသက္ ပိတ္ခဲ႕ရသည္။ သို႕ရာတြင္ ပြဲစားတို႕၏ သေဘာသဘာဝသည္ ပါးစပ္ဟမွ ပိုက္ဆံရ၊ တစ္ဝမ္းတစ္ခါ ဖူလံုရသည္႕ သူရို႕၏ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း အရ မသက္၏ ရုပ္ဆင္းရူပကာကို ေစ်းကြက္တင္ လွည္႕လည္ ေရာင္းခ်ေလသည္။ မိန္းကေလးမ်ား ေရာင္းကုန္သဖြယ္ ေအာင္သြယ္လုပ္သည္႕ ေစ်းကြက္၊ ႏိုင္ငံၿခားသို႕ မိန္းကေလးမ်ား ပို႕ကာ လူကုန္ကူသည္႕ ေစ်းကြက္၊ ႏိုင္ငံၿခားတြင္ အေစခံမ်ားအၿဖစ္ အလုပ္လုပ္ရန္ အလို႕ငွာ ၿမန္မာမိန္းကေလး အလုပ္သမမ်ားငွားရမ္းသည္႕ ေစ်းကြက္၊ ကာရာအိုေက၊ စားေသာက္ဆိုင္ အစရွိသည္တို႕တြင္ မသက္၏ အမည္က တစ္ဆင္႕စကား တစ္ဆင္႕ ေရာင္းကုန္ပစၥည္းသဖြယ္ နာမည္ေပါက္ေနေလသည္။ ကာယကံရွင္ မသက္ကိုယ္တိုင္ ဘာမွ မသိေပမယ္႕ ေအာင္သြယ္ ပြဲစားတို႕၏ ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ မသက္ အမည္ကို ရင္းႏွီးေနၾကေလသည္။

ေဆးစြဲေနသည္႕ အစ္ကိုၾကီးၿဖစ္သူ၏ မလိမၼာမႈ၊ နာတာရွည္ ေရာပါသည္ အစ္မၿဖစ္သူအတြက္ စိတ္ပင္ပန္းရမႈ၊ စိတ္ေထာင္းလို႕ ကိုယ္ေၾက ၿခံဳးၿခံဳးက်ကာ ၿခစားခံရသလို႕ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းၿဖင္႕ ယိုယြင္း ပိန္လွီလာေသာ အေမအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္ရမႈ အစရွိသည္႕တို႕ၿဖင္႕ မသက္၏ စိတ္ႏွလံုးကို ေန႕စဥ္ ၿခံဳလႊမ္းထားေလ႕ရွိသည္။ မိမိ၏ အနီးကပ္ မိသားစုဝင္တို႕၏ အေရး၊ က်ပ္တည္းလာေသာ စားဝတ္ေနေရးတို႕ၿဖင္႕ မသက္တစ္ေယာက္ ဘဝ အထုအေထာင္း၊ စိတ္ဆင္းရဲၿခင္း ေဆးခါးၾကီးကို ေနစဥ္ ေသာက္သံုးေနရေသာ ေဝဒနာသည္လို အားအင္တို႕ ဆုတ္ယုတ္ကာ စိတ္ခြန္အားတို႕ကို ႏႈံးခ်ိေနေစေတာ႕သည္။

စိတ္ဆင္းရဲၿခင္း တြင္းနက္ထဲသို႕ အထိန္းအကြပ္မရွိ တရွိန္ထိုး က်ဆင္းေနေသာ တစ္ေန႕တြင္ မသက္ထံသို႕ ပြဲစား မိန္းမ ခ်ဥ္းကပ္လာၿပန္သည္။
"ေဟ႕ မသက္..ငါ႕မွာ သတင္းေကာင္းပါတယ္..ညည္းသြားခ်င္တဲ႕ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံကို သြားဖို႕ ဟာေလ.."
"ကြ်န္မ သြားခ်င္တယ္လို႕ မေၿပာခဲ႕ပါဘူး။ သြားဖို႕ ေရြးရမယ္ဆိုရင္သာ အဲဒီႏိုင္ငံကို သြားမယ္လို႕ ေၿပာခဲ႕တာပါ."
"ေအးပါဟယ္..ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္..ငါေၿပာတာေတာ႕ ဆံုးေအာင္ နားေထာင္ပါအံုး..ဒီမယ္..အေမရိကမွာ ေနတဲ႕ ၿမန္မာတစ္ေယာက္က အေမရိကကို ေခၚေပးမယ္တဲ႕။ သိန္း ႏွစ္ရာေပးရမယ္တဲ႕။ အဲဒါ ညည္း စိတ္ဝင္စားမလားလို႕ လာေၿပာတာ"
"သိန္း ႏွစ္ရာ"

တအံတၾသႏွင္႕ ႏႈတ္ဖ်ားမွ သိန္း ႏွစ္ရာဟူေသာ အရည္အတြက္ကို တီးတိုးေရရြတ္ၾကည္႕မိသည္။ မသက္အတြက္ ထိုကဲ႕သို႕ေသာ ပိုက္ဆံသည္ ၿမင္႕မိုရ္ေတာင္ကဲ႕သို႕ မို႕ေမာက္မ်ားၿပား ၿမင္႕မားလွသည္။ အဲဒီေလာက္ ပိုက္ဆံေတြ ေပးၿပီး အေမရိကသို႕ သြားရမည္ ဆိုလွ်င္ သူမ၏ မိသားစုအေပၚ တရားမဲ႕ရာလည္း က်မည္။ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ အေမ ႏွင္႕ ေမာင္တို႕၏ ဆင္ရဲဒုကၡ မ်က္ရည္စတို႕ကို လမ္းခင္းလ်က္ မသက္ ကိုယ္လြတ္ မရုန္းခ်င္။

"ညည္း ေသခ်ာ စဥ္းစားပါေအ..ငါက ညည္းတို႕ မိသားစု ေကာင္းစားေစခ်င္လို႕ ေၿပာၿပတာ..ညည္း ဟုိမွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး ၿပန္ရွာလို႕လည္း ရတာပဲ။ ေနာက္ၿပီး ညည္း မလုပ္ခ်င္တဲ႕ ဟိုဟာမ်ိဳး အလုပ္ေတြလည္း မလုပ္ရဘူးေလ"
"ဟုတ္ပါတယ္..ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္မတို႕မွာ သိန္းႏွစ္ရာ မေၿပာနဲ႕ သိန္းႏွစ္ဆယ္ေတာင္ မရွိဘူး..ေနာက္ၿပီး ကြ်န္မက သြားမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုသြားရမွတံုး..ဟုိမွာ တရာဝင္အၾကာၾကီး ေနလို႕ရတဲ႕ အေၿခခိုင္တဲ႕ အေနအထားမ်ိဳးမွာ သြားခ်င္တာ"
"ဒါေတာ႕ မပူနဲ႕..ဒီလူနဲ႕ ညည္းက ဟန္ေဆာင္ လက္ထပ္ၿပီး အေမရိကကို လိုက္သြားရမယ္…အတူတူ အိပ္စရာလည္း မလိုပါဘူးေအ..လန္႕မေနပါနဲ႕အံုး..ဟိုေရာက္ေတာ႕မွ ညည္း လုပ္ခ်င္တာ ညည္းလုပ္ေပေတာ႕…တရားဝင္ ၿပန္ကြဲလိုက္လဲ ရာတာပဲ…ပိုက္ဆံအတြက္ ညည္းတို႕ တိုက္ခန္းကို ေပါင္းလိုက္ေပါ႕. ၿပီးေတာ႕ လိုတဲ႕ ပိုက္ဆံ ငါေခ်းေပးပါမယ္႕ေအ႕"
"အို….ရွင္႕ဟာကလည္း သိပ္စိတ္မခ်ရပါဘူး.. ေတာ္ၾကာ အဲဒီလူက ၿပန္ကြဲမေပးဘူးဆို ဘယ္နဲ႕ု လုပ္မလဲ.."
"ဒါကေတာ႕ ညည္းမပူနဲ႕ အဲဒီလို လူမ်ိဳးက ဘယ္ေတာ႕မွ မိန္းမကို အတည္ ယူမထားဘူးေအ႕..အဲဒါမ်ိဳးနဲ႕ အေမရိကကို လူေတြေခၚေနတာ..သူက ပိုက္ဆံရရင္ ၿပီးတာပဲ"
"ကြ်န္မ စဥ္းစားပါအံုးမယ္..ေနာက္ အေမနဲ႕လည္း တိုင္ပင္ လိုက္အံုးမယ္"

ဒီတစ္ခါေတာ႕ ပြဲစားမိန္မသည္ မသက္အေပၚ အႏိုင္ရေလသည္။ စိတ္ရႈတ္ေထြးမႈ မ်ားၿဖင္႕ ေလးလံေသာ ေၿခလွမ္းမ်ား တစ္လွမ္းၿခင္း လွမ္းကာ မသက္ အိမ္ၿပန္လာရသည္။ အေမကို ေၿပာၿပေတာ႕ အေမက သြားေစခ်င္သည္။ သူမ၏ မွားယြင္မိေသာ ဆံုးၿဖတ္ေၾကာင္႕ သားသမီးမ်ား ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ၾကရသည္ကို မၾကည္႕ရက္ႏိုင္။ အစ္ကိုၿဖစ္သူကလည္း သံုးလို႕ မရ။ အစ္မ ႏွင္႕ ေမာင္ တို႕ကလည္း မိသားစုအတြင္းတြင္ တစ္မိေပါက္ တစ္ေယာက္ထြန္းသလို မသက္ကို ေအာင္ၿမင္ေစခ်င္သည္။

လက္ထပ္တယ္ ဆိုတာလည္း ဟန္ေဆာင္ လက္ထပ္တာပဲ။ အတူတူအိပ္စရာလည္း မလိုဘူးတဲ႕။ ၿပီးေတာ႕ ဟုိႏိုင္ငံၾကီးေတြမွာ လူအခြင္႕အေရး တန္းတူရွိေတာ႕ ဘာအလုပ္ မဆို ၾကိဳးစားလုပ္ရင္ ေနႏိုင္ စားႏိုင္ ေသာက္ႏိုင္ အဆင္႕အတန္းရွိရွိေတာ႕ေနရမွာပဲ။ အဲဒီေတာ႕ ငါ ၾကိဳးစား ပိုက္ဆံရွာၿပီး အေမတို႕ကို ေထာက္ပံ႕ႏိုင္သားပဲ။ ဟုတ္ပါရဲ႕..ေမ႕ေနတာ. ငါနဲ႕ ဟန္ေဆာင္ လက္ထပ္ရမဲ႕ လူက ဘယ္လို လူမ်ိဳးလဲ။ ေတာ္ၾကာ ငါတို႕ ပိုက္ဆံေတြ လိမ္ယူသြားရင္ ဘယ္နဲ႕ လုပ္မလဲ။ ဟုိႏိုင္ငံမွာဆိုရင္ေတာ႕ ငါ႕ကို ေရာင္းစားလို႕ မရတန္ေကာင္းပါဘူးေလ…. အေတြးေလလိႈုင္းတို႕ လြင္႕ကာလြင္႕ကာ မသက္တစ္ေယာက္ စိတ္ဘဝင္ ေဘာင္ဘင္ခတ္လ်က္ ၿဗာမ်ားေနေလေတာ႕သည္။

ထိုေန႕က မသက္တို႕ အိမ္ေပါင္လို႕ရသည္႕ေငြ၊ ဟိုမွ ဒီမွ ေခ်းငွားရသည္႕ ေငြ စုစုေပါင္းေငြသိန္းႏွစ္ရာထဲမွ တစ္ဝက္ကို ဟန္ေဆာင္လက္ထပ္ရမည္႕ အေမရိကမွ သေကာင္႕သား ကိုလူလည္ကို ေပးလိုက္ရသည္။ အဲဒီတုန္းက ထိုသေကာင္႕သား မသက္အေပၚ ၾကည္႕သည္႕ အၾကည္႕ေတြကို မသက္ မၾကိဳက္။ ငါ ဒီလူနဲ႕ ဟန္ေဆာင္လက္ထပ္ရမွာ မွားမ်ား မွားေလၿပီးလားဟု စဥ္းစာမိေသးသည္။ သို႕ရာတြင္ လုပ္မည္ဟု ဆံုးၿဖတ္ၿပီးမွ ေနာက္ဆုတ္လို႕မရေတာ႕ေခ်။ ေငြသိန္းတစ္ရာသည္ သေကာင္႕သား လက္ထဲတြင္ ပါသြားခဲ႕ေခ်ၿပီ။ က်န္သည္႕ သိန္းတစ္ရာကို မသက္ အေမရိက ေရာက္သည္႕ အခါမွ ေပးရမည္။

အရာရာသည္ မသက္အတြက္ စြန္႕စားစရာေတြခ်ည္းပင္။ စြန္႕စားရသည္တြင္ မသက္အတြက္ ရင္းႏွီးေပးဆပ္မႈမ်ားသည္ အခ်ိန္မေရြး ေၾကလြယ္၊ ပ်က္လြယ္သည္႕ စြန္႕စားမႈမ်ိဳးပင္။ သို႕ေလာ သို႕ေလာဟူေသာ မေရရာသည္႕ ေအာင္ၿမင္မႈမ်ားအတြက္ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်ရသည္တြင္ သူမ၏ ဘဝ၊ အေမ၊ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ ေမာင္ေလး..ထိုသူတို႕၏ ဘဝတို႕ကိုပါ စေတး ၍ ဘဝ၏ ကစားပြဲတြင္ ေၾကးတင္ ေလာင္းရသည္။ ေအာင္ၿမင္မည္ေလာ။ သို႕တည္းမဟုတ္ ရႈံးနိမ္႕ က်ဆံုးသြားရမည္ေလာ။ ေလာေလာဆယ္တြင္ မသက္ ဘာကိုမွ မခန္႕မွန္းႏိုင္ပဲ ေလာင္းေၾကးတင္လိုက္ရသည္။ သို႕ရာတြင္ အသက္ရွင္သန္ေနေသးသမွ်၊ ၾကိဳးစားႏိုင္ခြင္႕ ရွိေသးသည္။ ဘဝတြင္ ဖိႏွိပ္ လာမႈတို႕ကို တြန္းထိုးရုန္းကန္ ထၾကြပုန္ကန္ႏိုင္ခြင္႕ရွိသည္။ မသက္ ၾကိဳးစားမည္။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ၿမန္မာၿပည္ ေလဆိပ္မွ ခြာေတာ႕ အေမသည္ လိုက္မပို႕ႏိုင္။ ေနမေကာင္းေသာ အစ္မကို ၾကည္႕ရႈ႕ရင္း အိမ္မွာ က်န္ခဲ႕သည္။ အစ္ကိုၾကီးႏွင္႕ ေမာင္ေလး ၿဖစ္သူသာ လိုက္ပို႕ခဲ႕သည္။ မသက္အတြက္ စြန္းစားရမည္႕ ဘဝခရီးလမ္းသည္ ဤတြင္ စတင္ရသည္။ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားရသလို တဖက္မွလည္း စိုးရိန္ပူပန္မႈတို႕ၿဖင္႕ ခ်ိန္ခြင္ရွာ ဟိုဖက္ အေလးသာလိုက္ ဒီဖက္ အေလးသာလိုက္ၿဖင္႕ စိတ္အစဥ္ကို မွ်တေအာင္ မလုပ္ႏိုင္။ မိသားစုတစ္ခုလံုး၏ ဘဝမ်ားကို ရင္းႏွီးၿမွတ္ႏွံကာ တစ္ခါမွ မသြားဖူးေသာ ႏိုင္ငံၿခားကို တစ္စိမ္ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္အား လင္လုပ္၍ သြားရမည္႕ မသက္၏ အေၿခအေနသည္ ပူပင္စရာ အတိပင္။

အမိၿမန္မာၿပည္ႏွင္႕ မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေဝးေသာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႕ မ်က္စိသူငယ္၊ နားသူငယ္ၿဖင္႕ ေၿခခ်ရသည္။ စီးပြားေရးသမား ကိုလူလည္ သေကာင္႕သားအား ေပးဆပ္ရန္ က်န္ရွိသည္႕ ေငြသိန္းတစ္ရာကိုလည္း ေပးဆပ္ရန္အတြက္ လိုအပ္သည္မ်ားကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စီစဥ္ရသည္။ ထိုေန႕သည္ပင္ မသက္အတြက္ ကမၻာပ်က္သည္႕ ေန႕ပင္။ တထိတ္တထိတ္ႏွင္႕ ဘာၿဖစ္လာလိမ္႕ မလဲ၊ ဘာၿဖစ္လာလိမ္႕ မလဲဟု စိုးရိမ္ရေသာ ေန႕ သည္႕ တကယ္ၿဖစ္ပ်က္ လာခဲ႕သည္။ သေကာင္႕သားသည္ ေငြကို ယူသည္။ ထို႕အၿပင္ လူကိုလည္း ယူသည္။ မသက္ ဘာမ်ား တတ္ႏိုင္အံုးမည္နည္း။ သူမ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ၾကီးစြာၿဖင္႕ လာခဲ႕ေသာ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္တြင္ ကိုယ္႕ကိုယ္ ေစာ္ကားသူက ကိုယ္႕တိုင္းၿပည္က ကိုယ္႕လူမ်ိဳး။ ေၾသာ္ ကိုယ္ကသူရဲ႕ မယားအၿဖစ္ ႏိုင္ငံၿခားကို လာခဲ႕ရတာကိုး။ ဟန္ေဆာင္ လက္ထပ္ခဲ႕တယ္ ဆိုေပမယ္႕ ေယာကၤ်ားဆိုသည္႕ သတၲဝါတို႕သည္ ရသည္႕ အခြင္႕အေရးတို႕ကို လက္လြတ္ မခံၾကေခ်။ အို…ဘုရားသခင္…စာနာ ညွာတာ ေထာက္ထားတတ္ေသာ၊ သနားၾကင္နာတတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးကို ေယာကၤ်ားတို႕ ႏွလံုးသားမွ ထုတ္ပစ္ခဲ႕သေလာ…။

မသက္ ႏိုင္ငံၿခားေတာ႕ ေရာက္ပါရဲ႕။ သူမ စေတးရ၊ ေပးဆပ္လိုက္ရေသာ တန္ဖိုးတို႕သည္ တဆစ္ဆစ္ၿဖင္႕ ရင္နာစရာ ေကာင္းလွသည္။ ေနႏွင္႕ အံုးေပါ႕ကြယ္။ မသက္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အၿမင္႕ဆံုး ပ်ံသန္းႏိုင္တဲ႕ တစ္ေန႕မေရာက္ မခ်င္းေပါ႕။

ရိုးသား ၾကိဳးစားလိုစိတ္၊ ၿမန္မာၿပည္ရွိ မိသားစုအား ဆင္းရဲၿခင္း ႏြံထဲမွ ဆြဲထုတ္ႏိုင္ရန္ အလုပ္တို႕ကို ၾကိဳးစားလုပ္ေနေသာ မသက္သည္ လူ႕ဘဝဇာတ္ခံုေပၚတြင္ မိတ္ကပ္ အၿပည္႕ လိမ္းခ်ယ္လ်က္ ကၾကိဳး ကဟန္ ဝင္႕ကာ ဝင္႕ကာ ခ်ီၿပီးကေသာ မင္းသမီးတစ္ေယာက္သဖြယ္ ကၿပ အသံုးေတာ္ ခံရသည္။ ထိုဇာတ္ခံု ကန္႕လန္႕ကာ၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ကာ အေမွာင္တို႕ အတိၿပီးလ်က္ မိတ္ကပ္တို႕ ပ်က္ၿပယ္ကာ အလွအပတရားတို႕ အရာမေရာက္ အသံုးမဝင္ေတာ႕ေခ်။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ထို႕ေန႕က စားခဲ႕ရေသာ ဆူရွီးတို႕သည္ ခါးသီးေနသည္ဟု ကြ်ႏ္ုပ္ထင္သည္။ အမည္ ေဖၚၿပႏိုင္စြမ္း မရွိေသာ စိတ္ငလ်င္တစ္ခု ကြ်ႏ္ုပ္၏ စိတ္ဝိဥာဥ္အေပၚ တုန္ခါ လႈပ္ရမ္းသြားခဲ႕သည္။ အဘယ္ကဲ႕သို႕ေသာ ခံစားခ်က္မ်ိဳးဆိုတာ ကြ်ႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္ မေဖၚၿပတတ္ေခ်။ သို႕ေသာ္ ေၿပာေတာ႕ ၿပလိုက္ပါမည္။

ငါတို႕ဟာ ရဲရင္႕ တိုးတက္ေနတဲ႕ လူငယ္ေတြၿဖစ္တယ္။ ဘဝဆိုတဲ႕ လွံသြားထက္ထက္ အခြ်န္ အဖ်ား ထိပ္မွာ ရင္ကို ဖြင္႕၊ ေခါင္းကို ေမာ႕ၿပီး ရဲရဲဝန္႕ဝန္႕ ရပ္တည္ရဲတဲ႕ ငါတို႕ရဲ႕ အစြမ္းသတၲိေတြဟာ ငါတို႕ရဲ႕ ေသြေၾကာေတြ အထဲမွာ ဆူေလာင္ေပါက္ကြဲၿပီး ခြန္အားေတြဟာ အလွ်ံညီးညီး ေမြးဖြားေနၾကတယ္။ ငါတို႕ေတြရဲ႕ အသက္ ဝိဥာဥ္ ခႏၶာ ဒြန္တြဲၿပီး ရွိေနသေရြ႕ေပါ႕။

အနႏၱေမတၱာၿဖင္႕
ဘေကာင္း

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://bakaung.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.