ေနလြမ္းသူ ထံမွ ေပးစာတစ္ေစာင္
ဤဘေလာ့၏ မူလ ပိုင္ရွင္အစစ္ႀကီးျဖစ္ေပေသာ ေနလြမ္းသူမွာ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားကတည္းက ေပၚမလာ အေတာ္ၾကာ လုပ္ေနေလရာ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ သူ႔အား ေမတၱာေကာင္းေကာင္း ပို႔ေနမိေလသည္။ စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြတို႔က ပို႔စ္ အသစ္တင္ရန္ နားပူနားဆာ လုပ္ၾကေလတိုင္း ဘေလာ့ကို ပစ္ထားေလေသာ အဆိုပါ သေကာင့္သားကိုသာ ေျပးေျပးၿပီး ပိတ္ကန္လိုလွေပသည္။ သူကား ေယာက်္ားခ်င္းေတာ့ ခပ္ပါးပါး ေပါ့ ဟူသည့္ အတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ထံ သတင္းေလးေတာင္ အေၾကာင္းမၾကားသည္မွာ ၾကာလွေပၿပီ။ ယခုေတာ့ ဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္ မသိ။ ေမးလ္ တစ္ေစာင္ပို႔လိုက္ေလသည္။ သတင္းပို႔စာလိုလို၊ ေမတၱာစာလိုလို ဘာမွန္းမသိရေသာ ထိုစာအား ေနလြမ္းသူ၏ ခ်စ္မိတ္ေဆြမ်ားလည္း ေ၀ငွ ခံစားနိုင္ရန္ အလို႔ငွာ တင္ေပးလိုက္ ရပါသတည္း။
" ကိုဥာဏ္ေရ ကြ်န္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးမွာေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးေတြအၿမဲရတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္တို႔ ေက်ာင္းသားဘဝကလို ဖေယာင္းတိုင္ေတြ ဘတၳရီအိုးေတြ အားကိုးစရာမလိုတာေတာ့ အမွန္ပဲဗ်ာ။ ဆိုင္ကယ္ေတြေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေသာင္းက်န္းတယ္။ မိုး ကေတာ့ အရင္လို ေခါင္ဆဲပဲေပါ့။ ေတာင္သူေတြ အေျခအေန မလီၾကဘူး။ ဟိုးအေရွ႕ဘက္ေဒသက ေက်ာက္တြင္းေတြေၾကာင့္ အဲဒီရြာကလူေတြ ေထာတဲ့သူေတြေထာကုန္ၾကၿပီ။ ရဲေတြ အေျခ အေနေကာင္းသလိုပဲ။ အင္ၾကင္းေက်ာက္ ေလဗ်ာ ကိုဥာဏ္တို႔လည္း ၾကားမွာေပါ့။ ဆိပ္လူးကန္ထန္းေတာကို ေရာက္ေတာ့ ထန္းေရခါးအိုးေတြျမင္ၿပီး အဟီးဟီး သတိရလိုက္တာ ကိုဥာဏ္ရာ ေျပာမေနနဲ႔။ ေဂါက္ကြင္း ကိုေတာ္ေတာ္ေလး ျပင္ဆင္ထားတယ္။ အံမယ္ သူက ဟိုအရင္ကလို အေလ့က် ျမက္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ႏိုင္ငံျခားျဖစ္မွ လူေတြအေလးထားလာၾက လို႔လားမသိဘူး ႏိုင္ငံျခားျမက္ေတြ စိုက္ ေရေတြအၿမဲေပးလို႔။ ေက်ာက္လုံးႀကီးအတက္ကေန ဆင္းလာလာခ်င္း ေဂါက္ကြင္းကိုျမင္ၿပီး ၾသေတြအံ့မိသြားတယ္။ ၿမိဳ႕အေနာက္ထိပ္မွာလည္း မ်ားလိုက္တဲ့ ဓါတ္ဆီဆိုင္ေတြဗ်ာ။
နာဂစ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေဒသေတြလည္းေရာက္ပါ့။ ရန္ကုန္-ပုသိမ္ ကားလမ္းႀကီးေတာ့ နာဂစ္ကို ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးအတြက္ လိုသမွ်ပို႔တဲ့ကားႀကီးေတြေၾကာင့္ ခ်ဳိင့္ေတြထကုန္တာ။ အရင္က ရန္ကုန္-ပုသိမ္က ၄ နာရီဝန္းက်င္က အမေလးဗ်ာ ၉ နာရီေလာက္ေမာင္းယူ ရတယ္။ ခါးေတြလည္းေညာင္းလို႔ ကားစီးရတာ။ အခုေတာ့ျပန္ျပင္ေနၿပီ။ လပြတၱာက ေအာင္ခ်မ္းသာ ။ ၄ မိုင္ အစရွိတဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းေတြလည္း ျပန္ရုတ္သိမ္းသြားၿပီ။ ကိုယ့္အိမ္ေလးေတြ စားစရာေတြနဲ႔ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ယာေလးေတြ မိုက္တယ္ဗ်။
ဧရာဝတီတိုင္းမွာ စပါးခင္းေတြေကာင္းလြန္းလို႔။ စပါးေစ်းေတြလည္း ေတာ္ေတာ္က်တယ္။ ပုသိမ္ကေန ေျမာင္းျမကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ လစ္တာ။ ေျမာင္းျမႀကိဳးတံတားႀကီးလည္း အရင္လို ပါပဲ။ ျမစိမ္းေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီး ေမတၱာေၾကာင့္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ ဘာမွမျဖစ္တာလို႔ ေျပာၾက တာပဲ။ ေမာ္ကြ်န္း ဝန္းက်င္းကရြာေတြ၊ ဘိုကေလးဘက္ကရြာေတြ၊ လပြတၱာခရိုင္ထဲက ရြာေတြေနရာခပ္မ်ားမ်ား CDMA ေတြက လယ္ကြင္းထဲ စပါးစိုက္ေနရင္းကို ဖုန္းေျပာေနၾက တာဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ပုသိမ္ေရာက္တာနဲ႔ (၀၉၈၅၅၉xxx ) ေလးနဲ႔မွ ဆက္သြယ္မႈဧရိယာ ျပင္ပ မေရာက္ေတာ့တာ။ ပိုးေလာင္း ၊ ဟိုင္းႀကီး တို႔မွာလည္း စီဒီအမ္ေအ ေတြေျပာလို႔……. ေၾသာ္ ေျပာရဦးမယ္ ဧရာဝတီတိုင္းမွာ အရင္က လပြတၱာက ေျမာင္းျမခရိုင္လက္ေအာက္ခံေလ၊ အခု သူက လပြတၱာခရိုင္ ဆိုၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ကြ်န္း၊ ဟိုင္းႀကီး၊ျပင္စလူၿမိဳ႕နယ္ခြဲ ေတြနဲ႔ အသစ္ဖြင့္ ပစ္လိုက္ၿပီ…ဆိုေတာ့ အေနာ္တို႔ ဧရာဝတီတိုင္းမွာ ခရိုင္ ၆ ခုျဖစ္သြားၿပီဗ်။ ဟဲဟဲ
ပုသိမ္ ဟာလဝါ လုပ္ငန္းေတြ ေအးေဆး။ ပုသိမ္ထီးေလးေတြေရာ အရင္လိုလွဆဲပါဗ်။ ေျမာင္းျမ ေဒၚခ်ဳိမုန္႔ဟင္းခါး လည္း ဥပုသ္ေန႔တစ္ရက္ပဲ ေစ်းျပင္ထြက္ေရာင္းတယ္။ က်န္ေစ်းဖြင့္ရက္ အတြင္းထဲမွာေရာင္းတာေပါ့။ Overseaက ျမန္မာေတြစားတဲ့ ေျမာင္းျမ ေဒၚခ်ဳိ အသင့္စား အထုပ္ေလးေတြကေတာ့ ရန္ကုန္ လက္ခြဲ ကေနထုတ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ကိုဥာဏ္တို႔ စားရေအာင္ ေျမာင္းျမပုဇြန္ခ်ဥ္ န႔ဲ ဝက္အူေခ်ာင္းကို အိမ္ေတြကိုပို႔ေပးထားမယ္သိလား။ ( ယုံရခက္ႀကီးပါကြယ္ … (ကိုဥာဏ္(စက္မႈ))…)
ဥာဏ္ႀကီးေရ အခ်ိန္မရလို႔ ဒီေလာက္ပဲ ေရးထားလိုက္ဦးမယ္ ေနာ…. တာ့တာဗ်ာ အားလုံးလိုအင္ဆႏၵ ျပည့္၀ၿပီး ကိုယ္စိတ္ေအးခ်မ္းၾကပါေစသား……………………………( ေနလြမ္းသူ )"
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://naylwanthu3.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.