ဦးနာေအာက္ ၊ ေအာက္ မေအာက္ (၁)
မႏွစ္ ႀသဂတ္(စ) က ကိုရြက္၀ါ ဘေလာ့ဂ္က သူ ့ရဲ ့ " ဦးနာေအာက္ က်ရံႈးမႈႏွင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ မိ်ဳးခ်စ္စိတ္ " ဆိုတဲ့ပို ့ စ္ မွာ လာေရာက္ေဆြးေႏြးေပးဖို ့ဖိတ္ေခၚခဲ့တာ အမွတ္ရမိတယ္။ အဲဒိပို ့စ္ကို ျပန္ ေဆြးေႏြးထားတဲ့ ဆိုး၀ွတ္ က " ဦးနာေအာက္ႏွင့္ ကြ်န္မရဲ ့အျမင္္ " ဆိုျပီးတင္ျပခဲ့တာလဲဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ကိုရြက္၀ါ က ဦးနာေအာက္ ရဲ ့သေဘာၤလုပ္ငန္း က်ရႈံးရတာဟာ သူ ့ရဲ ့စီးပြားေရး အေတြးအေခၚမွားယြင္းမႈ နဲ ့ျပိဳင္ဘက္အင္အားကို မသုံးသပ္ဘဲ လက္၀ါးႀကီး အုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေႀကာင့္လို ့သုံးသပ္ျပခဲ့ တဲ့အျပင္ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္နဲ ့ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ မေတြ ့ ရပါ လို ့သူထင္ျမင္ပုံကိုလဲ တင္ျပထားခဲ့ပါတယ္။
သူတင္ျပခ်က္တစ္ခိ်ဳ ့က အခုခိ်န္ ေခတ္သစ္ေဘာဂေဗဒအျမင္နဲ ့ခ်ဥ္းကပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၁၇၆ ႏွစ္ ၁၉ ရာစုႏွစ္တုန္း က ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ဦးနာေအာက္ရဲ ့စီးပြားေရး အေတြးအေခၚေတြဟာ ဒိတ္ ေအာက္သလိုျဖစ္ေနတာ အေပၚယံႀကည့္လိုက္ရင္ မွန္ေနသလိုလိုပါပဲ။
အဲဒိတုန္း က သူ ့ထင္ျမင္သုံးသပ္ခ်က္ေတြကို ျပန္သုံးသပ္ ေဆြးေႏြးခ်င္စရာ ေတြရိွခဲ့တဲ့အတြက္ ေႀကာင့္မႏွစ္ထဲက ဒီပို ့စ္ကိုေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးနာေအာက္နဲ့ ပတ္သတ္တဲ့ အခ်က္တခိ်ဳ ့ ၊ ကြင္းဆက္တခိ်ဳ ့လိုေနတဲ့အတြက္ ဒီေဆြးေႏြးခ်က္ပို ့စ္ကို မတင္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
အခုေတာ့ " S0wha1 " နဲ ့ " ကိုဟံင္ဂဟူ " ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ဦးနာေအာက္ အထုပၸတၱိ ဆုိပီး ရွာေဖြ တင္လာေပးတဲ့ အတြက္ အဲဒိတုန္းက လိုခ်င္ေနခဲ့တဲ့အခ်က္အလက္တစ္ခ်ိဳ ့ရလိုက္ လို ့ဒီပို ့စ္ကို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ႀကာျပီး ကာလ ၊ အခုမွ အဆုံးသတ္လို ့ရသြားပါတယ္။ ဒီအတြက္ ဆိုး၀ွတ္၊ ကိုဟံင္ဂကူ တို ့ ကိုေက်းဇူးမွတ္တမ္း တင္တဲ့အျပင္၊ ဒီအေႀကာင္း ေရးျဖစ္ခဲ့လို ့ကိုရြက္၀ါကိုလဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အပိုင္းမ်ား ခြဲျပီးတင္သြားပါမယ္။ လိုတာေတြ ေတြ ့ရင္လဲေထာက္ျပ ေဆြးေႏြးေပးႀကပါ။
ဦးနာေအာက္ ၊ေအာက္မေအာက္ (၁)
"ဟဲ့.ကိုရင္ေမာင္..ကိုရင္ေမာင္…ေတာ္ႀကားျပီးျပီလား…ဦးနာေအာက္ သေဘၤာႀကီးက လက္မွတ္ခ မယူစရိတ္ ျငိမ္းေပးစီးေတာ့မတဲ့.."
အူလ်ားဖားလ်ားေျပာရင္း အိမ္၀ိုင္းထဲအေျပးတပိုင္း၀င္လာေသာ ႀကီးေဒၚတုတ္စကားေႀကာင့္ အိမ္ေ့ရွ ကြပ္ပ်စ္ထက္မွာ ထုိင္ေနေသာ ကိုရင္ေမာင့္ ေဘးမွ ညီမေတာ္ မိဂ်မ္းဘုံတစ္ေယာက္ လိပ္လက္စ ေျပာင္းဖူးဖက္ေဆး လိပ္ႀကီးအားအသာခ်လ်က္…
"အုိ..ႀကီးေဒၚေဗြးတုတ္ႏွယ္..အလကားေပးစီးရုံတင္ဘဲလားေတာ္..ဦးနာေအာက္ သေဘၤာစီးမယ့္အစား ကုလားျဖဴ သေဘၤာ ႀကီးသြား စီးရင္.ထမင္းပါေကြ်းျပီး စရိတ္ ျငိိမ္းတဲ့ေတာ္ က်ဳပ္ေတာ့ ..ကုလားျဖဴ သေဘၤာဘဲစီးေတာ့မေပါ့..ေတာ္တို ့ႏွယ္.."
ဟုသူသိထားသမွ် သြက္သြက္လက္လက္ႀကီး ျပန္ေျပာလိုက္ေသာ မိ ဂ်မ္းဘုံအား အင္မတန္မွ စိတ္ပ်က္္ လက္ပ်က္ ဟန္ျဖင့္ ႀကီးေဒၚတုတ္ ကတစ္ခ်က္ႀကည့္လိုက္ရင္း..
"ေရာ္..ခက္လွပါကလား မိဂ်မ္းဘုံ၊ ဒီမွာ ကရင္ေမာင္ ကိုငါေျပာေနတာ.. ညဥ္းမသိရင္အသာေနစမ္း။ ညဥ္းငါ့ေနာက္မွထမင္းစားလာတာပါေအ့.၊က်ဳပ္ကခုေလးတင္ျမင္းလွည္းနဲ ့လိုက္ေႀကာ္ျငာတာနားနဲ ့ဆတ္ဆတ္ႀကားလုိက္တာပ။ ငါတို ့ျမန္မာသူေဌး.ဦးနာေအာက္ႀကီးက ထမင္းေႀကြးစရိတ္ျငိမ္းအျပင္ ေဒသထြက္လက္ေဆာင္ေတြ ပါေပးဦးမယ္ဆိုေတာ့...."
ႀကီးေဒၚတုတ္ စကားေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္အဆုံးမသတ္လိုက္ရ…မိဂ်မ္္းဘုံ က ႀကီးေဒၚတုတ္အား အင္မတန္မွ သနားဂရုဏာသက္ေသာ မ်က္ႏွာေပး ႏွင့္အတူ အသံစူးစူးျဖင့္ ..
"အမ္မေလး…ႀကီးေဒၚတုတ္ရယ္…ဒီကလဲ..အစြမ္းကုန္ သိတဲ့ ဂ်မ္းဘုံံအမိပါေတာ့..ဒီမယ္..ဦးနာေအာက္
ႀကီး ေပးတာ ဘာဟုတ္ေသးတုန္း၊ ကုလားျဖဴ သေဘၤာေတြက စရိတ္ျငိမ္း၊ ထမင္းေကြ်း၊တဲ့အျပင္ ေပးတဲ့လက္ေဆာင္ကဦးနာေအာက္ႀကီးလို.. ခပ္ရုိးရိုးလက္ေဆာင္ေတြဟုတ္ဘူးေတာ့.. ပု၀ါလက္ေဆာင္လွလွေတြ..ေခ်ာကလစ္ ဆိုတဲ့ ဘိုေျမပဲယုိ ဆိုလား ..အဲဒါေတြ. . ပိုလိုုစီးကရက္ဘူးေတြ..ေပးသတဲ့..လက္ေဆာင္ေတြကလဲဆန္းမွဆန္းေတာ္ေရ"
ေျပာလိုက္ရာ..ႀကီးေဒၚတုတ္တစ္ေယာက္လဲ မ်က္ခုံးမ်ားပင့္တက္ မ်က္လုံးမ်ားပင္ ျပဴးက်ယ္သြားျပီးအလြန္ အမင္းစိတ္ အားတက္ႀကြ လာေသာေလသံျဖင့္….
"အံမယ္ ထမင္းေတာင္ေကြ်း၊လက္ေဆာင္လဲေပးဦးမတဲ့၊ တကယ္ပဲလား ဂ်မ္းဘုံ..ဒါဆိုေနရာက်ျပီဟဲ့…သူ ့ ဘဲအားေပးရေအာင္ေအ.."
(Photo adapted from "www.irrawaddyflotilla.com"without permission.)
အခီ်အခ် စိတ္အားတက္ႀကြစြာျဖင့္ လုပ္လက္စအလုပ္မ်ားေဘးခ်လ်က္ ပါးစပ္မပိတ္စတမ္း တေယာက္တလွည့္္ သတင္းထုူးသတင္းဦး မ်ား ၊ ေရေႀကာင္းသေဘၤာလိုင္းမ်ားအေႀကာင္းျမိန္ရည္ယွက္ရည္ေျပာေနေသာအမိ်ဳးသမီးႏွစ္ဦးအား ေအးေအးသက္သာအနားယူေနေသာကိုရင္ေမာင္ တစ္ေယာက္မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ အင္မတန္မွစိတ္အိုက္လာသျဖင့္….
"ဟာ..ေနႀကစမ္းပါဦး၊ ေဒၚတုတ္တို ့မိဂ်မ္းဘုံတို ့ရာ…ခင္ဗ်ားတို့ ႏွယ္၊ အလကားေပးစီးတာ ဟုတ္ပါျပီ..ဘယ္ျမိဳ ့ ကိုသြားမွာ တုန္းဟ..သြားစရာခရီးျဖင့္မရိွဘဲဟာ...."
ဟုစိတ္မရွည္ေသာေလသံျဖင့္၀င္ေရာက္ေျပာလိုက္ေသာ ကိုရင္ေမာင့္ စကားေတာင္အဆုံးမသတ္လိုက္ရ…
"အုိ..ကိုရင္ႏွယ္..အ လိုက္ခ်က္..ေတာ့္အဲဒါေတြေႀကာင့္သူမ်ား ေနာက္ကဘဲ က်န္က်န္ေနတာ.. …အလကားပါဆိုမွ အသြားအျပန္သေဘၤာပတ္စီး..အေပ်ာ္ခရီးေပါ့ေတာ္ ..ခရီးစရိတ္မကုန္ လက္ ေဆာင္လဲရ..အိ.ု..ေတာ္မလိုက္ရင္ေနခဲ့.. ..ဟုိေတာင္ဘက္ပိုင္းက..ေရႊမိတို ့တ၀ိုင္းလုံးသြားမွာ. က်ဳပ္ေတာ့.လုိက္ကိုသြားမယ္ အနည္းဆုံးေတာ့ေရႊတိဂုံ ဘုရားဖူးေပါ့ေတာ္. ဟုတ္ဖူးလားေဒၚတုတ္ႀကီး အဲ..ႀကီးေဒၚတုတ္္... "
အစြမ္းကုန္သိတဲ့ ဂ်မ္းဘုံအမိရဲ ့အထက္ပါမဟာအလကား ခရီးသြားစီမံကိန္းႀကီး ကိုႀကားလိုက္ရတဲ့တဒဂၤ…ကို္ရင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ ပါးေစာင္မွာတျမံဳ ့ျမံဳ ့ငုံထားေသာ ကြမ္းသီးစိတ္ ပင္ထြက္က်လုမတတ္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္
"အမ္"
ဟုသာေရရြတ္ရင္း….
…………………………………………………………………………
ဒါကေတာ့ ကိုယ္မမီလိုက္တဲ့ ေခတ္ကို စိတ္ကူးယဥ္ႀကည့္တာပါ။ လက္ေဆာင္ေတြ၊ဘာေတြဆိုတာက အလကားေပးစီးသည္အထိ အျပိဳင္အဆိုင္ ခရီးသည္ေခၚႀကတယ္ လို ့သူတို ့ေျပာ လို ့ ကြန္ ့ေတြးႀကည့္တာပါ။အဲဒိလို ႀကီး တကယ္ေရာဟုတ္ပမလားေပါ့။
အထက္ကအတိုင္းသာ ဆုိရင္ေတာ့ျဖင့္ ဦးနာေအာက္ တစ္ေယာက္လုံးပါးမပါးဘဲ တိခနဲ ေဒ၀ါလီခံရကိန္းဘဲလို ့စီးပြားေရးဗ်ဴဟာအရ ခ်ည္းကပ္ပုံမွားတယ္လို ့ ထင္စရာပါ။ ဒီလို ခ်ဥ္းကပ္ေတြး မယ္ဆိုရင္လဲ ေခတ္သစ္ ေဘာဂေဗဒ နိယာမေတြအရ သဘာ၀က်တယ္ထင္ခ်င္စရာပါ။
ဒါေပမယ့္ သူ ့ကြ်န္လက္ေအာက္က ကြ်န္ေတာ္တို ့ျမန္မာလူမိ်ုဳးေတြကို တစ္ကယ္ပဲ အဂၤလိပ္္ပိုင္သေဘၤာကုမၸဏီေတြက ဒီလို ဆက္ဆံခဲ့ပါသလား။ ဒီလိုျမန္မာ လူမိ်ဳးမ်ားကိုအေရးတယူအျပိဳင္အဆိုင္ေစ်းကြက္ရွာဆြဲေဆာင္ခဲ့တာေရာဟုတ္ပါ့မလား။ လက္ေဆာင္ေတြ အျပိဳင္အဆိုင္နဲ ့ထမင္းေကြ်းစရိတ္ျငိမ္းျပိဳင္ႀကသည္ဆိုတာကေရာ တကယ္ဟုတ္ခဲ့ ပါရဲ ့လား…
ဦးနာေအာက္ ကေရာ တစ္ကယ္ စီးပြားေရး လက္၀ါးႀကီးအုပ္ခ်င္ခဲ့တာပါလား။ ဦးနာေအာက္ဘာေႀကာင့္ စိန္ေခၚခဲ့တာပါလဲ။အင္မတန္ ႏြမ္းပါးနိမ့္က်တဲ့ဘ၀ကလာခဲ့တဲ့ ႏြားေက်ာင္းသား ကေလး ေမာင္နာေအာက္ ကို ဘာျဖစ္လို ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရိွသူ တိုင္းရင္းသား သူေဌးႀကီး အျဖစ္ သမိုင္းက မွတ္တမ္း တင္ထားခဲ့တာပါလဲ…အဲဒိအခိ်န္မွာ ျမန္မာေတြကေရာတကယ္ကို မိ်ဳးခ်စ္စိတ္ကင္းမဲ့ခဲ့ပါသလား ။ ကိုလိုနီေခတ္ ေရေႀကာင္းကုန္သြယ္မႈ စီးပြားေရးေလာကမွာ ဘယ္သူက ဘယ္သူ ကိုလက္၀ါးႀကီးအုပ္ဖို ့ႀကိဳးစားခဲ့ပါသလဲ………..
တစ္ကယ္ေတာ့….
(အပိုင္း ၂ - ဆက္ပါမည္…..)
ေမာင္ရင္
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
.
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://maungyin.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.