ေခ်ာင္းတေစၧ
`အဟြတ္...၊ အဟြတ္...၊ အဟြတ္´
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆုိးႏိုင္လြန္းတဲ့ ေခ်ာင္းက အိပ္စက္ျခင္းကို လႈပ္ကန္ႏိႈးပစ္လိုက္ျပန္ပါၿပီ။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ထထိုင္လိုက္ၿပီး တဟြတ္ဟြတ္ျဖင့္ အားရပါးရႀကီးကို ဆိုးပစ္လိုက္ေတာ့ ရင္ေခါင္းထဲက ေအာင့္လာသည္။ ေရထေသာက္ေတာ့ ခဏတျဖဳတ္ေတာ့ သက္သာသလိုလိုနဲ႔ အတန္ၾကာေတာ့ ျပန္ဆုိးလာျပန္သည္။ ခက္ပါဘိ...။
***
အခုလို ေခ်ာင္းဆုိးေနရတာက တကယ္ေတာ့ သူကုိယ္တုိင္ကုိက ေပါ့ေလ်ာ့ႏိုင္လြန္းလွျခင္းေၾကာင့္ပါ။ အလုပ္ပိတ္ရက္တညမွာ အက်ီၤရင္ဘတ္ ေဟာင္းေလာင္းျဖင့္ တညလုံး အိပ္မိကတည္းက အဆုတ္က ဘာျပႆနာတက္သည္ မသိ။ ပထမေတာ့ ခဏတျဖဳတ္ဆုိးလိုက္႐ုံနဲ႔ သာမန္ေပ်ာက္သြားမယ္ ထင္ၿပီး Cough Drop ေလးေတြေလာက္သာ ၀ယ္စားေနရာမွ ညဘက္ အိပ္မရေလာက္ေအာင္ ဆုိးလာေတာ့ သတိမထားလို႔ မျဖစ္ေတာ့...။
တရက္မွာေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ အထိပါ တဟြတ္ဟြတ္ႏွင့္ အဆက္မျပတ္ဆုိးေနေတာ့ ေဘးက လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ကို အားနာတာႏွင့္ မ်က္ႏွာအကာတခုကို ယူတပ္ၿပီး ဟန္မပ်က္ အလုပ္ဆက္လုပ္ေနမိေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ ေခ်ာင္းက ဒီေလာက္နဲ႔ ရပ္မသြားတဲ့အျပင္ ဘယ္လိုမွ အလုပ္ဆက္လုပ္ဖုိ႔ မျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ဆက္တိုက္ဆိုးလာေတာ့ အလုပ္ရွင္ကိုယ္တုိင္က `မင္းဆရာ၀န္ဆီ သြားျပၿပီး ဒီေန႔ နားသင့္တယ္´ လို႔ ေျပာယူရသည္။
ဆရာ၀န္ဆီေရာက္ေတာ့ လူကို နားေပါက္၊ ႏွာေခါင္းေပါက္ေတြထဲ ဓာတ္မီးေသးေသးေလးထဲ ဟိုဟုိဒီဒီထိုးၾကည့္လုိက္၊ အသက္ရွဴခိုင္းၿပီး ေက်ာနဲ႔ ရင္ဘတ္မွာ ဟိုနားစမ္း၊ ဒီနားစမ္း လုပ္လိုက္၊ ဟိုေမးဒီေမး ေမးလိုက္နဲ႔ `ငါေတာ့ ဘက္တီးရီးယားတမ်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္ေနတာလို႔ ထင္တယ္၊ ေဆးစာေရးေပးလိုက္မယ္၊ ကံေကာင္းပါေစ´ ဆုိၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။ သူေရးေပးလိုက္ေသာ ေဆးစာအတိုင္း ၀ယ္ေသာက္တဲ့ ေဆးက တပတ္ေလာက္ေတာ့ လုံး၀ ေခ်ာင္းမဆိုးဘဲ ေနေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ ျပန္ဆုိးျပန္၏။
အဆိုးဆုံးက အျပင္ကို မထြက္မျဖစ္ ထြက္လုိက္တုိင္း ထိေတြ႔ေနရသည့္ ခိုက္ခိုက္တုန္ေသာ ရာသီဥတုပင္...။ ေအးစက္ေနေသာ ေလရဲ့ အထိအေတြ႔ကိုရၿပီးလို႔ မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပင္ ေခ်ာင္းက အဆတ္မျပတ္ဆုိးေတာ့သည္။
***
`ခင္ဗ်ားေခ်ာင္းက ဆိုးေနတာ ၾကာၿပီေနာ´
`ဟုတ္တယ္ဗ်ာ´
`အင္းးးး´
`ဗုေဒၶါ´ ဟု စိတ္ထဲကေန ေရရြတ္ၿပီး ဒီလူ႔ရဲ့ သံရွည္ဆြဲသံ `အင္းးးးး´ ဆုိတာကို အသာမ်က္ေမွာင္ ပင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနာက္သလို ေျပာင္သလို ၿပဳံးစစဟန္နဲ႔ ျပန္လွည့္ထြက္သြားသည္။ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ကို အမွတ္မထင္ ယူဖတ္မိေတာ့...
`တီဘီေရာဂါ၏ ထင္ရွားသိသာေသာ လကၡဏာမွာ ေခ်ာင္းအဆက္မျပတ္ဆိုးျခင္း၊ သလိပ္ ခၽြဲကပ္ျခင္း´
`ဘုရား...၊ဘုရား´ ဟိုလူေစာေစာက ၿပဳံးစိစိလုပ္တာ ဒါေၾကာင့္မ်ားလား...။
***
`ဟဲ့၊ ငါ့အကို ၀မ္းကြဲတေယာက္ဟာေလ။ ဒီကိုထြက္လာခါနီးက်မွ တီဘီေတြ႔လို႔တဲ့၊ သလိပ္ျပန္စစ္ေနရတယ္´
`အမေလး...၊ အဲဒါကေတာ္ပါေသးတယ္၊ ေတာ္ၾကာ အဲဒီေရာဂါႀကီးနဲ႔ ဒီကိုေရာက္လာမွ ပိုဆိုးေနမယ္´
ေမြးေန႔ပြဲတခုရဲ့ စကား၀ိုင္းတခုဆီက ပ်ံ႕လြင့္လာေသာ အသံ....။ ကုိယ္ကလဲ သူတို႔ ေျပာေနခ်ိန္မွာမွ ေခ်ာင္းက ထဆိုးေနေတာ့ မ်က္လုံးေတြက ဒီဘက္ကို ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္...။ ေရာ္...၊ ဒီေခ်ာင္းနဲ႔ေတာ့ ခက္ေနၿပီ။
တကယ္လုိ႔မ်ား ငါ့မွာသာ တီဘီေရာဂါ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္...။
အမေလးေလးးးးးး ဆိုတဲ့ အာေမဋိတ္အေတြးနဲ႔တင္ စိတ္တေစၧက ေျခာက္လွန္႔သည္။ နဂိုကမွ ပိန္ရတဲ့အထဲ အ႐ိုးေပၚ အေရတင္ပုံစံ ထြက္လာမလား၊ အသားေတြက ျဖဴေဖ်ာ့ေနမလား၊ ၀ါတာတာႀကီးမ်ား ျဖစ္ေနမွာလား၊ ဂလန္ဂလား အရပ္ႀကီးကေရာ ကိုင္းကိုင္းႀကီး ျဖစ္လာမွာလား။
အို...၊ ဘာလို႔ ျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ၊ ငါက ေဆးလိပ္လဲ မေသာက္ေတာ့တာ ေလးငါးႏွစ္ေတာင္ ရိွေနမွဟာ။ ဒီကိုမလာခင္ကလဲ ေဆးစစ္မွတ္တမ္းမွာ ဘာေရာဂါမွ မျဖစ္ဘူးလို႔ ျပတာပဲ။ ေသြးေတာင္ လွဴလိုက္ေသးတာပဲ။
အာ...၊ ဒါေပမယ့္ ေခ်ာင္းက ဘာလို႔ ဒီေလာက္ အဆက္မျပတ္ဆိုးေနရတာလဲ။ တခုခု ျဖစ္လုိ႔ေနမွာေပါ့။ အခုေန ေသသြားရယ္ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္မလဲ၊ ေသလဲ ေအးတာေပါ့၊ ဟာ... မဟုတ္ေသးဘူး၊ မဟုတ္ေသးဘူး၊ ငါမေသခ်င္ေသးပါဘူး။
ေခ်ာင္းဆိုးျခင္းရဲ့ စိတ္တေစၧကလဲ ႏွိပ္စက္ႏိုင္လြန္းပါဘိ...။
***
လက္ထဲကိုင္ထားၿပီးျဖစ္သည့္ ေခ်ာင္းဆိုးေဆးရည္ဘူးကို မေကာင္းဆုိး၀ါး တေကာင္လို စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ နာရီကို ၾကည့္မိေတာ့ မနက္ ၃ နာရီသာသာ။ ဟိုေန႔ကလဲ ဒီလိုအခ်ိန္ႀကီးပဲ ေခ်ာင္းဆုိးေနလုိ႔ ဒီေဆးရည္ကို ေသာက္လိုက္တာ သက္ေတာ့ သက္သာပါရဲ့၊ ဒါေပမယ့္ ေဆးထဲမွာ ပါဟန္တူတဲ့ အိပ္ေဆးအရိွန္က မနက္အလုပ္သြားခ်ိန္ထိ မေသေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ လူက ေတာ္ေတာ္ကို ခံရေလေတာ့ အခုတခါ ဒီေဆးကို ေသာက္ရမွာ လန္႔ေနသည္။
Weekly Eleven စာေစာင္ထဲက စာတပုဒ္ထဲမွာ ျမန္မာျပည္က လူေတြ ေစ်းထဲက ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို အိမ္သုံးေဆး၀ါးလို သုံးေနၾကတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိေတာ့ အဲဒီထဲက ဂ်င္းျပဳတ္ရည္ဟာ ေခ်ာင္းဆုိးေပ်ာက္တယ္ ဆိုလို႔ ျပဳတ္ေသာက္ၿပီးၿပီ။ ဘာမွမထူး...။
`အဟြတ္...၊ အဟြတ္...၊ အဟြတ္))))))))))))))))´
ေနာက္ထပ္ ဆုိးလာတဲ့ ေခ်ာင္းဒဏ္ကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မခံႏိုင္ေတာ့ပါ။ လက္ထဲက မေကာင္းဆိုး၀ါး ေခ်ာင္းဆုိးေဆးရည္ကို ပါးစပ္ထဲ တငံုစာခန္႔ အငမ္းမရ မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။ ဒီေဆးက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုတေလာ အလြန္႔အလြန္ ဒုကၡေပးေနတဲ့ ေခ်ာင္းကိုေတာ့ သက္သာရာရႏုိင္စြမ္းေပလိမ့္မည္။
ခဏေနရင္ အိပ္ေပ်ာ္လိမ့္မည္။ အိပ္ေပ်ာ္တဲ့အခါ တီဘီေရာဂါမ်ား ျဖစ္ေနမလားလို႔လဲ စုိးရိမ္ေနမွာ မဟုတ္သလို ေသခ်င္တယ္၊ မေသခ်င္ဘူးလဲ ေတြးျဖစ္ေနမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ဒါေပမယ့္ ေခ်ာင္းကို အျမစ္ျဖတ္ေအာင္ ေပ်ာက္ဖုိ႔ကေတာ့ လုိပါေသးသည္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ... ... ...။
***
ကလိုေစးထူး
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆုိးႏိုင္လြန္းတဲ့ ေခ်ာင္းက အိပ္စက္ျခင္းကို လႈပ္ကန္ႏိႈးပစ္လိုက္ျပန္ပါၿပီ။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ထထိုင္လိုက္ၿပီး တဟြတ္ဟြတ္ျဖင့္ အားရပါးရႀကီးကို ဆိုးပစ္လိုက္ေတာ့ ရင္ေခါင္းထဲက ေအာင့္လာသည္။ ေရထေသာက္ေတာ့ ခဏတျဖဳတ္ေတာ့ သက္သာသလိုလိုနဲ႔ အတန္ၾကာေတာ့ ျပန္ဆုိးလာျပန္သည္။ ခက္ပါဘိ...။
***
အခုလို ေခ်ာင္းဆုိးေနရတာက တကယ္ေတာ့ သူကုိယ္တုိင္ကုိက ေပါ့ေလ်ာ့ႏိုင္လြန္းလွျခင္းေၾကာင့္ပါ။ အလုပ္ပိတ္ရက္တညမွာ အက်ီၤရင္ဘတ္ ေဟာင္းေလာင္းျဖင့္ တညလုံး အိပ္မိကတည္းက အဆုတ္က ဘာျပႆနာတက္သည္ မသိ။ ပထမေတာ့ ခဏတျဖဳတ္ဆုိးလိုက္႐ုံနဲ႔ သာမန္ေပ်ာက္သြားမယ္ ထင္ၿပီး Cough Drop ေလးေတြေလာက္သာ ၀ယ္စားေနရာမွ ညဘက္ အိပ္မရေလာက္ေအာင္ ဆုိးလာေတာ့ သတိမထားလို႔ မျဖစ္ေတာ့...။
တရက္မွာေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ အထိပါ တဟြတ္ဟြတ္ႏွင့္ အဆက္မျပတ္ဆုိးေနေတာ့ ေဘးက လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ကို အားနာတာႏွင့္ မ်က္ႏွာအကာတခုကို ယူတပ္ၿပီး ဟန္မပ်က္ အလုပ္ဆက္လုပ္ေနမိေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ ေခ်ာင္းက ဒီေလာက္နဲ႔ ရပ္မသြားတဲ့အျပင္ ဘယ္လိုမွ အလုပ္ဆက္လုပ္ဖုိ႔ မျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ဆက္တိုက္ဆိုးလာေတာ့ အလုပ္ရွင္ကိုယ္တုိင္က `မင္းဆရာ၀န္ဆီ သြားျပၿပီး ဒီေန႔ နားသင့္တယ္´ လို႔ ေျပာယူရသည္။
ဆရာ၀န္ဆီေရာက္ေတာ့ လူကို နားေပါက္၊ ႏွာေခါင္းေပါက္ေတြထဲ ဓာတ္မီးေသးေသးေလးထဲ ဟိုဟုိဒီဒီထိုးၾကည့္လုိက္၊ အသက္ရွဴခိုင္းၿပီး ေက်ာနဲ႔ ရင္ဘတ္မွာ ဟိုနားစမ္း၊ ဒီနားစမ္း လုပ္လိုက္၊ ဟိုေမးဒီေမး ေမးလိုက္နဲ႔ `ငါေတာ့ ဘက္တီးရီးယားတမ်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္ေနတာလို႔ ထင္တယ္၊ ေဆးစာေရးေပးလိုက္မယ္၊ ကံေကာင္းပါေစ´ ဆုိၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။ သူေရးေပးလိုက္ေသာ ေဆးစာအတိုင္း ၀ယ္ေသာက္တဲ့ ေဆးက တပတ္ေလာက္ေတာ့ လုံး၀ ေခ်ာင္းမဆိုးဘဲ ေနေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ ျပန္ဆုိးျပန္၏။
အဆိုးဆုံးက အျပင္ကို မထြက္မျဖစ္ ထြက္လုိက္တုိင္း ထိေတြ႔ေနရသည့္ ခိုက္ခိုက္တုန္ေသာ ရာသီဥတုပင္...။ ေအးစက္ေနေသာ ေလရဲ့ အထိအေတြ႔ကိုရၿပီးလို႔ မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပင္ ေခ်ာင္းက အဆတ္မျပတ္ဆုိးေတာ့သည္။
***
`ခင္ဗ်ားေခ်ာင္းက ဆိုးေနတာ ၾကာၿပီေနာ´
`ဟုတ္တယ္ဗ်ာ´
`အင္းးးး´
`ဗုေဒၶါ´ ဟု စိတ္ထဲကေန ေရရြတ္ၿပီး ဒီလူ႔ရဲ့ သံရွည္ဆြဲသံ `အင္းးးးး´ ဆုိတာကို အသာမ်က္ေမွာင္ ပင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနာက္သလို ေျပာင္သလို ၿပဳံးစစဟန္နဲ႔ ျပန္လွည့္ထြက္သြားသည္။ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ကို အမွတ္မထင္ ယူဖတ္မိေတာ့...
`တီဘီေရာဂါ၏ ထင္ရွားသိသာေသာ လကၡဏာမွာ ေခ်ာင္းအဆက္မျပတ္ဆိုးျခင္း၊ သလိပ္ ခၽြဲကပ္ျခင္း´
`ဘုရား...၊ဘုရား´ ဟိုလူေစာေစာက ၿပဳံးစိစိလုပ္တာ ဒါေၾကာင့္မ်ားလား...။
***
`ဟဲ့၊ ငါ့အကို ၀မ္းကြဲတေယာက္ဟာေလ။ ဒီကိုထြက္လာခါနီးက်မွ တီဘီေတြ႔လို႔တဲ့၊ သလိပ္ျပန္စစ္ေနရတယ္´
`အမေလး...၊ အဲဒါကေတာ္ပါေသးတယ္၊ ေတာ္ၾကာ အဲဒီေရာဂါႀကီးနဲ႔ ဒီကိုေရာက္လာမွ ပိုဆိုးေနမယ္´
ေမြးေန႔ပြဲတခုရဲ့ စကား၀ိုင္းတခုဆီက ပ်ံ႕လြင့္လာေသာ အသံ....။ ကုိယ္ကလဲ သူတို႔ ေျပာေနခ်ိန္မွာမွ ေခ်ာင္းက ထဆိုးေနေတာ့ မ်က္လုံးေတြက ဒီဘက္ကို ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္...။ ေရာ္...၊ ဒီေခ်ာင္းနဲ႔ေတာ့ ခက္ေနၿပီ။
တကယ္လုိ႔မ်ား ငါ့မွာသာ တီဘီေရာဂါ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္...။
အမေလးေလးးးးးး ဆိုတဲ့ အာေမဋိတ္အေတြးနဲ႔တင္ စိတ္တေစၧက ေျခာက္လွန္႔သည္။ နဂိုကမွ ပိန္ရတဲ့အထဲ အ႐ိုးေပၚ အေရတင္ပုံစံ ထြက္လာမလား၊ အသားေတြက ျဖဴေဖ်ာ့ေနမလား၊ ၀ါတာတာႀကီးမ်ား ျဖစ္ေနမွာလား၊ ဂလန္ဂလား အရပ္ႀကီးကေရာ ကိုင္းကိုင္းႀကီး ျဖစ္လာမွာလား။
အို...၊ ဘာလို႔ ျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ၊ ငါက ေဆးလိပ္လဲ မေသာက္ေတာ့တာ ေလးငါးႏွစ္ေတာင္ ရိွေနမွဟာ။ ဒီကိုမလာခင္ကလဲ ေဆးစစ္မွတ္တမ္းမွာ ဘာေရာဂါမွ မျဖစ္ဘူးလို႔ ျပတာပဲ။ ေသြးေတာင္ လွဴလိုက္ေသးတာပဲ။
အာ...၊ ဒါေပမယ့္ ေခ်ာင္းက ဘာလို႔ ဒီေလာက္ အဆက္မျပတ္ဆိုးေနရတာလဲ။ တခုခု ျဖစ္လုိ႔ေနမွာေပါ့။ အခုေန ေသသြားရယ္ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္မလဲ၊ ေသလဲ ေအးတာေပါ့၊ ဟာ... မဟုတ္ေသးဘူး၊ မဟုတ္ေသးဘူး၊ ငါမေသခ်င္ေသးပါဘူး။
ေခ်ာင္းဆိုးျခင္းရဲ့ စိတ္တေစၧကလဲ ႏွိပ္စက္ႏိုင္လြန္းပါဘိ...။
***
လက္ထဲကိုင္ထားၿပီးျဖစ္သည့္ ေခ်ာင္းဆိုးေဆးရည္ဘူးကို မေကာင္းဆုိး၀ါး တေကာင္လို စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ နာရီကို ၾကည့္မိေတာ့ မနက္ ၃ နာရီသာသာ။ ဟိုေန႔ကလဲ ဒီလိုအခ်ိန္ႀကီးပဲ ေခ်ာင္းဆုိးေနလုိ႔ ဒီေဆးရည္ကို ေသာက္လိုက္တာ သက္ေတာ့ သက္သာပါရဲ့၊ ဒါေပမယ့္ ေဆးထဲမွာ ပါဟန္တူတဲ့ အိပ္ေဆးအရိွန္က မနက္အလုပ္သြားခ်ိန္ထိ မေသေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ လူက ေတာ္ေတာ္ကို ခံရေလေတာ့ အခုတခါ ဒီေဆးကို ေသာက္ရမွာ လန္႔ေနသည္။
Weekly Eleven စာေစာင္ထဲက စာတပုဒ္ထဲမွာ ျမန္မာျပည္က လူေတြ ေစ်းထဲက ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို အိမ္သုံးေဆး၀ါးလို သုံးေနၾကတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိေတာ့ အဲဒီထဲက ဂ်င္းျပဳတ္ရည္ဟာ ေခ်ာင္းဆုိးေပ်ာက္တယ္ ဆိုလို႔ ျပဳတ္ေသာက္ၿပီးၿပီ။ ဘာမွမထူး...။
`အဟြတ္...၊ အဟြတ္...၊ အဟြတ္))))))))))))))))´
ေနာက္ထပ္ ဆုိးလာတဲ့ ေခ်ာင္းဒဏ္ကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မခံႏိုင္ေတာ့ပါ။ လက္ထဲက မေကာင္းဆိုး၀ါး ေခ်ာင္းဆုိးေဆးရည္ကို ပါးစပ္ထဲ တငံုစာခန္႔ အငမ္းမရ မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။ ဒီေဆးက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုတေလာ အလြန္႔အလြန္ ဒုကၡေပးေနတဲ့ ေခ်ာင္းကိုေတာ့ သက္သာရာရႏုိင္စြမ္းေပလိမ့္မည္။
ခဏေနရင္ အိပ္ေပ်ာ္လိမ့္မည္။ အိပ္ေပ်ာ္တဲ့အခါ တီဘီေရာဂါမ်ား ျဖစ္ေနမလားလို႔လဲ စုိးရိမ္ေနမွာ မဟုတ္သလို ေသခ်င္တယ္၊ မေသခ်င္ဘူးလဲ ေတြးျဖစ္ေနမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ဒါေပမယ့္ ေခ်ာင္းကို အျမစ္ျဖတ္ေအာင္ ေပ်ာက္ဖုိ႔ကေတာ့ လုိပါေသးသည္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ... ... ...။
***
ကလိုေစးထူး
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://klosayhtoo.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.