ဆုေတာင္း
ၾသကာသေလာကမွာ
ေနနဲ႔လ ႏွစ္ပါးဆိုင္လို႔
ေနမင္းက အလင္း၀င္တဲ႔
ေန႔ခင္းဆိုတာကို ေပးတယ္
လမင္းက ညခင္းကိုေပးတယ္...
ေနအလင္းေၾကာင္႔ ကမၻာကလင္းသလို
လမင္းက ေအးျမျခင္းကိုေဆာင္တယ္
လင္းထင္းျခင္းမွာ အပူလိႈင္းတစ္ခုရွိသလို
ေအးျမျခင္းကိုေတာ႔ လူတိုင္းျငိတြယ္ၾကတယ္...
ေနလာလို႔ ႏွင္းေပ်ာက္ခဲ႔ခ်ိန္မွာေတာင္
ေ၀ဒနာတို႔ ထြင္းေဖာက္တဲ႔ရင္ခြင္ေတြနဲ႔ဘဲ
ငါတို႔ရဲ႕လက္ေတြ ေႏြးေထြးစြာတြဲခဲ႔ၾကတယ္
အမွတ္တမဲ႔ေန႔ရက္ ေတြျဖတ္သန္းရင္း
အမွတ္တရေတြ ရရွိခဲ႔ၾကတယ္...
ဒါေပမယ္႔လည္းေလ
ေလာကကိုစိုးမိုးတဲ႔ နိယာမတရားေတြကို
တြန္းလွန္ဘို႔အင္အား ငါတို႔မွာမရွိခဲ႔ၾကဘူး...
အေနာက္အရပ္က ေနမထြက္သလို
အေရွ႔ဘက္ကလည္း ေနမ၀င္ဘူး
ဂူတစ္ဂူမွာ ျခေသၤ႔ႏွစ္ေကာင္မေအာင္းသလို
လားရာျခင္းတူတဲ႔ ျပိဳင္မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းဟာလည္း
မေပါင္းဆံုႏိုင္ဘူး...
တကယ္လို႔မ်ားသာ ဘ၀ကိုျပန္စခြင္႔ရွိခဲ႔ရင္
ငါ႔ကဗ်ာကို စြမ္းအင္ျပဳလို႔
ဒီနိယာမတရားေတြကို ကြ်မ္းျပန္ေအာင္
ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ခ်င္တယ္
ဂူတစ္ဂူမွာ ျခေသၤ႔ႏွစ္ေကာင္ေအာင္းလို႔
ျပိဳင္မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းလည္း ေပါင္းေစ...
ခုေတာ႔လည္း
စိတ္ကူးပန္းခ်ီနဲ႔ ေရးသီတဲ႔
ငါ႔ကမၻာ ငါ႔ကဗ်ာမွာ
ရင္ခုန္သံေတြ တိုးေပ်ာက္လို႔
ေမွာ္၀င္တဲ႔ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ဘဲခရီးဆက္မယ္
ငါ႔ကဗ်ာေတြက ညဥ္းလ်က္နဲ႔ေဆြးၾကတယ္...
ေနာက္ေနာင္ဘ၀မ်ားမွာ
ကုသိုလ္ကံ အၾကိဳးေပးေကာင္းလို႔
လူဆိုတဲ႔ ေပါင္းကူးလိုဘ၀မ်ိဳးျပန္ရခဲ႔ရင္
ငါ..ေလးနက္စြာ ဆုတစ္ခုေတာင္းမယ္
ဘယ္လို အေၾကာင္းမ်ိဳးနဲ႔မွ
ငါ႔ႏွလံုးသားကို မစေတးရပါေစနဲ႔.....
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://moemyinttane.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.