မိဘေက်းဇူးဆပ္ရင္း ဘဝနစ္သူ (အပိုင္း ၂)
ေဆာင္းပါး ေဂ်ာ္ေထာ လြတ္လပ္ေသာမြန္သတင္း ဧဂ်င္စီ | သူမကို ကယ္ထုတ္လာခ်ိန္တြင္ ထိုင္းပုလိပ္တို႕က လူမုန္း၊ ထြန္းကို၊ ခႏၶာဝဝ လူႏွင့့္ ပြဲစား အဖြြဲ႕၏ ေတာက္တိုမယ္ရ အခိုင္းသမား က်န္ေက်ာင္းကို ဖမ္းဆီး လိုက္သည္ဟု ခင္ခင္က ဆိုသည္၊၊ သူမကို အဓမၼက်င့္သည့္ (၆) ေယာက္ထဲက ကင္းမႊန္၊ စိုးပိုင္၊ ကိုေဇာ္တို႕က လြတ္ သြားသည္ဟု ေျပာသည္။
ခင္ခင္ႏွင့္ (၁၄) ႏွစ္အရြယ္ သူမသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အမ်ားတကာနည္းတူ သာမာန္ အလုပ္မ်ားျဖင့္ ဝမ္းေက်ာင္းလိုသည့္အတြက္ ရေနာင္းၿမဳိ႕၏ လိင္ေရာင္းသည့္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွ ထြက္ေျပးလာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။
ခင္ခင္၏ ေျပာျပခ်က္အရ စက္တင္ဘာ (၉) ရက္ေန႕၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ရေနာင္းၿမဳိ႕မွ ေကာ့ေသာင္းျမဳိ႕ ကိုေရာက္ၿပီး၊ အခ်ိန္ပိုင္းမွာပင္ သူမမိခင္ဆီကို အေႂကြးရွင္က အေႂကြးလာေတာင္း ေလသည္။ ပြဲစားကလည္း လူေခၚသည္ဟု သတင္းၾကားသျဖင့္ သြားေမးရာ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕ ပြဲ စားအေဒၚႀကီးမွ "ပြဲစားက တစ္လ ၅၀၀၀ ရမယ္၊ ကြတ္တီယိုေရာင္းတဲ့အလုပ္ရွိတယ္္၊ ငါး ပုဇြန္႐ုံမွာ လုပ္လို႕လည္းရတယ္၊ သမီးတို႕ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႕ ဟို (မဟာခ်ဳိင္) မွာ သမီးအရြယ္ အ ေဒၚသမီး လည္းရွိတယ္၊ အဆင္ေျပတယ္" ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။ ေနာက္တေန႕တြင္ပင္ မဟာခ်ဳိင္းကိုလာ သည္ဟုဆိုပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း တနသၤာရီတိုင္း ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕မွ ပြဲစား၏သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ မဟာခ်ဳိင္ ကို ေရာက္လာ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎ခရီးစရိတ္ (၄၅၀၀) ဘတ္ကို ပြဲစားမွ အရင္ စိုက္ထုတ္ ထားၿပီး၊ ၎တို႕၏ လုပ္အားခမွ ႏႈတ္ယူရန္ သေဘာတူထားၾကသည္။
ခင္ခင္အျဖစ္က အနာေပၚတုတ္က်ဆိုသည့္စကားပုံထက္ ပို္ဆိုးေနသည္။ အနာစိမ္းေပၚ ဆူး ထပ္စိုက္သည္ဟု ဆိုရမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ လူအမ်ားစုကမေကာင္းဟု ယူဆၾက သည့္ ျပည့့္တန္ဆာ႐ုံမွထြက္ေျပးလာၿပီး အမ်ားနည္းတူ မိဘကိုလုပ္ေကြ်းးရန္ ႀကဳိး စားေသာ္ လည္း မုဒိမ္းက်င့္သာက်င့္ၿပီး၊ ထမင္းပင္မေကြၽးသည့္လူႏွင့္ ဆုံံရေလသည္။
ခင္ခင္ လိင္အလုပ္သမ ဘဝေရာက္သြားရသည့္ အျဖစ္ ခင္ခင္မွာ အသက္ (၂၃) ႏွစ္ ကေလးအေမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ေကာ့ေသာင္း ၿမဳိ႕သည္ ဆိပ္ကမ္းၿမဳိ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္သည့္အေလ်ွာက္ သူမ၏ခင္ပြန္းမွာ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ ေမာင္းသမားျဖစ္ သည္၊၊ ခင္ပြန္းမွာ ဥပေဒႏွင့္ မလြတ္ကင္းသည့္မူးယစ္ေဆးဝါး တမ်ဳိးသုံးစြဲေနျခင္းေၾကာင့္ သူမ တားျမစ္ေနသည့္ၾကားမွပင္ မူးယစ္ေဆးဝါးအမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာက ဖမ္းဆီးလိုက္သည္။
ခင္ခင္မွာ (၃) ႏွစ္အရြယ္သမီးေလးကို လက္ဆြဲၿပီး၊ မိခင္အိမ္သို႕ေရာက္လာသည္။ ခင္ခင္္၏ မိဘမွာ လက္လုပ္ လက္စား တံငါသည္ မ်ားျဖစ္ၿပီး၊ မိသားစု ဝမ္းစာအတြက္ ငါးရွာရန္ ေလွကို ပင္ သူတပါးဆီက အေႂကြးျဖင့္ ယူထားရသည့္သူမ်ားျဖစ္သည္။
"သမီးေမာင္ေလး ညီမေလးေတြက ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ၾကဘူး၊ အေမ့အိမ္မွာေနတာ အေႂကြး ရွင္ေတြက အေႂကြးလာေတာင္းတယ္၊ တစ္ေန႕အေႂကြးရွင္တေယာက္က အေမ့ကို ဆဲတယ္၊ ႐ိုက္လည္း႐ိုက္တယ္၊ ေမာင္ႏွမေတြမွာ သမီးကအႀကီးဆုံး၊ မိဘလုပ္စာကို သမီးထိုင္မစား ရက္ေတာ့ဘူး၊ သမီးအလုပ္အလုပ္ခ်င္တယ္" ဟု သူမေျပာသည္။
သူမစိတ္ညစ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနသည့္အခ်ိန္မွာပင္ ခင္ခင္၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ထိုင္းနယ္စပ္၊ ရေနာင္းၿမဳိ႕တြင္ အလုပ္လုပ္ ေနရာမွ ေကာ့ေသာင္းကိုအလည္ျပန္လာသည္။
ခင္ခင္က သူငယ္ခ်င္းကို ရေနာင္းတြင္လည္း သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ခ်င္သည့္အတြက္ အ လုပ္အေျခအေနကို ေမးျမန္းသည္၊ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္းက ျပန္မေျဖေပ၊ သို႕ေသာ္ မိသားစု ေငြမ ေျပလည္သည့္ ျပႆနာေၾကာင့္ ခင္ခင္အေတာ္စိတ္ဆင္းရဲေနရသလားဟုသာ ေမးသည္။
"ေဖေမရဲ့ ဒုကၡကို ကူညီရရင္ေက်နပ္ၿပီး၊ ငါ့မိသားစု စိတ္ခ်မ္းသာရင္ေက်နပ္ၿပီး၊ ငါဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္လို႕ သမီးေျပာေတာ့ တကယ္လားလို႕ သမီးကိုေမးတယ္၊ သမီးက ဟုတ္တယ္လို့ ေျပာ ေတာ့ ရေနာင္းမွာ သူမေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေနတယ္႕လို သမီးကိုေျပာတယ္" ဟု ခင္ခင္က မ်က္လႊာခ်ၿပီး ေျပာသည္၊၊ သူမ၏ ပါးစပ္တြင္ ကြမ္းမရွိေတာ့ပါ။ သို႕ေသာ္ ကြမ္းယာကိုလည္း ထပ္မငုံပါ၊၊ စာေရးသူႏွင့္ စကားမေျပာခင္တြင္ သူမဆံပင္ကို အနီေရာင္ေဆးဆိုးေနသည့္ အတြက္ ေဆးေပးေနသည့္ သူမကိုင္ထားေသာ ေခါင္းျဖီးဘီးကို သာလက္မျဖင့္ ပြတ္ေနသည္၊၊ သူမမွာေကာ့ ေသာင္းၿမဳိ႕မွ ထားဝယ္သူ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အသားျဖဴသူ ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာ ဝိုင္းဝိုင္း ျပတ္ျပတ္္ႏွင့္ ႏွာေခါင္း အနည္းငယ္ျပားေသာ္လည္း မ်က္္ႏွာခ်ဳိသူျဖစ္သည္၊၊ စကားကို ေခတၲရပ္ဆိုင္းထားၿပီး မ်က္လုံးကို တေနရာတြင္ စိုက္ၾကည့္ထားရာမွ ေအာက္ကိုျပန္ငုံ႕ၾကည့္ၿပီး စကားဆက္ျပန္သည္။
"သူမ်ားဥစၥာကို မခိုးစားရ၊ ကိုယ့္ဘဝကိုရင္းၿပီးလုပ္ရေပမယ့္ ငါတို႕ဘဝတူခ်င္း ကိုယ့္ဘဝကို နားလည္တဲ့ သူေတြ အတြက္ေတာ့ မိသားစုကို ကူညီႏိုင္ေတာ့ မေကာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ လုပ္ေပ မယ့္ ျမတ္ေသးတယ္" ဟု သူတို႔ ခ်င္းခ်င္း ေျပာၿပီး ခင္ခင္ရေနာင္းသြားဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ရပ္ရြာကိုခြဲခြာၿပီး မသြားဖူးသည့္အတြက္ မိဘက မည္သည့္အလုပ္အကိုင္မ်ဳိးကို သြားလုပ္မည္ နည္းဟု ေမးျမန္းၿပီး တားျမစ္သည္၊၊ ကြတ္တီယိုေရာင္းသည့္အလုပ္ႏွင့္ တျခားရႏိုင္သည့္ က် ပန္းအလုပ္ေတြ ရႏိုင္သည္ ဟု သူမျပန္ေျပာသည္၊၊ မိဘက မသြားရန္ တားေသာ္လည္း "သမီး ငိုၿပီး ေျပာတယ္၊ အေဖ အေမ တို႔ကို လုပ္ေႂကြးခြင့္ ေပးပါ၊ အေဖ အေမတို႕ ဒုကၡကို သမီးကိုတဝက္ ေလာက္ ခံစားခြင့္ေပးပါ" ဟုေျပာၿပီး ခင္ခင္ ရေနာင္းကို ေရာက္သြားသည္။
ခင္ခင္အလုပ္လုပ္သည့္ဆိုင္တြင္ မိန္းကေလး (၁၀) ေယာက္ေလာက္ရွိသည္။ ဘီယာဆိုင္အ ျဖစ္ ဘန္းျပၿပီး ဆိုင္ဖြင့္ထားသည့္အတြက္ ထိုမိန္းကေလးအားလုံးတို႕သည္ စားပြဲထိုးအလုပ္ကို လည္း လုပ္ရသည္၊ ၎အတြက္ လုပ္အားခတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မရၾကေပ၊ စားပြဲထိုး လုပ္ရင္း ဘီယာလာေသာက္သည့္ ေယာက်ာ္းမ်ား မိမိကို မ်က္စိက်လာေအာင္ ေျပာဆိုရသည္ဟု သူမ ေျပာသည္၊၊ တစ္လ အတြင္း မိမိကို မ်က္စိက်မည့္သူ မရွိပါက ေငြတစ္ဘတ္မ်ွမရဘဲ အခန္းခ မီးခပင္အေႂကြးတင္တာလည္း ရွိသည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
"သမီးေလ ရသမ်ွပိုက္ဆံအေမ့ဆီပို႕ေပးတယ္၊ တစ္လ ၇၁၅၀ ရရင္ ၁၅၀ ပဲသမီးသုံးတယ္၊ မ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေပမယ့္၊ ကိုယ္ပို႔တ့ဲ ပိုက္ဆံနဲ႕ အေဖအေမတို႕အဆင္ေျပေေတာ့ မီးစိတ္ ခ်မ္းသာတယ္" ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္၊၊ ရေနာင္းက ေကာ့ေသာင္းႏွင့္ မေဝးသည့္ အတြက္ သူမလုပ္ေနသည့္ဆိုင္တြင္ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕သူ ဆိုလို႕ ႏွစ္ေယာက္ သာရွိၿပီး၊ တျခားမိန္းကေလး ေတြက ရန္ကုန္၊ ဘိတ္၊ ထားဝယ္မွ လာသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
ခင္ခင္ ျပည့္တန္ဆာအလုပ္လုပ္သည့္ဆိုင္တြင္ (၅) လေလာက္ၾကာၿပီးေနာက္ ေကာ့ေသာင္း ၿမိဳ႕မွ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွင့့္ဆံုသည္။
ထိုသူငယ္ခ်င္းက ထိုအလုပ္ကို ခင္ခင္မလုပ္သင့္ေၾကာင္း၊ တျခားသာမာန္အလုပ္ကိုသာ လုပ္ သင့္ေၾကာင္းႏွင့္ သူမ၏ မိဘသိသြားပါက စိတ္ဆင္းရဲမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူမ်ားအ ႏွိမ္ခံရမည္ ဟု ေျပာသျဖင့္ သူမ ထိုဆိုင္မွ ထြက္ေျပးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာသည္။
မိဘမ်ားကို မိမိ၏ လုပ္အားချဖင့္ ကူညီခ်င္ၿပီး ေမာင္ေလးညီမေလးႏွင့္ သူမ၏ သမီးေလးတုိ႕ အမ်ားတကာ နည္းတူ ပညာသင္ႏိုင္ ရန္သာ သူမ၏ဘဝတြင္ အျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
"သမီးဘယ္ေလာက္ပဲ ဒုကၡျဖစ္ျဖစ္ သမီးေဖေမနဲ႕ ေမာင္ေလး၊ ညီမေလးတို႕ကို အလုပ္လုပ္လို႕ ရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ ေထာက္ပံ့ ခ်င္တယ္၊ ေမာင္ေလးဆိုရည္မွန္းခ်က္ရွိတယ္၊ ပိုက္ဆံမရွိလို႕ ေက်ာင္း ထုတ္ထားရတယ္၊ သမီးသူ႕ကို ေက်ာင္းျပန္ထားခ်င္တယ္၊ သမီးေလးဆို ေနာင္ႏွစ္ေက်ာင္းေန လို႕ရၿပီး" ဟု ခင္ခင္က သူမမိဘ၏ ဝန္ထုတ္ တခ်ဳိ႕ကို ကူညီခ်င္သည့္ ဆႏၵျဖင့္ေျပာသည္၊ ခင္ခင္ ၏ ေျပာျပခ်က္ အရ သူမသည္ ကုန္စုံဆိုင္၊ အေအးဆိုင္ တို႕ကို ဖြင့္ၿပီးစီးပြားလုပ္ခဲ့ရာမွ သူမ၏ ခင္ပြန္းက လာေတာင္းသည့္အတြက္ မိဘက သေဘာက် သျဖင့္ အိမ္ေထာင္က်သြားသည္ဟု ဆိုသည္။
"သမီးေလ ျမန္မာေငြ တစ္သိန္းေလာက္ရရင္ ေကာ့ေသာင္းမွာ သမီးစီးပြားေသးေသးေလး တစ္ခု လုပ္လို႔ ရတယ္၊ သမီးလုပ္တတ္တယ္၊ ဗန္းတစ္ဗန္းနဲ႕ ကုန္စိမ္းေတြ၊ ငါးေတြေရာင္းတဲ့ သူ ေတြကို ေန႕စားအတိုး နဲ႕ပိုက္ဆံေခ်း၊ သမီးလည္းဆိုင္ကေလးတစ္ခုနဲ့ ေစ်းေရာင္း၊ အဲဒီကေန တ ဆင့္ၿပီးတဆင့္သမီးတိုးၿပီးလုပ္မယ္၊ အပ်ဳိဘဝတုန္းကလည္း သမီးအဲဒီလိုလုပ္လို႕ အိမ္ကိုကူ ညီႏိုင္ခဲ့တယ္"။
ျမန္မာျပည္၏ ဆင္းရဲတြင္းနက္မႈက က်ပ္ေငြတစ္သိန္းျဖင့္ပင္ အရင္းႏွီးလုပ္ၿပီး မိဘကို ကူညီ ရန္ ႀကဳိးစားသည့္ ခင္ခင္လို မိန္းကေလး ကိုပင္ အခြင့္မေပးႏိုင္ေသးေပ၊၊
မိဘေက်းဇူးဆပ္ရင္း ဘဝနစ္သူ (အပိုင္း ၁)
ေဆာင္းပါး ေဂ်ာ္ေထာ လြတ္လပ္ေသာမြန္သတင္း ဧဂ်င္စီ | "ဦးလူမုန္းကို သမီးယူမယ္၊ မယားငယ္အျဖစ္ပဲ သတ္မွတ္ေပးပါ၊ ေရႊေငြမေပးနဲ႕၊ အဝတ္ အစားလည္း မဝယ္ေပးနဲ႕၊ သမီးမွာရွိတဲ့ အဝတ္နဲ႔ပဲအဆင္ေျပေအာင္ ဝတ္မယ္၊ ဦးလူမုန္း တစ္ေယာက္ပဲ ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ သမီးကိုလာေတြ႕ပါ၊ အဲဒီလိုေျပာၿပီး ရွိခိုး ေတာင္းပန္တယ္၊ သူလက္မခံဘူး" ကြမ္းတျမံဳ႕ျမဳ႕ံဝါးေနရင္္း သူမေျပာျပသည္။
သူမကေတာ့ တနသၤာရီတိုင္း ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕မွ ထားဝယ္အမ်ဳိးသမီး ခင္ခင္ (နာမည္ရင္းမ ဟုတ္) ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာခ်ဳိင္တြင္ အလုပ္လုပ္ရန္ ပြဲစား အကူအညီျဖင့္ လာရာမွ အခန္းတစ္ခန္း တြင္ အပိတ္ခံရၿပီး အလုပ္ရွာ ပြဲစားေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ၄င္းတို႔ အေပါင္းအပါ တစ္စု၏ အဓမၼမုဒိမ္းျပဳ က်င့္ျခင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံရျခင္းေၾကာင့္ သူမကို တရားဝင္ မယားငယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးရန္ ပြဲစားတစ္ဦးကို ေတာင္းပန္ခဲ့ပုံကို ျပန္လည္ေျပာျပျခင္း ျဖစ္သည္။
မဟာခ်ဳိင္ၿမိဳ႕ ထိုင္းယူနီယံကုမၸဏီမွ အလုပ္သမားမ်ားေနသည့္ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းတြင္ (၅) ရက္အၾကာ အပိတ္ခံ ရသည့္ ကာလအတြင္း ငရဲက်ေနသည္ႏွင့္မျခားဟု ေျပာသည္။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထို (၅) ရက္ အေတာအတြင္း တစ္ေန႕လၽွင္ အနည္းဆုံး တစ္ႀကိမ္ မုဒိမ္းက်င့္ ျခင္းကို ခံရသည္ဟု ဆိုသည္။ တစ္ေန႕လၽွင္ တစ္ေယာက္ တည္းျဖင့္ ႏွစ္ႀကိမ္လာၿပီး မုဒိမ္းက်င့္ ျခင္း၊ တစ္ရက္တည္းတြင္ ႏွစ္ေယာက္လာၿပီး အဓမၼျပဳတာ ကိုလည္း ခံခဲ့ရသည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
"အခုမွ စိတ္နည္းနည္းခ်မ္းသာလာတယ္၊ ဟိုအခန္းထဲမွာ အပိတ္ခံရတဲ့အခ်ိန္ဆို ငရဲလိုပဲ" ဟု သူမကို ေတြ႕သည့္ အခ်ိန္တြင္ ေလွာင္ပိတ္ခံထားရသည့္ေနရာမွ ထိုင္းလူမႈအဖြဲ႕အစည္းွတစ္ဖြဲ႕ ျဖစ္ေသာ ရတ္ (က္) ထိုင္းအဖြဲ႕က ကယ္ထုတ္လာၿပီး ၎တို႔႐ုံးတြင္ ေစာင့္ေရွာက္ထားျခင္းျဖစ္ သည္။
ရက္ (က္) ထိုင္း၏နယ္ေျမတာဝန္ခံ ဦးေအာင္မင္းက မိန္းမတစ္ဦး၏ ဖုန္းဆက္သတင္းေပးမႈ ေၾကာင့္ စက္တင္ဘာလ ကုန္ မနက္ (၇) နာရီတြင္ ဘန္ေကာက္ၿမဳိ႕မွ ထိုင္းပုလိပ္တို႕က ပြဲစား (၄) ဦး ကိုဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ခင္ခင္ကို ကယ္ထုတ္လာသည္ဟု ေျပာသည္္။
ဦးေအာင္မင္းက မဟာခ်ဳိင္တြင္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတို႕ကို ပြဲစားကတမ်ဳိး၊ အလုပ္သမားခ်င္း မိန္းကေလးမ်ားကို မတရားျပဳသည့္ကိစၥကို မၾကာခဏ ၾကားေနရသည္။ သို႕ေသာ္ အမ်ားစုမွာ ဒီအတိုင္းသာ တိတ္ဆိတ္ေနၾကၿပီး၊ အနည္းက်ည္းမ်ွသာ ၄င္းတို႕အဖြဲ႕သို႕လာၿပီး အကူအညီ ေတာင္းၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ လာေရာက္ တိုင္ၾကားသည့္ လူမ်ားသာ ၄င္းတို႕က ကူညီႏိုင္ သည္။ အမႈမ်ားစုမွာ ျမန္မာ ျပည္သားအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္သည့္ အမႈက မ်ားသည္ဟု ေျပာသည္။ သူမ၏ အမႈမွာ အလိုမတူထိန္းခ်ဳပ္္ထားမႈ၊ ေရာင္းစားမႈ၊ အုပ္စု အလိုက္ မုဒိမ္း က်င့္မႈတို႔ျဖစ္ သည္ဟု ေျပာပါသည္။
ရက္ (က္) ထိုင္းအဖြဲ႕အတြက္ အမႈလိုက္ေပးေနေသာ ေရွ႕ေနက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေအာက္ တိုဘာ လအထိကို အဖြဲ႕ကို လာတိုင္သည့္ မုဒိမ္းမႈ (၃၀) ခန္႕ရွိမည္ဟု ဆိုပါသည္။
ခင္ခင္အမႈလိုက္ေရွ႕ေနမွ ေဆးစစ္ထားသည့္အေျဖထြက္လာပါက ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ သူမဘယ္ ႏွစ္လအၾကာ ေနရမည္ကို ခန့္မွန္းႏိုင္မည္ ဟု ဆိုပါသည္။ ၄င္းအမႈကိုလည္း ႐ုံးတင္ထားဆဲ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာပါသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္မေနလိုေတာ့ဘဲ မိဘဆီကိုသာ ျပန္ခ်င္သည္ဟု ခင္ခင္က ဆိုသည္။ သူမ အျဖစ္က မိဘႏွင့္ မိသားစု၏ ဆင္းရဲ ၾကပ္တည္းမႈ ကို မၾကည့္ရက္သည့္ အတြက္ မိမိလုပ္ အားခ ဝင္ ေငြျဖင့္ ကူညီခ်င္သည့္ အတြက္ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာခ်ဳိင္တြင္ အလုပ္လုပ္ရာမွ ရက္သတၲပတ္ (၂) ပတ္အတြင္း ဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ရင္ဆိုင္ ေတြ႕ၾကဳံရပါသည္၊၊ ထိုရက္သတၲ (၂) ပတ္အတြင္း (၂) ရက္လုံး အလိုမတူ အဓမၼျပဳျခင္းသာခံရၿပီး ထမင္း မစားရသည့္ ရက္မ်ား ရွိသကဲ့သို႕ အႏွိပ္ ခန္းဟုေခၚသည့္ ျပည့္တန္ဆာ႐ုံတြင္ ဘတ္ (၅၀၀၀) တစ္ခါ၊ ဘန္ေကာက္ ၿမဳိ႕တြင္ အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ ဘတ္ (၄၀၀၀) တစ္ခါ ေရာင္းစားခံရသည္ဟု ကြမ္းဝါးေနရင္းမွ ေနာက္ထပ္ ကြမ္းတစ္ယာကို ပါးစပ္ထဲထည့္ငုံရင္း ခင္ခင္က ေျပာသည္။
ေအာက္တိုဘာ ၁၂ ရက္ေန႕ မနက္ (၄) နာရီတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ မဟာခ်ဳိင္ၿမဳိ႕ ထိုင္းယူနီယံ ကုမၸဏီတြင္ အလုပ္လုပ္ ၾကသည့္ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားေနသည့္ တိုက္ခန္းသို႔ေရာက္ၿပီး မိနစ္ပိုင္းအၾကာတြင္ လူမုန္းဟုေခၚသည့္ ပြဲစား၏ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္းကို ခံရသည္ဟု ခင္ခင္က ဆိုပါသည္။
"မနက္ (၄) နာရီ အဲဒီအခန္းကိုေရာက္ေတာ့ သမီးတို႕ ေရေသာက္မုန္႔စားၾကတယ္၊ ဟို (ေကာ့ေသာင္း ျမန္မာ နယ္စပ္) ကေန (ေအာက္တိုဘာ ၁၁ ရက္) မနက္ (၆) နာရီကထြက္ လာတာ ဘာမွလည္း မစားရဘူး၊ သမီးက လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး ေရခ်ဳိး လိုက္တယ္၊ အဲဒီမွာ ဦးလူမုန္းက ကေလးမအိပ္ဖို႕ ေစာင္လာယူတဲ့၊ သမီးသြားယူေတာ့ သူ သမီးကိုဆြဲခ်တယ္၊ ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး သမီးကို မုဒိမ္းက်င့္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ဆို သမီး သူငယ္ခ်င္း က မုန္႕စားၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီး၊ မနက္မိုးလင္းေတာ့ နယ္စပ္ကေနေခၚလာတဲ့ ကင္းမႊန္ ဆိုတဲ့လူ ေရာက္လာတယ္၊ သမီးသူ႕ကို ေျပာျပတယ္၊ သူဂ႐ုမစိုက္ဘူး" ဟု ဆိုသည္။ အသက္ (၃၀) ဝန္းက်င္ရွိ လူမုန္းသည္ သူမတို႕ (၂) ဦးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သည္။
ခင္ခင္၏ ေျပာျပခ်က္အရ သူမ၏သူငယ္ခ်င္း (၁၄) ႏွစ္အရြယ္မိန္းကေလးကိုလည္း ကင္း မႊန္၊ လူမုန္းတို႕က မုဒိမ္းက်င့္ လိုက္ေသးသည္ ဟု ဆိုပါသည္။
"ကင္းမႊန္ေရာက္တဲ့ေန႕မွာ လူမုန္းက စားစရာမုန္႕သြားဝယ္မယ္၊ သမီးကို လိုက္ခဲ့ဆိုၿပီး ေခၚ သြားတယ္၊ အဲဒီအနီးနားမွာပဲ၊ လမ္းေလ်ွာက္ရင္း လူမုန္းကဖုန္းေျပာေနတယ္၊ မုန္႕ဝယ္ၿပီး သမီးအရင္ အိမ္ျပန္ ႏွင့္မယ္လို႕ေျပာေတာ့ လူမုန္းက မေပးသြားဘူး၊ သမီးသူငယ္ခ်င္း အတြက္ စိတ္ပူတယ္၊ လူမုန္းသမီးကို အတင္းတားတယ္၊ သမီးမုန္႕ေတြပစ္ၿပီး အတင္းျပန္လာတယ္၊ အခန္း ေရာက္ေတာ့ သမီး သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္၊ ကင္းမႊန္က သူ႕ကို အဲဒီလို လုပ္တယ္ေပါ့"။ ထို႕ေနာက္ သူမတို႕ (၂) ဦးကို လူစုခြဲလိုက္သည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
၎ေနာက္ ေအာက္တိုဘာ (၁၃) ရက္ေန႕တြင္ ကိုေဇာ္ဟုေခၚသည့္ လူက ၂ ႀကိမ္၊ (၁၄) ရက္ ေန႕တြင္ လူမုန္းက ၁ ႀကိမ္၊ (၁၅) ရက္ေန႕တြင္ ထမင္းပို႕ေယာင္ေဆာင္သည့္ ကိုယ္ခႏၶာ ဝဝႏွင့္ အမ်ဳိးသားက မနက္ပိုင္း တြင္ (၁) ႀကိမ္၊ ကိုေဇာ္က (၁) ႀကိမ္၊ ယင္းညေန တြင္လည္း ကိုယ္ ခႏၶာဝဝႏွင့္လူမွ ေနာက္ထပ္ (၁) ႀကိမ္လာေရာက္ မုဒိမ္းက်င့္ရာတြင္ ေမ့ခ်င္သလိုလိုေတာင္ ျဖစ္သြား သည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာပါသည္။ ေနာက္တေန႕တြင္ လူမုန္းက အဓမၼက်င့္ဖို႕ ၾကံေနစဥ္ မွာပင္ လူတစ္ေယာက္က တံခါးလာေခါက္ၿပီး သူမကို အျပင္ထုတ္ေခၚသြားၿပီး မဟာခ်ဳိင္ၿမဳိ႕ရွိ အႏွိပ္ခန္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ပို႕ပါသည္။ ၎ဆိုင္ရွင္က သူမေရွ႕တြင္ပင္ လူမုန္းကို ဘတ္ေငြ (၅၀၀၀) ေပးလိုက္သည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာသည္။
"နာမည္ကသာ အႏွိပ္ခန္း တကယ္ေတာ့ အဲဒါဖာဆိုင္ပဲ၊ သမီးကို အဲဒီမွာ (၂) ရက္ထား ၿပီးဟို အခန္းကို ျပန္ေခၚသြားတယ္၊ အခန္း ျပန္ေရာက္ေတာ့ စိုးပိုင္ဆိုတဲ့လူ (အသက္ ၄၀) ေက်ာ္ ေလာက္) က လာ ေစာ္ကားတယ္၊ အကူအညီေတာင္းရမယ့္လူကလည္းမရွိ၊ အခန္းနဲ႕ မတိမ္းမ ရိမ္းမွာ သူတို႕ေစာင့္ေနတယ္၊ ထြက္ေျပးလို႕လည္းမရ" ဟု ဆိုသည္။
အႏွိပ္ခန္းဟု ေခၚသည့္ ျပည့္တန္ဆာဆိုင္ကျပန္လာၿပီး (၃) ရက္အၾကာတြင္ ခင္ခင္ကို မဟာ ခ်ဳိင္ၿမဳိ႕ရွိ ဆြယ္ဆန္းဟုေခၚသည့္ ေနရာကိုေခၚသြားၿပီး ထားဝယ္လင္မယား ပြဲစားအိမ္ကို ပို႕ျပန္သည္။ ထိုေနရာတြင္ ျမန္မာျပည္ အထူးသျဖင့္ ေကာ့ေသာင္း ေဒသ မွလာေသာ လူမ်ား အလုပ္မရခင္တြင္ ထိုလင္မယားအိမ္တြင္ တည္းေနၾကသည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာသည္။
"အဲဒီမွာ လူအမ်ားႀကီးနဲ႕ ေနတာထမင္းလည္းစားရတယ္၊ စိတ္ထဲမွာလည္းေပ်ာ္တယ္၊ သမီး သူ႕ကို ေျပာျပတယ္၊ သမီးကို ကင္းမႊန္ဆီ ကေနဝယ္လိုက္ပါလား၊ သူမ်ားလိုပဲ သမီးကိုအလုပ္ ရွာေပး၊ ပိုက္ဆံေၾကတဲ့အထိ သမီး အလုပ္လုပ္ၿပီး ဆပ္မယ္လုိ႕ သမီးသူတို႕ကို ေတာင္းဆို တယ္၊ ကင္းမႊန္က သမီးကို နယ္စပ္ကေန ေခၚလာတဲ့ အတြက္ ကင္းမႊန္ကပဲ သမီးကို ပိုင္တယ္ သူတို႕က အဲလိုေျပာတယ္"။
ထိုလင္မယားအခန္းတြင္ (၃) ရက္ၾကာျပီးေနာက္ ကင္းမႊန္ ျပန္ေရာက္လာၿပီး လူအမ်ားေရွ႕တြင္ သူမကို ဖာသည္မ၊ ျပႆနာမ ဟုဆဲဆိုသည္ဟု ခင္ခင္က ျပန္ေျပာသည္။
ထိုအခါ ခင္ခင္က "ဦးေခၚလို႕ ေရာက္လာတာ၊ မီးဖာသည္မျဖစ္တာ ဦးနစ္နာသြားလား၊ မီးေနရာ မွာ ဦးညီမ သာျဖစ္ရင္ ဘယ္လို ဆုံးျဖတ္မလဲ" ဟု သူမ ျပန္ေမးေတာ့ ကင္းမႊန္ဘာမွ ျပန္မေျပာ ေခ်။
သူမကို (ယူနီယံဟု ေခၚသည့္ေနရာ) အရင္ထားခဲ့သည့္အခန္းကို ကင္းမႊန္ျပန္ေခၚ သြြားသည္။ ထိုအခန္းတြင္ (၃) ရက္ၾကာ ေနရျပန္သည္။ ထိုရက္အတြင္း စိုးပိုင္၊ လူမုန္းႏွင့္ ထြန္းကိုဆိုသည့္ လူတို႕က လာေရာက္ ေစာ္ကား ျပန္သည္။ ၎ေနာက္ သူမကို ဘန္ေကာက္တြင္ တစ္လ ၃၀၀၀ အိမ္ေဖာ္သြားလုပ္ရန္ ထြန္းကိုက ထိုင္း အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ဆီကို မဟာခ်ဳိင္ျမဳိ႕၏ တက္(စ္) ကိုလိုတပ္(စ္) တြင္ လႊဲေျပာင္းလိုက္ၿပီး ဘတ္ေငြ (၄၀၀၀) ကို လက္ခံယူသည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
ဘန္ေကာက္တြင္ မနက္ (၅) နာရီ ထအလုပ္လုပ္ရၿပီး ည (၉) နာရီီထိုးမွ နားရသည္၊၊ အစား အစာကိုလည္း အိမ္ရွင္က စားေသာက္ၿပီး ပန္ကန္တြင္ က်န္ေနသည္မွ စားရသည္။ ထိုအိမ္ တြင္ (၂) ရက္သာၾကာသည္။ ထိုင္းအမ်ဳိးသမီးက ခင္ခင္ကို သူမ လက္ထဲကို ထည့္လိုက္သည့္ ပုဂၢဳိလ္က လာျပန္ေခၚလိမ့္မည္ဟု ထိုင္း စကားျဖင့္ ေျပာသည္ကို ရေနာင္းတြင္အလုပ္လုပ္ဖူး သည့္ ခင္ခင္က တစ္လုံးစ ႏွစ္လုံးစသာ နားလည္သည္။ သို႕ေသာ္ ထိုင္းအမ်ဳိးသမီးက ခင္ခင္ကို မဟာခ်ဳိင္ကို ျပန္ေခၚသြားသည္မဟုတ္ပဲ ဘန္ေကာက္ၿမဳိ႕ရွိ လူစည္ကားသည့္ တေနရာတြင္ ထားခဲ့သည္။ ညေနေစာင္းလာေသာ္လည္း သူမကို မည္သူကမ်ွ လာမေခၚေပ။ ဗိုက္ကလည္း စာ ပိုက္ဆံကလည္းမရွိ၊ ထိုင္းစကားလည္း မေျပာတတ္သည့္ ခင္ခင္က အဝတ္တစ္ထုပ္ ျဖင့္ငိုၿပီး လမ္းေပၚတြင္ ေလ်ွာက္သြား ေနခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ပုလိပ္တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕သျဖင့္သူမသည္ ဘတ္မရွိသည့္သူျဖစ္ၿပီး၊ သူမ ကိုဖမ္းရန္ ခင္ခင္က ငိုၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ ကမ္းေပးလိုက္သည္။
"မီးမွာသြားစရာ၊ လာစရာမရွိေတာ့ဘူးေလ၊ ပုလိပ္ဖမ္းလို႕ အခ်ဳပ္ခန္းေရာက္ရင္ ထမင္းစား ရတယ္၊ အိပ္ဖို႔ ေနရာရွိတယ္" ဟု ေျပာသည္။
သို႕ေသာ္လည္း ပုလိပ္ကမဖမ္းဘဲ သူ႕ေဘးမွာရွိေနသည့္ ေရႊေတြအမ်ားႀကီးဝတ္ထားသည့္ အမ်ဳိးသမီးက ထမင္းစားၿပီးၿပီးလား၊ ဘယ္မွာအလုပ္လုပ္လဲ စသျဖင့္ေမးသည္။ ခင္ခင္က အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ဟု ငိုၿပီးသူမကို ေျပာသည္၊ ထိုအမ်ဳိးသမီးက ဘတ္ ၂၀၀ ေပးၿပီး ထမင္းဝယ္ စားဟု ေျပာသည္။ ခင္ခင္က ထိုင္းစကားတစ္လုံးစ ႏွစ္လုံးစျဖင့္ မဟာခ်ဳိင္ သြားမည္ဟု ေျပာ သည့္အတြက္ သူတို႕က တကၠစီ တစ္စီးကိုေခၚေပးသည္၊ ခင္ခင္က ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ သူမ သိ သည့္လူဟူ၍ လူမုန္းတို႕အုပ္စုသာရွိသည္ဟုေျပာသည္။ သူမတြင္ လူမုန္း ဖုန္းနံပါတ္ ရွိသည္။ တကၠစီဒ႐ိုင္ဘာကို အကူအညီေတာင္းၿပီး လူမုန္းကိုဖုန္းျဖင့္ ကားေပၚတြင္ "နင္တို႕ ငါ့ကိုယ္လည္း ဖ်က္ဆီးတယ္၊ လမ္းမွာလည္းပစ္ထားတယ္၊ နင္တို႕ဆီကို ငါျပန္လာၿပီး" ဟု ကြမ္းတံ ေတြးေထြးစဥ္ ခင္ခင္က ေျပာသည္။
စာေရးသူမွာ မနက္ (၁၀) နာရီဝန္းက်င္မွ ခင္ခင္ႏွင့္မိတ္ဖြဲ႕ရင္း သူမေျပာသည္ကို ေရးမွတ္နား ေထာင္ေနရင္းမွ ေန႕လည္ မြန္းတည့္ခ်ိန္ ပင္ေရာက္ေနသည္ကို ယခုမွသတိထားမိသည္၊ ခင္ခင္ ဆံပင္ေဆးဆိုးေနသည့္ ႐ုံးခန္း၏ အျပင္ဘက္ ဝရန္တာ ကေလးတြင္ထိုင္ၿပီး စကားေျပာေန သည့္အတြက္ တိုက္ခတ္ လာေသာ ေလၾကမ္း၏ အနည္းငယ္ၫွီေသာ အနံ႕ကို ႐ႈ႐ႈိက္မိမွ ရတ္(က္) ထိုင္းရုံးသည္ ကမ္းနားတြင္ရွိ သတိထားမိ ပါေတာ့သည္။ မနက္ပိုင္း႐ုံးကို ဆိုင္ကယ္ ျဖင့္အလာတြင္ ငါး၊ ပုစြန္ျခင္းတို႔ျဖင့္အလုပ္႐ႈပ္ေနေသာ နက္ျပာေရာင္ ဝတ္စုံ အကၤ်ီလက္ရွည္၊ ေဘာင္းဘီရွည္ျဖင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကေသာ အလုပ္သမားတစ္စုကို မ်က္မွန္းတန္း မိေသာ္လည္း ပင္လယ္ကမ္းနားျဖစ္ေနမွန္း မသိလိုက္ေပ၊ ယခုမွပင္ စက္ေလွႀကီးတို႕၏ ထိပ္ပိုင္းကို လွမ္းျမင္ ေနရပါသည္၊ ခုတ္ေမာင္းေနေသာ စက္ေလွသံ သဲ့သဲ့ကိုလည္းၾကားလိုက္ရသည္။
ဘန္ေကာက္ကေန မဟာခ်ဳိင္ကို ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေရာက္သလဲဟု ေမးရာ ည (၁၂) နာရီ ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္၊၊ "အဲဒီအခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ (၂) ရက္လုံးလုံး၊ ထမင္းလာမေကြၽး ဘူး၊ မီးေလဗိုက္ အရမ္းဆာေတာ့ ေရပိုက္က ေရကိုေသာက္တယ္၊ ဘုရား ရွိခိုးတယ္"၊၊ ထိုကဲ့သုိ႕ သူမဒုကၡျဖစ္ေနစဥ္မွာ တေန႕မနက္တြင္ အခန္းတံခါးေခါက္သျဖင့္ တံခါးဖြင့္ရာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ ဦးက သူမကို လူမုန္းရွိလားဟု ေမးသည္၊၊ လူမုန္းမရွိသည့္အတြက္ အမ်ဳိးသမီးကျပန္လွည့္ သြားရာ ခင္ခင္က ေနာက္ကေနလိုက္ၾကည့္ၿပီး အမ်ဳိးသမီး ဝင္သြားသည့္အခန္းကို မွတ္ထား လိုက္သည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုလိုက္ၾကည့္ရာ လူမုန္းက လူတစ္ေယာက္ႏွင့္စကားေျပာ ေနသည္ကို ေတြ႕သည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာသည္။ ေနာက္တေန႕ လူမုန္းက သူမဆီကိုလာရာ ထမင္းဝယ္စားရန္ ဘတ္ေငြ (၄၀) ေပးခဲ့သည္။ လူမုန္းထြက္သြားၿပီးေနာက္ ခင္ခင္က အမ်ဳိးသ မီးအခန္းကို သြားၿပီးသူမအေၾကာင္းကို ေျပာျပရာ အမ်ဳိးသမီးက ရတ္(က္) ထိုင္း လူမႈအဖြဲ႕အ စည္းက ဦးေအာင္မင္းကို ဆက္သြယ္ၿပီး ခင္ခင္ကို ပြဲစားတို႕၏လက္မွ ကယ္ထုယ္လာ ခဲ့သည္။
ခင္ခင္ ထြက္မေျပးခင္တြင္ စိုးပိုင္ဆိုသည့္လူက ထိုအခန္းတြင္ ခင္ခင္ကို အခမဲ့ေနခြင့္ျပဳမည္။ သူတို႕ တစ္လဘတ္ (၆၀၀၀) ေပးမည္။ အခန္းတြင္ေနၿပီး လိင္အလုပ္သမျဖင့္ လုပ္စားရန္ သူမ ကို ေျပာသည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။ ခင္ခင္က စိုးပိုင္မယားငယ္ သတ္မွတ္ပါက စိုးပိုင္တစ္ ဦးအေနျဖင့္ လာေတြ႕သည္ကို သူမလက္ခံမည္၊ စိုးပိုင္ေျပာသလိုမ်ဳိးမလုပ္ႏိုင္ဟု ဆိုသည္။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://deyea.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.