သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ေယာက္ဖတို႔ေရ ...
က်ေနာ္တို႔ သိပ္ကိုခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ေခၚၾကတဲ့အခါမွာ ေယာက္ဖေရလို႔ ေခၚတယ္။ တခ်ဳိ႕က် ႏွမေခ်ာေလး ရွိလို႔ေပါ႔။ တခ်ဳိ႕က် မရွိေပမယ့္ ေခၚရတာ ခံတြင္းေတြ႕သလုိပဲ။ တကယ္တမ္း ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေခၚၾကပံုခ်င္း မတူၾကဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ တျခားသူေတြက တစ္မ်ဳိးစီ ေခၚၾကတယ္ေလ။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဆက္ဆံရာမွာ "ဘယ္သူေရ"၊ "ဘယ္ဝါေရ" ဆိုၿပီး ရည္ၫႊန္းေခၚတဲ့ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို စကားလံုးေတြကို ပါဠိလို အာလပန လို႔ ေခၚတယ္။ အာလုပ္စကားလို႔ ျမန္မာမႈ ျပဳထားၾကတယ္။ ဘာသာေဗဒက Address Term လို႔ ေခၚပါတယ္။
လူတိုင္းလူတုိင္း ေန႔တုိင္းလိုလို အာလုပ္စကားေတြ သံုးၿပီး ဆက္ဆံေနၾကတာကို ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္က ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ေခၚတဲ့အခါမွာ သံုးတဲ့ အာလုပ္စကားကို ၾကည့္ရင္ ေနာက္ကြယ္မွာ အင္မတန္ သိမ္ေမြ႕တဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရး သေဘာတရားေတြ ထင္ဟတ္ေနတဲ့အတြက္ အင္မတန္မွ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ၾကည့္လိုက္ေလ။ အေဖလုပ္တဲ့သူကို သားသမီးေတြက အေဖ၊ ေဖေဖ၊ ဒယ္ဒီ၊ ပါပါး၊ ေဖႀကီး လို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခၚၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စိတ္လိုလက္ရ စကားေျပာရင္ သယ္ရင္း ဆိုၿပီးေခၚတယ္။ စိတ္ဆိုးရင္ေတာ့ ဟဲ့ေကာင္ တဲ့။ ဒီထက္ ပိုတင္လာရင္ေတာ့ ေသနာ ဆိုၿပီး အာလုပ္ေခၚတယ္။ ဒီေတာ့ အာလုပ္ကို မူတည္ၿပီး ေျပာတဲ့လူရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈကို သိႏုိင္သလို ေျပာသူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္မႈ အတုိင္းအတာကိုလည္း မွန္းဆႏိုင္တာေပါ႔။
လူတိုင္းလူတုိင္း ေန႔တုိင္းလိုလို အာလုပ္စကားေတြ သံုးၿပီး ဆက္ဆံေနၾကတာကို ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္က ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ေခၚတဲ့အခါမွာ သံုးတဲ့ အာလုပ္စကားကို ၾကည့္ရင္ ေနာက္ကြယ္မွာ အင္မတန္ သိမ္ေမြ႕တဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရး သေဘာတရားေတြ ထင္ဟတ္ေနတဲ့အတြက္ အင္မတန္မွ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ၾကည့္လိုက္ေလ။ အေဖလုပ္တဲ့သူကို သားသမီးေတြက အေဖ၊ ေဖေဖ၊ ဒယ္ဒီ၊ ပါပါး၊ ေဖႀကီး လို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခၚၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စိတ္လိုလက္ရ စကားေျပာရင္ သယ္ရင္း ဆိုၿပီးေခၚတယ္။ စိတ္ဆိုးရင္ေတာ့ ဟဲ့ေကာင္ တဲ့။ ဒီထက္ ပိုတင္လာရင္ေတာ့ ေသနာ ဆိုၿပီး အာလုပ္ေခၚတယ္။ ဒီေတာ့ အာလုပ္ကို မူတည္ၿပီး ေျပာတဲ့လူရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈကို သိႏုိင္သလို ေျပာသူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္မႈ အတုိင္းအတာကိုလည္း မွန္းဆႏိုင္တာေပါ႔။
အာလုပ္စကားတစ္ခြန္းဟာ ေခၚသူနဲ႔ အေခၚခံသူေတြရဲ႕ အသက္အရြယ္ အေနအထား၊ လူမႈအဆင့္အတန္း အေျခအေန၊ ရင္းႏွီးမႈ အတုိင္းအတာ၊ က်ားမ ကြဲျပားမႈ၊ ေခၚသူက အေခၚခံရသူ အေပၚ ထားတဲ့ သေဘာထား စတာေတြကို သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ေလး ထင္ဟပ္ျပေနပါတယ္။ ျမန္မာေတြ ေန႔စဥ္ သံုးေနတဲ့ အာလုပ္စကားေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ (၁) နာမည္၊ (၂) ေဆြးမ်ဳိးစပ္ အေခၚအေဝၚ ႏွင့္ (၃) အလုပ္အကိုင္ ရာထူး အေခၚအေဝၚေတြမွာ မူတည္ၿပီး အာလုပ္ျပဳေလ့ရွိတယ္ ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။
အေဖ၊ အေမ၊ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ ညီ၊ ညီမ၊ သား၊ သမီး၊ အေဒၚ၊ ဦးေလး၊ တူ၊ တူမ၊ အဘိုး၊ အဘြား၊ ေျမး စသျဖင့္ ေဆြမ်ဳိးစပ္ စကားေတြနဲ႔ အာလုပ္ျပဳၿပီး ေခၚေလ့ရွိတယ္။ ေဖေဖ၊ ေမႀကီး၊ ကိုကို၊ ညီညီ၊ မမ၊ သားသား၊ မီးမီး၊ ဦးဦး၊ ေဒၚေဒၚ၊ ဘိုးဘိုး၊ ဘြားဘြား၊ သားသားေလး၊ မီးႀကီး၊ မီးငယ္၊ ကိုကုိႀကီး စတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ၾကည့္ရင္ ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ အျပည့္အဝ ပါတဲ့ အာလုပ္စကားေတြလို႔ လူတိုင္း ခံစားလုိ႔ရမွာပါ။ အေဖနဲ႔ သားက "ေဖေဖေရ" "သားေရ" လို႔ အာလုပ္ျပဳေပမယ့္ ေယာကၡမနဲ႔ သားမက္က်ေတာ့ "ေယာကၡမႀကီးေရ" "သားမက္ေလးေရ" လို႔ သံုးတာ မေတြ႕ရပါဘူး။ ကြယ္ရာေတာ့ ေျပာၾကမလား မသိဘူးေနာ္။ ေဆြမ်ဳိး မေတာ္စပ္ၾကေပမယ့္ ခုနက ေဆြမ်ဳိးစပ္စကားေတြကို သံုးၿပီး အာလုပ္ျပဳတတ္တဲ့ ျမန္မာဓေလ့ကိုလည္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ အသက္အရြယ္ေပၚ မူတည္ၿပီး အဘ၊ အဘိုး၊ အဘြား၊ ဦးေလး၊ အေဒၚ၊ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ ညီေလး စတဲ့ အာလုပ္စကားေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ သေဘာကို ေဆာင္ခ်င္လို႔ သံုးၾကတယ္။ ထူးဆန္းတာ တစ္ခုက အဘြားအရြယ္ကို "အဘြား"၊ အေမအရြယ္ကို "အေမ" လို႔ ေခၚတတ္ၾကေပမယ့္ အေဖအရြယ္ကို "အေဖ" လို႔ ဘယ္သူမွ မေခၚၾကဘူးေလ။
အလုပ္အကိုင္ ရာထူး အေခၚအေဝၚနဲ႔လည္း အာလုပ္ျပဳပါေသးတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမ၊ ေဒါက္တာ၊ ဗိုလ္ႀကီး၊ ေရွ႕ေနႀကီး အျပင္ ဒီဂ်ီ၊ အမ္ဒီ၊ ဂ်ီအမ္၊ ေဘာစိ၊ မႉးႀကီး စသျဖင့္လည္း အာလုပ္ျပဳေလ့ရွိတယ္။ "တပည့္ေတာ္" "ဆရာေတာ္ဘုရား" စတာေတြလည္း အႀကံဳးဝင္တာေပါ႔။ အလုပ္အကိုင္ အေခၚအေဝၚေတြကို နာမည္နဲ႔တြဲၿပီး "ေဒါက္တာလွေရႊ" "ဆရာႀကီးဦးဖိုးက်ား" "ဗိုလ္ႀကီးေက်ာ္လြင္" "သခင္ျမ" စသျဖင့္လည္း အာလုပ္ျပဳ သံုးႏႈန္းေလ့ရွိတယ္။ နာမည္ တြဲဘက္လိုက္ရင္ပဲ အလုပ္သေဘာထက္ လူခ်င္း သိကၽြမ္း ရင္းႏွီးမႈ သေဘာကို ေရြ႕လ်ားသြားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အာလုပ္စကားရဲ႕ ေနာက္က တြဲေလ့ရွိတဲ့ ပစၥည္းစကားေတြကလည္း စိတ္ဝင္စားဖုိ႔ ေကာင္းပါေသးတယ္။ "ေရ" "ရယ္" "ရာ" "ရ" ေတြကို အသံုးမ်ားတယ္။ "ေမာင္ေမာင္ေရ" လို႔ ေခၚရင္ ေမာင္ေမာင္က ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေရာက္ေနလို႔ လွမ္းေခၚမွန္း သိသာတယ္။ "ရယ္" ကေတာ့ တုိင္တည္တဲ့သေဘာ၊ ေတာင္းပန္တဲ့သေဘာ၊ ေခ်ာ့ေမာ့ ေျဖသိမ့္တဲ့ သေဘာေတြ ပါဝင္ပါလိမ့္မယ္။ "ဟုတ္ပါတယ္ ကိုကိုရယ္" ဆိုတဲ့ စကားမွာ ေတာင္းပန္၊ ေခ်ာ့ေမာ့၊ ေျဖသိမ့္တဲ့ ေလသံ ပါေနပါတယ္။ "ရာ" ကေတာ့ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အားပါးတရ ေျပာတဲ့ ေလသံပါတယ္။ "ဟုတ္တာေပါ႔ ေမာင္ရင္ရာ" "လိမၼာစမ္းပါ ညီေလးရာ" ဆိုတဲ့ အသံုးေတြမွာ ရင္းႏွီးတဲ့ အေငြ႕အသက္ အျပည့္အဝ ပါဝင္ေနပါတယ္။ "ရ" ကလည္း အားနဲ႔ မာန္နဲ႔ တရင္းတႏွီး ေျပာတဲ့သေဘာ ပါပါတယ္။ "ဟုတ္တယ္ ကုိရင္ေလးရ" "လုပ္ပါ႔မယ္ မမရ" ဆိုတဲ့ စကားေတြမွာ ဒီသေဘာေတြ ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။
ေန႔တိုင္းလိုလို ေျပာဆိုေနက် စကားလံုးေတြ အေၾကာင္းအရာေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတုိင္း သိၿပီးသား ကိစၥလို႔ ေျပာလို႔ရေပမယ့္ စနစ္တက် ေလ့လာစူးစမ္းမႈ မျပဳျဖစ္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာစကား တစ္ခုမွာ မရွိမျဖစ္ မပါမျဖစ္တဲ့ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုလည္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ စနစ္တက္ စူးစမ္းေလ့လာဖို႔ သင့္တဲ့ နယ္ပယ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာေဗဒ ပညာရွင္ေတြအတြက္ တကယ့္ကို ေလ့လာစရာေတြ က်န္ရွိေနပါေသးတယ္။ အခုလို အာလုပ္စကားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာအုပ္တစ္ေစာင္ က်မ္းတစ္ေစာင္အေနနဲ႔ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး မဖတ္ဖူးပါဘူး။ ရွိတာ သိတဲ့သူ ရွိရင္လည္း ၫႊန္ျပေပးပါဦးလို႔ ေျပာၾကားရင္း ...
ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ) ၏ 'မိန္းမေယာက်္ား ထုိစကား' စာအုပ္မွ ကိုးကားတင္ျပသည္။
အေဖ၊ အေမ၊ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ ညီ၊ ညီမ၊ သား၊ သမီး၊ အေဒၚ၊ ဦးေလး၊ တူ၊ တူမ၊ အဘိုး၊ အဘြား၊ ေျမး စသျဖင့္ ေဆြမ်ဳိးစပ္ စကားေတြနဲ႔ အာလုပ္ျပဳၿပီး ေခၚေလ့ရွိတယ္။ ေဖေဖ၊ ေမႀကီး၊ ကိုကို၊ ညီညီ၊ မမ၊ သားသား၊ မီးမီး၊ ဦးဦး၊ ေဒၚေဒၚ၊ ဘိုးဘိုး၊ ဘြားဘြား၊ သားသားေလး၊ မီးႀကီး၊ မီးငယ္၊ ကိုကုိႀကီး စတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ၾကည့္ရင္ ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ အျပည့္အဝ ပါတဲ့ အာလုပ္စကားေတြလို႔ လူတိုင္း ခံစားလုိ႔ရမွာပါ။ အေဖနဲ႔ သားက "ေဖေဖေရ" "သားေရ" လို႔ အာလုပ္ျပဳေပမယ့္ ေယာကၡမနဲ႔ သားမက္က်ေတာ့ "ေယာကၡမႀကီးေရ" "သားမက္ေလးေရ" လို႔ သံုးတာ မေတြ႕ရပါဘူး။ ကြယ္ရာေတာ့ ေျပာၾကမလား မသိဘူးေနာ္။ ေဆြမ်ဳိး မေတာ္စပ္ၾကေပမယ့္ ခုနက ေဆြမ်ဳိးစပ္စကားေတြကို သံုးၿပီး အာလုပ္ျပဳတတ္တဲ့ ျမန္မာဓေလ့ကိုလည္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ အသက္အရြယ္ေပၚ မူတည္ၿပီး အဘ၊ အဘိုး၊ အဘြား၊ ဦးေလး၊ အေဒၚ၊ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ ညီေလး စတဲ့ အာလုပ္စကားေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ သေဘာကို ေဆာင္ခ်င္လို႔ သံုးၾကတယ္။ ထူးဆန္းတာ တစ္ခုက အဘြားအရြယ္ကို "အဘြား"၊ အေမအရြယ္ကို "အေမ" လို႔ ေခၚတတ္ၾကေပမယ့္ အေဖအရြယ္ကို "အေဖ" လို႔ ဘယ္သူမွ မေခၚၾကဘူးေလ။
အလုပ္အကိုင္ ရာထူး အေခၚအေဝၚနဲ႔လည္း အာလုပ္ျပဳပါေသးတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမ၊ ေဒါက္တာ၊ ဗိုလ္ႀကီး၊ ေရွ႕ေနႀကီး အျပင္ ဒီဂ်ီ၊ အမ္ဒီ၊ ဂ်ီအမ္၊ ေဘာစိ၊ မႉးႀကီး စသျဖင့္လည္း အာလုပ္ျပဳေလ့ရွိတယ္။ "တပည့္ေတာ္" "ဆရာေတာ္ဘုရား" စတာေတြလည္း အႀကံဳးဝင္တာေပါ႔။ အလုပ္အကိုင္ အေခၚအေဝၚေတြကို နာမည္နဲ႔တြဲၿပီး "ေဒါက္တာလွေရႊ" "ဆရာႀကီးဦးဖိုးက်ား" "ဗိုလ္ႀကီးေက်ာ္လြင္" "သခင္ျမ" စသျဖင့္လည္း အာလုပ္ျပဳ သံုးႏႈန္းေလ့ရွိတယ္။ နာမည္ တြဲဘက္လိုက္ရင္ပဲ အလုပ္သေဘာထက္ လူခ်င္း သိကၽြမ္း ရင္းႏွီးမႈ သေဘာကို ေရြ႕လ်ားသြားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အာလုပ္စကားရဲ႕ ေနာက္က တြဲေလ့ရွိတဲ့ ပစၥည္းစကားေတြကလည္း စိတ္ဝင္စားဖုိ႔ ေကာင္းပါေသးတယ္။ "ေရ" "ရယ္" "ရာ" "ရ" ေတြကို အသံုးမ်ားတယ္။ "ေမာင္ေမာင္ေရ" လို႔ ေခၚရင္ ေမာင္ေမာင္က ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေရာက္ေနလို႔ လွမ္းေခၚမွန္း သိသာတယ္။ "ရယ္" ကေတာ့ တုိင္တည္တဲ့သေဘာ၊ ေတာင္းပန္တဲ့သေဘာ၊ ေခ်ာ့ေမာ့ ေျဖသိမ့္တဲ့ သေဘာေတြ ပါဝင္ပါလိမ့္မယ္။ "ဟုတ္ပါတယ္ ကိုကိုရယ္" ဆိုတဲ့ စကားမွာ ေတာင္းပန္၊ ေခ်ာ့ေမာ့၊ ေျဖသိမ့္တဲ့ ေလသံ ပါေနပါတယ္။ "ရာ" ကေတာ့ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အားပါးတရ ေျပာတဲ့ ေလသံပါတယ္။ "ဟုတ္တာေပါ႔ ေမာင္ရင္ရာ" "လိမၼာစမ္းပါ ညီေလးရာ" ဆိုတဲ့ အသံုးေတြမွာ ရင္းႏွီးတဲ့ အေငြ႕အသက္ အျပည့္အဝ ပါဝင္ေနပါတယ္။ "ရ" ကလည္း အားနဲ႔ မာန္နဲ႔ တရင္းတႏွီး ေျပာတဲ့သေဘာ ပါပါတယ္။ "ဟုတ္တယ္ ကုိရင္ေလးရ" "လုပ္ပါ႔မယ္ မမရ" ဆိုတဲ့ စကားေတြမွာ ဒီသေဘာေတြ ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။
ေန႔တိုင္းလိုလို ေျပာဆိုေနက် စကားလံုးေတြ အေၾကာင္းအရာေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတုိင္း သိၿပီးသား ကိစၥလို႔ ေျပာလို႔ရေပမယ့္ စနစ္တက် ေလ့လာစူးစမ္းမႈ မျပဳျဖစ္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာစကား တစ္ခုမွာ မရွိမျဖစ္ မပါမျဖစ္တဲ့ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုလည္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ စနစ္တက္ စူးစမ္းေလ့လာဖို႔ သင့္တဲ့ နယ္ပယ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာေဗဒ ပညာရွင္ေတြအတြက္ တကယ့္ကို ေလ့လာစရာေတြ က်န္ရွိေနပါေသးတယ္။ အခုလို အာလုပ္စကားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာအုပ္တစ္ေစာင္ က်မ္းတစ္ေစာင္အေနနဲ႔ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး မဖတ္ဖူးပါဘူး။ ရွိတာ သိတဲ့သူ ရွိရင္လည္း ၫႊန္ျပေပးပါဦးလို႔ ေျပာၾကားရင္း ...
ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ) ၏ 'မိန္းမေယာက်္ား ထုိစကား' စာအုပ္မွ ကိုးကားတင္ျပသည္။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://pikay.myanmarbloggers.org/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.