ပင္နီေပးတဲ့ အမ်ိဳးသားေန႕-ပင္နီေ၀းတဲ့ အမ်ိဳးသားေန႕
ခရစ္သကၠရာဇ္- ၁၉၂၀ ခု- ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၂၈၂ ခု- တန္ေဆာင္မုန္းလဆုတ္ ၁၀ ရက္ေန႕-
ပင္နီတိုက္ပံု အသီးသီး၀တ္ဆင္ ထား ၾကတဲ့..ကိုဘဦးတို႕ လူငယ္တစု ေရႊတိဂံုဘုရား ေျခရင္းမွာ စုမိ ၾကသည္။ တန္းတူညီခြင့္ မရတဲ့- ကၽြန္ပညာေရး စနစ္ကို စတင္တြန္းလွန္ ၾကဖို႕- အားေတြ စု ရံုး ၾကသည္။ ပထမ ေက်ာင္းသား သပိတ္ ဆိုတာ စတင္ခဲ့ ေတာ့သည္။ ပင္နီေရာင္ လွိဳင္းလံုးၾကီးေတြ ေရႊတိဂံု ဘုရား ေပၚကေန- ဗမာတျပည္လံုးဆီ စီးဆင္း ရိုက္ခတ္ သြား ခဲ့သည္။ ၀ံသာနု စိတ္ဓါတ္ မိုးေရ ေတြ တနိုင္ငံ လံုး တခြင္တျပင္လံုး မိုးလံုးျပည့္ ရြာသြန္း ခ်လိုက္သည္။ အမ်ိဳးသား ေက်ာင္း ၾကီးေတြ- စိမ္းစိမ္းစုိစုိ .. အျပိဳင္းအရိုင္း..ဟိုမွ သည္မွ- မ်ိဳးေစ့က် ရွင္သန္ လာေတာ့သည္။ ဖ်င္ပင္နီ နဲ႕ ေယာလံုခ်ည္သည္လည္း.. အင္မတန္ တင့္တယ္ ၾကက္သေရ ရွိလွ ေသာ အမ်ိဳးသား၀တ္စံု တခု အျဖစ္ - အမ်ိဳးသားေန႕ၾကီး ႏွင့္ အတူ ပံုေဆာင္ ရဲရင့္ ခဲ့ေတာ့သည္။
++++
သူ ပင္နီကုိ စ၀တ္ ခဲ့တာ..စခ်စ္ခဲ့တာ.. ၁၉၈၉ ရဲ႕ အမ်ိဳးသားေန႕မွာ။
အဲဒီ ရွမ္းပင္နီ တိုက္ပံုေလး ကို ေဖေဖ ၀ယ္လာေပးတာ ၾကာေတာင္ၾကာခဲ့ျပီ။ ဘယ္ေနရာမွာ ၀တ္ရမွန္း မသိလို႕.. ဒီလိုပဲ သိမ္းထားခဲ့ တာ။ အခ်ိန္အခါ သင့္လာေတာ့လည္း..သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ..အံ၀င္ခြင္က် သပ္ရပ္ေနတဲ့...ပင္နီ ၀တ္စံု ေလးကို ၾကည့္ျပီး..ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထေအာင္ ၾကည္နူးေက်နပ္ ခဲ့ရသည္။ ပင္နီ လွိဳင္းလံုးၾကီးေတြ..အရွိန္ အဟုန္ နဲ႕ ကမ္းကပ္ လာျပန္ျပီ။ အဲဒီ အခမ္း အနားမွာ..သူတို႕လူငယ္ေလး ေတြအားလံုး..ပင္နီ အသီးသီး နဲ႕ ... ေယာလံုခ်ည္ေလး ေတြ တဆင္ တမ်ိဳးစီနဲ႕။ ေယာက္်ားေလးေတြက..ပင္နီ ဗမာတိုက္ပံု နဲ႕ ကခ်င္ပုဆိုး ေတြ ကိုယ္စီ ခ်ပ္္ရပ္ လို႕။ တက္ၾကြမူ ေတြ..လန္းဆန္းပ်ိဳျမစ္မူေတြ- ျပီးေတာ့..အားေတြ အင္ေတြ..ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြ အျပည့္။
အဲဒီ ေနာက္ေတာ့..သူ႕မွာ ပင္နီအက်ီ ၤ ေတြ..တထည္ျပီး တထည္ ။ ၁၉၉၀ ရဲ႕ ေႏြရက္ေတြ မွာလည္း..ပင္နီ ေတြ တေန႕ တမ်ိဳး မရိုးေအာင္ ၀တ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၉၁-၉၂-၉၃- သူ ပင္နီ ေတြ ၀တ္တုန္းပဲ။ ၉၄-၉၅-၉၆ လုပ္ငန္းခြင္ ထဲ တေရြ႕ေရြ႕ တိုး၀င္သြား ရင္းပဲ..သူ႕ပင္နီေလး ေတြ.. ဗီရိုရဲ႕ ေအာက္ဆံုး ကို ေရာက္ သြားေနတာကိုေတာင္.. သူ သတိ မထားမိေတာ့။ ဒါေပမဲ့..တႏွစ္မွာ တခါ ေတာ့.. အမ်ိဳးသားေန႕ ေရာက္တိုင္း..သူ႕ပင္နီေလး ေတြ ထုတ္ျပီး..မီးပူ တိုက္ရင္း.. အေတာ္ဆံုး..တန္ေနေသးတဲ့ တထည္ကို စိတ္တိုင္းက် ေရြး ၀တ္ျဖစ္ ေနခဲ့ေသးသည္။ ေရႊတိဂံု ဘုရားေပၚ မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားရင္း.. အမ်ိဳးသားေန႕ သစၥာ ဓိဌါန္ ေက်ာက္တိုင္ ၾကီး ကို..ေငးေမာ ရင္း မေယာင္မလည္ အေလးျပဳ ေနခဲ့ရတာ- ၉၇- ၉၈-၉၉- ကေန သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ျပီ။
+++++
ပင္နီတိုက္ပံု အသီးသီး၀တ္ဆင္ ထား ၾကတဲ့..ကိုဘဦးတို႕ လူငယ္တစု ေရႊတိဂံုဘုရား ေျခရင္းမွာ စုမိ ၾကသည္။ တန္းတူညီခြင့္ မရတဲ့- ကၽြန္ပညာေရး စနစ္ကို စတင္တြန္းလွန္ ၾကဖို႕- အားေတြ စု ရံုး ၾကသည္။ ပထမ ေက်ာင္းသား သပိတ္ ဆိုတာ စတင္ခဲ့ ေတာ့သည္။ ပင္နီေရာင္ လွိဳင္းလံုးၾကီးေတြ ေရႊတိဂံု ဘုရား ေပၚကေန- ဗမာတျပည္လံုးဆီ စီးဆင္း ရိုက္ခတ္ သြား ခဲ့သည္။ ၀ံသာနု စိတ္ဓါတ္ မိုးေရ ေတြ တနိုင္ငံ လံုး တခြင္တျပင္လံုး မိုးလံုးျပည့္ ရြာသြန္း ခ်လိုက္သည္။ အမ်ိဳးသား ေက်ာင္း ၾကီးေတြ- စိမ္းစိမ္းစုိစုိ .. အျပိဳင္းအရိုင္း..ဟိုမွ သည္မွ- မ်ိဳးေစ့က် ရွင္သန္ လာေတာ့သည္။ ဖ်င္ပင္နီ နဲ႕ ေယာလံုခ်ည္သည္လည္း.. အင္မတန္ တင့္တယ္ ၾကက္သေရ ရွိလွ ေသာ အမ်ိဳးသား၀တ္စံု တခု အျဖစ္ - အမ်ိဳးသားေန႕ၾကီး ႏွင့္ အတူ ပံုေဆာင္ ရဲရင့္ ခဲ့ေတာ့သည္။
++++
သူ ပင္နီကုိ စ၀တ္ ခဲ့တာ..စခ်စ္ခဲ့တာ.. ၁၉၈၉ ရဲ႕ အမ်ိဳးသားေန႕မွာ။
အဲဒီ ရွမ္းပင္နီ တိုက္ပံုေလး ကို ေဖေဖ ၀ယ္လာေပးတာ ၾကာေတာင္ၾကာခဲ့ျပီ။ ဘယ္ေနရာမွာ ၀တ္ရမွန္း မသိလို႕.. ဒီလိုပဲ သိမ္းထားခဲ့ တာ။ အခ်ိန္အခါ သင့္လာေတာ့လည္း..သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ..အံ၀င္ခြင္က် သပ္ရပ္ေနတဲ့...ပင္နီ ၀တ္စံု ေလးကို ၾကည့္ျပီး..ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထေအာင္ ၾကည္နူးေက်နပ္ ခဲ့ရသည္။ ပင္နီ လွိဳင္းလံုးၾကီးေတြ..အရွိန္ အဟုန္ နဲ႕ ကမ္းကပ္ လာျပန္ျပီ။ အဲဒီ အခမ္း အနားမွာ..သူတို႕လူငယ္ေလး ေတြအားလံုး..ပင္နီ အသီးသီး နဲ႕ ... ေယာလံုခ်ည္ေလး ေတြ တဆင္ တမ်ိဳးစီနဲ႕။ ေယာက္်ားေလးေတြက..ပင္နီ ဗမာတိုက္ပံု နဲ႕ ကခ်င္ပုဆိုး ေတြ ကိုယ္စီ ခ်ပ္္ရပ္ လို႕။ တက္ၾကြမူ ေတြ..လန္းဆန္းပ်ိဳျမစ္မူေတြ- ျပီးေတာ့..အားေတြ အင္ေတြ..ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြ အျပည့္။
အဲဒီ ေနာက္ေတာ့..သူ႕မွာ ပင္နီအက်ီ ၤ ေတြ..တထည္ျပီး တထည္ ။ ၁၉၉၀ ရဲ႕ ေႏြရက္ေတြ မွာလည္း..ပင္နီ ေတြ တေန႕ တမ်ိဳး မရိုးေအာင္ ၀တ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၉၁-၉၂-၉၃- သူ ပင္နီ ေတြ ၀တ္တုန္းပဲ။ ၉၄-၉၅-၉၆ လုပ္ငန္းခြင္ ထဲ တေရြ႕ေရြ႕ တိုး၀င္သြား ရင္းပဲ..သူ႕ပင္နီေလး ေတြ.. ဗီရိုရဲ႕ ေအာက္ဆံုး ကို ေရာက္ သြားေနတာကိုေတာင္.. သူ သတိ မထားမိေတာ့။ ဒါေပမဲ့..တႏွစ္မွာ တခါ ေတာ့.. အမ်ိဳးသားေန႕ ေရာက္တိုင္း..သူ႕ပင္နီေလး ေတြ ထုတ္ျပီး..မီးပူ တိုက္ရင္း.. အေတာ္ဆံုး..တန္ေနေသးတဲ့ တထည္ကို စိတ္တိုင္းက် ေရြး ၀တ္ျဖစ္ ေနခဲ့ေသးသည္။ ေရႊတိဂံု ဘုရားေပၚ မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားရင္း.. အမ်ိဳးသားေန႕ သစၥာ ဓိဌါန္ ေက်ာက္တိုင္ ၾကီး ကို..ေငးေမာ ရင္း မေယာင္မလည္ အေလးျပဳ ေနခဲ့ရတာ- ၉၇- ၉၈-၉၉- ကေန သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ျပီ။
+++++
` ေမေမ- မနက္ဖန္ အမ်ိဳးသားေန႕ အခမ္းအနားရွိတယ္ တဲ့..ဆရာမ က..တိုက္ပံု ၀တ္ခဲ့ ပါတဲ့..´
၁၀ ႏွစ္သား ၅ တန္းေက်ာင္းသား ၾကီးက..ညေန ေက်ာင္းဆင္းေတာ့..အေမာတေကာနဲ႕ ေျပာလာတယ္။
` ေၾသာ- အဲဒါ မွ ခက္တာပဲ..သားကို ေမေမ တိုက္ပံု ၀ယ္မေပး ထားမိဘူး´
` ရွိတယ္ေလ- ေမရဲ႕.. ဘိုးဘိုးလက္ေဆာင္ေပးထားတာ.. အညိဳေရာင္ေလး..သားေတာင္ တခါမွ မ၀တ္ဖူးေသးဘူး...´
` အာ- ဟုတ္သားပဲ- အေတာ္ပဲ.. အဲဒါ ပင္နီ လို႕ေခၚတယ္ သားရဲ႕.. ကြတ္တိပဲ..အမ်ိဳးသားေန႕ ဆိုတာ..ပင္နီ ၀တ္ရတာ.. ဟုတ္ပီ ေမေမ ျပန္ရွာ မီးပူတိုက္ေပးမယ္ေနာ္.. ´
သားတို႕ ေက်ာင္းက..စည္းကမ္းၾကီးလွသည္။ ဗမာ့.ပညာေရး စနစ္ ၾကီး ရဲ႕ အုတ္ျမစ္ အေျခခံ တခုတည္းေသာ ပညာေရးတကၠသိုလ္ၾကီး ရဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္သူ ေက်ာင္းေတာ္သား..ဆရာ-ဆရာမေလာင္းေတြ ေလ့က်င့္ ကြင္းဆင္းရာ.. စနစ္ေတြ သင္ရိုး ညႊန္းတမ္းေတြ လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရာ..ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ အထင္ကရ ေက်ာင္းၾကီး တခု ။ သား ကို ဒီေက်ာင္း ၀င္ခြင့္ ရဖို႕..သူ ေတာ္ေတာ့္ ကို ၾကိဳးစားခဲ့ရတာ။ ကိုယ့္ ရဲ့ မျပည့္၀ခဲ့တဲ့ လိုအင္ ဆႏၵေတြ..ကို သားသမီး ေတြ အေပၚ ပံုခ် တာ၀န္ေပးေန မိသလားေတာ့..သူ မသိ။ သားကို သူခၽြန္နိုင္သေလာက္..အကန္႕အသတ္မရွိ..အခက္အခဲ မရွိ ..ထူးခၽြန္ေစခ်င္သည္။ ဗမာတျပည္လံုးရဲ႕ စံျပဳစရာ ေက်ာင္းၾကီးမွာ ပညာေတြ သင္ယူေစခ်င္သည္။ အထူးသျဖင့္..သူတို႕ ငယ္ဘ၀က.. နီးစပ္ခြင့္ မရခဲ့တဲ့..ဒီေက်ာင္းၾကီး ရဲ႕ အစဥ္အလာေတြကို..သူ အားက် မက္ေမာခဲ့ဘူးသည္။
နယ္ျမိဳ႕ေလးတျမိဳ႕က ၇ တန္းေက်ာင္းသူ ေလး တေယာက္ အတြက္.. အနယ္အနယ္ အရပ္ရပ္က ေရာက္လာၾကတဲ့ .. ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ေတြနဲ႕..အင္းေလး ေခါင္တိုင္
လူရည္ခၽြန္စခန္း မွာ ဆံု မိေတာ့..အားလံုးက..ရင္သပ္ရွဳေမာစရာ။ သူတို႕ စခန္း ေခါင္းေဆာင္ သံုးထပ္ကၽြမ္းလူရည္ခၽြန္ အကိုၾကီး ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြ နားေထာင္ရင္း.. အဲဒီ ေက်ာင္းၾကီး ကို..နားရည္၀ ယဥ္ပါး အားက် ေနခဲ့ ဘူး သည္။ အထူးသျဖင့္.. ဓါတ္ပံုေတြ ထဲ မွာ ေတြ႕ရတဲ့..အဲဒီ ေက်ာင္းၾကီး ရဲ႕.. တူညီ ေက်ာင္း၀တ္စံု ပင္နီ တိုက္ပံုေလး ေတြ။
ခုေတာ့..သူ႕သား ၾကီး က..ဒီေက်ာင္းၾကီး ရဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္သားၾကီးျဖစ္ေနျပီ။ ခုမွ အလယ္တန္းကို စေရာက္ လို႕..ေက်ာင္းအခမ္းအနားေတြ တက္ခြင့္ ရ လာတဲ့..သားကေတာ့.. နက္ဖန္ တက္ရမဲ့..အမ်ိဳးသားေန႕ အခမ္းအနား အတြက္.. စိတ္ေတြ သိပ္လွဳပ္ရွားေန သည္။ အစဥ္အလာ ေက်ာင္း၀တ္စံု ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပင္နီ တိုက္ပံု ကို.. မ၀တ္ေစခဲ့ေတာ့တာ.. ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ၾကာခဲ့ ေပမဲ့..ဒီလို အမ်ိဳးသားေန႕ အခမ္းအနားမွာေတာ့..သားကို ပင္နီ တိုက္ပံုေလး ဆင္ေပး ရ ေတာ့မည္။ သားအတြက္..ပထမဆံုး ပင္နီ၀တ္စံုေလး ေပါ့။
+++++
ပင္နီတိုက္ပံုေသးေသးေလး နဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ့..၅ တန္းေက်ာင္းသားေလးကို တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ရင္း..မ်က္ရည္၀ဲ ေအာင္ ပီတိ ေတြျဖာ လို႕။
သားေက်ာင္းျပန္လာမဲ့..ညေန ေစာင္းကို ေမွ်ာ္ရင္း.. သူ႕အေတြ႕အၾကံဳေလးေတြ ေမးဖို႕.. ေတြးရင္း ျပံဳးေနမိသည္။ ၁၀ ႏွစ္အရြယ္ ကေလး တေယာက္က..သူေမြးဖြားၾကီးျပင္းလာတဲ့ နိုင္ငံၾကီး ရဲ႕ သမိုင္းေတြကို စာသင္ခန္း ထဲကေန.. သူခ်စ္ခင္ ေလးစားတဲ့ ဆရာ-ဆရာမ ေတြရဲ႕ အဆို မိန္႕ခြန္း ေတြထဲကေနျပီး..ဘယ္လိုမ်ား..ေရာင္ျပန္ဟပ္ျပီး..ေတြးျပ ေလဦး မလည္း ေနာ္။ သူေလးကလည္း..ေမာင္လူေမႊး တို႕ အရြယ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိျပီ ဆိုေတာ့..ေမးခြန္း တေထာင္ေလာက္နဲ႕.. အေျဖ တခု စီတိုင္းကို လည္း..အေသအခ်ာ ေစ့ငု ဆန္းစစ္ တတ္ေန ျပီ။
ေဟာ- ေက်ာင္းကားေပၚက ဆင္းလာတဲ့ သား-- ။
မ်က္ႏွာကလည္း ျပိဳေတာ့မလို..ငိုေတာ့မလို.. ။
ပင္နီ တိုက္ပံုကလည္း..လက္မွာ ခၽြတ္ကိုင္လို႕..တို႕လို႕တြဲေလာင္းနဲ႕။
`ဘယ္လို ျဖစ္သလည္း သား...´
`ဘယ္လို ျဖစ္သလည္း သား...´
` သားကို ဆရာမက.. အမ်ိဳးသားေန႕..အခမ္းအနားမတက္ရဘူးတဲ့.. တိုက္ပံုက..အျဖဴနဲ႕ အ၀ါပဲ ၀တ္လို႕ ရတယ္..ပင္နီ ၀တ္လို႕မရဘူးတဲ့..ေမေမ´
ဒံုးကနဲ..ငယ္ထိပ္ကို ေဆာင့္တက္လာတဲ့..ေဒါသ။ ..တျဖည္းျဖည္းခ်င္း.. စိတ္ပ်က္ ....... ၀မ္းနည္း.......ေၾကကြဲ........။ ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ.. ေဟာဒီ နိုင္ငံ ၾကီးမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ ျပီလည္း..။ ေဟာဒီ အနာဂါတ္ ပန္းခင္းၾကီး ေတြရဲ႕ ဥယ်ဥ္မွဴးၾကီး ေတြ..ဘာေတြ ေဖာက္ျပန္ ကုန္ျပီလည္း။ ေၾကက္ရြံ႕မူေတြလား...နာခံမူေတြလား.. အသိေခါက္ခက္..ေလျပီလား။ သမိုင္းျဖစ္ရပ္ေတြကို..အမွန္တရားေတြကို.. တကယ္ကို ..အရွင္လတ္လတ္ ေျမျမွဳပ္သျဂိဳဟ္ ေတာ့မွာလား။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၈၈ ႏွစ္..ဒီလို ဒီကာလက.. ေက်ာင္းသားလူငယ္ တစု နဲ႕ တိုင္းသူျပည္သားေတြ..မေၾကက္မရႊ႕ံ ဆန္႕က်င္တြန္းလွန္ခဲ့တဲ့..မတရားမူေတြဟာ.. ေဟာဒီ ေလာက္ ေသးသိမ္ ပမႊား တဲ့..ထမင္းတလုပ္စာ..ေၾကာက္ရြ႕ံ နာခံမူေလးေတြ ၾကားမွာ.. အေမ့ခံ..အေဖ်ာက္ခံရေတာ့ မယ္ လား။ တတိုင္း တျပည္လံုး.. အျမတ္တနိုး ဂုဏ္ယူ ၀တ္ဆင္ခဲ့တဲ့..၀ံသာနု ဖ်င္ပင္နီ က..ဘယ္လို ျဖစ္လို႕.. ပိတ္ပင္တားဆီးခံေန ရ ျပီလည္း။ ပြဲလယ္မတင့္ေတာ့ ျပီ လည္း။ တရားမ၀င္ ေတာ့ ျပီလည္း။
သူ႕ေခါင္းတခု လံုး ဆူေ၀ ေနျပီ။ ၁၀ ႏွစ္ အရြယ္ သားကို သူဘယ္ လို ရွင္းျပ ေျဖ ေျဖာက္ေပးရ မလည္း။ သား တက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းၾကီးက..တခုခု မွားေန ျပီ လို႕..ေျပာ ရမလား။ သား ဆရာမ ေတြက..မသိ လို႕..နားမလည္လို႕.. စာမတတ္လို႕..သမိုင္းမသင္ခဲ့ လို႕ လို႕ ေျပာ လိုက္ ရမလား။ အဲဆိုလည္း-ပင္နီ မ၀တ္ နဲ႕ဆိုလည္း..မ၀တ္နဲ႕ေပါ့ကြာ လို႕.. လြယ္လြယ္ ကူကူ ကိစၥ ျဖတ္လိုက္ ရမလား။
နားမလည္ နိုင္ စိတ္ရွဳပ္ေထြး ေနတဲ့..သားရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး ကို ၾကည့္ရင္း.. အေျဖတခု ..ရင္ထဲ မွာ ခိုင္မာ သြားသည္။
ဒီေလာက္ ယုတ္ညံ႕လွတဲ့ ေက်းဇူးတရား ကင္းမဲ့လွတဲ့..ေလာက ရပ္၀န္း ၾကီး ထဲကို..ပင္နီ ေတြ..ပိုလို႕ လက္ဆင့္ကမ္း ၀တ္ဆင္ ေပးရ ဦးမည္။ သား ၾကီးလာရင္ ၀တ္ဖို႕..ပင္နီ တိုက္ပံု တထည္ သူကိုယ္တိုင္ အေသအခ်ာ ခ်ဳပ္လုပ္ ၀တ္ဆင္ေပးရ ေပ ဦးမည္။
ပင္နီ စိတ္ဓါတ္ အဓြန္႕ရွည္ပါေစ။
ပင္နီ စိတ္ဓါတ္ အဓြန္႕ရွည္ပါေစ။
( ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသားေန႕ အခမ္းအနား တခု မွာ ၾကံဳဆံုခဲ့ေသာ- အျဖစ္မွန္ တခု ကို ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္။)
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://kthwe.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.