ႏုိင္ငံျပဳ ပညာ - အပိုင္း(၂)
ဒီကေန႔ အပိုင္းမွာေတာ့ ႏုိင္ငံေရး သိပံၸ၏ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္မ်ား အေၾကာင္းကုိ အပိုင္းလိုက္ တင္ျပထားပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရး သိပံၸ၏ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္မ်ား
(၁) ႏုိင္ငံေရး ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာမႈ (Comparative Politics)
မတူညီေသာ ႏုိင္ငံမ်ား၏ ႏုိင္ငံ့ေရးရာမ်ားကို ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာျခင္း ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ ႔ေသာ ပညာရွင္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံတစ္ခု၏ အေျခအေနမ်ားကို မတူညီေသာ အခ်ိန္သတ္မွတ္ခ်က္ ႏွစ္ခု ပိုင္းျခား၍ ႏိႈင္းယွဥ္ ေလ့လာၾကသလို ယဥ္ေက်းမႈျခင္း ဆင္တူသည့္ ႏိုင္ငံအုပ္စုမ်ား (ဥပမာ - အေရွ ႔ေတာင္ အာရွ ႏုိင္ငံမ်ား) ကို ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာၾကသည္။ ထုိပညာရွင္တုိ႔သည္ ေလ့လာေနေသာ ႏုိ္င္ငံ (သို႔မဟုတ္) ႏုိ္င္ငံအုပ္စုမ်ား၏ ဘာသာစကား၊ သမုိင္း ေနာက္ခံ အေျခအေန၊ ယဥ္ေက်းမႈေရးရာတုိ႔ကို ကြ်မ္းက်င္ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႔ပညာရွင္မ်ားသည္ ယဥ္ေက်းမႈျခင္း မတူညီေသာ ႏုိင္ငံမ်ားကို ေလ့လာၾကၿပီး ထုိႏုိင္ငံတုိ႔၏ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ၾကသည္။ ထုိသုိ႔ ေလ့လာျခင္းျဖင့္ ရရွိလာေသာ ေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားသည္ သမုိင္း သင္ခန္းစာအျဖစ္ ေပၚေပါက္လာျခင္းေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရး စနစ္ အေျပာင္းအလဲ လုပ္လိုေသာ ႏုိင္ငံမ်ားအတြက္ ရင္ဆုိင္ရႏိုင္ေသာ အခက္အခဲမ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ႏိုင္သလို၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ရွိေနပါကလည္း ႀကိဳတင္ျဖည့္ဆည္းႏိုင္သည့္အတြက္ မ်ားစြာအက်ိဳးရွိေပသည္။
(၂) ႏုိင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး (International Relation)
ႏုိင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးပညာသည္ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း၊ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံစံုေက်ာ္ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးမ်ား၏ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံမႈ ပံုစံမ်ား၊ အကိ်ဳးသက္ေရာက္မႈမ်ားကို ေလ့လာသည္။ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္တြင္ ႏိုင္ငံေရး ပညာရွင္မ်ား အသံုးျပဳေသာ အစဥ္အလာ ခ်ဥ္းကပ္နည္း ႏွစ္ခုမွာ Realism ႏွင့္ Liberalism တုိ႔ ျဖစ္သည္။ Realism အစဥ္အလာအရ ႏိုင္ငံတကာစနစ္ (International Order) ၏ တည္ၿငိမ္မႈကို ထိန္းထားႏုိင္ရန္ အင္အားညိႇေရး (Balance of Power) အယူအဆကို အသံုးျပဳသည္။ Liberalism အစဥ္အလာအရ ၾကည့္ျမင္ သံုးသပ္မည္ ဆုိလွ်င္မူ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္းၾကား ေပၚေပါက္လာေသာ ပဋိပကၡမ်ား၊ တင္းမာမႈမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ၾကား၀င္ညိႇႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ေပးမႈကို အားေပးသည္။ ဥပမာ ကုလသမဂၢ၊ အီးယူ မဟာမိတ္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ၀င္ေရာက္ ညိႇႏိႈင္းေပးရသည့္ သာဓက ရွိပါသည္။ ဤသို႔ ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္း အေျဖရွာျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ တည္ၿငိမ္မႈႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းၾကျခင္းျဖစ္သည္။
(၃) ႏုိင္ငံေရး သီအုိရီမ်ား (Political Theories)
ႏိုင္ငံေရး သိပံၸပညာရပ္ စတင္ထြန္းကားခဲ့ရာ ဂရိေခတ္မွ စတင္၍ ယခုအခ်ိန္ထိ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားကုိ ေလ့လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားတြင္ တရားမွ်တမႈ၊ ညီမွ်မႈ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ မွန္ကန္မႈ၊ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈ စသည့္ ႏိုင္ငံေရး၏ အေရးပါေသာ အေျခခံ အယူအဆမ်ားကို ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္မႈမ်ား ပါ၀င္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ႏိုင္ငံေရး သိပံၸကုိ ေလ့လာရာတြင္ လိုအပ္ေသာ ယုတၱိေဗဒဆုိင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားကိုလည္း ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားတြင္ ေတ႔ြျမင္ႏုိင္သည္။ ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားသည္ ဥပေဒနယ္ပယ္၊ ဒႆနိက နယ္ပယ္တုိ႔ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္လ်က္ရွိသည္။
ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး သီအုိရီပိုုင္ရွင္မ်ားသည္ လူသားႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ စံျပဖြဲ႔စည္းပံုမ်ားကို တင္ျပၾကသလုိ၊ အုပ္စုိးသူႏွင့္ အုပ္စုိးခံသူမ်ားၾကား ပဋိညာဥ္ျပဳမႈ စသည္တုိ႔ကို ေလးနက္စြာ စဥ္းစားေဖာ္ထုတ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားကို ဓမၼဓိဌာန္ စံႏႈန္းမ်ားအတိုင္း စဥ္းစားေတြးေခၚ တည္ေဆာက္ထားေသာ Normative Theories မ်ား၊ လူသား၏ သဘာ၀ကုိ အေျချပဳစဥ္းစားေသာ Prudential Theories မ်ားႏွင့္ လူသားတုိ႔၏ လြတ္လပ္မႈ အေျခခံမွ စဥ္းစားေသာ Constructive Theories မ်ားဟူ၍ သံုးမ်ိဳးခြဲျခားႏိုင္သည္။ Normative Theories မ်ားသည္ ႏိုင္ငံသားတုိ႔၏ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚ သစၥာေစာင့္သိမႈႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒကို လိုက္နာမႈတို႔တြင္ မည္သည့္အတြက္ ထုိသုိ႔လုပ္သင့္ျခင္း ျဖစ္သည္တုိ႔ကို ကိုယ္က်င့္တရား ရႈေထာင့္၊ ဓမၼဓိ႒ာန္ရႈေထာင့္တုိ႔မွ ဆန္းစစ္ျပဳျခင္း ျဖစ္သည္။ Prudential Theories မ်ားမွာမူ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ဆင္ျခင္တံုတရားတုိ႔ထက္ လူသား၏ မိမိအက်ိဳးစီးပြားရွိမႈကို လုိလားေသာ သဘာ၀ကို အေျချပဳၿပီး ဆန္းစစ္ထားေသာ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရားမ်ား ျဖစ္သည္။ Constructive Theories ပညာရွင္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံသားတုိ႔ မည္သည့္အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ အေပၚ သစၥာေစာင့္သိၾကသည္ဆုိသည္ထက္ လိုအပ္မႈအရ ႏိုင္ငံေတာ္က အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနေသာ စနစ္တု႔ိိအေပၚတြင္ မည္သုိ႔မည္ပံု ပါ၀င္ပတ္သက္သင့္သည္ ဆုိသည္တု႔ိကုိ ရွင္းလင္းျပျခင္းမ်ား ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ရွိႏွင့္ၿပီးသား အေဆာက္အအံုတုိ႔၏ လႊမ္းမိုးမႈထက္၊ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈကို အသံုးခ်ၿပီး လိုအပ္ပါက အေဆာက္အအံုပိုင္းဆုိင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို မည္သုိ႔ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္တုိ႔ကို ေ၀ဖန္ပိုင္းဆစ္ ျပျခင္းမ်ား ျဖစ္သည္။
(၄) လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး (Public Administration)
ႏိုင္ငံေရး သိပံၸပညာရွင္အခ်ိဳ ႔သည္ လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိင္ရာ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အျခားေသာ အစိုးရ ဌာနမ်ား၏ ဆက္ႏြယ္မႈကို ေလ့လာၾကသည္။ ထုိအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ လုပ္ငန္းလည္ပတ္ပံုကို ေလ့လာျခင္းျဖင့္ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကို သိျမင္ကာ ႏုိင္ငံေရး သိပံၸပညာရွင္မ်ားသည္ ပိုမုိတိုးတက္ ေကာင္းမြန္ေသာ လူထုဖြံ႔ၿဖိဳးေရး စနစ္မ်ားကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ေပးႏိုင္ေပသည္။
(၅) ျပည္သူလူထုႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ မူ၀ါဒမ်ား (Public Policies)
က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ေလထု ညစ္ညမ္းမႈ၊ စီးပြားေရး အေျခအေန စသည့္ လူထုႏွင့္တုိက္ရိုက္ သက္ဆုိင္ေသာ အေရးအရာမ်ားကို ေလ့လာကာ မည္သုိ႔မည္ပံု ေပၚလစီမ်ား ခ်မွတ္ေျဖရွင္းရမည္ဆုိသည္ကို စဥ္းစားေ၀ဖန္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤပညာရပ္သည္ ျပည္သူ႔ေပၚလစီဆုိင္ရာ အယူအဆမ်ားကို ႏိႈင္းယွဥ္ ေလ့လာမႈမ်ား ရွိသလို၊ ႏုိင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရး မူ၀ါဒမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္မွ အခ်က္အလက္မ်ားကို အသံုးျပဳ ေလ့လာသည္။ ေပၚလစီမ်ား ခ်မွတ္ရာတြင္ လုိအပ္ေသာ က်င့္၀တ္မ်ားကိုမူ ႏိုင္ငံေရးသီအုိရီမ်ားမွ ထုတ္ယူ အသံုးျပဳသည္။
(၆) ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အျပဳအမူ (Political Behavior)
ျပည္သူတု႔ိ၏ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မ်ား၊ လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္မႈ စသည့္ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အျပဳအမူတုိ႔ကို ေလ့လာေသာ ပညာရပ္ ျဖစ္သည္။ ထုိပညာရပ္သည္ လူထု၏ မဲဆႏၵေပးရာတြင္ အျခားေသာ လူမႈေရး ဖိအားတုိ႔၏ လႊမ္းမိုးမႈ ကင္း မကင္း၊ လူတုိ႔၏ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ အစြဲအလမ္းမ်ား (ဥပမာ - ပါတီစြဲ၊ ပုဂၢိဳလ္စြဲ)၊ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မ်ား ပါ၀င္ရာတြင္ ျပည္သူတုိ႔၏ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ခံစားမႈမ်ား၊ အက်ိဳးစီးပြားအျမင္မ်ား စသည္တုိ႔ကို ေလ့လာသည္။ ေလ့လာေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားသည္ ပါတီစည္းရံုးေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ ပါတီတုိ႔၏ မူ၀ါဒ ေရးဆြဲေရးမႈမ်ားအေပၚ မ်ားစြာ အက်ိဳးျပဳသည္။
(၁) ႏုိင္ငံေရး ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာမႈ (Comparative Politics)
မတူညီေသာ ႏုိင္ငံမ်ား၏ ႏုိင္ငံ့ေရးရာမ်ားကို ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာျခင္း ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ ႔ေသာ ပညာရွင္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံတစ္ခု၏ အေျခအေနမ်ားကို မတူညီေသာ အခ်ိန္သတ္မွတ္ခ်က္ ႏွစ္ခု ပိုင္းျခား၍ ႏိႈင္းယွဥ္ ေလ့လာၾကသလို ယဥ္ေက်းမႈျခင္း ဆင္တူသည့္ ႏိုင္ငံအုပ္စုမ်ား (ဥပမာ - အေရွ ႔ေတာင္ အာရွ ႏုိင္ငံမ်ား) ကို ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာၾကသည္။ ထုိပညာရွင္တုိ႔သည္ ေလ့လာေနေသာ ႏုိ္င္ငံ (သို႔မဟုတ္) ႏုိ္င္ငံအုပ္စုမ်ား၏ ဘာသာစကား၊ သမုိင္း ေနာက္ခံ အေျခအေန၊ ယဥ္ေက်းမႈေရးရာတုိ႔ကို ကြ်မ္းက်င္ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႔ပညာရွင္မ်ားသည္ ယဥ္ေက်းမႈျခင္း မတူညီေသာ ႏုိင္ငံမ်ားကို ေလ့လာၾကၿပီး ထုိႏုိင္ငံတုိ႔၏ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ၾကသည္။ ထုိသုိ႔ ေလ့လာျခင္းျဖင့္ ရရွိလာေသာ ေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားသည္ သမုိင္း သင္ခန္းစာအျဖစ္ ေပၚေပါက္လာျခင္းေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရး စနစ္ အေျပာင္းအလဲ လုပ္လိုေသာ ႏုိင္ငံမ်ားအတြက္ ရင္ဆုိင္ရႏိုင္ေသာ အခက္အခဲမ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ႏိုင္သလို၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ရွိေနပါကလည္း ႀကိဳတင္ျဖည့္ဆည္းႏိုင္သည့္အတြက္ မ်ားစြာအက်ိဳးရွိေပသည္။
(၂) ႏုိင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး (International Relation)
ႏုိင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးပညာသည္ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း၊ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံစံုေက်ာ္ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးမ်ား၏ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံမႈ ပံုစံမ်ား၊ အကိ်ဳးသက္ေရာက္မႈမ်ားကို ေလ့လာသည္။ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္တြင္ ႏိုင္ငံေရး ပညာရွင္မ်ား အသံုးျပဳေသာ အစဥ္အလာ ခ်ဥ္းကပ္နည္း ႏွစ္ခုမွာ Realism ႏွင့္ Liberalism တုိ႔ ျဖစ္သည္။ Realism အစဥ္အလာအရ ႏိုင္ငံတကာစနစ္ (International Order) ၏ တည္ၿငိမ္မႈကို ထိန္းထားႏုိင္ရန္ အင္အားညိႇေရး (Balance of Power) အယူအဆကို အသံုးျပဳသည္။ Liberalism အစဥ္အလာအရ ၾကည့္ျမင္ သံုးသပ္မည္ ဆုိလွ်င္မူ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္းၾကား ေပၚေပါက္လာေသာ ပဋိပကၡမ်ား၊ တင္းမာမႈမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ၾကား၀င္ညိႇႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ေပးမႈကို အားေပးသည္။ ဥပမာ ကုလသမဂၢ၊ အီးယူ မဟာမိတ္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ၀င္ေရာက္ ညိႇႏိႈင္းေပးရသည့္ သာဓက ရွိပါသည္။ ဤသို႔ ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္း အေျဖရွာျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ တည္ၿငိမ္မႈႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းၾကျခင္းျဖစ္သည္။
(၃) ႏုိင္ငံေရး သီအုိရီမ်ား (Political Theories)
ႏိုင္ငံေရး သိပံၸပညာရပ္ စတင္ထြန္းကားခဲ့ရာ ဂရိေခတ္မွ စတင္၍ ယခုအခ်ိန္ထိ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားကုိ ေလ့လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားတြင္ တရားမွ်တမႈ၊ ညီမွ်မႈ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ မွန္ကန္မႈ၊ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈ စသည့္ ႏိုင္ငံေရး၏ အေရးပါေသာ အေျခခံ အယူအဆမ်ားကို ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္မႈမ်ား ပါ၀င္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ႏိုင္ငံေရး သိပံၸကုိ ေလ့လာရာတြင္ လိုအပ္ေသာ ယုတၱိေဗဒဆုိင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားကိုလည္း ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားတြင္ ေတ႔ြျမင္ႏုိင္သည္။ ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားသည္ ဥပေဒနယ္ပယ္၊ ဒႆနိက နယ္ပယ္တုိ႔ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္လ်က္ရွိသည္။
ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး သီအုိရီပိုုင္ရွင္မ်ားသည္ လူသားႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ စံျပဖြဲ႔စည္းပံုမ်ားကို တင္ျပၾကသလုိ၊ အုပ္စုိးသူႏွင့္ အုပ္စုိးခံသူမ်ားၾကား ပဋိညာဥ္ျပဳမႈ စသည္တုိ႔ကို ေလးနက္စြာ စဥ္းစားေဖာ္ထုတ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး သီအုိရီမ်ားကို ဓမၼဓိဌာန္ စံႏႈန္းမ်ားအတိုင္း စဥ္းစားေတြးေခၚ တည္ေဆာက္ထားေသာ Normative Theories မ်ား၊ လူသား၏ သဘာ၀ကုိ အေျချပဳစဥ္းစားေသာ Prudential Theories မ်ားႏွင့္ လူသားတုိ႔၏ လြတ္လပ္မႈ အေျခခံမွ စဥ္းစားေသာ Constructive Theories မ်ားဟူ၍ သံုးမ်ိဳးခြဲျခားႏိုင္သည္။ Normative Theories မ်ားသည္ ႏိုင္ငံသားတုိ႔၏ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚ သစၥာေစာင့္သိမႈႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒကို လိုက္နာမႈတို႔တြင္ မည္သည့္အတြက္ ထုိသုိ႔လုပ္သင့္ျခင္း ျဖစ္သည္တုိ႔ကို ကိုယ္က်င့္တရား ရႈေထာင့္၊ ဓမၼဓိ႒ာန္ရႈေထာင့္တုိ႔မွ ဆန္းစစ္ျပဳျခင္း ျဖစ္သည္။ Prudential Theories မ်ားမွာမူ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ဆင္ျခင္တံုတရားတုိ႔ထက္ လူသား၏ မိမိအက်ိဳးစီးပြားရွိမႈကို လုိလားေသာ သဘာ၀ကို အေျချပဳၿပီး ဆန္းစစ္ထားေသာ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရားမ်ား ျဖစ္သည္။ Constructive Theories ပညာရွင္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံသားတုိ႔ မည္သည့္အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ အေပၚ သစၥာေစာင့္သိၾကသည္ဆုိသည္ထက္ လိုအပ္မႈအရ ႏိုင္ငံေတာ္က အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနေသာ စနစ္တု႔ိိအေပၚတြင္ မည္သုိ႔မည္ပံု ပါ၀င္ပတ္သက္သင့္သည္ ဆုိသည္တု႔ိကုိ ရွင္းလင္းျပျခင္းမ်ား ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ရွိႏွင့္ၿပီးသား အေဆာက္အအံုတုိ႔၏ လႊမ္းမိုးမႈထက္၊ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈကို အသံုးခ်ၿပီး လိုအပ္ပါက အေဆာက္အအံုပိုင္းဆုိင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို မည္သုိ႔ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္တုိ႔ကို ေ၀ဖန္ပိုင္းဆစ္ ျပျခင္းမ်ား ျဖစ္သည္။
(၄) လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး (Public Administration)
ႏိုင္ငံေရး သိပံၸပညာရွင္အခ်ိဳ ႔သည္ လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိင္ရာ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အျခားေသာ အစိုးရ ဌာနမ်ား၏ ဆက္ႏြယ္မႈကို ေလ့လာၾကသည္။ ထုိအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ လုပ္ငန္းလည္ပတ္ပံုကို ေလ့လာျခင္းျဖင့္ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကို သိျမင္ကာ ႏုိင္ငံေရး သိပံၸပညာရွင္မ်ားသည္ ပိုမုိတိုးတက္ ေကာင္းမြန္ေသာ လူထုဖြံ႔ၿဖိဳးေရး စနစ္မ်ားကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ေပးႏိုင္ေပသည္။
(၅) ျပည္သူလူထုႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ မူ၀ါဒမ်ား (Public Policies)
က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ေလထု ညစ္ညမ္းမႈ၊ စီးပြားေရး အေျခအေန စသည့္ လူထုႏွင့္တုိက္ရိုက္ သက္ဆုိင္ေသာ အေရးအရာမ်ားကို ေလ့လာကာ မည္သုိ႔မည္ပံု ေပၚလစီမ်ား ခ်မွတ္ေျဖရွင္းရမည္ဆုိသည္ကို စဥ္းစားေ၀ဖန္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤပညာရပ္သည္ ျပည္သူ႔ေပၚလစီဆုိင္ရာ အယူအဆမ်ားကို ႏိႈင္းယွဥ္ ေလ့လာမႈမ်ား ရွိသလို၊ ႏုိင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရး မူ၀ါဒမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္မွ အခ်က္အလက္မ်ားကို အသံုးျပဳ ေလ့လာသည္။ ေပၚလစီမ်ား ခ်မွတ္ရာတြင္ လုိအပ္ေသာ က်င့္၀တ္မ်ားကိုမူ ႏိုင္ငံေရးသီအုိရီမ်ားမွ ထုတ္ယူ အသံုးျပဳသည္။
(၆) ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အျပဳအမူ (Political Behavior)
ျပည္သူတု႔ိ၏ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မ်ား၊ လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္မႈ စသည့္ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အျပဳအမူတုိ႔ကို ေလ့လာေသာ ပညာရပ္ ျဖစ္သည္။ ထုိပညာရပ္သည္ လူထု၏ မဲဆႏၵေပးရာတြင္ အျခားေသာ လူမႈေရး ဖိအားတုိ႔၏ လႊမ္းမိုးမႈ ကင္း မကင္း၊ လူတုိ႔၏ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ အစြဲအလမ္းမ်ား (ဥပမာ - ပါတီစြဲ၊ ပုဂၢိဳလ္စြဲ)၊ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မ်ား ပါ၀င္ရာတြင္ ျပည္သူတုိ႔၏ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ခံစားမႈမ်ား၊ အက်ိဳးစီးပြားအျမင္မ်ား စသည္တုိ႔ကို ေလ့လာသည္။ ေလ့လာေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားသည္ ပါတီစည္းရံုးေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ ပါတီတုိ႔၏ မူ၀ါဒ ေရးဆြဲေရးမႈမ်ားအေပၚ မ်ားစြာ အက်ိဳးျပဳသည္။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://photayokeking.myanmarbloggers.org/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.