အေဖ့အိမ္ကို လြမ္းမိပါတယ္
ကယားေမာ္
ေလာကမွာ အေဖရယ္လို႔ မရွိပါပဲ ေမြးလာမယ့္သူ ရွိမယ္မထင္၊ ဒါေပမဲ့ အေဖကို အေဖရယ္လို႔ မသတ္မွတ္သူ၊ အေဖျဖစ္သူကလည္း ကိုယ့္သားသမီးကို ငါ့သားသမီးပါလား ဆိုၿပီး ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈ၊ ေႏြးေထြးလံုျခံဳမႈ ေပးႏိုင္စြမ္းမရွိပဲ ဥေပကၡာျပဳႏုိင္တဲ့ အေဖမ်ိဳးရိွ ေကာင္းရွွိလိမ့္မယ္။ (က်မအထင္)
ဒါေပမယ့္လဲ အေဖဟာ အေဖပါပဲ။ သားသမီးဟာလဲ သားသမီးပါပဲ။ ေသြးကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာေဖာက္မသြားဘူးလို႔ အေဖမ်ားစြာနဲ႔ သားသမီးေတြၾကားထဲမွာ မတူညီတဲ့ သေဘာထားေတြ ေမတၱာသက္ေရာက္မႈေတြဟာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ကြဲျပားမႈေတြ အနည္းငယ္ ရွိေကာင္းရွိႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ယံုမွားသံသယပြားဖြယ္ရာမရွိေပ။ ဘယ္လိုအၾကာင္းပဲ ျဖစ္ေနပါေစ၊ က်မအတြက္ကေတာ့ အေဖဟာ က်မအတြက္ကေတာ့ ရသမ်ိဳးစံု၊ ေမတၱာမ်ိဳးစံု၊ ေပးႏိုင္စြမ္းတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ေယာက်ၤားလူသား တေယာက္ပါ။က်မအေဖဟာ အႏုပညာသည္ေတြ သရုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ ဖခင္ရဲ့အခ်စ္ကို ေတးကဗ်ာ ေတြဖဲြ႔ၿပီး သားသမီးေတြနဲ႔ ေမတၱာမျပတတ္ေပမဲ့ အေဖ့ရဲ့မ်က္၀န္းအစံုဟာ က်မအေပၚ ဘယ္ေလာက္ထိ ေႏြးေထြးမႈ၊ လံုျခံဳမႈ ေပးႏိုင္သလဲဆိုတာကိုေတာ့ က်မသာလွ်င္ အသိဆံုးပါ၊ သားသမီးေတြဟာ ဘယ္ေလာက္အသက္ေတြႀကီးသြားေနပါေစ၊ မိဘမ်က္စိေရွ႕မွာေတာ့ သူတို႔အတြက္ကေလးေတြလိုပါပဲ၊ ခ်စ္ခင္မႈအရာ လံုး၀ေလ်ာ့ပါးမသြားတာကို က်မကိုယ္ေတြ႔ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။( ဆက္ဖတ္ရန္ ) ငယ္စဥ္ကတည္းက ဗိုက္ေအာင့္ဗိုက္နာေလ့ရွိတဲ့ က်မဟာ တတိယေျမာက္ကေလး ေမြးဖြားၿပီးခ်ိန္မွာ ဗိုက္နာတဲ့ေရာဂါ (ငယ္ငယ္ကစၿပီး အဲဒီအခ်ိန္ထိ) အျပင္းထန္ဆံုးပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်မအလူးအလဲခံစားခဲ့ရပါတယ္။ အေဖဟာ ထိုင္မရ၊ထမရနဲ႔ က်မကို စိတ္ပူေနတာ က်မမ်က္ေမွာက္တင္ အထင္းသားေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဗိုက္နာတဲ့ ေရာဂါက တညလံုးအိပ္ရတာ အလြန္ဆံုး (၁၀) မိနစ္ေပါ့။ အဲဒီ (၁၀) မိနစ္ၿပီးတိုင္း ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးခဲ့ရ တယ္၊ ဒါကို အေဖဟာ စိတ္ပူၿပီး က်မအေဖဟာ သူ႔ႏႈတ္က တတြတ္တြတ္ရြတ္ဆိုလိုက္၊ ေဆးတိုက္္လိုက္နဲ႔ ပက္လက္ကုလာထိုင္ေလးေပၚမွာ မိုးလင္းေပါက္သြားတာကို က်မခုထိ ျမင္ေယာင္ေနရဆဲပါ။
အေဖ့ရဲ့ ေမတၱာေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္တိုင္း မ်က္၀န္းအစံုဟာ မ်က္ရည္မိုးေတြ ေစြ ခဲ့ရပါတယ္။
အေဖ့ရဲ့ ႏႈတ္က သူ႔သားသမီးေတြ အားလံုးေတြထဲမွာ ဘယ္သူ႔ကို အခ်စ္ဆံုးပါလို႔ ဖြင့္ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ အဲဒီသမီးဟာ က်မ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သိခြင့္ရလိုက္ေပမဲ့ က်မ အေပၚမွာ ထားတဲ့ အေဖ့ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ သူ႔သားသမီးေတြ အားလံုးေတြထက္ မေလ်ာ့ဘူး ဆိုတာကို က်မယံုၾကည္တယ္၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ က်မဟာ အေဖ့ေသြးက ျဖစ္တည္လာတဲ့ အေဖ့သမီးအရင္းျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ၊ "ေတာင္းစုတ္ ပလုတ္စုတ္သာ ပစ္ရိုးထံုးစံရွိတယ္၊ သားဆိုးသမီးဆိုး ပစ္ရုိးထံုးစံမရွိဘူး" ဆိုတဲ့ စကားပံုလိုပဲ အေဖဟာ သူ႔သားသမီးေတြ အားလံုးေတြထဲက အဆိုးဆံုးေလာက္က်တဲ့ က်မကို ပစ္မသြားခဲ့ပါဘူး။ ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ ဆိုင္ကယ္၀ယ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ အေဖဟာ က်မကို "ဆင္စီး ၿပီး ျမင္ရတာကို ျမင္ခ်င္ခဲ့ေပမဲ့ က်မဟာ မိုက္တြင္းနက္ထဲ ဆင္းခဲ့သလို ဆယ္တန္းကို ေအာင္ေအာင္မေျဖႏိုင္ခဲ့ပါဘူး၊ အေဖ့အတြက္ ေၾကကြဲမႈ အျဖစ္ဆံုးအျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုက ေတာ့ သူလံုး၀သေဘာမတူတဲ့လူ (ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ခါးခါးသီးသီး) ျငင္းဆန္ခဲ့သူကိုမွ က်မက ဘ၀လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့လို႔ပါပဲ၊ ဒီကိစၥဟာ သာမန္လူေတြလိုပဲဲ သေဘာ မတူရင္လဲ ခဏေပါ့။ ၿပီးရင္ျပန္ေခၚလိမ့္မယ့္လို႔ ထင္ခဲ့မိပါတယ္။ ကံၾကံမၼာကေတာ့ အဲဒီလို ျဖစ္ေအာင္ မဖန္တီးခဲ့ပါဘူး၊ က်မအေဖဟာ က်မအတြက္ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေျမခခဲ့ရပါတယ္၊ ဒါေတြတင္မကပဲ အေဖ့အတြက္ အသက္အႏၱာရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္မယ္မွန္း က်မမသိခဲ့လို႔ အမွန္ပါ။
မ်ိဳးခ်စ္ရဲေဘာ္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့တဲ့ က်မရဲ့ ခင္ပြန္းေလာင္းဟာ အပစ္ခတ္ရပ္စဲယူထားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သာမန္ျပည္သူေတြ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနထိုင္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္ဖို႔ ေဆြးေႏြးၿပီးခဲ့ၾကတဲ့ည၊ ညသန္္းေကာင္ ေက်ာ္မွာပဲ အခ်င္းခ်င္းထဲက သစၥာေဖာက္လို႔ နအဖလက္ထဲကို အပ္လိုက္တယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြကို (၂) ရက္အၾကာ က်မအမေျပာျပမွ သိခဲ့ရပါတယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်မဟာ ကိုယ္၀န္ (၁) လရွိေနပါၿပီ။ က်မဘာလုပ္ရမလဲ က်မဦးေႏွာက္တစ္ခုလံုး ခ်ာခ်ာလည္သြားခဲ့ပါတယ္။ က်မရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ ပူထူၿပီး ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ပူေလာင္ခဲ့ပါတယ္၊ တကယ္လို႔ တခုခုျဖစ္သြားခဲ့ရင္ ေမြးလာမယ့္ ကေလးအတြက္အနာဂတ္၊ ၿပီးေတာ့ေခၚစရာအေဖ က်မဆက္မေတြးရဲေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္ဖက္ေသာ မိဘေတြ သိသြားခ်ိန္မွာ အစကနဦးကတည္းက သေဘာထားအတိုင္း စြန္႔ၾကမွာ ေၾကာက္တဲ့အတြက္ သူတို႔ မစြန္႔ခင္ က်မဟာ အ၀တ္အထည္ အနည္းအက်ဥ္းကို ယူၿပီး မိဘအိမ္ကေန ဆင္းလာ ခဲ့ရပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းက ဒီမွာတင္ ရပ္မသြားပါဘူး၊ က်မအေဖကို သူပုန္္ေယာကၡမဆိုၿပီးေတာ့ အႀကိိမ္ႀကိမ္လာေရာက္ဖမ္းဆီးၿပီး ၿခိမ္ေျခာက္ႀကိမ္းေမာင္းတာေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ က်မအေဖရဲ့ ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ ေၾကာက္ရံြ႕တုန္လႈပ္ေနမယ္ဆိုတာ က်မမေတြးရဲ ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ က်မအေဖဟာ ငါ့သမီးငါ့ကို ေသတြင္းပို႔လိုက္ၿပီလို႔ ေျပာတာကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ က်မရဲ့ ႏွလံုးသားကို အက္ဆစ္မီးနဲ႔ အပက္ခံရသလို အဖတ္ဆယ္လို႔ မရေတာ့တဲ့ စိတ္ဓါတ္က်မႈ အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္၊ ဒါတင္မကဘဲ က်မအေဖကို က်မတကယ္သတ္ရာ က်ေနၿပီလားလို႔ ေတြးမိတဲ့အခါ က်မရဲ့ အသိစိတ္ဟာ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ အသိစိတ္ကင္းမဲ့သြားခဲ့ရၿပီး ငရဲမင္းႀကီးကို ရုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရသလို အႀကီးအက်ယ္ ဆံုးေသာ ေၾကာက္ရံြ႕တုန္လႈပ္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေလာကမွာ ေသမထူးေနမထူးဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ အာဏာရွင္ေတြဆီ သြားၿပီး က်မ ေယာက်ၤားကို ေတြ႔ခြင့္ေပးပါလို႔ တိုးလွ်ိဳးေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္၊ ဒါကို သူတို႔က "နင့္ေယာက်ၤားကို ငါတို႔ဖမ္းတယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာသလဲ ဘာသက္ေသအေထာက္အထားနဲ႔ ျပမွာလဲလို႔" ေမးတဲ့အခါ က်မရင္ထဲက စိတ္အားငယ္မႈဟာ ရုတ္ခ်ည္းေဒါသအသြင္ ကူးေျပာင္းသြား ခဲ့ပါတယ္၊ လက္ညိႇးေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီး နင္တို႔မွမဖမ္းရင္ ဘယ္သူဖမ္းမွာလဲ အသားထဲက ေလာက္ထြက္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးေပါ့လို႔ ရင္ထဲက ႀကိဳတင္မစဥ္းစားထားတဲ့ စကားလံုးေတြဟာ ႏႈတ္ဖ်ားကေန အျပင္းစားအက္ဆစ္လို ေပါက္ကြဲထြက္ခဲ့တယ္၊ အရာရွိလို႔ သူ႔ကိုယ္သူဘ၀င္ျမင့္ ေနတဲ့သူက ေယာက်ၤားမွ မရွားပါဘူး သူေသရင္ ထပ္ရွာေပါ့လို႔ က်မကို ခနဲ႔ေစာ္ကားသြား ေသးတယ္၊ က်မကလဲ ေဒါသျဖစ္ျဖစ္နဲ႔ ေအးေကာင္းၿပီ၊ ငါ့ေယာက်ၤား ေသၿပီၾကားရတဲ့ေန႔ေတာ့ ငါဟာ ခုနမင္းေျပာတဲ့စကားအတိုင္း လုပ္ယံုပဲလို႔ စိတ္ေပါက္ေပါက္ နဲ႔ ျပန္ေျပာခဲ့မိတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေမြးရက္ေစ့ခါနီးနဲ႔ မီးဖြားခ်ိန္မွာ က်မေယာက်ၤားကို သိပ္တမ္းတခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မျမင္ရေသးတဲ့ ရင္ေသြးအတြက္ အားမာန္တင္းခဲ့ရတယ္ ဒီိခ်ိန္္မွာ သူ႔ကို တမ္းတမိတာေတာ့ အမွန္ပဲေပါ့။ ဒါေပမဲ့ က်မရဲ့တမ္းတမႈဟာ ေလကို ဖမ္းဆုပ္သလို အရာမေရာက္ဘူးဆိုတာ က်မသိနင့္ေနၿပီးသားပဲဟာ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ က်မကလဲ ဒီတေန႔အဖို႔ေတာ့ ေန၀င္သြားခဲ့ၿပီ မနက္ျဖန္အသစ္ျပန္ထြက္လာမဲ့ ေနေရာင္လို အားအင္မ်ိဳးနဲ႔ အားအင္သစ္ေမြး စိတ္သစ္ကိုယ္သစ္နဲ႔ မိဘကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ ၿပီးရင္ ဒီတသက္လံုး ဒီသမီးနဲ႔ပဲ အသက္တာကို ေလွ်ာက္လွမ္းမယ္လို႔ ျပင္ဆင္ၿပီး မိဘအိမ္ကို (ဆင္းသြားတုန္းကတစ္ေယာက္၊ ျပန္တက္လာေတာ့ႏွစ္ေယာက္) ျပန္ခိုခဲ့တယ္။ဒီခ်ိန္မွာ အေဖဟာ က်မေၾကာင့္ သူခံစားခဲ့ရတာေတြ စိတ္နာခဲ့ရတာေတြ ကင္းစင္ၿပီး က်မကို ျပန္လက္ခံခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ အေဖ့အိမ္မွာ ေရာက္လို႔မွမၾကာ သမီးအေဖျပန္လာၿပီ ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားေတာ့ က်မဟာ အိမ္မက္ဆိုးကေန လန္႔ႏိုးဘူးလို႔ ျပဴးတူးေၾကာင္ေတာင္နဲ႔ ကိုယ္နားကို ကိုယ္မယံုႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုပဲ အတိုခ်ဳံးၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အတူျပန္ေနထိုင္ၾကတာ (၅) ႏွစ္ေက်ာ္အထိပါပဲ။ မိဘရိပ္မွာ ဒီငါးႏွစ္ထဲမွာလဲ လြတ္လပ္စြာ ရွာေဖြစားေသာက္ရတာ ေနထိုင္ရတာ မရွိတဲ့ အျပင္ သံသယမ်က္လံုးေတြ သံသယေမးခြန္းကို မၾကာခဏဆို ရင္ဆိုင္ရတဲ့အတြက္ မထူးပါဘူး ဆိုၿပီး ဒီဒုကၡသည္ကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ျခင္းပါပဲ၊ခုေတာ့မိုက္တြင္းနက္တဲ့ သမီးကို ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာနဲ႔ ေမတၱာခိုလႈံခြင့္ျပန္ေပးခဲ့ရင္ ဖခင္ကို ေျခစံုကန္ၿပီး ထြက္လာခဲ့ရသလို ျဖစ္ေနၿပီလား ဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းေနပါေစ အေဖရဲ႕ အေဖေမတၱာ က်မအေပၚ မပ်က္ေသးဘူးဆိုတာကို ၾကားရေတာ့ က်မရင္ထဲမွာ အားအင္သစ္ ေတြ ေလာင္းခ်လိုက္သလိုပဲ၊ အေဖရယ္ ဒီဘ၀မွာေတာ့ အေဖ့ကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ မေျပာနဲ႔ အေဖရဲ့ ေရာက္ရွိလာမဲ့ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္မွာ ျပဳစုခြင့္မရွိေတာ့တဲ့ သမီးကို ခြင့္လြတ္ပါ အေဖလို႔ပဲ ရင္ထဲမွာ ေၾကကဲြစြာ တိုးတိတ္ရြတ္ဆိုရင္း ကမၻာေျမႀကီး ဆက္လက္တည္ရွိအံုးမယ္ဆိုရင္ အေဖ့ရဲ့ ေက်းဇူးကို ဆပ္ခြင့္ရၿပီး အေဖ့နားမွာ တစ္သက္လံုးျပဳစုခြင့္ရတဲ့ သမီးျဖစ္ရပါေစလို႔ အေဖ့အိမ္ကို လြမ္းလိုက္တာအေဖရယ္။
ကယားေမာ္ ကရင္နီဒုကၡသည္စခန္း(၁)
ဝန္ႀကီးဦးေအာင္ေသာင္းကုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဒူးတုပ္ ယပ္ခတ္ေပးၾကရ
NEJ/ ၉ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၈
စက္မႈ (၁) ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္း ေက်ာက္ဆည္စက္မႈဇုန္သို႔ စက္႐ုံတည္သည့္အခ်ိန္ သြားသည့္အခါတုိင္း ဦးေအာင္ေသာင္းကုိ ယပ္ခတ္ေပးမည့္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ဦးအား လက္ေအာက္ခံအရာရွိမ်ားက အသင့္ရွာေပးထားရသည္ဟု ခုိင္လုံသည့္ သတင္းရပ္ကြက္က ေျပာၾကားသည္။
ေက်ာက္ဆည္စက္မႈဇုန္ ရွင္းလင္းေဆာင္ စည္းေဝးခန္းမရွိ ႏွစ္ေယာက္ထုိင္ ဆက္တီကုလားထုိင္ႀကီးေပၚတြင္ တဦးတည္းထုိင္ေနသည့္ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းအား အမ်ိဳးသမီးငယ္ႏွစ္ဦးက ေရွးခတ္ဘုရင္မ်ားအား ခတ္ေပးသည့္ အ႐ုိးရွည္ယပ္ႀကီး တခုစီကုိင္ၿပီး ဆက္တီကုလားထုိင္ တဖက္တခ်က္မွ ပုဆစ္တုပ္၊ ဒူးတုပ္အေနအထားျဖင့္ ယပ္ခတ္ေပးၾကရသည္ဟု မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ေျပာသည္။
ေလာေလာဆယ္တြင္မူ ေနျပည္ေတာ္စက္မႈ (၁) ဝန္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ခံ အထည္အလိပ္ လုပ္ငန္းမွ ဝန္ထမ္းအမ်ဳိးသမီငယ္တဦးက ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းအား လက္သည္းေျခသည္း ညႇပ္ေပးရသည္ဟု မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ေျပာသည္။ အသက္ (၇၂) ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည့္ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္ေသာင္းသည္ ေနျပည္ေတာ္မွာတႀကိမ္၊ မႏၲေလးမွာတႀကိမ္ လြန္ခဲ့သည့္လအတြင္း (၂) ႀကိမ္ သတိလစ္ေမ့ေျမာသြားခဲ့သည္။
ယေန႔ ျမန္မာ့ေရးရာ သတင္းမ်ား Dec,9th,2008
သတင္းမ်ားကို ကိုကိုမွ အခ်ိန္ႏွင့္ တေျပးညီ တင္ဆက္ေပးေနပါသည္
( 1 )Myanmar Keeper And Coach Banned For One Match
( 2 )ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လြတ္ေျမာက္ေရး ကုလေဆာင္ရြက္ဖို႔ အာရွလႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား တိုက္တြန္း
( 3 )Military attache mistaken for looter
( 4 )ဦး၀င္းတင္ ဆက္လက္စစ္ေဆးကုသေန
( 5 )Seed of growth for Myanmar
( 6 )ျမန္မာစာေရးဆရာမ်ား စာေပေဟာေျပာပဲြ မေလးရွားတြင္ က်င္းပ
( 7 )ထိုင္းႏုိင္ငံရွိ ရာဘာျခံမွ ျမန္မာလုပ္သားမ်ား ေနရပ္သို႔ ျပန္ၾကၿပီ
( 8 )Myanmar strives to reduce malaria victims by half in 2010
( 9 )စည္းရံုးေရးဆင္းသည့္ စစ္အစိုးရတပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ေကအဲန္ပီပီ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြား
( 10 )နုိင္ငံတကာေငြေၾကးအက်ပ္အတည္းေၾကာင့္ ေက်ာက္မ်က္ျပပဲြေရာင္းအားက်
( 11 )မိဘမဲ့ ရံပံုေငြ ေဆာင္းတြင္း အမွတ္တရ ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပဲြ ခ်င္းမိုင္တြင္က်င္းပ
( 12 )Myanmar to auction heavy wood loaded on abandoned vessel
( 13 )ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အိမ္ေမြးတိရိစၦာန္မ်ား အီလ္ပြဲေတာ္အတြက္ ဘဂၤလာသို႕ အလံုးအရင္းျဖင့္ ၀င္ေရာက္
( 14 )Myanmar plans embassy in Kuwait
( 15 )ေဘာလုံး ေလာင္းကစား ပိုမုိက်ယ္ျပန္႔လာ
( 16 )Reported Myanmar Landmine Deaths Double
( 17 )Obama urged to step up efforts in confronting genocide
( 18 )ဆူဇူကီးဖလား ၂၀၀၈ ေဘာလုံးၿပိဳင္ပြဲ၀င္ ျမန္မာအသင္း အုပ္စုအဆင့္တြင္ ထြက္ရ
( 19 )Eight ministers and Rangoon's mayor to resign soon
( 20 )Myanmar to hold first Miss IT contest
( 21 )မူဆယ္ ေဆး႐ုံတြင္ ေဆးစစ္သူ ၁၃ ရာခုိင္ႏႈန္း HIV ႏွင့္ အတူေန
( 22 )ျမန္မာႏုိင္ငံအႏွံ႔ ေမွာင္ခိုဓာတ္ဆီဆိုင္မ်ား မႈိလိုေပါက္
( 23 )Forest Cleared for Rubber Plantation
( 24 )၀န္ႀကီး ၈ ဦးႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ရာထူးမွ ႏႈတ္ထြက္မည္
( 25 )Madeleine K. Albright Grant ဆုကုိ WLB ရရွိ
( 26 )ဆန္ေခ်ာ ဝယ္ယူစားသံုးသူ ေလ်ာ့က်
( 27 )Burmese Military Plays Politics with Sport
( 28 )လႈိင္သာယာ အစိုးရဘဏ္ မီးေလာင္
( 29 )ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံ ရခိုင္ေက်ာင္းသားအသင္းမွ ပထမဆံုး အၾကိမ္ ကြန္ျပဴတာ အင္တာနက္ သင္တန္းဖြင့္လွစ္
( 30 )UN Urged to Expand Ability on Preventing Atrocities
( 31 )More Burmese Workers Leave Malaysia
( 32 )စာနယ္ဇင္းလုပ္ငန္းမ်ား ရပ္ဆိုင္းရမည့္အေျခအေနဆိုက္
( 33 )Isolated, but Not Insulated
( 34 )Ban on night travel inconveniences travellers in Myitkyina
( 35 )နစ္နာမႈေၾကာင့္ ILO တိုင္ၾကားခဲ့သူမ်ား ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရျပီ
( 36 )Wa engage in war games on the border
( 37 )၀ျပည္အစဥ္ျငိမ္းခ်မ္းေန - လက္နက္ႏွင္ျင္ိမ္းခ်မ္းေရး လဲလွယ္ရန္ မလိုဟု UWSA တပ္မွဴးေျပာ
( 38 )No Great Wall of China on the Wa front
( 39 )စက္တင္ဘာ သံဃာ့ဆႏၵျပမႈႏွင့္ ဆက္စပ္အေရးခံရသူ ကသာေထာင္ေရာက္
( 40 )One surrender that wasn't reported
( 41 )ေထာင္အာဏာပိုင္တို႔၏လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အခက္ေတြ႔ေနၾက
( 42 )ကုရ္ဘာနီအိဒ္ပြဲေတာ္ မဲေဆာက္တြင္ က်င္းပ အလွဴခံသူ တေသာင္းခန္႕ လာၾက
( 43 )တရားမ၀င္ ျမန္မာအလုပ္သမား ရာႏွင့္ခ်ီ ဖမ္းဆီးခံရ
( 44 )Ban urges "group of friends", corporates to influence Burma
( 45 )ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ရွိ ၿမိဳင္ရတနာေစ်းဆိုင္ႏွင့္ ဆုိင္ခန္းငွားရမ္းခ ႏွစ္ဆျမင့္တက္
မဟာသီရိသုဓမၼ ေဒၚခင္ၾကည္ ကြယ္လြန္ျခင္း ႏွစ္ ၂၀ ျပည့္
မိဘမဲ့ ရံပံုေငြ ေဆာင္းတြင္း အမွတ္တရ ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပဲြ ခ်င္းမိုင္တြင္က်င္းပ
ႏြယ္ေလး | ဒီဇင္ဘာလ ၈ရက္၊ ၂၀၀၈ခုနွစ္။
ရန္ကုန္ရွိ မိဘမဲ့ေဂဟာ ရံပံုေငြအတြက္ ေဆာင္းတြင္း အမွတ္တရ ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပြဲကို ျမန္မာႏို္င္ငံ နာမည္ႀကီး အဆိုေတာ္မ်ားက ထုိင္းႏုိင္ငံေျမာက္ပိုင္း ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕တြင္ ဒီဇင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႕တြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္သည္။
ခ်င္းမိုင္ေဆာင္း အမွတ္တရ ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပဲြကို ထိုင္းနိုင္ငံအေျခစိုက္ ခရစ္ယာန္ ကခ်င္လူငယ္ အဖဲြ႕မွ ဦးစီးၿပီး မနက္ျဖန္္ ဒီဇင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႕ ည ၆နာရီ မွ ၁၀နာရီထိ္ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ တရုတ္ယူနန္ဘံုေက်ာင္းတြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္သည္။
"ဘန္ေကာက္က သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ေလ ရန္ကုန္က လာတဲ့ ခရစ္ယာန္လူငယ္လည္း ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာ သူတို႕ ဘုရားေက်ာင္းေပါ့ေနာ္ ဘုရားေက်ာင္းအတြက္ အလွဴနည္းနည္းပါးပါး ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူတို႕ သိတဲ့ မိဘမဲ့ေဂဟာေတြေလ အဲလိုဟာေလးေတြ ရွိတယ္။ အဲလိုဟာ ေလးေတြကို သူတို႕လူငယ္ေတြ အေနနဲ႕ ပါးပါး လွဴနိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္ျပီး လုပ္ျဖစ္တာပါ " ဟု ပဲြျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီ၀င္ ကိုအား ရမ္က ေျပာသည္။
ဂီတပဲြေတာ္တြင္ ရင္ဂို၊ ေမခလာ၊ ဘိုျဖဴ၊ ထူးအယ္လ္လင္း၊ မီးမီးခဲ၊ ကဗ်ာဘဲြ႕မႈးနွင့္ အယ္လ္ဆာရာ စသည့္ နာမည္ၾကီး အဆုိေတာ္မ်ားပါ၀င္မည္ ျဖစ္သည္။
ထိုင္းနိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား လူငယ္မ်ားကို ၀င္ေၾကး လက္မွတ္ တစ္ေစာင္ဘတ္ ၁၅၀ နွင့္ ေရာင္းခ်ေပးသည္ဟု ကခ်င္လူငယ္ အဖဲြ႕၀င္ အမ်ိဴးသမီး တစ္ဦးက ေျပာသည္။
"အစက ဘတ္ ၃၀၀ ဆိုၿပီး လုပ္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမွာစီးပြားေရး အေျခေနလဲ မေကာင္းေတာ့ အားလံုးလည္း ၾကည့္နိင္ေအာင္ အားလံုးလဲၾကည့္ခ်င္ေတာ့ balance ျဖစ္ေအာင္ ဆိုၿပီးေစ်းနႈန္း ေလွ်ာ့လိုက္တယ္။ ဒီမွာေနတဲ့ ကိုယ့္ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ လုပ္ေပးရတာ က်မတို႕လဲ ၀မ္းသာ တယ္။"
ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ အဆိုေတာ္မ်ားအျပင္ အျခားဘာသာ၀င္ အဆိုေတာ္မ်ားသည္ အခက္အခဲမ်ားၾကားမွ ႀကိဳးစားၿပီး အားတက္သေရာ လာေရာက္္ကူညီ သီဆိုျခင္းျဖစ္ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ေသာၾကာနွင့္ စေနေန႕ည၌ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ ႏွစ္ညေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ၿပီး ပရိတ္ႆတ္ေပါင္း သံုးရာေက်ာ္ လာေရာက္ အားေပးခဲ့သည္။
လြန္ခဲ့သည့္လမ်ားအတြင္းကလည္း နာမည္ၾကီး အဆိုေတာ္ ဆုန္သင္းပါရ္နွင့္ အတူ ျမန္မာျပည္မွ ထင္ရွားေသာ အဆိုေတာ္မ်ားသည္ ခ်င္းမိုင္ျမိဳ႕တြင္ နာဂစ္ႏွင့္ ခ်င္းျပည္နယ္ အစာငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈ ေဘးသင့္ ဒုကၡသည္မ်ား တြက္ ရံပံုေငြ ေဖ်ာ္ေျဖပဲြမ်ား က်င္းပခဲ့သည္။
Monks lead efforts to fight Moulmein market fire while authorities looked on, say eyewitnesses
Mon 08 Dec 2008, Blai Mon and Mi Kyae Goe
Monks from at least three monasteries in Moulmein lead efforts to contain last week's market fire, while authorities looked on, say local eyewitnesses. In spite of their efforts, over 1,000 stores were destroyed.
According to a monk from Moulmein, monks rushed to Moulmein's fire station when they heard of the fire, and that the fire brigade had yet to respond beyond sending one water-less truck. "We are waiting on orders from superior officers," the monk quoted the firemen as saying.
Monks then drove one of the fire trucks to the burning Zay Gyi market, said a senior monk from a Moulmein monastery. Moulmein residents at the fire site confirmed seeing a fire truck arrive driven by monks, and accompanied by three to four government firemen.
Eyewitness then report seeing monks shoulder fire houses, organize people helping to remove goods from the burning market and even use their monastic robes to beat at the flames. Fire trucks from Mudon, Paung and Kyaikmayaw Townships in Mon State and Hpa-an Township in Karen State eventually arrived, but too late to be of substantial help.
It is unclear how many of Moulmein's 200 monasteries contributed to the fire fighting effort. Sein Ma Ma, Shin Phyu, Ye Chaung and other monasteries are confirmed to have participated, harnessing a combined total of over 300 men.
The government controlled New Light of Myanmar newspaper, in contrast, devoted only a few lines to the fire and made no mention of who participated its suppression. The story did, however, specify a final number of shops lost to the blaze: 1,124.
Shopkeepers and their employees find themselves in a difficult situation in the aftermath of the fire, say former shopkeepers and the senior monk. For many, the fire meant a loss of all or nearly all inventory.
Presenting even more difficulty, shopkeepers looking to recover must now struggle to find a venue for their sales. Some, mostly small-scale sellers who roamed the aisles between stalls, have set up shop in front of the burned out Zay Gyi, causing traffic jams and crowding.
Others have sought to purchase space in Myaing Yadana Market, Moulmein's largest market. But real estate prices there doubled nearly overnight, with shops in prime locations selling for 120 million kyat and lesser spaces for no lower than 30 million.
In the past, shop spaces in Myaing Yadana sold, or rented by the month, for much lower, said one seller who lost his shop in the blaze. "Before the highest price was 60 million kyat, now the price is double that – 120 million kyat," he told IMNA. "The highest rent for one stall used to be 300,000 kyat per month. Now, it is about 1 million kyat."
The high cost of purchasing space in the Myaing Yadana market has priced most sellers out of the equation, he added. "We cannot hire people or buy new stalls because we cannot sell 1 million kyat worth of goods every month," he said. "Some people paid for new stalls, but most people cannot reopen."
According to rumors circulating in Moulmein, authorities are planning to build a three-story market in place of the burned-out Ze Gyi. Unfortunately for those who lost their shops, however, people will have to repurchase store space, even if they owned stores lost in the fire.
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ ႐ွား႐ွားပါးပါးဓါတ္ပံုမ်ား
ကိုမ်ိဳး စုစည္းတင္ျပသည္
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://myochitmyanmar.org/index.php?format=feed&type=rss. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.