စိတ္ကုန္ပါဘိ…
ေၾသာ္…မီး..မီး.. ေမွ်ာ္ရတာလဲ ေမာလွေပါ႔…လွ်ပ္စစ္မီးဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေမ႔မသြားေအာင္ တစ္ေန႔တစ္ႀကိမ္ေတာ႔ လာေပးရွာသား… ဒါေပမယ္႔ တရားသေဘာကို သိေစခ်င္လို႔ ထင္ပါရဲ႕… ေကြးေသာလက္ မဆန္႔မီ၊ ဆန္႔ေသာလက္ မေကြးမီ ျပန္ပ်က္သြားျပန္ေရာ… ။ သူပ်က္တာက အေရးမႀကီးဘူး.. ဒီက သူ႔ကိုမွီခိုၿပီး စီးပြားရွာစားေနရတဲ႔သူေတြမွာ ၾကာရင္ ခက္ပဲခက္ရခ်ည္ရဲ႕…အခုပဲ မနက္ဆိုင္မဖြင္႔ခင္ ဆီအ၀ယ္ထြက္ရၿပီ… တစ္ေန႔တာရဲ႕ အစကို ဓါတ္ဆီဖိုးနဲ႔ စ ဖြင္႔ေနရတဲ႔ဘ၀… ဆုိင္ဖြင္႔ခ်ိန္ကိုေရာ ၾကည္႔ဦးမလား… မီးစက္နဲ႔မို႔ သံုးမယ္႔သူ နည္းနည္းမ်ားေအာင္ ေစာင္႔ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆုတ္လာလိုက္တာ တျဖည္းျဖည္း မနက္စာ ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ ေရာက္ေတာ႔မယ္။
ဒီၾကားထဲ ဆီအစား သက္သာမလားလို႔ မီးစက္ကို အႀကီး၊ အလတ္၊ အေသး ဆုိၿပီး သံုးမ်ိဳးသံုးစား ထားရေသးတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ဒီရက္ပိုင္းမွာ မီးေတြက ဆက္တုိက္ ပ်က္ေနတဲ႔အထဲ မီးစက္အႀကီးက ေဖာက္သြားလုိ႔ အင္ဂ်င္ျပန္ကိုင္ထားရတယ္။ မနက္က အင္တာနက္သံုးမယ္႔သူေလး သံုး ေလးေယာက္ေလာက္ရွိလို႔ မီးစက္အလတ္ကို ႏႈိးေတာ႔ ဘယ္လိုမွ မႏႈိးဘူး။ ဒါနဲ႔ စက္ေသးကို ေျပးႏႈိးျပန္ေတာ႔ ႏုိးေတာ႔ ႏုိးသြားပါရဲ႕.. ခဏေနေတာ႔ ဆီပိတ္သြားလုိ႔ ထိုးရပ္သြားျပန္ေရာ.. လူလဲ ဟိုေျပး ဒီေျပးနဲ႔.. မနက္ အိမ္ကထြက္လာတုန္းက စာေရးဖုိ႔ စိတ္ကူးလာတဲ႔ အေတြးေလးေတြေတာင္ ဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္း မသိေတာ႔ဘူး။ အဲလက္စ္ သီခ်င္းထဲကလို ေတာ္ပါၿပီ… စိတ္ကုန္တယ္… ေတာထဲက သစ္ပင္ေပၚမွာ သြားေနမယ္…လုိ႔သာ ေအာ္ဆိုပစ္လုိက္ခ်င္ေတာ႔တယ္… တကယ္…။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://suthetlin.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.