Esperance Beach
ငယ္ငယ္က အိမ္မွာ ကပ္ထားတဲ့ စကၠဴ ပိုစတာေလးတခုမွာ..လွိဳင္းေခါင္းျဖဴ ေတြနဲ႕ ပင္လယ္ျပာျပာၾကီးကို ေက်ာေပးရပ္ေနတဲ့.. လူကေလး တေယာက္..ျပီးေတာ့..အဲဒီ ..စာတမ္းေလး။
အခုေတာ့..ကမၻာ့အလွဆံုး နဲ႕ အေကာင္းဆံုး မဟုတ္ေတာင္..ၾသစေၾတလ် တိုက္မွာ..အလွဆံုး ဆိုတဲ့.. ကမ္းေျခ ေဒသ ကို လူကိုယ္တိုင္ ေရာက္ခဲ့ဖူးျပီ။ သဲျဖဴျဖဴ ေတြေပၚမွာ ေျခစံု ရပ္ျပီး.. အျပာေဖ်ာ့ေရာင္ လိွဳင္းနူနုေလးေတြ ၾကားထဲ မထိတထိ တိုး၀င္ၾကည့္ ရင္း ႏွလံုးသား နဲ႕ကို ခံစားခဲ့ရျပီ။ သိပ္ကို လွတဲ့.. Esperance ပါပဲ။
အင္မတန္လွတဲ့..ျမင့္လဲျမင့္တဲ့.. ေက်ာက္ထြတ္ တခု ေပၚက..ဗ်ဴးပိြဳင့္တခု မွာေတာ့ ၁၈ ရာစုေလာက္က..ျပင္သစ္ သေဘာၤၾကီး ၂စင္း ေရာက္လာ ေတြ႕ရွိခဲ့တယ္လို႕.. ထြင္းထု ထားတာ ေတြ႕ရတယ္..။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ.. ျပင္သစ္နံမယ္ တြင္ပံု ရပါတယ္။ အနီးအပါး.. ေတာင္ေတြ.. ကၽြန္းေတြ..ကမ္းေျခ ေတြလဲ..ျပင္သစ္ ဆန္ဆန္ အမည္ ေတြ နဲ႕ ခ်ည္းပဲ။
ကုန္းတြင္းက်တဲ့..ေျမနီျမိဳ႕ေလး နဲ႕ ၅ နာရီေလာက္ ေမာင္းရတဲ့.. ဒီအနီးဆံုး ကမ္းေျခ ကို သြားခ်င္ ..ေရာက္ခ်င္ေနခဲ့တာ ၾကာျပီ။ ဒီႏွစ္ေတာ့..သူတို႕ ဌါနက..လူေတြ စုျပီး အေပ်ာ္ခရီးထြက္မယ္..မိသားစု ေတြပါ..တည္းခ ခိုခ စရိတ္ျငိမ္း ဆိုေတာ့.. ဘယ္ျငင္းေတာ့မလဲ။ ခရစ္စမတ္ ပိတ္ရက္ကလဲ..နီးျပီ.. ရာသီဥတုကလဲ..ပြင့္လင္းေတာက္ပ တဲ့ ေႏြရာသီ ဆိုေတာ့.. လူေတြ ခရီးသြားတဲ့ အခ်ိန္ေလ ။ ဒီက လူေတြက.. နဲနဲအားတာနဲ႕.. တေနရာကို ကားေမာင္းထြက္ၾကတာပဲ။ Driving , camping, fishing, surfing ။ အဲဒီ ၄ မ်ိဳးကုိ တရားဘာ၀နာ ရွာမီးသလို.. စြဲစြဲျမဲျမဲ..ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ လုပ္ၾကတဲ့.. သူေတြပါ။ တခ်ိဳ႕ဆို.. Caravan လို႕ေခၚတဲ့..ကားေနာက္တြဲအိမ္ ေတြနဲ႕..တႏွစ္ပတ္လံုး.. လမ္းေပၚမွာ ေမာင္းေန..သြားေနၾကတာ။ ျမိဳ႕တိုင္း နယ္တိုင္းမွာလဲ.. အဲဒီလူေတြ စတည္းခ်ဖို႕.. Caravan Park ဆိုတာ မရွိမျဖစ္ ထားရတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ေတာ့..သက္ၾကီးပိုင္း အရြယ္ အတြဲေတြေပါ့။ တခါ ေတြ႕ဖူးတဲ့..ေတာသား အဘိုးၾကီး အဘြားၾကီး လင္မယားဆို.. အိမ္ေတာင္မရွိဘူးတဲ့..ေရာင္းလိုက္ျပီတဲ့.. အဲဒီလုိ Caravan နဲ႕..အနီးအနား ေလွ်ာက္သြားျပီး..ေရႊအေပ်ာ္ရွာတယ္တဲ့.. ျမိဳ႕ထဲလာရင္..သူတို႕သမီးျခံထဲ.. ကားထိုးျပီး တည္းတယ္တဲ့ ေလ။ သူ႕အရပ္ နဲ႕..သူ႕ဇတ္ေတာ့.. ဟုတ္ေနၾကတာပဲ..။ သူတို႕ၾကည့္ရတာ.. လြတ္လပ္ေနတာပဲ။ အိုစာ မင္းစာ လဲ.. တိုင္းျပည္က..စီမံေပးေတာ့.. နာေတာင္မနာရဲ..ေသဖို႕ေတာင္ေတြးမရ ျဖစ္ေနတဲ့.. ကိုယ့္တိုင္းျပည္က.. လူၾကီးေတြကို.. သတိရတယ္။ အင္းေလ..ကိုယ့္မိဘ..ဘိုးဘြားေတြလဲ..အဲဒီလိုသာ ေနရရင္.. အထီးက်န္ပါတယ္ ျပစ္ထားပါတယ္.. ဆိုျပီး.. ေအာ္ငိုၾကမွာ..။ သူ႕ဓေလ့ နဲ႕သူကိုး။
တလမ္းလံုး.. Caravan ေတြ တစီးျပီး တစီး ေက်ာ္တက္လာခဲ့တယ္။ ၂ နာရီ ခြဲေလာက္ေမာင္းေတာ့.. Norsemen ဆိုတဲ့..ျမိဳ႕ေလး တခုမွာ.. ခဏ ရပ္..ဆီျဖည့္.. အေညာင္းေျဖ..ေပါ့။ မနက္..အိမ္က ထြက္လာခါနီး..ထိုးလာတဲ့..ဆီထမင္း နဲ႕ ၾကက္သားေၾကာ္ စားျပီး.. ေကာ္ဖီေလး ဘာေလး ေသာက္။ ျမိဳ႕အ၀င္မွာ.. လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေလာက္က..ဒီေနရာမွာ.. သားအဖ ၂ေယာက္..ေကာက္ေတြ႕ခဲ့တဲ့..လင္းယုန္ငွက္ တေကာင္ အရြယ္..ပံုသဏၭန္ သဘာ၀ ေရႊတံုး ေရႊခ်ပ္ ၾကီး ( Gold nugget) ၾကီးကို..မူလအရြယ္အတိုင္းလုပ္ျပီး...ျပထားတယ္။ ဒီလို ျမစ္မရွိ ေခ်ာင္းမရွိ..ကုန္းေခါင္ ေခါင္က ျမိဳ႕ေတြ ရြာေတြကေတာ့.. ေရႊရွာရင္း..ေရာက္လာတဲ့..လူေတြပဲ ေနၾကတာမ်ားတယ္ေလ။ တခ်ိဳ႕ ျမိဳ႕ေလးေတြဆို.. လူအားနဲ႕ ရွာလို႕ရတဲ့.. primary deposit ေတြ မေတြ႕ေတာ့လို႕ .. လူေတြ စြန္႕ခြာသြားရင္..ျမိဳ႕ပ်က္ေလးေတြ ( ဒီမွာေတာ့..Ghost town လို႕ေခၚတယ္..) ျဖစ္က်န္ခဲ့ေရာ..။ ဗမာျပည္မွာေတာ့..အေ၀းေျပးလမ္းမၾကီး ေတြ တေလွ်ာက္..ရြာစဥ္ေတြ မျပတ္လွ ..လူေတြ..စပါးခင္းေတြ..ကၽြဲေတြ..ႏြားေတြ.. ။ လမ္ေပၚေတာင္ တက္တက္လာတတ္ေသး။ ဒီမွာေတာ့.. လူေနက်ဲလွသမို႕.. တလမ္းလံုး..ကားေတြကလြဲလို႕..ဘာဆို ဘာမွ မျမင္ရ။ နဲနဲ စိမ္းစိုတဲ့ ေနရာေလး ေတြ ဆို.. ဂ်ံဳခင္းေလးေတြနဲ႕.. ေလရဟတ္ကေလးေတြ.. ေတာအိမ္ကေလးေတြ..က်ိဳ႕တို႕က်ဲတဲ။ တျဖည္းျဖည္း..ပင္လယ္ဖက္ နီးနီးလာေတာ့.. သစ္ပင္ ေတာေတာင္ေတြ ေျပာင္းလာတယ္။ စိမ္းစိမ္းစိုစို..ပင္လယ္ကဗီြးေတြ ေတာင္.. တခ်က္တခ်က္.. ျမင္စျပဳျပီ။
ညေနေစာင္းေလာက္မွာ..ျမိဳ႕ထဲ ၀င္လာတယ္။ ခပ္ေသးေသး ခရီးသြား လုပ္ငန္း ျမိဳ႕ကေလးပါပဲ။ လူေနအိမ္ထက္..တည္းခုိခန္းေတြကေတာင္..ပိုမ်ားမလားပဲ။ တျမိဳ႕လံုးကလဲ..ပင္စင္စား..အေျခခ်ေတြပဲ ေနၾကတာဆိုေတာ့.. စီးပြားေရးလဲ..ဒီေလာက္..စည္စည္ကားကားမရွိလွဘူး။ ကိုယ့္အစီအစဥ္ နဲ႕ကိုယ္ ေမာင္းလာၾကတဲ့.. သူတို႕ အုပ္စု ေတြ..ညဖက္ က်ေတာ့မွ..လူစံု..။ စကားေလး ဘာေလး ေျပာ.. စားၾက ေသာက္ၾက နဲ႕.. မနက္ဖန္မွ.. အနားက.. ကႊ်န္းေလးတခုကို.. သေဘာၤ နဲ႕ ကူးၾကမယ္။
မနက္က်ေတာ့.. Jetty မွာ..လူစု ျပီး..သေဘာၤ ေပၚတက္ၾက။ ဆိပ္ကမ္းမွာ..ကပ္ထားတဲ့.. China Peace ဆိုတဲ့.. ခဲ (lead) ေတြ လာတင္တဲ့.. သေဘာၤၾကီးကို..အနီးကပ္ ျမင္ရတယ္။ ဟိုးဖက္..ပင္လယ္၀ ထဲမွာလဲ..တရုတ္သေဘာၤၾကီးေတြ.. ၂ စီးေလာက္..တန္းစီေစာင့္ေန ေသးတယ္။ တရုတ္ျပည္ကေတာ့..ၾသစီက..ထြက္သမွ်.. တြင္းထြက္ကုန္ၾကမ္း ေတြကို.. လွိမ့္၀ယ္ ေန ေတာ့တာပဲ။ ယူေရနီယံ ေတာင္.. ၾသစီဖက္က..မေရာင္းရဲေသးလို႕..တရား၀င္ မၾကားရေသးဘူး။ ၾသစီ္ကလဲ..ဘာမွကို လုပ္စရာမလိုဘူး.. တိုက္ၾကီးတတိုက္စာ.. ေရႊေတြ..သံေတြ..ခဲေတြ.. ေၾကးနီေတြ..ယူေရနီယံေတြ..အျပည့္။ သန္႕စင္စက္ရံု ေတာင္ ေဆာက္စရာမလို.. ဒီအတိုင္း..ခ်ေရာင္းယံု နဲ႕.. ဗိုက္ကို တင္းေနတာပဲ။
ကဲ- လာစမ္း..။ ၃ထပ္ သေဘာၤ ရဲ႕ အေပၚဆံုး ေခါင္မိုးမွာ ေနရာယူျပီး.. ေကာင္းကင္..ပင္လယ္နဲ႕..ေလထု ၾကီးကို..အတားအဆီးမဲ့.. ခံစားျပစ္လိုက္တယ္။ သေဘာၤဦး ပိုင္းမွာ ကိုယ္ကို ကပ္ထိျပီး. တိုက္တန္းနစ္ထဲက..မင္းသမီးလိုေတာင္..လက္ ၂ဖက္ ျဖန္႕လိုက္ေသးတယ္..။ အား..မရဘူး..ေလေတြ အလံုးလိုက္ အရင္းလိုက္.. ႏွာေခါင္းထဲ ၀င္လာတာ..အသက္ရူလုိ႕ေတာင္မရေတာ့ဘူး။ သေဘာၤက... အဲဒီ နားက..ကၽြန္းစု ေလးေတြကို..တခုခ်င္းစီ..အနားကပ္ ျပီး ေမာင္းျပ... အသံခ်ဲ႕စက္ နဲ႕လဲ..ရွင္းျပေပးေသးတယ္။ ဟို- ပံုထဲက..သိမ္းငွက္ ၾကီးဆို.. သူတို႕က.. နံမယ္ေတာင္ ေပးထားေသးတာ..။ အဲနားက..ကၽြန္းေလးတကၽြန္းက..ေက်ာက္ဂူၾကီးထဲမွာ ေနတာေလ..။ သေဘာၤၾကီး လာတာနဲ႕..သူက..ပ်ံတက္လာတာပဲ။ ေနာက္..ဟို ေက်ာက္စြန္း ၂ ခုေပၚက.. ပင္လယ္ဖ်ံေလးေတြ.. ။ ေက်ာက္ဖ်ာ ၾကီးေတြ ေပၚမွာ.. ေနပူစာလွံဳေနၾကတာမ်ား.. ဘယ္လို- လူ႕စည္းစိမ္ မွ ေတာင္..လိုက္မွီမွာ မဟုတ္ဘူး။
အဲဒီလိုနဲ႕ .. ပတ္၀န္းက်င္ ရွဳခင္းေတြ..ေတာင္ေတြ..ကၽြန္းေတြ..ေရထဲက.. ဖ်ံေတြ.. လင္းပိုင္ေတြ.. ေကာင္းကင္ေပၚက..ငွက္ေတြ..ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပရင္း သြားမဲ့ ကၽြန္းကို ေရာက္လာတယ္။ ခရီးသည္ေတြ ခဏနား စရာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလး တခုကလြဲရင္.. ဘာမွ ေတာ့..ေထြေထြထူးထူး မရွိ ွပါဘူး။ ဘာမွလဲ ေထြထူးစရာမလိုေလ..။ သဘာ၀ ကို..သဘာ၀ အတိုင္းပဲ..ခင္းက်င္းေပးထားတာ။ အတြန္႕ေတြ..အတက္ေတြ.. အလက္ေတြ အေျပာင္ေတြ.. မလုပ္တာေတာင္ ေက်းဇူးတင္ရ ဦးမယ္။ Camping လုပ္တဲ့..ေနရာေလး တခုေတာ့ ရွိတယ္။ ဒါပဲ..။ ဘာဆို ဘာမွ မရွိ။ လမ္းျပမေလး နဲ႕အတူ မနိမ့္မျမင့္..ေတာင္ပူစာေလးကို တက္ရင္း..ပင္လယ္ ကို ျမင္ကြင္းတမ်ိဳး နဲ႕ ၾကည့္။ ဘယ္လို ၾကည့္ၾကည့္..လွေနေတာ့တာပဲ။
အျပန္က်ေတာ့.. ေတာက္ေလွ်ာက္..အျမန္ပဲ ေမာင္းျပီး..ျပန္လာတာမို႕.. တမ်ိဳး ခံစားလို႕ေကာင္းျပန္တယ္။ အေပၚထပ္ကို မတတ္နဲ႕ေတာ့ေလ ..အလာတုန္းကလဲ စီးျပီးျပီ.. အထဲမွာ ထိုင္မယ္ ဆိုတာကို.. ဆန္႕က်င္ျပီး.. ဒုတိယထပ္ ပဲ့ပိုင္းမွာ.. ဂ်ာကင္ကို ဇစ္အျပည့္ ဆြဲျပီး..ေလတ၀ူး၀ူးၾကားထဲ..တေယာက္ထဲ..သြားေငးေသးတယ္။ အဲလို..တေယာက္ထဲ ေငးခ်င္တဲ့..အက်င့္ကလဲ..ခုထိ မေပ်ာက္ေသးဘူး။ အဲဒီမွာပဲ..မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းၾကီး အေၾကာင္း ေတြးမိေတာ့တာပဲ။
ညေနဖက္က်ေတာ့..ျမိဳ႕ထဲ တပတ္ ပတ္ရင္း.. ပင္လယ္စာ စားေသာက္ဆိုင္ တခုမွာ..အဖြဲ႕လိုက္ ညစာ စားၾကတယ္။ ေျခက်င္ ပတ္တာဆိုေတာ့..ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ ေသးေသးေလးမွာ..တရုတ္သေဘာၤၾကီးက..ဆင္းလည္တဲ့..တရုတ္သေဘာၤသား..လယ္သမားရုပ္ကေလးေတြ..အုပ္လိုက္ၾကီး ေတြ႕လိုက္တယ္။ ဒီညမွာေတာ့ ကိုယ္တို႕ အုပ္စု ခရီးစဥ္ကလဲ.. ဒင္နာ နဲ႕အတူ ေအာင္ျမင္စြာ ျပီးဆံုးသြားပါျပီ။
နက္ဖန္ကေတာ့.. ၂ေယာက္သား..ကိုယ္ပိုင္..အစီအစဥ္နဲ႕ လည္မည္။
ေနာက္တေန႕ မနက္စာ စားေသာက္ျပီးေတာ့.. sun screen ေတြ..အျပတ္လိမ္း.. ဦးထုပ္..မ်က္မွန္ေတြနဲ႕..အပီ ေလွ်ာက္ပတ္ေတာ့မယ္။ ျမိဳ႕တိုင္းမွာ` i ´ ဆိုတဲ့ အမွတ္အသားေလး ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီမွာ Information ေတာင္း..ဘယ္ေတြကို ဘယ္လိုလည္ရင္ ေကာင္းသလဲ..ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္သြားရလဲ...အဲလိုေမးသြားၾကတာေပါ့..။
ျမိဳ႕ထဲက..ထြက္ျပီး..နဲနဲေလး..ေမာင္းလိုက္ရင္..ကမ္းေျခ တေလွ်ာက္ ပတ္ေဖာက္ထားတဲ့..ေတာင္ပတ္လမ္းေလး။
အဲဒီ ေတာင္ပတ္လမ္း တေလွ်ာက္.. view point ေနရာေလး ေတြ.. နံမယ္ေလးေတြ တခုစီ နဲ႕.. ၇ ခုေလာက္ရွိမယ္ ထင္တယ္။ Twilight beach, Isle beach စသျဖင့္ ေပါ့။ Twilight beach ကေတာ့..ေက်ာင္ေဆာင္ေတြ..သဘာ၀ အတိုင္း ၀ိုင္းထားလို႕..လွိဳင္းသာတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္..လူေတြ..ေရကစား ၾကတဲ့..အလွဆံုးနဲ႕..အစည္ဆံုး..ေနရာေလးေပါ့။ ကိုယ္လဲ..၀တ္လာတဲ့..ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ဒူးစစ္ အထိ ေခါက္တင္ျပီး..ခဏေတာ့..ေရထဲ ဆင္းၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာ..။ ေသာင္ျဖဴျဖဴေပၚမွာ..လူျဖဴျဖဴေတြ..ဟိုဒီ စည္ကားလို႕..။ မိသားစု တခ်ိဳ႕ရယ္..လူၾကီးလူလတ္ အတြဲ စံုေတြရယ္..။ မိသားစု ဆိုရင္လဲ..ကေလး ငယ္နဲ႕မိသားစုေလာက္ပဲ။ ကေလးေတြက..၁၆ - ၁၇ ဆိုရင္..သူတို႕အုပ္စု နဲ႕သူတို႕..လည္ၾကျပီ..ပတ္ၾကျပီ။ ကေလးေပါက္စေလးေတြဆိုလဲ.. ၁ႏွစ္ေလာက္ဆို..ေရထဲ ခ်တာပဲ။ ၾကည့္ပါအံုး..ခုမွ လမ္းေလွ်ာက္တက္ယံုေလး..။
ဒီျမိဳ႕ေလးမွာ..ထူးျခားတာက.. ကမ္းေျခ နဲ႕ပင္လယ္ သက္သက္ မဟုတ္ပဲ.. ပင္လယ္ထဲက ထိုးထြက္ေနတဲ့..ပံုသဏၭန္ အဆန္းဆန္း နဲ႕ ေက်ာက္ေတာင္ေတြ.. ။ ေနာက္ျပီး- သဲေသာင္က..ၾကားထဲက..ဆက္သြယ္ ၾကားခံ ေပးစရာမလိုပါပဲနဲ႕..တိုက္ရိုက္ ထိစပ္ နီးကပ္ေနၾကတဲ့.. ေက်ာက္ေဆာင္ျမင့္ၾကီးေတြနဲ႕..ပင္လယ္ျပာၾကီး။ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကီးေတြက.. ခပ္တည္တည္ နဲ႕ ငံု႕မိုးၾကည့္လို႕။ ပင္လယ္ကေတာ့..အျပာေရာင္ ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္း၀တ္လိုက္..ေ၀းသြားလိုက္..နီးလာလိုက္.. ပုတ္လိုက္ ခတ္လိုက္ တို႕လိုက္..ထိလိုက္ နဲ႕..မာယာေတြ မ်ားေနလိုက္တာ။
ေဟာ- ၾကည့္။ ရူခင္းၾကည့္တာေတာင္..ေကာင္းေကာင္းမၾကည့္ဘူး။ စာလိုလို..ကဗ်ာလိုလို က..ပါလာျပန္ပါျပီ။
၂ ေယာက္သား ပြိဳင့္တခုစီေရာက္တိုင္း..တက္လိုက္ ဆင္းလိုက္..ကင္မရာ တေယာက္တလံုး နဲ႕..ပံုေတြ ရိုက္လိုက္..။ ရူခင္းေတြက..လွလြန္းလို႕.. - အားးးးး- လို႕ပဲ ေအာ္နိုင္ေတာ့တယ္..ဘာမွကို မေျပာနိုင္ၾကဘူး။ ဆန္းတာက.. ေနရာတခု နဲ႕ တခု..ပင္လယ္ျပာပံု မတူၾကဘူး။ ေတြ႕တဲ့အတိုင္း..တခ်ိဳ႕ေနရာက.. အျပာနု ရင့္ ၂ခု အတန္းလိုက္ၾကီး..ကြဲေနတာ..ထင္းလို႕။ တခ်ိဳ႕ေနရာက်- လြင္ေတာက္ေနတဲ့..အျပာထဲမွာ.. နက္ရွိဳင္းတဲ့..အျပာကြက္ေလးေတြ..ဟုိတစ..ဒီတစ.. ။
စိမ္းျပာျပာ ျဖစ္ေနတဲ့..ေနရာကလည္း..တမ်ိဳး။ တကယ္ကေတာ့..ျဖဴေဖြးလြန္းတဲ့..သဲအခံရယ္..ထိစပ္ေနတဲ့.. ေက်ာက္လႊာေတြရယ္.. ခ်က္ခ်င္းလို ..နက္ရွိဳင္းသြားတတ္တဲ့.. ပင္လယ္ၾကီးရယ္ကို လိုက္ျပီး..ပင္လယ္က..အေရာင္ေျပာင္းေနတာ ။ ေက်ာက္လႊာမွာေတာင္.. ထူးထူးျခားျခား.. မီးသင့္ေက်ာက္ ( Granite) နဲ႕ သဲေက်ာက္ ( Sandstone) ေတြ..ေရာယွက္ ထိစပ္ေနတာတဲ့။ ကြင္းဆင္းျပီး.. နမူနာခဲေတြ ယူၾကည့္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ စာထဲမွာ ေရးထားတာ။ ၂ေယာက္စလံုး..ေက်ာက္ခဲ ေတြ ဆိုေတာ့..Granite ေတြ Sedimentary ေတြ contact ေတြ joint ေတြ bedding ေတြ foliation ေတြ.. ေလွ်ာက္အာရတာ... ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္ေတြ႕ေနရသလိုပဲ။ ကိုယ္ကေတာ့..ေက်ာက္ေတြ ျမင္ရင္..ခ်စ္တယ္။ ေက်ာက္လႊာေတြနဲ႕..တြန္႕ေခါက္မူ..လႊာထပ္မူ ပံုစံေတြကို ၾကည့္ရတာ.. ၾကီးျမတ္ဆန္းက်ယ္မူ တခု ကို..ခံစားရသလိုပဲ.. ။ ေျပာမျပတတ္ဘူး။ ရင္ထဲမွာ ျပည့္သြားတာပဲ သိတယ္။
ဟိုတေယာက္ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့..ဘာေတြ ေတြးေနလဲ မသိ။ ခရီးသြားရင္း..လမ္းေဘးက ႏြားေတြျမင္ေတာ့..ရြာကိုသတိရတယ္ဗ်ာလို႕..ေျပာတဲ့..သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို...ေအးဗ်- ဟုတ္တယ္..အမဲအူသုတ္မစားရတာေတာင္..ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ.. ဆိုတဲ့.. လူကေတာ့.. ေက်ာက္ေတြၾကည့္ျပီး.. ဘာစားခ်င္ေနမလဲ မသိ။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္..ပြိဳင့္တခုမွာ..ရပ္ေတာ့.. မဂၤလာေဆာင္နဲ႕..တန္းတိုးေနပါလား။ ဒီက..မဂၤလာေဆာင္ေတြက.. သင္းအုပ္ဆရာမလို.. ဘိသိတ္ဆရာမလို..အခမ္းအနားမလို..။ ပန္းျခံေတြ..ကမ္းေျခေတြမွာ..လာလုပ္ၾကျပီး..စားေသာက္ဆိုင္တခုခု မွာ ေကၽြးလိုက္ယံုပဲ။ ခုလည္း ၾကည့္ပါအံုး။ စားပြဲတလံုးနဲ႕ ခုံတလံုးရယ္..ပရိသတ္က.. ၁၀ ေယာက္။ လြယ္သလား..ရွင္းသလား မေမးနဲ႕။ ေအးေပါ့..ဘယ္ႏွယ္ခါ ေျမာက္ ေဆာင္တာမွန္းမွ မသိတာ။ ခုေတာင္..သတို႕သားလူၾကီးက..ကေလးေလး တေယာက္..ပုခံုးေပၚထမ္းျပီး..လက္စြပ္လဲေနတယ္။ သူ႕ကေလးလား.. သတို႕သမီး ကေလးလား...သူတို႕ ၂ေယာက္ လက္မထပ္ခင္ ေမြးထားတဲ့ ကေလးလား..မသိနိုင္။
ကမ္းရိုးတန္း ေတာင္ပတ္လမ္း တေလွ်ာက္ေမာင္းရင္း..တဖက္က..ပင္လယ္ကို ၾကည့္လိုက္.. တဖက္က..အဖိုးတန္ အိမ္ေတြကို ငမ္းလိုက္..နဲ႕..တပတ္ျပည့္သြားေတာ့.. ျမိဳ႕ကေန.. ကီလိုမီတာ ၅၀ ေလာက္ ထြက္ေမာင္းရတဲ့.. Cape Le Grand ဆိုတဲ့..ေနရာကို သြားၾကတယ္။
ၾသစီ တို္က္ၾကီးက.. very vast and flat လို႕..သူတို႕ေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ။ ကားေရွ႕က..ျမင္ကြင္းၾကီးက...ျပန္႕ျပဴးေနတာ..ဘယ္လိုၾကီးမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ကမၻာ့ သက္တမ္း အရင့္ဆံုး..ေက်ာက္လႊာ ေျမသား ၾကီးေတြ ဆိုေတာ့.. စိမ္းစိမ္း စိုစို ထူထူထဲထဲ သစ္ပင္ေတြ မရွိ .. ညိဳေမာင္းေမာင္း ျခံဳပင္ေတြက.. နီေစြးေစြး ေျမျပင္ၾကီးနဲ႕..ေရာယွက္လို႕။ ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့.. လမ္းၾကီးကို ၾကည့္ေနရင္း..ေရွ႕က..ဆီးေနတဲ့ အျပာထုၾကီးက....ပင္လယ္ၾကီးလား.. ေကာင္းကင္ၾကီးလားေတာင္..တခါတခါ မသဲကြဲ။
ေရာက္သြားေတာ့လဲ.. အရင္ေနရာေတြလိုပဲ.. ကားနဲနဲ .. လူနဲနဲ ပဲေတြ႕တယ္..။ ဧည့္ၾကိဳ မရွိ..စားေသာက္ဆိုင္ မရွိ။ လူသံ ဆူသံမၾကားရ။ ဘဘာ၀ ဆိုမွ..ဘဘာ၀ စစ္စစ္ၾကီးကိုပဲ.. မိုးကုပ္စက္၀ိုင္း တဆံုးစာ ျမင္ရတယ္။ Camp လာထိုးေနတဲ့.. တဲတခ်ိဳ႕..ကားတခ်ိဳ႕..လူၾကီးတခ်ိဳ႕.. ခပ္ဆိတ္ဆိတ္..ျပံဳးျပရင္း..အနားက.. Le Grand ဆိုတဲ့..ေက်ာက္ အငူၾကီးေပၚကို တက္သြားၾကတယ္။ ကိုယ္တို႕ ၂ ေယာက္လဲ..လိုက္တက္ၾကည့္တယ္။ ဒဏၭာရီ ေတြထဲက..ေက်ာက္ျဖာၾကီးေတြ ေပၚမွာ အိပ္တဲ့..ဘီလူးမၾကီးေတြ ဆိုတာေတာင္..ျပန္သတိရမိတယ္။ ေတာင္ေတြ အားလံုးကလဲ..ေျမသားေတာင္မဟုတ္..ေက်ာက္သား ေက်ာက္ဆိုင္..တကယ့္ မယိမ္းမယိုင္ၾကီးေတြ။
အငူေပၚက..ျမင္ရတဲ့.. အိႏၵိယ သမုဒၵရာ ၾကီးကေတာ့.. ျဖဴ-ျပာ-ရင့္ အေရာင္ ၃ ခု အတန္းလိုက္ၾကီး ျဖစ္ေနတာ.. ေရထုၾကီးလို႕ေတာင္ မထင္ရေတာ့ဘူး။ ျမင္ကြင္းေတြက..က်ယ္လြန္းေတာ့လည္း..မ်က္လံုးေတြ.. လည္ကုန္ျပီ။ သဘာ၀ တရားၾကီး ရဲ႕အလွအပကိုသာ.. မွင္သက္ ေနမိေတာ့တယ္။ ( ပံုထဲက..သဲေသာင္ေပၚက..အမဲေလးက.. 4WD ကားတစီးပါ)
+++++
ျပန္တဲ့ေန႕က.. တနဂၤေႏြ ဆိုေတာ့.. ျမိဳ႕ေလးက..ေစ်းေန႕ေလးနဲ႕ ၾကံဳလိုက္ေသးတယ္။ တိမ္ျပာျပာ ဆန္းေဒး ေန႕တေန႕မွာ.. ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြေရာ..ခရီးသြားေတြေရာ.. ရိုးရိုးရွင္းရွင္း..လြတ္လြတ္လပ္လပ္.. ။
ယုန္ကေလးေတြ.. ၾကက္ကေလးေတြ..ဘဲကေလးေတြ ခ်ေရာင္းေနတဲ့..ဂ်င္းေဘာင္းဘီ..မုတ္ဆိတ္ရွည္ နဲ႕..ေတာသားၾကီး တေယာက္နားမွာ..ကေလးေတြ..၀ိုင္းလို႕။ အဘြားၾကီးေတြက..ႏွုတ္ခမ္းနီ ရဲရဲေလးေတြ ဆိုးလို႕..လည္စည္းေလးေတြ..ပတ္ျပီး.. ေစ်းကေလး ေဘးက..ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ.. ထိုင္ေနၾကတယ္။ အနားက..သြပ္မိုး..ပ်ဥ္ေထာင္ ဘုရားေက်ာင္း ေသးေသးေလးထဲက..၈ီတသံ တခ်ိဳ႕ ပ်ံ႕လြင့္လို႕။ အိမ္ဖုတ္ ခရစ္စမတ္ကိတ္ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေလးေတြ...လက္မူ ပစၥည္းဆိုင္ေလးေတြ.. ေဒသထြက္ ခရုခြံေတြ.. ေဟာ- ျခံထြက္..ၾကက္သြန္မိတ္ ေတြ ေတာင္..လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္။
ၾသစီ ထြက္ ေက်က္မ်က္ တြင္းထြက္ တခု ျဖစ္တဲ့..Opal ဆြဲၾကိဳးေလးေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ကို ျမင္ေတာ့.. အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္။
ဖန္စီ ဆြဲၾကိဳးေတြ ၾကိဳက္တဲ့..ကိုယ္က Opal တခု ထပ္၀ယ္ေပးဖို႕..ပူဆာလိုက္တယ္။ ေရြးတယ္ေဟ့..မျပီးနိုင္ မစီးနိုင္..။ Opal ဆိုတာက.. ေက်ာက္သားအခံေပၚမွာ.. စီလီကာေလးေတြ.. အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး..အဆင္အမ်ိဳးမ်ိဳး..သက္တန္႕က် ေနတာဆိုေတာ့..တခုနဲ႕တခု ဘယ္လိုမွ မတူဘူး..သိပ္လွတာ။ ေစ်းသိပ္မၾကီးတာေလးပဲ..ေရြးလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္လို ဖန္စီေတြ ၾကိဳက္တဲ့..မိေတဖိုး အတြက္လဲ.. တခု ထပ္၀ယ္ခဲ့ေသးတယ္။ ေရာင္းတဲ့..အဘိုးၾကီး အဘြားၾကီး လင္မယားက.. သူတို႕ကိုယ္တိုင္.. Opal မိုင္းေတြနား ေလွ်ာက္သြား..ေကာက္..၀ယ္စု ..ျဖတ္ေတာက္..ေသြးျပဳ ျပီး..လုပ္ထားတာတဲ့။
ကဲ..ကဲ..ျမန္ျမန္လုပ္.. အျပန္ ေနပူေတာ့မယ္..
ေလာေဆာ္သံ ၾကားခါမွပဲ.. Opal ဆိုင္ေလးက..ခြာျပီး.. ေစ်းခင္းေလးကို ျဖတ္.. Esperance ျမိဳ႕ေလးက..ျပန္ခဲ့ေတာ့တယ္။
+++++++++
သူနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး..ေရာက္ခဲ့ရတဲ့..သာယာလွပတဲ့ ေနရာအတြက္- ခရီးသြား စာေလး တပုဒ္ ေရးေပးပါလို႕ ဆိုတဲ့..
ခင္ပြန္းသည္ အတြက္..ခရစ္စမတ္ လက္ေဆာင္-
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://kthwe.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.