MSU မွာ တစ္ညတာ ….( ၁ )
သီတင္းတစ္ပတ္ အတြင္း ေက်ာင္းသံုးရက္ခန္႔ တက္ၿပီးေသာအခါ လြန္စြာ ၿငီးေငြ႔လာေလၿပီ။ ေက်ာင္းဆိုေသာ အရာႀကီးကို မည္သူက စတင္ တီထြင္ခဲ႔ေလသနည္း။ ထိုသူအား သတ္ခ်င္လိုက္စမ္းပါဘိ။ လူ႔ဘ၀ သက္တမ္း တစ္၀က္ေက်ာ္အထိ တက္ေနရဆဲ ျဖစ္ေသာ ထိုေက်ာင္းဆိုေသာ အရာႀကီးကို ၿငီးေငြ႔လွၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း မတက္လွ်င္လည္း မျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယာင္ေပေယာင္ေပျဖင့္ တက္ေနရေလသည္။ တစ္ခန္းထဲ အတူစာသင္ေနေသာ ကိုကိုရုရွေဘာ္ဒါ တို႔ကား ေက်ာင္းျဖင့္ ဟုတ္တိ ပတ္တိ တစ္ပတ္ျပည့္ေအာင္ မတက္ရေသး။ အရက္၀ိုင္းဖြဲ႔ရန္ ေလာေဆာ္ေလသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္ပြဲ ဟူသတည္း။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးသာ ထိုအေၾကာင္းကို ၾကားသိရလွ်င္ ရင္က်ိဳးေပလိမ္႔မည္။ ကြၽန္ေတာ္မွာလည္း အေသာက္နွင့္ အစား အငွားလိုက္သည္ ဆိုေသာ လူစားမ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေလရကား ေခါင္းကို တစ္ဆတ္ဆတ္ ၿငိမ္႔မိေလသည္။ သူတို႔က စတင္ ေလာေဆာ္သည္ ျဖစ္ရာ သူတို႔ပင္ အစစအရာရာ တာ၀န္ယူရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာပီပီ အားနာတတ္သည္ ျဖစ္ရကား ကိုယ့္ဘက္ကလည္း တစ္ခုခုေတာ့ ယူသြားမွ ေကာင္းမည္ဟု စဥ္းစားမိကာ ဟိုရွာဒီရွာ လုပ္ၾကည့္ရာ စာၾကည့္စားပြဲ အံဆြဲအတြင္းမွ ေကာ့ညက္ တစ္လံုးထြက္ လာေလသည္။ ထိုေကာ့ညက္ပုလင္းမွာ ဌာနမွဴးကို လက္ေဆာင္ ကန္ေတာ့ရန္ ၀ယ္ထားျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း မတတ္နိုင္။ ရိွတာေလး ဆြဲကာ ခ်ီတက္ရေလသည္။
ဆားဗာ ဟူေသာ ရုရွေဘာ္ဒါတြင္ တိုက္ခန္းတစ္ခန္း အလြတ္ရိွေလရာ ထိုတိုက္ခန္းတြင္ ၀ိုင္းဖြဲ႔ၾကေလသည္။ ရုရွတို႔ကား အေသာက္တြင္ အေတာ္ ေလာဘႀကီးေလသည္။ လူ ( ၇ ) ေယာက္ေသာက္ဖို႔ ၀ယ္လာသည္မွာ စူပါမက္ကတ္မွ လက္တြန္းလွည္းနွင့္ အျပည့္တည္း။ ျမင္ရံုျဖင့္ပင္ မူးေလာက္ေပၿပီ။ သို႔ေသာ္ ရုရွတို႔အတြက္ ေတာ့ အရက္ဆိုသည္မွာ တန္ေဆး၊ လြန္ေကာင္း၊ မ်ားဘဲရီးဂြတ္ ျဖစ္ေလရကား မေထာင္းတာလွေပ။ သူတို႔ေျပာစကား ရိွပါသည္။ ရုရွတစ္ေယာက္အတြက္ အရက္တစ္ပုလင္းသည္ နည္းသည္။ အရက္နွစ္ပုလင္း ဆိုပါက ပံုမွန္။ အရက္သံုးပုလင္းဆိုလွ်င္ မ်ားသည္။ အရက္ေလးပုလင္းဆိုလွ်င္ေတာ့ နညး္သည္ ဟူ၏။ သူတို႔နွင့္ အရက္အတူ ေသာက္ရသည္မွာ တစ္ခုေတာ့ ဆိုးသည္။ တစ္ခြက္ေသာက္မည္ လုပ္တိုင္း တစ္ခါထရ်္ ဆုေတာင္းစကား ဆိုရျခင္းေပတည္း။ ဆုေတာင္းစကားကလည္း တစ္ခါနွင့္ တစ္ခါ မထပ္ေစရ။ သူတို႔မို႔ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ လုပ္တတ္ပေလ။ " ေက်ာင္းဖြင့္ျခင္းအတြက္ "၊ " က်န္းမာျခင္း အတြက္ "၊ " အနာဂတ္အတြက္ "၊ " သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေတြ႔ဆံုျခင္းအတြက္ "၊ " သင္ခန္းစာမ်ား အတြက္ "၊ စသည္စသည္ျဖင့္ တစ္ခြက္နွင့္ တစ္ခြက္ မထပ္ေစရ။ ေနာက္ဆံုး ေျပာစရာ မရိွေတာ့ေသာအခါ " ကိုယ့္ကိုကိုယ္အတြက္ " ဆိုတာေတာင္ လုပ္လိုက္ေသးသည္။ ကို႔ရိုးကားယား လူသားမ်ားပင္တည္း။
ပုလင္း အေတာ္မ်ားမ်ား အခြံျဖစ္လာေသာအခါ အေတာ္ေလး အရိွန္တက္လာလွ်က္ ဆူညံဆူညံျဖင့္ ဇရက္ကေလးမ်ား ျဖစ္လာေလသည္။ ထိုအခါတြင္ ေလာ့ရွာ ဟူေသာ ေဘာ္ဒါက ျမန္မာျပည္က ဘိန္းေျပာင္းလို ဟာႀကီးမ်ိဳးတစ္ခု ထုတ္လာေလသျဖင့္ " နိုး ၊ နိုး ၊ နိုး " ဟု အေၾကာက္အကန္ ျငင္းမိေလရာ ရုရွတို႔က တဟားဟား ၀ိုင္းရယ္ၾကေလသည္။ ထိုအရာမွာ ကာရီရန္ ဟုေခၚေၾကာင္း၊ ဘိန္းရႈသည့္ အရာမဟုတ္ေၾကာင္း၊ သစ္သီးယိုမ်ားကို ေအာက္က ထည့္ရ်္ အေပၚက ေက်ာက္မီးေသြးတင္ကာ မီးညိွ ရိႈက္ဖြာရေၾကာင္း၊ ကေလး မိန္းမ မက်န္ ရုရွအားလံုး တစ္ခါတစ္ရံ ေသာက္ရႈၾကေၾကာင္း၊ ရုရွအိမ္တိုင္းတြင္ ထိုကဲ႔သို႔ ကာရီရန္ တစ္ခုေတာ့ အနည္းဆံုး ရိွေၾကာင္း ရွင္းျပၾကေလသည္။ ျမန္မာျပည္မွာ အိမ္အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ကြမ္းအစ္ ရိွသကဲ႔သို႔ ျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ ထိုကာရီရန္တြင္ ထည့္သည့္ သစ္သီးယိုမွာလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရိွသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္။ စေတာ္ဘယ္ရီသီးယို၊ ပန္းသီးယို စသည္ျဖင့္ အေတာ္စံုပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုယိုမ်ားကို စားရ်္ မရပါ။ ကာရီရန္ ရႈရန္အတြက္ သီးသန္႔ ထုတ္လုပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ေအာက္တြင္ရိွေသာ ဖန္အိုးကေလးအတြင္း ေရအနည္းငယ္ ထည့္ၿပီးေနာက္ ထိုဖန္အိုး ႏႈတ္ခမ္းေပၚက ခြက္ကေလးထဲတြင္ သစ္သီးယိုကို ထည့္ကာ အေပၚက ခဲစကၠဴဖံုးရ်္ အေပါက္ကေလးမ်ား ေဖာက္ၿပီးေနာက္ မီးစြဲေနေသာ ေက်ာက္မီးေသြးခဲကို တင္ၿပီး ဖန္အိုးကေလး၏ အျခားတစ္ဖက္တြင္ ရိွေသာ ပိုက္ကေလးမွ တစ္ဆင့္ ေဆးလိပ္ေသာက္သလို႔ ရႈရႈိက္ရပါသည္။ ေက်ာက္မီးေသြးမွလာေသာ အေငြ႔သည္ သစ္သီးယိုကို ျဖတ္ၿပီးေနာက္ ေအာက္ခံေရထဲမွ တဆင့္ ျပန္တက္ကာ ပိုက္အတြင္း ၀င္လာပါသည္။ ထိုအေငြ႔ကို ေဆးလိပ္ေသာက္သလို ေသာက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္က ၀ါးေျပာင္းႀကီးမ်ားကဲ႔သို႔တည္း။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္က ၀ါးေျပာင္းမ်ားက လြန္စြာျပင္းပါသည္။ တစ္ခါမွ မေသာက္ရႈဖူးသူမ်ား ေသာက္ရႈပါက ေထာင္ေနေအာင္ မူးပါသည္။ ဤကာရီရန္ကေတာ့ ေဆးရြက္ႀကီး နီကိုတင္း လုံး၀ မပါေလရကား ပထမဆံုး ေသာက္ရႈရေသာ္လည္း မည္သို႔မွ် မေန။ ေမႊးေတးေတး ခ်ိဳတိုတုိသာ ရိွသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္။
ေဗာ့ဒ္ကာေလး တစ္ခြက္ေသာက္လိုက္၊ ကာရီရန္ေလး တစ္ဖြာရႈလိုက္ျဖင့္ ဇိမ္အက်ႀကီး က်ေနေသာ သားေမာင္ အလိမၼာတုံးေလးကို အေမျမင္လွ်င္ ရင္က်ိဳးၿပီး၊ အေဖျမင္လွ်င္ေတာ့ ေဆာင့္ကန္ခ်င္ေပလိမ္႔မည္ဟု ေတြးမိကာ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ၿပံဳးမိေလသည္။ သို႔ေသာ္ ဤသို႔ မေနရ်္လည္း မျဖစ္ေခ်။ ရုရွတို႔မွာ သူတို႔နွင့္ အရက္အတူတူ ေသာက္ဖူးမွ သူတို႔၏ေဘာ္ဒါဟု သတ္မွတ္ေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မျဖစ္မေန လိုအပ္ခ်က္အရ ေသာက္ရျခင္းျဖစ္ေပသည္ဟု ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ေျဖသိမ္႔မိေလသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္စ ပထမဆံုး သီတင္းပတ္၏ ေနာက္ဆံုးရက္ကို ဤသို႔ဤပံု ကုန္ဆံုးေစၿပီးေသာအခါ ေျခၿငိမ္ပါေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္မိ ေသာ္လည္း ရုရွလို အမ္ဂယ္အူ ၊ အဂၤလိပ္လို MSU ဟုေခၚေသာ ေမာ္စကိုစတိတ္ယူနီဗာစတီႀကီးတြင္ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားေနေသာ အပတ္စဥ္ ၄၇ မွ ညီငယ္ေမာင္မ်ိဳးနွင့္ တပ္မေတာ္ေဆးမွ ေရာင္းရင္း ေဘာ္ဒါ သမားေတာ္ ေဒါက္ခ်ာႀကီးတို႔က သူတို႔ထံ ရွန္ပိန္နွင့္ ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ လာေရာက္ သံုးေဆာင္ပါဟု ဖိတ္ေခၚ ေလေသာအခါ အဆိုပါ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္ရုတ္သိမ္း ရေလေတာ့သည္။ စေနေန႔ မနက္ မိုးေသာက္ အလင္းေရာက္သည္နွင့္ ေဘးလြယ္အိတ္ကို အသာလြယ္လွ်က္ အဆိုပါ MSU ဟူေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဆီသို႔ ခ်ီတက္ရေပေတာ့သတည္း။
……………………….. ဆက္ရန္ ………………… ကိုဥာဏ္(စက္္မႈ)
ဒီေက်ာင္းႀကီးေပါ့ ရုရွမွာ နံပါတ္တစ္ဆိုပဲ
နွင္းေ၀ေနတဲ႔ MSU ဗ်ိဳ႔
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://naylwanthu3.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.