အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻ
ကၽြန္မရဲ႕ "ကိုယ့္ကိုကိုယ္မွ ရက္စက္သူ" ပို႔စ္မွာ အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻဆိုတာ တကယ္မရွိဘူးလို႔ ေရးလိုက္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္ငယ္ေလးေတြျဖစ္တဲ့ zaw၊ Arrow နဲ႔ ကိုမင္းထက္တို႔က နဂို သိဖူးမွတ္ဖူးတာနဲ႔ မတူတာေၾကာင့္ ေျပာျပေပးဖို႔ Cbox မွာ ေရးသြားတာေၾကာင့္ ဒီပို႔စ္ေလး တင္လိုက္ပါတယ္။ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻရွိတယ္လို႔ အဲဒီပို႔စ္မတင္ခင္ မိနစ္ပိုင္းအထိ မွတ္ထားခဲ့မိတာပါ။ ပို႔စ္မွာေတာင္ ထည့္ေရးထားမိပါေသးတယ္။ ေနာက္မွ စိတ္ထဲမွာ မေသခ်ာသလို ခံစားရတာနဲ႔ ကၽြန္မထက္ အသက္ငယ္ေပမယ့္ ဘာသာေရး ဗဟုသုတ အမ်ားႀကီး ပိုျပည့္စံုတဲ့ ေမာင္ငယ္ေလး ေအာင္ဦး(ဓမၼရသ) ကို လွမ္းေမးမိပါတယ္။ ေအာင္ဦးဆီကတဆင့္ ေမာင္ေလး စိုးသူဟိန္းေရးထားတဲ့ ပို႔စ္တစ္ခုကို ဖတ္ရၿပီး အဖန္ငါးရာငါးကမာၻဆိုတာ က်န္းဂန္ေတြမွာ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိခဲ့ဘူးဆိုတာ သိခဲ့ရပါတယ္။ ပို႔စ္ထဲမွာ ေမာင္ေလး စိုးသူဟိန္းေရးတဲ့ ပို႔စ္ရဲ႕ Link ကိုပါ ထည့္ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ Link က (ယာယီ) ဖြင့္မရျဖစ္ေနခဲ့တာေၾကာင့္ မထည့္ျဖစ္လိုက္ပါဘူး။ ေအာင္ဦးဆီမွာ ဖြင့္လို႔ရၿပီး ကၽြန္မဆီမွာ ဖြင့္လို႔မရတာေၾကာင့္ ေအာင္ဦးက စာပိုဒ္လိုက္ကူးၿပီး လွမ္းပို႔ေပးတာပါ။ (အဲဒီကတည္းက ပို႔စ္မွာ Link ထည့္မေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ လိုအပ္ခ်က္အတြက္လည္း ကၽြန္မ အားလံုးကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္)
အခု အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တိတိက်က် သိခ်င္သူေတြအတြက္ အေျဖတစ္ခုေပးႏိုင္မွာ ျဖစ္တဲ့ Ebook တစ္ခုကို ေ၀မွ်ပါရေစရွင္။ ျမတ္မဂၤလာစာေစာင္မွာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ကေန ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလအထိ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဘာသာေရးျပႆနာ အေမးအေျဖေတြကို စုစည္းထုတ္ေ၀ထားတဲ့ "ရေ၀ထြန္း ~ ဘာသာေရးျပႆနာမ်ား (၅)" စာအုပ္ေလးပါ။ "အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻ" နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေမးအေျဖတင္ မကဘဲ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ ဘာသာေရးဗဟုသုတ တိုးေစတဲ့ တျခားေသာ အေမးအေျဖေတြလည္း ပါတာေၾကာင့္ တစ္အုပ္လံုးဖတ္ၾကည့္သင့္တဲ့ အဖိုးတန္စာအုပ္တစ္အုပ္ပါ။ (စာအုပ္ကို Online ေ၀မွ်တဲ့ မူရင္း Website ကေတာ့ ခ်ယ္ရီသစၥာပါ) ေအာက္က Link ကို Right-Click ႏွိပ္ၿပီး Download လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ရွင္။
"အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻ"နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေမးအေျဖကို စာမ်က္ႏွာ ၁၇၀ (PDF ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာကေတာ့ ၁၇၁ ပါ) ေအာက္နားေလးမွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထားတဲ့အေမးနဲ႔ အေျဖအတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပရရင္ ~
ေမး။ ။ အရွင္ဘုရား၊
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေအာင္သတ္၊ ပါဏာတိပါတ္ အကုသိုလ္၊ သင့္မသင့္ ေဖာ္ဖြင့္သာဓကရယ္ႏွင့္၊ စာျပဆရာျမတ္ ပုဒ္ပါဌ္ဖြင့္ဆို။ သိပါလို ထိုထိုပစကား။ ။ အဖန္ဖန္ ငါးရာမွန္ ကမာၻက်ေအာင္၊ ပါဏကိုယ္တိုင္သတ္ပါသတဲ့။ မွတ္လာသည္ ထိုအေၾကာင္းကို ေပါင္းေျဖပါ့ဘုရား။
ေျဖ။ ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဖယ္ကာထား၊ တစ္ပါးေသာ သတၱ၀ါ။ ။ ပါေဏန ပဏသညီျပ၊ မွတ္ၾကစရာ။ ။ ပရပါဏာမွ (ကိုယ္မွတစ္ပါး၊ အျခားသတၱ၀ါမွ) သင့္ပါရမွန္စြာ၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မသင့္။ ။ ဖန္ငါးရာ ဘယ္စာမွာ ဆုိမရွိပါဘူး၊ ေရးသိပါလင့္။ ။
"အတၱာနံ မုဥၨိတြာ ပရပါဏမွိ ပါဏသညိတာ လကၡဏႆ အဂၤႆ အဘာသေတာ၊ ေနသတၳိ ပါဏာတိပါေတာ"။
"အတၳေတာ ပန ပါေဏ ပါဏသညိေနာ္ ပရႆ ဇီ၀ိတိႄႏၵိယုပေစၧ ဒက ပေယာရသမုဌာပိကာ ကာယ၀စီဒြါရာနံ အညတရ ဒြါရပၸ၀တၱာ ၀ဓက ေစတနာ"။
မိမိကုိယ္ကုိသတ္ေသျခင္းသည္ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ဟု က်မ္းဂန္တုိ႔၌ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ အမွန္မွာ ပါဏာတိပါတကံ ဆုိသည္မွာ သူတစ္ပါးအသက္ကုိ သတ္ေသာကံၿဖစ္သည္။ မိမိကုိယ္ကုိ သတ္သည္႔ကံ မဟုတ္ပါ။ သူတစ္ပါးအသက္သတ္ၿခင္းသာ ပါဏာတိပါတကံ ထုိက္ၿပီးမိမိကုိယ္ကုိ သတ္ၿခင္းသည္ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ပါ။ ပါဏာတိပါတကံသည္ အဂၤါငါးပါး ျပည္႔စုံမွသာ ကမၼပထေျမာက္ၿပီး အပါယ္က်ေစႏူိင္၏။ အဂၤါငါးပါး အနက္ တစ္ပါးပါးခ်ဳိ႕ယြင္းခဲ႔လွ်င္ ကမၼပထမေျမာက္၍ အပါယ္မက်ေစႏူိင္ပါ မိမိကုိယ္ကုိသတ္ေသျခင္းသည္ ပါဏာတိပါတကံ ေျမာက္ေၾကာင္း အဂၤါငါးပါးအနက္ ပါဏသည္တာ = သတၱ၀ါဟု အမွတ္ရွိျခင္းဆုိသည္႔ အဂၤါႏွင္႔ မျပည္႔စုံေသာေၾကာင္႔ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ေၾကာင္း ၀ိမတိ၀ိေနာဒနီ (ပ- ၂၂၈) ၌ အတိအလင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ထုိေၾကာင္႔မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသျခင္းသည္ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္၍ အပါယ္လည္း မက်ႏိုင္၊ အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻခံရသည္ ဆုိျခင္းသည္လည္း မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ား။
ဒါေပမယ္႔ သတိထားရမွာက အဖန္ငါးရာငါးကမၻာခံရသည္ ဆုိတာမဟုတ္မွန္ေပမယ္႔ ဒိဌိနဲ႔ တဏွာကတြန္းပုိ႔လုိ႔ မိမိကုိယ္မိမိ ေသေၾကာင္းၾကံစည္မိရင္ေတာ႔ ဧကန္ကုိ အပယ္က်ပါလိမ္႔မယ္ ဆိုတာေလးကုိပါ ျဖည္႔စြက္ေျပာပါရေစ။ မဟုတ္ရင္ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိသတ္ေသရင္ အပါယ္မက်ဘူးဆုိတဲ႔ အယူမွားသြားမွာကုိ စုိးရိမ္လုိ႔ ျဖည္႔စြက္ေျပာၾကားျခင္းပါခင္ဗ်ား။"
အေပၚက စာေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ အားလံုးအတိုင္းအတာတစ္ခုထိ ေက်နပ္ရွင္းလင္းသြားလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ရွင္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသျခင္းေၾကာင့္ အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻခံရမယ္လို႔ က်န္းဂန္ေတြမွာ ေဖာ္ျပမထားဘူး ဆိုလို႔ အဲဒီလို လုပ္တာရဲ႕ အျပစ္ေပါ့သြားတာမ်ိဳး လံုး၀မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသတာေၾကာင့္ ေသခ်ာေပါက္ အပယ္လားမွာျဖစ္သလို အင္မတန္မွ ရခဲလွတဲ့လူ႔ဘ၀ကို ဆံုးရႈံးရတာဟာလည္း ဘာနဲ႔မွ မတူတဲ့ အႀကီးမားဆံုး ဆံုးရႈံးမႈပါ။ Email ထဲမွာ ေမာင္ေလး Arrow သတိေပးသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသတာ အျပစ္မရွိဘူးဆိုတဲ့ အယူမွားမ်ိဳး ယံုသြားၾကမွာကိုလည္း ကၽြန္မအရမ္းကို စိုးရိမ္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္ကို အျပစ္ႀကီးသလို အပယ္လားမွာလည္း ဧကန္ပါပဲ။ ကၽြန္မ သိရသေလာက္ ဗဟုသုတကို ျပန္ၿပီး ေ၀မွ်ေပးတာေလးကို အားလံုး ေက်နပ္ၾကမယ္လို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒီပို႔စ္ေလး ေရးျဖစ္ေအာင္ Cbox မွာ ေသခ်ာလာေမးသြားၾကတဲ့ ေမာင္ေလး zaw၊ Arrow နဲ႔ ကိုမင္းထက္တို႔ကိုလည္း ထပ္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာခ်င္သလိုျပင္ ဗဟုသုတနဲ႔ "ရေ၀ထြန္း ~ ဘာသာေရးျပႆနာမ်ား (၅)" Ebook ကို အခ်ိန္ယူရွာေဖြၿပီး ေ၀မွ်ေပးတဲ့ ေမာင္ငယ္ေလး ေအာင္ဦး(ဓမၼရသ)ကိုလည္း ေလးေလးနက္နက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ဒီေနရာက ေျပာပါခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ေသာကကင္းတဲ့ ေအးျငိမ္းေသာဘ၀ေတြ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစရွင္...
ကိုယ့္ကိုကိုယ္မွ ရက္စက္သူ
ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘာသာအယူအဆအရ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသျခင္းရဲ႕ အျပစ္ေၾကာင့္ အပါယ္လားႏိုင္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ၾကားဖူးေနက် အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻဆိုတာ တကယ္မရွိဘူးလို႔ သိရေပမယ့္ ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘ၀ကို ဆံုးရႈံုးရတာနဲ႔တင္ လက္ငင္းဆံုးရံႈးမႈက သိပ္ကိုႀကီးသြားခဲ့ပါၿပီ။ ဒီေန႔ေတာ့ တသက္လံုး ဘယ္တုန္းကမွ မၾကားဖူးတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အရက္စက္ဆံုး သတ္ေသ (တယ္လို႔ ယူဆရ) သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို ေခ်ာက္ခ်ားရင္နင့္စရာ ၾကားဖူးလိုက္ရပါတယ္။ စကၤာပူတိရိစာၦန္ရံုထဲမွာ သန္႔ရွင္းေရး အလုပ္သမားအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အသက္(၃၂)ႏွစ္အရြယ္ မေလးလူမ်ိဳး ေနာ္ဒင္မြန္ေတာင္း (Nordin Montong) ဟာ က်ားျဖဴေတြ ျပသထားတဲ့ ျခံ၀င္းထဲကို တမင္၀င္ေရာက္သြားၿပီး တိရိစာၦန္ရံုကို အလည္လာသူေတြရဲ႕ ေရွ႕မွာပဲ ရွားပါးက်ားမ်ိဳးစိတ္ျဖစ္တဲ့ က်ားျဖဴေတြရဲ႕ သတ္ျဖတ္ျခင္းကို ခံလိုက္ပါတယ္။
ျမင္ခဲ့ရသူေတြရဲ႕ ျပန္ေျပာျပခ်က္အရ က်ားျဖဴေတြရဲ႕ ၀င္းျခံထဲကို မ၀င္ခင္ကတည္းက ေနာ္ဒင္ဟာ ေအာ္ဟစ္ေနၿပီး ပစၥည္းေတြကိုလည္း ဟိုလႊင့္ပစ္ ဒီလႊင့္ပစ္လုပ္ေနခဲ့ပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူဟာ အ၀ါေရာင္လက္ဆြဲပံုးနဲ႔ တံျမက္စည္းတစ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ရင္း နံရံအနိမ့္ေလးကိုေက်ာ္ၿပီး က်ားျခံ၀င္းထဲက ၁.၇၅ မီတာနက္တဲ့ (က်ားေတြ လူေတြရွိရာဘက္ကို မလာႏိုင္ေအာင္လုပ္ထားတဲ့ အကာအကြယ္) က်ံဳးေလးထဲကို ဆင္းသြားပါတယ္။ က်ံဳးကိုျဖတ္ၿပီး က်ားေတြရွိရာ အနားက ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္တုံးေတြ အတိုင္းတက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အေပၚေရာက္တဲ့အခါမွာ တံျမက္စည္းကို လႊဲၿပီး က်ားျဖဴေတြကို ေဒါသထြက္ေအာင္ သြားဆြခဲ့ပါတယ္။ က်ားႏွစ္ေကာင္က သူ႔အနားကို ကပ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ သူဟာ လက္ဆြဲပံုးအ၀ါကို ေခါင္းမွာစြပ္ၿပီး ေကြးအိပ္ေနပါေတာ့တယ္။ ေဒါသထြက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ က်ားတစ္ေကာင္က သူ႔ကို ပုတ္လိုက္တဲ့အခါ ဒဏ္ရာဟာ (Baseball ကစားရမွာ အသံုးျပဳတဲ့) Softball လက္အိတ္အရြယ္အစားေလာက္ေတာင္ ရွိပါတယ္တဲ့။ ေနာ္ဒင္ရဲ႕ ေအာ္သံနဲ႔ ေသြးေတြကိုေတြ႕ရမွ ရိႈးတစ္ခုျပေနတယ္အထင္နဲ႔ ေၾကာင္ၾကည့္ေနခဲ့တဲ့ အလည္လာသူေတြလည္း ေၾကာက္လန္႔တၾကားျဖစ္ၿပီး ထီးေတြနဲ႔လွမ္း ပစ္တဲ့လူကပစ္ ေအာ္ဟစ္ေျခာက္လန္႔တဲ့သူက ေျခာက္နဲ႔ က်ားေတြကို အာရံုလႊဲဖို႔ ႀကိဳးစားၾကေပမယ့္ မထိေရာက္ေတာ့ပါဘူး။ က်ားေတြဟာ ေနာ္ဒင့္ရဲ႕ ဇက္ကို ကိုက္ခဲၿပီး ျပသထားတဲ့ေနရာရဲ႕ အေနာက္ဘက္ကို ဆြဲသြားခဲ့ပါတယ္။ လူေတြရဲ႕ေအာ္သံေတြေၾကာင့္ တျခားအေစာင့္အေယာက္ ၂၀ေလာက္လည္း မိနစ္ပိုင္းအတြင္းေရာက္လာၾကၿပီး တံျမက္စည္းေတြ လက္ဆြဲပံုးေတြနဲ႔ ပစ္ၾကေပမယ့္ က်ားတစ္ေကာင္ကေတာ့ ေနာ္ဒင္ကို ဆက္ၿပီး တိုက္ခိုက္ေနပါေသးတယ္။ အစာေကၽြးတဲ့ေနရာရဲ႕ တံခါးကို ဖြင့္လိုက္မွပဲ က်ားေတြဟာ လႈပ္ရွားမႈကင္းမဲ့ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေနာ္ဒင္ကို ထားခဲ့ၿပီး ထြက္သြားၾကပါေတာ့တယ္။ က်ားေတြ အစာေကၽြးတဲ့ေနရာကို ေရာက္သြားမွ တံခါးကို ပိတ္ၿပီး တျခားအေစာင့္ေတြ ေနာင္ဒင့္ဆီကို ေျပးလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာက္က်ခဲ့ပါၿပီ။ ဇက္ကို ကိုက္ခဲခံလိုက္ရတဲ့ ေနာ္ဒင္ဟာ ဦးေခါင္းခြံက်ိဳးေက်တဲ့ဒဏ္နဲ႔ ရဲေတြေရာက္မလာခင္မွာပဲ ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။
စကၤာပူတိရိစာၦန္ရံုမွာ စဖြင့္ခဲ့ခ်ိန္ (၁၉၇၃ခုႏွစ္) ကေန အခုခ်ိန္အထိ တိရိစာၦန္တိုက္ခိုက္တာေၾကာင့္ လူေသဆံုးရတာ ဒါဟာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ က်ားျဖဴေတြ ျပသတဲ့ေနရာကိုလည္း ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈကို အကဲျဖတ္ဖို႔ ယာယီပိတ္ထားလိုက္ပါၿပီ။ "ကၽြန္မတို႔ ျပသတဲ့၀င္းျခံေတြဟာ ေဘးကင္းလံုျခံဳမႈရွိေအာင္ ေသခ်ာပံုစံခ်ထားတာပါ။ ဒါေပမယ့္ တမင္တကာ ၀င္ခ်င္တဲ့သူကေတာ့ လမ္းရွာၿပီး ၀င္မွာပဲေလ" လို႔ တိရိစာၦန္ရံုရဲ႕ Sales & Marketing ဒါရိုက္တာ အစ္စဘယ္လ္ခ်န္း (Isabel Cheng) ကေျပာပါတယ္။ သူေျပာသလိုပဲ တိရိစာၦန္အရိုင္းမ်ိဳးေတြကို ျပတဲ့ေနရာကို ေဘးကင္းေအာင္ ေသခ်ာစီစဥ္ထားမယ္လို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ေနာ္ဒင္ကိုယ္တိုင္က တမင္တကာ ၀င္သြားသလို က်ားျဖဴေတြကိုလည္း သူ႔ကို လာမကိုက္ ကိုက္ေအာင္ တမင္ဆြေပးတာမ်ိဳးေတြ လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသခ်င္တယ္လို႔ပဲ ယူဆရမွာပါပဲ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ မျဖစ္ခင္ေလးမွာပဲ က်ားျဖဴေတြနဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့ မိေက်ာင္းေတြ ျပထားတဲ့ အနားမွာ ေနာ္ဒင့္ကို ေအာ္ဟစ္ၿပီး ပစၥည္းေတြ ပစ္ေပါက္ေနတာ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္လို႔ အလည္လာသူ ၾသစေတ်းလ်န္းလူမ်ိဳး စံုတြဲကေျပာသလို သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုက္ဘက္ေတြကလည္း ေနာ္ဒင္ဟာ သူ႔ရဲ႕ျဖတ္ညွပ္တဲ့ ကိရိယာေတြကို လႊင့္ပစ္ ထမင္စားဖို႔ကူပြန္ေတြကိုလည္း ဆုတ္ျဖဲၿပီးေတာ့ "ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ မင္းတို႔ငါ့ကို ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ေတြ႕ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး" လို႔ မေလးလိုေျပာတယ္လို႔ ျပန္ေျပာျပၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ (ဒီေလာက္အထိေတာင္ ရက္ရက္စက္စက္) သတ္ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ သူ႔မွာ ဘာစိတ္ဒုကၡေတြမ်ား ရွိခဲ့သလဲဆိုတာ ေနာ္ဒင္သာ သိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ နာက်င္ခံစားေနရတဲ့အခိုက္အတန္႔မွာေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ဒီလိုလုပ္မိတဲ့အတြက္ ေနာင္တမ်ားရသြားမလားလို႔ ေတြးေနမိပါတယ္။ သူရဲ႕ အတိတ္ကံ ဒါမွမဟုတ္ ၀ဋ္ေႂကြးလို႔လည္း ယူဆရမွာပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ထြက္ေပါက္ေတြပိတ္ေနပါေစ... ဘယ္ေလာက္ပဲ ဒုကၡေတြမ်ားေနပါေစ... ကုိယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသတာကေတာ့ ဘယ္ေသာအခါမွ မွန္ကန္တဲ့ ေျဖရွင္းနည္းမဟုတ္တာ အေသအခ်ာပါပဲ။ အားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစရွင္...
မွတ္ခ်က္။ ။ အျမဲတမ္း သတင္းထူးေတြ ေျပာျပေပးတဲ့ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း Thajin နဲ႔ "အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻ"အေၾကာင္း ဗဟုသုတေ၀မွ်ေပးတဲ့ ေမာင္ငယ္ေလး ေအာင္ဦးတို႔ကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီပို႔စ္အတြက္ ေအာက္က Link ေတြကေန စုစည္းဖတ္ရႈၿပီး အလ်ဥ္းသင့္သလို ေရးထားတာပါရွင္။ ဓာတ္ပံုတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ဒီမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္ (ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေနရာ၀န္းက်င္ရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြနဲ႔ ေနာ္ဒင့္ Passport ပံုပါ။ ေၾကာက္စရာပံုေတြ မဟုတ္ပါဘူး)
http://www.straitstimes.com/Breaking%2BNews/Singapore/Story/STIStory_302154.html
http://www.straitstimes.com/Breaking%2BNews/Singapore/Story/STIStory_302188.html
http://www.digitaljournal.com/article/262331
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://shwepyithu.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.