သူစိမ္းနွစ္ေယာက္
ခ်စ္သူနွစ္ေယာက္ဆိုတာ (တကယ္တမ္း ၀န္ခံရရင္)
အရင္က သူစိမ္းေတြပဲေလ ။ ။
ဒီေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ဟာ
မတူညီတဲ့ အျမင္၊ မတူညီတဲ့ အေတြးေတြနဲ႕.....
မတူညီတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္း အသီးသီးက သက္ဆင္းလာခဲ့ရတာ။
အဲဒီ မတူညီမွဳေတြကို ညိွႏွဳိင္းေပးမယ့္
အခ်စ္ဆုိတဲ့ အရာတစ္ခုသာ
ခ်စ္သူနွစ္ဦး ရင္ထဲမွာ အစစ္အမွန္ရိွေနခဲ့ပါလွ်င္
"ဘြဲ႕" တစ္ခုဆုိတာေတာင္ မလိုအပ္ပါဘူး...
(နားလည္ေပးတတ္မွဳအလိုလိုေရာက္ရိွလာျပီး)
အရာရာဟာ သာယာေအးခ်မ္းပီး...
အသက္ထက္ဆံုး ခ်စ္ခင္သြားနုိင္ျကမွာပါ။ ။
ေခါင္းစဥ္ "ဘြဲ႕"
အတားအဆီးမဲ့တဲ့ ေႏြေလေပြလို
စိတ္အစဥ္ရဲ႕ အစအဆံုးကို
ေမွာ္၀င္ အျပံဳးတစ္ခုနဲ႕ ဦးေဆာင္သူေရ
မင္းရက္စက္ပံုကေတာ့
ပန္းနဲ႕လိပ္ျပာ ငိုတယ္။
ေျမနီလမ္းေပၚက ေက်ာက္စရစ္ခဲကိုနင္းမွ
ငါ့တို႕အိမ္ငယ္ေလး ေရာက္မွာပါ
အခ်ိန္တုိင္လို႕ ဘြဲ႕တစ္ခုမရခဲ့ေတာ့
နွဳတ္ဆတ္ေတးေတာင္ လက္ကမ္းဆုိခဲ့ရတယ္။
ေနာင္တခ်ိန္....
မင္းရဲ႕ဆင္ျခင္တံုးတရားကို
ေက်ာပိုးအိတ္ထဲထားခဲ့ပါ...
င့ါတုိ႕ ျမတ္ခင္းလြင္ျပင္က က်ဥ္းတယ္ေလ။
စာျကြင္း(ဘြဲ႕ခ်စ္ျကီးအတြက္ အမွတ္တရ)
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://natpyoma.myanmarbloggers.org/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.