ေက်နပ္စြာေပ်ာက္ဆံုးျခင္း
ပုစဥ္းက ျပင္းျပစြာေအာ္ရင္း
၀တ္ရည္ေတြကို...မ်ိဳ...ခ်...ေသာက္...သံုး..။
ေကာင္းကင္ကို စိုက္ၾကည္႔ အငိုက္မိတဲ႔ပံုမ်ိဳး
ပြင္႔ဖတ္ရဲ႕ မာယာနဲ႔ အသာအယာ ပစ္ခတ္ခဲ႔ဘူးတယ္..။
ေမွာ္ဆရာရဲ႕ စုတ္ခ်က္လို မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႔
ပကာသနျခံဳ လူကံုထံေတြကို ေငးၾကည႔္ရင္း
အားက်ေနခဲ႔ဘူးတယ္..။
အစိမ္းမွာ အ၀ါဖက္
လွ်ပ္ျပက္သလို ျမန္ဆန္မႈမ်ိဳးနဲ႕
ပုစဥ္းေတာင္ပံဂီတ
ပန္းပြင္႔ေတြေရွ႕ ကျပခဲ႔ဘူးတယ္..။
ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိတ္တင္တဲဲ႔
ေနမင္းရဲ႕ ရင္ခြင္ကိုယ္ပြား
၀တ္မႈန္ၾကားမွာ ေပ်ာ္ပါးတဲ႔ ပုစဥ္းဘ၀
ျပင္းျပစြာ တပ္မက္ခဲ႔ဘူးတယ္..။
ရင္လိႈက္ဖိုတဲ႔ ပုစဥ္းပ်ိဳဘ၀မွာ
စူးရွစြာလည္း ရင္ခုန္ခဲ႔ဘူးတယ္..။
ဖားကိုစိုးရြံ႕တဲ႔ ပုစဥ္း
ငါးညိႈ႕ေတးကို ေရွာင္ကြင္းရင္း
ရုကၡရဲ႕ မ်က္ခံုးမွာ ခိုနား
ေျမဆီစားတဲ႔ ႏွင္းဆီကို
အလင္းတစ္စက္ဆုတ္ျဖဲ ျပံဳးလ်က္လဲ
ေလွာင္ေျပာင္ခဲ႔ဘူးတယ္..။
ႏွင္းဆီရဲ႕ သခင္မ
အရိပ္မဲ႔ညမွာ တိုက္ခိုက္
ျမတ္ႏိုးျခင္းကို သိမ္းပိုက္ခ်ိန္
အလင္းမိုက္နဲ႔ ပြင္႔တဲ႔ၾကယ္
တိမ္းမူးျခင္းမွာ...ေၾကြ...ခဲ႕...တယ္..။
ႏွင္းဆီရဲ႕ဓါးရိုးမွာ
အဆိပ္ဆိုးထားမွန္း မသိေလေတာ႔
အဆံုးမွာ ႏွင္းဆီလက္ခ်က္နဲ႔
ပုစဥ္းခႏၶာ...ပ်က္...ခဲ႔...တယ္..။
ငါ႔ ၀ိညာဥ္ မပ်က္သုဥ္းသမွ်
နင္႔ရဲ႕ ဆူးခက္ေတြၾကား
ငါ႔ႏွလံုးသားကို
ထူး...ခတ္...ထား...ခဲ႔...မယ္..။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
ရင္သို႔ထြင္းေဖာက္ ၀င္ေရာက္ခဲ႔ေသာကဗ်ာမ်ား
" ကိုဒီပတို႔ကေတာ႔ လုပ္ျပီ စာခ်ိဳးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ရမွေပါ႔ေလ။ ကိုဒီပႏွယ္ ဒီလို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္လို႔ စိတ္ပ်ိဳ ကိုယ္ႏု ျဖစ္ေနသလား မသိဘူးဗ်ိဴ႕ "
" ကဲ စကားေကာင္းေနလိုက္တာ ဧည္႔သည္ကို ဧည္႔ခံဘို႔ေတာင္ ေမ႔ေနတယ္ အပူလား အေအးလား ကိုဒီပ "
"ရပါတယ္ဗ်ာ အပင္ပန္းခံမေနပါနဲ႔ ေနပါေစ "
" ဘယ္ဟုတ္ပါ႔မလဲ ကိုဒီပရဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီကို ေရာက္တုန္းေလးေတာ႔ ဧည္႔၀တ္ကေလး ေက်ခ်င္ စမ္းပါဘိႏွယ္... ကဲ ခဏေစာင္႔ ေကာ္ဖီသြားေဖ်ာ္လိုက္မယ္"
" ေထြေထြထူးထူးေတာ႔ မရွိပါဘူးဗ်ာ ကိုမိုးျမင္႔ဆီလည္း မေရာက္တာၾကာ စာအေၾကာင္း ေပအေၾကာင္းေလးလဲ ေျပာရေအာင္ လာတာဗ်။ အခုတေလာ ကိုယ္႔ဆရာလည္း ကဗ်ာေရးေတြ ၾကဲေနပါလား"
" ၾကဲဆို ဒီလိုကိုဒီပရဲ႕ ။ ကြ်န္ေတာ္ႏွစ္သက္တဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြကို ျပန္လိုက္ရွာျပီးစုစည္းေနတာနဲ႔ ကဗ်ာေရးတာ ခဏရပ္ထားတာ "
" ဟာ ဟုတ္လားဗ်။လုပ္စမ္းပါဦး ကိုမိုးျမင္႔ၾကိဳက္တဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြက ဘယ္လိုကဗ်ာေတြလည္း ကြ်န္ေတာ္႔ကိုလည္း ေျပာျပပါဦး "
ရွင္မဟာရဌသာရ ဆံုးမစာ လကာၤ
ေတာင္ျမင့္မိုရ္ရွိ၊ ဂုဏ္ၾကီးဘိသည့္၊ ေမြးမိဖခင္၊ ေက်းဇူးရွင္ႏွင့္၊ထို႕ျပင္တျခား၊ ဘိုးႏွင့္ဘြားကို၊ ဘုရားတစ္ဆူ၊ ဂူတစ္လံုးသြင္၊ စိတ္ထင္ကလ်က္၊ ဦးတင္လက္ထား၊ အစားအ၀တ္၊ မလြတ္ရေစ၊ ေရပူေရေအး၊ လိုရာေပး၍၊ ေကၽြးေမြးၾကေလ။တေထြမွတ္သား၊ အခါးအခ်ိဳ၊ သူတို႕ဆိုလည္း၊ ဘိုးဘြားမိဘ၊ ဆရာစကား၊ ျပသဆိုေထြ၊ မ်ိဳတတ္ေစ။
(မိဘ၊ ဘိုးဘြား၊ ဆရာစကား ခ်ိဳခ်ိဳ ခါးခါးနာယူရသည္။)
၂။ အစ္ကိုၾကီးအား၊ ညီငယ္မ်ားလည္း၊ စကားနဳတ္ထြက္၊ ဆက္၍မဆို၊ ႐ိုေသၾကေစ၊ ကိုၾကီး အစ္မ၊ သည္ႏွစ္၀ကို မိဘကဲ့သို႕ မွတ္ၾကေလ။
၃။ ေသသူရွင္ဖက္၊ ေဆာင္႐ြက္မကင္း၊ အခ်င္းခ်င္းတြင္၊ အခင္းၾကီးငယ္၊ ရွိခါတယ္လည္း၊ မဖယ္မေသြ၊ ညီညာ ကုန္း၍၊ ႐ုန္းၾကေလ။
၅။ ကိုယ္ႏွင့္လည္းစာ၊ သတၱ၀ါကို၊ ၾကင္နာလွေစ၊ သူ႕အသက္ကိုလည္း၊ ခ်စ္ပါေလ။
" ဟုတ္ပါတယ္ ကိုမုိးျမင္႔ေရ။ တကယ္ကို မွတ္သားသင္႔တဲ႔ လကာၤေလးပါ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဖတ္ဘူး ၊ သင္ဘူးတယ္ "
" ဟုတ္တယ္ကိုဒီပေရ။ ဆရာေတာ္ေရးခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာ၊ လကာၤ ၊ ရတု ေတြအမ်ားၾကီးပါဘဲ။ ဒီထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္တဲ႔ ဆရာေတာ္ေရးတဲ႔ ရတုတစ္ပုဒ္ရွိတယ္ဗ် "
" ဟုတ္လား ဘယ္လိုရတုလည္းဗ် "
" ပုေရနိသင္ ခ်ီ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဖြဲ႕ ရတု တဲ႔ဗ်။ ကိုဒီပ နားေထာင္ခ်င္ရင္ ကြ်န္ေတာ္ရြတ္ျပမယ္"
"ပုေရနိသင္ ခ်ီ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဖြဲ႕ ရတု"
ေသြးငင္ၾကမၼာ၊ ၀ါသနာေၾကာင့္၊ ဆရာမိဘ၊ ကြပ္ဆံုးမ လည္း၊ ခ်စ္စထံုးေႏွာင္၊ ေပ်ာ္ရေအာင္ဟု၊ သန္ေကာင္မဟူ၊ အတူယွဥ္ႏႊဲ၊ သန္လြဲမခန္႔၊ အသက္စြန္႔၍၊ ေ၀းဓြန္႔ခရီး၊ ခ်ဳံႀကီးေတာအံု၊ ၀ါး႐ံု၀ါးေထြး၊ သစ္က်ားေဘးကို၊ မေတြးဆံဖ်ား၊ မေလးစားတည့္၊ တရားသံေ၀၊ ေအာက္ေမ့ေခ်ေသာ္၊ ေၾကးေရႊ ဂေဟ၊ မစပ္ေလသို႔၊ စာေပတတ္ပြန္၊ ဓမၼခန္ႏွင့္၊ က်န္းဂန္သိေျမာက္၊ ပဥၥင္ေရာက္က၊ ထပ္ေလွာက္ၾကင္ဘြယ္၊ ေရွးေသာႏွယ္ကို၊ အဘယ္ႀကိဳးရွာ ေလေတာ့မည္။ … ။
(ဒု) လူ႔ေျမတိတြင္၊ ဘက္မျမင္သား၊ သန္႔စင္ငယ္က၊ လက္ေတာ္လွႏွင့္၊ ခ်ိန္းခ် ေစ့ေရ၊ မွာစာေခြကို၊ စေသလိပ္ၿပီး၊ ခင္းႏွီးကြက္က်ယ္၊ ေျပာက္မ်ဳိးျခယ္၍၊ ဆင္စြယ္၀န္းရွက္၊ ေမြးမယ္ရက္သည္၊ အသက္တို႔က၊ ဆက္လွာရသား၊ မူလသိကၡာ၊ ဆံုးမစာႏွင့္၊ ငါးျဖာ၀ိနည္း၊ ေစာင့္စည္းပညတ္၊ အပ္တိတသြား၊ တဆံဖ်ားမွ်၊ မမွားအာ႐ံု၊ ကာမဂုဏ္ကို၊ မျမံဳရေခ်၊ ျဖတ္ငယ္ေသစြ၊ ကမၸေလြရင္ပိုက္၊ တကိုက္မခြၽတ္၊ စာလက္လြတ္၍၊ ျဖစ္တတ္ဘိသည္၊ သံသာရွည္ခဲ့၊ စက္လည္ရဟတ္၊ တပတ္ပတ္လွ်င္၊ အနတ္ဒုကၡ၊ အနိစၥဟူ၊ ႏွလံုးမူစြ၊ ေပးလွဴစြန္႔ၾက၊ ဤဘ၀တြင္၊ ႏွမလက္ေလွ်ာ့၊ ေနေလေတာ့ဟု၊ ခ်စ္ေပါ့မႀကံဳ၊ ညွဳိးငယ္ပံုမွ်၊ ရြက္ဟံုေၾကြၾကဳပ္၊ ခ်မင္းတုပ္သို႔၊ စိတ္ခ်ဳပ္မပြင့္၊ ပ်ံ႕လြင့္ေမတၱာ၊ က႐ုဏာႏွင့္၊ တဏွာေလာဘ၊ ေဒါသ ေျမွးထူ၊ ရံမက္ျမဴကို၊ ဘယ္သူႏႈိးရွာ ေလေတာ့မည္။ …. ။
(တ) ဆုေ၀ဘိခ်င္၊ ငယ္ကြၽမ္း၀င္ႏွင့္၊ သို႔ပင္တာရွည္၊ ေပ်ာ္ရမည္ဟု၊ ေညာင္စည္ သမ်ား၊ ၿမိဳ႕ေရွ႕ပါး၀ယ္၊ ထင္ရွားေက်ာ္ဟိုး၊ ႐ုကၡစိုးႏႈိက္၊ ပုဆိုးၾကာညြန္႔၊ ပိတ္လွပ္ တြန္႔ကို၊ ျဖန္႔၍တတည္၊ ရစ္ဖြဲ႕ခ်ည္မွ်၊ ငယ္မည္ျမြက္ဟ၊ ႏႈတ္သံမွ်ႏွင့္၊ ခက္မ တေထာင္၊ ပေညာင္ေစာင့္တတ္၊ ရွင္နတ္ျမတ္ကို၊ တိုင္မွတ္သက္ေသ၊ ျပဳဘူးေပရွင့္၊ မေကြသစၥာ၊ ၀ါသနာေၾကာင့္၊ ႐ုပ္၀ါပ်ဳိရြယ္၊ သနားဘြယ္တိ၊ ေရွးႏွယ္ က်ဳိးကုပ္၊ ခ်မင္းတုပ္ႏွင့္၊ ခြက္ျမဳပ္ခါညီ၊ နာရီေမာင္းခ်၊ ေဒသနိမိတ္၊ သက္ႀကီး ဆိတ္လည္း၊ မမွိတ္မ်က္ေတာင္၊ သည္းေခါင္ဆူးလည္၊ ရွိလိမ့္မည္ဟု၊ လြမ္းသည္ ထပ္ဆင့္၊ ဖူးခ်ိန္သင့္ကို။ ေမွ်ာ္လင့္ ခိုးရွာေလေတာ့သည္။ … ။
" ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ႔ ရတုဘဲဗ် ကိုမိုးျမင္႔ "
" ဟုတ္တယ္ ကိုဒီပ "
မင္႔အိမ္
ငါ႔ညီေျပာင္၀င္း ၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္က မင္႔အိမ္ ၊ လြန္ေသးသိမ္ဟု
မျငိမ္မသက္ ၊ စိတ္စက္မေကာင္း
စိတ္ေထာင္း ကိုယ္ေၾက ၊ တေခြေခြသည္
ေနထိေၾကြမည္႔ ပန္းယဥ္အိ။
လိႈင္ အိအေယာင္
ေဆာင္ျပိဳင္ သာေမာ ၊ သူ႕အိမ္ေခ်ာသို႔
စေၾကာသပ္ရပ္ စံပယ္ထပ္ႏွင္႔
ပန္း ထပ္ ပန္း ၾကြ ၊ သူ႔အိမ္လွသို႕
ေ၀းက ေမွ်ာ္မွန္း ၊ မင္းေရာ္ရမ္းသည္
ပန္း အိ ေနထိ ေၾကြေတာ႔မည္။
မေကာင္း မင္႔အိမ္ ၊ ေကာင္း မင္႔အိမ္တည္႔
မင္႔အိမ္ ရႊဲစို ၊ အမိုးယိုေသာ္
မျငိဳသင္႔ပါ ၊ မင္႔ တက္ဖာေပါ႔
အကာ အနင္း ၊ ပ်က္ျပိဳယြင္းေသာ္
မျငင္းေစခ်င္ ၊ မင္းဆက္ျပင္ေပါ႔
အခြင္ အနဲ႔ ၊ အရႊဲ႔ အေစာင္း
မေကာင္း မေျပ ၊ ေဟာင္းေထြေထြကို
အေျခႏွင္႔မွ် ၊ ဥာဏ္ျဖင္႔ဆ၍
လံု႔လသက္သြင္း သစ္ေစမင္း ။ ။
" ေကာင္းတယ္ဗ်ာ လူတစ္ေယာက္မွာ ရွိသင္႔၊ထားသင္႔တဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို အိမ္နဲ႔ ဥပမာ ေပးစပ္ဆိုသြားတာ တကယ္႔ကို ေကာင္းျပီး တန္ဘိုးရွိတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါဘဲဗ်ာ "
" ဟုတ္တယ္ကိုဒီပရဲ႕"
" ဒါနဲ႔ ကိုမိုးျမင္႔ ဒီေန႕ေခတ္ထဲမွာ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြ ေခတ္စားလာတယ္ဗ်။ အဲဒီထံဲမွာ ေကာ ကိုမိုးျမင္႔ၾကိဳက္တဲ႔ ကဗ်ာရွိလား "
ႏွင္းလူ
ႏွင္းလူဟာ
ဂူထဲမွာ ဘီလူးဒူးတုပ္ထိုင္လ်က္
အေမွာင္ၾကဳတ္ၾကဳတ္ကို ကိုက္ၿမိဳ ၀ါးစားရင္း
ေန နဲ႕လည္း စိတ္ခ်င္း ဆက္သြယ္ၾကည္႔တယ္။
ရႊံ႕မီးအိမ္နဲ႔ ေ၀႔ပတ္ၿပီး
ေၿမာက္အရပ္ကို ရွာေဖြၾကည္႔ေတာ႔
ဓူ၀ံၾကယ္ ေၾကြသြားတာ ၾကာၿပီတဲ႔။
သူရႈံးသြားတယ္
သူ႔ပါးစပ္ကို သူၿဖဲၿပီး
ေၿမာက္ၿပန္ေလက ေဆာင္းေတြကို ရိုက္ခြဲၾကိတ္ထည္႔
လြမ္းရင္ လိုက္ခဲ႔လို႔ မွာတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔
ေႏြဦးေပါက္ မ်ားစြာကို လြန္ေလၿပီးမွ
ၿပန္လည္ ႏိုးထလာတဲ႔ ေက်ာက္ႏွင္းလူ
ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ ထူတယ္။
ၿပီးေတာ႔
ေသြးေတြကို တဂ်ဳံးဂ်ဳံး ၿပန္ေမာင္း
ေကာင္းကင္ကို
ပိေတာက္ေတြနဲ႔ တေဗာင္းေဗာင္းပစ္ေပါက္
မီးပြင္႕မတတ္၊ ခါးေထာက္ရပ္လိုက္တယ္။
ငါ..(သို႕မဟုတ္)
ႏွင္းလူကေလးရဲ႔ မွတ္တမ္းမွာ
အဲဒီေဆာင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေရးထားမိ
သတိရတိုင္း ၿပန္ၿပန္ ဖတ္ၾကည္႔လို႔ေပါ႕။
" ေကာင္းလိုက္တာ ကိုမိုးျမင္႔ ၊ ဖတ္ရတာ အရသာ ရွိတယ္ဗ်ာ "
" ဟုတ္တယ္ကိုဒီက ကြ်န္ေတာ္လည္း ဒီကဗ်ာေလးကို ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္တယ္ဗ် "
ဒီဇင္ဘာ..ေလ်ာ္ေႀကး
အခုလိုဒီဇင္ဘာဆို ေတာင္ေနႀကာေတြနဲ႔
အနာတရကို ေရႊေရာင္ခ်ထားတဲ႔ၿမိဳ ့…
ရာသီနွိပ္စက္လို႔ အတိတ္ပ်က္ခဲ႔တဲ့ ကမၻာႀကီးနွလံုးသား
ေသြးေရာင္တစက္စက္ထေနတဲ့ အပိုင္းအစေတြနဲ႔
သေႏၱတည္ခဲ့တဲ့ၿမိဳ ႔…
ေကာင္းကင္ေရာင္တလက္လက္ႀကြေနတဲ့ ပံုေဆာင္ခဲအစေတြနဲ႔
အၿမံဳဘဝေရာက္ခဲ႔တဲ႔ၿမိဳ ႔…
ဒဏ္ရာအေပါက္အၿပဲ အရွက္တကြဲနဲ႔
နွင္းေတြမစဲတဲ့ၿမိဳ ႔…
အဲဒီ ရတနာေၿမ ဆိုတဲ့ ၿမိဳ ႔ေသးေသးေလးမွာ ႀကီးၿပင္း
ကြ်န္ေတာ့္ ကဗ်ာေတြ စစီးဆင္းခဲ့တယ္..၊၊
သူမရဲ့နယ္ရုပ္ေလးအၿဖစ္
အိပ္မက္ေတြခ်ေႀကြးၿပီး အိပ္စက္ၿခင္းေတြသိမ္းပိုက္
ေၿခြခ်ခံလိုက္ရတဲ့ႀကယ္ဟာ
ေႀကကြဲၿခင္းကာရံေတြနဲ႔ အလြမ္းေတြဖဲ့ဖဲ့ခ်
ေကာင္းကင္ရဲ့ညေတြ ကဗ်ာေတြနဲ႔တေနခဲ့တယ္…၊၊
ယံုၾကည္ျခင္း ေကာင္းကင္မွာ
ကြ်န္ေတာ္ တင္ခဲ႔တဲ႔လမင္း
တညက္ညက္ လင္းတယ္ဆိုရံုေလး
ကဗ်ာမာန ေသးေသးေလးနဲ႔
အစြမ္းကုန္ ျမဳပ္နစ္ အေဖ႔ရင္ကို ကုတ္ျခစ္ခဲ႔မိတယ္..။
အေဖ႔ရင္မွာ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ႔ ဗိသုကာဘ၀
ကဗ်ာေတြနဲ႔ ေျဖျပခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္
ေက်ာင္းေတာ္ကအျပန္ အေဖ႔ရင္ကြဲသံကိုေက်ာခိုင္း
တမင္ရိုင္း ခဲ႔တာမဟုတ္ဘူး အေဖ..။
ခံုမင္တဲ႔ ကဗ်ာအစေလးေတြနဲ႔
တစ္ခါကေပးတဲ႔ အိပ္မက္
ဆန္းတက္တဲ႔ ေန႔ရက္ေတြမွာ
မွတ္တမ္းထြက္တဲ႔ ပံုႏွိပ္စာလံုးေတြက
ကြ်န္ေတာ္႔ဘ၀အတြက္ မေမ႔ရက္စရာ
(၇၅) က်ပ္တန္ အေပ်ာ္ေတြပါ..။
ေမတၱာအေရာင္ေတြ ၾကီးစုိး
ကဗ်ာဆရာျဖစ္မွာ စိုးတဲ႔အေဖ
ကြ်န္ေတာ္႔ကို ရိကၡာျဖတ္ေတာ႔
သေျပနဲ႔ ခ်ယ္ရီ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ နာရီျဖစ္ခဲ႔တယ္..။
ကာရန္နဲ႔ကဗ်ာ ရင္မွာထိုးသိပ္
တရိပ္ရိပ္ ရြက္လႊင္႔ရင္း
အလင္းစက္ တ၀က္တပ်က္မိုး
ျခင္ေတြရဲ႕ ကၾကိဳးညိလို႔
ဒုကၡနဲ႔ အတိျပီးတဲ႔ညေတြ
အေဆာင္သူေတြ လက္ဖက္နဲ႔
အသက္ဆက္ခဲ႔တယ္..။
ကဗ်ာသမားရဲ႕ ဘ၀လမ္း
ပ်ံသန္းရတာ ၾကမ္းလြန္းပါတယ္အေဖ..။
ရင္နဲ႔ရင္းျပီး အသက္သြင္းခဲ႔တဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ အျပစ္မဲ႔ကဗ်ာေတြ
တစ္ခါတစ္ေလမွာ မိတ္ကပ္လိမ္းက်ံ သိမ္းပိုက္ခံရတဲ႔အခါ
ေၾကကြဲမႈ ေခ်ာ္ရည္ပူေတြအျဖစ္
ေဒါသေတြ မီးေတာင္လိုေပါက္ကြဲေပမယ္႔
အံခဲရံုဘဲ တတ္ႏိုင္ခဲ႔တယ္ေလ..။
ဥယ်ာဥ္မႈး ကြ်န္ေတာ္႔လက္နဲ႔ အသက္ဆက္တဲ႔ပန္းကေလး
အိပ္ေဆးေတြ ေကြ်းခဲ႔ၾကေလေတာ႔
နာက်ည္းခ်က္ အပိုင္းအစနဲ႔
ေဆာက္တည္ရာမဲ႔တဲ႔ မုန္တိုင္း
ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္တံတိုင္းေတြလည္း
က်ိဳးပ်က္ေစခဲ႔ရတယ္..။
အယက္အကန္ခံလို႔ အံခဲမယ္႔ေဗဒါလို
စိတ္ဓါတ္ကိုအားတင္း ရဲရင္႔ျခင္းနဲ႔ ေနပါလည္း
ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲ ျမတ္ႏိုးတဲ႔ ကဗ်ာပန္းေတြ
ွႏြမ္းလ်လို႔ ေက်ခဲ႔တယ္ အေဖ..။
အေဖ အတန္တန္ရိုက္ခ်ိဳးလို႔ မက်ိဳးခဲ႔တဲ႔ဗီဇ
အေဖ အမ်ိဳးမ်ိဳးနားခ် တားမရတဲ႔ ကဗ်ာသည္ဘ၀
ဒဏ္ရာေတြစရခဲ႔တာ အဲ..ဒီ႔..က..ေန..ပါ အေဖ..။
ကြ်န္ေတာ့္ မာနမိုးတိမ္ေတြ
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ရြာခ်ေကာင္းပါရဲ့
အဲဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
တစ္ရက္ၿပီး..တစ္ရက္ရင့္ေရာ္
တစ္ရြက္ၿပီး..တစ္ရြက္ေႀကြလြင့္
တစ္ခက္ၿပီး..တစ္ခက္က်ိဳးက်
အေဖပ်ိဳးမရခဲ့တဲ့ ေကင္းကင္ဟာ
ၿပန္က်မိုးေလးတစ္စက္မွ
အေဖ့ အတြက္ မရြာခ်နိုင္ခဲ႔ဘူးေနာ္..၊၊
ဒီဇင္ဘာ ေနာက္ဆံုးရက္
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြႏႈတ္ဆက္ ခဲ႔တဲ႔အေဖ
ထြက္သက္ေတြ ေၾကြလုဆဲဆဲ
ႏွင္းသဲသဲမွာ ကြ်န္ေတာ္႔ကဗ်ာေလးထဲက
တစ္ပိုင္းတစ္စစာသား အေဖရြတ္ျပသြားခဲ႔တာ
အေ၀းေရာက္ေနတဲ႔သား ယူၾကံဳးမရျခင္းေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
ေတာက္ပခြင္႔ မရွိတဲ႔ၾကယ္တလံုးလိုဘဲ
က်ရံႈးခဲ႔တယ္ အေဖ..။
" ဟစ္တလာကို မယူနဲ႔ အႏုျမဴဗံုးကို မေမြးနဲ႔ "
ေတာင္တန္းေတြ ေရတံခြန္အျဖစ္နဲ႔
အေရာင္မဲ႔ေသြးေတြ အန္ခ်ေနသမွ်
ေကာင္ကင္ၾကီး မိုးစက္ေတြအျဖစ္
ရိႈက္ၾကီးတငင္ ငိုေၾကြးေနသမွ်
ကဗ်ာသည္ဘ၀ကို ကာရံစားျပီး
ၾကီးျပင္းရပ္တည္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္
အေဖ႔အေပၚ လံုးလံုးမတရားခဲ႔ဘူးေနာ္..။
အေဖ႔အိပ္မက္ ရိတ္ျဖတ္ခဲ႔တဲ႔သား
အေဖလိုခ်င္တဲ႔ပံုစံ ေျခစံုကန္တဲ႔သား
အေဖေရးခ်င္တဲ႔သမိုင္း ေက်ာခိုင္းခဲ႔တဲ႔သား
အေဖ႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေပ်ာ္လြင္႔ပ်က္ေစတဲ႔သား
ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုနဲ႔ ေရွ႕တန္းထြက္ခဲ႔တဲ႔သား
တကယ္႔ဇာတ္၀င္ခန္းေတြမွာေတာ႔
ျဖစ္ေလွ်ာက္ခန္းေလာက္သာ ပါခဲ႔ရတယ္ အေဖ..။
အေဖရယ္...
အေဖစီးဆင္းခဲ႔တဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းျမစ္ေတြမွာ
ေခ်ာက္တစ္ခုလို ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ကြ်န္ေတာ္
အခုေတာ႔ေလ
ျပိဳက်စရာမက်န္ေတာ႔ေလာက္တဲ႔ ကမ္းပါးတစ္ခုလို
ကြ်န္ေတာ္႔ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္ ျဖိဳခ်ျပီး
ကြ်န္ေတာ္ျမတ္ႏိုးခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာသည္ဘ၀
ကြ်န္ေတာ္႔ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ေမြ႕ခ်ျပီး
ကံၾကမၼာကန္းရိုးတန္းေပၚမွာ ျမဳပ္ႏွံခဲ႔လိုက္တာ
ေက်နပ္ပါ အေဖ.....။
" ေကာင္းလိုက္တဲ႔ ကဗ်ာေလး ကိုမိုးျမင္႔ရာ။ ဖတ္ျပီးေတာ႔ ရင္ထဲတစ္မ်ိဳးတစ္မည္ၾကီး ခံစားလိုက္ရတယ္ "
" ဟုတ္တယ္ကိုဒီပေရ ဒါေၾကာင္႔မို႔လည္း ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္တာေပါ႔ "
" ဟုတ္တယ္ ကိုမိုးျမင္႔ေရ ကြ်န္ေတာ္လည္း ျပန္ဘို႔သင္႔ျပီဗ်။ အိမ္ကလည္း ေမွ်ာ္ေနေလာက္ျပီ ။ေနာက္တစ္ခါ က်ေတာ႔မွ ဆက္ေျပာၾကတာေပါ႔ဗ်ာ။ အခုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း ျပန္လိုက္ဦးမယ္ ကိုမိုးျမင္႔ေရ ။ အခုလို ကဗ်ာေကာင္းေတြဖတ္ရတာ ေက်းဇူးတင္သဗ်ာ။ ကဲသြားျပီဗ်ိဳ႕ "
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
( ကိုလင္းဒီပေရ ေရးလိုက္ပါျပီဗ်ာ။ ေရးေပးတာေနာက္က်တဲ႔ အတြက္ခြင္႔လႊတ္ေစလိုပါသည္ခင္ဗ်ာ )
ပထမေတာ႔ မတက္ခ္ေတာ႔ဘူးလို႔ ေနမလို႔။ ဒါေပမယ္႔ စိတ္ကူးေျပာင္းျပီး တက္ခ္ပါမည္။ တက္မည္႔သူကေတာ႔ တူမ်ားရဲ႕ အရွင္ တူတို႔ရဲ႕ဘုရင္ ကိုဖိုးေမာင္(Happy Cloud) ပါ။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ညီမ ရႊန္းမီပါ။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ညီမ GREEN GIRL ပါ။ခင္တယ္ဆိုရင္ ေရးေပးၾကပါ။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://moemyinttane.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.