Thursday, January 29, 2009

[ခင္မင္းေဇာ္] 2 New Entries: အိမ္ေျခယာမဲ့ေ၀ဒနာ

အိမ္ေျခယာမဲ့ေ၀ဒနာ

ဒီေန႕ စေနေန႕ မုန္႕ဟင္းခါး ျဖစ္ျဖစ္၊ နန္းႀကီးသုပ္ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္စားမယ္လို႕
စဥ္းစားထားေသာ္ျငားလည္း…
မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ေတာင္ဘက္ ဖုတ္ဖရ နယ္ထဲက ၀ါးေတာ ဆိုတဲ့ ရြာကေလးက အိမ္ေတြကို ဖ်က္ခို္င္းတယ္ လူေတြ အဖမ္းခံမလား ထြက္သြားမလား ေျပာလို႕
အားလံုး ေတာထဲကို တိမ္းေရွာင္ပုန္းေနရတယ္တဲ့။
ဒီသတင္းၾကားလာေတာ့ သတင္းယူဖို႕သြားရင္း သူတုိ႕ကိုလဲ လိုတာေလးေတြ လႈမယ္ စိတ္ကူးၿပီး နီးစပ္ရာကို နည္းနည္းအလႈခံလို႕ ဒီေန႕ မနက္ ေစာေစာသြားျဖစ္လိုက္တယ္။

အဲဒီလို အဖ်က္ခံထားလိုက္ရတယ္
အဲဒီရြာေလးကို က်မနဲ႕ဘေလာ္ဂါ ဂ်စ္တူး ေရာက္သြားဖူးတယ္။ အိမ္တန္းေလးေတြ စီရီၿပီး သန္႕ရွင္းသပ္ရပ္ေနသလို ရြာထဲက ကုိယ့္ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ ေဖာ္ေရြမႈကလဲ က်မတုိ႕ကို ခင္မင္မႈတိုးေစခဲ့တဲ့ မွတ္မွတ္ရရရွိခဲ့ရတဲ့ ရြာကေလးပါ။ ၀ါးပင္ေတြရဲ႕ အရိပ္ေတြေအာက္မွာ သနပ္ခါးေဖြးေဖြးနဲ႕ ရြာသူေတြကို ညေနခင္းျမင္ခဲ့ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ခုထိ မွတ္မိေနဆဲပါ။
အခုလိုေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ယာယီတဲေလး ထုိးလို႕
တကယ္က ထုိင္းကို လာလုပ္တဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ေျမပိုင္ရွင္သူေဌးခြင့္ျပဳခ်က္နဲ ခုလို စုေပါင္းေနရင္း လူဦးေရက ၂ ရာေက်ာ္ ရွိလာတာရယ္။
သန္႕ရွင္းၿပီး စနစ္က်လွတဲ့ ဒီရြာေလးမွာ အန္ဂ်ီအိုေတြက ေဆးခန္း စာၾကည့္တုိက္ ေရေပးေ၀ေရး စနစ္တက် ၊ ယင္လံုအိမ္သာ ေတြနဲ႕မို႕ အိမ္ေျခက တုိးတုိးလာေနတာမွာ ျမန္မာရြာႀကီးႀကီးတခု ျဖစ္လာႏုိင္တာေတြရယ္ ေၾကာင့္ အလုပ္သမားလက္မွတ္မရွိသူေတြ ေနထိုင္ခြင့္မေပးေတာ့တာကေန စတာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အေၾကာင္းရင္းေသခ်ာ ကို ဘယ္သူကမွမသိပါဘူး။
ညဖက္ႀကီးလာၿပီး ဖယ္ေပးမလား အဖမ္းခံမလားေျပာလို႕ လက္မွတ္ရွိသူေရာ မရွိသူေတြပါ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကရတာကိုး။ လက္မွတ္ရွိသူေတြကေရာ ဘာလို႕ ထြက္ေျပးရတာတုန္းဆိုေတာ့ မသိပါဘူး အမရယ္ ။ ဒီလိုပဲ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ထြက္ေျပးခဲ့တာပါပဲတဲ့။ က်မတို႕ ႏိုင္ငံသားေတြမွာလဲ အေၾကာက္တရားက ေတာ္ေတာ္စြဲျမဲေနတာပဲေနာ္။
သူတုိ႕ကို ျမင္တဲအခါမွာ ေဒါသထြက္တာေရာ စိတ္မေကာင္းတာေရာ ေပါင္းၿပီးခံစားရတယ္။
ကိုယ့္မိခင္ႏုိင္ငံက မေကာင္းေတာ့ အားလံုး ဒုကၡလာခံေနရပါလားလို႕ ခံစားရတာပါ။
က်မကေတာ့ ထုိင္းအာဏာပိုင္ေတြကိုလဲ အျပစ္မတင္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
သူတုိ႕ကလဲ သူတုိ႕ရဲ႕ ေဒသ လံုၿခံဳေရးကို ကာကြယ္ခ်င္ပါလိမ့္မယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရင္းစစ္ရင္ေတာ့ အမိေျမမွာ ေနခြင့္မသာေအာင္ ဖိႏွိပ္မႈေတြ က်ပ္တည္းလြန္းမႈေတြကေန ဒီလုိ တပါးႏုိင္ငံမွာ ခုလို ေအာက္က်ေနာက္က် ေန ေနရတဲ့အျဖစ္ကို ေရာက္ေစခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။
ဒီဘက္ကို ေရာက္လာသူအမ်ားစုက ေတာသူေတာင္သားေတြေလ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲမွာတုန္းကလဲ လုပ္အားေပးေဟ့ ဆုိလဲ သူတို႕၊ ကင္းေစာင့္ဖို႕ ဆိုလဲ သူတုိ႕၊ ေပၚတာဆိုလဲ သူတုိ႕ … ဒီေတာ့ လြတ္ရာကၽြတ္ရာ အျဖစ္ေျပးခဲ့ေပမယ့္လဲ အခုက်ေတာ့ ေတာထဲေတာင္ထဲ ျခင္ကိုက္ ျဖဳတ္ကိုက္ ၊ ဒီႏွစ္ ပိုလာတဲ့အေအးထဲမွာ အိမ္ေျခယာမဲ့ဘ၀နဲ႕..
က်မေတာ့ ျမင္ကြင္းေတြ ၾကည့္ရင္း ဒင္းတို႕လူရမး္ကား လူဆိုးဗိုလ္ အုပ္စုကိုပဲ အေသသတ္ခ်င္ေတာ့တယ္….။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ၿပီ။

ေအာ္စလိုကေန ဘန္ေကာက္။
ဘန္ေကာက္ကေန ခ်င္းမုိင္။
ခ်င္းမုိင္ကေန ကိုယ့္ေနအိမ္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညေန ၆ နာရီ။
ကုိယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာျပန္ေရာက္ ေရာက္ခ်င္း ပထမဆံုး ဘာမွမလုပ္ႏုိင္ေသးခင္
သားသား မားမားကို သတိမရဘူးလား ေမးလိုက္ေတာ့ ရေတာ့ ရတယ္ ဒါေပမယ့္ သားေပ်ာ္တယ္ဟ တဲ့။
ဒင္းက အေမမရွိေတာ့ အေမ့ကြန္ပ်ဴတာကို ဂိမ္းေဆာ့ရင္း ေကာင္းေကာင္းသမထားတာကိုး။ လြမ္းရက်ိဳးနပ္ပါရဲ႕။ ၀တုတ္ပါးေဖာင္း ေနတာပဲ သားက အေမကို လြမ္းေနပံု။

ဒါနဲ႕ ကိုယ့္ပီေအကို ေမးရတယ္ အိမ္မွာ ဘာဟင္းခ်က္ထားသလဲ လို႕။ ေမးလ္ထဲမွာ ျပန္လာရင္ သီးစံုပဲကုလားဟင္း စားခ်င္လိုက္တာ လို႕ ေျပာထားဘူးတာကိုး။ ခ်က္မ်ားထားမလား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ေမးလိုက္ေတာ့ ဘာမွမခ်က္ထားဘူးတဲ့။ ညေစ်းမွာ သြားစားမယ္ေလ ႀကိဳက္တာစား ၊ ဖတ္ထုိင္း( ထုိင္းကြတ္တီယိုေခါက္ဆြဲေၾကာ္) စားမယ္ဆို သြားမယ္ေလတဲ့။ (ကဗ်ာမဆန္လိုက္ပံုမ်ား) ။ ဒါေပမယ့္ သီးစံုပဲကုလားဟင္းခ်က္ဖုိ႕ ဒန္႕သလြန္သီး၊ ပဲသီး၊ ခရမး္သီး၊ ရံုးပတီသီး အစံုအလင္၀ယ္ေပးထားတယ္ တဲ့။( ေအာ္ အလိုက္သိတယ္ေပါ့ေလ…)

ဒါနဲ႕ အဲဒီညကို မဲေဆာက္ညေစ်းမွာ စားေသာက္ရင္း ၿပီးလိုက္ရတယ္။
ေနာက္ေန႕မနက္ အိမ္ကို ေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေၾကာင္မရွိ ၾကြက္ထ ဆိုသလို ၾကြက္ေတြ ေတြ႕ေနရတယ္။ အိမ္ကလဲ ရႈပ္ေနတာပဲ။ ဒါေတာင္ ျပန္လာေတာ့မယ္ ဆုိလို႕ အိမ္ကို ေခၚရွင္းထားေသးသတဲ့။ အိမ္ရွင္းဖုိ႕ မလုပ္ေသးခင္ ကိုယ့္အလုပ္က ဖုန္း၀င္လာတယ္။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ိဳးသားေကာင္စီက အလုပ္အမႈေဆာင္အစည္းအေ၀းေလး အင္တာဗ်ဴး ရိုက္ေပးပါဦးတဲ့။ အင္း သူ႕ဆန္စားရဲရမွာကိုး။ သြားရိုက္ေပးဖို႕ ဖုန္းခ်ိန္းေတာ့ ေမးခြန္းေတြ ေပးထားဦးဟ ၊ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႕ ဆုိေတာ့ သူတို႕နဲ႕ ဘယ္လုိေျဖရမယ္ တုိင္ပင္ရဦးမယ္တဲ့။ ဟုတ္ၿပီ ဒါဆို ဒီလိုဒီလိုေတြေမးမယ္ ၊ ဘယ္အခ်ိန္လာရမလဲ ေနာက္တနာရီမွာ လာတဲ့။

အိုေက.. ၾကားခ်ိန္ေလးမွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလူမႈေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕(SAW) ရဲ႕ လူကုန္ကူးျခင္းခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႕ ကေလးေတြအတြက္ ေဂဟာအသစ္ဖြင့္ပြဲသတင္း သြားရိုက္၊ ေနာက္ အဲဒီကေန တဆက္တည္း NCUB ရံုးကို သြားရိုက္ ၿပီး အက္ဒစ္လုပ္ ေအာ္စလို တုိက္ရုိက္ေမးပံုစံ ေမးခြန္းေတြ ေရးေပး၊ ဆာဗာေပၚတင္ေပး၊ SAW သတင္း တပုဒ္အၿပီးလုပ္ ဆာဗာေပၚတင္ေပး။ ညေနျဖစ္သြားေရာ။ အိမ္ကို ျပန္လာၿပီး အိမ္ရွင္း။ အခု ၾကြက္ေတြမလာေတာ့ ပီေအက က်မကို နင္က ေၾကာင္ဓါတ္ရွိတယ္ ထင္တယ္ နင္လဲ ျပန္လာေရာ ၾကြက္လဲ မလာေတာ့ဘူးတဲ့ ေျပာပံုက။ အိမ္မွာ ရႈပ္ေနလို႕ ၾကြက္လာတာကို ၀န္မခံခ်င္ဘူး။

အမ္မေလး အိမ္ရွင္းေနရတာနဲ႕ ၊ လူႀကံဳေတြကို ပစၥည္းလာယူဖို႕ စာရင္းစာရြက္တရြက္နဲ႕ ဖုန္းေခၚလိုက္ ေပးလိုက္ လုပ္ေနရတာနဲ႕။ တေန႕က ဘယ္လိုကုန္သြားတယ္မသိ။ သီးစံုပဲကုလားဟင္းလဲ ဘယ္လိုမွ မစားရေသး။ ေရခဲေသတၱာထဲ ရွိေနတဲ့ ပုဇြန္ခ်ဥ္ထုပ္ကို သုတ္ၿပီး ပန္းေဂၚဖီေၾကာ္နဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားလိုက္ရျပန္တယ္ ။

ေနာက္တရက္..
စားခ်င္တာေတြ စားရမယ္ မထင္နဲ႕ဦး။ ရံုးခ်ဳပ္က အမိန္႕ေတာ္လာတယ္။
ဂ်ာမဏီမွာ ရိုက္ခဲ့တဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြ အၿပီးလုပ္ပို႕ပါတဲ့။
အက္ဒစ္လုပ္ရပါေတာ့တယ္။ ဟူးးးးးးးး

ဒါေပမယ့္ သီးစံုပဲကုလားဟင္းနဲ႕ ငါးခူေၾကာ္ တရက္။
၀က္သား ၊မွ်စ္၊ခ်ဥ္ေပါင္ အရည္ေသာက္ နဲ႕၀က္သားကို အေၾကာ္မႈန္႕လူးၿပီးေၾကာ္တာေလးနဲ႕ တရက္…. ကိုအေသအခ်ာ ခ်က္စားၿပီးပါေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးရင္းးးးး
ခရီးသြားအေတြ႕အႀကံဳေလးေတြကို ေ၀မွ်ပါဦးမယ္လို႕။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္

You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://khinminzaw.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.