ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႔ အလကၤာ
တစ္ခ်ိဳ႕က အခ်စ္ဆိုတာ ရယူပိုင္ဆုိင္ျခင္းလုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ေပးဆပ္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္တာမ်ိဳးမွ အခ်စ္စစ္ အခ်စ္မွန္တဲ႔။ တကယ္တမ္းေတာ႔ အခ်စ္ကို ခံစားတဲ႔သူရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားေပၚ မူတည္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာေနၾကတာ ျဖစ္မွာပါ။ အခ်စ္ဆုိတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလုိ႔ ဘယ္သူမွ တိတိက်က် ေဖာ္ျပႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ သူမအတြက္ေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ေနရျခင္းသက္သက္ပါပဲ။ ကုိ႔ကို ခ်စ္ေနခြင္႔ရျခင္း တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ သူမအတြက္ ျပည္႔စံုေနပါၿပီ။ ခ်စ္သူကုိ႔ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ရရင္ အတုိင္းအဆမဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မွာ ေသခ်ာေပမယ္႔ ဖူးစာမပါလို႔ ေ၀းသြားၾကမယ္ဆုိရင္လဲ ကို႔အေပၚထားတဲ႔ သူမရဲ႕အခ်စ္ေတြကေတာ႔ မေျပာင္းမလဲ ထာ၀ရ တည္ၿမဲေနမွာပါ။ တကယ္လုိ႔ ကို႔ဘ၀မွာ သူမထက္ ပိုခ်စ္ရမယ္႔သူေတြ႔လို႔ ထားခဲ႔မယ္ဆုိရင္လဲ ေနာက္ခ်န္ေနရစ္ခဲ႔ဖို႔ ၀န္ေလးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ တကယ္လုိ႔.. ဆုိတဲ႔ အေတြးကို ေတြးမိလုိက္တုိ္င္း ရင္ထဲမွာ စူးနစ္သြားတတ္ၿမဲပါပဲ။
သူမရဲ႕ တစ္ေန႔တာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကို႔ကို လြမ္းဆြတ္သတိရျခင္းေတြထဲမွာ နစ္ေမ်ာေပ်ာ္၀င္ေနတတ္ပါတယ္။ အလုပ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အာရံုစိုက္ထားေပမယ္႔ ကုိ႔ဆီကို မၾကာခဏ ပ်ံ႕လြင္႔သြားတတ္တဲ႔ စိတ္ကိုေတာ႔ သူမ ဘယ္လုိမွ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရပါဘူး။ သူမသတိရသလို ကိုကေရာ သူမကို သတိရေနပါ႔မလား။
အစ္ကိုေတြ ေမာင္ေတြနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာခဲ႔တဲ႔ သူမအေနနဲ႔ အာရံု၀င္စားစရာ ေျမာက္ျမားစြာရွိတတ္တဲ႔ ေယာက္်ားေလးေတြရဲ႕ သဘာ၀ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိေနပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔လဲ အမ်ားႀကီး မေမွ်ာ္လင္႔ထားပါဘူး။ တစ္ေန႔တာရဲ႕ အခ်ိန္ကာလ အပိုင္းအစေလးတစ္ခုစာေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲ တုိက္ဆုိင္မႈတစ္ခုခု ရွိတဲ႔အခါမ်ိဳးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမကို သတိရမယ္ဆုိရင္ ေက်နပ္ပါၿပီ။ သူမလုိမ်ိဳး အလြမ္းေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနတာမ်ိဳးေတာ႔ ကို႔ကို မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ လြမ္းရတာ စိတ္ပင္ပန္းတယ္ မဟုတ္လား။
အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို စကားလံုးေတြနဲ႔ စီကာပတ္ကံုး ဖြဲ႔ႏြဲ႔မေျပာျပတတ္တဲ႔ ပင္ကိုယ္စရိုက္သဘာ၀ေၾကာင္႔ သူမရင္ထဲက ခ်စ္ျခင္းေတြကို ကိုတစ္ေယာက္ ႏွလံုးသားနဲ႔ နားလည္ခံစားေပးတတ္မွသာ ျမင္ေတြ႔ႏုိင္မွာပါ။ တကယ္လို႔ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ သူမအခ်စ္ေတြကို အျပည္႔အ၀ မခံစားမိေသးဘူးဆုိရင္လဲ ေန႔ရက္အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် သိလာလိမ္႔မယ္လို႔ ယံုထားတယ္။ ကို ခြင္႔ျပဳေနသေရြ႕ ကို႔ေဘးမွာ ရွိေနေပးဖို႔ သူမဘက္က အခိုင္အမာ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသားပါ။ ဘ၀မွာ ႀကံဳေတြ႔ရမယ္႔ ေလာကဓံ အလွည္႔အေျပာင္းေတြကို ကိုနဲ႔အတူ ရင္ဆုိင္ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ခြန္အားေတြ ေမြးထားၿပီးသားပါ။ ကုိ႔အၿပံဳးတစ္ခ်က္က သူမအတြက္ အင္အားအသစ္ေတြ တုိးေစပါတယ္။ ကို႔အၾကည္႔ေတြေအာက္မွာ သူမရဲ႕ေန႔ရက္ေတြ ေရႊေရာင္ေတာက္ပလာခဲ႔ရတာပါ။
ဒီလုိ ေရႊေရာင္ေန႔ရက္ေတြကို ထာ၀ရ ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ရမယ္ဆုိရင္ေတာ႔ သူမ အရမ္းကံေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာရမွာပါ။ ကို႔မ်က္ႏွာေလးကို ေငးေမာၾကည္႔ေနခြင္႔၊ ကို႔စကားသံေလးေတြ ၾကားေနခြင္႔၊ ကို႔အၿပံဳးေလးကို ျမင္ေနခြင္႔ေတြ ရေနသေရြ႕ဘယ္ေလာက္ပဲ ခက္ခဲပင္ပန္းပါေစ.. သံသရာကို မေၾကာက္ရြံ႕ဘဲ ဘ၀ဆိုတာႀကီးကို ဖက္တြယ္ထားမိဦးမွာပါ။ မိုက္မဲတယ္လို႔ ဆုိခ်င္ဆို.. ဓါးသြားေပၚက ပ်ားရည္စက္ရဲ႕ ခ်ိဳၿမိန္မႈကို သူမ တရႈိက္ရႈိက္မက္မက္ ခံစားေနမိဦးမွာပါပဲ။
လွဴဒါန္းႏုိင္ၾကရန္ ေဆာ္ၾသလုိက္သည္
၂၀၀၈ ခုနစ္ ခရစၥမတ္ေန႔ က ဘလာေဂါက္တုိ႔ ဦးစီးၿပီး လုပ္တဲ့ My Web MyStyle ပြဲေလးမွာ ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒကို စၿပီး ခင္မင္ခဲ့ရပါတယ္။ စကားလက္စံုက်ရင္း ဦးဇင္းရဲ႕ ပညာဒါန အလွဴေတြအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။က်ေနာ့အေနနဲ႔ ေလးစားမိတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အားက်မိတာက တစ္ေၾကာင္း၊ကူညီေပးခ်င္တာက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ က်ေနာ္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ အမ်ားအေနနဲ႔မုဒိတာ ပြားႏုိင္သလို၊ တတ္စြမ္းသေလာက္ ဝုိင္းဝန္းေဖးမေပးဖို႔ကုသုိလ္ယူရန္ လက္တို႔လိုက္ရပါတယ္။
ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သာသနာအထြန္းကားဆံုးၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ သီတင္းသံုးပါတယ္။စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သာသနာ အႏြယ္ဝင္ သံဃာေတာ္အမ်ားဆံုး သီတင္းသံုးတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ဆိုတာလည္း လူတုိင္း သိမွာပါ။စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ ဆိုရင္ သံဃာေတာ္၊ သီလရွင္ေတြ အတြက္ ပရိယတ္အျဖစ္ဗုဒၶစာေပ သင္ၾကားရာ တကၠသိုလ္၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြ အမ်ားဆံုး ရွိတဲ့ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္သလိုပဲ ပဋိပတ္အျဖစ္ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ရာ ရိပ္သာ၊တရားစခန္း အမ်ားဆံုး ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပ အဓိကျဖန္႔ခ်ီရာ ေဒသလည္း ျဖစ္တဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ကို အနယ္နယ္ အရပ္ကသံဃာေတာ္ေတြ
အေနနဲ႔ လက္လြတ္မခံဘဲ လာေရာက္ ဆည္းပူးၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္းသာသနာႏြယ္ဝင္ အမ်ားစု မွီတင္းရာ ေဒသအျဖစ္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ ကမ႓ာမွာထင္ရွားတာ လူတိုင္း သိၿပီးသားပါ။
၂၁ ရာစုမွာ လူသားအျဖစ္နဲ႔ အသက္ရွင္တဲ့ လူေတြအတြက္ ကြန္ျပဴတာ၊ အင္တာနက္ဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုလို မရွိမျဖစ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။သံဃာေတာ္ေတြ အတြက္လည္း ခၽြင္းခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ သာသနာ ျပန္႔ပြားဖို႔ႀကိဳးပမ္းတဲ့ အခါမွာ ဟုိး ေခတ္ဦးပိုင္းက သံဃာေတာ္ေတြ သက္ဆုိင္ရာ ေဒသတစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္ ႂကြေရာက္ၿပီး သာသနာျပဳရပါတယ္။ ဒီထက္လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းလာတဲ့အခါမွာ စာေပေတြ ေရးသား ျဖန္႔ေဝၿပီးသာသနာျပဳပါတယ္။ နည္းပညာ တိုးတက္လာေတာ့ ေလလႈိင္းေပၚကေန ၿဂိဳလ္တု၊ တီဗီ၊ေရဒီယို ကတဆင့္ တရားေတာ္ေတြ ထုတ္လႊင့္ၿပီး သာသနာ ျပဳႏုိင္ခဲ့တယ္။ အခုအင္တာနက္ ေခတ္ ေရာက္လာေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ သာသနာေတာ္ျပန္႔ပြားဖို႔၊ တည္တန္႔ဖို႔ အြန္လိုင္းကို အသံုးခ်ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ အေတာ္ေလးကို အားနည္းေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ အင္တာနက္နဲ႔အထိအေတြ႕ မေျပာပါနဲ႔ ကြန္ျပဴတာကို ထိေတြ႕ဖို႔ဆိုတာေတာင္ အေတာ္ေလးခက္ေနပါေသးတယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ ျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ မႏၲေလးမွာေတာင္
ခက္ခဲေနတာပါ။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဆိုရင္ေတာ့ ေတြးၾကည့္စရာေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီေခတ္ရဲ႕ေရစီးနဲ႔အခက္အခဲကိုသိတဲ့အျပင္ကူညီေျဖရွင္းဖို႔တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္ကႀကိဳးစားအားထုတ္ေနသူကေတာ့ ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒပါ။ဦးဇင္းက စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နဲ႔ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ တစ္လွည့္စီကြန္ျပဴတာပညာရပ္ေတြကို သူ တတ္သေလာက္ ပညာဒါနအေနနဲ႔ ျဖန္႔ေဝေပးေနတာပါ။မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ ေစတနာအလွဴရွင္ေၾကာင့္ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ အြန္လိုင္းသင္ၾကားခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ မန္းက အင္တာနက္ ကေဖးတစ္ဆိုင္က ဦးဇင္းကိုသင္ၾကားဖုိ႔ လွဴဒါန္းတာေၾကာင့္ မန္းက သံဃာေတာ္တခ်ဳိ႕ကို ပညာဒါနအေနနဲ႔အင္တာနက္သင္တန္းအျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးစစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာလည္း သင္တန္းခန္းမတစ္ေဆာင္ အေနနဲ႔ သီးသန္႔ လုပ္ထားၿပီး
ကြန္ျပဴတာအေၾကာင္းကို သင္တန္းအေနနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြအတြက္ ပညာဒါန ေဝမွ်ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ သင္တန္းခန္းမရဲ႕ ၾကမ္းျပင္ကိုလည္း ညီလင္းဆက္ရဲ႕အကူအညီနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားမွ လွဴဒါန္းေငြေၾကာင့္ မၾကာခင္က ၾကမ္းခင္းထားပါၿပီ။သင္တန္းမွာ ကြန္ျပဴတာ (၆) လံုးပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ကြန္ျပဴတာေျခာက္လံုးနဲ႔ပဲ အခု သင္တန္းသစ္တစ္ခု စတင္ဖို႔ ၾကံေဆာင္ေနတယ္လို႔ ဦးဇင္းကမိန္႔ပါတယ္။
သင္တန္းသစ္စမယ္လို႔ သတင္းရတာနဲ႔ စစ္ကုိင္းၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ ကြန္ျပဴတာနည္းပညာ ငတ္မြတ္သူ၊ အင္တာနက္ ငတ္မြတ္သူေတြ ဝိုင္းၿပီး စာရင္း ေပးလိုက္တာေၾကျငာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ေလွ်ာက္လႊာတင္သူ ၅၀ ေက်ာ္သြားလို႔
ရပ္ဆိုင္းထားရပါတယ္။ ရပ္ဆိုင္းထားဆို ကြန္ျပဴတာက (၆) လံုးတည္းရွိတာဆိုေတာ့ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါတဲ့ ဦးဇင္းရဲ႕ ခံစားခ်က္ကိုကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးစစ္ကိုင္းၿမိဳ႕အေနနဲ႔လွ်ပ္စစ္မီးေကာင္းေကာင္းရဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ လွ်ပ္စစ္မီး အခ်ိန္မ်ားမ်ားရဖို႔ေတာင္ဆုေတာင္းဖို႔မလြယ္ပါ။ဒါေၾကာင့္ကြန္ျပဴတာရဲ႕အသက္ျဖစ္တဲ့
လွ်ပ္စစ္မီးက ရွိဖို႔ အေရးႀကီးေနျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းအေနနဲ႔လည္းမီးစက္ဝယ္ဖို႔ စိုင္းျပင္းေနရျပန္တယ္။ ပညာဒါန အလွဴလုပ္ဖို႔သင္ၾကားတယ္ဆိုေတာ့ ပစၥည္းပစၥယ ဝယ္ဖို႔ ေငြေၾကးဆိုတာ အလွဴရွင္ကိုပဲ အဓိကတည္မွီေနရေတာ့မွာပါ။ ဦးဇင္းကို ေမးၾကည့္ေတာ့ မီးစက္ဝယ္ဖို႔ က်ပ္ေငြ (၁၇)သိန္း ေလာက္ လ်ာထားရမယ္လို႔မိန္႔ပါတယ္။ေနာက္ၿပီးသင္တန္းအရွိန္ရဖို႔ကြန္ျပဴတာအလံုးေရမ်ားဖို႔ကလည္းအေရးႀကီးျပန္ေတာ့
ကြန္ျပဴတာအလွဴရွင္ကလည္း လိုအပ္ေနျပန္ပါတယ္။
ဒီအခက္အခဲေတြ ၾကားက ဘာကိုမွ မမႈဘဲ သူ႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေစတနာကိုအေကာင္အထည္ ေပၚဖို႔ပဲ အျမဲ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ဦးဇင္းရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ဇြဲကိုက်ေနာ္ မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။ အားက်တယ္လို႔လည္း ေျပာလို႔ရတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းရဲ႕ ပညာဒါန သင္တန္းေတြ အျမဲ အဓြန္႔ရွည္တည္တန္႔ေစႏိုင္ဖို႔ အလွဴရွင္ေတြ လိုအပ္ေနတာ အမွန္ပါ။ ျပည္တြင္းမွာ ရွိတဲ့သာမာန္ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေငြ တစ္ေသာင္း လွဴဖို႔ဆိုတာ အခက္အခဲရွိေပမယ္႔ျပည္ပေရာက္ေနသူေတြအတြက္အခက္အခဲသိပ္မရွိေလာက္လို႔အကူအညီေတာင္းလိုက္ရပါတယ္။ တကယ္လို႔ ျပည္တြင္းက လူေတြအေနနဲ႔လည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္တစ္ေထာင္ ႏွစ္ေထာင္ကအစ လွဴဒါန္းႏိုင္ပါတယ္။ဦးဇင္းဦးေကာဝိဒရဲ႕သင္တန္းေက်ာင္းအတြက္လက္တေလာလိုအပ္ေနတဲ့ပစၥည္းေတြကေတာ့
၁။ ကြန္ျပဴတာ (လက္ရွိ ေျခာက္လံုးသာ ရွိသည္)
၂။ သင္တန္းခန္းမ မ်က္ႏွာက်က္ (လံုးဝ မရွိေသးပါ)
၃။ ၾကမ္းခင္းအုတ္ခင္း (ခန္းမ အေရွ႕ပိုင္းကို ညီလင္းဆက္ကူညီေသာ အလွဴနဲ႔အုတ္ခင္းၿပီး)
၄။ ၁၀ ကီလိုဝပ္ထြက္ မီးစက္တစ္လံုး (မီးမရွိလွ်င္ လံုးဝ သင္မရပါ။ လက္ရွိ လွ်ပ္စစ္မီးမွာ ပ်က္တလွည့္ မလာတလွည့္)
၅။ နည္းပညာပိုင္း ဆိုင္ရာ ပညာဒါနသင္ၾကားေပးႏိုင္သူ(မန္းသို႔စစ္ကိုင္းတြင္သင္ၾကားေပးႏိုင္သူျဖစ္ရန္လိုသည္)
၆။ အင္တာနက္ သင္တန္း သင္ၾကားႏိုင္ရန္ အြန္လိုင္း သံုးစြဲခြင့္ (အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွ သူ႔ဆိုင္တြင္ သင္ၾကားႏိုင္ရန္ အခ်ိန္ပိုင္းလွဴဒါန္းထားသည္။ ထိုအလွဴရွင္ကဲ့သို႔ လွဴဒါန္းႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းမည္။
သုိ႔မဟုတ္ တစ္နာရီ သံုးစြဲခ ေလွ်ာ့ေစ်းျဖင့္ ညိႇႏႈိင္းေပးပါကလည္းအဆင္ေျပပါမည္။ သို႔မဟုတ္ပါက အလွဴေငြျဖင့္ အင္တာနက္ သံုးစြဲဖုိ႔စီမံရပါမည္)
၇။ ေရေအးစက္ (အင္မတန္ပူေသာ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕အတြက္ လိုပါသည္)
၈။ အလွဴေငြ (တျခား သင္တန္းအတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား စီမံေဆာင္ရြက္ရန္)
လွဴဒါန္းလိုသူမ်ား ဆက္သြယ္ရန္
၁။ ဦးေကာဝိဒ @mailto: kovida9@gmail.com
၂။ ပီေက @mailto: pikay@myanmarbloggers.org
၃။ ညီလင္းဆက္ @site: http://blog.nyilynnseck.com
၄။ မ်က္လံုး @mailto: thethtoo@gmail.com
၅။ မင္းယြန္းသစ္ @mailto: minnyoonthit@gmail.com
၆။ အ႐ုပ္ကေလး @mailto: idulize@gmail.com
ႏုိင္ငံျခားမွ လွဴဒါန္းလိုသူေတြအတြက္ PayPal ႏွင့္ UK Bank Accountႏွစ္မ်ဳိးစလံုးနဲ႔လွဴဒါန္းႏိုင္ပါတယ္။ ဦးဇင္းဦးေကာဝိဒရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ဂ္ကိုလည္း သြားေရာက္ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ ဦးဇင္း ဘေလာ့ဂ္မွာ
က်ေနာ္ အေပၚမွာတင္ျပခဲ့တဲ့ ဦးဇင္းရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ဓါတ္ပံုနဲ႔တကြအေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။က်ေနာ္အေနနဲ႔ ေတာင္းဆိုခ်င္တာက အလွဴေငြမွ မဟုတ္ဘဲ ကူညီတဲ့အေနနဲ႔ဒီပို႔စ္ေလးကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျဖန္႔ေဝေပးေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီပုိ႔စ္ေလးကို ဖတ္မိတဲ႔သူတိုင္း တတ္ႏုိင္သမွ် လွဴဒါန္းႏုိင္ၾကေစရန ္ရည္ရြယ္ၿပီး ကိုပီေက႔ဆီမွတဆင္႔ ကူးယူေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။
ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ အေတြးမ်ား
ခႏၶာကိုယ္ထဲကို စိမ္႔၀င္လာတဲ႔ အေအးဓါတ္ေၾကာင္႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာကေန ရုတ္တရက္ လန္႔ႏုိးသြားတယ္။ မ်က္စိဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ အခန္းတစ္ခုလံုး ေမွာင္မည္းေနေသးတာေၾကာင္႔ မနက္ ၅ နာရီေတာင္ မထိုးေသးဘူးလို႔ သိလိုက္ပါတယ္။ ဒီေန႔ မီးက မနက္ ၅ နာရီကေန ၁၁ နာရီအထိ လာမယ္႔အလွည္႔ေလ။ ဒါေပမယ္႔ လာမယ္႔အခ်ိန္လဲ ပ်က္ေနတတ္တဲ႔ ကိုေရႊမီးရဲ႕အက်င္႔ကို သိလို႔ ပိုေသခ်ာေအာင္ နာရီၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ၄ နာရီခြဲေက်ာ္ရံုေလး ရွိပါေသးတယ္။ ခါတုိင္း ဒီအခ်ိန္မ်ိဳး မႏုိးတတ္ေပမယ္႔ ထူးထူးျခားျခား ေအးေနတဲ႔ ရန္ကုန္ေဆာင္းေၾကာင္႔ ျပန္အိပ္လို႔ မရေတာ႔ပါဘူး။ ရန္ကုန္မွာ ေဆာင္းပီပီသသ ေအးတာဆိုလုိ႔ ဒီမနက္ပဲ ရွိမယ္ထင္ပါရဲ႕…။
ဒီအခ်ိန္ဆို ၿမိဳ႕ဦးေစတီေလးမွာ ႏွင္းေတြေ၀ေနေတာ႔မယ္။ အိမ္ေရွ႕က ထား၀ယ္မႈိင္းပင္ေလးေတြမွာလဲ အပြင္႔ေလးေတြ ခိုတြဲေနေလာက္ၿပီေပါ႔။ ႏွင္းေတြ သိပ္သိပ္သည္းသည္းက်ေနတဲ႔ ေဆာင္းပံုရိပ္ေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိတဲ႔ခဏ ေလးျဖဴရဲ႕ သီခ်င္းတစ္ပိုင္းတစ္စ အေတြးထဲကို ေရာက္လာပါတယ္။ `အတိတ္ေတြက မႈန္၀ါးေပမယ္႔ ငါတုိ႔ႏွစ္ဦးဇာတ္လမ္းမွာ တခ်ိဳ႕ေနရာက…….´ ေတာ္ပါၿပီ.. အတိတ္ဆီ ပ်ံ႕လြင္႔ေနတဲ႔စိတ္ကို ျပန္ဆြဲေခၚလိုက္ေတာ႔ ဖ်တ္ခနဲ ေရာက္သြားမိတာက မေ၀းေသးတဲ႔ကာလတစ္ခုက စိမ္႔ေနေအာင္ေအးတဲ႔ ေဆာင္းမနက္ေတြဆီ…။ ေၾသာ္.. စိတ္.. စိတ္… သူသြားတဲ႔ေနာက္ကို လိုက္ေနရတာ ပင္ပန္းလိုက္ပါဘိ။
အလြမ္းဆီ ဦးတည္သြားေနတဲ႔ စိတ္ကို လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္ေတာ႔ မေန႔ညေနက ေမေမနဲ႔ ဘုရားသြားခဲ႔တာကို ျပန္ေတြးမိသြားတယ္။ မေန႔က ေဖေဖဆံုးတာ ငါးႏွစ္နဲ႔ေျခာက္လ ျပည္႔တယ္။ တခါတေလမွာ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ခဲသေလာက္ တခါတခါက်ျပန္ေတာ႔လဲ အားလံုးဟာ မေန႔တစ္ေန႔ကလိုပါပဲ။ အဂၤါေထာင္႔မွာ ဘုရားပန္းနဲ႔ ေရလွဴၿပီး ေဖေဖ႔အတြက္ အမွ်ေ၀ ဆုေတာင္းေပးတယ္။ တဆက္တည္းပဲ အဂၤါသား သူ႔အတြက္ပါ စိတ္ညစ္စရာေတြ ကင္းေ၀းပါေစလို႔ ထည္႔ဆုေတာင္းေပးမိတယ္။ ဒါနဲ႔ပါဆုိ ဒီလထဲမွာ ေမေမနဲ႔အတူ ဘုရားကို ႏွစ္ေခါက္ေရာက္ၿပီးသြားၿပီ။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ေမေမ႔ကို တတ္ႏုိင္သမွ် အခ်ိန္ပိုေပးမယ္လု႔ိ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ သားအမိႏွစ္ေယာက္ ဘုရားေပၚကေန ျပန္ဆင္းလာတဲ႔ ညေနေစာင္းေန၀င္ခ်ိန္ဟာ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးစရာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။
ဟုိေတြး ဒီေတြးနဲ႔ ေအးတဲ႔ဆီ စိတ္ျပန္ေရာက္သြားေတာ႔ ဟုိတစ္ရက္ညက `ယခုအခါ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔ေသာ ေႏြရာသီသို႔….´ ဆုိတာကို အေႏြးထည္ႀကီး၀တ္ၿပီး လိုက္ေအာ္ေနတာကို သတိရၿပီး ရီခ်င္မိတယ္။ ပြင္႔လင္းရာသီဆို ဟုတ္ေသး..။ အမ်ားျပည္သူပိုင္ လမ္းေတြေပၚမွာ ျခင္းခတ္ျခင္း၊ ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ စြန္လႊတ္ျခင္း၊ ဂစ္တာတီးျခင္း ျပဳလုပ္ရင္လဲ အေရးယူမယ္တဲ႔။ ကားေတြ စက္ဘီးေတြနဲ႔ ျခင္းခတ္တာ ေဘာလံုးကန္တာ အႏၱရာယ္ရွိတာေပါ႔။ စြန္လႊတ္တာက်ေတာ႔လဲ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ လည္ပင္း စြန္ႀကိဳးရွကုန္ႏုိင္တယ္ေလ။ ဂစ္တာတီးတာကေတာ႔ လမ္းသြားတဲ႔ မိန္းကေလးေတြကို အေႏွာင္႔အယွက္ျဖစ္မွာစုိးလုိ႔ ေနမွာပါ။
အိပ္ယာထဲမွာ ေကြးၿပီး ေတြးေနလိုက္တာ မီးလာတာေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။ မီးလာတုန္း ေရတင္ ဆိုတဲ႔ ေခတ္သစ္စကားပံုအတုိင္း လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္ဦးမွပါပဲ။ ဒါမွ ေသြးပူၿပီး အလုပ္သြားဖို႔ ေရခ်ိဳးရင္ အေနေတာ္ျဖစ္မွာ။ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ အေတြးေတြကိုေတာ႔ ဒီမွာပဲ လက္စသတ္လုိက္ေတာ႔မယ္။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://suthetlin.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.