ဆယ္လမြန္ငါးတို႕အျပန္
ညက ေရးလက္စ ေဆာင္းပါး တပုဒ္ကို ခုမနက္မ်ား လက္စသတ္နိုင္မလားလို႕..
မရေတာ့ဘူး ထင္တယ္။ ကြနျ္ပဴတာ မ်က္ႏွာျပင္ ေအာက္က 10: 25 am ဆိုတာက.. မ်က္စိထဲ ေရာက္ေရာက္ေနေတာ့..စာကို စိတ္မေရာက္နိုင္ေတာ့ပဲ..ေလာလို႕သာေနသည္။ ကဲ- မတတ္နိုင္..အတင္း အဆံုးသတ္လိုက္လို႕လည္း..ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ၾကီး ျဖစ္သြား ဦးမည္။ မုဒ္ကလည္း..ေလာေနတဲ့ စိတ္ထဲ ေရာက္ေနျပီ။
ဒီေန႕ ေန႕လည္ ၁ နာရီ အေရာက္ သြားရမည့္ အစီ အစဥ္က.. သူ႕ ရင္ကို ခုန္ေစဖို႕.. အေၾကာင္းအရာေတြက.. သိပ္ကို ခိုင္လံု ေနသည္။ တကယ္ေတာ့.. အဲဒီ အစီအစဥ္ေလးက..သူတို႕ဆင္ႏႊဲေပ်ာ္ရႊင္ရမည့္ အတိုင္းအဆၾကီး ရဲ႕ အပိုင္းအစေသးေသးေလး..တခုပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ ၁လေလာက္တည္းက.. သူတို႕အားလံုး ရဲ႕ ဘ၀ ေတြကို.. အၾကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲ ေစခဲ့သည့္..၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ အေျပာင္းအလဲ ၾကီး ထဲမွာ.. အားလံုး မ်က္ရည္လည္ရြဲ ေပ်ာ္ပြဲ ဆင္ခဲ့ ၾကျပီးျပီ မဟုတ္လား..။
ဟား..
ကြန္ျပဴတာကို ပိတ္ေအာင္ ေစာင့္ေနရင္း.. သူ႕အလုပ္ခန္းေလးကို ေက်နပ္စြာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ စားပြဲရဲ႕ ေရွ႕တူရွဳက..မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ျမင္ေနရတဲ့.. ျပတင္းေပါက္မွာ..ဘာခန္းဆီးစ မွ မရွိ။ အျပင္ဖက္ ျခံစည္းရိုးက.. တြဲလြဲက်ေနတဲ့ ေဂၚသဇင္ေတြ ကို.. တိတိပပ ..ေမႊးေမႊးျမျမကို ..ျမင္ေန..ခံစားေနရသည္။ သရက္ပင္ အိုၾကီးရဲ႕ အရိပ္ေအာက္က ျဖတ္ျပီး.. အခန္းထဲ ၀င္လာတဲ့..အလင္းေရာင္က.. မစူးလြန္း.. မေတာက္လြန္း။ ကံေကာင္းရင္..လိပ္ျပာေလးေတြ..စာဗူးေတာင္းေလး ေတြေတာင္..က်ီးက်ီးက်ီက်ီ..ရွိေနတတ္ေသးသည္။
မက်ဥ္းလြန္း မက်ယ္လြန္းတဲ့..စာၾကည့္ခန္း .. သို႕မဟုတ္.. စာေရးခန္းေလးထဲမွာက.. လက္ပ္ေတာ့ တင္ထားတဲ့..ကၽြန္းစားပြဲေလးရယ္..စားပြဲေဘးက..ပရင့္တာေလးတလံုးရယ္.. ေဘးနံရံမွာ ကပ္ထားတဲ့..ကမၻာျပားေျမပံု ၾကီးရယ္.. ေသာက္လက္စ ေကာ္ဖီခြက္ကေလးရယ္.. စားပြဲေပၚမွာ ပ်ံ႕က်ဲေနတဲ့.. ခဲတံ တေခ်ာင္း..ေဘာပင္ တေခ်ာင္း.. Thumb drive တခု .. hand cream တဗူး..ေနာက္ျပီး- ခၽြတ္ထားတဲ့..လက္ပတ္နာရီေလး..။
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရွိေနတာဆိုလို႕.. လက္ေဆာင္ရထားတဲ့..က်ိဳက္ထီးရိုးပံု ေက်ာက္စီ ပန္းခ်ီ ေသးေသးေလးရယ္.. ေနာက္..မိသားစု ပံုေလး ေတြ..ရယ္။ ထိုင္ခံုေဘးမွာ ယွဥ္ခ်ထားတဲ့..ေကာ္ဖီ စားပြဲပုေလးေပၚမွာက.. daily bread စာအုပ္တအုပ္နဲ႕.. Times မဂၢဇင္း တအုပ္ ၂အုပ္..။ အျမဲတမ္း ... ပို႕လို႕ ပက္လက္ ပြင့္ေနတတ္တဲ့..အဂၤလိပ္ - ျမန္မာ အဘိဓါန္ စာအုပ္ထူ ၾကီးက ေတာ့.. ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ။ မွန္တံခါး မတပ္ထားတဲ့..နံရံကပ္ စာအုပ္စင္ ေပၚက.စာအုပ္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့..အစီ အစဥ္ မက်ေသး။ မွန္တံခါးပါတဲ့..စာအုပ္ဗီရိုၾကီးေတြကို..မုန္းလို႕.. ရိုးရိုးစာအုပ္စင္ အပြင့္ေလးပဲ ထားေပမဲ့.. ဖုန္ မွန္မွန္ မသုတ္နုိင္ရင္ေတာ့.. မလြယ္လွ။ ေနရာ မက် ေသးတဲ့..စာအုပ္တခ်ိဳ႕က..ေအာက္ဖက္ ၾကမ္းျပင္က..စကၠဴဗံုးေတြထဲမွာ..ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္။ ဒါေတြ..ေသခ်ာ အုပ္စုခြဲ ဖို႕..စီဖို႕.. တရက္..အခ်ိန္ သပ္သပ္ ေပးရ ဦးမည္။
အခု ခ်ိန္မွာေတာ့..လုပ္စရာေတြက..သိပ္မ်ားေနသည္။ ေအာ- ဒီဖက္က..စကၠဴ ဗံုးေတြက.. ခုေန႕လည္ ယူသြားဖို႕.. သီးသန္႕ ဟာေတြ.. ။ စိတ္က..လွဳပ္ရွားေနတာနဲ႕..ေမ့ဦးေတာ့မယ္။
စိတ္သစ္ လူသစ္ အကုန္သစ္မယ္ဆိုျပီး ..အသစ္လဲထားတဲ့..ဆိုနီ လက္ပ္ေတာ့ အသစ္ ကေလးကို ..တယုတယ အဖံုး ပိတ္လိုက္ရင္း..ေက်နပ္ ပီတိ ေတြက..အျပံဳးၾကီးၾကီး တခု အျဖစ္ စာၾကည့္ခန္းေလးထဲကို.. လွ်ံက်သြားသည္။ ကဲ- ေနာက္မွ ဆက္ေက်နပ္...သြားဖို႕ လာဖို႕..ေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ရေတာ့မည္။
၁၁ ခြဲေလာက္က်ရင္..ပန္ဒိုရာ တို႕ လာေခၚမွာ။ သူတို႕ ..စလံုးကၽြန္းက..အုပ္စု တေန႕ကမွ..ေလယဥ္အျပည့္ ျပန္လာၾကတာ။ ခုရက္ထဲ..ေလယဥ္ေတြေတာင္..စီးေရျမွင့္ ဆြဲေပးေနသည္ဆိုပဲ။ ေကာင္းလိုက္တာ။
+++++
၁၇ ႏွစ္ေလာက္..ဒီဗီရို ေလးထဲမွာ..ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနခဲ့တဲ့..ပင္နီ ရင္ဖံုး အက်ီ ၤ ေလးကို ၀တ္ၾကည့္ေတာ့.. ၾကည့္ပါဦး..ကြက္တိ ျဖစ္ေနေသးသည္ ။ ေအးေလ..သူ လည္း..ဒီႏွစ္ေတြၾကားထဲမွာ..နုပ်ိဳမူေတြသာ.. ပါးလ်သြားေပမဲ့..ခႏၶာကိုယ္က.. ဘာမွ မွ သိပ္မေျပာင္းလဲသြားပဲ။ အညိဳ နု ရင့္ ၂ ေရာင္စပ္ ဗမာလံုျခည္ေလးကလည္း.. ခ်ည္သားအစစ္မို႕..၀တ္ရတာ..ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္..။ သူ ဒီလို၀တ္ ရင္..သိပ္မ်ား..အိုဗာ ျဖစ္ေနမလား မသိ။ သိဘူးကြာ..တတ္္နိုင္ဘူး- ၀တ္မွာပဲ။ ေတြးရင္း..ျပံဳးမိျပန္ျပီ။ ငယ္တုန္းက..ဒီလို ၀တ္ျပီး..မႏၱေလးေဆာင္မွာ အတန္းတက္တိုင္း..ျပံဳးမဲ့မဲ့ၾကီးနဲ႕..မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ့.. ဌါနမွဴး ဆရာခ်ိဳ ကိုေတာင္..သတိရသြားသည္။
ေဟာ- အိမ္ေရွ႕မွာ..ကားရပ္သံ။ ရင္ေတြခုန္လာျပန္ပီ။ ပန္ပန္႕ကို.. ဓါတ္ပံုထဲမွာသာ ျမင္ဖူးတာ။ အျပင္မွာ.. မေတြ႕ဖူးေသးဘူးေလ။
အား-- ကားေပၚက..ဆင္းလာၾကတဲ့.. သူေတြ.. မေမ..ညီမေလးစိုး.. ေဟာဒါ ပန္ဒိုရာပဲ..။ ဟိုပုဂၢိဳလ္က..ပီတိ ဆိုတာပဲျဖစ္မည္။ မေမတို႕ေျပာေျပာေနလို႕..သူမွန္းမိေနျပီ။ သူတို႕အားလံုး..ဘယ္သူ မွ မိတ္ဆက္ေပးစရာ မလိုပါပဲ နဲ႕.. ရင္ထဲက..သိေနၾကတာ..ထူးဆန္းလိုက္တာေနာ္။
` တို႕ေတာ့..ဘာမွ ကို မေျပာနိုင္ေတာ့ဘူးေဟ့.. ယူတို႕အားလံုးကို..ေတြ႕ရတာ.. ရည္စားနဲ႕ေတြ႕တာထက္ေတာင္..ရင္ခုန္ေနမိတယ္..´ လို႕..ခပ္ေနာက္ေနာက္ေျပာ လိုက္ မိေတာ့.. အားလံုး.. ရီေမာလိုက္ၾကရင္း..သက္ေတာင့္ သက္သာ ျဖစ္သြားၾကသည္။ သူ႕စာၾကည့္ခန္းထဲက..စာအုပ္ ဗံုးေတြကို..တေယာက္တခု ကားေပၚတင္မ ၾကေတာ့.. သူ႕အခန္းေလးကို သေဘာက် ေနတဲ့ မေမက..` ေဒၚၾကီး..ရွင္- ကတယ္ပဲ..စာေရးေတာ့မယ္ေပ့ါေလ..´ ။ သူ ျပံဳးျပီးရင္း..ျပံဳး၍သာ ေနမိေတာ့သည္။
+++++
တလမ္းလံုး..စကားမျပတ္ေအာင္ ေဖာင္ဖြဲ႕လာၾကရင္း.. တနာရီ ခြဲ ေမာင္းရတဲ့...ခရီးက.. တံတားေလး တခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ အျပီးမွာ.. ေခ်ာင္းကမ္းပါး ရြာေလးတခု ထဲကို ၀င္လာျပီ။ ရြာေလးက..အေတာ္အသင့္ၾကီးသားပင္။ ရြာထဲမွာ..ဧည့္သည္ ကားတခ်ိဳ႕ ေရာက္ႏွင့္ေနပံု ရသည္။
မရေတာ့ဘူး ထင္တယ္။ ကြနျ္ပဴတာ မ်က္ႏွာျပင္ ေအာက္က 10: 25 am ဆိုတာက.. မ်က္စိထဲ ေရာက္ေရာက္ေနေတာ့..စာကို စိတ္မေရာက္နိုင္ေတာ့ပဲ..ေလာလို႕သာေနသည္။ ကဲ- မတတ္နိုင္..အတင္း အဆံုးသတ္လိုက္လို႕လည္း..ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ၾကီး ျဖစ္သြား ဦးမည္။ မုဒ္ကလည္း..ေလာေနတဲ့ စိတ္ထဲ ေရာက္ေနျပီ။
ဒီေန႕ ေန႕လည္ ၁ နာရီ အေရာက္ သြားရမည့္ အစီ အစဥ္က.. သူ႕ ရင္ကို ခုန္ေစဖို႕.. အေၾကာင္းအရာေတြက.. သိပ္ကို ခိုင္လံု ေနသည္။ တကယ္ေတာ့.. အဲဒီ အစီအစဥ္ေလးက..သူတို႕ဆင္ႏႊဲေပ်ာ္ရႊင္ရမည့္ အတိုင္းအဆၾကီး ရဲ႕ အပိုင္းအစေသးေသးေလး..တခုပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ ၁လေလာက္တည္းက.. သူတို႕အားလံုး ရဲ႕ ဘ၀ ေတြကို.. အၾကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲ ေစခဲ့သည့္..၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ အေျပာင္းအလဲ ၾကီး ထဲမွာ.. အားလံုး မ်က္ရည္လည္ရြဲ ေပ်ာ္ပြဲ ဆင္ခဲ့ ၾကျပီးျပီ မဟုတ္လား..။
ဟား..
ကြန္ျပဴတာကို ပိတ္ေအာင္ ေစာင့္ေနရင္း.. သူ႕အလုပ္ခန္းေလးကို ေက်နပ္စြာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ စားပြဲရဲ႕ ေရွ႕တူရွဳက..မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ျမင္ေနရတဲ့.. ျပတင္းေပါက္မွာ..ဘာခန္းဆီးစ မွ မရွိ။ အျပင္ဖက္ ျခံစည္းရိုးက.. တြဲလြဲက်ေနတဲ့ ေဂၚသဇင္ေတြ ကို.. တိတိပပ ..ေမႊးေမႊးျမျမကို ..ျမင္ေန..ခံစားေနရသည္။ သရက္ပင္ အိုၾကီးရဲ႕ အရိပ္ေအာက္က ျဖတ္ျပီး.. အခန္းထဲ ၀င္လာတဲ့..အလင္းေရာင္က.. မစူးလြန္း.. မေတာက္လြန္း။ ကံေကာင္းရင္..လိပ္ျပာေလးေတြ..စာဗူးေတာင္းေလး ေတြေတာင္..က်ီးက်ီးက်ီက်ီ..ရွိေနတတ္ေသးသည္။
မက်ဥ္းလြန္း မက်ယ္လြန္းတဲ့..စာၾကည့္ခန္း .. သို႕မဟုတ္.. စာေရးခန္းေလးထဲမွာက.. လက္ပ္ေတာ့ တင္ထားတဲ့..ကၽြန္းစားပြဲေလးရယ္..စားပြဲေဘးက..ပရင့္တာေလးတလံုးရယ္.. ေဘးနံရံမွာ ကပ္ထားတဲ့..ကမၻာျပားေျမပံု ၾကီးရယ္.. ေသာက္လက္စ ေကာ္ဖီခြက္ကေလးရယ္.. စားပြဲေပၚမွာ ပ်ံ႕က်ဲေနတဲ့.. ခဲတံ တေခ်ာင္း..ေဘာပင္ တေခ်ာင္း.. Thumb drive တခု .. hand cream တဗူး..ေနာက္ျပီး- ခၽြတ္ထားတဲ့..လက္ပတ္နာရီေလး..။
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရွိေနတာဆိုလို႕.. လက္ေဆာင္ရထားတဲ့..က်ိဳက္ထီးရိုးပံု ေက်ာက္စီ ပန္းခ်ီ ေသးေသးေလးရယ္.. ေနာက္..မိသားစု ပံုေလး ေတြ..ရယ္။ ထိုင္ခံုေဘးမွာ ယွဥ္ခ်ထားတဲ့..ေကာ္ဖီ စားပြဲပုေလးေပၚမွာက.. daily bread စာအုပ္တအုပ္နဲ႕.. Times မဂၢဇင္း တအုပ္ ၂အုပ္..။ အျမဲတမ္း ... ပို႕လို႕ ပက္လက္ ပြင့္ေနတတ္တဲ့..အဂၤလိပ္ - ျမန္မာ အဘိဓါန္ စာအုပ္ထူ ၾကီးက ေတာ့.. ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ။ မွန္တံခါး မတပ္ထားတဲ့..နံရံကပ္ စာအုပ္စင္ ေပၚက.စာအုပ္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့..အစီ အစဥ္ မက်ေသး။ မွန္တံခါးပါတဲ့..စာအုပ္ဗီရိုၾကီးေတြကို..မုန္းလို႕.. ရိုးရိုးစာအုပ္စင္ အပြင့္ေလးပဲ ထားေပမဲ့.. ဖုန္ မွန္မွန္ မသုတ္နုိင္ရင္ေတာ့.. မလြယ္လွ။ ေနရာ မက် ေသးတဲ့..စာအုပ္တခ်ိဳ႕က..ေအာက္ဖက္ ၾကမ္းျပင္က..စကၠဴဗံုးေတြထဲမွာ..ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္။ ဒါေတြ..ေသခ်ာ အုပ္စုခြဲ ဖို႕..စီဖို႕.. တရက္..အခ်ိန္ သပ္သပ္ ေပးရ ဦးမည္။
အခု ခ်ိန္မွာေတာ့..လုပ္စရာေတြက..သိပ္မ်ားေနသည္။ ေအာ- ဒီဖက္က..စကၠဴ ဗံုးေတြက.. ခုေန႕လည္ ယူသြားဖို႕.. သီးသန္႕ ဟာေတြ.. ။ စိတ္က..လွဳပ္ရွားေနတာနဲ႕..ေမ့ဦးေတာ့မယ္။
စိတ္သစ္ လူသစ္ အကုန္သစ္မယ္ဆိုျပီး ..အသစ္လဲထားတဲ့..ဆိုနီ လက္ပ္ေတာ့ အသစ္ ကေလးကို ..တယုတယ အဖံုး ပိတ္လိုက္ရင္း..ေက်နပ္ ပီတိ ေတြက..အျပံဳးၾကီးၾကီး တခု အျဖစ္ စာၾကည့္ခန္းေလးထဲကို.. လွ်ံက်သြားသည္။ ကဲ- ေနာက္မွ ဆက္ေက်နပ္...သြားဖို႕ လာဖို႕..ေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ရေတာ့မည္။
၁၁ ခြဲေလာက္က်ရင္..ပန္ဒိုရာ တို႕ လာေခၚမွာ။ သူတို႕ ..စလံုးကၽြန္းက..အုပ္စု တေန႕ကမွ..ေလယဥ္အျပည့္ ျပန္လာၾကတာ။ ခုရက္ထဲ..ေလယဥ္ေတြေတာင္..စီးေရျမွင့္ ဆြဲေပးေနသည္ဆိုပဲ။ ေကာင္းလိုက္တာ။
+++++
၁၇ ႏွစ္ေလာက္..ဒီဗီရို ေလးထဲမွာ..ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနခဲ့တဲ့..ပင္နီ ရင္ဖံုး အက်ီ ၤ ေလးကို ၀တ္ၾကည့္ေတာ့.. ၾကည့္ပါဦး..ကြက္တိ ျဖစ္ေနေသးသည္ ။ ေအးေလ..သူ လည္း..ဒီႏွစ္ေတြၾကားထဲမွာ..နုပ်ိဳမူေတြသာ.. ပါးလ်သြားေပမဲ့..ခႏၶာကိုယ္က.. ဘာမွ မွ သိပ္မေျပာင္းလဲသြားပဲ။ အညိဳ နု ရင့္ ၂ ေရာင္စပ္ ဗမာလံုျခည္ေလးကလည္း.. ခ်ည္သားအစစ္မို႕..၀တ္ရတာ..ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္..။ သူ ဒီလို၀တ္ ရင္..သိပ္မ်ား..အိုဗာ ျဖစ္ေနမလား မသိ။ သိဘူးကြာ..တတ္္နိုင္ဘူး- ၀တ္မွာပဲ။ ေတြးရင္း..ျပံဳးမိျပန္ျပီ။ ငယ္တုန္းက..ဒီလို ၀တ္ျပီး..မႏၱေလးေဆာင္မွာ အတန္းတက္တိုင္း..ျပံဳးမဲ့မဲ့ၾကီးနဲ႕..မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ့.. ဌါနမွဴး ဆရာခ်ိဳ ကိုေတာင္..သတိရသြားသည္။
ေဟာ- အိမ္ေရွ႕မွာ..ကားရပ္သံ။ ရင္ေတြခုန္လာျပန္ပီ။ ပန္ပန္႕ကို.. ဓါတ္ပံုထဲမွာသာ ျမင္ဖူးတာ။ အျပင္မွာ.. မေတြ႕ဖူးေသးဘူးေလ။
အား-- ကားေပၚက..ဆင္းလာၾကတဲ့.. သူေတြ.. မေမ..ညီမေလးစိုး.. ေဟာဒါ ပန္ဒိုရာပဲ..။ ဟိုပုဂၢိဳလ္က..ပီတိ ဆိုတာပဲျဖစ္မည္။ မေမတို႕ေျပာေျပာေနလို႕..သူမွန္းမိေနျပီ။ သူတို႕အားလံုး..ဘယ္သူ မွ မိတ္ဆက္ေပးစရာ မလိုပါပဲ နဲ႕.. ရင္ထဲက..သိေနၾကတာ..ထူးဆန္းလိုက္တာေနာ္။
` တို႕ေတာ့..ဘာမွ ကို မေျပာနိုင္ေတာ့ဘူးေဟ့.. ယူတို႕အားလံုးကို..ေတြ႕ရတာ.. ရည္စားနဲ႕ေတြ႕တာထက္ေတာင္..ရင္ခုန္ေနမိတယ္..´ လို႕..ခပ္ေနာက္ေနာက္ေျပာ လိုက္ မိေတာ့.. အားလံုး.. ရီေမာလိုက္ၾကရင္း..သက္ေတာင့္ သက္သာ ျဖစ္သြားၾကသည္။ သူ႕စာၾကည့္ခန္းထဲက..စာအုပ္ ဗံုးေတြကို..တေယာက္တခု ကားေပၚတင္မ ၾကေတာ့.. သူ႕အခန္းေလးကို သေဘာက် ေနတဲ့ မေမက..` ေဒၚၾကီး..ရွင္- ကတယ္ပဲ..စာေရးေတာ့မယ္ေပ့ါေလ..´ ။ သူ ျပံဳးျပီးရင္း..ျပံဳး၍သာ ေနမိေတာ့သည္။
+++++
တလမ္းလံုး..စကားမျပတ္ေအာင္ ေဖာင္ဖြဲ႕လာၾကရင္း.. တနာရီ ခြဲ ေမာင္းရတဲ့...ခရီးက.. တံတားေလး တခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ အျပီးမွာ.. ေခ်ာင္းကမ္းပါး ရြာေလးတခု ထဲကို ၀င္လာျပီ။ ရြာေလးက..အေတာ္အသင့္ၾကီးသားပင္။ ရြာထဲမွာ..ဧည့္သည္ ကားတခ်ိဳ႕ ေရာက္ႏွင့္ေနပံု ရသည္။
` ဘယ္သူေတြ လာၾကမွာ လဲ..သိလား ပန္..´
နားၾကီး ..မ်က္စိၾကီး..အသိမိတ္ေဆြ ေပါတဲ့..ပန္႔ကို ေမးေတာ့ ..
` မေျပာဘူး..မေက အံ့ၾသသြားေအာင္..´ ဆိုျပီး..ညစ္က်ယ္က်ယ္ လုပ္ေနေသးသည္။
ေနေပါ့။ ဟြန္း---
` အနာဂါတ္ သုတရပ္၀န္း ´ ဆိုတဲ့.. ဆိုင္းဘုဒ္ေလး ကေလးက..ေနေရာင္ေအာက္မွာ.. အနီေရာင္ ေဆးေလးေတြ လြင္ေတာက္လို႕။ ကားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရပ္ထား သည္။ ေက်းလက္ သံုး ဆိုင္ကယ္ ေတြလည္း အတန္းလိုက္ ကေလးေတြ..စီလို႕ ။
သူတို႕ကားေလး ရပ္သြားေတာ့.. ဆံပင္ရွည္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးနဲ႕.. အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ အစိတ္ေလာက္..ခ်စ္စဖြယ္ မိန္းမငယ္ေလးတေယာက္ ခပ္သြက္သြက္ လွမ္းလာသည္။ ဒါ- ေမရာ ပဲ ျဖစ္ရမည္။
` အမတို႕ အကိုတို႕ေရ.. ၀မ္းသာလိုက္တာ..က်မ ေမရာပါ.. အမတို႕အားလံုး..ဒီဖြင့္ပြဲကို လာတာ..က်မ ဘယ္လို ေက်နပ္မွန္း မသိဘူး..အား ရွိလုိက္တာ..´
ေသခ်ာတာေပါ့..ခုန္ဆြ..ခုန္ဆြ နဲ႕.. လွိဳက္လိွဳက္လွဲလွဲ ေျပာဟန္ေလးက..သူေရးတဲ့ စာေလးေတြ အတိုင္းပဲ။
စာအုပ္ဗံုးေတြ..ကားေပၚက ခ်ရင္း.. ႏွဳတ္ဆက္သံေတြ..ေနာက္ေျပာင္သံေတြ..ဆူညံ ေနေတာ့သည္။
အုပ္တိုက္ခံ အေဆာက္အဦ အျဖဴေလး ထဲ ကို..၀င္၀င္ျခင္း လက္ယာဖက္ အခန္းမွာ..မွန္ကာ..ေလေအးေပးစက္ တပ္ထားတဲ့..ကြန္ျပဴတာခန္းေလး ။ ကြန္ျပဴတာ ၁၀ လံုးေလာက္ေတာ့ ရွိမည္.. အေတာ္ဟုတ္သားပဲ။ ေအးေလ..ေမရာ ရဲ႕.. ဆက္သြယ္လွဳပ္ရွားမူနဲ႕..အလွဴရွင္ေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ ထဲ့၀င္ထား တာလို႕..သူၾကားမိသည္ ။ လက္၀ဲဖက္ အျခမ္းမွာက် ေတာ့.. ၀ွိဳက္ဘုဒ္ တခု ခ်ိတ္ထားတဲ့..စာသင္ခန္းလို..အစည္းေ၀းခန္းလို..ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း အခန္းေလး တခု။ စားပြဲ ေပၚမွာ .. ေမျမိဳ႕ပန္း ေရာင္စံုေတြ ေ၀ေနေအာင္ ထိုးထားတာ ျမင္ေတာ့.. ရင္ထဲ ေႏြးေထြးသြားသည္။
` အမတို႕ေရ.. လာလာ- ဒီဖက္ စာၾကည့္ခန္းမ က်ယ္ထဲမွာ.. ေဟာေျပာပြဲနဲ႕ ဖြင့္ပြဲလုပ္မွာ.. ဟိုမွာ..ကိုေအာင္သာငယ္တို႕ ေတာင္ ေရာက္ေနၾကျပီ..´
` ဟယ္ -- လူေတြ စံုလွခ်ည္လား ..´
သူ အေတာ္ အံ့ၾသသြားသည္။ ဒီေကာင္မေလး..တကယ္ မိတ္ေဆြေပါ..တကယ္လုပ္နိုင္တာပဲ။
အခန္းအနား မစေသးတာမို႕...အခ်င္းခ်င္း..စကားစျမည္ေျပာေနသံေတြက..ခန္းမ ထဲမွာ..ခပ္အုပ္အုပ္..ခပ္ေ၀ါေ၀ါ။
သူတို႕ကို ဦးတည္ေခၚသြားေနတဲ့..ေရွ႕က..၀ိုင္းမွာ အမ်ိဳးသား ေလး-ငါးေယာက္ ထိုင္ေနသည္။
`ဒါက..ကိုေအာင္သာငယ္.. ဟိုဖက္က.. ကိုေယာဟန္ေအာင္.. ကိုေဆာင္းယြန္းလ.. ကိုဇာနည္၀င္း......
အျပံဳးခ်င္းေတြ ဖလွယ္ၾကသည္။ စားပြဲေပၚမွာ လက္ေတြ ရွဳပ္ရွက္ခက္သြား သည္။
ကိုေအာင္သာငယ္ ဆိုတာ..ဆံပင္အရွည္မွန္းေတာ့..သိသည္။ ခပ္ပိန္ပိန္ နဲ႕..သေဘာေကာင္းေကာင္းရုပ္ လို႕ထင္ထားတာ.. ခုေတာ့..ဘီယာဗိုက္ ၾကီးနဲ႕..မ်က္ႏွာတည္ၾကီးပါလား။ ကိုေယာဟန္ေအာင္ကေတာ့..အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ျမင္ဖူးပီးသားမို႕.. တန္းသိသည္။ ကိုေဆာင္းယြန္းလကိုလည္း..သူ႕ပရိုဖိုင္းမွာ တင္ထားတဲ့..သူ႕သားေလးနဲ႕ခပ္ေခ်ာေခ်ာပံု ကို ျမင္ဖူးျပီးသားမို႕..အျပင္မွာ ..အားလံုး..ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္ေတြ ျဖစ္ေနတာကလြဲလို႕.. သိေနျပီးသား။ ေၾသာ- ကိုဇာနည္၀င္းတေယာက္သာ- သူမ်ားေတြေျပာေတာ့..ဂ်က္လီ ဆိုလို႕..ခုၾကေတာ့.. ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္..မဂို ကုလား ရုပ္ပါလား။
ေမရာကပဲ..လက္ညိုးေတြ ထုိးလို႕..ဟိုဖက္စားပြဲကလူေတြကိုပါ..လွမ္းမိတ္ဆက္ေနျပန္သည္။
ကလူသစ္တဲ့.. ကိုေမာင္ရင္တဲ့.. ကိုေအာင္ (ပ်ဴနိုင္ငံ) တဲ့.. ကိုသက္ဦး တဲ့..ကိုေပါတဲ့.. ရြာသားေလး တဲ့.....
လူေတြကို...ျပာျပာ..ျပာျပာ နဲ႕..အစီအစဥ္စာရြက္လိုက္ေ၀ ေပးေနတဲ့..ခပ္ပိန္ပိန္ေကာင္ေလးက.. ေမာင္မ်ိဳးတဲ့။ ေမာင္မ်ိဳးလိုပဲ..စာရြက္ေတြ ေ၀ေနတဲ့ ေနာက္တေယာက္က.. ဇူလိုင္ အိမ္မက္..ေဒးဗစ္ခ်န္းတဲ့..။ သူကလည္း..လူစည္တုန္း..ေက်းလက္ေၾကာပိုးအိတ္ ၾကက္ေျခနီ လုပ္ငန္း အေၾကာင္း.. ပညာေပးစာရြက္ေတြ ေ၀ေနတာ ဆိုပဲ။ လူငယ္ေလး ေတြ ၾကည့္ရတာ..အားရစရာ ေကာင္းလိုက္တာ..။ ေနာက္..လူေတြကို..ေမးခြန္းေတြ လိုက္ေမးေနတဲ့ ... ဆံပင္ေကာ့ေနေအာင္ေထာင္ထားတဲ့.. မ်က္မွန္ေလးနဲ႕..ေကာင္ေလးက..ေတာေက်ာင္းဆရာတဲ့..။
` က်မေတာ့..ေတာေက်ာင္းဆရာကို..သတင္း ေဆာင္းပါး ေကာင္းေကာင္း ေရးခိုင္းထားတယ္..´
ေမရာက..အားရပါးရ ေျပာရင္း..`အမတို႕ထိုင္ေနာ္..က်မ ပြဲစဖို႕.. သြားလုပ္လိုက္အံုးမယ္..´ ဆိုျပီး..လွစ္ကနဲ ထြက္သြား သည္။
သူတို႕ေတြလည္း..အနားက..စားပြဲလြတ္မွာ ပဲ..ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ ခဏေနေတာ့.. စင္ေဘး တဖက္ တခ်က္မွာ ေထာင္ထားတဲ့..ေဆာင္းေဘာက္စ္ ၂လံုးက.. ဗမာ့ဆိုင္းသံ ခပ္ျမဴးျမဴးေလး ထြက္လာသည္။ အိုး..ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။ ဗမာဆိုင္း၀ိုင္း ပတ္လံုးသံကို သူ အၾကိဳက္ဆံုး။ ေဘးက..ညီမေလး စိုးက.. အဲဒါ ဘာတီးတာၾကီးလဲတဲ့..။ သူတို႕ အားလံုး.. ရီမိၾကျပန္ျပီ။
သူတို႕ေဘး စားပြဲကပ္ရပ္က..ရြာခံလူၾကီးေတြ ျဖစ္ပံုရသည္။ တိုက္ပံုေတြ ဘာေတြနဲ႕.. သားသားနားနား။ ခံုေတြက..ကပ္ေနေတာ့..သူလဲ..ေဘးဖက္လွည့္ျပီး.. ` ဦးေလးတို႕ ရြာေလးက..ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာ..အားလံုး တက္ညီ လက္ညီ ေနာ္..´ လို႕ ..ေဖာေရွာ လွမ္း လုပ္လိုက္သည္။
` ေအးလကြာ..ဒီအခ်ိန္အခါ မ်ိဳးကေတာ့.. တနိုင္ငံလံုး ေပ်ာ္ေန..စည္းလံုးေနၾကတာပဲလကြာ.. ဒါနဲ႕..သမီးတို႕က.. ကြနျ္ပဴတာမွာ စာေရးတယ္ ဆိုတဲ့..ဟာေတြလား..´
ပန္ပန္ကေတာ့..တခြိခြိ ရီေနျပီ။
` ေအး..ဟိုးထိပ္က.. ခံုေတြက..ဟာေလး ေတြလဲ..ကြန္ျပဴတာမွာ စာေရးတဲ့ သူေတြတဲ့.. ေမရာ ဖိတ္ထားတာ ေတြ ေလ..ဒီေကာင္မေလးကလဲ.. ရြာကို ေတာ္ေတာ္ကူညီရွာတယ္ကြဲ႕..´
အဲဒီ ဘၾကီး ေျပာမွ..လွမ္းၾကည့္ေတာ့.. မေနာ္တို႕..မခ်ိဳသင္းတို႕ကိုလည္း..ေတြ႕လိုက္သည္။ သူတို႕ေဘး..ကပ္ရပ္ ၀ိုင္းက.. တေသြးတေမြးပံုစံေတြ နဲ႕.. အမ်ိဳးသမီးတအုပ္.. ေသခ်ာတယ္..ကြန္ျပဴတာမွာ စာေရးတဲ့..လူေတြပဲ ျဖစ္ရမယ္။ ကိုယ့္ေဘာ္ဒါေတြထဲက..ဘယ္သူေတြ ပါမလဲ..။ စိတ္နဲ႕ မွန္းၾကည့္ေနမိသည္။ လူေတြ ၀ိုင္းေနတဲ့.. ခပ္ေခ်ာေခ်ာ အမ်ိဳးသမီးက..မခင္ဦးေမ မ်ားလား မသိဘူး။ စံုတြဲတတြဲက..အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းသည္။ ကိုဧရာ နဲ႕ မသီတာမ်ားလား ။
` ဟိုမွာ..အမရယ္..´
စိုးက..အလန္႕တၾကား ထေအာ္မွ.. သူလက္ညိုးထိုးေနတဲ့..အ၀င္ေပါက္ကို လည္ျပန္ ၾကည့္ေတာ့..ဗီဒီယို ကင္မရာၾကီး တကားကားနဲ႕ အမ ခင္မင္းေဇာ္။
ေဟး...
သူတို႕ကို ျမင္တာနဲ႕..အမက.. ကင္မရာကို ထိုးခ်ိန္ျပီး..အရင္ ရိုက္ေနေသးသည္။ ျပီးမွ.. `ဟဲ့..ေမာလိုက္တာဟယ္...ငါ အတကုန္ ေျပးလာရတာ..တတင္းယူစရာေတြကလည္း..တိပ္မ်ားေနျပီဟ..´
အမ ကို ျမင္ေတာ့မွ..သူတို႕အားလံုး..မေမျငိမ္းကို..သတိရၾကသည္။
` မေမျငိမ္းတို႕ပါ..ျပန္လာရင္..ေကာင္းမွာေနာ္.. ´
` ေအးဟ..လာေတာ့..လာၾကမယ္ ထင္ပါတယ္´
ဆိုင္းသံ ရပ္သြားျပီး.. ကြီ------------- ကနဲ..မိုက္ကရိုဖုန္းသံ ထြက္လာသည္။ ပြဲစေလျပီ။
စစခ်င္း..ေမရာက..ဒီ အနာဂါတ္ သုတရပ္၀န္း ကို.. သူ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တာ ၾကာျပီျဖစ္ေၾကာင္း.. သူ႕ေမြးရပ္ရြာ ဖြံျဖိဳးေရး အတြက္.. ရြာလူၾကီးေတြရဲ႕ ေထာက္ခံ တိုက္တြန္းခ်က္.. သူ အင္တာနက္မွာ ခင္မင္သိကၽြမ္းခဲ့တဲ့..မိတ္ေဆြေတြရဲ႕..၀ိုင္း၀န္း ေထာက္ပံ့ မူနဲ႕.. ခုလို..တတိုင္းျပည္လံုး မဂၤလာအေပါင္း ခေညာင္းေနတဲ့.. အခါသမယ မွာ..အခ်ိန္ကိုက္.. ဖြင့္လွစ္ နိုင္ခဲ့ေၾကာင္း။ ေက်းရြာေန လူငယ္ထု အတြက္..ဒီလို ပံုစံငယ္ေလး ေတြကိုလည္း..ျမိဳ႕တိုင္းရြာတိုင္းမွာ..ေပၚေပါက္လာေစျခင္ေၾကာင္း.. ခပ္တိုတို အဖြင့္ေျပာသြားေတာ့..လက္ခုပ္သံေတြ တေျဖာင္းေျဖာင္း။
ေနာက္- အလွဴရွင္ အသီးသီး ကို ဂုဏ္ျပဳလႊာ ေပးအပ္ျခင္း။ သူတို႕အဖြဲ႕က..လွဴဒါန္းတဲ့..စာအုပ္မ်ား အတြက္..မေမ က..ထြက္ယူသည္။ ေနာက္..ေဟာေျပာျခင္း..အစီအစဥ္။
ပထမဆံုး..ကိုေယာဟန္ေအာင္ရဲ႕.. စြမ္းရည္ တည္ေဆာက္ျခင္း ( Capacity Building) ဆိုတဲ့..ေခါင္းစဥ္နဲ႕.. ေဟာေျပာခ်က္။ ေတာ္ေတာ္ျပည့္စံု လွသည္။ ရြာက..လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြ အားလံုး..ျငိမ္သက္ျပီး..စိတ္ပါ လက္ပါ နားေထာင္ ေနၾကတာ..ျမင္ရသည္။
ဒုတိယ ေဟာေျပာသူက.. စာေရးဆရာမ မေနာ္ဟရီ ရဲ႕..ရသစာေပ၏ အခန္းကဏၭ ။
တတိယ ေဟာေျပာတာက.. စာေရးဆရာမ မိုးခ်ိဳသင္း ရဲ႕.. လြတ္လပ္စြာ..ေရးသားေဖာ္ထုတ္ျခင္း..။
အေၾကာင္းအရာ ေတြက..အေကာင္းေတြခ်ည္း မို႕.. ရြာခံေတြေရာ..သူတို႕ေတြပါ.. ေဟာေျပာခ်က္ေတြထဲမွာ..နစ္ေျမာရင္း.. တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္ေနၾကသည္။
ညေန..သံုး နာရီေလာက္မွာ..အစီအစဥ္ေတြ ျပီးဆံုးသြားေတာ့ လက္ဖက္ရည္ နဲ႕ စမူဆာ စားသံုးရင္း..ခန္းမတခုလံုး..ျပန္လည္ ကၽြတ္ကၽြတ္ညံ သြားေတာ့သည္။ ႏွဳတ္ဆက္သံ.. ခ်ီးမြမ္းသံ.. ရယ္ေမာသံ.. အားလံုးက..ရင္ထဲက..အသံေတြ.. လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မူ စစ္စစ္ရဲ႕.. အသြင္သ႑န္ေတြ.. လွဳပ္ရွားမူေတြ။ ခန္းမ ထဲက.. တီဗြီ ကလည္း.. ျမန္မာ့အသံက..တိုက္ရိုက္လႊင့္ေနတဲ့.. သဘက္ခါ မွာ က်င္းပမဲ့.. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕.. Inauguration Day အတြက္..ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕..ျပင္ဆင္ပံုေတြ..။ အက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္လာပံုေတြ.. ကိုမင္းကိုနိုင္တို႕..ဦး၀င္းတင္တို႕ရဲ႕ နဲ႕ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခန္းေတြကို... ထပ္ကာ ထပ္ကာ ထုပ္လႊင့္ေနသည္။
တခ်ိဳ႕လည္း တနာရီ ေက်ာ္ ေမာင္းရမည့္ ခရီး အတြက္..ျပန္တဲ့လူေတြ ျပန္ၾကျပီ။ သူတို႕ အုပ္စုေတာ့.. ေမရာက.. ခုည..ရြာသားေတြ လုပ္မဲ့ မီးပံုပြဲ ကို.. ဆက္ေနပါ..ညအိပ္ပါ.. ဆိုလို႕.. ဒီည မျပန္ေတာ့ဘူးလို႕..ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
+++++
ဇန္န၀ါရီလမို႕.. ေရေငြ႕ပါတဲ့..ေလေအးေလး တခ်က္ ျဖန္းကနဲ..သုတ္လိုက္တိုင္း..ေခ်ာင္းကမ္းစပ္က.. မီးပံုၾကီး ရဲ႕ အေႏြးဓါတ္က..ပိုလို႕ ခ်စ္စရာေကာင္းေနေတာ့သည္။ ေကာင္ညွင္းေပါင္း ပူပူ နဲ႕ႏွမ္းေထာင္းကလည္း.. အရသာ ရွိလွသည္။ ေမရာ့ သူငယ္ခ်င္း ရြာခံလူငယ္ တခ်ိဳ႕နဲ႕..ေန႕လည္က..မျပန္ပဲ က်န္ခဲ့တဲ့..သူတခ်ိဳ႕သာ မို႕..လူေတာ့ သိပ္မမ်ားလွ။
ရြာမွာ ရွိတဲ့..ဂစ္တာ ၂လက္ကို..ကိုေအာင္သာငယ္ နဲ႕ ကိုေဆာင္းယြန္းလ ... ၾကိဳးစ ညွိလိုက္ခ်ိန္မွာ..အားလံုး ၀ိုင္းလာၾကသည္။
ေရလႊာလည္း+++ ခင္းျပန္႕ၾကည္လင္ေစ++++ မိုးဦးလည္း++လွပ သာယာေစ+++
ဘ၀ေစရာ တာ၀န္+++ ေက်ပြန္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူတို႕.++++ေရစုန္ကို ဆန္ကာျပန္ခဲ့ျပီ++++++
ဂစ္တာၾကိဳးေတြကို ထိခပ္ ထြက္ေပၚလာတဲ့..သီခ်င္းသံက.. သူတို႕ ႏွလံုးသား ခံစားမူ ၾကိဳးေတြ ကိုပါ..နင့္နင့္နဲနဲ.. ထိခပ္ လာေတာ့...
မိုးဦး ေရဆန္++++မိုးဦးေရဆန္+++ ဆယ္လမြန္ ငါးတို႕အျပန္++++ ဆယ္လမြန္ငါးတို႕အျပန္+++ အျပန္+++ အျပန္++ အျပန္++ ဆယ္လမြန္ငါးတို႕အျပန္+++
သူတို႕ လက္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း..သံျပိဳင္ လိုက္ဆို လိုက္ၾကသည္။ မီးေရာင္ဟပ္ေနတဲ့..မ်က္လံုးေတြရဲ႕.. အၾကည့္တစံုစီမွာ... အဓိပၸါယ္ေတြ ျပည့္၀လို႕။
-
++++++
(ပန္ဒိုရာ ရဲ႕.. တိမ္ေတြၾကားမွာ မွဳန္းထားတဲ့ပန္းခ်ီ နဲ႕..ကိုေအာင္သာငယ္ ရဲ႕ တဂ္လို႕ေရးတဲ့စာ ၄ ကို ဖတ္ျပီးသကာလ.. ညီမငယ္ Mirror ေရးခိုင္းထားတဲ့..စိတ္ကူးအိမ္မက္မ်ား ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးအတြက္.. ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္။ ခင္မင္ ေျပာဆိုေနၾက...မွတ္ခ်က္ေပး..ေနၾက..ဘေလာ့ဂါ မိတ္ေဆြ တခ်ိဳ႕အား..အလ်ဥ္းသင့္သလို.. ထဲ့သြင္း ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တျခားတျခားေသာ..ခင္မင္သူ မိတ္ေဆြ အေပါင္းလည္း...ဒီပြဲကို တက္ခ်င္တယ္..ဆိုရင္.. မိန္းမ၀ိုင္းတ၀ိုင္း..ေယာက္က်ား၀ိုင္းတ၀ိုင္း..အေခ်ာင္ၾကီး ထားထားတယ္။ mirror ဆီမွာ..စာရင္းေပးလို႕ ရပါတယ္။ း))
(ပန္ဒိုရာ ရဲ႕.. တိမ္ေတြၾကားမွာ မွဳန္းထားတဲ့ပန္းခ်ီ နဲ႕..ကိုေအာင္သာငယ္ ရဲ႕ တဂ္လို႕ေရးတဲ့စာ ၄ ကို ဖတ္ျပီးသကာလ.. ညီမငယ္ Mirror ေရးခိုင္းထားတဲ့..စိတ္ကူးအိမ္မက္မ်ား ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးအတြက္.. ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္။ ခင္မင္ ေျပာဆိုေနၾက...မွတ္ခ်က္ေပး..ေနၾက..ဘေလာ့ဂါ မိတ္ေဆြ တခ်ိဳ႕အား..အလ်ဥ္းသင့္သလို.. ထဲ့သြင္း ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တျခားတျခားေသာ..ခင္မင္သူ မိတ္ေဆြ အေပါင္းလည္း...ဒီပြဲကို တက္ခ်င္တယ္..ဆိုရင္.. မိန္းမ၀ိုင္းတ၀ိုင္း..ေယာက္က်ား၀ိုင္းတ၀ိုင္း..အေခ်ာင္ၾကီး ထားထားတယ္။ mirror ဆီမွာ..စာရင္းေပးလို႕ ရပါတယ္။ း))
အားလံုးပဲ ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္ကူးေတြ လွလွေလးေတြ ယဥ္နိုင္ၾကပါေစ။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://kthwe.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.