ကေလး
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး
ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ျပီး ေမြးခဲ့တာေတာင္
ထြက္မလာေသးတဲ့ ကေလး။
အဂၤုလိမာလ သုတ္မေျပာနဲ ့၊
ေရႊဝါေရာင္လင္းေနတဲ့ ရင္ဘတ္ေတြနဲ ့
ေမတၱာသုတ္ အထပ္ထပ္ရြတ္ခဲ့တာေတာင္
ထြက္မလာေသးတဲ့ ကေလး။
ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေလာင္းေၾကးထပ္
ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ ဆိုတဲ့ ညွပ္နဲ ့
ဆြဲထုတ္ျပီးေတာ့ ေမြးရမလား။
လက္ရံုးေတြကုိ ဓားလုိေသြး
ခြဲစိတ္ျပီးေတာ႔ ေမြးရမလား။
အျဖစ္က
ဇက္ေသေနတဲ့ စတီယာရင္ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
ယာဥ္သံုးစီးကုိ တစ္ျပိဳင္တည္း ေမာင္းေနရသလိုမ်ိဳး။
ကေလး ထြက္လာဖုိ ့လည္းလိုတယ္။
ေမြးေမြးခ်င္း ေသမသြားဖုိ ့လည္း လိုတယ္။
မိခင္ရ ဲ ့အသက္ မဆံုးရွံဳးဖုိ ့လည္းလုိတယ္။
နတ္ၾကီးတဲ့ ဝိညာဥ္ႏွစ္ခုမို႔
ဘုရားသခင္က အတင္းလာလုေနတာလား။
အသက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းက ငါတို ့ရဲ ႔ လက္ထဲမွာ တည္းတည္းကေလး။
မိခင္ရဲ ႔ ငိုေၾကြးသံကလဲ အားလံုးရဲ ့ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနျပီ။
ကေလးရဲ ႔ငိုေၾကြးသံကလဲ အားလံုးရဲ ့ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနျပီ။
ကေလးရဲ ့ဖခင္လည္း
တမလြန္ကေန ပူပန္ေနေတာ့မယ္။
ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ ပရိသတ္ေတြလို
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး အားေပးခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြလည္း
အသံေတြ ဝင္ျပီး ေမာကုန္ၾကျပီ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ဒီကေလးဟာ
ေကာင္းကင္ဖ်ားမွာ တည္းတည္းေလး သီးေနတဲ့ ပတၱျမားတစ္ပြင့္ကို
ခ်ဴေပးႏုိင္မယ့္ တံခ်ဴကေလး
ငါတို ့ရွင္ေအာင္ ေမြးႏိုင္ရင္
လာဘ္လာဘ ေတြကို ယူေဆာင္လာမယ့္ ကေလးမို႔
အိမ္သားအားလံုးကေတာ့
ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ ့
အံကုိၾကိတ္ျပီး ေမွ်ာ္ေနၾကတယ္။
အံကုိၾကိတ္ျပီး ေမွ်ာ္ေနၾကတယ္။
ေကာင္းကင္ကို
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://kaungkinko.myanmarbloggers.org/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.