ေဆာင္းၾကိဳည
မင္းသိလား…
ငါ့ညက..သံစဥ္ရွာေနတယ္…
ဘယ္ကိုေရာက္အံုးမွာလဲ…
နာရီၿပန္ တစ္ခ်က္တီးရင္….
ေတြေတြေလးပဲ ၾကည့္ေနမယ္…
ေတေလေလးတေယာက္ေပါ့ေလ…
အခ်ိန္ေတြကိုတည္ေဆာက္…
တေယာက္တလွည့္ေပါ့…
မေပါ့မပါးနဲ႔ ညက…
ခံၿပင္းမွဴေတြကို…
အန္ခ်မလို႔ ဆိုပဲ..
ဒါနဲ႔ပဲ ၿမစ္တစ္ဖက္ကမ္းကို…
လမင္းေတာင္ေရာက္သြားတယ္
ေန႔ရက္ေတြက…
ပူလိုက္ေအးလိုက္နဲ႔ေလ
ၿမဴေငြ ႔ေတြ ၾကားမွာ…
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္…
တခါတေလေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတယ္…
ေကာက္ေၾကာင္းေတြနဲ႔….
ေ၀ၿပီးသား ေဆာင္းတပုဒ္မွာ…
ကိုယ္ကိုတုိင္ေဟာင္းသြားမွာစိုးလို႔ေလ…
အိပ္မက္ေတြကိုလဲ ခဏေလာက္
ေခါက္သိမ္းထားရတယ္….
ေခါက္ရိုးက်ိဳးအိပ္မက္တဲ့...
မက္လုိက္တိုင္း…
၀င္သက္ထြက္သက္နဲ႔ ပဋိပကၡၿဖစ္ၿပီး….
ေနၿခည္ဖ်ားမွာ…
၀ိညာဥ္ေတြက ေမ်ာေမ်ာပါသြားတယ္
ေၾသာ္…ခက္လိုက္တာ…သံစဥ္ရယ္….
မငိုပါနဲ ႔….
မင္းေပ်ာက္သြားတဲ့ ကာရန္ေတြ…
ၿပန္ရွာဆိုလဲ…
ရွာေပးပါ့မယ္….
ကိုေန(၂၄.၁၀.၂၀၀၈)
စက္ရုုပ္
လမ္းေတာ့ရွိတယ္
ေျခေထာက္ေတြမွာဘီးရွိတယ္..
ေျခရာေတြမွာ လည္း
မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြရွိတယ္…
မနက္ျဖန္ဆိုုတာ ကလည္း
သီ၀ရီေတြထဲက
ေကာင္းကင္တုုတစ္ခုုကိုု
ေစာင္လိုုျခံဳ ခပ္ေကြးေကြးလိမ့္ေနတဲ့
စက္သြားတစ္စံုုေပါ့…
သံပတ္ေပးထားတဲ့
ေနနဲ႕လ
နာရီေတြေပၚငုုတ္တုုတ္
တစ္ဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းခုုတ္ေနတဲ့
ရထားတစ္စင္းေပၚမွာ
ဘ၀ေတြ လြင့္ကာ၀ဲကာနဲ႕
အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း
မိုုးစုုန္းစုုန္းခ်ဳပ္ခဲ့ျပန္တယ္..
စက္ရုုပ္တစ္ေကာင္မွာ
ရင္ဘတ္ရွိတယ္
ခံစားခ်က္ေတာ့ခ်ိဳ႕တဲ့ရွာတယ္..
မီးညိွခံရတဲ့
ရည္မွန္းခ်က္ေတြ
တစ္ေျမ့ေျမ့ေလာင္ျမိဳက္ဖိုု႕အတြက္
ပစၥဳပန္ ေပ်ာက္ေနခဲ့တာလည္းၾကာေပါ့..
မ်က္ရည္မရွိတဲ့
ငိုုေၾကြးခ်င္းေတြကိုုဆင္ျမန္း
ခါးသီးခ်င္းေတြလိမ္းက်ံလိုု႕
လက္ႏွစ္ဖက္ကိုုယွက္
မတ္မတ္ရပ္လိုု႕ျပံဳးျပရွာတယ္..
မ်က္လံုုးကတဆင့္
ျမင္ႏိုုင္တဲ့ေနရာမွာ
မွိတ္တုုတ္မွိတ္တုုတ္..
ဘက္ထရီကုုန္မွ
အခုုန္ရပ္သြားမဲ့
ႏွလံုုးသားတစ္ခုု..
အခုုေတာ့လည္း ဖုုန္အလိမ္းလိမ္းနဲ႕..
မိုုးၾကယ္
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://yeinnweipar.myanmarbloggers.org/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.