သမိုင္းနဲ႕ေျပာတဲ့စကား ၆၁
ငါ့အသက္ကို လက္ခ်ိဳးေတာ့
၂၃ ဆိုတဲ့ ဂဏန္းမွာရပ္တန္႕ခဲ့
ေလာေလာလတ္လတ္ ႐ွင္သန္စဲ ဂဏန္းတစ္ခုက ၆၁
၃၈ ဆိုတဲ့ သူ႕သက္တမ္းေရာက္မွ
ငါက ကမၻာမွာေပါက္ခဲ့တဲ့ အပင္ဆိုေတာ့
မ်က္ျမင္ေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့
သမိုင္းအစဥ္အလာအရ
ငါတို႕ဖခင္ၾကီးေတြကို
ငါ့အေသြးအသားက မေလးစားပဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး ......
အေရးအသားေတြက
သမိုင္းကို ဘယ္လုိပဲ သယ္သယ္
ဘယ္လိုပဲ ပယ္ပယ္
ဦးေႏွာက္ထဲက ေဖာက္ထုတ္မရတဲ့ေက်ာက္စာကလည္း
ငါတို႕ ႏိုင္ငံသားေတြထဲမွာ ျမဲေနဆဲ
ကမၻာမွာ ျမန္မာတည္ေနသ၍
အာဇာနည္ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး
သူတို႕ရဲ႕ေသြးေတြေခၽြးေတြက
ျမန္မာျပည္ၾကီးမွာ ထာ၀ရေမြးပ်ံ႕တဲ့ ရနံ႕
ငါ့၀င္သက္ တစ္ခါ ႐ႈိက္တုိင္း
ငါ့ႏွလံုးသား ထိေအာင္ ခိုက္တယ္ ....
လြတ္လပ္ေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႕ အႏွစ္သာရကို
ငါတန္ဖိုးျဖတ္စရာ အခုထိ ႐ွာမေတြ႕ေသးဘူး
အႏွစ္ႏွစ္ အလလ က ေသြးေတြက
ငါ့တို႕အလံေတာ္မွာ ရဲရဲေတာက္ဆဲ
လြန္ခဲ့တဲ့ ၆၁ ႏွစ္က
မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ေတြအားလံုး
( ငါထင္ပါတယ္ )
အေပ်ာ္တစ္ဖက္ အငိုတစ္ခ်က္နဲ႕
အျပံဳးမ်က္ႏွာမွာ ေဝ့လာတဲ့ မ်က္ရည္က
ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႕ အာဇာနည္ေတြကို ဂုဏ္ျပဳခဲ့တဲ့ ေမာ္ကြန္း .....
သကၠရာဇ္ေတြ ျဖတ္သန္းသြားလာမႈကို တားမရဘူး
ရာသီေတြ လွည့္ေျပာင္းမႈကို တားမရဘူး
အခ်ိန္ေတြ ေရႊ႕လွ်ားမႈကို တားမရဘူး
ဒီလိုပဲ ငါတို႕ႏိုင္ငံကို ခ်စ္စိတ္ကိုလဲ တားမရဘူး
အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လိုျဖတ္သန္း ျဖတ္သန္း
သမိုင္းရဲ႕ မွတ္တမ္းထဲမွာ
ဇန္နဝါရီ ၄ ရက္
အေမွာင္နက္ထဲက လြတ္ေျမာက္
လြတ္လပ္ျခင္းေရာက္ခဲ့တဲ့ ေကာင္းကင္
ပုဂၢိဳလ္မင္လို႕ပဲ တရားခင္တယ္ေျပာေျပာ
လြတ္လပ္ေသာ တိုင္းျပည္အတြက္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕ေပးခဲ့တဲ့ အသက္ေတြ အက်ိဳးျမတ္ဖို႕
လိုအပ္ရင္ ငါ့တို႕အသက္ကိုစေတး
အဲဒီ ဇန္နဝါရီ ၄ တိုင္းမွာ
မိုးယံမွာ ႏိုင္ငံ့ အလံ ထာ၀ရလြင့္ပ်ံေစမယ္ ... ။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://phyonge1985.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.