ငါ႔ကဗ်ာဟာ ဒဏ္ရာတန္းလန္း
ေဆာရီး ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ မသိခဲ့လို႔ပါ
မီးရထား က မလာေသး
အလယ္က လူတိုင္း စကားမဝဲဘူး ညီေလး
ကုန္ေစ်းႏႈန္း ေတြနဲ႔သာ
ကိုယ့္အသက္ကိုယ္ တိုင္းထြာၾကည့္ရေအာင္
အဲဒီတုန္းက လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ တစ္မတ္
အဲဒီတုန္းက ဘတ္စ္ကားေတြလဲ မက်ပ္
အခုေလာက္လဲ မပူေသး
အခုေလာက္လဲ မဆူေသး
႐ုပ္ဝါဒ ဆက္လက္ ေရပန္းစား
၇၀ ျပည့္လြန္ ေတာ္လွန္ လႈိင္းလံုးမ်ား
အေဖ ေျပာေနက်စကားက
အဲဒီတုန္းက အမ်ားႀကီး ေနေပ်ာ္တာေပါ႔ ငါ႔သား
ခ်ိဳလား ခါးလား ပူလား စပ္လား
လူ႔ဘဝရဲ႕ အရသာ
ငါ အခု လွ်ာပ်က္ခဲ့ၿပီကြာ
ေဟမိုဂလိုဘင္ ၇၈ နဲ႔
ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁၀၈ ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ သူငယ္ခ်င္း
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ဆိုရင္လဲ
ေသးေသးငယ္ငယ္ ေသလိုက္႐ံု
႐ွင္႐ံု႐ွင္ ေနရတဲ့ ကမာၻႀကီး ကိုထားရစ္
လဲေနသူ ထူေပးပါ
အားငယ္သူ အားေပးပါ
ဖြားဖက္ေတာ္ ေလာကဓံတရားကို
ငါကေမးတယ္ ေျပာလိုက္ပါဦးကြာ ။ ။
ညိဳထက္ညိဳ
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://smsy.mmwordpress.com/?feed=rss2. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.