တည္ၿငိမ္
ၿငိမ္းခ်မ္းရာကုိ ရွာရင္း
ဆူးေလလမ္းမေပၚ
Petaling Jaya ေပၚ
Peninsula Plaza ေပၚ
ငါဟာ တစ္ကုိယ္တည္း
ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ဘူးတယ္။
First Eleven ဂ်ာနယ္
Olympic ဂ်ာနယ္နဲ႔
ESPN, Star Sport တုိ႔မွာ
မန္ယူ ၀မ္းဇီး၊ Liverpool ဇီးဇီး လုိ႔
ရင္ခုန္စြာ ေအာ္ဟစ္ခဲ့ၾကဘူးတယ္။
ငါတုိ႔ရဲ႕ ၀က္ၿမီးနဲ႔
ေရႊမန္းရံုေအာက္မွာ
အျပာေရာင္ညေနခင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကုိ
ရီေ၀ေစတတ္တဲ့ အရည္ေတြေရာလုိ႔
သမၼတ လက္မွတ္လုိခ်င္လား
ေနျပည္ေတာ္ လက္မွတ္လုိခ်င္လားလုိ႔
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနာက္ေျပာင္ခဲ့ဘူးတယ္။
ညီအစ္ကုိ မသိတစ္သိ အခ်ိန္ေတြမွာ
အိမ္ကုိ ျပန္မေရာက္ပဲ
လမ္းေတြမွာ အရည္ေပ်ာ္လုိ႔
နံနက္ခင္း ေခါင္းကုိက္ရက္ေတြကုိ
Paracetamol၊ Biogesic
ဘလက္ေကာ္ဖီတုိ႔နဲ႔ ရင္တုန္စြာ
ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ေတာ့
အစာအိမ္နာကုိ လက္သင့္ခံေမြးျမဴရင္း
ရီေ၀ေ၀ ရစ္မူးေစတတ္တဲ့ အရာကုိ
ေ၀ရာမဏိ လုပ္ခဲ့ရတယ္။
ငါရဲ႕ မနက္ခင္း လက္ဘက္ရည္ ခ်ိဳခ်ိဳ အတြက္
ဘ၀ေလာကဓံ ကုိ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔
ေမြးေျမရဲ႕ အေ၀းမွာ
အေတြးေတြ တသီတစ္တန္းနဲ႔
Blogger.com ရယ္
ငါ့ရဲ႕ Laptop ရယ္ကုိ အတူစြဲလုိ႔
ထြက္ခြာသြားေတာ့မယ္....။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://kzy1980.myanmarbloggers.org/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.