စကၠန္႔တံမပါေသာ နာရီလို ေနပါ ..။
စကၠန္႔တံမပါေသာ နာရီတစ္လံုးကဲ႔သုိ႔
အခ်ိန္မ်ားကို တည္ျငိမ္စြာ ျဖတ္သန္းပါ ..။
သင္႔ကိုယ္ သင္ သတိမျပဳမိေသာ အခ်ိန္အတြင္
သင္ ခရီးမ်ားစြာ ေရာက္နွင္႔ေနပါလိမ္႔မည္ ...။
နာက်ည္းစြာနဲ႕ေၾကကြဲလ်က္ပါ
အိမ္မက္ေလွဟာ ဦးတည္ရာမဲ့ -ေၾကကြဲျခင္း၊ခံစားျခင္း၊ပူေလာင္ျခင္းေတြရဲ႕ ေနရာမွာ ေ၀့၀ဲလို႕ အလြမ္းမီးျပတိုက္ရဲ႕ အနီးမွာ.XXXXXX
ဘယ္အခ်ိန္ထိ ခံစားေၾကကြဲေနရဦးမွာလဲ....၊မင္းေပးခဲ့တဲ့ ရက္စက္ျခင္းေတြ ခံုမင္စြာနဲ႕ခံယူ ခုထိလြမ္းေနဆဲပါပဲ၊ မင္းနင္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ ငါ့ရင္ဘက္ထဲက အသဲႏွလံုးတစ္စံုဟာ မင္းဆီက တစ္စုတစ္ရာကို ဆာေလာင္ေနတယ္၊မင္းမရွိေတာ့ မင္းထိုင္ခဲ့တဲ့ ခံုတန္းေလးေပၚက ႏွင္းဆီရိုင္းေလးတစ္ပြင့္ဟာ ငါ့ရဲ႕နာက်င္ျခင္းေတြကို ကိုယ္စားျပဳေနတယ္။တစ္ခ်ိန္က ရင္ႏွင့္မကျမတ္ႏိုးခဲ့ရပါတယ္ဆိုတာထက္ ပိုတဲ့ ျမတ္ႏိုးရသူ ေကာင္မေလးရယ္......ခုေတာ့ ငါ့အတြက္ ေၾကကြဲျခင္း ၊နာက်င္ျခင္း ေတြကို မင္းအလြယ္တကူပဲ ေပးအပ္ထြက္ေျပးသြားခဲ့။
ဘ၀ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ႕ေတြမွာ အခ်စ္ဟာ ဘယ္အခန္းကပါလဲ မသိခ်င္ေတာ့..အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာဟာ ႏွစ္လံုးသားခ်င္းသာ သက္ဆိုင္တယ္လို႕ ႏွစ္ဦးစလံုး နားလည္လက္ခံထားၾကတဲ့အတြက္ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွစ္လံုးသားမွာ တျခားဘာဂုဏ္ဓနအေရာင္ေတြမွ အစြန္းထင္းမခံခဲ့၊ရင္ထဲမွာ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ႏွစ္လံုးသားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းတရားကိုသစၥာတရားနဲ႕ ေဘာင္ခက္ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း အနာဂတ္မွာ အသိုက္အၿမံဳတစ္ခု တည္ေဆာက္မယ္လို႕ ခိုင္က်ဥ္စြာဆံုးျဖတ္ထားခဲ့ၾက.......ဒါေတြဟာ အိမ္မက္တစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး၊ဒါေပမယ့္ အိမ္မက္ေတြလိုပါပဲ........တစ္ခ်ိန္က မင္းရဲ႕ "သိပ္ခ်စ္ပါတယ္"ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ရက္စက္တဲ့အၿပံဳးေတြပါေနတာ ငါမသိခဲ့၊ခုတာ့ ဒါေတြဟာ အတိတ္ရဲ႕အမွတ္ရစရာေတြ ဒါဏ္ရာေတြျဖစ္ဖို႕ ဖန္တီးခဲ့တာလား၊ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ အခိုင္အမာခ်ခဲ့ၿပီးခါမွ အနားမွ ထြက္ခြာသြားသူရယ္ ဖုန္းထဲကေန မၾကာမၾကာ ငါ့ကိုမေျခာက္လွန္႕ပါေတာ့နဲ႕ကြာ၊မင္းရဲ႕"ကို႕ကိုသိပ္ခ်စ္ေနဆဲပါပဲ"ဆိုတဲ့ ရိသဲ့သဲ့စကားသံေတြ ၊မင္းရဲ႕ေလွာင္သလိုလိုရယ္ေမာသံေတြ ငါသိပ္ေၾကာက္လြန္းလို႕ပါ...မင္းရဲ႕ အဲ့ဒီစကားသံေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လိုစီမံကိန္းေတြရွိမလည္းဆိုတာ ငါမသိေပမယ့္ ငါ့ရဲ႕ရင္ကိုေၾကကြဲေျခာက္ျခားေစႏိုင္တာကိုေတာ့ ငါအခိုင္အမာယံုၾကည္တယ္။
ေတာ္ပါေတာ့ကြာ၊ေတာ္ပါေတာ့ မင္းစကားေတြရပ္လိုက္ပါေတာ့၊အရာအားလံုးကိုေပးဆပ္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ ၊ငါ့ဆီက ဘာေတြထပ္လိုခ်င္ေနေသးလဲ၊ဒီေလာက္ရက္စက္မႈ႕ေတြနဲ႕မတင္းတိမ္ႏိုင္ေသးဘူးလား၊မင္းရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ရာမွာ ငါေခါင္းေတြအခါခါငံု႕ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ၊အားလံုးေျပာင္းလည္းခဲ့ပါၿပီ၊ဒီေျပာင္းလည္းျခင္းရဲ႕အဆံုးမွာဒါဏ္ရာေတြသာပိုလာခဲ့၊တစ္ခ်ိန္က မင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြကို ယံုၾကည္ခဲ့မိတဲ့ ငါ့ကိုယ္ငါပဲ အျပစ္တင္ရမလား၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ငါမင္းကို သိပ္ေၾကာက္သြားပါၿပီ။ငါ မင္းကိုလြမ္းမိတယ္ဆိုေပမယ့္ နာက်ည္းေနပါၿပီ၊ေၾကကြဲေနတယ္ဆိုေပမယ့္ မုန္းေနပါၿပီ၊မင္းကိုအရင္လို ခ်စ္ေနတုန္းပါပဲ ဒါေပမယ့္ သတ္ျပစ္ခ်င္ေနတယ္၊ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ငါမင္းကို ဘယ္လိုမွ ေမ့လို႕မရေသးဘူးကြယ္။
အိမ္မက္ေလွဟာ ဦးတည္ရာမဲ့--ေၾကကြဲျခင္း၊နာက်ည္းျခင္း၊ပူေလာင္ျခင္းေတြရဲ႕ေနရာမွာ ေ၀့၀ဲလို႕ အလြမ္းမီးျပတိုက္ရဲ႕ အနီးမွာ...XXXX/
အရုိင္း သုိ႔မဟုတ္ မုဆုိး
အရုိင္းတေယာက္လုိ
ၿဖစ္ကတတ္ဆန္း ငါ႔ကုိ
အခ်စ္ငတ္သရမ္း လုိ႔
မင္း.က သမုတ္တတ္ေနၿပီလား……။
အညစ္က်ပ္ အနမ္းတဖြကုိ
အသစ္စပ္ ၿဖန္းဘ၀လုိလုိနဲ႔
အၿမစ္ၿပတ္ အမ္းခ်င္တုန္းကလဲ
မင္း….ပဲေလ။
မင္း.…..
မွတ္ထား……။
အလကား မတ္တင္းရတုိင္း
လွ်ာဖ်ား အဖတ္တင္ရုံေလး
ငါ…..
အာယား အမွတ္ထင္ခဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး။
အဲဒီတုန္းက
မင္း ကုိ ငါ…
တကယ္ခ်စ္ခဲ႔ရုိးအမွန္ပါ။
ေအး..ခုေတာ႔
ငါ႔လုိ… အရုိင္းေကာင္က
အၿပစ္မွတ္ၿပီဆုိ
အခ်စ္ထပ္မပုိႏုိင္ေတာ႔ဘူး။
တကယ္ဆုိ..
ယုန္ငယ္သားကုိမွ အကုန္ရွယ္စားခ်င္တဲ႔
အမဲလုိက္ ငါ.မုဆုိးအတြက္…
မင္း…..က
ႏွာသရုပ္ပုိးေတြနဲ႔
အသၿပာထုပ္ခုိးဖုိ႔
မသမာ စုတ္ထုိးၿပီး
ၿမဴဆြယ္ခဲ႔။
ဒါကုိ..
ငါ….
အခ်စ္မွတ္လုိ႔ ကုိးကြယ္ခဲ႔ၿပီး
အဖုိးမဆယ္ႏုိင္ခဲ႔တာ
ရင္နာစရာ…။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ခုေတာ႔…
ငါ…
ငါ႔ မုဆုိးဆရာ အဘုိးကဗ်ာကုိ
ခံစားတတ္ခဲ႔ၿပီ။
ေကသရာဇာမ်ိဴးက
ေၿမေခြးနဲ႔ ေခြးအ
ေ၀ငွစားရတဲ႔
ယုန္သူငယ္ကုိလည္း
ပုံမ၀ယ္ေတာ႔ဘူး။
အနမ္းေပးတဲ႔
ပန္းကေလးေတြကုိလည္း
အငမ္းမေငးေတာ႔ဘူး။
ဒါေပမယ္႔
ငါ႔..လည္ဆံေတြေတာ႔
အတြယ္ခံ ခဲ႔ရၿပီေပါ႔…။
ေနာက္ဆုံးေတာ႔
အရုိင္းမုဆုိး
ငါ…ဟာ
မုဆုိးအရုိင္းပဲ ၿဖစ္ေနဆဲပါ။
ေကာင္းတမန္
ညေန ၅ နာရီ ၄၃ မိနစ္
၂၀၀၉၊ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၁ရက္။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://seitmeeain.myanmarbloggers.org/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.