ရုပ္ေျပာင္းစိတ္လႊဲကုထံုး
အခုေတာ႔ ကၽြန္မရဲ႔ဘဝတစ္ခုလံုးကို ဒီမီးဖိုထဲမွာပဲ ျမွဳပ္နွံ႔ထားလိုက္ပါျပီ။ ကၽြန္မအလုပ္လုပ္တာ ဒီမီးဖိုေဆာင္။ အစားအစာအတြက္ ကၽြန္မအလုပ္လုပ္ပါတယ္။ အိပ္ရင္ေတာင္ ဒီမွာပဲအိပ္ျပီး မနက္အလုပ္စျပီဆိုလဲ အိပ္ရာကလူးလဲထျပီး သမ္းရင္းေဝရင္းေပါ႔။
ကၽြန္မသိပါတယ္။ ကၽြန္မဒီမွာပဲ အရိုးထုတ္ျဖစ္ေတာ႔မယ္ဆိုတာကိုေပါ႔။ ေအာက္စဖို႔ဒ္ယူနီဗာစီတီမွာ ရူပေဗဒနဲ႔ပါရဂူဘြဲ႔ကို ယုူခဲ႔ျပီး ေနာက္နွစ္နွစ္အၾကာမွာပဲ ကၽြန္မမီးဖိုေဆာင္အလုပ္သမားျဖစ္လာပါတယ္။
ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ ယံုၾကည္မႈအျပည္႔အဝရွိပါတယ္။ ကၽြန္မဟာ အေတာ္ဆံုးေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သလို ဌာနမွာလဲ ထက္ျမက္တဲ႔နည္းျပဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒါေတြအားလံုးက ကၽြန္မရဲ႔ရည္မွန္းခ်က္အစစ္အမွန္ မဟုတ္ခဲ႔ဘူး။ ပါရဂူဘြဲ႔ရျပီး နွစ္နွစ္အတြင္း ကၽြန္မအလုပ္ခ်င္ဆံုးအလုပ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားျပီးသားပါ။ တကယ္လဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ႔ပါတယ္။ ရလဒ္ကေတာ႔ အခု ရွင္တို႔ျမင္တဲ႔အတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္မဘဝကို ကၽြန္မေက်နပ္ပါတယ္။
အဲဒီ႔မနက္က ကၽြန္မအရမ္းစိတ္ရႈပ္ေထြးေနတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အားလံုးကို ကၽြန္မေနသားတက်နဲ႔ လုပ္နိုင္ခဲ႔တယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားေနေပမယ္႔ အာရံုစူးစိုက္နိုင္တုန္းပဲ။ ကၽြန္မအလုပ္ခန္းက ေမာ္လီတို႔အိမ္ရဲ႔ ေအာက္ဆံုးထပ္မွာ။ ဘာမွသားသားနားနားမရွိေပမယ္႔ အလုပ္စားပြဲ ကုလားထုိင္နဲ႔ စားစရာထည္႔တဲ႔ ေၾကာင္အိမ္ရယ္ မိုက္ခရိုေဝ႔ဖ္တစ္လံုးရယ္ေတာ႔ ရွိပါတယ္။
ကိရိယာေတြအားလံုး တပ္ဆင္လို႔အျပီးမွာ ဒီအလုပ္အတြက္ရည္ရြယ္ျပီး ကၽြန္မဝယ္ထားတဲ႔ ေၾကာင္နဲ႔ရွဥ္႔ရဲ႔ ေလွာင္အိမ္တစ္ခုစီကို ေသခ်ာေနရာခ်လိုက္တယ္။ ေနရာယူမွန္ဖို႔ဆိုတာ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။ ဟုတ္တယ္ ေနရာယူမွန္ဖို႔က တကယ္အေရးႀကီးတာေနာ္။ မယံုဘူးလား ျပီးမွ ရွင္တို႔ယံုမွာပါ။
ဒါကိုတီထြင္ဖို႔ ကၽြန္မပါရဂူဘြဲ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္နွစ္နွစ္ ေနာက္ဘြဲ႔ရျပီးမွနွစ္နွစ္ ေပါင္းေလးနွစ္ၾကာခဲ႔တယ္။ ဘြဲ႔အတြက္စာတမ္းေရးေနခ်ိန္မွာ သူနဲ႔ပတ္သက္တာတခ်ိဳ႔ကို အရိပ္အျမြက္ထည္႔ေရးခဲ႔တယ္။ စာတန္းအျပီးမွာ သူဟာေတာ္ေတာ္ရုပ္လံုးေပၚေနေပမယ္႔ အျပီးသတ္ဖို႔ အေတာ္အခ်ိန္ထပ္ယူခဲ႔ရတယ္။ ဆိုလိုတာက အရာဝတၳဳတစ္ခုရဲ႔စိတ္ကို ေနာက္အရာဝတၳဳတစ္ခုထဲထည္႔ဖို႔ သိပ္လြယ္တဲ႔ကိစၥေတာ႔မဟုတ္ဘူး။ ရုပ္ေျပာင္းစိတ္လႊဲကုထံုးလို႔ ကၽြန္မက နာမည္ေပးထားတယ္။
ဒီကိရိယာရဲ႔ အလယ္ဗဟိုက မွန္ျပြန္ေခ်ာင္းအရွည္ရဲ႔ အစြန္းနွစ္ဖက္တည္႔တည္႔မွာ ေၾကာင္နဲ႔ရွဥ္႔တို႔ရွိေနတယ္။ ေျပာရရင္ ကိရိယာကိုဗဟိုျပဳျပီး သူတို႔နွစ္ေကာင္ဟာ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ေနၾကတယ္။ မွန္ျပြန္ကထြက္လာမယ္႔ ဂါမာေရာင္ျခည္ဟာ သူတို႔ကိုတျပိဳင္တည္းသက္ေရာက္ဖို႔ ဂရုစိုက္ရမယ္။ ကၽြန္မခလုတ္နွိပ္လိုက္တာနဲ႔ ေၾကာင္ဟာရွဥ္႔လိုခုန္မလား ရွဥ္႔ဟာေၾကာင္လိုေအာ္မလားဆိုတာ ရွင္တို႔ျမင္ရမယ္။
ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္မသတိလစ္သြားတာ နည္းနည္းရွိတယ္။ ေၾကာင္နဲ႔ရွဥ္႔တို႔နွစ္ေကာင္ ကိရိယာေဘးမွာ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ရွိေနသလို ကၽြန္မနဲ႔ မိုက္ခရိုေဝ႔ဖ္တို႔နွစ္ေကာင္ အဲ နွစ္ခု ေအးေလ ကၽြန္မတို႔လဲ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ေနၾကတယ္ဆိုတာရယ္ ျပီးေတာ႔ ကိရိယာကိုဆင္ဖို႔ ဝက္အူေတြတပ္တဲ႔ေနရာမွာ ေယာက်ာ္းအလုပ္သမားတစ္ေယာက္ ငွားသင္႔တယ္ဆိုတာရယ္ပဲ။
ဝက္အူေခ်ာင္ေနတဲ႔ အလယ္မွန္ျပြန္ဟာ ခလုတ္နွိပ္အျပီး ဂါမာေရာင္ျခည္ေတြ အရွိန္ျပင္းျပင္းတိုးထြက္လာတာနဲ႔ ဝွီးကနဲေနေအာင္ တပတ္လည္သြားလိုက္တာ။ အင္း အျပာေရာင္ေတြရွင္းသြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မရဲ႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ စားပြဲေဘးမွာ ဆန္႔ဆန္႔ျပန္႔ျပန္႔လဲေနတယ္ဆိုတာပဲ။ ဒါဆိုကၽြန္မကေရာ ဟုတ္ကဲ႔ အထဲမွာေဟာင္းေလာင္းေပါက္ျဖစ္ေနျပီး ပါးစပ္ဟလိုက္တာနဲ႔ေလတဟူးဟူးထြက္ေနတယ္။ မ်က္လံုးေရွ႔မွာ ေနကာမ်က္မွန္တပ္ထားသလို အားလံုးကိုခပ္မွိန္မွိန္ပဲျမင္ရတယ္။ ကၽြန္မခုန္တယ္ ေအာ္တယ္ ပါးေဖာင္းၾကည္႔တယ္ မ်က္လံုးျပဴးျပတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္မကိုယ္က ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးျဖစ္ေနျပီး ကၽြန္မမ်က္နွာကေတာ႔ အာကာသယာဥ္မွဴးလို မွန္မဲမဲအုပ္ထားတယ္။ စိတ္ကိုစုစည္းျပီး အားကုန္ညွစ္ထုတ္လိုက္ျပန္ေတာ႔ အထဲကတဝီဝီျမည္လာျပီး ဗိုက္ထဲမွာတအားပူလာတယ္။ ဗိုက္ကလဲ ပတ္ခ်ာလည္လွည္႔ေနတယ္။ စိတ္ေလ်ာ႔လိုက္ေတာ႔ ကေလာက္ဆိုျပီး ပါးစပ္ပြင္႔သြားျပန္ေရာ။ ဟုတ္ကဲ႔ မိုက္ခရိုေဝ႔ဖ္မီးဖိုတစ္လံုးရဲ႔ လုပ္နိုင္စြမ္းအကုန္ပါပဲ။
ကၽြန္မအဲဒီ႔တမနက္လံုး အားကုန္သံုးျပီး ကိရိယာရဲ႔ခလုတ္ကို ျပန္ဖြင္႔နုိင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္။ ၾကာေတာ႔ ကၽြန္မအထဲကေန တဒုတ္ဒုတ္ျမည္လာျပီး ဗိုက္ထဲမွာအစြမ္းကုန္လည္ေနတာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ အဲ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႔ အိမ္ေပၚထပ္မွာ ေဆးသုတ္ေနတဲ႔ အလုပ္သမားဆင္းလာတယ္။ သူကကၽြန္မအလုပ္ခန္းက မိုက္ခရိုေဝ႔ဖ္ထဲကို ေန႔လည္စာထည္႔ေႏႊးတတ္တယ္။ သူဝင္လာတယ္ သတိမထားမိပဲလာျပီး ကၽြန္မပါးစပ္ကိုဖြင္႔ ေန႔လည္စာဗူးကိုထိုးထည္႔ျပီး ပါးကိုဆြဲလွည္႔တယ္။ ကၽြန္မဗိုက္ထဲက ပူလာျပီး လည္ေနတုန္း သူကၽြန္မရဲ႔လဲေနတဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာေတြ႔သြားတယ္။ သူေအာ္လိုက္ျပီး အလည္ကကိရိယာကိုဝင္တိုက္ရင္း အဲဒီကိုယ္လံုးကိုထူဖို႔ေျပးသြားတယ္။ ကံေကာင္းတယ္ပဲဆိုရမလား အဲဒီကိရိယာတစ္ပတ္ထပ္လည္သြားျပီး အင္း အင္း တကယ္ေတာ႔ ေဆးသုတ္သမားကိုတည္႔တည္႔သြားမွန္တယ္။ သူအခုကၽြန္မဒီမီးဖိုေဆာင္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ဟုိေမာ္လီတို႔အိမ္က နံရံပဲျဖစ္ေနလိမ္႔ဦးမယ္ထင္တယ္။ အင္း သူလဲကၽြန္မလိုပဲ သူ႔ဘဝကိုေက်နပ္မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင္႔တယ္။
ဆက္ေျပာျပရမလား။ ပေရာ္ဖက္ဆာ အမ္မီလီယာနဲ႔ ေဆးသုတ္သမားတို႔ ဂါမာေရာင္ျခည္ထိျပီး လဲက်ေသဆံုးသြားျခင္း သတင္းအျပီးမွာ ကၽြန္မေမာ္လီတို႔အိမ္မွာ စိတ္ဓာတ္က်စြာဆက္ရွိေနတုန္းပဲ။ အဲဒီတုန္းကေတာ႔ သင္ၾကားရတာအေတာ္ခက္တယ္။ အားတိုင္းပါးစပ္ဆြဲဖြင္႔ခံေနရတဲ႔ဘဝမွာ သူတို႔ကၽြန္မရဲ႔ကိရိယာကို သတိႀကီးစြာနဲ႔ျဖဳတ္ယူသြားတာကို ေငးေမာၾကည္႔ေနရတယ္။ ဗိုက္ကလဲပူလိုက္ ေႏြးလိုက္နဲ႔ ရွဥ္႔နဲ႔ေၾကာင္ကိုလဲ အမ်ိဳးသားသုေတသနဌာနက သိမ္းလိုက္တယ္။
ဟိုေဆးသုတ္သမားကို စကားေျပာဖို႔ႀကိဳးစားေတာ႔လဲ နံရံက ကၽြန္မမိုက္ခရိုေဝ႔ဖ္ျဖစ္ေနတာကို မသိဘူးနဲ႔တူတယ္။ ကၽြန္မတဝီဝီလည္ရံုကလြဲလို႔ ဘာမွမတတ္နိုင္ဘူး။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာသင္ယူခဲ႔ရတဲ႔ ရူပေဗဒပညာက ကၽြန္မကို ဒီလိုဟင္းေစာ္နံေနရတဲ႔ဘဝနဲ႔ ေက်နပ္ခြင္႔မေပးဘူး။ ဒီေတာ႔ကၽြန္မေအာ္တယ္။ ငိုတယ္။ ညည္းညဴတယ္။ ေျပာခဲ႔ပါတယ္ အစပိုင္းက သင္ၾကားဖုိ႔ခက္ပါတယ္လို႔။
မိုက္ခရိုေဝ႔ဖ္က တဝီဝီလည္ျပီး မပူေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင္႔ ကၽြန္မကိုအေဟာင္းေစ်းနဲ႔ ေရာင္းထုတ္လိုက္ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ အင္း ေနာက္ေတာ႔ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး မေျပာခ်င္ဘူး။ ကၽြန္မရဲ႔ေက်ာကုန္းကိုဖြင္႔ျပီး ပန္ကာအသစ္လဲလိုက္ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ စတာလင္ေပါင္ ၁၅ေပါင္နဲ႔ ဒီလုပ္သားသက္သာစားဖိုခန္းက ကၽြန္မကိုဝယ္လိုက္တယ္။
အခုကၽြန္မ ရုပ္ျမင္သံၾကားၾကည္႔လို႔ရတယ္။ အဲဒီမီးဖိုေဆာင္ထဲက အလုပ္သမားေတြအတြက္ အပန္းေျဖဖို႔ လိုင္းငါးလိုင္းပါတဲ႔ ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္တစ္ခုရွိတယ္။ သူတို႔ဝင္လာရင္ ေျပာတဲ႔အေၾကာင္းအရာေတြကို ကၽြန္မစိတ္ဝင္စားရင္ နားေထာင္တယ္။ ေန႔လည္တေရးတေမာအိပ္တယ္။ အိပ္ေနတုန္း ကၽြန္မပါးစပ္ကိုဆြဲဖြင္႔ရင္ေတာ႔ သမ္းေဝရင္း လည္ရပတ္ရတယ္။ ဟင္းနံ႔ေတာ႔နံတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အက်င္႔ျဖစ္ေနျပီ။ အစားအေသာက္ေတြကို မစားမေသာက္ပဲ ပါးစပ္ထဲငံုရတယ္။ ကၽြန္မေထြးထုတ္တာကို သူတို႔ကစားၾကတယ္။ ေအာ္ ေမ႔လို႔ အလုပ္သမားထဲမွာ ပိုလန္လူမ်ိဳးေတြမ်ားတယ္။ အခုကၽြန္မပိုလန္စကား နည္းနည္းတတ္ေနျပီ။
ျပီးပါျပီ။
မြန္စိတ္ကူးယဥ္တယ္ဆိုတာ အဲလိုေပါက္ကရေတြ ယဥ္တာပါ။ စိတ္ကူးအယဥ္လြန္ျပီး မျဖစ္နိုင္တာေတြ ယုတၱိမရွိတာေတြ ျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ ညီမေလးေန႔အိပ္မက္က စိတ္ကူးယဥ္ရမယ္ဆိုလို႔ း)))။
တပတ္အတြင္း ပို႔စ္ေရးရင္ စိတ္ကူးယဥ္တာ ျဖစ္လာမယ္တဲ႔ ဒါဆို ေနာက္တစ္ပတ္က်ရင္ မိုက္ခရိုေဝ႔ဖ္တစ္လံုးေဘးမွာ ဘေလာ႔ထဲကစာေတြ ဖတ္ျပမယ္႔သူတစ္ေယာက္ေလာက္ရွိေစခ်င္တယ္။ ညီမေလးေန႔အိပ္မက္လိုပဲ စာဖတ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနမယ္႔သူပါ။
ဒီစိတ္ကူးယဥ္ပို႔စ္အတြက္ စိတ္ကူးယဥ္ဖို႔
မမအိမ္႔ခ်မ္းေျမ႔
မမပန္
မမေရႊျပည္သူ
မမမြန္(သုနွင္းဆီ)
ဂါဂါ
ဘလက္
သူငယ္ခ်င္း အေကးရွား
stupidee
ပိက်ိေလး
ေမာင္ေလးညစ္ပတ္ေပတူး
အိမ္
တို႔ကိုအပူကပ္ရမယ္။တပတ္အတြင္းေရးေပးရင္ စိတ္ကူးေတြျဖစ္လာမယ္ဆိုပါလား။
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://www.natthimilay.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.