ဗမာျပည္ကေမာင္လူလွေရးသူ-တင္မိုး
ငါတို႔ၾကားဖူးတာက-
တို႔႐ြာသားေတြ
ၿမိဳ႔တကာသြားၿပီး
ေမာ္ေတာ္ကားေတြနဲ႔
ေဒၚလာစားေတြဟဲ့- တဲ့
ေပ်ာ္စရာစကားေတြ ၾကားခဲ့ရသကိုးကြဲ႔။
အေမရိက ငါေရာက္ေတာ့
အေနာက္အေ႐ွ႔၊ တေအာက္ေမ့ေမ့နဲ႔
တေယာက္ေတြ႔ ႏွစ္ေယာက္ေတြ႔
မေပ်ာက္သေ႐ြ႔ ေတြ႔ခဲ့ရ။
တခ်ိဳ႔က-
လူပီပီ မအိပ္ရ
ဆူ႐ွီလိပ္ရ႐ွာသတဲ့။
တခ်ိဳ႔က စက္႐ံုမွာ
လက္ကုန္ လုပ္ရ႐ွာသတဲ့။
တခ်ိဳ႔က-
ဘုရားေက်ာင္းက
တံခါးအေပါင္းကို ေစာင့္ရသတဲ့။
တခ်ိဳ႔က-
ေန႔ေက်ာင္းတက္
ညဖက္အလုပ္ဆင္း၊ ငုတ္တုတ္လင္းရသတဲ့။
နားရက္အားရက္ မွတပါး
ကားတဖက္ေမာင္းၿပီး
ေက်ာင္းကေန အလုပ္႐ံု
အလုပ္႐ံုကေန ေက်ာင္း
ေဆာင္းမွန္း ေႏြမွန္းမေတြးအား
ေန႔လားညလား မမွတ္အား
ဗမာျပည္ကို မလြမ္းအား
နာရီေပၚမွာ လမ္းသလားေနခဲ့ရသတဲ့။
ဖုန္းနဲ႔ဆက္ ဖက္စ္နဲ႔ေျပာ
ခရီးေ၀းရင္လဲ အီးေမးနဲ႔ေျပာ
ေမာသမွ် ေျပာျပရင္း
ေသာကေတြ ေျဖရ႐ွာတယ္။
စားစရာလဲ မပူရ
ေနစရာလဲ မပူရ
ေျဖစရာလဲ မပူရ
ဗမာျပည္သား ေမာင္လူလွမွာ
ဒီမိုကေရစီ ရ မရကိုပဲ
တ တတ ေမွ်ာ္မွန္း
အပူခန္း ဖြင့္ေနရ႐ွာသတဲ့။
ခုေတာ့ျဖင့္- ဒုကၡသည္ဘ၀အဆံုးသတ္
ဂရင္းကဒ္ကေလးလဲရ
အိမ္လွလွနဲ႔ ဇိမ္မက် တက် ေနႏိုင္ပါရဲ႔။
စပိန္မနဲ႔လဲ ခ်စ္ျခင္းတူတူ မတူတူ
living together ဆိုလား
ဘာဆိုလား-တဲ့။
ဘာလိုလိုနဲ႔
တ၀ါေတာင္ ဆိုေတာ့မယ္။
ဒီလို.... ဒီလို...
အခ်စ္တန္ခိုးျပေပမဲ့
စစ္အစိုးရကိုေတာ့ မုန္းျမဲမုန္း
ႏွလံုးသားထဲက လက္မခံ
ေအာ့ေၾကာလန္လို႔ ဆႏၵျပရင္
ေ႐ွ႔ဆံုးက သူပါတာခ်ည္းပါပဲ။
တနာရီ တမိနစ္မွ်
ဗမာျပည္ကို မခ်စ္တာမ႐ွိ
အလြန္႔အလြန္ သစၥာ႐ွိပါသတဲ့။
ဗမာျပည္က ေမာင္လူလွတို႔
ေနာင္မပူရေစဖို႔
ေအာင္သူဘ၀ေရာက္ေစေၾကာင္း-
ကညာမဒီ အျခံအရံနဲ႔
ဗမာျပည္အျပန္ လွေစေၾကာင္း
ဆုေတာင္းလိုက္ပါရဲ႔ကြယ္။ ။
တင္မိုး
၀၇၊ ၁၃၊ ၂၀၀၀ ၾကာသာပေတး ညေနခင္း၊
ေဘာ့စတြန္ (Boston,MA)။
ခိုလႈံစရာတေနရာေရးသူ-တင္မိုး
ႏိုင္ငံတကာမွာ
အၾကံအဖန္မ်ားစြာနဲ႔
ခိုး၀င္လာၾကတဲ့ ျပႆနာ။
ပတ္စပို႔အတု၊ တံဆိပ္ေတြထုၿပီး
ဥေရာပ အဂၤလန္၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတလႊား
လူ၀င္မႈ ဥပေဒေတြနဲ႔
အေသအခ်ာ တားေသာ္လဲ
သြားၾကလာၾက၊ ၀င္ထြက္ၾကနဲ႔
တားမရဆီးမႏိုင္
ပတ္စပို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုင္ၿပီး
ေျခသလံုးအိမ္တိုင္
ကိုယ္ပိုင္စီးပြါး၊ ႀကီးထြားလာဘိ
ႏိုင္ငံသီးျခား၊ စည္းတားစရာမ႐ွိ။
ငါတို႔လို ျပည္ေျပး
ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံမႈေတြကလဲ
အတုေတြနဲ႔ ေရာေနေတာ့
ေသာေကာေရာေကာျဖစ္
စိတ္ညစ္စရာမ်ိဳးစံု ၾကံဳျပန္ရ
သိကၡာေတြ က်ရျပန္တယ္။
အာဖရိကက ကပၸလီ
ေသာင္းခ်ီၿပီး ၀င္ေရာက္
ႏိုင္ငံစံု ေပါက္ခဲ့ေပါ့
ေျမာက္ပင္လယ္ေနာ္ေ၀
ပါကစၥတန္ေတြ တပံုႀကီး
ေလွစီးဗီယက္နမ္ေတြလဲ
ႏိုင္ငံတကာ အႏွ႔ံအျပား
တ႐ုတ္ကုလားကေတာ့
အဟုတ္မ်ားသလားမေမးနဲ႔
က်ဳပ္သြားရာ ေ႐ွာင္မလြတ္
ၿမိဳ႔လံုးကၽြတ္ နယ္လံုးကၽြတ္ေတြေပါ့။
လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ၀င္
တို႔ဗမာသခင္ေတြလဲ
စင္ျမင့္႐ွိရာ တက္လို႔ေဟာ
ေမာႏိုင္တယ္မ႐ွိ
တကမၻာလံုးက သိၾကရဲ႔
မိမိတိုင္းျပည္ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း
ခြပ္ေဒါင္းအလံတလူလူနဲ႔
ႏိုင္ငံတကာမွာ ထူေခ်ၿပီ။
က်ဳပ္လဲပဲ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာ ေနခိုလို႔
ဘယ္လိုစခန္းသြားရပါ့
ေရျခား ေျမျခားမွာ
မဖ်ားမနာေအာင္ သတိထားရင္း
စကားမတူ အစားမတူ
လူျဖဴေတြရဲ႔ အရိပ္အာ၀ါသမွာ
စိတ္ခ်လက္ခ် ေနႏိုင္ခြင့္
တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ႀကိဳးစားကာ
တို႔အမ်ိဳးသား မ်ားစြာတို႔ရဲ႔အက်ိဳး
သယ္ပိုး႐ြက္ေဆာင္ရဦးမယ္။
တင္မိုး
၀၂၊ ၁၃၊ ၂၀၀၀
ခြပ္ေဒါင္းခင္းတဲ့လမ္းေရးသူ-တင္မိုး
တို႔တိုင္းျပည္က ကေမာကၠမ
ေခတ္ေနာက္က်လို႔ ပက္လက္လန္
ယက္ကန္ယက္ကန္။
ေတာ္လွန္ေဟ့ ေတာ္လွန္
အသံကျမည္ဟိန္း။
ေက်ာခ်င္းခြာ ဖ်ာခ်င္းလု
ဘယ္သူ႔ကို ေတာ္လွန္ရမလဲ
လက္စမသိမ္း။
ပန္းတိုင္ေပ်ာက္ပါလို႔
လွမ္းကိုင္ေထာက္စရာ မ႐ွိၿပီ။
လက္ညိႇဳးေတြ ျပန္လွန္ထိုး
ယိုးစြပ္ၾကသည္။
ေသြးနဲ႔ေလာင္းခဲ့ၾကတဲ့
ခြပ္ေဒါင္းတို႔ အာဇာနည္
ျပန္လည္၍ၾကည့္စမ္း။
ကိုယ္က်ိဳးကို ဘယ္မငဲ့
ခင္းခဲ့တဲ့လမ္း။
မင္းတည့္တည့္လွမ္း။
တင္မိုး
၀၃၊ ၁၆၊ ၂၀၀၂
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://mayaonlinemagazine.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.