ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေၾကညာစာတမ္း
သိေနတယ္
အို…မရဏ
အာဝဇၨာန္း႐ႊင္႐ႊင္
တစ္ေန႔ သင္ေရာက္လာမည္ကို
စိုးစဥ္းမွ် ဆႏၵမပါဘဲ
စတင္ကတည္းက
ေပးစာ တစ္ေစာင္ရဲ႕ ရင္ကြဲသံ
ငါ လက္ခံထားရ
ေဟာဒီ ေလာကႀကီးထဲ
ေမ့ေပ်ာက္ျခင္းငွာ မစြမ္းသာတဲ့
မ်က္ဝန္းအိမ္ စိမ္းစိမ္းမွာ
ဒုကၡသစၥာ မ႑ိဳင္ႀကီး တစ္ခု
ငါ႔ရဲ႕ သမုဒယ ေတာက္ေလာင္ျခင္းကို
မွတ္တမ္းတင္လို႔ပါလား
ဝတၳဳတို တစ္ပုဒ္ မဟုတ္ဘူး
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လို ဟုတ္တယ္
ငါ မငိုဘဲ ေနေနတာ
သင္ မရယ္ဘဲကို မေနႏိုင္ေအာင္ေပါ႔
ဘယ္သူ႔အတြက္မွ
သယ္ယူခဲ့စရာဆိုလို႔
ေလညင္း လက္တစ္ခုပ္စာ မ႐ွိၿပီ
စြန္႔ပစ္ ခံရမည့္ အခ်ိန္
ငါ႔ ရဲ႕ဘဝ
ငါ႔ ရဲ႕ အမည္နာမနဲ႔
ကေလာင္အမည္ ကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး
အထုပ္အပိုး မ်ား ခ်ည္ေႏွာင္ကာ
႐ံုးဌာန အေျမာက္အမ်ားဆီ
တစ္႐ံုး ၿပီး တစ္႐ံုး
ငါ ျဖတ္သန္းဖို႔ လိုပါသလား
ေအာက္ပါအတိုင္း
ခြဲျခားေဖာ္ျပ
ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးလိုက္ပါရဲ႕
တဖန္
ေသျခင္းတရားကို
အဆံုးမဲ့ ေရာက္႐ွိဖို႔
ထထၾကြၾကြ ဆန္႔က်င္ခဲ့သူဟာ
ေနရီရီ ကမၼ႒ာန္း ရနံ႔ နဲ႔ ငါပဲ ။ ။
ေကတုဘုန္းေမာ္
(ကဗ်ာဆရာ ေကတုဘုန္းေမာ္ ၏ ေနာက္ဆံုးကဗ်ာ ျဖစ္ပါသည္)
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://smsy.mmwordpress.com/?feed=rss2. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.