ျဖစ္သလိုစားသူအေၾကာင္း
"ကၽြန္မခ်က္တာကို ေသခ်ာေပါက္ ျမိန္ရည္ရွက္ရည္စားႏိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလူကေတာ့ ကၽြန္မပါပဲ" လို႔ ကၽြန္မဟာသလုပ္ၿပီး ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ "ျဖစ္သလို" စားပံုေလးကို ေရးဖုိ႔ ကိုေနလင္းက TAG ေတာ့ ေခါင္းစဥ္က ကၽြန္မနဲ႔ကြက္တိပဲလို႔ ခ်က္ခ်င္းေတြးမိလိုက္ပါတယ္။ ရွက္ရွက္နဲ႔ ၀န္ခံရရင္ ထမင္းဟင္း အခ်က္အျပဳတ္မွာ ကၽြန္မရဲ႕အရည္အခ်င္းက "သုည"မို႔လို႔ ကိုယ့္ဘာသာခ်က္စားတဲ့ အႀကိမ္တိုင္းဟာ "ျဖစ္သလို" ေတြျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ း) "ဗိုက္ဆာေနရင္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ စားလို႔၀င္တယ္" ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကို လက္ကိုင္ထားၿပီး အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း သိပ္ဂ်ီးမ်ားေလ့ မရွိတာေၾကာင့္ ကၽြန္မရဲ႕ အခ်က္အျပဳတ္အရည္အခ်င္းက တိုးတက္မလာခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ မိဘနဲ႔ေနစဥ္တုန္းကလည္း မီးဖိုေခ်ာင္၀င္ခြင့္မရခဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာသာ ေနတဲ့အခါမွာ ဒုကၡေတြ မ်ားပါေတာ့တယ္။ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အိမ္နဲ႔ခြဲၿပီး ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္လာခါစမွာ အခ်က္အျပဳတ္ အင္မတန္ေတာ္တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ဦးေလးက ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္း အေျခခံေတြ သင္ေပးပါတယ္။ ဦးေလး သင္ေပးသေလာက္နဲ႔ပဲ စိတ္ထင္သလို ခ်က္စားေနခဲ့တာ ဒီေန႔အထိပါပဲ။
ကၽြန္မရဲ႕"ျဖစ္သလို"မွာ မပါမျဖစ္က ၾကက္ဥပါ။ Corned Beef ေပါေပါမ်ားမ်ား ရႏိုင္တဲ့အရပ္မွာ ေနခဲ့တုန္းက Corned Beef နဲ႔ ၾကက္ဥကို ေရာေၾကာ္ၿပီးစားရတာ ကၽြန္မအႀကိဳက္ဆံုးပါ။ မၾကာခဏလည္း စားျဖစ္ပါတယ္။ ဟင္းက ၾကည့္ရတာ ရုပ္ဆိုးေပမယ့္ ကၽြန္မအရမ္းႀကိဳက္လို႔ပါ။ အခုေတာ့ ၾကက္သား ၀က္သားအတံုးေလးေတြကို ေၾကာ္စားတာက ကၽြန္မရဲ႕ "ျဖစ္သလို" ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ကၽြန္မ Singapore ေရာက္မွ လုပ္မစားျဖစ္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ျဖစ္သလို တစ္ခုရွိပါေသးတယ္။ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ပါ။ အားလံုးသိၿပီးတဲ့အတိုင္း ေခါက္ဆြဲေျခာက္ကိုျပဳတ္ၿပီး ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားတဲ့အခါ ပုစြန္ေသးေသးေလးေတြရယ္၊ ၾကက္ဥရယ္ (ပါျပန္ၿပီေနာ္ း))၊ ဟင္းခတ္အမႈန္႔ရယ္ ထည့္ၿပီး ေၾကာ္စားတာပါ။ ေခါက္ဆြဲအစား ထမင္းထည့္ေၾကာ္ၿပီး ထမင္းေၾကာ္လည္း လုပ္စားတတ္ပါေသးတယ္။ အရသာကေတာ့ စားလို႔ရရံုလို႔ ထင္ပါတယ္ း) ကၽြန္မေခါက္ဆြဲေၾကာ္ကို အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း(၁)ေယာက္ကိုေတာ့ ရွားရွားပါးပါး ေတြ႕ဖူးေပမယ့္ ကိုယ္ခ်က္တာကို တျခားလူကို ေကၽြးဖို႔ယံုၾကည္မႈကေတာ့ အခုထိမရွိေသးပါဘူး။ ပို႔စ္နဲ႔ သိပ္မသက္ဆိုင္ေပမယ့္ အမွတ္တရအေနနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့(၄)ႏွစ္ေက်ာ္က ကၽြန္မပထမဆံုးခ်က္ခဲ့တဲ့ ဟင္းကို ဓာတ္ပံုရိုက္ယူထားတာေလး ေအာက္မွာ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ သိုးရဲ႕ႏွလံုးကို ခ်က္တာပါ။ မခ်က္တတ္ရတဲ့ၾကားထဲမွာ သိုးရဲ႕ႏွလံုးကိုမွခ်က္ေတာ့ အညွီနံ႔မေပ်ာက္သလို စားလို႔လည္း မေကာင္းလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပထမဆံုးခ်က္တဲ့ဟင္းကို ၾကည့္မ၀ရႈမ၀နဲ႔ ကင္မရာေျပးယူၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္ခဲ့တာကိုေတာ့ ျပန္စဥ္းစားရင္ မေန႔တေန႔ကလိုပါပဲ။ တမ်ိဳးေလးေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕"ျဖစ္သလို"ကို ဖတ္ၿပီး အားလံုးစိတ္ညစ္ေနၾကၿပီ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ကိုယ့္ရဲ႕အခ်က္အျပဳတ္ အရည္အခ်င္းအတြက္ အားမရျဖစ္မိတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အခ်က္အျပဳတ္ မကၽြမ္းက်င္တာ ျမန္မာထမင္းဟင္း မခ်က္တတ္တာ တကယ္ေတာ့ ရွက္စရာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ဟင္းခ်က္သိပ္ေကာင္းတဲ့ အတူေန သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း အျမဲအားက်မိရင္း ကိုယ့္ဘာသာျပဳျပင္မယ္လို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ္ခ်က္တာကို ကိုယ္ပဲစားတာေၾကာင့္ Complaint တက္မယ့္သူလည္း မရွိလို႔ထင္ပါတယ္... အခုထိဒုံရင္းပါပဲ။ ကိုယ့္ကညံ့ေနေပမယ့္ အခုထိ ထမင္းဟင္း မခ်က္ျဖစ္ေသးတဲ့ ညီမငယ္ေလးေတြကိုလည္း ကၽြန္မလိုမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ အခ်က္အျပဳတ္ေလးကိုလည္း အခ်ိန္ရရင္ အခြင့္အေရးရရင္ ေလ့လာၾကဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလို ခ်က္တတ္ေနေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာေနတဲ့အခါမွာလည္း ဖြယ္ဖြယ္ရာရာခ်က္စားႏိုင္သလို ခင္တဲ့မင္တဲ့ သူေတြကို အိမ္မွာခ်က္တဲ့ ထမင္းဟင္းေကၽြးရင္လည္း အင္မတန္ မ်က္ႏွာပန္းလွမွာပါ။ ကၽြန္မလည္း အခ်ိန္ရခဲ့ရင္ ႀကိဳးစားရပါဦးမယ္... အားလံုး ကၽြန္မဟင္းကိုၾကည့္ၿပီး ထမင္းစားမပ်က္ၾကပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းပါတယ္ း) အားလံုးပဲ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အာဟာရျပည့္၀တဲ့ ထမင္းေကာင္းဟင္းေကာင္းေတြကို အေလာတႀကီး မဟုတ္ဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး စားႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစရွင္... း)
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://shwepyithu.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.