လက္ေတြ႔ဘ၀ အပိုင္းအစမ်ား (၁)
စာမေရးျဖစ္တာေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။ အခြင့္အလမ္းဂ်ာနယ္က ကိုယ့္ကို မွတ္မိပါဦးမလားမသိ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုနတံုးက online မွာေတြ႔တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ စာျပန္ေရးမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ အလိုလိုသေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ။ စကၤာပူမွာ အခုလက္ရွိ အလုပ္အေျခ အေနေလးေတြ သိခ်င္လို႔ပါတဲ့။ ကိုယ္ဒီကုိေရာက္ကတည္းက ႀကံဳရသမွ် အေကာင္းအဆိုး ကိုယ္ကေတာ့ (မွ်ေ၀တတ္တဲ့ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ႏိႈင္းၿပီး) ဒီကို လာဦးမဲ့သူေတြေရာ လာဖို႔ အစီအစဥ္ မရွိတဲ့သူေတြအတြက္ေရာ သိဖို႔လိုအပ္မယ္ထင္လို႔၊ ကိုယ့္လို ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ႔ ဆိုးဆိုးရြားရြား အေတြ႔အႀကံဳေတြ မေတြ႔ရေအာင္ ရည္ရြယ္ၿပီး Life in Singapore ဆိုၿပီး e.mail ေတြပို႔ခဲ့ပါရဲ႔။ ဖတ္လား၊ မဖတ္လားေတာ့ မသိပါဘူး။ အခုထိေမးေနတံုးပဲဆိုေတာ့လဲ … (အဲ့ဒီတံုးက e.mail ပို႔ခဲ့သလိုပဲ၊ဘာမွမေျပာင္းလဲေသးဘူး။ အလုပ္ရွာရတာ လြယ္တယ္လဲမဟုတ္ဘူး၊ ခက္တယ္လဲ မဆိုလိုဘူးလို႔)ေျပာေတာ့ 'အင္းပါ ။ နင့္အခ်ိန္ေတြကို မယူေတာ့ပါဘူး' တဲ့။ ႀကံဳရသမွ် chatting ကေနတဆင့္ ရွင္းျပေနရရင္ တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္ျဖစ္သြားႏုိ္င္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ထပ္လာၾကဦးမဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ။ တစ္ခုပဲရွိပါေတာ့တယ္.. စာျပန္ ေရးရပါေတာ့မယ္။
၃လပိုင္းမွာ စကၤာပူထြက္မယ္လို႔ ရည္ရြယ္ထားေတာ့ ကၽြန္မတို႔လို Administration (ေနာက္တစ္မ်ိဳးေျပာရရင္ Clerical Work) သမားေတြအတြက္ လိုအပ္မယ္ထင္တဲ့ Accounting စာေမးပြဲတစ္ခုလဲ ပိုပိုလိုလိုေျဖခဲ့ၿပီး ေအာင္ခဲ့ေသာ္ျငား တကယ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ certificate က လက္ထဲမွာ မရွိခဲ့ပါ။ Module ၁၆ ခု တင္ရၿပီး (NGO ၀န္ထမ္းေတြအတြက္ တကယ့္ကို Effective ျဖစ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ Community Management Certificate ) ဆိုတာလဲ Module Submission ကို အျပည့္တင္ခဲ့ေသာ္ျငား မပါခဲ့ပါ။ ဒါေတြအေရးပါလား၊ မပါဘူးလားဆိုေတာ့ ေနာက္အပိုင္းေတြမွာ ဆက္ပါဦးမယ္။ အခုေတာ့ အရင္ဆံုး အလုပ္ရွာရတဲ့ ေသာကအေမာေလးေတြကို ေျပာျပပါရေစ။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ ကၽြန္မက ကၽြန္မအလုပ္ရွာတဲ့ Field နဲ႔ ကၽြန္မရဲ႔ individual experience ေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေျပာျပရတာဆိုေတာ့ ကၽြန္မရင္ဆုိင္ရသလိုမ်ိဳးလဲ လူတုိင္းရင္ဆုိင္ရတာမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မွာပါ။ Technicians မဟုတ္တဲ့ ကၽြန္မတို႔လို ဟိုုမေရာက္ဒီမေရာက္ေတြ အလုပ္ရွာရတဲ့ အခက္အခဲေလးေတြကိုပဲ ကၽြန္မ ဆုိလိုတာပါ။
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္းက ရထားစီးနည္းနဲ႔ အလုပ္ရွာနည္းေလး လမ္းညႊန္ေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔တာ၀န္ေက်ပါၿပီ။ Self-reliance နဲ႔ ကိုယ့္အားကိုယ့္ကိုးၿပီး ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေဖာက္ ရမဲ့ ခရီးစဥ္ႀကီးကေတာ့ ေနာက္တစ္ရက္ပဲ ေငးငိုင္ေနဖို႔၊ ထုိင္စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္မရပဲ စတင္ရ ပါတယ္။ ခရီးပန္းလာလို႔ တစ္ရက္ေလာက္နားလို႔မရပါဘူး။ အခ်ိန္ကုန္ျမန္တဲ့ စကၤာပူမွာ တစ္ရက္နားရင္ stay အတြက္ တသက္စာေနာင္တရစရာေတြ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာႏုိ္င္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ေၾကာက္စိတ္ေတြေဖ်ာက္ဖို႔ပါပဲ။ အိမ္မွာတံုးက ကေလးလိုေနခ်င္ေနခဲ့ရမယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္လိုလဲ အစစအရာရာ လိုက္လံေစာင့္ေရွာက္ခံရတာမ်ိဳး ရွိခဲ့ဖူးမယ္။ အကုန္ေမ့ပစ္ခဲ့ပါ။ ႏုိင္ငံျခားမွာ အလုပ္လာလုပ္တာပါ။ အဲ့ဒီစိတ္ေတြရွိေနေသးရင္ အစကတည္းက မလာပါနဲ႔။ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးျဖစ္ၿပီး စိမ္းကားလိုက္တာ၊ တစ္ရက္ကေလးေတာင္မွ အေဖာ္္မလုပ္ေပးနုိင္ဘူးလို႔ ထင္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာပဲ ေနၿပီး စိတ္ဓါတ္ရင့္က်က္ေအာင္ အရင္ႀကိဳးစားပါဦးလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ညဘက္မွာ Internet ကေန အလုပ္ရွာတာေတြ၊ ေလွ်ာက္တာေတြကို မ်က္လံုးပ်က္မတတ္ ကြန္ျပဴတာကိုၾကည့္ၿပီး Resume ျပင္တာေတြ၊ cover letter ေျပာင္းတာေတြလုပ္ရပါတယ္။ First Impression ျဖစ္တဲ့ Cover Letter ဟာ Grammar မမွားဖို႔၊ Sentences ေတြက ဆိုလိုရင္း အဓိပၸါယ္ကို ထိထိမိမိျဖစ္ဖို႔ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ Cover Letter ကေနတဆင့္ Attachment file ျဖစ္တဲ့ Resume ကို ဖြင့္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ရွိေအာင္လို႔ပါ။ Resume ကို ေသခ်ာဖတ္လိုက္ေတာ့မွ ကိုယ့္ရဲ႔ Experience နဲ႔ Qualifications ကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေတြ႔အႀကံဳကအေရးႀကီးတယ္လို႔ ေျပာလိုက္မိလို႔ Resume မွာ လုပ္ငန္းအေတြ႔ အႀကံဳကို 'ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ႀကံဖန္ေရးလိုက္တာပဲ' ဆိုတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုခဲ့ရ တာေတြ၊ သူနဲ႔စကားေျပာခဲဲ့ရတာေတြ၊ ကိုယ့္ရဲ႔ တကယ့္အေတြ႔အႀကံဳက ကိုယ့္ကို ဘယ္လို အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစမွာလဲ ဆိုတာေတြကို ဆက္ေတာ့ေျပာဦးမွာပါ။ အခု အပိုင္း(၁)မွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
အဲ့ဒီေတာ့ ေနာက္တစ္ရက္မွာ အလုပ္စရွာရွာျခင္း ဖံုးထဲကေလသံေလးေတြကို တင္ျပပါဦးမယ္။ သတင္းစာမွာ Clerical Works နဲ႔ ဆုိင္တဲ့ Column ကို ႀကည့္ၿပီး အလုပ္ကို ဖံုးဆက္လုိက္တာနဲ႔ "Local or Foreigner" ကို အရင္ဆံုးေမးခံရၿပီး 'Sorry' ေပါင္းမ်ားစြာကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ က ကိုယ့္ေလယူေလသိမ္းကိုနားေထာင္တာနဲ႔ local မဟုတ္မွန္း သိၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ 'Sorry' ေလးေတာင္ မၾကားရပဲ ဖုံးခ်သြားတာမ်ိဳးေတြလဲ ႀကံဳရတတ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား "Sorry, we don't employ foreigners now; we will let you know when we need it. Thanks for your enquiry" ဆိုတဲ့ တံု႔ျပန္မႈေလးမ်ား ရလိုက္တယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီေန႔ ထီထိုးခ်င္ထိုး၊ ဒါမွမဟုတ္ လမ္းေပၚမွာ ေအာ္ခ်င္သလိုေအာ္ၿပီး ေပ်ာ္ခ်င္သလိုေပ်ာ္လိုက္ပါ။ Stay ကို ကန္႔သတ္ထားတာကလြဲရင္ လြတ္လပ္တဲ့ေျမေပၚမွာ လြတ္လပ္စြာကခုန္ခြင့္ေလး ေတာ့ရွိေနေကာင္းပါရဲ႔။ ေနာက္တစ္ခုက မနက္ကတည္းက မနက္စာေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေသာက္ၿပီး တေနကုန္ေျပးထားရတာ စိတ္ရဲ႔ထြက္ေပါက္တစ္ခုေတာ့ ရွိသင့္ပါတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ စိန္ေခၚမႈေတြ အမ်ားႀကီးႀကိဳဆိုေနတဲ့ အသစ္အသစ္ေတြနဲ႔ မနက္ျဖန္ေတြကိုလဲ ႀကိဳးစားခရီးဆက္ရဦးမယ္ဆိုေတာ့ …………….
by...DecemberCinderella
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://loveintoourminds.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.