ဖိုးခ်စ္
စိုးရိမ္လြန္တဲ့ အပူစိတ္နဲ႔
ဆိုက္ကားဂိတ္လဲေရာက္ခဲ့ျပီ
ေစ်းတန္းေတြလဲ သိမ္းကုန္ျပီ
တစ္ရပ္ကြက္လံုး တစ္လမ္း၀င္တစ္လမ္းထြက္
ရပ္ကြက္ရံုးလဲ ေရာက္ခဲ့တယ္
မင္း ဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲဖိုးခ်စ္ရယ္
အေမ့ရင္မွာ မီးေတာက္ေနျပီကြယ္။
သတၱ၀ါတစ္ခု ကံတစ္ခုေပမယ့္
ဖိုးခ်စ္ မင္းကံတရားက အေမ့ဖန္တီးခဲ့တာပါသားရယ္
အေမဒီေလာကထဲကို ဆြဲေခၚခဲ့မိတယ္
မင္းဟာ အေမ့ရဲ့ရတနာ
မင္းသာ အေမ့အသက္ပါပဲ လူေလးရယ္။
မင္းအသက္ ၁၂ နွစ္မွာ
မင္းအသိဟာ ၅ နွစ္သားထက္မပိုခဲ့
ဦးေနွာက္အသိဥာဏ္ခ်ိဳ႔တဲ့ေနတဲ့မင္းရဲ့ေရာဂါဟာ
ဘယ္ဘ၀ကမင္းရဲ့ အကုသိုလ္လဲကြယ္
မင္းညီ အငယ္ေကာင္က သူ႔အရုပ္ေတြယူေဆာ့လို႔
မင္းကိုရိုက္နွက္ေနလဲ မင္းေအာ္ငိုေနရံုကလြဲလို႔
မင္းဘာမ်ားတတ္နိုင္ခဲ့ေသးသလဲ
သားငယ္ဖိုးခ်စ္ မင္းဘ၀ကို
အေမသနားတယ္
မင္းဘယ္ေရာက္ေနသလဲကြယ္။
ငိုၾကီးခ်က္မနဲ႔ မင္းအိပ္ေနတံုး အေမနမ္းခဲ့ရတဲ့
အနမ္းေတြမွာ မင္းဘ၀ေအးခ်မ္းလာေစရမယ္လို႔
အေမ့ဘ၀တစ္ခုလံုးနဲ႔ရင္းျပီး
မင္းကိုဂတိေတြ အထပ္ထပ္ေပးခဲ့ပါတယ္
သားငယ္ ဖိုးခ်စ္ မင္းဘယ္ကိုသြားေနတာလဲကြယ္။
အရင္ဆိုင္မွာေစ်း၀ယ္ေတြ က်ေနတဲ့အခ်ိန္လဲ
အေမဒီအတိုင္းထားခဲ့မိတာပဲ
ေစ်းဘက္ေလွ်ာက္ခ်င္ေလွ်ာက္မယ္
ဆိုက္ကားဂိတ္ဘက္မင္း ေျပးေဆာ့ခ်င္ေဆာ့ေနမယ္
အေမလဲ ဒီေလာက္ေတာ့ သတိလြတ္မယ္ မထင္ခဲ့ဘူး
အေမအမွားေတြပါပဲကြယ္
မင္းဘယ္ေရာက္ေနသလဲ ဖိုးခ်စ္ရယ္။
ေျပးလြားေဆာ့ကစားေနရယံု
အေမ မင္းကိုဘယ္ျမင္ခ်င္ပါ့မလဲ
ငါ့သား ဆရာ၀န္ၾကီး ပညာတတ္ၾကီးအျဖစ္
အေမ့ ျမင္ခ်င္စမ္းပါဘိ သားငယ္ဖိုးခ်စ္ရယ္
မင္းဘ၀ကံကိုကဆိုးလြန္းပါတယ္ကြယ္
မင္းဘယ္ေရာက္ေနသလဲ ဖိုးခ်စ္ရယ္။
ကေလးေတြၾကားထဲ ထိုးၾကိတ္ခံ
မင္းရင္ဘတ္မွာ အၾကိတ္ဖုေလးေတြထတဲ့အထိ
မင္းအေပၚ အနိုင္က်င့္ခ့ဲၾကတဲ့ ကေလးေတြနဲ႔
ေဆာ့ကစားေနရရင္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ဖိုးခ်စ္
အခုေတာ့ ဘယ္မွာမ်ားသြားေဆာ့ေနသလဲ
အေမ့ရင္ေတြပူလွပါျပီကြယ္
မ်က္လံုးေတြလဲက်ိမ္းစပ္ေနျပီသားငယ္
အျမန္ရွာေတြ႔ပါေတာ့ကြယ္ ။
ဆိုးလြန္းလွတဲ့ မင္းကံတရား
အခ်ိဳအခါး အရသာမသိ
ပူတယ္ ေအးတယ္ေျပာလို႔မတတ္တဲ့ ဖိုးခ်စ္
မင္း တစ္ေန႔တစ္ေန႔
လမ္းမေပၚေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနတာ ျမင္ရတာကိုက
အေမရင္မွာ မခ်ိဘူးကြယ္ ။
စက္ဘီးေတြ၊ ဆိုက္ကားေတြေပါပါဘိ
ကားေတြ မ်ားပါဘိ မင္းနွယ္
ရထားသံလမ္းဘက္ ျဖတ္ကူးသြားေလမလား
အေမ့ ရင္ေတြအရမ္းပူလွပါျပီကြယ္
မင္းဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲဖိုးခ်စ္ရယ္။
ဖိုးခ်စ္ကိုျပန္ရမယ္ဆိုရင္
ကြ်န္မစည္းစိမ္ေတြ ပံုေပးပါ့မယ္
ကြ်န္မတစ္ကိုယ္စာ ရင္ေငြ႔နဲ႔
သားငယ္ေလးေႏြးေထြးေစရမယ္
အျမန္ျပန္လာပါေတာ့ကြယ္ ဖိုးခ်စ္ရယ္။
ဖိုးခ်စ္ကိုသိတဲ့လူတစ္ေယာက္မ်ား
အိမ္ကိုလိုက္ပို႔ေလမလား
အေမေမွ်ာ္ေနမိတယ္သားငယ္
ဖိုးခ်စ္ မင္းဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲကြယ္
အေမမင္းကိုမေတြ႕ေတြ႔ေအာင္ရွာမယ္
မေတြ႔မခ်င္းရွာမယ္
ဖိုးခ်စ္သားငယ္
မင္းဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲကြယ္ ။ ။
( ဖိုးခ်စ္ကို ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀က မၾကာခဏ ထိန္းခဲ့ရဖူးတယ္၊ သူနဲ႔အတူ လိုက္ေျပးခဲ့ဖူးတယ္၊ ဖိုးခ်စ္လိုလူမ်ိဳးအေၾကာင္း ဇတ္လမ္းေတြၾကည့္ရေတာ့ ဖိုးခ်စ္ကို သတိရမိတယ္၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက ဖိုးခ်စ္အေပၚထားတဲ့ စိတ္ထားေတြမတူညီတဲ့အထဲက ဖိုးခ်စ္အေမ အေၾကာင္း စာလံုးေပါင္းမိတယ္။ )
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://tinthtooshwe.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.