အခ်စ္ဆုိသည္မွာ… ၂
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ… ကို ေတာင္းဆုိခ်က္ေၾကာင့္ ဆက္ေရးပါသည္။ :)
************************************************************
ငါးႏွစ္ေလာက္ၾကာၿပီးေတာ့….
စေနေန႔ညတစ္ခုမွာ သူငယ္ခ်င္း ကလ်ာ က ဖုန္းလွမ္းဆက္သည္။
"ဟဲ့ … နင့္ စံပယ္ ဒီမွာေရာက္ေနတယ္… နင္သိလား… "
"ဟင္… တကယ္…… နင္ဘယ္လုိသိတာလဲ… လုပ္ပါဦး"
"ေအး… ဟုတ္တယ္ထင္တာပဲ… ငါေန႔လည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း Gtalk ထဲမွာေျပာသြားတယ္… ငါတုိ႔နဲ႔ အနီးဆံုးေနရာမွာေရာက္ေနတယ္တဲ့…"
ကလ်ာေျပာတာကို ကၽြန္ေတာ္က မယံုေပ။
"ဟာ… ကလ်ာရယ္… မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးကြာ… လာမယ္ဆုိရင္ ငါတုိ႔ကိုေတာ့ ေျပာမွာပါ… တစ္ခါတုန္းကလည္း ငါ့ကို စံပယ္က ေနာက္ဖူးတယ္ကြ… ငါ့မွာေတာ့ အဟုတ္မွတ္လုိ႔ သူက ေအပရယ္ဖူး လုပ္တာေလ…"
"ဟုတ္ေလာက္တယ္ နင္ကလည္း… ငါ့ အီးေမးထဲကိုလည္း ဓာတ္ပံုေတြပို႔ထားတယ္… စင္ကာပူမွာရိုက္တယ္ထင္တာပဲ… ၾကည့္ေပးပါလား.. ငါ့ နင့္ဆီကိုပို႔လိုက္မယ္…"
ကလ်ာပို႔လုိက္တဲ့ ဓာတ္ပံုကိုၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္သည္။ စံပယ္… သူ ဒီကိုေရာက္ေနတာ ေသခ်ာသြားၿပီ… လာမယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘာလုိ႔ မေျပာတာလဲကိုေတာ့ မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ပင္။
ခ်က္ခ်င္းပဲ စံပယ္အေၾကာင္း သိေလာက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွင္းရည္ ဆီ ဆက္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဟဲလုိ… ႏွင္းရည္... ငါဟ…"
"ေအး… ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ မဆက္စဖူး ညၾကီးမင္းၾကီး… "
"စံပယ္ဒီေရာက္ေနတာ နင္သိလား… "
"ဟယ္… ေရာက္ေနတယ္… ဟုတ္လား… ငါကေတာ့ ဘယ္သိမလဲ… နင္နဲ႔ ေန႔တိုင္း နီးပါး အဆက္အသြယ္ရွိတယ္ဆုိ… နင္ေတာင္ မသိတာ ငါက ဘယ္လုပ္သိမွာလဲ…"
"ေအးေလ… လာမယ္ဆုိတာ ငါ့ကို ေျပာမထားေတာ့ နင္တုိ႔ကိုမ်ား ေျပာမလားလုိ႔… "
"နင္ပူမေနပါနဲ႔… နင့္ဆီကို ဆက္သြယ္မွာပါဟာ…"
ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ စံပယ္ အေၾကာင္း သိထားတဲ့ ႏွင္းရည္ကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ေျပာေနသည္။
"မသိပါဘူးကြာ… ေရာက္ေနတာေတာင္ မသိလို္က္ေတာ့ ဆက္သြယ္မလား ဘာလားေတာ့ မသိပါဘူးကြာ…"
"အဲေလာက္လည္း ျဖစ္မေနပါနဲ႔… စိတ္ေအးေအးထားေနာ္… ငါ့ကေလး သိပ္လုိက္ဦးမယ္… ေနာက္မွ ေျပာမယ္…"
"ေအးေအး… အဲဒါဆုိ ဒါပဲေလ…"
"ဟဲ့… နင္ စံပယ္ဆီက အဆက္အသြယ္ရရင္ ငါ့ကိုလည္း ေျပာဦး… သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆံုၾကရေအာင္…ေနာ္…"
"ေအးေအး… "
------ထ------
"ဟဲ့ေကာင္… ငါေျပာေနတာၾကားရဲ႕လား…" ေဘးက ႏွင္းရည္က စိတ္မရွည္သံနဲ႔ ေျပာေတာ့မွ…
"အင္း… ဘာေျပာလုိက္တာလဲ…"
"ငါေျပာေနတာ… နင္ ျပန္ေတာ့… နင့္ ပေရာဂ်က္က ဒီေန႔ ေနာက္ဆံုး Presentation ဆုိ… သြားေတာ့… စံပယ္လည္း အထဲကို ၀င္သြားၿပီ…"
Changi ေလဆိပ္ရဲ႕ Termianl 2 - Departure အ၀င္ေပါက္မွာ ႏွင္းရည္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
"စံပယ္ကလည္း နင့္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာထားတာပဲ… နင့္စိတ္ကုိ ျဖတ္လိုက္ေတာ့… နင့္မွာလည္း ေရွ႕ဆက္လုပ္စရာေတြရွိတာပဲကြာ…"
ႏွင္းရည္ တစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းပီသစြာ အားေပးစကားေျပာရွာပါသည္။
"ေအးပါ… ငါ ေနာက္ဆံုးတစ္ခါအေနနဲ႔ေတာ့ ၾကိဳးစားခ်င္ေသးတယ္… သူစိတ္မ်ား ေျပာင္းေလမလားလို႔ေပါ့…"
ႏွင္းရည္က သက္ျပင္းခ်ကာ
"နင့္သေဘာပဲ… အခုအဲဒါေတြ စဥ္းစားမေနနဲ႔ေတာ့… ျပန္ေတာ့… ငါလည္း ေကာ္ဖီသြားေသာက္ရင္း အလုပ္လုပ္လိုက္ဦးမယ္… ငါ့ေလယာဥ္က ေနာက္ ၁ နာရီေလာက္ေနမွထြက္မွာ…"
ထိုင္းကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားရမယ့္ ႏွင္းရည္ကို ႏႈတ္ဆက္ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အားမေလ်ာ့ခ်င္ေသး။
------ထ------
ရင္ထဲက စကားလံုးေတြ ဖြင့္ထုတ္ခ်ရင္း…. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတာ့ ထားလိုက္မိသည္။
ဘာေတြ ေရးထားတယ္ ဆုိတာ စိတ္၀င္စားမယ္ဆုိရင္ေတာ့…. ဒီမွာပါ
------ထ------
စံပယ္ျပန္သြားၿပီ ႏွစ္လေလာက္ေနေတာ့ ႏွင္းရည္တုိ႔အိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ထမင္း စုစားျဖစ္ၾကသည္။
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္စကားေျပာရင္…
ကလ်ာက စၿပီး…
"ဟဲ့… ဒီေကာင္ ရဲ႕ ၁၃မ်က္ႏွာ ကိစၥေျပာၾကရေအာင္…"
"ဘာလဲကြ ငါ့ရဲ႕ ၁၃ မ်က္ႏွာ… "
"နင္ေလ… စာရြက္ေရ ၁၃ မ်က္ႏွာေလာက္ အသနားခံစာ ေရးၿပီး စံပယ္ဆီ ပို႔ထားတာေလ…"
"ဟင္… နင္တုိ႔က ဘယ္လုိသိတာလဲ… ငါနင္တုိ႔ကိုလည္း ေျပာမထားပဲနဲ႔…"
"စံပယ္ေျပာတာေပါ့ဟဲ့… ငါတုိ႔ေတာင္ ဖတ္ရေသးတယ္" ေဘးက မဥၨဴက၀င္ေျပာသည္။
"ဟင္…. ငါက သူဖတ္ဖုိ႔ပဲေပးတာေလ… ဘာလုိ႔ နင္တုိ႔ဆီကို သူက ပို႔ၿပီး ဖတ္ခိုင္းတာလဲ…"
"… "
"… "
"ေနာက္ၿပီး … နင္ကလည္း အသံုးမက်လိုက္တာ… နင့္ တျခားေကာင္မေလးဆီ ပို႔ထားတဲ့ ကဗ်ာကို စံပယ္ဆီကုိ ပို႔ေသးတယ္ေလ… အဲေတာ့ ဘယ္ေကာင္မေလးက နင့္ကုိ ျပန္ၾကိဳက္မွာလဲ…" တည့္တည့္ေျပာေလ့ရွိတဲ့ မဥၨဴကထပ္ေျပာသည္။
"ဘယ္က ကဗ်ာလဲ… စံပယ္ဆီပို႔တယ္ဆုိရင္ သူ႔အတြက္ပဲ ရည္စူးေရးတာပါ… ကဗ်ာကိုေတာ့ ငါ recycle မလုပ္ပါဘူးကြာ…"
အသည္းအသန္ ခံစားခဲ့ရၿပီး ႏွစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုယ္စိတ္ကိုယ္ျပန္သိလာၿပီထင္ေနတုန္း အေဟာင္းေတြ အသစ္ေတြျပန္ျဖစ္လာသည္။
"သူ႔ေမြးေန႔တုန္းက ပို႔တဲ့ ကဗ်ာေလဟာ… သူကေျပာသြားတယ္… နင္က နင့္ရဲ႕ ညီမေလးဆုိသူရဲ႕ ၂၁ ႏွစ္ျပည့္အတြက္ ေပးထားၿပီးသားတဲ့…"
"အဲဒါကေတာ့ လံုး၀မဟုတ္ဘူး… စံပယ္က ဘာကိုၾကည့္ၿပီး ေျပာတာလဲ…" ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္လႈပ္ရွားၿပီး အသံေတြေတာင္ နည္းနည္းတုန္းလာသည္။
"ေအး… နင္လုပ္ၿပီး ဘာျဖစ္မွန္းေတာင္ မသိဘူး… ေတာ္ေတာ္လည္း ေတာ္တဲ့ေကာင္…" မဥၨဴက ထပ္ရြဲ႕ေျပာသည္။
"မဥၨဴရယ္… နင္ကလည္း စြတ္ေျပာေန… ဟိုေအာင္ ငိုေတာ့မယ္…" ေဘးက ႏွင္းရည္က ၀င္ေနာက္သည္။
"မငိုပါဘူးကြာ… ငါဘယ္လုိ အထင္လြဲတာလဲသိခ်င္လုိ႔ပါ… ငါမလုပ္တဲ့ ကိစၥ အေျပာခံရတာ ဘာေၾကာင့္လဲလုိ႔ သိခ်င္တာပါ…." ခပ္ထိန္းထိန္း ပဲ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"ဒီလုိ… နင္ကဗ်ာ ပို႔တုန္းက word ဖိုင္ဟုတ္… ေအး အဲဒီဖုိင္ေပၚ mouse တင္ၾကည့္လုိက္… for my sister's 21st birthday ဆုိၿပီး title ေပၚေနာ္လိမ့္မယ္… အဲဒါပဲ… သိၿပီလား…"
ေၾသာ္…. ဆုိးလိုက္တဲ့ကံ… ကဗ်ာကို English လုိေရးဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ စု တု ျပဳ ရပါသည္။ စုတုန္းက ပထမဆံုးစာသားကို MS Word က ယူၿပီး title လုပ္လုိက္ေတာ့…. ဟားးးးးးးးးးးးးးးး
Bill Gates - ခင္ဗ်ားလုပ္လုိ႔…. မရွိမဲ့ရွိမဲ့ အခ်စ္ေတြ ကုန္ၿပီဗ်….
မဥၨဴဆက္ၿပီး
"အဲေလာက္လည္း ျဖစ္မေနပါနဲ႔… နင့္မွာလည္း သူမၾကိဳက္တာ အဲဒါေလးေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး…. သူ ငါတုိ႔ကို ေျပာသြားတာကေတာ့ … နင့္မွာ အရင္က ရည္းစားေတြရွိခဲ့တယ္ေလ…"
"ေအးေလ… အဲတာေတြ ငါ သူ႔ကို ေျပာထားတာပဲ…"
"ေနဦး… ငါေျပာတာ မၿပီးေသးဘူးေလ…. နင့္က မခ်မ္းသာဘူး…"
"ေၾသာ္… "
"နင္က… သူအထင္ၾကီးေလာက္တဲ့ ၀င္ေငြလည္း မရွိဘူးတဲ့… "
"ေၾသာ္… "
"ေနာက္ရွိေသးတယ္… ဘာတဲ့… နင္က သိပ္ roman မ tic လုိ႔ဆုိလား…"
"ေၾသာ္… "
"ေနာက္ၿပီး… နင္က ရုပ္လည္းမေခ်ာလို႔တဲ့… "
"ေၾသာ္… "
"ေျပာသြားတာကေတာ့ စံုေနတာပဲ… ငါတုိ႔လည္း သူ႔ကို နားမလည္လုိက္ဘူးဟာ… "
"ေၾသာ္… "
"… "
"… "
"… "
"သူလုိခ်င္တာ Perfect love … "
"ေၾသာ္… "
အခ်စ္ဆုိတာ တခါတေလေတာ့လည္း စိတ္ကူးယဥ္တာထက္ေတာင္ ပိုၿပီး ျပည့္စံုပါမွ ျဖစ္တတ္သည္ပါလား…
------ထ------
"နင္က ရည္စားေတြထားခဲ့… ဒီတစ္ေယာက္ကိုလည္း ခ်စ္ခဲ့ေတာ့ အခ်စ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ နားလည္မွာေပါ့…."
ရုတ္တရက္ ကလ်ာက ေမးလုိက္သည္။
"ငါလား… အခုအခ်ိန္အထိ နားမလည္ေသးဘူး… နားလည္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနတုန္းပဲ…"
"@#$#^$% &%^*#$^# $%@#%$… "
"… "
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://www.pti31.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.