နယ္စပ္ျမိဳ႕ေလး တာခ်ီလိတ္
တစ္ခါခါမွာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသမွ် အရာအားလံုးကို ေမ့ထားခ်င္လို႔ လူေတြနဲ႕ ကင္းကင္းေနခဲ့ေပမယ့္လည္း ျပႆနာက လမ္းမမွားဘဲ ကိုယ့္ဆီတမင္သက္သက္ ဝင္လာတာမ်ဳိးလဲ ရွိတတ္တယ္။ အဲဒီလို မဖိတ္မေခၚ ကိုယ့္ဆီတည့္တည့္ ဝင္လာတဲ့ အရႈပ္ထုပ္တစ္ခုေၾကာင့္ စိတ္ရႈပ္တဲ့ စေနမတစ္ေယာက္ တနဂၤေႏြေန႔ ညေနမွာ ဘုရားေပၚ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ (သီလရွင္ ဝတ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး)
တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕က ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္
တကယ္ေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႔ပိုင္းမွာရွိတဲ့ ဒီျမိဳ႔ေလး (တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕) ကို ကြ်န္မေရာက္ဖူးတာ ဒီတစ္ၾကိမ္နဲ႔ဆို သံုးၾကိမ္ရွိပါျပီ။ ၁၉၉၄ခုႏွစ္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ေရာက္တုန္းက တာခ်ီလိတ္ဟာ ေနအိမ္က်ဳိးတိုက်ဲတဲ၊ ဖုန္တထူထူနဲ႔ မစည္ကားခဲ့ေသးပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက မၾကာခဏ မျငိမ္မသက္ျဖစ္ခ်ိန္မို႔ တာခ်ီလိတ္ကို လာရတာခက္ပါတယ္။ နယ္စပ္ေဒသမို႔ အသက္ ၂၅ႏွစ္မေက်ာ္ရင္ ပိုခက္ပါတယ္။ တာခ်ီလိတ္ကို ကား၊ ေလယာဥ္နဲ႔ လာလို႔ရပါတယ္။ ကားနဲ႔ဆိုရင္ ေတာင္ၾကီး၊ လြိဳင္လင္၊ မိုင္းျဖတ္၊ တာေလ၊ က်ဳိင္းတံု ဖက္ကေန လာရျပီး ေလယာဥ္က ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ဟဲဟိုးဖက္ကေန လာလို႔ရပါတယ္။
ဘုရားေပၚက လွမ္းျမင္ရတဲ့ တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕
ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြက တာခ်ီလိတ္ေဒသခံျဖစ္ျပီး အာခါ၊ လားဟူ၊ ဝ၊ တရုတ္နဲ႔ ဗမာလူမ်ဳိးေတြလည္း ေနထိုင္ၾကပါေသးတယ္။ ကြ်န္မပထမအၾကိမ္ ေရာက္တုန္းက ဗမာလူမ်ဳိးေတြ မ်ားမ်ားစားစား မေတြ႔ခဲ့ရေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္လာေတာ့ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာဆိုသလို ေျပာင္းေရြ႕လာၾကတဲ့ ေအာက္ျမန္မာျပည္က ဗမာလူမ်ဳိးေတြ မ်ားလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒီျမိဳ႕မွာ စီးပြါးေရးအေနနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခန္းေတြ ဖြင့္ထားတာမ်ားျပီး နယ္စပ္ေဒသမို႔လားမသိ ဘာလုပ္မွန္းမသိဘဲ ၾကီးပြါးေနတာေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ (ဒါကိုေတာ့ ကြ်န္မ တကယ္မသိပါဘူး)။ ေငြေၾကးအေနနဲ႔ ဒီေနရာမွာ ႏွစ္မ်ဳိးသံုးၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဓိကထားသံုးတာက ယိုးဒယားဘတ္ေငြျဖစ္ျပီး အစိုးရရံုးမွာပဲ ျမန္မာက်ပ္ေငြကို သံုးပါတယ္။ ယိုးဒယား ဘတ္ေငြက တစ္ပဲတစ္ျပားလည္း တန္ဖိုးရွိတဲ့အတြက္ သာမန္လက္လုပ္လက္စားေတြ ျပည္တြင္းထဲကနဲ႔စာရင္ ဒီျမိဳ႕မွာ လုပ္စားရ ပိုအဆင္ေျပတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕က ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္တကယ္ေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႔ပိုင္းမွာရွိတဲ့ ဒီျမိဳ႔ေလး (တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕) ကို ကြ်န္မေရာက္ဖူးတာ ဒီတစ္ၾကိမ္နဲ႔ဆို သံုးၾကိမ္ရွိပါျပီ။ ၁၉၉၄ခုႏွစ္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ေရာက္တုန္းက တာခ်ီလိတ္ဟာ ေနအိမ္က်ဳိးတိုက်ဲတဲ၊ ဖုန္တထူထူနဲ႔ မစည္ကားခဲ့ေသးပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက မၾကာခဏ မျငိမ္မသက္ျဖစ္ခ်ိန္မို႔ တာခ်ီလိတ္ကို လာရတာခက္ပါတယ္။ နယ္စပ္ေဒသမို႔ အသက္ ၂၅ႏွစ္မေက်ာ္ရင္ ပိုခက္ပါတယ္။ တာခ်ီလိတ္ကို ကား၊ ေလယာဥ္နဲ႔ လာလို႔ရပါတယ္။ ကားနဲ႔ဆိုရင္ ေတာင္ၾကီး၊ လြိဳင္လင္၊ မိုင္းျဖတ္၊ တာေလ၊ က်ဳိင္းတံု ဖက္ကေန လာရျပီး ေလယာဥ္က ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ဟဲဟိုးဖက္ကေန လာလို႔ရပါတယ္။
ဘုရားေပၚက လွမ္းျမင္ရတဲ့ တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြက တာခ်ီလိတ္ေဒသခံျဖစ္ျပီး အာခါ၊ လားဟူ၊ ဝ၊ တရုတ္နဲ႔ ဗမာလူမ်ဳိးေတြလည္း ေနထိုင္ၾကပါေသးတယ္။ ကြ်န္မပထမအၾကိမ္ ေရာက္တုန္းက ဗမာလူမ်ဳိးေတြ မ်ားမ်ားစားစား မေတြ႔ခဲ့ရေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္လာေတာ့ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာဆိုသလို ေျပာင္းေရြ႕လာၾကတဲ့ ေအာက္ျမန္မာျပည္က ဗမာလူမ်ဳိးေတြ မ်ားလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒီျမိဳ႕မွာ စီးပြါးေရးအေနနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခန္းေတြ ဖြင့္ထားတာမ်ားျပီး နယ္စပ္ေဒသမို႔လားမသိ ဘာလုပ္မွန္းမသိဘဲ ၾကီးပြါးေနတာေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ (ဒါကိုေတာ့ ကြ်န္မ တကယ္မသိပါဘူး)။ ေငြေၾကးအေနနဲ႔ ဒီေနရာမွာ ႏွစ္မ်ဳိးသံုးၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဓိကထားသံုးတာက ယိုးဒယားဘတ္ေငြျဖစ္ျပီး အစိုးရရံုးမွာပဲ ျမန္မာက်ပ္ေငြကို သံုးပါတယ္။ ယိုးဒယား ဘတ္ေငြက တစ္ပဲတစ္ျပားလည္း တန္ဖိုးရွိတဲ့အတြက္ သာမန္လက္လုပ္လက္စားေတြ ျပည္တြင္းထဲကနဲ႔စာရင္ ဒီျမိဳ႕မွာ လုပ္စားရ ပိုအဆင္ေျပတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
တာခ်ီလိတ္မွာ အ.ထ.က ေက်ာင္း ႏွစ္ေက်ာင္းနဲ႔ အလယ္တန္းေက်ာင္းေတြ ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ ျမန္မာေက်ာင္းမေနၾကတဲ့ ကေလးေတြ မ်ားတာကို သတိထားမိပါတယ္။ တတ္ႏိုင္သူေတြက တစ္ဖက္ကမ္းမွာရွိတဲ့ ယိုးဒယားေက်ာင္းေတြမွာ သြားတက္ၾကျပီး တစ္ခ်ဳိ႕ျမိဳ႕ေပၚေရာက္စ ဝနဲ႔ အာခါကေလးေတြလည္း တရုတ္ေက်ာင္းနဲ႔ ျပီးသြားတာမ်ားပါတယ္။
ျမဴေတြေဝေနတဲ့ ေတာင္တန္းနဲ႔ တာခ်ီလိတ္
တစ္ဖက္ကမ္းက ယိုးဒယားႏိုင္ငံ မယ္ဆိုင္ျမိဳ႔နဲ႔ တာခ်ီလိတ္ျမဳိ႔ကို တံတားတစ္ခုသာ ျခားထားပါတယ္။ ငါးမိနစ္ အကြာအေဝးပဲ ရွိပါတယ္။ မယ္ဆိုင္ကို သြားခ်င္ရင္ မွတ္ပံုတင္၊ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၅ဝဝနဲ႔ ျဖတ္သန္းခြင့္လက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရျပီး လူျဖတ္သန္းခ က်ပ္၅ဝဝနဲ႔ ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းလို႔ရသလုိ ညအိပ္ညေနအတြက္ တစ္ပတ္ခြင့္ျပဳပါတယ္။
သြားလာေရးအေနနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ကား၊ ဆိုင္ကယ္ေတြ စီးၾကသလို ဆိုင္ကယ္တက္စီ၊ ဘတ္စ္ကားနဲ႔ ဆိုက္ကားေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အိမ္တစ္အိမ္မွာ ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးႏႈန္း ရွိၾကတဲ့အတြက္ လမ္းမၾကီး တစ္လမ္းသာရွိတဲ့ တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႔ရဲ႕ မင္းလမ္းက ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ အျမဲရႈတ္ေနတတ္ပါတယ္။
ဘုရားေပၚမွာ ေရာင္းတဲ့ ၾကက္ဥမီးကင္
ဒီလိုေတာင္တန္းေတြကို ေငးေမာေနရရင္ စိတ္ၾကည္ႏူးတယ္၊ ဘာမွန္းမသိတဲ့ ခံစားမႈမ်ဳိးလည္း ခံစားရတယ္။
ျမဴေတြေဝေနတဲ့ ေတာင္တန္းနဲ႔ တာခ်ီလိတ္တစ္ဖက္ကမ္းက ယိုးဒယားႏိုင္ငံ မယ္ဆိုင္ျမိဳ႔နဲ႔ တာခ်ီလိတ္ျမဳိ႔ကို တံတားတစ္ခုသာ ျခားထားပါတယ္။ ငါးမိနစ္ အကြာအေဝးပဲ ရွိပါတယ္။ မယ္ဆိုင္ကို သြားခ်င္ရင္ မွတ္ပံုတင္၊ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၅ဝဝနဲ႔ ျဖတ္သန္းခြင့္လက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရျပီး လူျဖတ္သန္းခ က်ပ္၅ဝဝနဲ႔ ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းလို႔ရသလုိ ညအိပ္ညေနအတြက္ တစ္ပတ္ခြင့္ျပဳပါတယ္။
သြားလာေရးအေနနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ကား၊ ဆိုင္ကယ္ေတြ စီးၾကသလို ဆိုင္ကယ္တက္စီ၊ ဘတ္စ္ကားနဲ႔ ဆိုက္ကားေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အိမ္တစ္အိမ္မွာ ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးႏႈန္း ရွိၾကတဲ့အတြက္ လမ္းမၾကီး တစ္လမ္းသာရွိတဲ့ တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႔ရဲ႕ မင္းလမ္းက ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ အျမဲရႈတ္ေနတတ္ပါတယ္။
ဘုရားေပၚမွာ ေရာင္းတဲ့ ၾကက္ဥမီးကင္
ဒီလိုေတာင္တန္းေတြကို ေငးေမာေနရရင္ စိတ္ၾကည္ႏူးတယ္၊ ဘာမွန္းမသိတဲ့ ခံစားမႈမ်ဳိးလည္း ခံစားရတယ္။ဒီျမိဳ႕ကို ကြ်န္မေရာက္တာ ၁လေက်ာ္ ရွိေနပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ပူလြန္းလို႔ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မေရာက္ဖူးေသးပါဘူး။ ကြ်န္မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာ၊ သိသေလာက္သာ ခ်ေရးလိုက္ပါတယ္။ စိတ္ရႈပ္တာ နည္းနည္းသက္သာသြားသလိုပဲ (ဆိုင္လားေတာ့ မသိဘူး) ေနာင္မ်ားမွ တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕အေၾကာင္း ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးပါအုန္းမယ္။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
ေတာသူမရဲ့ရည္းစားစာ
ေဌးၾကည္ (စလင္း )
ၿမဳိ႕သား အစ္ကို
စကားခ်ိဳ
သူ႕ကိုခ်စ္မိေနၿပီရွင့္၊
ထဘီတိုတို ေရစိုစို
ကၽြန္မ အလွ ကပိုကရို
ၿမိဳ႕သူေတြထက္ ပိုသတဲ့ရွင့္၊
ေျပာင္းဆန္ ထမင္း
ဆူးပုတ္ဟင္း
သူ စားခ်င္ရင္ ခုခ်က္ခ်င္း၊
ပဲနီေလးျပဳတ္
မုန္႕ဖက္ထုပ္
သူစားခ်င္ရင္ ခ်က္ခ်င္းလုပ္ ၊
သူ ႀကိဳက္တယ္ဆို
ထန္းရည္ခ်ိဳ
ၿမဴအိုးလိုက္ကို ေပးတယ္ ရွင့္ ၊
သူနဲ႕ေတြ႕ရန္
ေကာက္စိုက္ျပန္
ခေရပန္း ပန္ရတယ္ ရွင့္ ၊
သူနဲ႔ ေတြဆံု
စံပယ္ရံု
ညတိုင္း ပံုျပင္ ေျပာတယ္ရွင့္ ၊
တစ္ညသာ
လ လည္းမို္က္
ၿမိဳ႕သားရယ္....အေမ ရိုက္မွာ စိုးတယ္ ရွင့္ ၊
ဖိတ္စာ ရိုက္ရန္
ၿမိဳ႕သို႔ျပန္
ခုထိ ျပန္မလာေသးဘူးတဲ့ ရွင့္၊
ေနဝင္ခ်န္ယြန္း
မီးအိမ္ထြန္း
မ်က္ရည္ သုတ္ရင္း လြမ္းတယ္ရွင့္ ၊
ေဌးၾကည္ (စလင္း )
စကားခ်ိဳ
သူ႕ကိုခ်စ္မိေနၿပီရွင့္၊
ထဘီတိုတို ေရစိုစို
ကၽြန္မ အလွ ကပိုကရို
ၿမိဳ႕သူေတြထက္ ပိုသတဲ့ရွင့္၊
ေျပာင္းဆန္ ထမင္း
ဆူးပုတ္ဟင္း
သူ စားခ်င္ရင္ ခုခ်က္ခ်င္း၊
ပဲနီေလးျပဳတ္
မုန္႕ဖက္ထုပ္
သူစားခ်င္ရင္ ခ်က္ခ်င္းလုပ္ ၊
သူ ႀကိဳက္တယ္ဆို
ထန္းရည္ခ်ိဳ
ၿမဴအိုးလိုက္ကို ေပးတယ္ ရွင့္ ၊
သူနဲ႕ေတြ႕ရန္
ေကာက္စိုက္ျပန္
ခေရပန္း ပန္ရတယ္ ရွင့္ ၊
သူနဲ႔ ေတြဆံု
စံပယ္ရံု
ညတိုင္း ပံုျပင္ ေျပာတယ္ရွင့္ ၊
တစ္ညသာ
လ လည္းမို္က္
ၿမိဳ႕သားရယ္....အေမ ရိုက္မွာ စိုးတယ္ ရွင့္ ၊
ဖိတ္စာ ရိုက္ရန္
ၿမိဳ႕သို႔ျပန္
ခုထိ ျပန္မလာေသးဘူးတဲ့ ရွင့္၊
ေနဝင္ခ်န္ယြန္း
မီးအိမ္ထြန္း
မ်က္ရည္ သုတ္ရင္း လြမ္းတယ္ရွင့္ ၊
ေဌးၾကည္ (စလင္း )
You received this email because you are subscribed to the real_time feed for http://nineninesanay.blogspot.com/feeds/posts/default. To change your subscription settings, please log into RSSFWD.